فصل اول
مقدمه:
در این تحقیق آماری با بررسی ها و جمع آوری اطلاعات فراوان از دانش آموزان مدارس مختلف در سطح شهرستان ورامین کوشیدیم تا نقش و تأثیر معلم تربیت بدنی را در رشد و باورهای دانش آموزان دوره ی متوسطه مشخص کنیم و با روش های آماری مختلف به انجام این امر پرداختیم.
طرح مسئله:
مسئله ی مورد نظر و پیش رو در این تحقیق این است که میزان تأثیر معلم تربیت بدنی در رشد دانش آموزان دوره متوسطه و همچنین در تغییر و جهت دادن به باورهای آنان که یکی از مسائل مهم در این دوره است می باشد.
هدف تحقیق:
هدف اصلی از انجام این تحقیق بررسی مشکلات موجود در بین دانش آموزان دوره متوسطه و همچنین دبیران تربیت بدنی آن ها در انجام فعالیت های ورزشی و نبود امکانات کافی و بحث در مورد چگونگی رابطه میان دانش آموز و دبیر در جهت راهنمایی مثبت دانش آموز می باشد.
اهمیت تحقیق:
محوری ترین و مهم ترین اهمیت این تحقیق این است که با مکاشفه ی مشکلات موجود در بین دانش آموزان و دبیران وهمچنین دیگر مشکلات بتوانیم در آینده مقداری از این مشکلات را که در حد توان است برطرف نماییم.
سؤالات تحقیق:
در این قسمت به معرفی فرایضی که برای انجام این تحقیق انتخاب شده می پردازیم:
( فرضیه: حدس و گمان هایی است که برای رسیدن به نتیجه ی مطلوب و هدف موضوع از طرف پژوهشگر بیان می شود.)
1-دبیران تربیت بدنی نقشی مستقیم در جهت دهی باورهای دانش آموزان دارند.
2-با عملکرد خوب دبیران، دانش آموزان رشد خوب و بهتری خواهند داشت.
3-عدم وجود امکانات کافی برای انجام فعالیت و زمان کافی باعث می شود دبیر تربیت بدنی در رسیدن به اهداف خود دچار مشکل شود.
فصل دوم: ادبیات تحقیق
تعریف متغیرها:
دانش آموزان مورد مطالعه: تمامی دانش آموزانی که در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفته اند در رده ی سنین 14 تا 18 سال قرار داشته اند و از بین دختران و پسران انتخاب شده اند.
دبیر یا معلم تربیت بدنی: به معلمی گفته می شود که وظیفه اش کنترل و نظارت بر دانش آموزان در زنگ ورزش و راهنمایی آنان در زمینه های اعتقادی و باورهایشان و همچنین مشخص کردن نوع ورزش های انجام شده و چگونگی انجام آن ها می باشد.
مکان مناسب برای ورزش: به مکانی گفته می شود که دانش آموزان بتوانند در آن به صورت گروهی یا انفرادی با احتمال کمترین خطر ممکن به ورزش و انجام فعالیت های ورزشی بپردازند.
مروری بر تحقیق های انجام شده:
●کمبود فضای ورزشی مناسب:
سرپرست اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش سرانه فضای ورزشی موجود مدارس کشور را حدود ۳۲ سانتیمتر مربع اعلام کرده است. اگر این میزان را با رقم استاندارد جهانی که دو متر مربع است مقایسه کنیم به نتایج جالبی نمی رسیم. ولی اگر بدانیم که در آبان ماه سال ۸۶ این سرانه در کشور تنها ۱۸ سانتیمتر مربع بوده می توانیم تاحدودی هم به خودمان امید بدهیم. البته سرانه فضاهای ورزشی در کشور بر اساس برنامه چهارم توسعه باید در پایان سال ۸۸ به یک متر مربع میرسیده، که به هرحال واضح است دستیابی به چنین هدفی غیرممکن است.
اما کمبود فضای ورزشی تنها مشکل ورزش دانشآموزی کشور نیست چون براساس آخرین آماری که سرپرست اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش ارائه کرده، پیش از این وزارت آموزش و پرورش با کمبود ۱۲ هزار معلم ورزش در کشور روبهرو بوده که با افزایش ساعات درس ورزش در مدارس به سه ساعت در هفته، این کمبود به بیش از ۳۰ هزار نفر رسیده است.
به این موارد باید دیدگاه های رایج درباره زنگ ورزش مدارس را هم افزود که موجب شده ساعتهای ورزش کارایی لازم را نداشته باشد. خوشبختانه در سال های اخیر تغییراتی در فرهنگ مردم در زمینه ورزش در مدارس به وجود آمده و استفاده بهینه از این ساعت ها خواست عموم والدین است. اما واقعیت این است که زنگ ورزش هنوز در بسیاری از مدارس به جایگاه مورد نظر والدین نرسیده است و حتی هنوز مدارسی پیدا می شوند که در آنها ساعت های ورزش به دروس دیگر اختصاص می یابد.
موضوع تربیت بدنی در مدارس از این جهت مدتی است بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته که مشخص شده چاقی و ناهنجاری های اسکلتی و قامتی خطرات رو به گسترشی برای دانش آموزان است و هر روز بیش از پیش آنها را تهدید می کند. به طورکلی همه آمارها حاکی از چاق شدن دانش آموزان است و نتیجه تحقیقات متعدد هم نشان داده که دانش آموزان زیادی دچار مشکلات ناهنجاری های اسکلتی هستند. به عنوان مثال براساس تحقیقی که در سال ۸۷-۸۶ در ۲۰ استان انجام شده، مشخص شده به طور میانگین ۶۴ درصد دانش آموزان دچار مشکل ساختاری قامتی هستند. بیشترین درصد ناهنجاری قامتی دانش آموزان هم مربوط به دختران مقطع متوسطه است. در این تحقیق از جمله عوامل ناهنجاری های قامتی کمبود مربیان متخصص تربیت بدنی در آموزش و پرورش ذکر شده چرا که مربیان متخصص در کاهش و شناسایی و پیشگیری این ناهنجاری ها مؤثرند. نکته هشدار دهنده این است که اگر در دوره ابتدایی به این موضوع توجه نشود، نمیتوان ناهنجاری شکل گرفته را به حالت اول برگرداند و پس از این دوره تنها کاری که می توان انجام داد جلوگیری از پیشرفت ناهنجاری است.