دانلود تحقیق مدیریت بلایا در کشورهای امریکا، کانادا، ژاپن، ترکیه، هند، پاکستان و ایران

مقدمه
پژوهشگر در این فصل به مطالعه تطبیقی مدیریت بلایا در کشورهای امریکا، کانادا، ژاپن، ترکیه، هند، پاکستاان و ایران پرداخته و مطالب مرتبط با مدیریت بلایا در کشورهای مذکور را در قالب برنامه ریزی، سازماندهی، ساختار، آموزش نیروی انسانی مطرح ساخته است.

در شروع بررسی هر کشور اطلاعات پایه ای در مورد کشور مورد مطالعه تحت عنوان مقدمه ذکر گردیده و به منظور تنویر ذهن خواننده اطلاعات جامعی در مورد آن کشور تحت عنوان کلیات که به نحوی با مدیریت بلایا مرتبط است ارائه گردیده است تا خواننده و مخاطب یک تصویر کلی از کشور مورد مطالعه داشته باشد.

اشاره به سابقه تاریخی بلایا در کشور مورد مطالعه از دیگر مواردی است که در این فصل به آن پرداخته شده است.

ذکر آمار تلفات و خسارات وارده به هر کشور ناشی از بلایای مختلف در قالب جداول و تشریح موارد از منظر پژوهشگر دور بند ده و در این فصل آورده شده است.

جایگاه قانونی مدیریت بلایا در نظام قانونی کشورها و پرداختن به بیشینه آن از موارد ضروری دیگر بود که پژوهشگر در این فصل به آن اشاره نموده است.

تشریح مراتب مدیریت بلایا در هر کشور در قالب چرخه مدیریت بلایا سه تفکیک در ذیل هر یک از کشور تصریحاً ؟؟

نظر پژوهشگر در این فصل قرار گرفت.

ذکر تجارب مدیریتی کشورها در بلایایی که بازتاب جهانی داشته است در این فصل با هدف استفاده از تجارب دیگران نیز از مواردی بوده که مذکور گردیده است.

شایان ذکر است که تعدد وقوع بلایای خاصی در هر کشور هسته مرکزی فعالیت های مدیریت بلایا را شکل داده و روند تلاش های مدیریت بلایا در آن کشور حول محور آن بلای خاصی که کشور یاد شده بیشتر با آن مواجه است دور ؟؟

هر چند برنامه ریزی، سازماندهی، هماهنگی و ایجاد ساختار برای مقابله با آن بلای خاصی با مدیریت سایر ؟؟

دیگر مانعه الجمع نمی باشد.

ذکر سایر موارد و مسائل مرتبط با مدیریت بلایا که می تواند در دستیابی به یک الگوی جامع الاطراف به ایران مفید باشد در این فصل از منظر پژوهشگر دور نمانده است.

فهرست مطالب مدیریت بلایا در کانادا
1- پیش درآمد
یک – کلیات
2- بلایایی که بر جامعه کانادا تأثیر گذارند
3- زمینه مخاطرات و بلایای طبیعی در کانادا
4- مدل کلی مدیریت بلایا در کانادا
5- استراتژی تخفیف و کاهش اثرات بلایا در کانادا
6- مرحله تعدیل بلایا در کانادا
7- تعدیل ساختاری
8- تعدیل غیرساختاری
9- جدول اصول و رهنمودهای استراتژی ملی تعدیل بلایا در کانادا
10- حمایت از زیر ساخت های مدیریت بلایا در کانادا
11- سازماندهی مدیریت بلایا در کانادا
12- راهبردهای اسامی در مدیریت بلایای کانادا، تخلیه، بهداشت، رهبری
13- هماهنگی در مدیریت بلایای کانادا
14- سیستم های مواجهه با بلایا در کانادا
15- اصولی که در مدیریت بلایای کانادا رعایت می شود
16- انواع سیستم های مدیریت بلایا در کانادا
17- سیستم ICS
18- عملکردهای بنیادی سیستم ICS
19- الگوی مدیریت بلایا در کانادا
20- سیستم بر لیتیش کلمبیا bc
21- هماهنگی در سطوح وقوع بلایا
22- سطح محل حادثه – سطح پشتیبانی محل حادثه – هماهنگی در سطح محل – استانی
23- سطح هماهنگی مرکز استانی
24- ساختار و الگوی مدیریت بلایای کانادا بر اساس مدل BCERms
25- نحوه مدیریت محلی بلایا در کانادا
26- سازماندهی و مسئولیت ها و نفش سیستم EOC
27- شکل جریان ارتباطات در ESM
28- ارزیابی تکنولوژی در مدیریت بلایای کانادا
29- شکل ارکان دوگانه CT
30- وظایف CTA
31- برنامه ریزی مدل منسجم مدیریت بلایا در کانادا
32- شکل چرخه مدیریت بلایا در کانادا
33- الگوی مدیریت منسجم بلایا با رویکرد استراتژیک در مدیریت بلایای کانادا
34- کنترل و ارزشیابی بلایا در مدیریت بلایای کانادا
35- آموزش نیروی انسانی در مدیریت بلایای کانادا
36- فرآیند آمادگی در مدیریت بلایای کانادا
37- نحوه پاسخگویی مدیریت بلایا به سؤالات مردم ناشی از ؟؟

تکنیکی
38- بنگاهها و سازمانهایی که در هنگام طرح مدیریت بلایا مشارکت دارند.

بخش محلی، دپارتمان استانی، دپارتمان مرکزی دیگر بنگاهها
39- نقش و برنامه ریزی ارتباطات در مدیریت بلایای کانادا
40- معیارهای آسیب پذیری در مقابله با بلایا در کانادا، معیار انسجام جامعه، معیار روانشناسی و فیزیولوژیکی
41- اصول کلی مد نظر وزارت بهداشت کانادا در مقابله بلایا
42- تعامل مدیریت بلایای کانادا با کشورهای همجوار شامل جلسات طرح ریزی، هیئت های بین المللی و توافقات مکتوب
43- مدیریت بلایای کانادا در یک نگاه


اول مدیریت بلایا در کانادا:
یک پیش درآمد
نام رسمی: کانادا
نام محلی: Canada
پایتخت: اوتاوا
تاریخ استقلال از انگلستان: 1/7/1867
روز ملی: اول ژوئیه (روز استقلال)
نوع حکومت: زمانداری کل
رئیس حکومت: زماندار کل
رئیس دولت: نخست وزیر
مجلس عوام: با 301 عضو به مدت 5 سال
مجلس سنا: با 112 عضو انقلابی
مساحت: 9984670 کیلومتر مربع (دومین کشور جهان)
بلایای طبیعی: توفان های شدید یخی، بارش باران های شدید و برف
جمعیت: 33098932
نرخ رشد جمعیت: 88/0%
نرخ تولد در 1000 نفر: 78/10
نرخ مرگ و میر کلی در 1000 نفر 8/7
امید به زندگی کلی: 22/80
امید به زندگی مردان: 86/76
امید به زندگی زنان: 74/83
زبان: 3/59% انگلیسی، 2/32% خراف، 5/17% سایر زبان ها
نرخ باسوادی: 99%
https://www.Cia.gov/cia/pubLications/factbook/goos/Ca.htmL)p.2 وب109
Goos/ca.htmL)p.q-5
سرانه تولید ناخالص داخلی: 33900 دلار
رتبه شاخص توسعه انسانی در 195 کشور 3

دو: کلیات:
کشور کانادا سرزمینی با وسعت زیاد و منابع طبیعی غنی که در سال 1867 به عنوان یک کشور مستقل اعلام استقلال کرد ولی روابط خود را با کشور انگلستان خفظ نمود.

به جهت اقتصادی و تکنولوژیکی این کشور موازی با امریکا رشد کرده است و همسایه جنوبی امریکا در یک مرز مستحکم است.

بزرگترین شکل سیاسی کانادا مواجه شدن با تقاضای عمومی برای بهبود کیفیت در مراقبت بهداشتی و خدمات آموزشی بعد از یک دهه محرومیت از بودجه است.

https://www.Cia.gov/cia/pubLications/factbook/goos/Ca.htmL)p.2 وب109
کانادا کشوری آسیب پذیر در برابر سطح وسیعی از حوادث طبیعی و وقایع انسانی است.

تجربه های اخیر در رابطه با حوادث طبیعی اثبات کرده است که نیازهای زیادی باید بررسی حفظ کانادا در برابر فشار سوانح در آینده برطرف شود.

دولت کانادا در بخش امنیت عمومی و آمادگی اورژانس کانادا همفکری هدایت شده ای را با ایالت و سرزمین ها و بانک دارها داشته، این امر برای هدف گزاری استراتژی توسعه کاهش سوانح ملت در بالا بردن ظرفیت مردم کانادا برای جلوگیری از سوانح قبل از اتفاق و رفع ناتوانی گروههای آسیب پذیر مفید است.

(Hwacha,2005,p.5) سه- بلایایی که بر جامعه کانادا تأثیر گذارند: - طوفان شدید (رعد و برق، باران شدید، تگرگ) - بادهای شدید - گردباد - سرمای شدید - بوران (برف شدید- بادهای شدید برفی) - طوفان یخی - سیل رودخانه ای (سیل های بهاری، سیل های ناگهانی، سیل های یخی) - سیل های سطحی - حوادث خطرناک (انفجار – آتش سوزی) - تصادفات وسایل نقلیه عمومی (جاده ای – ریلی، هوایی) - انفجار خط لوله - شیوع و رواج بیماریهای همه گیر - آلودگی آب - آتش سوزی مهیب (دود – برخوردهای شهری) - آتش سوزی (خانگی- همسایه) - حوادث خدمات رفاهی (آب – گاز- برق) - تروریسم - عدم وجود آسایش داخلی (شورش های غیره) - جراحات ناشی از تصادفات - اغتشاش نیروی کار - آوارها (Main to ba Health ???

, 2002, PP,,20) چهار- زمینه مخاطرات و بلایای طبیعی در کانادا: رده بندی وسیع کانادا، آب و هوای متنوع و جغرافیایی گوناگون باعث شده که کانادا در معرض خطرات طبیعی بسیاری قرار گیرد.

مشخصه های زمین شناختی غرب کانادا این مکان را مستعد ریزش صخره ها، بهمن ها و زمین لرزه ها کرده است.

تقریباً 1500 زمین لرزه هر ساله در کانادا با خطر و ریسک در شهرهای اصلی در سواحل غربی، مونترال و سایر نواحی گزارش شده است.

تقریباً 80% از سوانح کانادا به خاطر آب و هوا و خطرات مربوط به آنها مثل گردباد، تندباد، طوفان، تگرگ، کولاک، امواج خروشان و یخبندان ها و سیل ها است.

طوفان تگرگ و 80% از گردوباد تا هر ساله در شمال آنتاریو و شمال شرق کبک در فلات استان های مانیتوباد آلبرتا گزارش شده است.

سواحل آتلانتیک کانادا مستعد گردباد و موج های عظیم و طوفان های زمستانی شدید است که به طور مکرر در عرض قسمت های مختلف کشور اتفاق افتاده است.

در تابستان دمای بالا و رطوبت کم اغلب شرایط مساعد را به روی آتش سوزی های شدید فراهم می آورد که به طور نمونه می توان از زیستگاههای کنار شهر در فلات بریتیش کولومبیا و کبک نام برد.

سیل ها به طور مکرر در کانادا اتفاق می افتد و تکرار زیاد این سانحه طبیعی، ایالات و سرزمین ها را در آنتاریو، کبک و سایر نواحی تحت تأثیر قرار داده است.

چیزی که کانادا را آسیب پذیر ساخته تمرکز جمعیت در مناطق خطرپذیر است.

جمعیت کانادا در 25 منطقه آماری متمرکز شده است و بعضی از این مناطق در قسمت هایی قرار گرفته اند که از نظر زمین شناسی فعالند و بر روی فلات های کنار سواحل یا حوزه های رودخانه ای که جزء مناطق پرخطرند قرار دارد.

(Hwacha,2005,P.5) به طور مثال ونکور با1/2 میلیون جمعیت شهری با خطر زمین لرزه، لرزه های دریایی و سیل و بالا آمدن سطح دریا مواجه است.

وجود و بروز سیل و رمانیتوبا، بریتیش کلمبیا، نیوفاندلند و پیدایش گردبادهای مخرب و طوفان و تگرگ در مانیتوبا و آلبرتا و بروز آتش سوزی های مهیب در آنتاریو و آلبرتا و نواحی مشابه و همچنین بروز گردبادهای مهیب گویای این مطلب است که ضرورت پرداختن دولت کانادا به مدیریت بلایا بیش از هر زمان دیگری ضرورت می نماید.

به طور متوسط در سال حداقل یک سانحه جغرافیایی و بیش از 12 سانحه مربوط به آب و هوا در سال اتفاق می افتد.

این روند رو به افزایش نیازمند تمرکز بر روی کاهش اثرات بلایا و حفظ اقتصاد و دارایی های کانادا بوده تا از مجرای سیاست گزاری در کاهش بلایا ایمن جامعه را حفظ نمایند.

(Hwacha , 2005 , P.7) پنج- مدل کلی مدیریت بلایا در کانادا: مدل مدیریت بلایا در کانادا بر مبنای یک چرخه چهار مرحله ای متشکل از تخفیف اثرات، آمادگی، ارایه واکنش و بازگشت به حالت عادی فراهم آمده است.

تلاش زیادی برای ارایه بهترین و صریح ترین تعریف بعمل آمده است اما توافق اندکی در این زمینه بر اثر قوانین حاکمه دست اندرکاران قضیه حاصل شده است.

معمولاً تخفیف اثرات به عنوان اقدام از قبل طراحی شده ای تعریف می شود که منجر به کاهش خطر و ضرر و زیان های پیش آمده می گردد.

در کانادا تخفیف اثرات بلایا به عنوان رویکردی پیشگیرانه برای کنترل مخاطرات مورد استفاده قرار می گیرد و تخفیف اثرات همواره به عنوان پلی میان بازگشت و آمادگی عمل نموده و به عنوان بخش از آموزش های اجتماعی پس از وقوع بلایا مورد استفاده قرار میگرد و امکان دارد پس از وقوع بلا نیز در قالب ابزاری برای کاهش خطرات پیش بینی شده بکار رود.

شکل شماره – مدل چهار مرحله ای مدیریت بلایا در کانادا آمادگی کاهش اثرات بلایا (تعدیل) ارائه عکس العمل یا پاسخ بازگشت یا بهبود در نظام مدیریت بلایای کانادا، تخفیف اثرات بلایا را بخشی از سایر فرآیندهای سازنده اجتماعی می دانند که در نهایت با تحول جامعه عجین گردیده و به سمت ساخت اوضاع ایمن و پایدار هدایت می شود.

(Gordos 2003 , P10) شش- استراتژی تخفیف اثرات بلایا در کانادا: کل رویکرد کانادا نسبت به مدیریت بلایا در طول زنجیره ای بی سابقه از بلایای طبیعی بین سالهای 1996 و 1997 و توفان یخ در شرق کانادا در سال 1998 بود.

با توجه به هزینه رو به رشد پرداخت بیمه در اثر این وقایع آب و هوایی شدید اخیراً و با توجه به تهدید نگران کننده به وقوع زلزله در سواحل غربی و شرقی، دفتر بیمه کانادا با همکاری دانشگاه اونتاریوی غربی و سایرین برانگیخته شدند تا انستیتوی کاهش ضرر و زیان های فاجعه آمیز(ICLR) را تأسیس نمایند.

ICLR به عنوان یک مؤسسه قانونی، راههای تقلیل هزینه های ناشی از وقوع بلایای طبیعی در کانادا را مورد بررسی قرار دهد.

در پاییز سال 1998 ICLR با همکاری واحد آمادگی در هنگام بحران کانادا(EPC) یک رویکرد ملی برای کاهش تأثیر بلایای طبیعی در نظر گرفتند و حالیه EPC سازمان حمایت و مقابله در مقابل بلایا نامیده می شود.

(ociPEP) اهداف اولیه این برنامه ریزی عبارتست از تغییر رویکرد کانادا نسبت به مدیریت بلایا با جایگزین کردن تأکید بیشتر بر تلاشهای پایدار در کاهش خطرات بلندمدت.

این مسئله منجر به تغییری مهم در استراتژی می گردد و آنرا از سیاست عکس العمل محور به سیاست فعال تغییر می دهد که هدف آن ساخت چیزی است که iCLR آنرا جوامع ترمیم پذیر نامیده است.

در این دوره در پی مجموعه ای از کارگاههایی که در سرتاسر کشور با گروههای مختلفی از شرکت کنندگان برگزار شد استراتژی تخفیف اثرات بلایای ملی شکل گرفت.

هم چنین این استراتژی به طور غیر مستقیم از طریق یک زیر کمیته مجلس سنا در سال 1999 کمک دریافت کرد.

این زیر کمیته در مورد آمادگی در مقابل بلایا در کانادا فعالیت می کرد تا پیشنهاد این را در خصوص کاهش تأثیر بلا بر اقتصاد کانادا فراهم آورد و این امر در مجلس سنا در سال 2000 در کمیته بودجه ملی مطرح شد.

در عوض آژانس مدیریت بلای ایالت متحده FEMA از اواسط دهه 1990 در حال ترویج استراتژی تخفیف اثرات ملی خود است و مدلی را نیز برای کانادایی ها در سال 1996 پیشنهاد کرد.

موضوع تخفیف مسئله اصلی دهه بین المللی سازمان ملل برای کاهش بلایای طبیعی بود (IDNDR) که در سال 1999 برپا شد و هدف آن کاهش آسیب های وارده به جان و مال مردم و مشسکلات اجتماعی و اقتصادی توسط بلایای طبیعی بود.

نقش سازمان ملل در این کوشش موجب ارتقای نمای تخفیف در بین جوامع دنیا گردید و زمینه ای برای نوآوری های کانادایی ها فراهم نمود که بوسیله اعضای کمیته مشارکت کانادا در IDNDR مورد حمایت قرار گرفت.

به طور خلاصه انگیزه ابتدایی برای یک استراتژی تخفیف اثرات بلایای ملی مستقل از ضرروزیان هایی ریشه می گیرد که در سال 1998 در اثر طوفان – یخ ایجاد شدند و به صورت غیر مستقیم ناشی از تأثیر جوامع بین المللی همچون ایالات متحده و نیز دهه بین المللی سازمان ملل متحد برای کاهش بلایای طبیعی است.

هزینه بلایای مربوطه به آب و هوا در کانادا به سرعت در طی دو دهه گذشت افزایش یافته است و به نظر می رسد چهار فاکتور در افزایش آسیب پذیری جامعه کانادا تأثیر داشته اند.

ضرر و زیان های بالقوه آن در اثر وقوع بلایا شامل مرگ و میز و از دست رفتن سرمایه بوده و از آن مهمتر تأثیرات ثانویه آن در اثر آسیب به تولید و رقابت صنعتی، هزینه های فراوان مربوط به مرحله بازگشت، مشکل فردی پیش بینی نشده و تأثیرات جانبی آن است.(Gordon , 2003 .

P7-90) مسئله مهم این است که این ضرر و زیان ها می توانند با اجرای یک برنامه پایدار در مورد کاهش خطر، کاسته شوند.

آنچه در کانادا در این خصوص مورد عمل است این است که به مسئله استراتژی و برنامه ریزی برای تخفیف بلایا ممزوج کردن آن در امور فعالیت روزانه است.

ICLR سعی بر این دارد که باید آنرا در قالب مجموعه ای از هنجارهای فرهنگی یعنی فرهنگ تخفیف محور به عنوان یک رویکرد روشنگرانه برای ساخت و حفظ جامعه بشری توجه داد و سعی بر این دارند که استراتژی تخفیف به داخل فعالیت جاری سازمان ها وارد شود.

ضرورت همکاری ما بین سنجش دولتی و بخش خصوصی در سرمایه گذاری و اجرای استراتژی تخفیف بلایا امری اجتناب ناپذیر بوده و جامعه محلی مناسب ترین جایگاه برای انجام پروژه های تخفیف قلمداد می شود.

(Gordon , 2003 , PP.15-18) الف- مرحله تعدیل بلایا در کانادا: اجرای فرآیند تعدیل موجب کاهش ریسک بلا در جامعه می شود و تعدیل عبارتست از فعالیت هایی که به منظور کاهش یا از بین بردن ریسک خطرات بر جوامع آسیب پذیر می گردد.

فعالیت های تعدیل بوسیله ریسک بالقوه خطرات تا یک مخاطره قریب الوقوع تقویت می شود.

فعالیت هایی که در جهت محدود کردن تأثیرات مخرب صورت می گیرد بیشتر به فرآیندهای آمادگی و پاسخگویی مربوط می شود.

تعدیل در مراحل ابتدایی به جلوگیری از رفتار متقابل مخرب میان وقایع فوق العاده و جوامع آسیب پذیر می پردازد.

در کانادا مسئولیت فرآیند تعدیل که به از بین بردن و یا کاهش ریسک خطرات در جوامع آسیب پذیر می پردازد به دو صورت انفرادی و جمعی در جامعه تقسیم می شود و تصمیم گیری در مورد تعدیل یک خطر به فرآیند مدیریت ریسک منتهی می شود.

در تقسیم فرآیند تعدیل بین فرد و جامعه در کانادا به این صورت است که هر فرد و هر سازمان در جامعه نقشی را در فر‌آیند تعدیل ایفا می کند و در کل همه اعضاء جامعه باید از فعالیت های تعدیل تشویق و پشتیبانی نمایند و بخش بهداشت در زمینه تعدیل دو کارکرد اصلی زیر را ارائه می دهد: - کاهش مستقیم ریسک قابلیت ها و طرحها - سعی در کاهش مقیاس ریسک در جامعه بخش بهداشت در جامعه کانادا مسئولیت بارزی در حفاظت از قابلیت ها و گروه مراجعین در میزان مقیاس تعدیل دارا می باشد.

قابلیت های مراقبت های بهداشتی از مراجعین مراقبت می نماید و در زمانی که حفظ قابلیت ها نیازمند خدماتی هست، به آنها خدمت ارائه می دهد.

بخش بهداشت در کانادا در مسئولیت جامعه و در پشتیبانی از مقیاس های حذف یا کاهش ریسک بالای، جمعیت سهیم است.

به عنوان مثال بیماران بستری در منزل که بیشتر در مقابل اثرات خطرات تخصصی آسیب پذیرند به شناسایی آسیب پذیری بیماران و جامعه می پردازد.

فعالیت های زیر در مدیریت بلایای کانادا به منظور کمک در تأثیر گذارتر کردن و بادوام تر کردن فعالیت های تعدیل اتخاذ می شوند.

- حفاظت و حفظ کیفیت محیط - انعطاف پذیری سریعتر عملی و مسئولیت مقابله با بلایا - درک این نکته که داشتن اقتصاد بادوامتر و فعال، مهم و باارزش است - شناخت و تضمین عدالت درون نسلی و برون نسلی - اجرای یک اقدام توافقی که از داخل محل شروع می شود.

ب- تعدیل ساختاری: در کانادا تکنیک های ساختاری به مقیاس های فیزیکی در جهت کاهش از بین بردن ریسک ها گفته می شود.

به عنوان مثال برای انجام فعالیت تعدیل در حریق جنگل ها اقدامات تعدیلی ساختاری زیر انجام می پذیرد.

- بازسازی جنگل ها با فضاهای آتش گیری کمتر - طرحهای مدیریت جنگل به منظور محدود کردن استخراج سوخت - جلوگیری از آتش سوزی در جنگل یا در جهت عدم انتشار آتش سوزی - اصول ساختمان سازی شامل مواد مقاوم در مقابل آتش - طرحهای استفاده از زمین برای مناطق با ریسک بالا - سیستم های اطفاء حریق - اصول سرکوب آتش - محدودتر کردن دسترسی به جنگل ها حین دوره های افزودنی خطر ب- تعدیل غیر ساختاری: این نوع تعدیل که شامل فعالیت های مدیریتی می شود می تواند یک جامعه را آسیب پذیر و یا برعکس مستحکم نماید.

(maintoba Health disaster management, 2002 ,PP26-27) مشارکت میان دولت و بخش خصوصی در کانادا سرمایه گذاری برای تعدیل را مورد توجه قرار داده است و مردم محلی را بهترین تکان برای پذیرش اجرای پروژه های تعدیل مورد توجه قرار داده است.

انعطاف پذیری در فعالیت ها و شیوه ها در مقابل شرایط منطقه ای گوناگون که در کانادا وجود دارد یک ضرورت بنظر می رسد.

برگزاری دوره های آموزشی و آگاهی مردم از خطرات با انجام تحقیقات کاربردی به منظور شناخت و درک بهتر خطرات به عنوان اصول بنیادی در پی اشاعه فرهنگ تعدیل که در نهایت از یک استراتژی پایدار تعدیل حمایت می کند.

حمایت های مالی مربوط به قبل از بروز بحران در راستای اجرای تحقیقات کاربردی با هدف تعیین اولویت ها در جوامع کانادا صورت می پذیرد.

حمایت های مالی پس از بروز بحران با ارزشیابی هایی که در طول مرحله بهبود صورت می پذیرد شکل می گیرد.

ICLR توصیه نموده است که بودجه بندی طرح های تعدیل مربوط به قبل از بروز بحران سالیانه 100 تا 150 میلیون دلار با همکاری دولت فدرال و دولت های ایالتی در نظر گرفته شود.

پولی که از این بودجه استخراج می گردد به منظور حمایت از پروژه های عملیاتی تعدیل است.

که در برنامه های قبل شهرداری منظور گردیده است.

ICLR توصیه کرده است که بودجه بندی طرح های تعدیل مربوط به قبل از بروز بحران سالیانه 100 تا 150 میلیون دلار با همکاری دولت فدرال و دولت های ایالتی در نظر گرفته شود.

پولی که از این بودجه استخراج می گردد به منظور حمایت از پروژه های عملیاتی تعدیل است که در برنامه های قبلی شهرداری ها منظور گردیده است.

ICLR توصیه کرده است تا دولت کانادا از الگوی ایالت متحده امریکا پیروی کند و بودجه مربوط به دوره قبل از بروز بحران را تا 15% افزایش دهد.

در عین حال این استراتژی خواهان همکاری و شرکت بخش خصوصی در برنامه های تعدیل بوده و در جستجوی روش ها و راهنمایی هایی است که بتواند جامعه غیر دولتی را به منظور حمایت مالی در ارتباط با پروژه های دولتی ترغیب نماید.

سازمان حمایت از مقابله در مقابل بلایای دولت کانادا توسعه یک استراتژی تخفیف اثرات بلایای ملی را با درگیری تمامی سطوح دولت جدول شماره اصول و رهنمودهای استراتژی ملی تعدیل بلایا در کانادا وذی نفعان غیر دولتی و بخش خصوصی در سال 2001 اعلام کرده است.

(Gordon , 2003 , PP 18-19) هدف اولیه توصیف برنامه پایدار عملیاتی بر اساس افکار جمعی است که نیازمند منابع مورد نیاز است به نحوی که زیر ساخت مخابرات بتواند در کاهش میزان خطر ایجاد تحول نماید.

هدف دوم همانا تداوم در روش و اجراست، تضمین اجرا در سطح ملی در گرو اعمال و اجرای استانداردهای مبنا جهت حمایت فعالیت های مربوط به تعدیل بحران است و تداوم انطباق با شرایط محلی به همکاری متناسب میان دولت و بخش خصوصی بستگی خواهد داشت.

سیاست دولت فدرال در قبال سیستم های مخابراتی در شرایط اضطراری در یک اقدام با گرایش فرآیند پاسخگویی شکل گرفته است و از تداوم فعالیت های دولتی حمایت نموده، همانطوری که درمسئولیت های وزارت صنایع کانادا لحاظ شده که این مسئولیت ها به شرح زیر است.

- ارائه طریق و همکاری با بخش های مختلف دولتی - ارائه تسهیلات لازم مخابراتی جهت مجهز ساختن دپارتمان های وابسته به دولت به همان شکلی که در عملیات پاسخگویی نه شرایط اضطراری مورد نیاز است - همآرایی و اداره برنامه به منظور تضمین دسترسی به مخابرات با هدف حمایت از مسئولین، سیستم های هشدار دهنده و پاسخگویی به نیازهای فدرال برای تداوم حاکمیت در زمان هایی است که سیستم ها هم پوشانی پیدا می کنند.

هر گونه اختلال در خدمات مخابراتی محلی در نتیجه وقوع یک زلزله شدید، آب و هوای بسیار بد، حوادث در محل کار و اقدامات تروریستی می تواند به سرعت در سراسر کانادا و در ناحیه امریکای شمالی توسعه یافته و بحران های ثانویه را در زمینه های اجتماعی و اقتصادی بوجود آورد.

(Gordon , 2003 , P.22) هفت- حمایت از زیر ساخت های مدیریت بلایا در کانادا: این حوزه چیزی را شامل می شود که در ایالات متحده امنیت ملی و آمادگی در مقابل بحران نام دارد و در کانادا به عنوان اداره صنعت مخابرات در هنگام بلایا نامیده می شود.

تمرکز این حوزه اساساً بر تداوم اداره اوضاع، در پی وقوع یک بلا است.

این رویکرد نسبت به مخابرات در زمان بلایا از روند ابتکارات دفاعی استراتژیک است که در طی جنگ سرد انجام شده است و اخیراً جنگ بر علیه تروریسم نامیده میشود.

تحقیق های انجام شده در زمینه حمایت از زیر ساخت های بلایا تمایل به تمرکز بر تأثیرات تکنولوژی های در حال ظهورداشتند که بر توانایی های آمادگی و پاسخگویی دولت مؤثر بودند.

دولت کانادا، رهبری در این حوزه را از ایالات متحده اخذ کرده و در این کشور تعدادی از سازمان ها، تحقیقات مربوط به مخابرات در زمان بحران را بر اساس حفاظت از زیربنای بحرانی هدایت نمودند.

(Gordon , 2003 , PP20-27) هشت- سازماندهی مدیریت بلایا در کانادا: در موارد خطرآفرین مدیریت شرکت یا مالک آن مسئولیت مد یریت بلایا را برعهده دارد،این بدان معنا است که مدیر مسئول بخش فنی بلایا بوده و از کارشناسان بخش خصوصی یا دولتی کمک می گیرد و شهرداری نیز از مردمی که آسیب دیده اند مراقبت می نماید مثل تخلیه از محیط آسیب دیده.

در بسیاری موارد از آنجا که منابع مالی کافی برای پرداخت هزینه های ناشی از وقوع بلایا وجود ندارد، شهرداری مسئولیت کار را بر عهده گرفته و بطور مستقیم از سطح ایالتی کمک درخواست می کند.

در صورتیکه بحران در ارتباط با مواد خطرآفرین به وقوع پیوسته باشد، پاسخ CDMS (سیستم مدیریت بلایای کانادا) بر اساس آگاهی از محصولات در منطقه که در مورد آنها ریسک ارتباطات در اولویت قرار دارد استوار خواهد بود.

در قوانین کانادا بجز در موارد قوانین مربوط به محیط زیست موارد خاصی مشاهده نمی شود.

معذالک در کانادا قانونی قابل مقایسه با قانون مشابه به امریکا مشاهده نمی شود، اخیرا ً لایحه جدیدی توسط دولت ایالت کبک پیشنهاد گردیده است.

بر اساس لایحه جدید کلیه صاحبان مشاغل باید از خطراتی که متحمل است جامعه را مورد تهدید قرار دهند، اطلاعات کافی در اختیار نیروهای مربوط به مقابله با بلایا قرار دهند.

در پی این برنامه شهرداری و مقامات منطقه مجبور خواهند بود طرح های مدیریتی مربوط به اینگونه خطرات را تهیه و مردم را نیز از آنها مطلع نمایند.

هر چند در لایحه مذکور مسئول اصلی و واقعی مشخص نشده بود که آیا صاحب شغل مسئول است یا نهاد یا سیستم مدیریت بلا.

با این وجود دولت کانادا توانسته در فرآیند موفقیت آمیز دواطلبانه در خصوص ارتباطات ریسک در جوامعی که درگیر بحران مواد خطرآفرین شده اند سربلند بیرون آید.

به عنوان مثال در مونترآل شرقی نمایندگان صنایع و سه دایره دولتی در حال حاضر سعی می کنند با شهروندان محلی و کارشناسان در زمینه درک خطراتی که منطقه را مورد تهدید خود قرار میدهند فعالیت نمایند.

اصولاً در هر جایی که بلایا با مواد خطرآفرین پیوند بخورد شدت احتمال وقوع بلا بیش از بلایی است که از جاری شدن سیل های ادواری و یا سایر موارد بوجود می آید.

(Denis,2007 , PP796-204) نه- راهبردهای اساسی در مدیریت بلایای کانادا: در مدیریت بلایای کانادا سه عنصر و مؤلفه راهبرد اساسی دارند که عبارتند از: تخلیه، بهداشت، راهبری که در زیر به شرح آنها می پردازم.

الف- تخلیه: در صورتیکه مردم در تهدید جدی قرار بگیرند بطور همزمان تخلیه تنها راه انتخاب پیش روی است و مسائل فنی براحتی بر شمار افرادی که تخلیه می شوند تأثیرگذار است و اگر تخلیه به موقع انجام نشود مسائل تکنیکی و فنی را تحت الشعاع قرار خواهد داد و به ریسک بیشتر تخلیه پاسخگویان منتهی خواهد شد.

مسائل تکنیکی هم چنان می تواند مدت زمان تخلیه را تحت تأثیر خود قرار دهد.

بنابراین مدیریت بلایا در کانادا به تخلیه و مؤلفه های تأثیرگذار در آن تأکید داشته و در برنامه ریزی های خود آنرا ؟؟؟

نظر قرار می دهد.

ب: بهداشت: در هر بحران اثرات مشکل فنی موارد مربوط به بهداشت از همه بیشتر حیاتی بوده و دچار بی ثباتی می گردد و عاملی است که بالاترین نگرانی را در میان اعضاء یک جامعه بوجود می آورد.

لیکن این موضوع را نباید فراموش کرد که این نگرانی در میان نیروهای پاسخگو نیز وجود دارد.

بنابراین بهداشت یکی از عناصر اولیه ای است که پاسخگویان به مشکلات تکنیکی آنها را در تصمیمات خود اعمال می کنند.

مدیریت بلایای کانادا در انتخاب تکنیک های مقابله با بلایا نسبت به تأثیر مسائل بهداشتی و ملاحظات ایمن بر مدیریت بلایا و بلعکس توجه کافی مبذول داشته است.

ب- رهبری: سومین راهبرد برای روابط میان مشکلات تکنیکی و سیاسی اجتماعی در مدیریت بلایا توجه به اهمیت رهبری و فرماندهی است.

یعنی اینکه مقام مسئول در مقابل مشکلات تکنیکی و آمادگی و پذیرش عواقب بلایا چگونه ظاهر می شود.

بنابراین به منظور همآرایی در مدیریت بلایا در کانادا در کلیه بخش های مرتبط با بلایا به اهمیت رهبری در مدیریت بلایا پرداخته شده و در هر بخش مسئولیت ها معلوم شده است.

مثلاً در حوادث خارج شدن ترن از خطوط راه آهن مسئولیت به طور آشکار بر عهده شرکت های خطوط راه آهن است.

لذا این کمپانی ها تضمین کننده خط رهبری بوده و از آغاز علاوه بر قبول مسئولیت در قبال مشکلات فنی نتایج آنرا بر مشکلات، سیاسی، اجتماعی نیز بر عهده گیرند.

بر این اساس مالک تجهیزات مرکز حادث مسئول هم هست و مسئولیت پاسخگویی و عواقب بحران را عهده دار است.

(Denis , 2002 , PP.

205-207) ده – هماهنگی در مدیریت بلایای کانادا: در سطح فدرال هماهنگی با سایر سطوح متفاوت است و بستگی به نوع بحران و ویژگی آن و تخصصی که به آن ارتباط پیدا می کند دارد.

این الگو بر اساس ارائه خدمات در پی بروز بلا دارای ویژگی خاصی خود بوده و با مسئولیت دپارتمان هدایت کننده پیاده خواهد شد.

حمایت های غیر نظامی که بر پایه آمادگی در مقابل شرایط اضطراری کانادا نام دارد با ریاست وزیر دفاع ملی در نقش هماهنگ کننده امور اجرایی منابع مورد نیاز در سطح فدرال در صحنه مدیریت بلا خواهد بود.

در ایالت کبک دولت ایالتی الگوی متفاوتی را برای هماهنگی پذیرفته است.

متولی حفاظت از غیر نظامیان که بر عهده اداره امنیت غیر نظامی و با ریاست وزیر امنیت عمومی است به عنوان یک هماهنگ کننده رسمی در هر نوع بحرانی ایفای نقش دارد.

در هر یک از شهرداری های هماهنگ کننده پیشاپیش توسط شورای شهرداری انتخاب می گردد.

این فرد می تواند حاکم شهر، رئیس آتش نشانی و یا یک افسر ارشد پلیس باشد و یا هر دو نفر با هم باشند.

هنگامیکه هر دو نفر به یک اداره تعلق داشته باشند این الگوی نظری بیشتر به واقعیت نزدیک خواهد بودع زیرا این مسئولین قبل از بروز بلایا با هم تماس برقرار خواهند کرد و این الگو می تواند ارتباطات قانونی و در عین حال هماهنگ کننده ای را بوجود آورد.

(Denis , 2007 , PP 190-197) یازده- سیستم های مواجه با بلایا در کانادا: در سطح شهری همیشه این امر محدوده وسیعی از عوامل پاسخگو شامل رده های دولتی منابع صنعتی و سازمان های اجتماعی را در بر می گیرد.

در کانادا مواجهه با بلایا مسئولیت مقامات برگزیده در سطح شهر است.

مطابق قانون آنها موظفند تا برای مواجهه با بلایایی که ممکن است جامعه آنها را متأثر کند آمادگی داشته باشند.

در میان این طیف وسیع نظارتی، عواملی از نظارت های مختلف مثل خدمات آتش نشانی، پلیس، اورژانس پزشکی مقامات بهداشتی، متخصصین مواد خطرناک، اعضای صنایع محلی و مقامات اجتماعی از دپارتمان های دولتی فدرال و استانی هم وجود دارند.