دانلود مقاله گل میخک

گل میخک
گل شاخه بریده میخک را می توان 20 روز در دمای 25 درجه سانتیگراد نگهداری کرد.

به گزارش واحد مرکزی خبر ، گل میخک یکی از گلهای شاخه بریده مقاوم است که کشت آن به صورت قلمه صورت می گیرد.

تقوی کارشناس جهاد کشاورزی از کشت گل میخک به دو صورت خاکی و هیدروپونیک در کشور نام برد و گفت: با کشت قلمه های ریشه دار شده می توان این گل را در باغچه نیز پرورش داد.

وی افزود: این گل به دو دسته تک شاخه ای و خوشه ای، طبقه بندی می شود که در رنگهای بسیار زیادی وجود دارد.

کشت این گل در فصلهای گرم سال کاهش می یابد.

گاو زبان گیاهی است چند ساله و دارای ریشه های نیمه غده ای که بطور عمودی تا عمق 50 سانتیمتر در خاک فرورفته است و بعلت داشتن ریشه های اصلی و فرعی در اعماق خاک مقاومت آن در برابر خشکی خاک زیاد است.

برگهای آن زبانه ای و پوشیده از خارهای ظریفی است که به آن حالت خشن میدهد و به همین علت به گاوزبان معروف است.

گلهای آن به رنگ قرمز خوشرنگی است که پس از خشک شدن به رنگ آبی تیره در می آید.

ترکیبات شیمیایی :
این گیاه حاوی مواد موسیلاژ، قندی، تانن و ترکیبات فنلی و نیز مقدار کمی آلکالوئید میباشد (آرام بخش)
خواص درمانی : گاوزبان حواس پنجگانه آدمی را تقویت می کند.

دمکرده آن نشاط آور بوده و رنگ رخسار را باز می کند.سینه را نرم می کند.

تنگی نفس و دردگلو را شفا می دهد.

دلهره و وحشت را از بین می برد.

غم و غصه را کم کرده و برای کسانی که با خود حرف می زنند بسیار خوبست.

از برگهای تازه آن برای درمان جوشهای چرکی دهان و درمان برفک استفاده می شود .

سازگاری :
گاوزبان بیشتر در ارتفاعات رامسر، رودسر و تنکابن بصورت خودرو و نیز زراعی وجود دارد.

بطور کلی شرایط آب و هوایی کوهستانی سردسیر و نیمه مرطوب که در طول بهار و تابستان دارای بارانهای متناوب هستند، برای کشت این گیاه مفید است.

روش تکثیر و کاشت :
کشت گاوزبان در دو فصل پائیز و بهار انجام می شود و بهترین روش کاشت بذر در فصل پائیز است.

عمق کاشت 2 1 سانتیمتر و فاصله بین بوته ها 50 40 سانتیمتر و فاصله بین ردیف ها 7060 سانتیمتر است.

میزان مصرف بذر در هر هکتار 15 10 کیلوگرم است.

عمر مفید بوته گاوزبان 2 سال و حداکثر عمر آن 4 سال است.

در مناطقی که بارندگی به اندازه کافی و پراکندگی بارش آن مناسب باشد، کشت به صورت دیم صورت می گیرد.

اما در مناطق خشک مانند اصفهان نیاز به آبیاری مرتب می باشد.

مهمترین آفت این گیاه کرم برگ خوار است که بیشترین خسارت خود را در زمان برداشت به گیاه می زند و چون در این زمان مبارزه شیمیایی صلاح نیست، لازم است از مبارزه بیولوژیک استفاده شود .

برداشت محصول :
عمل گل چینی در اوایل خرداد صورت می گیرد و گلهای چیده شده را در کنار مزرعه روی پارچه یا سفره های پلاستیکی به ارتفاع 3-2 سانتیمتر پهن می کنند و برای آنکه آفتاب نخورد، روی آن پارچه می اندازند.

البته خشک کردن محصول در سایه بهتر بوده و محصول مرغوبتری خواهد داد.

بهم زدن گلها حین خشک شدن ضروری است.

گل مرغوب گلی است که دارای دم سفید و گلبرگهای بنفش باشد.

میزان عملکرد آن حدود 1100-1000 کیلوگرم گل تازه می باشد که از این میزان حدوداً 300-250 کیلوگرم گل خشک بدست می آید .

بابا آدم Arctium lappa
ریشه‌ی گیاه باباآدم یا اراقیطون، مزه‌ی شیرینی دارد و آن را به صورت پخته یا سرخ‌شده می‌خورند.

طبخ ساقه‌های جوان آن همانند مارچوبه است.

باباآدم در ژاپن مثل یک سبزی خوردن معمولی کشت می‌شود.

این گیاه از لحاظ درمانی یک تصفیه ‌کننده‌ی خون است.

گیاه‌پزشکان برای مداوای اختلالات پوستی مانند آکنه و پسوریازیس آن را تجویز می‌کنند .

زیستگاه طبیعی :
گیاه باباآدم در زمین‌های شخم نزده، در امتداد نرده ها در کنار جاده‌ها می‌روید.

این گیاه در بریتانیا، شمال ایالات متحده و شمال ایران به طور خودروو به عمل می‌آید .

مشخصات ظاهری :
گیاه دو ساله‌ای است که ساقه‌ی اصلی آن سبز پررنگ و نرم می‌باشد.

طول این ساقه به حدود یک متر می‌رسد.

گیاه بر روی یک ریشه‌ی عمودی بلند به رنگ قهوه‌ای مایل به خاکستری قرار گرفته است.

برگ‌ها موجدار است.

بالای برگ‌ها چروکیده و زیر آنها کرکدار است که با گذشت زمان سخت می‌شوند.

گل‌های کوچک قرمز یا ارغوانی آن، که شبیه سوت می‌باشند، بر روی سرشاخه‌های میوه دهنده قرار می‌گیرند و با کپسول‌هایی قلاب می‌شوند.

گیاه باباآدم، در اواخر تابستان به گل می‌نشیند .

تنباکوی کوهی
تنباکوی کوهی از گذشته‌ی دور به عنوان درمان خانگی ضربدیدگی‌ها و کشیدگی رباط‌های مفصلی، بخصوص در مناطق کوهستانی اروپا که حادث شدن چنین صدماتی فراوان و معمول است، شهرت و اعتبار داشته است.

جالب اینکه تنباکوی کوهی در نواحی کم شیب کوهستانی بهتر رشد می‌کند و به این ترتیب در دسترس افرادی که از بلندی سقوط می‌کنند، قرار دارد .

استعمال خارجی پماد گیاه التهاب و تورم را کاهش می‌دهد.

در آلمان این گیاه از اجزای اصلی چندین داروی مسکن است که استعمال خارجی دارند.

البته گل‌های تنباکو کوهی می‌توانند سبب التهاب در پوست‌های بسیار حساس شوند.

این گیاه شاید شناخته شده‌ترین داروی پزشکی هومئوپاتی باشد که در شکل‌های قرص، کرم و تنتور مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هومئوپات‌ها و گیاه‌پزشکان هر دو بر این عقیده‌اند که پماد این گیاه نباید بر روی قسمتی از پوست بریده یا خراشیده شده است، اما از دوزهای بسیار کم آن در درمان‌های پزشکی هومئوپاتی استفاده می‌شود و به عقیده‌ی پزشکان هومئوپات، استفاده از این گیاه در ضربدیدگی باعث کاهش شوک ناشی از صدمه می‌شود .

دوز کم این گیاه توانایی تحریک نیروی خود ترمیمی بدن را دارد و بعد از وضع حمل، جراحی و کشیدن دندان، استفاده از آن کمک به بهبود سریع می‌نماید.

زمانی از برگ‌های خشک آن به جای تنباکو استفاده می‌شده است.

‌به همین دلیل به آن تنباکوی کوهی گفته می‌شود .

زیستگاه طبیعی :
تنباکوی کوهی در مرغزارها، جنگل‌های کوهستانی اروپای مرکزی و سیبری و در ارتفاعات 1200 تا 2800 متری به طور طبیعی و خودرو می‌روید.

تنباکوی کوهی در خاک‌های رسی و شنی در محل‌های آفتابی خوب رشد می‌کند.

در بعضی از قسمت‌های اروپای مرکزی این گیاه برای مصرف گیاه درمانی کشت می‌شود.

مشخصات ظاهری :
تنباکوی کوهی گیاه بادوام معطری است که دارای بوته‌های نرم و برگ‌های بیضی شکل، کرکی و تیغ دار به رنگ سبز روشن است که روی زمین قرار می‌گیرند.

ساقه‌ی آن سی تا شصت سانتی‌متر طول دارد، کرکی است و یک تا دو جفت برگ بدون ساقه،‌ در اندازه‌ی کوچکتر دارد که در جهت‌های مخالف یکدیگر رشد می‌کنند.

گل‌های زرد نارنجی شبیه گل آفتابگردان آن که بوی بسیار مطبوعی نیز دارند، در اواسط تا اواخر تابستان ظاهر می‌شوند.

گلبرگ‌های آن که با کرک‌های پشمی و نرم پوشیده شده‌اند، در نوک، فرورفتگی پیدا می‌کنند .

نگهداری از کاکتوس
کاکتوسها از جمله جذابترین و متنوعترین گیاهان خانگی هستند.

اکثر انواع کاکتوس حتی در دست یک صاحب تازه کار، به راحتی رشد میکنند.

هرچند کاکتوسها در تمام مدت سال در گل فروشیها، فروشگاههای لوازم خانگی و حتی سوپرمارکتها به فروش میرسند، اما بهترین فصل تهیه آنها تابستان است.

کاکتوس، جذابترین و متنوعترین گیاهان خانگی
کاکتوسها از جمله جذابترین و متنوعترین گیاهان خانگی هستند.

ممکن است شما هنگام خرید یک کاکتوس جدید به چند مورد زیر هم نیاز پیدا کنید:
گلدان:
در ابتدا، گلدانی برای کاکتوس انتخاب کنید.

معمولا زمانی که کاکتوسی را میخرید، مدت زیادی از رشد آن در گلدان فعلی گذشته است و به احتمال زیاد به یک تغییر گلدان نیاز دارد.

گلدانی را انتخاب کنید که تنها اندکی از گلدان فعلی بزرگتر باشد زیرا فضای بیش از حد به آبیاری بیش از اندازه منجر میشود.

در ضمن توجه کنید که ته گلدان سوراخهایی برای خروج آب اضافه موجود باشد، زیرا بدون وجود آنها، کاکتوس پوسیده و خواهد مرد.

خاک:
خاک کاکتوس، کالای بعدی سبد شماست.

بهترین نوع خاک کاکتوس، اصلا برای این گیاه تهیه میشود و در اکثر فروشگاههای لوازم خانگی و باغبانی و گل فروشی موجود است.

اگر موفق به تهیه این خاک نشدید، میتوانید با مخلوط کردن یک قسمت خاک گلدان با یک قسمت ماسه و کمی شن برای عبور راحت تر آب، خاک مناسبی تهیه کنید.

کاکتوس عمودی تعویض گلدان: اگر امکان دارد، هنگام تعویض گلدان بهتر است گلدان قبلی را بشکنید و گیاه را از آن خارج نمایید.

زیرا خارج کردن کاتوس با بیلچه موجب زخمی شدن ریشه میشود.

مقداری خاک کاکتوس تازه در ته گلدان ریخته و کاکتوس را روی آن قرار دهید و اطراف آن را با خاک بیشتر پر کنید.

این کاکتوس تا یک هفته پس از تعویض گلدان نباید در معرض نور شدید آفتاب قرار بگیرد و آبیاری آن نیز باید به اندازه باشد تا بتواند به محیط جدید خو بگیرد.

پس از این جابجایی، کاکتوس تنها در صورتی به گلدان دیگر منتقل میشود که این تعویض کاملا ضروری باشد.

پس از تعویض گلدان، مراقبت از کاکتوس ساده ترین کار ممکن است، تنها مورد بسیار مهم این است که بدانید کاکتوس دو فصل دارد، فصل رشد فعال که در طی بهار و تابستان رخ میدهد و فصل استراحت که در پاییز و زمستان است، زمانی که کاکتوسها به خواب زمستانی فرو میرند.

کاکتوس گرد آبیاری: در طی فصل رشد فعال کاکتوس باید بیش از دوران استراحت آبیاری شود.

برنامه خاص و تعریف شده ای برای آبیاری کاکتوس وجود ندارد و برنامه آن به گلدان، خاک، آب و هوا و عوامل مشابه بستگی دارد.

بهترین روش برای تعیین مقدار آب مورد نیاز کاکتوس، این است که گیاه را مدتی با دقت زیرنظر بگیرید.

هنگام آبیاری سعی کنید تمام سطح خاک خیس نشود و مراقب خروج آب نیز باشید.

دور بعدی ابیاری باید در زمانی باشد که خاک کاکتوس کاملا خشک شده باشد.

ساده ترین روش حصول اطمینان از خشکی خاک این است که یک خلال دندان را با احتیاط در خاک فرو کنید، اگر خلال دندان نمناک شد، باز هم یکی دو روز صبر کنید.

گیاه در فصل استراحت خود تنها چند هفته یکبار به آبیاری نیاز دارد.

کود: کاکتوس در طی پاییز و زمستان تنها هر دو تا سه ماه یک مرتبه به کود احتیاج دارد.

یک کود کم ازت برای کاکتوس مناسب است.

کودهایی که به تدریج در خاک آزاد میشوند نیز برای کاکتوس مناسب هستند، اما این کودها تنها یک مرتبه در بهار به خاک افزوده میشوند.

نور: کاکتوس به نور فراوان نیاز دارند و قرار دادن آنها در داخل اتاق و پشت پنجره های جنوبی بسیار مناسب است.

در صورت ناکافی بودن نور طبیعی، نور مصنوعی نیز میتواند به عنوان مکمل، به کار رود.

دما: کاکتوسها میتوانند در فصل رشد خود دمای 32 تا 38 درجه را تحمل کنند و بهترین دما در فصل استراحت آنها، 7 تا 12 درجه سانتیگراد است.

این دمایی است که کاکتوس در محل طبیعی زندگی با آن روبرو میشود.

هوای سرد در فصل استراحت، میتواند به گل دهی گیاه در فصل رشد منجر شود.

ریختن خاک در گلدان مشکلات: بزرگترین مشکل برای صاحبان کاکتوس، آبیاری بیش از حد است.

اما این مشکل تنها با کمی دقت قابل حل است.

آبیاری بیش از حد موجب پوسیدگی ساقه و ریشه گیاه میشود و متاسفانه هنگامی که ریشه کاکتوس بپوسد یا حتی پوسیدگی در آن آغاز شود، دیگر نمیتوان گیاه را نجات داد.

آفتهای کاکتوس به نسبه معدود هستند، اما هنگام خرید کاکتوس توجه کنید که حشره ای مشکوک روی آن لانه نکرده باشد.

در صورتی که آفات کاکتوس به سراغ گیاه شما آمدند، با اندکی حشره کش میتوانید آنها را از بین ببرید.

فقط فراموش نکنید: کاکتوس را به اندازه آب دهید!

کاکتوس عمودی: گلدان مناسب برای این نوع کاکتوس، ظرفی است که دهانه آن به اندازه نصف قد گیاه باشد و بهتر است به جای عریض بودن، عمیق باشد.

لایه های خاک کاکتوس کاکتوس گرد: گلدان مناسب این کاکتوس تنها باید 4 تا 5 سانتیمتر عریضتر از کاکتوس باشد.

برای جلوگیری از زخمی شدن دست، کاکتوس را با یک ورق روزنامه که چندلا تا زده اید جابجا کرده و برای ریختن خاک در گلدان نیز از یک برگ کاغذ تا شده استفاده کنید.

لایه های خاک کاکتوس: 1- ریگ ریز 2-خاک گلدان + ماسه 3- خزه یا پوست برنج 4- ریگ یا خرده سفال درمانی جدید برای صافی کف پا پزشکان یک روش جدید برای درمان صافی مادرزادی پای کودکان یافته‌اند.

به گزارش سلامت نیوز و به نقل از پایگاه خبری نیوکرالا؛ برخلاف درمان‌های پیشین که مستلزم جراحی گسترده برای تصحیح کامل این مشکل بود، در روش جدید با حداقل جراحی می‌توان صافی کف پا در نوزادان را برطرف کرد.

بنابراین گزارش، صافی کف پا یک اختلال نادر در پاست که چنانچه درمان نشود منجر به ایجاد درد شدید در کف پا و کاهش توان حرکتی فرد می‌شود.

در روش درمانی جدید یک سوزن کوچک را به داخل مفصلی در پا در محل اتصال به قوزک وارد می‌کنند تا موقعیت صحیح را به مدت دو ماه نگهدارد.

بنابراین گزارش؛ عکسبرداری اشعه ایکس از پای بیماران نشان داد که این عمل موفقیت آمیز بوده است.

بابونه‌ی چشم گاوی خاصیت حشره‌کشی گل بعضی از انواع بابونه‌ی‌گاوی ابتدا توسط ایرانیان قدیم کشف شده است.

بعدها گونه‌ای از آن در ناحیه دالماسی (در مغرب یوگسلاوی) پیدا شد که خاص حشره‌کشی قویتری داشت و بدین ترتیب بابونه‌ی گاوی به عنوان یکی از قویترین حشره‌کشهای غیر شیمیایی برای کنترل آفت (شته) برای گیاهان داخل ساختمان و فضای آزاد شناخته شد .

زیستگاه طبیعی : گیاه بومی نواحی ساحل یوگسلاوی و جزایر اطراف آن است.

بابونه‌ی‌چشم گاوی سواحل گچی یا سنگریزه‌دار را ترجیح می‌‌دهد، اما سرزمین‌های دور از ساحل هم بر روی تپه‌های خشک و سنگی می‌روید.

بابونه‌ی چشم‌گاوی به مقدار انبوه و تجارتی در ژاپن، آفریقای جنوبی و کالیفرنیا کشت می‌شود .

مشخصات ظاهری : گیاه بته‌ای بادوام و بلنداست که طول آن به 30 تا 75 سانتی‌متر می‌رسد.

ساقه‌های آن باریک و پوشیده از کرک هستند برگ‌های بابونه‌ی‌چشم گاوی که با برش‌های عمیق به هفت قسمت تقسیم شده‌اند، به رنگ سبز تیره هستند.

از اوایل تابستان تا اوایل پاییز گل‌های منفرد آن به شکل گل آفتاب‌گردان و به رنگ سفید هستند، ظاهر می‌شوند .

بومادران گیاه بومادران از زمانهای بسیار قدیم به واسطه ی خواص درمانی اش از شهرت و اعتبار بالایی برخوردار بوده و حتی گرده های این گیاه در کنار مدفنهای انسان عصر نئاندرتال یافت شده است.

چینیان باستان شاخه های بومادران را در هنگام تفال و پیشگویی با کتاب فالگیری به نام آی چینگ، در اراف می پراکنده اند و عنوان «ساقه ی پیشگو» را به آن داده اند.

یونانیان در طول جنگها از خواص درمانی این گیاه استفاده می کرده اند.

بر اساس بعضی از منابع معتبر، این گیاه به نام آشیل نیز معروف است، زیرا قهرمان بزرگ یونان، آشیل، این گیاه را برای شفای زخمهای سربازان خود در میدان جنگ به کار می برده است.

بیشتر خواص درمانی این گیاه توسط یک گیاه پزشک به نام آچیلس کشف شد.

نام علمی این گیاه، میلفولیوم، به معنی هزار برگ است که به شاخه های پر برگ بومادران اشاره دارد .

مردم روستاهای انگلیس این گیاه را با نامهای زخم بند سرباز و علف بخار می شناسند که گواهی بر شفابخشی و التیام زخم گیاه میباشد.

از خاصیت بندآوری خونریزی برگهای ساییده شده بومادران برای جلوگیری از خونریزی زخمها استفاده شده است.

نام دیگر این گیاه خون دماغ میباشد که دلیل این نامگذاری استفاده از آن برای بند آوردن خونریزی دماغ بوده است.

روستاییان برگهای تازه ی بومادران را در سوراخهای بینی فرو می کرده و خونریزی را بند می آورده اند.

سرخپوستان آمریکایی نیز به خواص شفابخش بومادران پی برده بوده و بعضی از قبایل سرخپوست از این گیاه برای درمان زخمها، بریدگیها و کوبیدگیها استفاده می کرده اند .

سرخپوستها همچنین از دم کرده ی این گیاه برای درمان بسیاری زا بیماریها از جمله خونریزی، تب و غیره استفاده می کرده اند.

بعضی دیگر از این قبایل بومادران را برای هضم غذا و تقویت عمومی بدن مصرف می کرده اند.

در طب سنتی آمریکا و نیز طب سنتی اروپا، بومادران برای کاهش تورم و بهبود مفصلهای روماتیسمی تجویز میکند و چای داغ این گیاه درمان خانگی سرماخوردگی های سخت میباشد.

امروزه گیاه پزشکان بومادران را به عنوان یکی از داروهای ضدتب، سرماخوردگیهای تب دار و آنفلونزا می شناسند و آن را به همراه اقطی و نعنا صحرایی تجویز میکنند .

از نظر بهداشتی، این گیاه یک پاک کننده و تقویت کننده پوست است که این ویژگی ناشی از خواص قابض کنندگی بومادران است.

چای بومادران که از ساقه های گلدار تهیه شده باشد بخصوص برای پوستهای چرب مفید است .

زیستگاه طبیعی : گیاه بومادران در مرتع ها، در کناره های خاکریزها و حاشیه جاده ها و زمینهای بایر یافت میشود .

مشخصات ظاهری : گیاه بادوامی است که ساقه ی اصلی آن مستقیم بالا می رود و طول آن به نود سانتی متر می رسد.

در فواصل مختلف ساقه، شاخه های زاویه دار و پر برگ زیبایی می رویند.

برگهای پر مانند و ریز گیاه، شاخه را به طرف بالا در بر میگیرند و شاخه های حامل برگ در پایین منشعب می شوند و به صورت شاخه های فرعی در میآیند.

هم ساقه و هم برگها با کرکهای ریز و سفیدی پوشیده شده اند.

در سرتاسر فصل تابستان، گلهای کوچک و بیشماری شبیه گل آفتابگردان، به صورت خوشه هایی که در بالا مسطح هستند، ظاهر میشوند.

این گلها معمولا به رنگ سفید هستند که گاهی سایه ی صورتی رنگ هم در آنها دیده میشود .

بنفشه ی عطری بر اساس اسطوره های یونانی، زئوس، الهه ی «آیو» را به یک گوساله ی ماده ی سفید تبدیل کرد تا از خشم و غضب همسرش «هرا» در امان بماند.

سپس بنفشه ها را در پای آیو سبز کرد تا غذای کافی در دسترس داشته باشد.

برای سلتی های باستان، بنفشه یک وسیله ی زیبایی و آرایش بوده است.

کولپپر ادعا نموده است که بنفشه از قوانین سیاره ی ناهید پیروی می کند.

در زبان گلها، بنفشه علامت تواضع و وفاداری است؛ به همین دلیل دسته هایی از گل بنفشه به طور مرتب میان ناپلئون و ژوزفین رد و بلد می شده است.

بعدها ناپلئون گل بنفشه را زمینه ی مهر امپراطوری خود کرد .

در جنوب فرانسه، زمانی بنفشه به عنوان جایزه ی اشعار عاشقانه اهدا میشد و علت آن احتمالا اسطوره های یونانی بوده اند و ارفئوس شاعر یونانی همراه با این گلها تصویر شده است.

از گذشته ی خیلی دور، بنفشه ی عطری برای ایجاد آرامش و خواب راحت استفاده می شده است.

آتنیها یک شربت خواب آور از بنفشه و گلهای دیگر که خشم را آرام می کرده است تهیه می نموده اند.

چیدن گل بنفشه عطری دور سر بیمار، یک شیوه ی درمانی قدیمی و خانگی برای سرگیجه است و کولپپر بر این عقیده بوده که بنفشه اختلالاتی را که در سر موجب خواب آلودگی می شوند درمان میکند.

جرارد نیز، شربت بنفشه را برای بیخوابی و سردرد و همچنین سوزش گلو تجویز می نموده است.

گیاه پزشکان جدید به ارزش خلط آوری برگها و گلهای بنفشه ی عطری واقف شده اند و برای درمان سرفه، التهاب نایژه و زکام آن را تجویز می کنند.

چندین آزمایش در دهه ی 1960 انجام گرفت و معلوم شد عصاره ی برگ بنفشه ی مانع از رشد غدد سرطانی در موش شده است .

بیش از 2000 سال است که بنفشه ها را به سبب بوی مطبوع و معطری که دارند کشت میکنند.

عرق و عطر بنفشه در عصر ویکتوریا در انگلستان از محبوبیت زیادی برخوردار بوده است.

امروزه در قنادیها از گلبرگهای نباتی شده ی بنفشه ی عطری برای تزئین کیک، شیرینی و شکلات استفاده می شود.

در فرانسه، رسم بر این است که غذاهای تهیه شده با گوشت گوساله را با گلبرگهای بنفشه تزئین کنند.

برگ و گلهای بنفشه ی عطری، سرشار از ویتامینهای آ و سی هستند .

زیستگاه طبیعی : گیاه بومی اروپا، آفریقای شمالی و آسیا می باشد.

بنفشه ی عطری در کناره ی پرچینها و جنگلها، بخصوص در جایی که خاک مرطوب باشد، به خوبی می روید.

البته این گیاه به صورت تجارتی و انبوه نیز کشت میشود .

مشخصات ظاهری : بنفشه ی عطری، گیاه با دوام، کوتاه و معطر است و طول آن به 15 سانتیمتر می رسد.

برگهای آن به شکل قلب و به رنگ سبز تیره هستند و بر روی شاخه های بلندی که پایه ی آنها در خاک قرار دارد، می رویند.

پشت برگها نرم و کرکی و لبه های آنها شبیه صدف دو کپه ای است.

از اوایل تا اواسط بهار، گلهای زیبا، معطر و افتاده ی بنفشه ی عطری به طور منفرد شکوفه می کنند.

گلهای پنچ گلبرگی هستند.

گلبرگی که از همه پائین تر است، دارای نوک تیز است.

رنگ گلها از ارغوانی تا بنفش متغیر است، ولی به رنگ بنفش مایل به صورتی و سفید نیز دیده شده است .

اوکالیپتوس اوکالیپتوس از یک واژه‌ی یونانی به معنی پوشاننده یا در پوش گرفته شده است، زیرا غنچه‌های اوکالیپتوس با نوعی غشا پوشیده شده‌اند.

کره‌ی کوچک یا گلوبرلوس، (نامی که یک گیاه‌شناس فرانسوی به این گیاه داده است) به سبب شکل فنجانی میوه‌های اوکالیپوتس می‌باشد که شبیه دکمه‌هایی بوده‌اند که زمانی در فرانسه متداول بوده است.

اوکالیپتوس مقادیر زیادی آب در ریشه‌های خود ذخیره می‌نماید.

زمانی در مناطق باتلاقی مالاریا خیز کاشته میشد تا مرداب‌ها را خشک گرداند و از شیوع بیماری مالاریا باتلاقی جلوگیری نماید.

مردم بویم استرالیا به خواص درمانی روغن اوکالیپتوس پی برده‌ بودند و از آن در درمان بیماریها استفاده می‌کرده‌اند.

این گیاه ضد میکروب قوی در اواسط قرن نوزدهم به اروپا راه یافت و تا امروز هم طب علمی و هم طب سنتی گیاهی از صمغ آبی رنگ ضد باکتری و قابض این گیاه در درمان بیماری‌ها استفاده میکنند .

روغن این گیاه در قرص مکیدنی گلو، داروهای سرماخوردی و خمیر دندان به کار می‌رود.

بخور روغن اوکالیپتوس بخصوص در درمان سرماخوردگی و زکام مؤثر می‌باشد.

به سبب خواص میکروب کشی، دامپزشکان روغن این گیاه را برای از بین بردن شپش‌ها و کک مورد استفاده قرار می‌دادند.

در قسمت‌هایی از آمریکای جنوبی و آفریقا به منظور زهکشی زمین و جلوگیری از فرسایش خاک.

ایجاد درختزارهای اوکالیپتوس متداول شده است .

درخت اوکالیپتوس،به سبب خواص دارویی خود، بیشتر از هر نوع دیگر از درختان با برگ غیر سوزنی در استرالیا کاشته میشود و یک منبع عظیم تهیه الوار در این کشور تشکیل می‌دهد.

طرفداران حفظ محیط زیست،و کشت اوکالیپتوس را به منظور تولید خمیر کاغذ به شدت مورد انتقاد قرار داده‌اند.

آنها معتقدند که از این طریق در بیشتر نقاط جهان، جنگل‌های بکر این درخت سودمند.

رطوبت نگهدار و سریع‌الرشد به نابودی کشیده می‌شوند .

احتیــــــــاط : بخور زیاد با روغن این گیاه، سبب اختلال در کار کلیه میشود و کاهش شدید فعالیت دستگاه اعصاب مرکزی را به وجود می‌آورد .

زیستگاه طبیعی : اوکالیپتوس، گیاه بومی تاسمانیا و استرالیا می‌باشد.

از این نقاط به آمریکای مرکزی و جنوبی، کالیفرنیا، آفریقا، هند و دیگر کشورهای آسیایی، اروپای جنوبی و ایرلند نیز برده شده است .

مشخصات ظاهرِی : اوکالیپتوس درختی بلند و جذاب است که ارتفاع آن به 60 متر (در مناطق سردتر تا سی و پنج متر) می‌رسد.

تنه درخت صاف و به رنگ کرم می‌باشد و پوسته‌ای به رنگ آبی مایل به خاکستری روی تنه را پوشانیده است که این پوسته‌ها به صورت نوارهای باریکی کنده می‌شوند.

برگ‌های باریک، چرم مانند و شمشیری شکل دارای یک رگبرگ مرکزی و اصلی می‌باشند.

سرتاسر برگها را غده‌های روغن‌دار پوشانیده است.

این برگ‌ها معطر به رنگ آبی مایل به سبز هستند.

گل‌های سفید مایل به کرم بر روی ساقه‌های کوتاه و صاف درخت می‌رویند و بعدا به میوه‌هایی محصور در فنجان چوبی که معطر هستند و رایحه‌ کافوری دارند تبدیل می‌شوند .

تاتوره طبق برخی از داستانها و منابعن کاهنه ی بزرگ معبد آپولو در دلفی، پیشگوئیهای عجیب خود را بعد از استنشاق دود تاتوره، بر زبان آورده است.

گیاه اثر قوی افیونی و مخدر دارد و توهم و دوبینی از نتایج آنست.

سرخپوستان بومی جنوب غربی آمریکا با راهنمایی جادوگران قبیله، تاتوره را در تشریفات مذهبی مخصوص سن بلوغ و دیگر مراسم خاص خود به کار میبرده اند.

ساکنان اولیه آمریکا تاتوره را گیاه خطرناک میشناخته اند و به آن سبب دیوانه یا سیب شیطان نام داده بودند.

مردم حتی از کاشتن تاتوره در باغچه و مزارع خود نیز خودداری میکرده اند.

به اعتقاد مردم، تاتوره قدرت آن را داشته است که جادوگردان را احضار کند.

اما جادوگران قبیله برای این گیاه که احساس عجیب پرواز را در انسان به وجود می آورد، ارزش زیادی قائل بوده اند.

تاتوره یک گیاه سمی است که اثر افیونی بسیار قوی دارد و شبیه بلادون است و مانند بلادون دارای ارزش دارویی و پزشکی نیز هستند؛ مشروط به آنکه به مقدار دقیق و حساب زیستگاه طبیعی : گیاه بومی اروپا و غرب آسیاست.

در خاکهای حاصلخیز و خمرطوب و خاکهای شن دار و اغلب در گودالهای، کنار نهرها، حوضچه ها و استخرها می روید.

مشخصات ظاهری : پونه معطر متعلق به خانواده ی نعناع و به شکل بوته های کوتاهی در روی زمین می روید و ساقه مستقیم آن تا 30 سانتیمتر هم رشد میکند.

ساقه ی شاخه دار و چهار بر آن دارای برگهای تخم مرغی شکل است که با کرک کم پشتی پوشیده شده اند و به رنگ سبز مایل به خاکستری هستند.

لبه های برگها دندانه دار و یا به شکل حلوزونهای دو کپه ای می باشند.

پونه بوی تندی شبیه نعناع از خود متصاعد میسازد.

در اواخر تابستان، گلهای دو لبه ای آبی رنگ مایل به بنفش در محور برگها شکوفه میکنند و تشکیل حفه های گل فشرده ای را میدهند.