دانلود تحقیق پمپ گازها – محصولات نفتی – حریق خودروها

پمپ گازها:
1.

پمپ گازهای LPG : گاز مایع که گازهای پروپان و بوتان با درصدهای متفاوت همراه مقدار کمی گازهای سریع الاشتعال که بعنوان کاتالیزور به آن افزوده می شود طی مراحلی مخلوط و توسط پمپ های فشار مثبت در جایگاه های عرضه گاز مایع به مخازن وسایل نقلیه تزریق می گردد.

محصولات نفتی: 1- گازهای سوختی
2- بنزین سوپر 3- بنزین معمولی 7-4/1 درجه حرارت آتش گیری 4- نفت سفید 5- گازوئیل 6- مازوت (نفت سیاه) 7- قیر
احتراق کامل:
احتراق ناقص:
گاز شهری:
گاز کپسولیCPG :

حریق گازها: در محیط پخش شده: (خطر) خاموش کننده: پودری - - در محیط پخش شده و شعله ور شده: (بی خطر)
حریق مایعات نفتی: محلول در آب: الکل – استر – آب اکسیژنه ، غیرمعمول در آب: ترکیبات نفتی مثل بنزین نفت – گازوئیل
(خاموش کننده ها: پودر – در محیط بسته ، کف ، آب فقط برای خنک کردن بکار می رود.)
وزن مخصوص مواد نفتی کمتر از آب بوده در نتیجه باعث سرریز شدن و گسترش حریق می گردد.

برای اینکه ماده ای دچار احتراق بشود حتماً در اثر بالا رفتن درجه حرارت ...

باید تولید بخارات قابل اشتعال نماید.

محصولات نفتی:
امروزه صدها نوع مواد مورد استفاده در صنعت و زندگی روزمره انسانها از فرآورده‌های پتروشیمی و ساخته شده از نفت تأمین می‌گردد.

اما همین مواد و فرآورده ها به صورت یک آلاینده عمده و یک خطر جدی در سوانح و حوادث غیرمترقبه انسان و محیط زیست را از وجهی دیگر مورد تعرض قرار داده که هنوز تمامی ابعاد آن شناخته شده نیست.

بدیهی است وقتی نیست به این گونه مواد شیمیایی و آثار و عوارض آن شناخت وجود نداشته باشد تولیدکننده، مصرف کننده و نیروهای امدادی در هنگام حوادث در قبال آن دچار نوعی بی باکی و جسارت کورکورانه و ناخودآگاه می شود و متأسفانه زمانی متوجه خطرات این مواد می گردند که ممکن است مصموم یا مصدوم شده و کار از کار گذشته باشد.

در کشور ما شهروندان، کارگران صنایع و آتش نشانان در قبال حوادث ناشی از مواد و محصولات نفتی بشدت آسیب پذیرند شناخت مشکلات و معضلات موجود در تأمین ایمن در قبال مواد شیمیایی و همچنین پیشگیری از وقوع حوادث ناشی از مواد شیمیایی و محصولات نفتی بسیار ضروری است.

آتشنشانان و نجات گران همیشه در آخر خط بلا هستند آنجا که همه باز می مانند از آتش‌نشانان درخواست کمک می گردد.

حوادث ناشی از محصولات نفتی یکی از موارد بسیار خطرناک برای آتشنشانان تلقی می شود چون بار تمامی کمبودها و نارسایی ها را در سخت ترین شرایط بر عهده آنان قرار می دهد.

فقدان کانون و ضابطه نبود تجهیزات و امکانات عدم شناسایی مواد و خطرات آنها و متعاقباً عدم آگاهی از چگونگی مقابله و خنثی سازی در یک شرایط بحرانی و در زمانی اندک بر روش آتشنشانان و نجات گران قرار می گیرد و همه از آنان توقع معجزه و کارآیی دارند و البته اگر در عملیات ناموفق بمانند تمام مقصران کوچک و بزرگ یار همه تقصیرات و کوتاهی‌های خود و دیگران را بر دوش آنان می نهند.

از این رو درصدد برآمدیم تا مقداری در مورد ماهیت، سیکل تولید، مصارف و چگونگی مقابله با حوادث ناشی از این محصولات اطلاعات جمع آوری نماییم.

محصولات نفتی به چند دسته تقسیم می شود.

در اینجا به آن دسته از محصولات نفتی که از آنها در واکنشهای گرمازا استفاده می گردد، می پردازیم.

محصولات نفتی قابل اشتعال به چند دسته تقسیم می گردد.

1- محصولات نفتی که بصورت گاز مورد استفاده قرار می گیرد.

هر گازی می تواند خطرناک باشد حتی هوای فشرده داخل سیلندرها زیرا اگر حرارت به سیلندر برسد فشار داخل آن بالا رفته و ممکن است آنرا منفجر نماید.

گازها بر اساس خواص شیمیایی به دو دسته تقسیم می گردد.

(1) گازهای قابل اشتعال: متان، اتان، پروپان، بوتان استیلن و ...

(2) گازهای غیرقابل اشتعال: نیتروژن، آرگون، هلیوم، گازهای قابل اشتعال را از نظر وزن مخصوص به 2 دسته تقسیم می کنند: (الف) گازهایی که از هوا سنگین تر باشند.

مانند: بوتان و پروپان ترکیبی.

گازهای قابل اشتعال عبارتند از: هیدروکربنهای سیر شد یا سیر نشده که از نفت مشتق می گردد.

هیدروکربنهای سیر شده مانند: متان ، اتان ، پروپان ، یوکان هیدروکربنهای سیر نشده مانند: اتیلن ، پروپیلن گازی که برای سوخت منازل به کار می رود و بوسیله سیلندر با نامهای مختلف از قبیل بوتان، ایران گاز، پرس گاز و ...

حمل و نقل می‌گردد چنانچه توأم با احتیاط های لازم مصرف و حمل و نقل نشود خطرناک بوده و در صورت تنفس باعث بیهوشی می گردد.

در صورت اختلاط با هوا با سیستمهای معین با شعله حرکت جرقه کلید برق جرقه حاصل از کنتاکت یخچال برقی یا جرقه هر وسیله برقی دیگر مشتعل و منفجر و باعث وارد آمدن زیانهای جانی و مالی می‌گردد این گاز مخلوطی از پروپان و بوتان است که درصد اختلاط آن در فصول مختلف متفاوت است.

نقطه جوش گاز پروپان سانتی گراد و گاز بوتان است.

انبساط حجمی گاز مایع به بخار 270 برابر است.

خطرات گازها و طریقه مبارزه با آن بطور کلی در مورد مواجه شدن با خطرات گازها دو حالت مختلف وجود دارد: 1) مرحله ای که آتش سوزانی از گاز بوجود آمده باشد.

2) مرحله ای که گاز در محیط پخش شده و مشتعل نگردیده باشد.

برای مبارزه در مرحله ای اول یعنی آتش سوزی ناشی از گاز در مدلهای سرپوشیده لازم است ابتدا اطراف مخازن گاز را با توجه به نوع آتش سوزی خاموش نماییم در صورتی که نتوانیم بوسیله بستن شیر گاز و یا وسایلی کمکی دیگر از خروج گاز جلوگیری نماییم.

از خاموش کردن خود سیلندر گاز پس از خاموش کردن اطراف آن خودداری نماییم تا زمانی که وسایل انتقال مخزن و یا جلوگیری از خروج گاز آماده گردد.

علت اینکه از خاموش نمودن سیلندر گاز در صورت عدم امکان انتقال آن یا جلوگیری از خروج گاز در جاهای سرپوشیده می بایست خودداری نماییم این است که امکان دارد آتش در اطراف سیلندر گاز کاملاً خاموش نشده باشد و جرقه ای در زیر جعبه ها داخل کشو یا بطور کلی در محلی که خارج از دید ماست باقی ماند.

و وقتی گاز را خاموش نماییم و نتوانیم از خروج آن جلوگیری نماییم.

فضا را پر و به محض رسیدن گاز رها شده مخلوط با هوا به باقی مانده جرقه یا آتش تولید انفجار می نماید.

که هم امکان تلف شدن افراد وجود دارد و هم خسارت ناشسی از انفجار به مراتب بیشتر از آتش سوزی اولیه خواهد بود.

برای خاموش نمودن آتش سوزی گازها باید هر سه روش اطفاء را بکار برد.

یعنی: 1) سیلندر را بوسیله آب خنک می نماییم (خنک کردن) 2) آتش محل را بوسیله مواد خفه کننده (پودرهای شیمیایی و و ..) 3) جریان گاز را قطع می نماییم.

(جداسازی) در مرحله دوم زمانی که گاز در ساختمان پخش شده و آتش نگرفته (خطر) در این حالت لازم است که برای جلوگیری از انفجار و آتش سوزی اقدامات زیر را انجام دهیم: 1) قطع آب، برق، گاز و تلفن در محیط از خارج 2) باز کردن تمام درها و پنجره های ساختمان 3) خارج کردن گاز از داخل ساختمان بوسیله ایجاد باد برای این کار باید از وسایلی استفاده گردد که تولید الکتریسیته ساکن یا جرقه ننماید وسایل مناسب عبارتند از: مقوای بزرگ یا قطعه ای گونی یا پارچه های نخی خیس شده باید توجه داشت که برای ایمنی بالاتر امدادگران می‌بایست قبل از ورود به محیط گاز گرفته توسط اسپری لباسهای خویش را خیس نمایند تا از بروز جرقه حاصل از کشیده شدن لباسها به هم یا محیط جلوگیری گردد.

4) برای داخل شدن به محل نشت گاز از دستگاه تنفسی استفاده نمایید یا لااقل بوسیله قطعه ای پارچه خیس جلوی دهان را بپوشانید تا در زمان بروز شعله یا انفجار احتمالی ریه و مجاری تنفسی شما دچار سوختگی نشود.

5) جلوگیری از خروج گاز بوسیله مسیر کنترل (گاز مایع) و فلکه اصلی گاز شهری 6) از قطع و وصل کردن کلیدهای برق خودداری شود یعنی اگر حتی لامپی روشنی بود آنرا بوسیله کلید خاموش نکنیم چون خود کلید در اثر کنتاکت تولید جرقه می نماید.

البته در مواردی که فیوز برق در خارج از ساختمان قرار دارد می توانیم آنرا باز نماییم تا جریان برق در داخل محلی که در آن گاز پخش شده قرار داشته باشد به هیچ عنوان آنرا باز نمی کنیم.

7) خاموش کردن تمام منابع حرارتی از قبیل بخاری شمعک آبگرمکن سماور برقی اتوبرقی و ...

8) از حداقل نیرو استفاده کنید.

9) از پوشیدن یا در آوردن لباس در داخل ساختمان خودداری نمایید.

10) اگر بعنوان نیروی امدادگر به چنین محلی می رسد بهتر است یک یا دو سر لوله آنرا قبلاً در محل آماده نمایید تا اگر آتش سوزی ایجاد شد بتوانید به موقع جهت اطفاء اقدام نمایید.

11) بوسیله اسپری نمودن آب می توانید مقداری از گاز محل را از طریق خروجی پنجره ها به بیرون هدایت نمایید.

12) هنگام عملیات از تجمع افراد در اطراف ساختمان خودداری نمایید.

همیشه جهت از بین بردن مخلوط قابل اشتعال و انفجار می‌توانید یک یا 2 دستگاه کپسول پودر و گاز را در هوای محیط تخلیه نمایید.

حدود اشتعال یا انفجاز گازها: گازها یا بخارات قابل اشتعال با اکسیژن یا هوا تشکیل یک مخلوط قابل اشتعال یا انفجار می دهد ولی یک حداقل از لحاظ غلظت بخارات یا گازها در هوا وجود دارد که کمتر از این مقدار در حضور یک منبع حرارتی یا منبع آتش زند شعله ای نخواهیم داشت.

همچنین اگر غلظت این بخارات یا گازها در هوا بیشتر از یک مقدار معین باشد در این حالت نیز شعله ای نخواهیم داشت.

این حدود مرزی که بخار یا گاز با هوا تشکیل مخلوط قابل اشتعال می دهد به عنوان حد پایین اشتعال و حد بالای اشتعال شناخته شده و معمولاً برحسب درصد حجم گاز یا بخار در هوا بیان می شود.

به طور کلی یک مخلوط با درصدی پایینتر از حد پایین اشتعال جهت اشتعال یا انفجار خیلی ضعیف بوده و یک مخلوط با درصدی بالاتر از حد بالای اشتعال جهت اشتعال یا انفجار خیلی قوی می باشد و مشتعل نمی گردد.

حدود اشتعال هر جسم را در فشار و حرارت نرمال اندازه گیری نموده و در جدول حدود اشتعال منعکس می نمایند.

و این مقادیر در فشار و حرارتهای دیگر متفاوت خواهند بود.

شیلان ذکر است هنگامی که نسبت مخلوط گاز یا بخار قابل اشتعال با هوا در قسمت میانی حد پایین و حد بالای اشتعال یا انفجار باشد اشتعال یا انفجار حساستر و شدیدتر از هنگامی است که نسبت این مخلوط نزدیک حد بالا یا حد پایین اشتعال یا انفجار باشد.

دامنه اشتعال یا انفجار در بعضی از گازها: دامنه یا پهنه اشتعال یا انفجار بعضی از مواد: گازها مبحث بزرگی دارد که در اینجا نمی توان به همه جوانب آن اشاره کرد و به همین مقدار اکتفا می نماییم.

در بحث محصولات نفتی پس از گازها به مایعات نفتی می رسیم در کل مایعات نفتی چگالی یا دانسیته ای کمتر از 1 که برای آب مقطر در نظر گرفته شده دارند و این به آن معنی می باشد که در هنگامی که با آب مخلوط گردند بعلت وزن مخصوص کمتر در روی آب شناور می گردد و به همین دلیل در حریق اینگونه مواد نمی توان از آب بعنوان خاموش کننده استفاده نمود زیرا باعث شناور شدن و لبریز شدن مواد نفتی و در نتیجه گسترش حریق می گردد.

بیشترین حوادث مربوط به اینگونه مواد در کشو ما عبارتند از: حریق بنزین سوپر، بنزین معمولی، نفت سفید، گازوئیل، مازوت، قیر و موادی که در صنعت از آغاز به عنوان مواد سوختی استفاده می‌گردد.

خطر آتش سوزی مایعات قابل اشتعال بستگی مستقیم به خاصیت تبخیر شدن آنها دارد که در اثر دریافت حرارت از محیط یا یک منبع حرارتی دیگر گاز کافی برای اختلاط با هوا تولید و مخلوط قابل اشتعال یا انفجاری را مهیا سازد.

الف: مایعات سریع الاشتعال: به مایعاتی گفته می شود که نقطه تبخیر آنها پایین باشد مانند: بنزین.

ب: مایعات کند الاشتعال: به مایعاتی می گویند که نقطه تبخیر آنها بالا باشد مانند: نفت.

روغنهای حیوانی مازوت و ...

مایعات قابل اشتعال از نظر حل شدن در آب به دو دسته تقسیم می‌شود.

1) مایعات که در آب حل می شوند مانند الکلها (مایعات غیرچرب) 2) مایعاتی که در آب حل نمی شوند مانند فرآورده های نفتی روغنی و غیره (چرب) در ظروف محتوی مایعات قابل اشتعال هر چه ظرف درصد بیشتری از آن خالی باشد خطر انفجار بیشتر است مثل بشکه یا تانکرهای حمل بنزین و نفت باید توجه داشت که در آتش‌سوزی مایعات وسعت حریق به سطح مایع بستگی دارد.

زیرا سطح سوز می باشند.

نقطه شعله زنی مایعات کند اشتعال بالاتر از است و مایعات سریع الاشتعال پایین تر از می باشد.

بنابراین در این حریق ها از پخش شدن و جاری شدن آنها باید جلوگیری نمود و بهترین خاموش کننده اگر حریق در سطح کوچکی باشد پودرهای شیمیایی و اگر در سطح بیشتری باشد کف مکانیکی است.

اطفاء حریق مایعات کند اشتعال شامل قطع نمودن منبع سوختی، قطع هوا به روشهای گوناگون، سرد نمودن مایع جهت جلوگیری از تبخیر شدن آن و یا استفاده توأم از همه روشهای فوق می باشد جهت پیشگیری از حریق و انفجار در مایعات قابل اشتعال یک یا چند تکنیک که در زیر شرح داده می شود به کار می رود.

1) از بین بردن منابع آتش زند 2) از بین بردن هوا (تقلیل درصد موجود در هوا) 3) نگهداری نمودن مایعات در ظروف یا سیستم های بسته 4) تهویه نمودن جهت جلوگیری از ذخیره شدن بخارات و ایجاد دامنه اشتعال 5) استفاده از فضای گازهای خنثی به جای هوا مثل در محصولات نفتی پس از مایعات به جامدات رسیده و در مورد آنها تحقیق می نماییم که کاملاً با مایعات و گازها متفاوت می باشد.

در بحث مواد جامد محصولاتی نفتی به دو دسته برخورد می نماییم که از یک دسته بعنوان مواد منفجره استفاده می گردد که مورد بحث ما در این گونه مواد می باشد.

منظور از مواد منفجره در این بحث مواد منفجره از نوع سبک یا تجاری می باشد.

مانند: انواع باروتها و دینامیت، چاشنی و ...

اگر در این گونه از مواد منفجره آتش سوزی رخ دهد بلافاصله تمام مواد در یک لحظه توأم با انفجار از بین می رود و قدرت پرتاب تکه‌های ناشی از انفجار در این گونه مواد تا شعاع 200 متر می باشد بنابراین مبارزه با این مواد زمانی آغاز می شود که آتش به آنها نرسیده باشد و باید از سرایت آتش به این مواد جلوگیری شود.

انفجار عبارتست از آزاد شدن انرژی با سرعت خیلی زیاد فرق بین احتراق و انفجار مربوط به مقدار انرژی تولیدی نمی باشد بلکه مربوط به سرعت تولید است مثلاً احتراق بنزین کالری بر گرم و TNT فقط 2674 کالری بر گرم انرژی تولید می نماید منتهی در 5/1 ثانیه همچنین یک سانتی متر مکعب از این ماده منفجره 9000 سانتی متر مکعب گاز تولید می کند و بنزین دو برابر این مقدار.

مواد منفجره اجسامی هستند که در اثر یک عامل خارجی مانند ضربه حرارت یا تأثیر توأم آنها به طور ناگهانی تجزیه می شود و مقدار زیادی گاز داغ تولید می کند اگر در این مواد در هوای آزاد منفجر شوند کار مهمی انجام نخواهد داد در صورتی که اگر انفجار آنها در محیط محدود صورت گیرد گازهای تولیدی فشار زیادی به دیواره محیط وارد و باعث تخریب می گردد.

در ترکیب تمام مواد منفجره دو عنصر کربن و هیدروژن موجود است و علاوه بر آنها اکسیژن نیز جهت احتراق و تبدیل این عناصر به مواد گازی و بخار آب وجود دارد.

باید توجه داشت که مقدار انرژی که بوسیله مواد منفجره آزاد می‌شود چندان زیاد نیست و کمتر از میزان انرژی سوختهای معمولی است اما آنچه در مورد این مواد مهم است سرعت آزاد شدن انرژی است که فوق العاده زیاد است مثلاً: انرژی موجود در یک کیلوگرم مواد منفجره معمولی در حدود انرژی موجود در یک کیلوگرم بنزین است در صورتی که میزان انرژی آزاد شده در واحد زمان در مورد مواد منفجره مزبور در حدود 2 میلیون برابر بیشتر از سرعت انرژی آزاد شده بنزین است.

مواد منفجره در مقاصد نظامی کارهای معدنی صنعت راهسازی و کشاورزی کاربرد وسیعی دارد.

1- ماهیت فیزیکی 2- ماهیت شیمیایی انواع مواد منفجره: 1- بر مبنای ماهیت انفجار 2- بر مبنای نحوه انفجار (1- کند 2- شدید) 3- بر مبنای حساسیت (1- حساس (شروع کننده) 2- نیمه حساس (کمکی) 3- غیرحساس (تنبل)) 1- ماهیت فیزیکی: این گروه آن دسته از مواد منفجره را در بر می‌گیرد که در اثر انفجار ترکیب شیمیایی آنها تغییر نکرده و فقط مشخصات فیزیکی آنها تغییر کرده (هوای فشرده، گاز کربنیک مایع) 2- ماهیت شیمیایی: در این دسته از مواد که معمولی ترین گروه این مواد هستند انفجار به علت واکنشهای شیمیایی بین عناصر مختلف موجود در جسم انجام می گیرد بنابراین پس از انفجار مشخصات شیمیایی آنها تغییر می کند مثل دینامیت.

مواد منجره کند: حجم گازهایی که در اثر انفجار این گونه مواد تولید می شود چندان زیاد نیست و بدین ترتیب فشار ناشی از آنها نیز زیاد نمی شود سرعت انفجار این مواد نیز زیاد نیست و تحت تأثیر شعله شروع به انفجار می کند مانند باروت: مواد منجره شدید: این مواد در اثر تماس با شعله یا در نتیجه ضربه شدید منفجر می شود و حجم گازهای تولید شده بوسیله آنها زیاد است.

سرعت انفجار آنها نیز زیاد و معمولاً در حدود چند هزار متر در ثانیه است مانند انواع دینامیت ها و فتیله انفجاری.

این مواد اغلب خرج حساس چاشنی ها و ماسوره ها را تشکیل می‌دهند مانند فومینات جیوه، نیتر و گلیسیرین.

مواد حساس: این مواد دارای حساسیت زیاد بوده و با ضربه حرارت اصطکاک موج انفجار و تکان و … منفجر می شوند این مواد اغلب خرج حساس چاشنی ها و ماسوره ها تشکیل می دهند مانند: فومینات جیوه و تیتروگلیسیرین.

مواد نیمه حساس: به موادی گفته می شود که حساسیت آنها زیاد نیست و با ضربه های شدید و حرارتهای بالا و یا موج انفجار ضعیف (موج انفجار حاصل از خرج حساس) منفجر می شود این مواد معمولاً خرج چاشنی ها، خرج کمکی مین ها، خرج فتیله انفجاری را تشکیل می‌دهند مانند: پنتریت، تتری PDK و ...

مواد غیرحساس: موادی است که پشت به ضربه شعله و حرارت حساس نبوده و فقط با موج انفجار منهدم می گردد این مواد اغلب خرج اصلی نارنجک ها، مین ها، خمپاره ها و گلوله های توپ و غیره را تشکیل می دهند و نیز برای تخریب و انهدام به کار برده می شوند مانند: TNT ، CA و دینامیت و نیترات آمونیوم: موضوع: حریق خودروها بحث در مورد حریق خودروها به دو دسته عمدی و غیرعمدی تقسیم می شود.

1.

در حریق های عمدی افراد به علل گوناگون دست به آتش زدن خودرو می کنند و در این مورد از راههای گوناگون وارد عمل می‌شوند.

از دلایل این کار می توان به چند مورد اشاره کرد که از جمله: 1.

تهدید 2.

انتقام جویی 3.

جنون 4.

خسارت گرفتن از بیمه است.

و از راههای مختلف دست به آتش زدن می زنند که از جمله استفاده از مایعات قابل اشتعال برای سوزاندن.

2.

استفاده از مواد منفجره 3.

اختلال ایجاد کردن در سیستم سوخت رسانی بصورتی که موجب حریق و سوختن خودرو شود.

4.

ایجاد اختلال در سیستم برق ماشین بصورتی که موجب حریق خودرو گردد، می باشد.

در حریق‌های غیر عمدی بحث به سه دسته تقسیم می گردد.

در اثر سانحه: در این مورد نیز در اثر عوامل مختلفی خودرو آتش می گیرد که می توان از آنها (1) برخورد با موانع مثل سنگ یا بلوار در میان خیابان یا تیر چراغ برق و ...

(2) پرتاب از ارتفاع مانند: دره و پل (3) برخورد با خوردو و عبوری که ممکن است یکی از خودروها حامل سوخت باشد و موجب گسترش حریق گردد.

(4) واژگون شدن 2.

در اثر نقص فنی خودرو نقص فنی خودرو بصورتهای متفاوتی ممکن است که موجب حریق خودرو گردد و از جمله شایع ترین آنها می توان به دو طریق اشاره نمود.

نقص در سیستم سوخت رسانی.

نقص در سیستم برقی خودرو نقص در سیستم سوخت رسانی ممکن است بصورت مختلفی ایجاد شود که از جمله عبارتند از: 1) نقص در سیستم پمپ بنزین: که در این مورد در خودروهایی که پمپ در داخل باک قرار دارد پس از مدتی پمپ از حالت Water Profe خارج می گردد و در مورد خاصی که باک تقریباً خالی بود و محیط باک پر از بخار بنزین و مخلوط هوا می شود پس از روشن شدن پمپ در اکثر کنتاکت جرقه تولید شده و مخلوط هوا و بنزین داخل باک را مشتعل می نماید.

که موجب انفجار در باک و حریق خودرو می گردد.

2) سوراخ یا پاره شدن شیلنگهای مربوط به سیستم سوخت که به دلیل فرسودگی یا پارگی در اثر برخورد با جسمی دیگر بوجود می آید و بنزینی که از آن نشت می کند روی پوسته موتور پخته شده تولید بخار قابل اشتعال می نماید و در اثر جرقه های داخل موتور که از سیستم برقی ماشین نشأت می گیرد موجب انفجار در داخل کاپوت می گردد.

3) استفاده از سیستم سوخت رسانی نامناسب مانند بستهای نامرغوب بر روی شیلنگهای بنزین یا نوعی از اتصالات که امکان نشت بنزین یا بخار بنزین در آن وجود داشته باشند.

4) در اثر تصادف سوخت نشت کرده و با کوچکترین منبع آتش زند محترق می گردد.

2) سیستم برق خودرو: در این مورد امکان اینکه خودرو به این دلیل دچار حریق شود بسیار زیاد است و از طریق مختلفی ایجاد می شود که می توان به موارد زیر اشاره نمود: 1) اتصالی: ممکن است در سیستم برقی اتصال کوتاه ایجاد شده و موجب حرارت گردد و در اثر این حرارت روکش سیمها که از جنس عایق می باشد محترق و باعث حریق خودرو گردد.

2) کشیدن بار اضافی: ممکن است از یک رشته سیم مقدار باری بیشتر از ظرفیت آمپری آن عبور داده که خود موجب ایجاد حرارت در سیم می گردد و امکان ایجاد حریق را افزایش می دهد.

3) تصادف: ممکن است در اثر تصادف سیستم برقی خودرو دچار اتصال شده و موجب آتش زدن سوخت ماشین گردد.

4) سیم کشی بصورت نامناسب 5) اتصالات سست 6) استفاده از سیمهای نامرغوب 7) استفاده از فیوزهای نامناسب 8) استفاده از باطری های نامناسب در حریق‌های غیره عمدی دسته سومی نیز وجود دارد که در آن افراد بعلت نداشتن آگاهی از عواقب انجام کارهای غیر استاندارد در خودروی خود تغییراتی ایجاد می نمایند که موجب انفجار یا حریق خودرو می گردد.

مثلاً: 1) استفاده از کپسول 11 کیلوئیی LPG در صندوق ماشین بعنوان تأمین کننده سوخت مایع در خودروهایی که با سوخت گاز مایع کار می کنند.

2) استفاده از سیستم تقویت ماشین با سوختها نیترودار که امکان انفجارهای مهیب در خودرو را به دنبال دارد.

3) اضافه نمودن سوختهای غیرقابل مصرف در موتور خودرو به سوخت تأمین کننده خودرو برای افزایش قدرت سوخت.

فصلپروپانبوتانبهار30%70%تابستان10%90%پاییز30%70%زمستان50%50% متان5 الی 15Co5/12 الی 2/74اتان5/3 الی 5/12استیلن5/2پروپان4/2 الی 5/93/4 الی 5/45بوتان5/1 الی9هیدروژن1/4 الی 4/7گاز شهری5 الی 15گاز مایع11 الی 10 ردیفمادهپهنه یا حدود انفجارپهنه یا حدود انفجارردیفمادهحد پایینحد بالا1-استون (حلال)5/2132-استیلن (گاز)5/23-اتیل استات (نرمال)1/14-اتیل الکل (نرمال)2/15-بنزین4/186-بنزین (اتر نفت)1/14/87-بوتان (نرمال)5/198-ایزوبوتان6/15/89-بوتیل الکل (نرمال)7/110-کاربن دی سولفاید15011-منواکسیدکربن5/122/7412-دی کلرواتیلن 1/16/54/1113-دی کلرواتیلن 2/17/98/1214-اتان5/35/1215-اتیل الکل28/31916-اتیلن گلیکول2/3-17-گاز طبیعی8/45/1318-گاز نفت کوره65/1319بنزین3/1620هگزان (نرمال)25/15/721هیدروژن1/47422هیدروژن سولفاید3/45/4523نفت سفید7/0524متان51525متیل الکل65/3626دی اتیل اتر7/14827اتیل استات8/25/1128اتیل دی کلوراید2/69/1529اکتان (نرمال)84/02/330اترنفت4/19/531پروپان4/25/932الکل ایزوپروپیل5/2-33تولوئن27/1734تربانتین8/0-35پیریدین8/14/1236گاز طبیعی (شهری)51537گاز مایع (بوتان و پروپان)110 سوختهای مایع وگازمیزان کالری تولیدیشدت انفجارهیدروژن338872810متان132652287اتیلن123992209استیلن119302482Co24041089مواد منفجرهمواد منفجرهمواد منفجرهاسید پیکریک22387000نیتروکلیسیرین2318060دینامیت-7000-5000تتریل (5/1)29347300TNT26746700-3200