میانکاله
تالاب میانکاله از نظر جغرافیایی در جنوب شرقی دریای خزر وجود دارد و و مجموعه عوامل طبیعی که از جمله آن وضعیت مطلوب جوی و فراوانی غذا است باعث این شده که تجمع بی نظیر انواع پرندگان در جهت زمستان گذرانی در این منطقه را شاهد باشیم .انواع قازها ، اردکها، قوها، فلامینگوها ، مرگوسها، عقابها، درناها، و پلیکانها ،و غیره. که از نظر زیست محیطی بسیار حائز احمیت هستند .
صیادان که 70 % از آنها مهاجرانی هستند که از نواحی شرقی کشور در زمان خشک سالی که موجب مهاجرت عده کثیری از جمعیت شهرها و روستا ها شده بود ، به این منطقه مهاجرت کرده و در مزارع و دامداریهای این منطقه که اشتغال اکثر بومیان منطقه است مشغول به کار شدند و بعد ها روستاهای کوچکی را در اطراف تالاب بنا کردند، بطوری که امروزه جمعیت بومیان منطقه کمتر از مهاجران است . هجوم صنایع بزرگ به این منطقه در اوایل دهه 70 موجب ایجاد اشتغال کاذب زیادی در منطقه شده و موج دوم مهاجرت را با هجم خیلی بیشتر در منطقه موجب شد.
شبهجزیره "میانکاله" با ۹۷هزار هکتار در سال ۱۳۴۸تحت مدیریت سازمان محیط زیست به عنوان منطقه حفاظت شده ثبت و در سال ۱۳۵۳به عنوان پناهگاه حیات وحش اعلام شد.
شبه جزیره میانکاله به همراه خلیج گرگان، آب بندان، لپوزاغمور در سال ۱۳۵۳به عنوان تالابهای بینالمللی کنوانسیون رامسر با ۱۰۰هزار هکتار ثبت شدند و به دنبال آن در سال ۵۵میانکاله به عنوان ذخیرهگاه زیستکره از سوی یونسکو اعلام شد.