جنس یاتاقان های لغزشی :
یاتاقان ها باید از جنسی انتخاب شوند که دارای خاصیت لغزندگی بالایی باشند و مقاومتشان در برابر سایش ، خورندگی و فشار زیاد باشند و علاوه بر داشتن انبساط حرارتی کم ، از قابلیت هدایت حرارتی خوبی نیز برخوردار باشند . همچنین لازم است در لحظات شروع کار شکل خود را بشکل محور تطبیق داده تا لحظه ی رسیدن روغن ( در لحظه ی شروع حرکت ) خورده نشوند .
یاتاقان های بابیتی :
این نوع یاتاقان ها دارای قابلیت لغزشی خوبی هستند و غالبا در دور های بالا به کار برده می شوند . یاتاقان های بابیتی به دو نوع پایه قلع و پایه سرب تقسیم می شوند . بابیت های پایه قلع دارای 75 تا 85 درصد سرب ، 4 تا 10 درصد قلع و 9 تا 15 درصد آنتیموان و 4 تا 6 درصد مس هستند . این یاتاقان ها می توانند خودشان را به خارج ازمرکز بودن و یا کجیهای کوچک محور تطبیق دهند . همچنین این یاتاقان ها می توانند ذرات خارجی موجود در روغن را در خود نفوذ دهند و بدین وسیله از ایجاد خراشیدگی توسط این ذرات در روی محور جلوگیری به عمل می آورند .
محورهایی که با این نوع یاتاقان ها کار می کنند غالبا از جنس فولاد نرم ، فولاد سخت و یا چدن می باشند .
یاتاقان های برنزی :
این نوع یاتاقان ها برای بارهای سنگین و سرعتهای کم مناسب هستند ولی محور آنها باید با یاتاقان هم محور باشد .
یاتاقان های مس – سرب :
در بعضی از موارد بار وارد شده به قدری زیاد است که یاتاقان های بابیتی توان تحمل آنرا ندارند در این موارد از یاتاقان های مس – سرب استفاده می کنند . خاصیت تطبیق پذیری آنها کم است لذا محور آنها باید سخت و کاملا با یاتاقان هم محورد باشد .
یاتاقان های چدنی :
در مواردی که بار وارد شده بر یاتاقان خیلی خشن (ضربه دار) نباشد از این نوع یاتاقان استفاده می شود . برخی از امتیازات این یاتاقان ها مربوط به گرافیت موجود در آنهاست . در یاتاقان های چدنی نیز محور با یاتاقان باید دقیقا هم محور باشد .
یاتاقان های اسفنجی :
این دسته از یاتاقان ها را که به یاتاقان های خود روغنکار نیز معروف هستند با کلافی کردن پودرهای فلزی و تزریق روغن به آنها می سازند . از انواع مختلف ترکیبات برنز بطور وسیعی در ساخت این نوع یاتاقان ها استفاده می شود ولی در ساخت آنها آهن کمتر بکار می رود . این نوع یاتاقان ها هم به شکل استوانه و هم به شکل کروی موجود هستند .
یاتاقان ای کربنی :
در مواردی که درجه ی حرارت بالاست و با استفاده از روشهای معمول روغنکاری غیر ممکن است از یاتاقان های کربنی خالص استفاده می کنند .
یاتاقان های تفلونی ( پولی تترا فلوئورو اتیلن ) :
ضریب اصطکاک تفلون به قدری کم است که احتیاج به روغنکاری ندارد . این نوع یاتاقان ها می توانند زیر بار سنگین و سرعتهای کم یا نوسانی کار کنند . با پر کردن این ماده بر الیاف شیشه ای ، پودر کربن ، برنز یا اکسیدهای فلزی مقاومت آن را افزایش می دهند . در شرایط وجود خورندگی ، سایش و چسبندگی می توان از این یاتاقان ها استفاده کرد .
یاتاقان های مرکب (چند جنسی) :
در مواردی که یاتاقان باید در مقابل بارهای زیاد قرار بگیرد از این نوع یاتاقان استفاده می شود .
یاتاقان های سرامیکی :
نوعی یاتاقان ساچمه ای که قسمت داخلی آن از فولاد ساخته شده و رینگ خارجی و عضوهای غلتنده از جنس سرامیک می باشد . وزن ساچمه های سرامیکی بیش از 40% کمتر از وزن ساچمه های فولادی است . این عامل باعث کاهش نیروی گریز از مرکز و ارتعاش می شود . بنابراین یاتاقان های سرامیکی می توانند 20 تا 40% سریعتر از یاتاقان های معمولی باشند . یعنی در این گونه یاتاقان ها ، ساچمه ها نیروی خارجی کمتری را به شیارهای رینگ خارجی در حین چرخش اعمال می کنند . در نتیجه نیروی خارجی وارده ، اصطکاک و مقاومت در مقابل غلتش کاهش می یابد . وزن کم ساچمه ها به یاتاقان اجازه می دهد که با دور بیشتری بچرخد و انرژی کمتری برای حفظ حرکت خود استفاده می کند .