دانلود تحقیق زمین شناسی مختاران

زمین شناسی مختاران
7- بررسی و ارزیابی کیفی بنام قرضه
بنام قرضه مورد نظر در طراحی آبخیزداری عمدتا شامل منابع سنگی و خاکی است که در اجرای انواع سازه های خاکی و سنگی بکار می روند.

در حوزه مورد مطالعه به لحاظ منابع فوق محدودیتی وجود ندارد زیرا هم به لحاظ حوزه و هم به لحاظ تنوع واحدهای زمین شناسی به اندازه کافی منابع فرق در دسترس می باشند.

(نقشه منابع قرضه پیوست) منابع سنگی به صورت سنگ لاشه با قابلیت چکش خواری مناسب نبوده و تفاوتهایی در آن ها دیده می شود لذا استفاده از آنها را اولویت بندی نموده و به شرح ذیل معرفی می گردد.

7-1 منابع سنگی:
7-1-1 سنگ لاشه:
مقاومت و استحکام قابل ؟

و خاصیت چکش خواری و بلوک دهی از خصوصیات منابع سنگ لاشه می باشد.

در حوزه مورد مطالعه سنگهای آهکی نومولیتی 0ئوسن (En)، سنگهای داسیتی (Ed)، انواع سنگهای آندزیتی (ah, aa, ao) سنگهای میکرودیوریتی (Eda)، در اولویت می باشند.

این واحدهای سنگی از لحاظ فالیتولوژیکی و مقاومت از استحکام لازم و قابل قبول برخوردار می باشند.

در اولویت بعدی واحدهای سنگی شامل ماسه سنگ و مارن ائدسن (Ems)، ماسه سنگ و شیل و اسپلیت (kssp)، برش و آگلومرا (Ebr)، گابرو (gb)، و آمیزه های رنگین (cm) می توانند مورد استفاده قرار گیرند.

7-2 منابع خاکی
منابع خاکی شامل شن، ماسه، مخلوط همگن (درشت دانه و ریز دانه)، رس (ریزدانه) می باشند که هر یک کاربرد خاص در اجرای سازه های مختلف دارند.

7-2-1 مخلوط همگن
این نوع مصالح خاکی که مخلوط مناسبی از خاکهای ریز دانه با تراکم پذیری بالایی می‌باشند جهت اجرای سازه های خاکی که به صورت همگن و بدون هسته رسی می باشند مورد استفاده قرار می گیرند.

از ویژگیهای این مصالح بافت مناسب و خاصیت تراکم پذیری قابل جزل و نیز مقاومت و استحکام جنس و شکل دانه ها می باشد.

عناصر تشکیل دهنده باید از دانه های مقاوم و زاویه دارد و در اندازه مناسب می باشند.

همچنین مواد ریز دانه باید از خاصیت چسبندگی کافی برخوردار باشند.

در حوزه مورد مطالعه به سبب گسترش زیاد نشسته های آبرفتی دوران چهارم که به لحاظ بافت دانه بندی از تنوع لازم برخوردار هستند این مصالح به میزان کافی در سرتاسر حوزه قابل دسترسی بوده و لذا مشکلی در این زمینه وجود ندارد.

انجام آزمایشات مکانیک خاک به منظور تعیین گروه خاک (طبقه بندی یونیفاید) پیشنهاد می گردد.

رسوبات آبرفتی که برای این منظور پیشنهاد می شوند عبارتند از: آبرفتهای مخروط افکنه ای قدیمی (Qf1)، آبرفتهای پادگانه قدیم (Qt1) و رسوبات آبرفتی جدید (Q1t2)
7-2-2 شن و ماسه
مصالح شن وماسه اغلب برای تهیه ملات سیمان و بتن در اجرای سازه های سنگی ملاتی مورد استفاده قرار می گیرد.

این مصالح باید اول از دانه بندی قابل قبول برخوردار باشند وثانیا جنس دانه ها از سنگهای مقاوم تشکیل شده باشند و مواد ریزدانه سلیسی و ماسه ای در آنها ناچیز باشد رسوبات بسته رودخانه ای عهد حاضر (Qal) برای این منظور معرفی گردند.

اکثرا رودخانه ها و سیل های بزرگ مناطق شمالی تا شمال غربی و همچنین جنوب غربی حوزه تقریبا ویژگیهای فوق را دارا می باشند.

1-2-3 منابع ریز دانه (رس)
مصالح ریزدانه معمول در اجرای هسته های رسی سازه های خاکی (بندهای خاکی) مورد استفاده قرار می گیرد.

این نوع مصالح خاکی باید از چسبندگی لازم برخوردار باشند.

در حوزه مورد مطالعه خاکهای رسی با ویژگیهای فوق به وفور یافت نمی شود و در این زمینه محدودیت وجود دارد.

رس خالص به صورت مستقل در نشسته های نئوژن دیده نمی شود بلکه بیشتر به صورت مارتهای تئوژن است که حاوی مقدار گچ نیز می باشند (واحد Ngm)) و لذا برای مصارف فوق مناسب نمی باشند از نهشت های آبرفتی انتهایی دشت مختاران در محدوده دشت سرپوشیده که اغلب مناطق زراعی در آنها قرار گرفته اند و در حاشیه دق (رسوبات جلگله رسی) تا حدودی قابل استحصال هستند.

علاوه بر این در محدوده دشت کوچک شمال شرقی واقع در جنوب روستای قلعه کبوده که از رسوبات نسبتا ریز دانه تشیکل شده است می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

8- برری واحدها، تیپ ها و رخساره های ژئوموفرلوژی
در حوزه مورد مطالعه بر اساس مشاهدات صحرائی و با استفاده از عکسهای هوائی و تصاویر ماهواره ای 4 حوزه ژئومرفولوژیکی شامل کوهستان، تپه ماهور، دشت سرو پلایا در قالب 50 تیپ و 106 رخساره ژئومرفولوژیکی شناسایی و در نقشه تفکیک گردیده اند شامل 22 تیپ در قالب 40 رخساره در واحد کوهستان، 23 تیپ در قالب 52 رخساره در واحد ثبه ماهور، 3 تیپ در قالب 10 رخساره در واحد دشت سر و تیپ در قالب 4 رخساره در واحد پلایا مشخص شده اند.

در تعیین وتفکیک تیپ ها اساس کار تشابه لیتولوژیکی واحدهای زمین شناسی بوده است به طوری که کیتولوژیهای مشابه در یک تیپ قرار گرفته اند.

درباره تفکیک رخساره های ژئومرفولوژی در داخل هر تیپ به طور جداگانه و با توجه به برداشتهای صحرائی و فتوژئولوژی عکسها هوائی و تصاویر ماهواره ای منطقه ونقشه های توپوگرافی و زمین شناسی مورف های غالب به صورت یک پلی گون تفکیک گردیده و به آنها کد سه رقمی که شامل کد واحد، که تیپ و کد رخساره می باشد داده شده است.

در ارتباط با نحوه نمگذاری رخساره ها سمی شده است با هماهنگی بین سایر گروههای مطالعاتی پروژه و با استفاده به کتاب ژئومرفرلوژی کاربردی دکتر احمدی کد بندیها صورت گیرد.

از نقشه ای توپوگرافی به منظور تفکیک واحدهای ژئومرفرلوژیکی کوهستان، تپه ماهور، دشت سر و پلایا و همچنین فاکتور شیب و جهت شیب در این رابطه استفاده شده است.

گسترش و ساخت رخساره های ژئومرفولوژی به صورت جداول پیوست آورده شده است.

8-1 واحد کوهستان:
8-2 واحد تپه ماهور
بخش اعظم حوزه مورد مطالعه را واحد تپه ماهوری تشکل می دهد.

با توجه به اینکه انواع لیتولویهای مختلف در این واحد وجود دارد به لحاظ مرفولوژیکی تفاوت های بارزی در آن مشاهده می شود به عبارت دیگر ویژگیهای لیتولوژیکی واحدهای زمین شناسی و شرای توپوگرافی مانند میزان ارتفاع، شیب و جهت شیب باعث شده است تا در تیپ های مختلف این واحد رخساره های متنوعی ایجاد شوند.

به طور کلی در واحد تپه ماهور انواع سنگهای آذرین شامل امزیه های رنگین، سنگهای بازیک و اولترا بازیکی، انواع فیلبیت ها، سنگهای ماسه و شیلی و مارنی، رسوب کفگر مرائی و یانی نئوژن و انواع توف ها و و نهشسته های آبرفتی دوران چهارم به چشم می خورند.

با توجه به وجود لیتولوژیهای تقریبا مشابه و در نظر گرفتن مجموعه آنها در قالب یک تیپ لیتولوژیکی در واحد تپه ماهور تعداد 23 تیپ شناسایی و تعیین شده است.

در تیپ های فوق تعداد 52 رخساره ژئوموفولوژی مشخص گردیده که اغلب با توجه به شرایط منطقه مرفولوژی رخنمون سنگی دارند.

اینک به معرفی و بررسی تیپ ها و رخساره های ژئومرفولوژی در واحد تپه ماهور بر اساس جدول راهنمای نقشه ژئوفولوژی به شرح ذیل می پردازیم 8-2-1 تیپ کالرد ملانژ با توجه به اینکه در حوزه مورد مطالعه آمیزه رنگین کرتاسه فوقانی سه واحد مجزا دیده می شوند و در نقشه زمین شناسی نیز از یکدیگر تفکیک گردیده اند لذا به دلیل تشابهات نزدیک لیتولوژیکی و سنگ شناسی آنها در قالب یک تیپ لیتولوژیکی معرفی شده اند واحدهای سنگی تیپ فوق شامل واحد cm3, cm2,cm1 می باشند.

واحد cm1 عمدتا متشکل از مخلوطی از لیستونیت، سرپانتینیت و پریدونیت می باشد که در این میان پرید و تیپ ها اکثرا از جنس سنگهای هارز بورژیت می باشند که در حال تجزیه شدن به سرپانتین هستند.

واحد cm2 به صورت مخلوط در هم رنگین از سنگهای اسپیلیت، دیاباز و گابرو بوده که در داخل آنها رخنون هایی از آهکهای ماسه ای پلاژیک صورتی رنگ مشاهده می شود.

واحد cm3 عمدتا از سنگهای هارزبورژیی تشکیل شده اند که کم و بیش به سرپانیتین تبدیل گردیده اند.

تیپ کالرد ملانژدر مجموع وسعت و گسترش قابل ملاحظه ای در واحد تپه ماهور دارد و در آن تعداد 2 رخساره ژئومرفولوژی به شرح ذیل تفکیک گردیده است.

رخساره رخنمون سنگی 50-25 درصد (1-1-2) در تیپ کالرد ملانژ بسته به شرایط توپو گرافی وعومل فرسایشی منطقه رخساره هایی با تفاوتهای بارزی مشاهده می گردند.این رخساره به صورت رخزن سنگی معرفی شده است که میزان برونزدهای سنگی در مجموع بین 25 تا 50 درصد تغییر می نماید.اصولا سنگهای کالرد ملانژ در شرایط جوی و اختلاف شدید دما تحت تاثیر فرایند های فرسایشی قرار دارند و میزان شدت و عمق هوازدگی وآلتراسیون تا حدود زیادی در آنها مشاهده می شود به طوری که سنگهای اول بتدریج به کانیهای ثانوی و موادتجزیه می شوند ولذا مرفولوژی سنگ تغییر می نماید.در رخساره فرق مواد فرسایش یافته وآلزه شده بر روی سطوح دامنه ها کاملا مشهود است.

به لحاظ حساسیت به فرسایش وهمچنین نفوذپذیری رخساره فوق در حد متوسط ارزیابی می گردد.

محدوده گسترش این رخساره عمدتا مناطق شمال شرقی موزه اطراف روستای فال و قلعه کبوده وشمال روستای میان رود, جنوب روستای تمند و نیز به طور محدود در منتهی الیه شمال غربی حوزه در شمال خلیران و شمال روستای گز می باشد.

رخساره رخنمون سنگی کمتر از 25 درصد (کد2-1-2) به دلیل تفاوت در میزان برونزدهای سنگی وافزایش سطوح خاکدار این رخساره از رخساره قبلی متمایز گردیده است.در این رخساره بخش اعظم سطح آن از مواد خاکدار ناشی از هوازدگی و آلتراسیون آمیزه های رنگین پوشیده شده است و تنها میزان کمتر از 25 درصد آن را برونزد سنگی تشکیل می دهد.

فرسایش پذیری و نفوذ پذیری این رخساره در حد متوسط ارزیابی می گردد.

گسترش این رخساره زیاد نبوده و در محدوده های شمال شرقی موزه در اطراف جاده فنود به کلاته سیمان غرب قلعه کبود, جنوب تمند وشمال میان رود مشاهده می شوند.

8-2-2 تیپ پریدوتیت -اولترا بازیک تیپ فوق سه واحد سنگ شناسی مجزا تشکیل شده که به لحاظ تشابهات کانی شناسی و سنگ شناسی به عنوان یک تیپ معرفی گردیده اند.

این سه واحد عبارتنداز: واحد pb(پرید و تیتی) واحد)ub اولترا بازیک) و واحد hz(هارزبورژیت) محدوده گسترش این تیپ در مناطق شمال شرقی موزه بوده که از آن جمله در اطراف روستای رزق سلیمان, چاه کندوک, سدید, قلعه کبوده و میان رود و فال اشاره کرد.

تیپ اولترا بازیکی فوق دارای سه رخساره ژئومرفولوژیکی به شرح ذیل است: رخساره رخنمون سنگی 50-25 درصد(کد1-2-2) این رخساره به طور عمده از سنگهای پرید وتیتی که عمدتا هارزبورژیت می باشند تشکیل شده است.

میزان رخنمون های سنگی آن فرسایش در حد متوسط ارزیابی می گردد.

محدوده هایی که این رخساره گسترش یافته عبارتنداز: مناطق شمال شرقی موزه شامل شرق روستای سدید, غرب کلاته سلیمان, شمال شرق روستای بید مشک و چند نقطه دیگر که اهمیت کمتری دارد.

رخساره رخنمون سنگی 75-50 درصد(کد2-2-2) افزایش میزان برونزدهای سنگی در واحد سنگ شناسی پرید وتیتی که لیتولوژی اصلی این رخساره را تشکیل می دهد باعث بفکیک این رخساره گردیده است.مواد هوازده و خاکدار در این رخساره بین 25 تا 50 درصد متغیر است.رنگ ظاهری این رخساره سبز تیره مایل به سیاه است که مواد واریزه ای درشت تا متوسط دانه بر روی سطح دامنه ها دیده می شود.

این مواد حاصل هوازدگی و تجزیه سنگهای پرید وتیتی می باشد.

مناطق شمال شرقی موزه ار جمله اطراف روستای رزق سلیمان این رخساره مشاهده می شود.

رخساره رخنمون سنگی کمتر از 25 درصد (کد3-2-2) لیتولوژی اصلی این رخساره را واحد هارزبورژیت (hz) تشکیل می دهد ولی سنگهای مربوط به واحدهای ub و pd نیز در آن مشاهده می شود.

به علت شدت فرسایش و هوازدگی بخش اعظم این رخساره از مواد خاکدار حاصل از هوازدگی پوشیده شده است به طوری که میزان برونزد سنگی به کمتر از 25 درصد می رسد.

ناپایداری کانیهای اولیه و سرعت تجزیه آنها به کانیهای رسی و ثانویه دلیل عمده تشکیل این رخساره است.

محدوده گسترش این رخساره اطراف روستای فال و شرق سدید می باشد.

این رخساره به لحاظ رسوب زائی و فرسایش پذیری در حد متوسط می باشد.

2-3 تیپ فیلیت تیپ فیلیت یکی از تیپ های اصلی و مهم در حوزه بویژه در مناطق جنوب شرقی می باشد که از گسترش قابل توجهی برخوردار است.لیتولوژی آن شامل سنگهای شیستی است که حالت فیلیتی دارند که در واقع شیل های دگرگون شده هستند.

فیلیت های فوق به کانی شناسی به تعداد زیادی از کوارتز,فلدسپار, ؟

و کلریت تشکیل شده اند و رنگ ظاهری آنها خاکستری مایل به آبی بوده و حالت براق دارند.

در تیپ فیلیت تعداد 2 رخساره ژئومرفولوِژیکی شناسایی و تعیین شده است که در قالب برونزد سنگی معرفی گردیده است.

در تیپ فوق به علت فرسایش پذیر بودن فیلیت ها آثار فرسایش آبی هم در سطح دامنه ها مشاهده می شود.

رخساره رخنمون سنگی 50-20 درصد( کد 1-3-2) این رخساره به لحاظ وسعت و گسترش وسیع ترین رخساره ژئومرفورلوژی در تیپ خود می باشد و لذا به عنوان رخساره اصل تیپ مذکور محسوب می گردد.

محدوده گسترش آن دامنه های شمالی مناطق جنوب شرقی حوزه می باشد.

به دلیل حساسیت نسبتا زیاد این رخساره سطح آن را مواد واریزه ای تشکل از ورقه های نازک شیست پوشیده است.

میزان برونزد سنگی آن زیاد نیست و مرفولوژی آن عمدتا تحت تاثیر فرآیندهای خاک زائی قرار دارد.

علت نفوذ پذیری کم آن مواد فرسایش یافته به سرعت جابجا شده و آثار انواع فرسایش های آبی ازجمله سطحی و شیاری در آن مشهود است.

رخساره رخنمون سنگی 75-50 درصد (کد 2-3-2) این رخساره از وسعت کمتری برخوردار است و در مسیر جاده آسفالته خنود به کلاته سلیمان و در شمال شرق آن دیده می شود.

میزان برونزد سنگی در مقایسیه با رخساره قبلی بیشتر بوده و به میزان 75-50 درصد تخمین زده می شود.

تفاوت در جهت شیب ها و شدت چین خوردگی قیلیت ها باعث ایجاد این رخساره گردیده است.

2-4- تیپ کالک شیست این تیپ شامل شیست های آهکل می باشد و گشترش بسیار کمی در منطقه مطالعاتی دارد.

رخنمون آن در شمال کلاته سلیمان در مسیر جاده آسفالته به خنود می باشد.

تیپ فوق یک رخساره ژئومرفولوژی به شرح ذیل دارد.

رخساره رخنمون سنگی 50-25 درصد (کد 1-4-2) رخساره فوق در محدوده گسترش تیپ شیست آهکی بوده و در آ ن لایه های شیستی به سطوح هوازده و خرد شده مشاهده می شود.

میزان مواد هوازده و فرسایش یافته به دلیل حساسیت نسبتا زیاد شیست ها قابل توجه است به طوری که بین 50 تا 75 درصد سطح رخساره را پوشش داده است، رخساره فوق در شمال کلاته سلیمان و در مسیر جاده قابل مشاهده است.

8-2-5 تیپ لیستونیت این تیپ گسترش و وسعت زیاد در محدوده مطالعاتی ندارد و به صورت نوارهای باریکی به رنگ هوازده قهوه ای تا زرد و گاهی سفید دیده یم شود در مسیر جاده خنود به کلاته سلیمان و اطراف روستای رزق سلیمان و غرب تمند قابل مشاهده است.

لیستونیت شامل مجموعه ای از کربنات، کوارتز و کالدوئن و اپال، قالک و کلریت است منشا این سنگها سر پانتییت ها هستند که در اثر کربناتی شدن آنها بوجود می آیند.

تیپ فوق در واحد ماهور دارای دو رخساره ژئومرفولوپی به شرح ذیل است: -رخساره خنون سنگی 50-25 درصد (کد 1-5-2) این رخساره به صورت نوار باریک به رنگ قهوه ای روشن تا زرد در اطراف روستای رزق سلیمان واقع در حاشیه جاده خنود به کلاته سلیمان مشاهده می شود بخش عمده سطح این رخساره پوشیده از مواد آلتره شده و فرسایش یافته است و میزان برونزد سنگی آن بین 25 تا 50 درصد است.

از نظر حساسیت نسبی به فرسایس متوسط زیاد است.

رخساره رخنمون سنگی بیش از 75 درصد (کد 2-5-2) این رخساره تنها در بیرون زدگی جنوب روستای تمند واقع در جنوب شرقی کلاته سلیمان و در مسیر جاده آسفالته مختاران مشاهده می شود در این محدوده رخساره فوق به صورت یک تیغ باریک با برونزد سنگی بیش از 75 درصد دیده می شود که در ارتفاع پایین تر واحد سر یانتینیت برونزد دارد.

حساسیت نسبی رخساره فوق در برابر فرسایش آبی در حد متوسط است.

8-2-6 تیپ سر پانتینیت تیپ فوق در واحد تپه ماهور دارای گسترش محدودی است و تنها در روستای تمند به صورت یک کمربند در اطراف برونزدگی مذکور دیده می شود در این تیپ برونزد سنگی کمتر مشاهده می شود و یک رخساره ژئومرفولوژی در آن در نظر گرفته شده است.

رخساره رخنمون سنگی 5-25 درصد (کد 1-6-2) این رخساره در همان محدوده تیپ گسترش یافته و در جذب روستای تمند در مسیر جاده مختاران دیده می شود سطح رخساره عمدتا خاک؟

بوده و میزان برونزد سنگی بین 25 تا 50 درصد تخمین زده شده است حساسیت نسبی این رخساره به فرسایش متوسط تا نسبتا زیاد در نظر گرفته می شود.

8-2-7 تیپ دیاباز تیپ مذکوردر واحد تپه ماهور به طور عمده میان رخنمون سنگهای آمیزه رنگین (کالروملانژ) در شمال شرقی حوزه و در حاشیه جاده خنود به کلاته سلیمان واقع شده است البته یک رخنمون دیگر با دست کمتر در واحد تپه ماهوری جذب شرقی حوزه قرار دارد.

از مشخصات بارز این تیپ وجود ساخت ورقه ای در این سنگها می باشد که عاملی جهت تسریع در پدیده خاکزایی و فرسایش مکانیکی سنگها خواهد بود این تیپ به صورت گسلیه در کنار تیپ های دیگری قرار دارد با توجه به میزان خاکزایی در این تیپ سه رخساره ژئومرفولوژی در آن تشخیص داده شده است که به شرح ذیل معرفی می شوند: رخسازه برونزد سنگی 50-25 درصد (کد 1-7-2) این رخساره دارای گسترش محدودی است که در مسیر جاده خنود به کلاته سلیمان و در شمال غرب کلاته دیده یم شود بخشی از دامنه های شمال روستای چاه کند و کر با روند شمال غرب جنوب شرق را شتیکل می دهد.

با توجه به بررسیهای میدانی و تفسیر عکسهای هوائی میزان برونزد سنگی دیابازی به طور متوسط بین 25 تا 50 درصد تخمین زده می شود و اغلب سطح رخساره و بر روی دامنه های آ« مواد واریزه ای و فرسایشی که حاصل تخریب مکانیکی ورقه های دیاباز می باشد مشاهده می شود سرعت فرآیند بدوژنز با خاکزائی در این رخساره نسبتا زیاد است و دامنه های خاکدار سنگریزه ای را بوجود آورده است.

رخساره برونزد سنگی کمتر از 25 درصد (2-7-2) این رخساره در دو نقطه از محدوده شمال جاده کلاته سلیمان دیده می شود.یکی در جنوب باغستان که از وسعت نسبتا بیشتری برخوردار است و دیگری در شمال شرق کلاته سلیمان که تپه های مشرف به دشت آبرفتی را تشکیل می دهد.

به علت هوازدگی و آلزاسیون شدید ورقه های دیابازی و سرعت عمل فرایند خاکزائی میزان برونزدهای سنگی کمتر از 25 درصد از سطح رخساره می باشد.پوشش وسیع سطح رخساره از مواد هوازده سنگ ریزه ای زمینه مساعدی را جهت استقرار پئشش گیاهی فراهم نموده است.

رخساره برونزد سنگی 75-50 درصد (کد 3-7-2 ) این رخساره کمترین وسعت را دارا بوده و یک رخساره در این تیپ محسوب می گردد.

میزان رخنمونهای سنگی 75-50 درصد تخمین زده می شود.

محدوده گسترش آن در جنوب شرق موزه مطالعاتی در زیر موزه چاه شور واقع گردیده است.در دامنه های شمالی این رخساره میزان خاکزائی بیشتر بوده و به حدود 50 درصد می رسد.

8-2-8 تیپ گابرو در واحد تپه ماهور تیپ گابرود یک نقطه گسترش دارد و آن در فاصله حدود 5 کیلومتری شمال کلاته سلیمان می باشد که به صورت یک رخنمونسبتا باریکی با روند شمال غرب- جنوب شرق مشاهده می شود سنگهای پریدوتیتی اطراف آن توسط این دایک گابروئی قطع شده اند.

تیپ گابرو به صورت توده ای بوده ودارای بافت دانه ریز تا دانه درشت متغیر است.بلورهای درشت پیروکن و فله سپات در بعضی از نمونه ها دیده می شود.

تیپ مذکور اغلب توسط مواد سنگریزه ای فرسایش پوشیده شده است.

یک رخساره ژئومر فولوژیکی به شرح ذیل در تیپ فوق تعیین گردیده است: رخساره برونزد سنگی 50-25 درصد (کد 1-8-2 ) این رخساره منحصرا در محدوده تیپ فرد گسترش دارد وسطح آن اغلب ا ز مواد واریزه ای و هوازده پوشیده شده است.

میزان برونزد سنگی آن بین 25 تا 50 درصد تغییر می کند.

محدوده گسترش این رخساره در شمال جاده کلاته سلیمان بوده و امتداد شمال غرب – جنوب شرقی آن جاده فوق را قطع می نماید.

8-2-9 تیپ ماسه سنگی – شیلی واسپیلیتی تیپ مذکور در واحد تپه ماهور گسترش زیادی نداشته و تنها در منطقه شمال غرب موزه در غرب آبادی علی آباد مشاهده می شود.

از لحاظ سنگ شناسی متشکل از ماسه سنگ, شیل و اسپلیت است که جزئی از مجموعه در هم رنگین کرتاسه فوقانی می باشد.

در مجاورت این تیپ سنگهای اسپلیتی قرار دارد.

تیپ فوق دارای یک رخساره برونزد سنگی به شرح ذیل می باشد: رخساره برونزد سنگی 50-25 درصد (کد 1-9-2 ) رخساره فوق تنها در محدوده تیپ فود گسترش داشته ودارای روند شمال شرق – جنوب غرب می باشد.

مواد سنگریزه ای تیره سطح آن را پوشانده است.

در سطح این رخساره برونزدهای سنگی پراکنده وجود دارد که در بین آنها مواد فرسایشی حاصل از هوازدگی سنگها دیده می شود.

برونزد سنگی لایه ها بین 25 تا 50 درصد تخمین زده شده است.8-2-10 تیپ مارنی – ماسه سنگی این تیپ منطبق بر واحد لیتولوژیکی می باشد که از لایه های ماسه های سنگ و مارن به رنگ زرد تا سبز تشکیل یافته است.

محدوده گسترش آن در واحد تپه ماهور زیاد نبوده و در مناطق جنوب شرقی موزه مورد مطالعه دیده می شود.

اکثر رخنمون های این تیپ پوشیده از مواد فرسایشی و خاکدار است و آثار فرسایش آبی در آن مشاهده می شود.

تیپ فوق دارای دو رخساره ژئومرفرلوژی به شرح ذیل است: رخساره برونزد سنگی 50-25 درصد (کد 1-10-2 ) این رخساره دارای گسترش محدودی بوده و در مناطق جنوبی زیر حوزه چاه شود در جنوب شرقی حوزه مشاهده می شود.

رخنمون های آن اکثرا خاکدار بوده و شیبهای شمالی آن از مواد هوازده ماسه سنگی و مارنی پوشیده شده است.

از نظر رسوب زائی و فرسایش پذیری رخساره فوق در حد متوسط ارزیابی گردیده است.

رخساره برونزد سنگی کمتر از 25 درصد با فرسایش آبی (کد 2-10-2 ) رخساره مذکور در دو نقطه از جنوب شرق و شرق منطقه مطالعاتی دیده می شود.

وسعت آن ناچیز بوده وبه صورت نوار باریکی با روند شمال غرب –جنوب شرق گسترش یافته است.رخساره فوق در شمال شرق روستای کندر و نیز شرق قلعه کبوده قابل مشاهده است.

میزان برونزد سنگی در سطح این رخساره ناچیز و کمتر از 25 درصد می باشد و سطح آن را مواد هوازده و فرسایش پوشانده است.

در این رخساره آثار فرسایش آبی نیز دیده می شود.

8-2-11 تیپ بازالت تیپ فوق شامل سنگهای بازالتی تا آندزی است که به دوره نئوژن متعلق دارند و بنابراین جزء بازالتهای جوان محسوب می گردد.

در ترکیب کانی شناسی آنها الیوین کانی اصلی می باشد.

محدوده گسترش تیپ بازالتی در حوزه مورد مطالعه ناچیز بوده و در جنوب روستای میان رود و شرق روستای فال واقع در شمال شرقی حوزه مشاهده می شود.

تیپ مذکور درای یک رخساره ژئومرلوژیکی به شرح ذیل است.

رخساره برونزد سنگی کمتر از 25 درصد همراه با فرسایش آبی (کد 1-11-2) رخساره مذکور در همان محدوده تیپ خود گسترش یافته است.

در جنوب روستای رود واقع در شمال شرقی حوزه مطالعاتی تپه ماهورهای بازالتی نسبتا و سیعی با دامنه های رو به شمال و پوشیده از مواد خاکدار ناشی از آلتراسیون و هوازدگی نسبتا شدید سنگهای بازالتی مناطق خاکدار مساعدی را جهت استقرار پوشش گیاهی ایجاد کرده است.

شیب این دامنه ها نسبتا کم و یکنواخت بوده و میزان برونزد سنگی نا چیز می باشد.

آثار فرسایش آبی اعم از سطحی و شیاری ضعیف در آن قابل مشاهده است.

همچنین در تپه ها ماهورهای شرق روستای فال محدوده های کوچکی به صورت گنبدهای بازالتی با سطوح پوشیده از مواد واریزه ای و سنگریزه سیاه رنگ دیده می شود رسوب زائی رخساره فوق در حد متوسط ارزیابی گردیده است.

8-2-12- تیپ آندزیتی تیپ فوق شامل آمفیبول آندزیت، هورفی؟آندوزیت، پیروکسن آندوزیت پورفری آلتره شده می باشد که در نقاط مختلف حوزه به طور پراکنده گسترش دراد لیکن در محدوده های غربی و جنوب غربی حوزه مطلاعاتی از متمرکز بیشتری برخوردار هستند.

به طور کلی تیپ آندوزیتی با رنگ قهوه ای تیره سطوح فرسایشی سنگریزه ای به خوبی قابل تشخیص است در برخی نقاط در سطح رخنمون های تیپ فوق آلتراسیون شده بوه و مواد هوازده باعث تغییرات در مورفولوپی کل این تیپ گریده اند.

تیپ آندوزیتی در واحد تپه ماهور دارای رخساره ژئومرفولوپی بوده که به شرح ذیل معرفی می گردند.

رخساره برونزد سنگی 75-50 درصد (کد 1-12-2) تمرکز این رخساره در دو بخش شمال غربی و جنوب غربی حوزه مورد مطالعه واقع شده است در محدوده شمال غربی در شرق روستاهای فویز و گل و در مناطق جنوب غربی در اطراف روستای کاچو نصر آباد و فونیک این رخساره گسترش یافته است.

در این رخساره اغلب دامنه ها دارای شیب نسبتا زیاد با برونزدهای سنگی بین 50 تا 75 درصد مرفولوژی غالب را تشکیل می دهند.

همچنین بر روی دامنه ها معمولا مواد واریزه ای، سنگریزه ای حاصل از تخریب مکانیکی رخنمون های سنگی مشاهده می شود رسوب زائی این رخساره در حد متوسط ارزیابی می گردد رخساره برونزد سنگی 50-25 درصد (کد 2-12-2) این رخساره از وسعت کمتری برخوردار بوده و در دو نقطه از حوزه یکی در بخش جنوب غربی در اطراف روستای هر رنگ مبادی و دیگر در غرب حوزه در تپه های ماهورهای میان دشت آبرفتی شمال ماپان قابل مشاهده است.

شیب این رخساره نسبتا کم بوده و سطح آن اغلب از مواد واریزه ای تیره رنگ که حاصل هوازدگی مکانیکی رخنمودهای سنگی است پوشیده شده است.

میزان برونزد های سنگی کاهش یافته و بین 25 تا 50 درصد تغییر می نماید.

رخساره برونزد سنگی بیش از 75 درصد (کد 3-12-2) محدوده گشترش این رخساره منحصرا در مناطق جنوب غربی در روخانه شیخ آباد قرار دارد.

وسعت آن چندان زیاد نبوده و عمدتا به صورت تپه های منفرد از سنگهای آندزیتی پورفری به رنگ قهوه ای تیره مشاهده می شود.

شیب این رخساره زیاد بوده و بر روی دامنه های آن مواد سنگریزه ای دیده می شود.

به علت برونزدگی زیاد سنگهای آندزیتی ؟

کلی این رخساره حالت توده سنگی دارد.

رخساره برونزد سنگی کمتر از 25 درصد همراه با آلتراسیون شدید (کد 4-12-2) در این رخساره شدت آلتراسیون به حدی است که سطح آن را مواد هوازده و آلتره پوشانده است میزان برونزد سنگی عمدتا ناچیز بوده و به کمتر از 25 درصد می رسد.

مواد تجزیه شده سطحی خاکهای سست و ناپایداری هستند تحت تاثیر فرسایش آبی قرار دارند به و طوری که آثار و اشکال فرسایش سطحی و شیاری در آن ها کاملا مشهود است گسترش این رخساره در مناطق جنوب شرقی و جنوب غربی و جنوب شرقی و همچنین ماطق خروجی حوزه (غرب حوزه) دیده می شود در این تیپ شکستگی و ؟

زیادی وجود دارد و فرآیند آلتراسیون و هوازدگی بویژه در بخشهای توفی قابل تشخیص می باشند به علت تفاوت در عملکرد فرآیند های مرفوژنزی و فرسایش در این تیپ مورف های متفاوتی دیده می شود که در قالب 5 رخساره ژئومرفولوژیکی تشخیص و تفکیک شده اند و به شرح ذیل معرفی می گردند.

رخساره برونزد سنگی کمتر از 25 درصد با آلترسیون شدید (کد 1-3-1-2) این رخساره به لحاظ وسعت قابل توجه بوده و گسترش آن عمدتا در مناطق جنوب غربی و شامل غربی حوزه مطالعاتی می باشد شدت آلتراسیون و هوازدگی سنگهای آندزیتی و داسیتی به حدی است که در سطح رخساره آثار برونزد سنگی کمتر مشاهده می شود.

از مشخصات بارز این رخساره وجود آثار فرسایش آبی در آن است که شیارهای فراوانی را بوجود آورده است.

سطح این رخساره اصولا کم شیب و به صورت تپه ماهورهای نسبتا هموار می باشد رسوب زائی و شدت فرسایش پذیری رخساره فوق زیاد است.

رخساره برونزد سنگی 50-25 درصد (کد 2-13-2) رخساره فوق در مقایسه با رخساره قبلی از گسترش نسبتا کمتری برخوردار بوده و در مناطق مرز حوزه در جنوب غرب و غرب و نیز در شمال غرب مشاهده می شود.

میزان برونزدهای سنگی آن بین 25 تا 50 درصد تغییر می نماید همچنی در سطح دانه های این رخساره مواد واریزه ای و سنگریزه ای تیره رنگ در میان رخنمود ها مواد واریزه ای و سنگریزه ای حاصل از هوازدگی و تخریب مکانیکی سطوح رخنمونها به میزان 25 تا 50 درصد تغییر می نماید.

حساسیت فرسایش پذیری رخساره مذکور درصد متوسط ارزیابی می گردد.

رخساره برونزد سنگی بیش از بیش از 75 درصد (کد 4-13-2) این رخساره تقریبا در همان محدوده رخساره قبلی گسترش دارد.

در مناطق جنوب غربی واقع در کوه شاه و نیز در محدوده خروجی در کوه گاریجگان دیده می شود.

میزان برونزد های سنگی آن زیاد بوده و تا حدودی مرفولوژیکی توده سنگی به خود گرفته است.

آثار شکستگی های فراوان در سطح رخنمونهای سنگی کاملا مشهود است که موجب تخریب مکانیکی سطوح رخساره گریده است.

حساسیت این رخساره به فرسایش و نیز رسوب زائی آن در مقایسه با دیگر درخساره های این تیپ کمتر است.

رخساره برونزد سنگی بیش از 90 درصد (کد 5-13-2 ) رخساره مذکور منحصرا در محدوده غربی و خروجی موزه و در کوه کار یجگان گسترش دارد.

وسعت آن ناچیز بوده و به علت شیب توپوگرافی نسبتا زیاد و برونزدهای بالای 90 درصد مرفولوژی توده سنگی به فرد گرفته است.

این نوع مورفولوژی باعث شده است که نام محلی کوه کاریجگان به آن اطلاق شود هر چند که به لحاظ و ارتفاع چندان مرتفع نبوده و در تقسیم بندی کوه قرار نمی گیرد.

مقدار بسیار کمی مواد واریزه ای و هوازده در سطح این رخساره دیده می شود.

رخساره مذکور به لحاظ فرسایش پذیری در رسوب زائی در حد کم ارزیابی می گردد.

8-2-14 تیپ کنگلومرائی مارنی تیپ مذکور شامل رسوبات کنگلوائی نئوژن ( واحد است که دارای سیمان می باشد.

لایه های مارنی به طور تداخلی در میان کنگومرا دیده می شود.

تیپ فوق منحصرا در محدوده شرقی بنام کوه بزو گسترش دارد.

به دلیل وجود شرایط یکسان توپوگرافی و لیتولوژیکی تنها یک رخساره ژئوموفولوژی در این تیپ تعیین گردیده است که به شرح ذیل معرفی می گردد: -رخساره فرسایش آبی (کد 1-14-2) رخساره فوق در همان محدوده تیپ خود گسترش دارد.

مرفولوژی غالب این رخساره به صورت فرسایس آبی تعریف می شود زیرا میزان برونزدهای لایه های کنگلو ناچیز بوده و سطح رخساره به دلیل وجود مارن و کنگلو مراهای نسبتا سست مارنی پوشیده از مواد خاکدار می باشد در این رخساره آثار اشکال فرسایش آبی از جمله سطحی و شیاری به خوبی مشاهده می شود به طوری که این مورف فرسایشی به راحتی در تصاویر ماهواره ای و عکسها وهوائی منطقه قابل تشخیص اند.

حساسیت به فرسایش و رسوب زائی این رخساره زیاد ارزیابی می گردد.

15- تیپ گنگلومرائی تیپ فوق شامل واحدهای کنگلوائی (ئوسن Ec و تئوژن Ngc می باشد کرد و یکدیگر ادغام شده و به عنوان یک تیپ لیتولوژیکی در نظر گرفته شده اند.

واحد کنگو مرائی (ئوسن دارای سیمان آهکی بوده و از استحکام بیشتری برخوردار است لیکن دامنه گسترش کنگلو مراهای تئوژن وسیع تر است لیکن اصولا سخت شدگی کمتری دارد.

مناطق تپه ماهوری شمال تا شمال شرقی و نیز محدوده هایی از مناطق جنوب شرقی حوزه در قلمرو گسترش این تیپ می باشد رنگ عمومی این تیپ خاکستری تیره بوده و قلوه های تیره رنگ کالرد ملانژ و اولترابازیکما در آن دیده می شود.

تیپ فوق اغلب تحت تاثیر فرسایش آبی قرار داشته و مورف های متعددی را بوجود آورده است که بر اساس این مورخها تعداد پنج رخساره ژئومرفولوژیکی در آن تعیین گردیده است که به شرح ذیل معرفی می گردند.