پیش گفتار
متوسط زمان راه اندازی طرح های ملی و سرمایه بر در حال حاظر هشت سال است.
54 درصد از طرح های عمرانی کشور دارای اشکالات طراحی می باشد.
27 درصد از طرح های عمرانی ناقص اجرا می شود.
و 28 درصد از طرح های عمرانی در مرحله بهره برداری دارای اشکال هستند.
سازمان مدیریت و برنامه ریزی
مقدمه
پیشرفت بشر انعکاس مستقیم دانش و فناوری به جامعه می باشد. دانش قابل توسعه است. از بدو تاریخ بشر تا کنون این دانش بصورت نمایی رشد داشته است.
امروزه ما در یک دنیای پویا و مهیج زندگی می کنیم. همه روزه پیشرفت های چشمگیری در علوم و فناوری اتفاق می افتد. توسعه و رشد اقتصادی، پیشرفت اجتماعی و بهبود وضعیت معیشتی مردم حاصل مهارتی است که با استفاده از دانش و فناوری بدست آمده است.
ما با تلاشی مضاعف برای کشف حقایق جدید، فناوری جدید، اختراعات نو و غیره به آینده قدم می گذاریم. امروزه محصولات جدید، پیشرفت های جدید، روش های جدید، ابزار جدید، فناوری جدید و راه های جدید برای ساختن محصولات فعلی یک امر عادی تلقی می گردد. نو و جدید بودن اکنون یک راه و روش زندگی کردن شده است.
نو به معنی تغییر است. ( چارلز کیترینگ) می گوید : « دنیا در حال تغییر است، اما این تنها چیزی است که پیشرفت را به دنبال دارد » و بنابراین مبارزه قرن بیست و یکم بر سر تغییر خواهد بود : تغییر در محصولات، تغییر در فناوری تغییر در تجارب ملی و بین المللی و بطور کلی تغییر مستمر در همه چیز.
پدیده تغییر تنها محدود به یک ناحیه نیست. اکنون در موقعیتی هستیم که باید خود را به گونه ای آموزش داده و تربیت کنیم که حتی دیروز هم کسی نمی دانست!
باید شرایط را به گونه ای آماده کنیم که برای فردا آماده باشند و یا حتی برای چیزهایی که فعلاً نمی دانیم.
مدیر موفق آینده باید بیش از همه نماینده تغییر باشد. ما در ابتدای راه هستیم. انگیزه و هدف این نیست که صرفا زنده بمانیم بلکه باید رشد کنیم.
رشد در مورد ایجاد فرصت ها و مدیریت آن ها بحث می کند. چگونه فرصت ها را مدیریت کنیم.
رشد به طور کلی انتخاب ارزش های خاص مشتری و بسیج کردن کلیه امکانات سازمان برای رسیدن به آن ارزش ها می باشد. رشد یک ایده متعالی است.
آقای تاتا می گوید :
« همیشه برای کامل بودن (عالی بودن) هدف گذاری کنید،
در این صورت است که شما به تعالی خواهید رسید. »
امروزه موثرترین روش در مدیریت تولید، نوآوری ها و اختراعات جدید می باشد باشد و موفق ترین شرکت ها در آینده، شرکت هایی هستند که دارای آینده های جدید با سرعت و انعطاف لازم باشند. ساخت و تولید، هسته اصلی تحول در فناوری است. پیشرفت های امروزی متوجه سیستم های خودکار، برنامه پذیر و یا سیستم های ساخت و تولید انعطاف پذیر (FMS) می باشد که می تواند محصولات متنوعی را در یک خط، تولید نماید و در صورت لزوم و بطور لحظه ای از یک مدل به مدل دیگر بپردازد.
با استفاده از « FMS » ادعا شده است که بازده سرمایه و کار هر دو می تواند دو برابر (یا حتی سه برابر) گردد و محصولات معیوب بطور قابل ملاحظه ای کاهش یابد. این سیستم می تواند زمان رسیدن به محصولات جدید را تا حدود 90 % کاهش دهد که به معنی کارآمدی در تأمین نیازهای مشتری به نحو کارآ می باشد.
هدف صرفا صرفه جویی منابع نیست، بلکه مهم تر از همه جلوگیری از بکارگیری منابع بصورت غیرضرور و حذف هزینه های غیرضرور می باشد.
این امر مستلزم اقدامات جدید و پیچیده زیادی است که روز به روز پیچیده تر نیز می شود و مدیران بایستی این کارها را انجام دهند. این موضوع درواقع چالش های جدید است که مدیران با آنها مواجه هستند.
برای انجام موفق این وظایف و رسیدن به هدف لازم است ایده های جدید، ابزار و روش های جدید بوجود آیند.
چنین توسعه ای از زمان «فردریک تیلور» شروع شد که روش مدیریت علمی را برای انجام بهتر کارها پیشنهاد کرد. او بر رضایت کاریف روش کار و دستمزد عادلانه تأکید داشت.
پس از آن «گیلبر تز» مطالعه زمان و حرکت برای اندازه گیری کار را مطرح نمود.
پس از آن ها «هنری فایول» اصول اداره کار را مطرح نمود.
دانشمندان رفتارشناس بر روی روابط انسانی، کار و تحقیق نمودند و در این زمینه مردم به عنوان بزرگترین منبع مورد توجه قرار گرفتند.
« فلسفه فروید » تابلویی برای تولید انبوه و پر کردن بازار برای رسدن به فروش اقتصادی بود.
« پیتر دراکر » پیشنهاد کرد که برخورد باید نتیجه گرا باشد.
« هرزبرگ » رضایت شغلی را توصیه کرد.
« لاورنس میلز » بر عملکردها و تعامل آنها و برخورد گروهی تکیه داشت.
از همه این توسعه ها، شاید موثرترین و مقبول ترین روش تکنیک مدرن مهندسی ارزش باشد. روشی که « لاورنس میلز » در بسط و توسعه آن تلاش کرد.
مهندسی ارزش
خلاصه فارسی :
مهندسی ارزش عبارتست از یک روش گروهی ساختار یافته بر اساس عملکرد پروژه که سعی در حل مسائل و کاهش هزینه های زمان سیکل دارد.
گروه مهندسی ارزش از طریق اعمال فنون و تکنیک هایی به یک طرح رسمی و فرمان برای کار دست می یابد. با استفاده از این تکنیک ها تیم مهندسی ارزش، گروهی عملکردهای پروژه، محصولات یا فرآیندها را مشخص کرده و مدلسازی می کند. تیم مهندسی ارزش بخش های مربوط به بهبود ارزش و زمینه های مناسب برای بهبود را در پروژه شناسایی کرده و با استفاده از تفکر خلاق، آلترناتیوهای ارائه شده توسط اعضاء، گزینه های مساعد برای بهبود ارائه می شوند.
اجرای سیستماتیک تکنیک های شناخته شده که عملکرد محصول یا خدمات را شناسایی می کند، به تعیین ارزش این عملکردها منتهی شده و سپس، مناسب ترین راه حل را در راستای کارکردهای لازم برای برآوردن عملکردهای مورد نیاز در پایین ترین سطح هزینه های کلی زمان سیکل را ارائه می دهد. به طور کلی در مهندسی ارزش تغییر از ارزش سازنده گرا به مشتری گرا به عنوان پیش فرض قرار گرفته است.
فرآیند مهندسی ارزش که شامل تکنیک های مهندسی ارزش می باشد و هدف از اجرای مهندسی ارزش در این مقاله شرح داده شده است.
واژه نامه :
هزینه کاربرد یا مصرف محصول Application (or use) cost
کاهش هزینه ها Cost Down
فاز خلاقیت، نوآوری Creative Phase
مطلوبیت Desirability
فاز پیشنهاد یا توسعه Development or recommendation phase
فاز ارزیابی Valuation Phase
فاز اجرا
فاز اطلاعات
هزینه های اولیه
برنامه کار
هزینه های دوره عمر
عملکرد
رتبه بندی مشخصه ها
مجموعه هزینه ها
ارزش، بها
تاریخچه مهندسی ارزش
مهندسی ارزش در زمان جنگ جهانی دوم، هنگامی که دست یابی به مواد بسیار مهم، دچار مشکل شده بود در صنایع مطرح گردید. این مسئله باعث ارائه راه کارهای جایگزین برای مواد و طرح های موجود گردید. در سال 1947 لاورنس دی میلز یکی از مهندسان شرکت جنرال الکتریک آمریکا موارد ممکن را مورد ارزیابی قرار داد. او طرح ها و روش های متعددی برای مقابله با تغییرات ارائه کرد و برخوردی مناسب برای مشخص کردن ارزش و بهبود یک طرح بیان نمود. این نظریه به سرعت در صنایع فراگیر شد و برگشت عظیم سرمایه را به همراه داشت. او این حرکت را «مهندسی ارزش» نامید.
مهندسی ارزش به نام های «آنالیز ارزش» ، «روش ارزش»، «توسعه ارزش»، «روش شناسی ارزش» و یا هر نام دیگری راه خود را در صنعت باز کرد.
در بازار کنونی و در کشورهای صنعتی، استفاده از روش مهندسی ارزش به صورت اقدامی متهورانه مورد تأیید است. گزارش های اجرایی آن، انسان را تحت تأثیر قرار می دهد. اجرای مهندسی ارزش حداقل بین 10 تا 35 درصد صرفه جویی در بودجه پروژه را به همراه دارد.
مهندسی ارزش بسته به شناخت روش و تیم آن توانایی بررسی مشکلات و مسائل را به طور عمیق از نظر کارفرما و یا طراحی داشته و آن را با نظر مصرف کننده نهایی مقایسه می کند و بهترین راه حل های تأثیرگذار را پیشنهاد می نماید.