دانلود تحقیق سیارات

خانواده خورشید را بهتر بشناسیم
سلام دوستان عزیز؛
سلام به دلهای پاک و صاف و آسمانی تان؛
بچه های عزیز، همانطور که می دانید ما روی سیاره ای به نام زمین زندگی می کنیم.

آیا شما می دانید سیاره به چه چیزی می گویند؟

سیاره به یک جسم آسمانی می گویند که از خودش نور نداشته باشد و نور خودش را از یک ستاره بگیرد ؛ البته تعریف سیاره همین یک خط نیست.

بچه ها ستاره ای که به زمین نور می دهد و آن را روشن و گرم می کند خورشید نام دارد.

خورشید نه تنها به زمین بلکه به 7 سیاره دیگر هم نور می دهد.

هر کدام از این سیارات در یک مسیر مشخص به دور خورشید می چرخند که به این مسیر مشخص، مدار می گویند.

هر چه یک سیاره به خورشید نزدیکتر باشد، مدارش کوچکتر است.

حالا ببینیم این 8 سیاره به ترتیب نزدیکی به خورشید چه نام دارند؟اسم اول اسم فارسی واسم دوم اسم عربی سیاراته.

اولین سیاره تیر یا عُطارِد نام دارد که از همه سیارات تندتر به دور خورشید می گردد.دومین سیاره ناهید یا زهره یا ونوس است که گرم ترین سیاره بین این 8 سیاره است.

سیاره سوم سیاره محل زندگی ما زمین که به عربی به اون ارض می گند و بین این هشت سیاره فعلاً تنها سیاره ای است که انسان می تواند در آن زندگی کند.

سیاره چهارم بهرام یا مریخ است که به سیاره سرخ نیز شهرت دارد چون خاک آن تقریبا قرمز است.

سیاره پنجم سیاره مشتری است که بسیار بزرگ است و از بقیه سیارات سریعتر به دور خود می چرخد.

سیاره ششم، کیوان یا زحل ،حلقه های بی نظیری دارد که به آن زیبایی خاصی بخشیده و از همه جالب تر آنکه اگر این سیاره را در آب قرار دهیم ، روی آب می ایستد.

سیاره اورانوس سیاره هفتم است که سیاره ای آبی رنگ و به پهلو خوابیده است.(در جلسات معرفی سیارات بیشتر در رابطه با آن صحبت می کنیم).

سیاره هشتم نپتون نام دارد که در آن یک گردباد به اندازه کره زمین وجود دارد که به چشم نپتون معروف است.

البته یه جسم آسمانی هم اون دور دورا هست که بهش پلوتو می گند که دارای یک قمربزرگتر به نام چارون و دوتا قمر کوچیکتره .

شاید این سوال برای تان پیش بیاید که قمر چیست؟

قمرها سنگهای کوچک آسمانی اند که به دور سیاره ای می چرخند.

نام قمر زمین، ماه است.

(در جلسات آینده با اقمار بقیه سیارات نیز آشنا خواهید شد.) به خورشید و این نه سیاره و اقمار شان و...

منظومه شمسی می گویند.

دوستان خوبم بعد ازخواندن این متن به سوالات زیرپاسخ بدید،حتی می تونید جواب رو برا انجمن بفرستید وجایزه بگیرید:
• سیاره چیست؟

• مدار چیست؟

• چند سیاره به دور خورشید می گردد؟

• نام سیارات را به ترتیب نزدیکی به خورشید نام ببرید؟

• برای هر سیاره حداقل یک ویژگی نام ببرید؟

• قمر چیست؟

• منظومه شمسی چیست؟

بچه ها هر دفعه ما یک کتاب مخصوص به شما معرفی می کنیم.

کتاب این ماه:
" خورشید،ماه و سیارات دیگر "
نوشته لین مرینگ و شیلا ستودن که در 23 صفحه تنظیم شده است.

________________________________________
بخش آموزش نجوم:
منظومه شمسی
قسمت اول سفر آشنایی با جهان

قسمت دوم سفر آشنایی با جهان
منظومه شمسی

در این جلسه ما می خواهیم در رابطه با طرز به وجود آمدن منظومه شمسی،خورشید، فواید، تهدیدها و همچنین لزوم سفرهای فضایی صحبت کنیم.

هر چند نظریات مختلفی برای تشکیل منظومه خورشیدی وجود دارد اما طبق یکی از این نظر ها، تقریبا 10 میلیارد سال پیش، ابر بزرگی در فضا وجود داشت که از یخ ، گرد و غبار و گازهای مختلف تشکیل شده بود و به دور خود می چرخید.

در همین حال که به دور خود می چرخید، سرعتش زیاد شد و در نتیجه یخ و گرد و غبار و گازها به یکدیگر چسبیدند و تکه های کوچک و بزرگی را به وجود آوردند.

میلیونها سال گذشت بزرگترین تکه به خورشید تبدیل شد و بقیه تکه ها با هم بر خورد کرده و سیارات منظومه شمسی را به وجود آوردند.

خورشید نزدیکترین ستاره به زمین است دمای مرکز آن حدود 5/14 میلیون درجه سانتی گراد است.

مواد تشکیل دهنده خورشید(جرم)333 برابر جرم زمین است.حجم خورشید بسیار زیاداست طوری که می تواند 1300000زمین را در خود جای دهد.

خورشید بیشتر از گاز هیدروژن تشکیل شده اما در آن گازهای دیگری نیز وجود دارد.

خورشید تقریبا 8 دقیقه نوری با ما فاصله دارد.

برای آنکه مفهوم 8 دقیقه نوری را درک کنید ابتدا باید با سال نوری آشنا شوید.

سال نوری مقداری از یک مسافت را به ما نشان می دهد، مسافتی که نور درطول یک سال(با سرعت300000 کیلو متردرثانیه در خلاء)طی می کند،یکسال نوری می گویند.

حال 8 دقیقه نوری مسافتی است که نور در 8 دقیقه طی می کند.

یکی از مهم ترین قسمت های جو(به لایه های گازی اطراف یک سیاره یا ستاره جو می گویند)
در خورشید تاج نام دارد.تاج خارجی ترین قسمت جو خورشید است این قسمت نسبتا تاریک بوده و تنها در هنگام خورشید گرفتگی کامل روی می دهد.( زمانی که ماه بین زمین و خورشید قرار بگیرد و از رسیدن نور خورشید به زمین جلو گیری کند.

در این هنگام خورشید از دید ما تاریک می شود.) که در جلسات آینده بیشتر به آن خواهیم پرداخت.

خورشید دارای یک پدیده جالب به نام زبانه خورشیدی است.

زبانه خورشیدی به گازهای بسیار داغ و نورانی می گویند که از سطح خورشید تا کیلومتر ها زبانه می کشند.

مدت زمان ظاهرشدن این زبانه ها ثابت نیست؛ بعضی چند دقیقه تا چند ساعت ظاهر می شوند و بعضی تا ماه ها دوام پیدا می کنند.

انسانها بر روی زمین از انرژی خورشید استفاده های زیادی می کنند از جمله با ساختن کوره های خورشیدی انرژی خورشید را جمع کرده و در یک جا متمرکز می کنند تا با استفاده از گرمای خورشید آب را به بخار تبدیل کنند و از بخار آب برای به گردش درآوردن توربین ها استفاده می شود و توربین ها نیز برق تولید می کنند.

بهره دیگری که انسانها از خورشید می برند در رابطه با گیاهان است.

همانطور که می دانید نور خورشید برای رشد و تولید غذا به وسیله گیاه لازم است.

و از طرف دیگر گاز اکسیژن(که ما از آن تنفس می کنیم) را گیاهان تولید می کنند و بدون نور خورشید آنها رشد نمی کنند پس اگر خورشید نباشد جان ما انسانها نیز به خطر می افتد.

امادوستان عزیزروزی این ستاره ای که زندگی ما به آن بستگی دارداز بین خواهد رفت،روزی فرا می رسد که دیگر نوری از خورشید به ما نخواهد رسید و آن روز زمین سرد و تاریک می شود و زندگی نیز روی زمین غیر ممکن می شود و صد البته که این روز در چند میلیارد سال دیگر !

فرا می رسد و به همین خاطر است که دانشمندان در تلاش اند تا جای دیگری را برای زندگی انسانها پیداکنند.سفرها وپروژه های فضایی علاوه برکمک برای شناختن دنیای اطراف انسان، برای پیدا کردن مکانی برای زندگی ما نیز انجام می گیرد.

به همین دلیل است که کشورهای پیشرفته هزینه های زیادی بابت این پروژه ها می کنند.

پایان
دوستان خوبم شما بعدازخواندن این متن میتوانیدبه سوالات زیر پاسخ دهید: (جوابهای شما جایزه هم داره)
· منظومه شمسی چگونه به وجود آمد؟

· خورشید و سیارات منظومه شمسی چگونه به وجود آمدند؟

· دمای مرکزی خورشید چقدر است؟

· جرم چیست؟

· جرم خورشید چند برابر جرم زمین است؟

· چند زمین می توان در خورشید جای داد؟

· بیشترین مقدار مواد تشکیل دهنده خورشید را چه گازی تشکیل داده است؟

· فاصله خورشید از زمین چقدر است؟

· سال نوری چیست؟

· جو چیست؟

· تاج چیست و فقط در چه زمانی دیده می شود؟

· خورشید گرفتگی را به طور مختصر توضیح دهید.

· زبانه خورشیدی چیست؟

· 2 نوع از فواید خورشید برای انسان را توضیح دهید.

· لزوم انجام سفرهای فضایی چیست؟

مطالب قبلی از بخش آموزش نجوم: سیارات قسمت دوم سفر آشنایی با جهان قسمت اول سفر آشنایی با جهان قسمت اول آشنایی با جهان دوستان خوب سلام!

همانطور که بهتون قول داده بودیم می خواهیم همگی با هم به یک سفر فضایی بریم.

وسایلهاتون رو جمع کنید.

با مامان و بابا، خواهر و برادرتون خداحافظی کنید و به خانواده هاتون بگید اگه بهمون خوش گذشت دفعه دیگه اونارو هم با خودمون می بریم.

خوب حالا زود باشید، موتور سفینه گرم شده باید حرکت کنیم.

حالا همگی رو صندلی هاتون بنشینید، کمربندهاتون رو ببندید!

یک نفس عمیق بکشید تا همگی با هم به یک سفرخیالی بریم تا همسایه های آسمونی مان را بشناسیم.

آماده اید؟؟؟

با شمارش معکوس سفینه مون می ره به آسمون 3 ، 2 ، 1 … بچه ها چطورید؟

حالتون که بد نشد، سرعتمون برای خروج از جو زیادبود.

چیه؟

تعجب کردید!

چقدر قشنگه فضا آره؟

بچه ها ما وقت زیادی نداریم خوب مگه یادتون رفته به خانواده هامون قول دادیم چند ساعت دیگه برمی گردیم.

حالا باید حرکت کنیم و چیزهایی که در آسمان هست را بشناسیم.

بچه های خوب ما نمی تونیم سفینه ها و فضاپیماها رو بر همه سیاره های منظومه شمسی فرود بیاوریم .

می گوئید چرا؟

خوب معلومه، برای اینکه بعضی از سیارات بسیار داغ و بعضی دیگه شون خشکی ندارند که برآنها فرود بیائیم.

ولی ناراحت نشید، ما می توانیم بر ماه های این سیارات فرود بیائیم و از آنجا سیارات را نگاه کنیم.

اگه ما سفر به ماه های منظومه شمسی را آغاز کنیم منظره بسیار جالبی از سیارات و ماههای آنها را خواهیم یافت.

عزیزان می دونید آلان باید به کدوم سمت برویم ؟؟؟

بله !

الان می رویم به سمت سیاره تیر یا عطارد، می دونید چرا؟

خوب همینطور که حرکت می کنیم بهتون می گیم : مسافرت به سیاره ها رو باید از سیاره عطارد شروع کنیم.

در میان خانواده سیاره های منظومه شمسی ما، عطارد نزدیکترین سیاره به خورشید است.

ستاره شناسان می گویند که هیچ ماهی در نزدیکی عطارد یافت نمی شود، اما ما می تونیم برای پیدا کردن ماه آن به اطراف آن نگاهی بیندازیم.

وقتی مطمئن شدیم هیچ ماهی وجود نداره، اونوقت به اطراف این سیاره پرواز می کنیم و از سفینه مون این سیاره رو نگاه می کنیم.

عطارد، ‌کوچکترین سیاره منظومه شمسی است و اندازه آن از نصف اندازه زمین کوچکتر است.

ما از سفینه مون می تونیم سطح صخره ای و حفره ای عطارد را ببینیم اگر انسان جرأت بکند که بر سطح عطارد قدم بگذارد، مانند این است که روی استخوانهای پوسیده یک دنیای مرده راه می رود.

در عطارد هوایی وجود نداره و سطح آن خشک است.

سطح عطارد به هنگام روز در زیر نور خورشید سرخ می شود در حالی که شب هنگام عطارد از سردترین نقاط روی زمین نیز سردتر است.

و چون عطارد به خورشید بسیار نزدیکه، قسمتی از آن که در برابر خورشید قرار داره بسیار داغتر از اجاقی که ما در خانه هامون داریم و قسمت دیگر عطارد که خورشید بر آن نمی تابد، بسیار سرد است.

عطارد در مدت 88 روز به دور خورشید می گردد که یکسال آن به حساب می آید.

هر گونه حیات در عطارد غیر ممکن است و هر موجودی به وسیله گرمای وحشتناک از بین می ره.

بچه های عزیز فکر می کنید که سیاره عطارد جای مناسبی برای مسافرت باشه؟

خوب همسفران فضای ما، بهتر از سیاره عطارد دور شویم و به سمت سیاره ناهید یا زهره که تقریباً‌ هم اندازه زمین است و از لحاظ اندازه و مواد تشکیل دهنده جفتهای تقریباً یکسانی هستند.

سیاره زهره، مثل عطارد ما ه (‌یا قمر ) نداره که بر آن فرود بیائیم، عیبی نداره بچه ها،‌ما می تواز داخل سفینه مون که با اون در فضا سفر می کنیم به زهره نگاه کنیم .

ما حتی می تونیم از سفینه مون خارج بشیم و به حالت شنا ور در فضا عکسهایی از زهره بگیریم.

وقتی زهره به زمین ما خیلی نزدیک میشه به اندازه ای روشنه که حتی در نور روز هم قابل مشاهده است.

زهره دارای درخشش زیادی است.

و یک سال زهره 225 روز است و رشد گیاهی هرگز در زهره اتفاق نمی افتد .

سطح سیاره زهره، ‌همیشه از ابرهای متراکم پوشیده است.

هوای آن نیز غلیظ و پر از گازهای سمی است .

سطح آن به اندازه ای داغ که اگر بر آن فرود بیائیم دوستان خوب کفشهای قشنگه شمارو می سوزونه، حالا آیا با این وضعیت باز هم می خواهید که بر سیاره زهره فرود بیائیم؟

پس بهتر ه هر چه زودتر از اطراف سیاره زهره دور شویم و به سیاره بعدی برویم بچه ها نگاه کنید، ببینید، این سیاره رو می شناسید؟

آفرین آفرین این سیاره خود ما زمینه.

چقدر جذاب و زیباست.

همسفران قشنگ من، با دور شدن از خورشید، سیاره بعدی را که می تونیم ببینیم، سیاره خود ما، زمین است.

ما می تونیم مثل فضانوردان برماه زمین فرود بیاییم و با پوشیدن لباس مخصوص فضانوردی، سفینه مون رو ترک کنیم و حفره ها و کوههای ماه را جستجو کنیم.

در ماه زمین ، آب یا هوا و یا صدای که قابل شنیدن باشه وجود نداره.

هیچ گیاهی در ماه رشد نمی کنه.

ماه زمین، مثل بیابان خشک، شنی و بی حاصل است.

زمین را می توانیم از کره ماه نظاره کنیم .

زمین، از عطارد و زهره بزرگتر است و کاملاً هم با آنها تفاوت دارد.

می دونیم که زمین ،‌سرشار از هوا و آب است.

کره زمین، برای جانوران و گیاهانی که بر آن زندگی می کنند، چندان گرم یا سرد نیست، بلکه نسبتاً‌ مناسبه.

زمین همینطور که میدونید.

یکسال آن 365 روز است.

بجز اینها عزیزان فضایی، ‌آیا می تونید بگویید که چه چیز دیگه ای باعث شده که زمین سیاره ما، ‌مکان مناسبی برای زندگی کردن باشه ؟‌ خوب، خسته که نشدید، دوست دارید به سمت اون سیاره سرخ رنگ برویم.

می دونید اسم اون سیاره چیه ؟

آفرین !

درسته اسم اون سیاره سرخ رنگه قشنگ مریخه.

سیاره مریخ در اطرافش 2 ماه (و یا قمر) در گردشند.

اون 2ماه کوچکترین ماههای منظومه شمسی بشمار می روند.

قطر یکی از آنها فقط 8 کیلو متر است و قطر دومی، ‌دو برابر قطر اولی است.

این ماهها مثل توپ گرد نیستند، بلکه ناهموار و دارای برآندگیهای سنگی هستند درست مثل دوتا سیب زمینی کج و کوله در آشپزخانه خونه هامون.

چون ماههایی که به دور مریخ در گردش هستند، هوا ندارند.

پس برای فرود آمدن در هر کدام از این ماهها ، همگی یمان به لباس فضانوردی نیاز داریم .

ولی برای پایین آمدن از فضاپیما به سطح ماه ، دیگر به نردبان نیازی نداریم .

زیرا همینکه از سفینه خارج شویم به آرامی بر سطح ماه خواهیم نشست.

وقتی که از کاوش در سطح ماه کوچک مریخ خسته شدیم می تونیم در گوشه ای بنشینیم و از آنجا گردش مریخ را در زیر پایمان تماشا کنیم .

بزرگی مریخ در حدود نصف زمین است .

سطح مریخ بیابان خشکی است که از کوههاو حفره هایی مانند کوههاو حفره های که سطح ماه ، زمین است تشکیل یافته است.

از آنجا که مریخ ، نسبت به زمین،‌از خورشید دورتر است ، دمای آن به هنگام روز ،‌به زیر صفر درجه می رسدو شب هنگام نیز به مراتب سردتر می شود.

هوای مریخ بسیار رقیق است و اکسیژن کافی براین زندگی انسان در آن موجود نیست.

شاید گیاهان ساده ای در مریخ هستی داشته باشند ، ولی تا کنون وجود هیچ گونه جانداری در آن ثابت نشده است.

احتمالاً مریخ تنها سیاره منظومه شمسی است که می تونیم بر آن فرود بیاسسم و آن رو کاوش کنیم .

پس باید لباس فضانوردی گرم بپوشیم و غذا و هوا و آب زیادی به همراه خود ببریم ، یکسال مریخ 687 روزاست.

مریخ بسیار کوچکتر از زمین است اما هنگامی که نزدیکترین و ضعیت نسبت به ما قرار می گیرد با رنگ قرمز روشن می درخشد.

در افسانه های روی ،مریخ خدای جنگ لقب گرفته است.

بچه ها جون مریخ ، سیاره سرخ را کاوش کردیم آماده باشید تا به سیاره بعدی برویم .

یک لحظه صبر کنید .

بچه ها صداها رو می شنوید از گیرنده های زمینی داره یه صداهای میاد.

صدای مامان و باباهاتون رو می شنوید.

دارند صدامون می کنند.

وای چقدر دیر شده ما قول داده بودیم زود بر گردیم، ناراحت نباشید الان خیلی زود میرسیم به سیاره خودمون زمین و دوباره وقتی شام رو خوردیم و خوابیدیم و فردا شد، دوباره آماده باشید تا به سیاره های بعدی برویم.

همسفران خوب و مهربون، به ما که حسابی خوش گذشت امیدوارم که به همه شما هم این سفر فضایی و خیالی خوش گذشته باشه اگر دوست دارید ادامه این سفر را برویم خودتون رو آماده کنید.

منتظر باشید .

این دفعه شاید سفینه مون بزرگتر باشه اون وقت می تونیم دوستان دیگه و پدر و مادر هامون رو هم با خودمون ببریم .

به امید یک سفر مهیج و فضایی دیگه قسمت دوم دوستان خوب آسمونی ، سلام همانطور که بهتون قول داده بودم می خواهیم دوباره سفر خیالیمان را به سوی فضا ادامه بدهیم .

خاطرتون هست که با چهار سیارۀ منظومه شمسی آشنا شدیم و ماه ( قمر هایشان ) را شناختیم .دراین سفر می خواهیم به بقیۀ گردش فضایی مهیج مان ادامه بدهیم .بچه ها زود باشید ، وسایلهاتون رو جمع کنید ، تاهمگی باهم به یک سفر علمی برویم.

1-2-3 درسفر قبلی مان از چهار سیاره بنامهای تیر یا همان عطارد ، زمین ، ناهید(زهره) و بهرام(مریخ) دیدن کردیم .

حالا ادامه سفرمون رو دنبال می کنیم .

بین مریخ و سیارۀ بعدی یعنی برجیس ( مشتری )، هزاران قطعه سنگ به دور خورشید درگردش هستند که اخترک یا سیارک نام دارند .

حتی چهار تا ازاین سیارکها که بزرگترین آنها بشمار می روند ، در مقایسه با کوچکترین سیارۀ منظومۀ شمسی ، یعنی عطارد ، کوچکتر هستند .

شکل این اخترکها ، چون سیاره ها کوچک گرد است .

اخترکها ی دیگر احتمالاً دراندازه های گوناگون ، و به شکل قطعه سنگهای دندانه دار هستند .

امکان دارد که این توده های سنگی ، موادی باشند که به هنگام تشکیل منظومه شمسی برجای مانده اند .

همسفران خوب ، وقتی ازمیان فضا به سمت سیارۀ مشتری پرواز کنیم ، دمای خارج فضاپیمای ما ، دائماً سردتر خواهد شد .

وقتی به سیاره مشتری بریم 64 ماه درآسمان آن خواهیم یافت .

چهار تا از این ماهها ، به اندازۀ ماه زمین و یا بزرگتر از آن هستند .اینها ماههایی هستند که شما می توانید از روی زمین ، با یک تلسکوپ [ دوربین نجومی ] کوچک ، آنها را ببینید که این 4 ماه (قمر ) به اقمار گالیله ای معروف هستند که درمطالب بعدی بیشتر با این اقمار آشنا خواهیم شد .

مشتری ماههای کوچک دیگر نیز دارد ، و نزدیکترین ماه به آن ، 240 کیلومتر قطر دارد .

بچه ها جون اگر ما براین ماه مشتری فرود آییم ، متوجه خواهیم شد که هیچ هوایی در آن موجود نیست و هوای آن بسیار سرد است.

اما ناراحت نشوید با لباس فضانوردی گرم ، می تونیم از فضا پیمایمان خارج شویم و این جهان کوچک را جستجو کنیم !

جاذبه این ماه ، بقدری ضعیف است که وزن شما بر روی آن ، از وزن یک موش برروی زمین کمتر خواهد بود .

شما بر روی ماه مشتری ، خواهید توانست از روی کوهها بپرید ، و سنگهایی را به بزرگی یک ماشین بلند کنید.

دوستای خوبم با اینکه ما می تونیم بر این ماه فرود بیائیم .

ولی بر روی آن نمی توانیم زندگی کنیم .

از روی این ماه کوچک مشتری ، می توان دید که سیاره مشتری ، ده برابر سیاره زمین است .

مشتری ، بزرگترین سیاره منظومه شمسی بشمار میرود .

سیاره مشتری ، همیشه با ابرهای روشن پوشیده شده است ، که به صورت نوارهای سفید ، خاکستری ، زرد و صورتی درکنار هم قرار گرفته اند .

ابر قرمز رنگ بزرگی ، که از زمین نیز دیده شده است در هر 10 ساعت که مشتری می چرخد ، یکبار از کنار مان فرفره وار خواهد گذشت .

سطح مشتری رانمی توانیم ببینیم ، ولی احتمال میرود که درزیر ابرهای یخی آن ، خاک سفت وجود نداشته باشد .

مشتری گوی گلی بزرگی از هیدوژن مایع و گاز سمی است ،و در آن هیچ مکانی برای فرود آوردن فضا پیما وجود ندارد .

مشتری راتنها می توانیم از روی ماههای آن نظاره گر شویم .

خُب از سیاره مشتری هم بعد از آشنایی مختصر بسوی سیاره بعدی یعنی سیاره زحل که نام فارسی اون کیوان هست می رویم ، که دو برابر فاصله مشتری تا خورشید ، از آن فاصله دارد و بسیار سردتر از مشتری است .

زحل تقریباً به بزرگی مشتری است .

و گلوله ای از مایع و گاز است که با نواره هایی از ابرهای روشن و تاریک پوشیده شده است .

حلقه های بزرگ تاریک و روشنی ، سیاره زحل را دربرگرفته اند .

زحل 50 ماه در آسمونش داره و دراندازه های متفاوت ، درفضا به دور آن درگردش هستند ، یکی از این ماهها ، بسیار کوچک است و بیرون از حلقه ها ی بزرگ ، به دور سیاره زحل گردش می کند .

مامی توانیم بر این ماه فرود آمده، از آنجا، زحل و حلقه های آن را تماشا کنیم.

احتمال بسیار وجود دارد که حلقه های زحل ، از قطعات کوچک سنگ ، غبار و یخ تشکیل شده باشند که همگی چون مجموعه ای از ماههای کوچک ، به دور سیاره زحل گردش می کنند.

شاید این حلقه ها درزمانهای بسیار دور تشکیل شده باشند ، به این صورت که یکی از ماههای زحل در فاصله نزدیکی از آن ، به دورش درگردش بوده ، اما مدتی بعد به میلیارد ها قطعه کوچک خرد شده تبدیل گشته است.

خُب بچه های عزیز دوباره وقت برگشت فرا رسید و همگی با هم بسوی سیاره خودمون زمین برمی گردیم و درسفر بعدی به سراغ سیارات دیگه می رویم .

به امید سفر بعدی خدانگهدار بخش اول>>>>>>> بخش دوم(جدید) صورتهای فلکی عزیزان سلام تا حالا شده وقتی به آسمون شب پر ستاره نگاه می کنید، ‌شکلهای مربع و مستعطیل و مثلث و خیلی شکلهای دیگه تو ذهنتون نقاشی کرده باشید.

نمی دانم چه جوابی خواهید داد.

ولی من بارها و بارها وقتی به اندازه شما بودم و قتی به ستاره ها نگاه می کردم در ذهنم این شکلها را تصور می کردم و به دنبال این علاقه ای که داشتم با انجمن نجوم دوستان آسمونی آشنا شدم و مطالب زیادی خواندم و تازه اون موقع بود که متوجه شدم این ستاره های قشنگ تو آسمون هر کدومشون یک اسم دارند و با دنیای ستاره ها و صورت های فلکی آسمون آشنا شدم.

حالا هم اگه شما مثل من و دوستان آسمونی ام هستید و علاقه دارید با آسمون شب آشنا بشوید، در این قسمت برای شما خوبان از صورت های فلکی و داستانها و افسانه های قدیمیشون خواهیم گفت و شما را با ناگفته های آسمون آشنا می کنیم.

اگر در شبی صاف و بدون ماه و خارج از شهرهای بزرگ بسیار نورانی با هوای کثیف و آلوده به آسمان بالای سرتون نگاه کنید می تونید بیش از 2000 ستاره را بدون هیچ وسیله کمکی و با چشم غیر مسلح در آسمان مشاهده کنید و شیفته نقشها و شکلهای کم و بیش در خور توجه و چشمگیر آن شوید که به این شکلها صورتهای فلکی می گویند که پیشینیان ما هزاران سال پیش می دیدند و در تصورات و پندارهای خود قهرمانان، خداوندها و جانوران مورد احترامشان را به آسمان منتقل می کردند و به این ترتیب صورتهای فلکی را خلق می کردند.

در این قسمت می خواهم صورتهای فلکی یا گروه ستارگان و افسانه های مربوط به آنها را برایتان بگویم.این داستانها و افسانه ها به گونه های بسیار متفاوتی روایت شدند.

در آسمان چه می بینیم؟

اگر در شبی صاف به آسمان نگاه کنیم، فکر می کنید چه چیزهایی خواهیم دید؟

هزاران نقطه روشن بر زمینه ای تاریک.

خُب، بیاید اول چنین وانمود کنیم که درباره آسمان و ستارگان به جز آنچه که با چشم می بینیم، چیزی نمی دونیم.

اول وقت به آسونی خواهیم فهمید که در آغاز، انسان ها درباره این نقطه های روشن چه فکری می کردند.

دوستای خوبم، فرض کنید در جایی باشیم که ساختمانها ، درختان، یاکوهها راه نگاهمون رو نگیرند و بتونیم همه آسمان را ببینیم مثلاً در پهنه اقیانوس برفراز عرشه یک کشتی، خب، دراین موقع آسمان به نظر ما همینطوری خواهد اومد که به نظر انسانهای نخستین می اومد.

طی هزاران سال، در آسمان آنچنان تغییری که فقط با نگاه کردن بتوان دریافت، صورت نگرفته.

در اقیانوس، گرداگرد کشتی خود، آنچه خواهیم دید آب خواهد بود و آسمان درست مثل اینکه در اتاقی تنها باشیم.

شکل این اتاق بسیار ساده به نظر می آید.

کف آن را سطح اقیانوس تشکیل می دهد، کفی که کاملاً هموار و گرد است.

ما خودمون را درست در وسط این اتاق خواهیم دید، اتاقی با سقفی گنبدی شکل، چنانکه گویی آسمان نیمه توپی توخالی است، یا کاسه بزرگی که وارونه، روی میز قرار دارد.

رویه این میز همون زمین است.

هر گاه دور تا دور خودمون رو نگاه کنیم، دایره ای می بینیم که مرز زمین و آسمان را تشکیل میدهد.

این دایره را افق می نامند.

اگر در هر سوی خود، فضای بالای افق را نگاه کنیم ، در گنبد آسمان، ستاره ها را مثل چراغهایی خواهیم دید.

ستاره های کم نور در شبهایی که ماه می درخشد، از نظر ناپدید می شوند و در شبهای تاریک نواری از روشنایی شیری رنگ در بخشی از پهنه آسمان گسترده می شود.

و به هنگام روز تنها نوری که در آسمان می بینیم پرتو خیره کننده خورشید است.

همه اون چیزهایی که تا الان گفتیم تصویری است از جهان به صورتی که در چشم انسانهای نخستین جلوه می کرد و آنها آن را باور داشتند.

آنها عقیده داشتند که زمین هموار است، چراکه زمین همواره به نظر می آمد.

همچنین عقیده داشتند که افق کناره زمین است، زیرا که هرگز آن سوی افق را نمی توان دید.

و باورشان بر این بود که آسمان سقف گنبدی شکل دنیاست.

به نظر برخی از انسانهای نخستین، ستاره ها چراغهایی بودند آویخته از آسمان ، درست مانند چراغ برقی که از سقف خانه آویزان است.

و به عقیده برخی دیگر، برفراز آسمان بهشت بود و ستارگان روزنه هایی بودند که روشنایی بهشت از آنها بیرون می تراوید.

این بود نخستین پندار انسان درباره «جهان»( کلمه که شامل تمام موجودات می شود).

امروز می دانیم که این باورهای نخستین حقیقت ندارند، اما مسلم است که بر پایه آنچه انسان می دید، بنا شده بودند.

اگر کسی نبودکه ما را از آموخته های گذشته انسان با خبر سازد، ما نیز شناسایی جهان ار با همان دید آغاز می کردیم.

اسطوره ها درباره آسمان چه می گویند؟

فرشته های آسمونی : انسانهای قدیم به تعریفی که از چگونگی ستارگان به دست آورده بودند، خرسند نبودند و می خواستند «چرایی» وجود آنها را نیز تشریح کنند.

کوششهایی که دراین راه کردند به آفرینش اسطوره هایی درباره خدایان و پهلوانان انجامید.

در میان مردمان سرزمینهای گوناگون، در زمانهای مختلف، اسطوره های بسیاری درباره آسمان رواج گرفته بود.

سعی اسطوره ها بر این بود که شرح دهند مثلاً چرا خورشید طلوع و غروب می کند؟

و چر ا شب به شب، ماه را به شکلهای مختلف می بینیم.

شرحی که اسطوره ها درباره رویدادهای آسمانی به ما می دهند ارزشی ندارد، و ما امروزه اسطوره ها را فقط برای این می خوانیم که پاره ای از آنها داستان های زیبایی هستند که درباره طبیعت انسان، حقیقتهای ژرفی را بازگو می کنند.

صورتهای فلکی وقتی ستاره ها را نگاه کنید، نخستین چیزی که نظرتان را جلب می کند این است که برخی از آنها از برخی دیگر روشنترند.

سپس متوجه می شوید که پاره ای از ستاره های روشنتر طرحهایی تشکیل میدهند که به خاطر سپردن آنها آسان است.

این طرحها را صورتهای فلکی می نامند.

یونانیان باستان به این صورتها نامهایی دادند و درباره شان اسطوره هایی ساختند و با نامگذاری آنها نقشه ای برای آسمان فراهم آوردند.

نقشه صورتهای فلکی نیز نشان می دهد که ستاره قطبی یا ستاره شمال در دب اصغر یا خرس کوچک قرار دارد.

البته انتظار نداشته باشید که این صورتهای فلکی را به شکل موجوداتی ببینید که نامشان روی صورتها نهاده شده است.

انسان همینکه مجموعه ای از ستاره ها را به نام صورتهای فلکی باز شناخت، به کشف بزرگی دست یافت: ( گردش ستاره ها).

گرچه یک صورت فلکی را در زمانهای مختلف، و جاهای گوناگون آسمان می توان بازیافت، اما در هر حال، هرگز تغییر شکل نمی دهد، یعنی ستاره های یک صورت فلکی همه باهم حرکت می کنند.

به اعتقاد انسانهای قدیم، آسمان گردش می کرد و ستاره ها نیز که بر روی آن قرار داشتند بهمراه آن حرکت می کردند.

اما در واقع، نمی شد گفت که تمام ستاره ها چنین وضعی دارند.

به مرور زمان که انسانها با دقت بیشتر به آسمان نگاه کردند، دریافتند که برخی از ستاره ها در صورت فلکی واحدی باقی نمی مانند بلکه در زمانهای مختلف،در صورتهای فلکی گوناگونی ظاهر می شوند.

این ستاره ها ار سیاره می خواندند.

بخش دوم دوستان خوبم سلام: در این قمست می خواهم درباره اسطوره صورتهای فلکی برایتان بگویم.

اولین صورت فلکی که انتخاب کرده ام صورت فلکی گاو و یا همان ثور است.

صورت فلکی ثور یکی از مشخص ترین، چشمگیرترین و زیباترین صورتهای فلکی آسمان است.

این صورت در زمان بابلیها هم شناخته شده بود.

می گویند ثور (گاو یا گاومیش) به خواهش«ایشتار» الهه عشق بابل، به آسمان صعود کرد، تا قهرمان افسانه ای گیلگش را که به ندای عشق او پاسخ نداده بود ، نابود سازد.

مصریان باستان در این صورت فلکی ، گاو مقدس « آپیس» را می دیدند، که در آغاز سال صفحه خورشید را میان شاخهایش می گرفت و آن را به بالاترین وضعیتش درآسمان بلند می کرد،وضعیتی که خورشید در تابستان به خود می گیرد .

می گویند زمانی نیرومند ترین خدای یونانیان، زئوس، خود را به صورت گاوی در آورده و دختر پادشاه را که « اروپا»نام داشت و قاره اروپا نامش را مدیون اوست به جزیره کرت ربوده بود.

اروپا از زئوس صاحب پسری بنام مینوس شد، که تمدن وفرهنگ مینویی دراین جزیزه زیبای دریای مدیترانه امروزه هنوز هم به یاداو،به همین نام خوانده می شود .

هنگامی که مینوس بزرگ شد به پادشاهی رسید.

در کنار قصر اوبنایی که «لابیرینت» نامیده می شد قرار داشت، ساختمانی با راهروهای پیچ در پیچ گیج کننده فراوان در این بنا هیولای ترسناکی بنام « مینوتاروس » می زیست.

اغلب این هیولا در نقش انسانی با سر گاومیش نشان داده می شود.

این هیولا از گوشت انسانها تغذیه می کرد و بالاخره به دست قهرمان افسانه ای بزرگ یونان« تزوس» به قتل رسید.

«تزوس» پس از کشتن هیولا به کمک گلوله نخ باز شده ای که «آریادنه» دختر پادشاه به او داده بود از راهروهای پیچ در پیچ لابیرینت خارج شد.