اثر سموم بر بدن
مقاومت بندپایان نسبت به سموم
مقدمه
بندپایان یکی از مهمترین شاخه جانوری هستند که تا کنون حدود یک میلیون گونه از آنها شناسایی شده است.
اکثر بندپایان جزء موجودات مفید بوده و فقط تعداد محدودی از آنها بعنوان آفات کشاورزی و ناقل بیماری ها شناخته شدهاند.
از مهمترین بیماری هائی که توسط بندپایان به انسان منتقل میشود میتوان از مالاریا, فیلاریازیس, لیشمانیازیس, تریپانوزومیازس, تب زرد, تب دانگ, طاعون, تیفوس و بیماری های آربوویروسی نام برد و لذا با توجّه به نقش بندپایان در انتقال بسیاری از بیماری های نوپدید و بازپدید و اقدامات کنترلی مربوطه، اقدام به نگارش این گفتار، گردید.
تاریخچه استفاده از سموم
در طول تاریخ بعضی از بندپایان بعنوان دشمن انسان در جهت کاهش محصولات کشاورزی و ناقل بیماری ها شناخته شدهاند و انسان از بدو پیدایش و بویژه از آغاز متمدّن شدن، همواره بدنبال روش های مقابله با این دشمنان بوده است.
در زمان های قدیم انسان از مواد طبیعی موجود مانند مواد معدنی و گیاهی برای مبارزه استفاده مینمود، لازم به ذکر است که تا قبل از شروع جنگ جهانی دوّم اکثر مواد شیمیایی استفاده شده بر علیه آفات از مواد معدنی چون آرسنیک و گوگرد بودند, و به طور همزمان، استفاده از گیاهانی همچون گل پیرتروم, نیکوتین و روتنون نیز مرسوم بود.
دهه 1940 آغازی بود که در آن «انقلاب حشرهکش ها» بوقوع پیوست.
در آن زمانی سم DDT در سطح وسیعی بعنوان حشرهکش مورد استفاده قرار گرفت.
خاصیت حشرهکشی این ماده توسط Paul Muller در سال 1939 کشف شد و بخاطر این کشف و استفاده از آن در کنترل بسیاری از بیماری ها جایزه صلح نوبل در سال 1948 را از آن خود ساخت و متعاقباً سم DDT در سطح وسیعتری تولید و مصرف گردید و تولید صنعتی سایر سموم نیز ادامه یافت.
با کشف سم DDT و استفاده از آن در از بین بردن حشرات, سازمان جهانی بهداشت این ماده را بنام (گلوله سحرآمیز) , نامید و ادعا نمود با در دست داشتن آن قادر به ریشهکنی بسیاری از بیماری ها و ازجمله بیماری مالاریا خواهد بود.که این موضوع با بروز مقاومت به سموم در حشرات با شکست مواجه شد.
طبقهبندی سموم
سموم را بر اساس منشأ و مواد شیمیایی موجود میتوان به گروه های زیر طبقه بندی نمود:
1 سموم کلره (Organochlorine compounds)
این گروه از سموم در طیف وسیعی بر علیه آفات و حشرات موذی، مورد استفاده قرار گرفته است.
از مهمترین سمومی که در این گروه قرار دارد میتوان به سموم ذیل اشاره نمود : ددت, دیلدرین, BHC, دیکوفول, آلدرین, کلردان, هپتاکلر و اندوسولفان.
از مهمترین خصوصیات این سموم میشود به پایداری طولانی آنها در محیط و طیف وسیع حشرهکشی آنها اشاره نمود.
2 سموم فسفره (Organophosphate insecticides)
حشره کش های فسفره مصنوعی، مولکول های آلی حاوی فسفر میباشند.
همزمان با جنگ جهانی دوّم این گروه از سموم بعنوان گازهای جنگی توسط آلمانیها سنتز شدند و سپس به خاصیت حشرهکشی آنها پی برده شد.
تا کنون بیش از 100 ترکیب از این سموم به بازار آمده است و از راه های مختلف بر روی حشرات اثر میگذارند.
از مهمترین سموم در این گروه میتوان به مالاتیون, پاراتیون, دیازینون, سیستوکس, متاسیستوکس, تمفوس, کلروپیروفوس متیل , پیریمیفوس متیل, فنتیون و فنیتروتیون اشاره نمود.
خاصیت ابقایی این سموم در مقایسه با سموم کلره کمتر میباشد.
3 کارباماتها (Carbamates)
این گروه از سموم از نظر مکانیسم عمل بر روی حشرات شبیه سموم فسفره هستند.
از مهمترین سمومی که در این گروه قرار دارند میتوان کارباریل, پروپوکسور, فورادان آلدیکارپ را نام برد.
4 ـ سموم پایروتروئید (Pyrethroid insecticides) این گروه از سموم نسل جدیدی از حشرهکش ها را بوجود آورده است.
منشاء این گروه از سموم از گل پیرتر بوده است که مبدأ آن ایران میباشد.
از نظر ساختمان شیمیایی, استر یک اسید و الکل میباشند.
در دهه 1950 این گروه بصورت مصنوعی سنتز شدند.
اوّلین گروه از این سموم که به بازار عرضه شدند در مقابل نور سریعاً تجزیه میشدند.
متعاقباً بر روی فرمول شیمیایی آنها کارهای فراوانی انجام پذیرفت و سمومی به بازار عرضه گردید که خاصیت ابقائی بیشتری در طبیعت داشتند.
هم اکنون بیشترین استفاده را در کنترل حشرات خانگی و آفات کشاورزی به خود اختصاص دادهاند.
مهمترین پایروتروئیدها عبارتند از : آلترین, بیوآلترین, رزمترین, بیورزمترین, پرمترین, سایفلوترین, دلتامترین, سایپرمترین, لمبداسیهالوترین و فنترین.
هماکنون سموم فوق را در کنترل ناقلین مالاریا به صورت های سمپاشی ابقایی داخل منازل, سمپاشی فضایی و استفاده از پشهبندهای آغشته به سموم، به کار میبرند.
5 ـ سایر سموم جدید علاوه بر چهار گروه اصلی که قبلاً توضیح داده شد, هم اکنون انواع و اقسام سموم از گروه های مختلف به بازار عرضه شده است که مکانیسم عمل آنها ممکن است با گروه های قبلی متفاوت باشد.
ازجمله میتوان به Biopesticides اشاره نمود که از سم حاصل از باکتری Bacillus thuringiensis بر علیه آفات استفاده میشود.
گروه دیگری بنام های تنظیم کننده رشد حشرات (ICR’s) به بازار عرضه شده است که مکانیسم عمل آنها بر روی حشرات همانند هورمون های جلداندازی و جوانی حشرات است.
از مهمترین نمونههای این گوه میتوان به متوپرن و دیفلوبنزورون اشاره نمود.
ترکیبات جلب کننده حشرات, ترکیبات دورکننده حشرات, عقیم کنندههای شیمیایی و فرمونهای حشرات نیز جهت کنترل به بازار عرضه شدهاند که تا کنون مقدمات انجام طرح های تحقیقاتی خود را پشت سر میگذارند.
مکانیسم عمل سموم بر روی حشرات (Mode of action of insecticides) اکثر سموم، که در چهار گروه اصلی توضیح داده شد بر روی سلول و سیستم عصبی اثر میگذارند.
(Cytotoxic and neurotoxic)، بطور کلی میتوان گفت که سموم کلره و پایروتروئید از گروه Axonic هستند و بر روی کانال های یونی سیستم عصبی (K+ و Na+) اثر سوء داشته و باعث اختلالات در ورود و خروج این یون ها به داخل و خارج سیستم عصبی میشوند, سموم فسفره و کاربامات از گروهSynaptic بوده و بر روی آنزیم استیل کولین استراز، اثر میگذارند.
لازم به توضیح است که براساس اطلاعات جدید، این قاعده کلی نبوده و ممکن است مکانیسم های اثر جدیدی نیز روی حشرات اعمال گردد.
مفهوم مقاومت به سموم در حشرات قدمت حشرات به 350 میلیون سال بر میگردد.
در طول این قرون متمادی حشرات با طبیعت بصورت Coevolution زندگی میکردند.
از زمانی که انسان در صدد مقابله با حشرات برآمد از اسلحهای بنام سموم استفاده نمود.
تا کنون بیش از هزاران ترکیب شیمیایی، تولید و بر علیه حشرات بکار برده شده است.
بدیهی است حشرات نیز برای مقابله با این فشار طبیعی که بوسیله انسان هدایت شده است مکانیسم هایی را برای بقاء خود و نسلهای آینده خود بکار برده اند.
انتخاب طبیعی بصورت بطئی در طول تاریخ بین حشرات و محیط اتفاق میافتد.
با کشف سموم و استفاده از آن در کنترل حشرات در حقیقت روند انتخاب طبیعی (Natural selection) توسط انسان با شتاب فوق العادهای به پیش رفته است.
تعریف مقاومت از نظر سازمان جهانی بهداشت بدین صورت است: «توانایی بقاء یک حشره به غلظتی از سم که قبلاً توسط آن غلظت کاملاً از بین میرفت».
این توانایی بقا بصورت ارثی به نتایج بعدی انتقال مییابد.
تاکنون گزارش های متعددی از مقاومت به سموم در انواع و اقسام حشرات ارائه شده است.
مشکلات مقاومت به سموم در حشرات 1 ـ مقاومت به سموم در حشرات باعث بقای حشره در طبیعت و در نهایت ادامه خسارت اقتصادی و بهداشتی خواهد بود 2 ـ مقاومت در حشرات باعث افزایش غلظت سم برای کنترل بهتر حشرات شده در نتیجه از نظر اقتصادی، بار مالی بیشتری برای انسان داشته و آلودگی محیط زیست را نیز افزایش میدهد 3 ـ استفاده بیشتر از سموم باعث آلودگی محیط زیست شده و موجودات غیرهدف مثل حشرات مفید و موجوداتی که در سیر تکاملی جانوران و طبیعت نقش اساسی دارند را از بین میبرد 4 ـ سموم استفاده شده، وارد چرخه تغذیه انسان و حیوانات شده و ناهنجاری های متفاوتی را باعث میگردد.
5 ـ مقاومت به سموم، انسان را وادار به سرمایهگذاری در جهت کشف سموم جدید مینماید که این مسئله کاملاً مقرون به صرفه نمیباشد 6 ـ مقاومت به سموم در حشرات باعث بازپدیدی بیماری های مختلفی که توسط حشرات به انسان منتقل میشوند گردیده است.
بطور مثال بازپدیدی و تداوم مالاریا یکی از نمونههای بارز مقاومت پشه آنوفل به سموم است.
مکانیسم های مقاومت به سموم در حشرات استفاده مداوم از سموم بر علیه حشرات در طی سال های متمادی باعث انتخاب طبیعی و مقاومت به حشرات به سموم شده است.
انسان با انواع و اقسام سموم به جنگ با حشرات پرداخته است و حشرات برای مقابله و فرار از این هجوم انسان سپرهائی را در جهت بقاء بکار برده اند که در جای خود قابل بحث خواهد بود.
بطور کلی مکانیسم های مقاومت به سموم بطور اختصار به شرح ذیل میباشند: 1 ـ کاهش نفوذ سم (Reduced penetration) در این نوع مقاومت, تغییراتی در جلد حشره بوجود میآید که از نفوذ سم بداخل بدن آن ممانعت مینماید.
ممانعت از ورود سریع سم به داخل بدن حشره فرصت کافی برای سایر مکانیسم های مقاومت را فراهم میآورد.
مثالهای متعددی از این نوع مقاومت و همچنین ژن های مسئول، در مگس خانگی گزارش شده است.
2 ـ مقاومت از طریق شکست سم توسط آنزیم های حشره (Metabolic resistance) در این نوع مقاومت , آنزیم های موجود در بدن حشره و یا آنزیم هائی که در اثر تماس با سم در بدن موجود افزایش یافته و تغییر کمّی و کیفی مییابند باعث شکسته شدن سم شده و اثرات آنها را خنثی مینمایند.
سه گروه از آنزیم ها در مقاومت به انواع و اقسام سموم دخیلند که به اجمال میتوان به آنزیم های ذیل اشاره نمود: Glutathione S-transferases Mixed, function oxidases و Esterases.
این گروه از آنزیم ها در فعل و انفعالات مهم شیمیایی که باعث شکسته شدن سموم میشوند مشارکت دارند.
3 ـ تغییر در سیستم هدف در حشرات (Target site insensitivity) همانگونه که قبلاً اشاره شد مکانیسم عمل سموم بر روی حشرات اکثراً بر روی سیستم عصبی است.
در این نوع مقاومت که از بدترین مکانیسم های مقاومت در حشرات میباشد, حشره با تغییر در ساختمان اهداف سموم که اکثراً کانال های یونی هستند باعث عدم اثربخشی سموم میباشد.
بطور مثال حشره با تغییر در تعداد کانال های یونی سدیم و پتاسیم و کاهش آنها باعث مقاومت میگردد.
علاوه بر این تغییرات شیمیایی در واحدهای ساختمانی و مولکولی حشرات باعث کاهش affinity سم در محل هدف شده و مقاومت را باعث میشود.
مقاومت به سموم فسفره باعث تغییر ساختمانی در آنزیم استیل کولین استراز شده و لذا سم به آنزیم نچسبیده و در نهایت باعث عدم انتقال پیامهای عصبی نخواهد شد.
4 ـ تغییرات رفتاری (Behavior change) تحریک پذیری خیلی از سموم باعث شده است که حشره از تماس با سم دوری نماید و یا به مکانهائی که سمپاشی شده است وارد نشود.
این نوع مکانیسم مقاومت در حقیقت حاصل تغییرات فیزیولوژیکی در بدن است.
تغییرات رفتاری در حشرات باعث عدم تأثیرپذیری سم بر روی حشره شده و باعث شکست کنترل بیماریهای منتقله توسط حشرات در دنیا شده است.
5 ـ دفع سم (excretion) دفع سم یکی از مکانیسم های مقاومت به سموم در حشرات است.
بدین معنی که سم بدون جذب شدن از طریق مقعد حشره دفع میشود.
فاکتورهائی که در مقاومت به سموم نقش دارند مقاومت حشرات به سموم در طبیعت یک مسئله چندبعدی است و بستگی به اثرات متقابل فاکتورهای مختلف دارد .
این فاکتورها عبارتند از: 1 ـ فاکتورهای ژنتیکی مانند جهش , فراوانی ژنهای غالب مقاومت 2 ـ فاکتورهای تولید مثلی مانند تعداد نسل در سال, اندازه جمعیت حشرات, تعداد جفتگیری, بکرزائی و غیره 3 ـ فاکتورهای رفتاری اکولوژیکی مانند مهاجرت حشرات, فرار از حشرهکش, اثر مواد طبیعی و آنزیمهای شکننده سم, عادات درون خواری و برونخواری 4 ـ فاکتورهای سمپاشی مثل سابقه استفاده از سموم, قسمتی از جمعیت که تحت تأثیر سم قرار میگیرند, غلظت حشرهکش استفاده شده, خاصیت ابقائی سم, راه تماس, مرحلهای از رشد حشره که در تماس با سم قرار میگیرد.
اثرات متقابل سموم با عوامل کنترل کننده محیطی, استفاده از مخلوط دو سم, الگوی سمپاشی, رهاسازی حشرات نر عقیم.
راههای مقابله با مقاومت در حشرات به منظور استفاه بهینه از سموم و برای مقابله با مقاومت، لازم است که قبل از بروز مقاومت به سموم راهکارهای مناسبی در جهت مقابله با این مسئله ارائه گردد.
سازمان جهانی بهداشت اقدامات ذیل را بدین منظور پیشنهاد نموده است: 1 ـ تغییر دادن غلظت حشره کش و دفعات سمپاشی 2 ـ استفاده از سموم در مواقع ضروری و بصورت منطقهای 3 ـ استفاده از سموم در جائی که اپیدمی حاصل میشود 4 ـ استفاده از سموم با خاصیت ابقائی کمتر 5 ـ استفاده از سموم برای کنترل بخشی از سیکل زندگی حشره مثل لارو و یا حشره کامل 6 ـ استفاده از مخلوط دو سم 7 ـ جایگزینی سموم 8 ـ استفاده از سموم بصورت rotation 9 ـ استفاده از فرمولاسیون های مناسب سموم 10 ـ استفاده از سینرژیستها 11 ـ عدم استفاده از سموم کندرها 12 ـ کشف سم جدید با مکانیسم عمل متفاوت 13 ـ استفاده از روش های کنترل غیرشیمیایی نحوه اثر سموم پیروتروئیدها همانند سم د.د.ت و بسیاری از سموم حشره کش سموم پیرو تروئید طبیعی و مصنوعی بر روی سیستم عصبی عمل می کنند .مکانیزم عمده این سموم ، قطع نفوذ پذیری غشائ سلولهای عصبی نسبت به اتم سدیم می باشد .محل اثر آن مشخص نمی باشد.اما احتمالا محل اثر سموم پیروتیرئید و د.
د.ت بر روی مغز ، طناب نخاعی ، و سیستم اعصاب جانبی می باشد.دو گروه دیگر از حشره کش ها شامل کارباماتها و ارگانوفسفره ها اگر چه که جزء سموم اعصاب هستند اما روی سیستم اعصاب جانبی بی تاثیر می باشند.
اکثر حشره سناسان معتقدند که این سموم دارای قابلیت کنترلی موثر و توسعه پذیر بر روی حشرات هستند.
گر چه که چندین گونه حشره مهم ، به این ترکیبات شیمیائی مقاومت پیدا کرده اند .
از نمونه آنها (tobacco budworm (Heliothis virescens) ) می باشد.
چگونگی مسمومیت زائی سموم پیروتروئید ها درجه سمیت پیرتروئید ها براساس ایزومرهای آنها است به نحوی که هر ایزومر درجه سمیت خود را دارد.
بسیاری از پیرتروئید ها دارای دو ایزومرسیس و ترانس هستند.
برخی از آنها تا حدود هشت ایزومر با خواص مختلف دارند.
در شکل زیر مولکول پرمترین permethrin را مشاهده می کنید.
این سم دارای دو ایزومر سیس و ترانس است.درجه سمیت این ترکیب بسته به نسبت ایزومرهای آن می باشد.مثلا LD50 خوراکی پرمترین در موش صحرائی از 224 تا 6000 میلیگرم بازاء کیلوگرم وزن بدن بر اساس افزایش ایزومر ترانس ، از 20 تا 80 درصد افزوده می گردد.
cis-permethrin tran s-permithrin بیشترفرمولهای تجارتی این سموم دارای نسبت ثابتی از ایزومرهای این ترکیبات هستند.فرمولهای ساخته شده از تک ایزومر بعنوان مثال deltamethrin احتمالا دارای سمیت خیلی بیشتری ازاین سم با جهار یا هشت ایزومر در ساختمان خود می باشد.
Acute Toxicity of Mixtures of Two Isomers of Permethrin بر اساس آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات آزمایشگاهی ، راه ورود سموم پیرتروئیدها به بدن در بوجود آمدن مسمومیت حاد موثر می باشد.بشترین مسمومیت وقتی است که سم مستقیما به مغز وارد شود .بعد از آن مسمومیت از طریق ورود سم به خون و بعد از راه روده و سپس مصرف خوراکی ،تنفس و در نهایت از طریق پوست می باشد.
بیشترین مسمومیت از طرق مغزی و خونی است همچنانکه در پستانداران درنتیجه فرآیند های متابولیک سم زدائی بسرعت صورت می گیرد.
وراههای ورود دیگر از جمله روده ، پوست و شش ها با سرعت جذب کمی مواجه می باشند.
متابولیت های یک پیروتروئید می تواند سمیت بیشتری از ترکیب اولیه داشته باشد مثلا در موش LD50 تزریق داخل پرتونیوم سم ترانس-رزمترین (trans-resmethrin ) بیش از 1500میلیگرم بازاء کیلوگرم وزن بدن می باشد.و این ده ها برابر کمتر ازسمیت سه متابولیت این سم (حدود 46 تا 96 میلیگرم بازاء کیلو گرم وزن بدن ) است.
فاکتور های دیگری نیز بر روی درجه سمیت پیرتروئید ها موثر است.یکی از آنها شرائط سلامتی انسان یا دام ، پیش از مسمومیت می باشد .
مسائلی همچون مشکلات تنفسی و پوستی ممکن است در تشدید مسمومیت دخالت نماید.همچنین پیروتروئید های دارای مقدار زیاد اتمهای هالوژنه مانند کلر ، برم و فلوئور در ترکیبات خودمثل سموم فلوسای ترینیت(flucythrinate) وتفلوترین (tefluthrin ) دارای سمیت بیشتری نسبت به ترکیبات با هالوژنهای کمتر، همچون پرمترین (permethrin ) و سای فلومترین (cyfluthrin ) برای پستانداران هستند.مسمومیت های حادی که برخی از ترکیبات پیرتروئید ها در موش های صحرائی و موش ها ی نر و ماده ایجاد می کنند با یکدیگر متفاوت می باشد.
در مسمومیت با پیروترویید ها تغذیه نیز اثر گذار است.
سم د.د.ت و پیرتروئید ها یکی از معدود سم هائی هستند که سمیت آنها در درجه حرارت کم افزایش می یابد.
سمیت پروتروئید ها در حشرات تقریبا 2250 برابر پستانداران است.این مسئله میتواند بعلت دو عامل تفاوتها درقابلیت این سموم به عنوان سموم عصبی (their potency as neuronal toxins ) و تفاوتهائی در سرعت سم زدائی بین بی مهرگان و مهره داران باشد.
(Song and Narahashi, 1996 ) .
حساسیت کانال سدیم در ساولهای عصبی بی مهره گان نسبت به پستانداران برای سموم پیرتروئید ها ده برابر می باشد.(همان منبع).از طرفی ، درجه حرارت بی مهرگان تقریبا 10 درجه کمتر از پستانداران است و درآزمایشات مشخص شده که در محیط کشت حساسیت دشارژعصبی تکراری ((repetitive neuronal discharge کانال سدیم نسبت به سم تترامترین در درجات حرات پائین تر بیشتر می باشد.(همان منبع) در این مطالعه برگشتن به حالت نرمال کانال سدیم باوسیله شستشوکه تحت تاثیر سم فوق بوده است ،در پستانداران تقریبا پنج برابر سریعتر از بی مهرگان بوده.
همچنین پروسه متابولیزم کبدی سم زدائی، در پستانداران سریعتر انجام گرفته است.در نهایت جثه کوچک حشرات باعث مسمومیت عصبی اعصاب انتهائی بدن آنها (end-organ ) قبل از مسمومیت زدائی (detoxification )می شود.
اما مهمترین علت تفاوت بین مهره داران و بی مهرگان ، تاثیر کم سموم پیرتروئید در پستانداران در رابطه با جذب کم پوستی (راه اصلی در معرض قرار گرفتن ) در این گروه می باشد.
و مسئله دیگر متابولیزم سم ، به ترکیبات غیر سمی است.
راههای آلودگی بدن انسان به مواد شیمیائی و سموم چگونه است؟
انسانها در زندگی خود دائم در معرض مواد شیمیائی طبیعی و مصنوعی هستند.
خیلی از این مواد برای انسان مفید و تعدادی نیزمی تواند زندگی آنها را با خطر مواجهه و سلامت ایشان راتهدید نماید.
راههای زیادی برای آلودگی به مواد شیمیائی وجود دارد.
آلودگی از طریق هوا ئی که تنفس می کنیم،.
غذائی که مصرف می کنیم و مواد شیمیائی که با پوست ما در تماس است صورت می گیرد.جنین می تواند از طریق مادر در زمان آبستنی آلوده شود.تعدادی آلودگیهای شیمیائی می تواند از بدن مادر و از راه شیر به بچه منتقل شود.سموم مشخصی می توانند در چربی بدن ماهی و حیوانات ذخیره وبیش از آنجه که در طبیعت موجود است تغلیظ و به زنجیره غذائی وارد شود.
این مواد می توانند به مدت طولانی در بدن ذخیره گردند.
مواد شیمیائی دیگری می توانند در بدن شکسته و دفع گردند .
و یا می توانند به متابولیت های خطرناک دیگری تبدیل شوند .برخی دیگر بوسیله آنزیمها فعال شده و به مواد سرطانزا تبدیل می گردند.برخی نیز ممکن است که به فاکتورهای ضد سرطان تبدیل گردند.