پاسخ‌های القائی دفاع گیاهان در برابر جویدن حشرات
« سیگنالهای اتیلن مقاومت گیاه «اربید خسیس» را در برابر کرم پنبه مصری کاهش می‌دهند برابر حشره و یا بندک مقاومت یا تحمل گیاهان به حشرات گیاهخوار و بیماریزا از طریق مکانیزمهای ساختمانی یا پرامترهای محرک در میان می‌آید . پرامترهای وادار کردنی نقش بسیار مهمی را در باز گشت مقاومت در برابر گیاهان بیماریزا دارو و اثر آنها روی حشرات گیاهخوار می‌تواند شامل افزایش زهر، تاخیر در رشد لارو یا افزایش حمله توسط انگلها باشد.
استدلال می‌شود که پرامترهای وادار کردنی کمتر موافق با تناسب گیاه است و ممکن است بیشتر از مکانیز مهای پرامترهای ساختمانی با دوام باشد. در طول مدت تکامل آنها، متخصصین گیاهخوار تو رفتگی‌های آکولوژیکی جدیدی را کشف کرده اند و با پرامترهای جدید شیمیایی گیاه وفق داده اند. بنابراین جای هیچ تعصبی نیست که متخصصین گیاهخوار غالبا به متابولیزمهای ثانویه میزبانشان حمله می‌کنند. (به عنوان مثال ، محصولات هیدرولیزی و گلوکوزیدی خورده می‌شود و جذابیتهای تخم گذاری برای متخصین است ولی برای حشرات تطبیق داده نشده جلوگیری می‌شود.) متخصصین گیاهخواران غالبا رفع مسمومیت می‌کنند و یا ترکیبات دفاعی گیاه را جدا می‌کنند شکل دوم تطبیق و سازش حتی می‌تواند از حفاظت در برابر انگلها و تغذیه کننده‌ها حاصل شود. تفاوتهایی که در متابولیزم ترکیبات زهر دار وجود دارد ممکن است یکی از دلایل این باشد که چرا بعضی از پرامترهای القاء شده در برابر عموم محافظت می‌شود ولی در برابر متخصصین حشرات گیاهخوار نه.
چندین گذرگاه مشخص شده، شامل اسید جاسمونیک(JA) ، اسید سالیسیلک(SA) ، اتیلن و شاید هم پراکسید هیدروژن نتیجه دفاع را هماهنگ می‌کنند. مولکولهای سیگناسینکگ(SA) برای پاسخ‌های موضعی بسیار حساس و مقاومت بدنی حاصل در برابر خیلی از انگلهای گیاهان، بسیار قاطع هستند.
مقاومت در برابر گیاهخواری حشرات و برخی بیماریزاهای قارچی به سیگنامیک واکنش جراحت از طریق (JA) واتلین بستگی دارد. ذاتا خرابی بافت که توسط خوردن حشره ایجاد می‌شود یک سیگنانیگ پیوسته اکتادیکا نوید را که در بیوسنتز (JA) و تولید باز داردنده آنزیمهای آنتی فیدنت و دیگر مولکولهای دفاعی مفروشض به حداکثر می‌رسد، را فعال می کند . تغیراتی که تولید (JA) را کاهش می‌دهد ، در افزایش حساسیت گیاهخواران منتج می‌شود. مثلا تغیر پذیری یک گوجه، قادر به تبدیل اسید هیدروپرکسید لینولینک 13 به اسید اکسوفیتوریونیک 12 نیست، و به طور سریع PI ها را در پاسخ به جراحت انباشته نمی کند و عمدتا مستعد پذیرش کرم شیپوری شکل توتون است تا یاهان نوع وحشی بطور مشابه، تغییر پذیری سه‌گانه اربید فسیس هم از کمبود بیوسنتز JA محرک زخم است و نتیجا بیشتر مستعد پذیرش پشه قارجی است. بر خلاف جراحات مکانیکی، صادر کنندگان حشره می‌تواند بخارهای گیاه که تغذیه کنندگان و انگلها را جذب می‌کند تا به حشرات گیاهخوار حمله کننده را خارج کنند.
در گیاهان دانه لوبیای بزرگ ترکیبات فرار ناشی از JA شبیه به آنهایی است که بوسیله کرمهای ریز عنکبوتی تحریک شده اند. اگر چه کرمهای ریز تغذیه کننده گیاهانی را ترجیح می‌دهند که بوسیله کرمهای عنکبوت مورد حمله قرار گرفته اند، تا هنگامی که فرصتی به آنها داده می‌شود گیاهان را به طور شیمیایی القا کنند. بنابراین به علاوه JA سیگنالهای ویژه حشره وجود دارند که برای جذب تغیذ یه کننده هدایت می‌شوند. بر خلاف اینکه به نظر می‌رسد گذرگاههای دفاعی وابسته به JA برای کاهش گیاهخواری حشره توسط افزایش انگل کرم صد پا در مزرعه کافی است، پیشنهاد می‌شود که JA بیشترین ، ولی نه، تنها، جزء پرامترهای القاء شده است. به علاوه خوراک حشره یا استعمال برگشت‌های روده از حشرات دوره گر می‌تواند شکل ژن را تغییر دهد. برای مثال تسریع شدن القاء RNA Pi m به برگهایی که به طور مکانیکی زخمی شده اند بستگی دارد. بنابراین جراحات مکانیکی به تنهایی نمی توانئد تمام تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی را که در پاسخ به حمله حشره اتفاق می افتد را توضیح دهند. اتیلن هورمن گیاهی یکی دیگر از تنظیم کننده‌های پاسخ جراحت می‌باشد. مطالعات باز دارنده توصیه می‌کنند که JA یا توده Pi m RAN ناشی از زخم بستگی به اتیلن دارد. مشابها تغییر اربید فسیس ein2 JA القایی توده RNA دفاعی را مسدود می‌کند. اگر چه، فعل و انفعالات رقابت آمیز بین JA و اتیلن، لاکتین GSH گیاه آنتی فیدانت را در برگهایی که جراحات آنها موضعی است، تنظیم می‌کند. قابل توجه است خوراندن حشرات دوره گرو در یک افزایش در بیوسنتز اتیلن نتیجه می‌دهد که بیوسنتز نیکوتین JA القائی را در توتون رقیق کاهش می دهد. بنابراین پرامترهای گیاه را کم می کند. به علاوه، SA با شکل ژن مربوط به زخم به وسیله بازداشتن گذرگاه اکتادیکانوید، مداخله می‌کند. دفاع واسط (میانجی)SA علیه بیماریزاها، آشکارا می‌تواند افزایشی را در حساسیت حشرات داشته باشد و برعکس.