دانلود تحقیق اس تی دی اس

STDs چیست؟

بیماریهای جنسی یا STDs عبارتند از بیماری مقاربتی که از شخصی به شخص دیگر در طی تماس دستگاه ژنیتال یک پارتنر با ژنیتال -مقعد- دهان یا حلق پارتنر دیگر صورت میپذیرد.STD ممکن است توسط ویروس، باکتری یا انگل نیز منتقل شود.

این میکروارگانیسم ها می توانند داخل بدن شده و پوست ، مخاط، واژن، رکتوم، حالب، سرویکس، چشم و دهان و حلق را گرفتار کند.

وجود هر گونه ترشح غیر عادی و بدبو، خارش، سوزش، دیزوری، دیس پارونیا، زخم در نواحی تناسلی، نشانه احتمالی وجود عفونت است.

در چنین مواردی فرد باید به پزشک مراجعه کرده و تحت درمان قرار گیرد.

• STD در خانمها، تمایل به شدت بیشتری از آقایان دارد.

• ممکن است STD ها باعث سرطان سرویکس شود.

• STD می تواند از مادر به بچه، قبل، در طی حاملگی یا بلافاصله بعد از زایمان باشد .

• محققین بر این باورند که داشتن STD ( به غیر از ایدز) شانس ابتلا به ایدز را می افزاید.

حداقل دانستن 5کلید اساسی در رابطه با STD در آمریکا وجود دارد:
• STD، بر روی خانمها و آقایان در هر سطح اقتصادی و تحصیلی وجود دارد و بیشتر در بین دختران Teenager و زیر 25 سال دیده می شود.

تقریبا دو سوم همه STD در جمعیت جوان زیر 25 سال اتفاق می افتد
• وقوع STD بالا رونده است به دلیل اینکه در چندین قرن گذشته از نظر جنسی افراد زودتر فعال شده و ازدواج دیرتر صورت می گیرد و بعلاوه طلاق بیشتر شده است.

• در بیشتر موارد STD علامتی ندارد ( مخصوصا در خانمها) و زمانی که علائم پیشرفت می کند در واقع پارنتر هم درگیر می باشد بنابراین پزشکان برای افرادی که چند شریک جنسی دارند تستهایی برای غربالگری و تشخیص بیماری می دهند.

• در خانمها خطرات بیشتری از عفونت STI نسبت به آقایان وجود دارد و در واقع بیماری در حالت بدون علامت، پیشرفت و بیماری پیشرفته تر می شودو ایجاد عوارض بیشتری در خانمها می نماید که بعضی از این عفونتها قبل و در حین حاملگی و یا بلافاصله بعد از زایمان منتقل می شود که بعضی از این عفونتها در بچه به آسانی درمان می شود ولی بعضی از این عفونتها باعث عوارض (disability) و حتی مرگ بچه می شود.

• وقتی بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود به آسانی درمان می شود و در بعضی از STD ها بیماریهای STD ، شانس ابتلا به ایدز را می افزاید.

چطور می توانیم از بیماریهای آمیزشی پیشگیری کنیم؟

• کاهش خطر ابتلا به STD، ازراههای زیر امکان دارد:
• داشتن یک رابطه جنسی با شخص غیر عفونی
• استفاده صحیح و مداوم از کاندوم در آقایان
• استفاده از سرنگهای تمیز برای تزریق
• پیشگیری و کنترل بیماریهای STD، برای کاستن خطر ابتلا به عفونت HIV و کاهش خط ابتلا به STD
• به تاخیر انداختن اولین رابطه جنسی تا حد ممکن افراد جوانتر زمانی که برای اولین بار sex دارند به مراتب استعداد بیشتری برای ابتلا به STD دارند.

شخصی که از نظر جنسی فعال است بایستی:
• کنترل مرتب برای بیماری STD، حتی در صورت عدم وجود علائم و مخصوصا در صورت داشتن روابط جنیس با پارتنر جدید.

• دانستن علائم STD و در وصورت دیدن کوچکترین علائم، به واحدهای درمانی مراجعه کند.

• اجتناب از داشتن روابط جنسی در زمان قاعدگی، که خانمهای مبتلا به HIV بیشتر عفونی شده و افراد غیر عفونی HIV، بیشتر مستعد گرفتن عفونت در طی این زمان می شوند.

• اجتناب از تماسهای مقعد، و در صورتی که این عمل انجام می شود، استعمال کاندوم در مرد.

• اجتناب از دوش واژینال، به دلیل اینکه بعضی از باکترینها وارد واژن شده و احتمال خطر STD را بیشتر می کند .

متاسفانه یکی از معضلاتی که هم اکنون جامعه ایرانی را به شدت تهدید می‌کند، گسترش بیماریهای جنسی به خصوص در میان جوانان است، که این مشکل می‌رود تا آینده جوانان را تحت تاثیر خود قرار دهد.

کارشناسان و دست‌اندرکاران امر همواره بالا رفتن سن ازدواج، بیکاری، افزایش میزان طلاق، ندادن آموزشهای لازم به جوانان، وجود تابو و داشتن شرم و حیا از بیان عوارض تماس‌های جنسی خارج از چارچوب و بسیاری از موارد دیگر را از عمده دلایل گسترش این بیماریها در سطح جامعه می‌دانند.

بنابراین با توجه به این مسایل، ضرورت توجه به جامعه جوان ایرانی بیش از پیش احساس می‌شود و مسؤولان هم باید به دنبال یافتن راهکاری اساسی در این خصوص باشند تا ظرفیتهای جوانان بیهوده به هدر نرود.

از همین حالا باید به فکر فردا بود.

مقدمه اى درباره بیمارى هایى که از طریق مقاربت جنسى منتقل مى شوند
An Introduction to Sexually Transmitted Diseases
بیماری هایی که از طریق مقاربت جنسی منتقل می شوند چه هستند؟

بیمارى هایى که از طریق مقاربت جنسى منتقل مى شوند (که به اختصار به آنها STDs می گویند) امراضى هستند که از طریق تماس فیزیکى مقاربت جنسی به بدن منتقل مى شوند.

این امراض از طریق ویروس‏‏، باکتری و یا پارازیت رخ مى دهند.

این بیماری ها همچنین به نام «عفونت هایی که از طریق مقاربت جنسی منتقل می شوند» (STIs) و یا به اسم قدیمی شان «بیماری های مقاربتی» (VD) شناخته می شوند.

حداقل ۲۵ نوع امراضی وجود دارد که از طریق مقاربت جنسی منتقل می شوند.

آنچه وجه اشتراک این امراض است این است که همه از طریق تماس جنسی، منجمله واژن، مقعد و دهان منتقل می شوند.

امراضی که در این جزوه از آنها نام برده شده به هیچوجه لیست کاملی نیستند، بلکه صرفا رایج ترین این امراض هستند.

ما همینطور در جای دیگر توضیحاتی درباره انتقال «ویروس نقص ایمنى انسان»(HIV) داریم.

چگونه می توانید دریابید که مبتلا به این امراض هستید؟

هر کس که از نظر جنسی فعال است در معرض خطر مبتلا شدن به این دسته از بیماری ها قرار دارد.

برخی از این نوع بیماری ها عوارضی دارند، مانند مایعاتی که از طریق اندام تناسلی ترشح می شوند، درد هنگام ادرار و یا تورم و بادکردن اندام تناسلی.

بسیاری از این بیماری ها، مانند کلامیدیا (Chlamydia) اغلب موارد بدون عوارض هستند.

از اینرو مناسب است که یک معاینه جنسی برای تشخیص این بیماری ها داشته باشید اگر که فکر می کنید ممکن است در معرض ابتلاء به آنها قرار گرفته باشید.

برخی اوقات مدت زیادی طول می کشد قبل از اینکه این بیماری ها عوارض خود را نشان بدهند و طی چنین دوره ای ممکن است شما عفونت خود را به دیگران منتقل کنید.

از اینرو لازم است که شما برای این بیماری ها معاینه شده و آزمایش شوید.

اگر شما با کسی رابطه دارید و تشخیص داده شده که به این بیماری ها مبتلا هستید این به این معنا نیست که همزی شما لزوما فاسق است.

عوارض این بیماری ها اغلب ماها بعد از سرایت بروز می کنند.

چگونه می توانید از ابتلاء به این بیماری ها ممانعت کنید؟

شما می توانید خطر مبتلاء شدن به این بیماری ها را کم کنید اگر که هنگام مقاربت جنسی از کاپوت و وسایل مشابه استفاده کنید و خود و همزی تان برای این گونه بیماری ها معاینه شوید.

هر چه با افراد بیشتری مقاربت جنسی داشته باشید ریسک مبتلاء شدن به بیماری ها بیشتر خواهد شد.

روش های دیگر تقلیل خطر ابتلاء به این بیماری ها استفاده از کاپوت و وسایل مشابه در هنگام تماس جنسی دهنی، تمیز کردن وسایل تحریک جنسی بعد از استفاده، شستن دست های خود بعد از آمیزش جنسی، و بهبود روش های تمیزکردن اندام تناسلی هستند.

چرا مهم است بدانید که آیا به این بیماری ها مبتلاء هستید؟

بسیاری از بیماری های مقاربتی بسیار عفونی هستند و می توانید تاثیرات درازمدت منجمله عقیم شدن بجا بگذارند.

بسیاری از این بیماری ها از طریق فرد مبتلاء به طرف دیگر او در یک رابطه جنسی منتقل می شوند و برخی ار آنها از طریق مادر به نوزاد متولد نشده او می توانند منتقل شوند.

بیمارهای آمیزشی حتی امکان انتقال «ویروس نقص ایمنى انسان» (HIV) را تسریع می کنند.

یک راهنمایی درباره بیماری هایی که از طریق مقاربت جنسی منتقل می شوند واژینوسیس میکروبی (Bacterial Vaginosis – BV) به معنای دقیق کلمه یک بیماری آمیزشی نیست زیرا که از طریق مقاربت جنسی منتقل نمی شود.

ولی این بیماری از طریق رابطه جنسی تشدید می شود و اغلب موارد در زنانی که از نظر جنسی فعال هستند پیدا می شود تا در زنانی که هیچوقت مقاربت جنسی نداشتند.

عامل این بیماری به هم خوردن توازن در وضعیت یک باکتری عادی و امن است که در واژن زن وجود دارد و هر چند که نسبتا بی خطر است و توجه به خود جلب نمی کند ولی برخی اوقات ممکن اسـت به ترشح بیش از حد مایعی منجر شود که بوی نامطبوع ماهی گندیده می دهد.

هر چند که توضیح روشنی برای وقوع این بیماری وجود ندارد ولی این توضیح مطرح شده که ترکیب بازی منی مرد ممکن است یک عامل باشد زیرا که می تواند محیط اسیدی باکترهای واژن را عوض کند.

یک عامل دیگر می تواند استفاده از کویل بعنوان یک وسیله پیشگیری توسط زنان باشد.

یک زن نمی تواند واژینوسیس میکروبی را به یک مرد منتقل کند ولی ضروری است که او مورد درمان قرار گیرد چه اینکه این بیماری اغلب از واژن به رحم حرکت کرده و وارد لوله فالوپ شده و می تواند باعث عفونت بسیار جدی شود.

درمان این بیماری از طریق مالیدن یک کِِرِم به واژن و استفاده از آنتی بیوتیک است.

بالانیتیس (Balanitis) اغلب بعنوان یکی از عوارض عفونیت و نه لزوما نوعی عفونت به اعتبار خود شناخته می شود.

به معنای دقیق کلمه یک بیماری مقاربتی نیست بلکه بیشتر یک از عواقب فعالیت جنسی است.

فقط مردان به این بیماری مبتلا می شوند و اغلب خود را بصورت تورم سر آلت تناسلی مرد نشان می دهد.

این بیماری بیشتر در مردانی وجود دارد که ختنه نشده اند.

عامل این بیماری بهداشت کم، سوزش ناشی از کاپوت و یا وسایل کشنده اسپرم، استفاده از برخی وسایل آرایش معطر و شستن زیر پوست ختنه گاه می باشد.

درمان آن شامل استفاده از کِرِم برای تخفیف تورم و در صورت لزوم آنتی بیوتیک است.

کلامیدیا (Chlamydia) رایج ترین بیماری قابل درمان مقاربتی است.

این بیماری اگر که درمان نشود می تواند باعث مشکلات جدی در مراحل بعدی زندگی شود.

کلامیدیا باعث عفونت مدخل رحم (cervix) در زنان می شود.

مجرای خروجی مثانه (urethra)، مقعد و چشمان در هم زن و هم مرد ممکن است از این بیماری عفونت یابند.

عوارض عفونت در هر زمانی ممکن است بروز کنند.

اغلب این عوارض چیزی بین یک یا سه هفته بعد از ابتلاء به بیماری رخ می دهند.

البته عوارض بیماری ممکن است برای مدت مدیدی خود را نشان ندهند.

درباره کلامیدیا اطلاعات بیشتری بدست آورید.

شپش ناحیه تناسلی (Crabs or Pubic Lice) انگل های کوچکی به شکل خرچنگ هستند که در بین مو زندگی کرده و از خون تغذیه می کنند.

اینها عمدتا در بین موهای ناحیه تناسلی زندگی می کنند ولی ممکن است در بین موهای زیر بغل و همینطور موهای صورت و ابروی چشم هم زیست کنند.

این انگل ها می توانند بیرون از بدن هم به زندگی خود ادامه بدهند و از اینرو در لباس، ملافه های تُشک و حوله هم ممکن است پیدا شوند.

شما ممکن است این نوع شپش را با خود حمل کنید و از آن مطلع نباشید.

ولی دو تا سه هفته بعد از آن دچار نوعی خارش می شوید.

این نوع انگل عمدتا از طریق تماس فیزیکی در حین مقاربت جنسی منتقل می شود ولی ممکن است از طریق استفاده مشترک از لباس، حوله و یا ملافه با کسی که آن را دارد نیز منتقل شود.

هیچ روش موثری برای جلوگیری از سرایت این انگل به خودتان وجود ندارد ولی شما می توانید با شستن لباس ها، حوله و ملافه تان با آب داغ از سرایت آن به دیگران جلوگیری کنید.

محلول ضدعفونی ویژه ای را می توان از داروخانه خریدو به بدن مالید تا این انگل را از بین ببرد.

تراشیدن موهای ناحیه تناسلی لزوما باعث از بین رفتن این انگل نمی شود.

اپیدیمیتیس (Epididymitis) اشاره به تورم اپیدیمتیس، که یک مجموعه از مجاری که در بالای بیضه ها قرار دارند و اسپرم تولید شده را ذخیره می کنند، دارد.

این وضعیت همیشه نتیجه بیمارهای مقاربتی نیست.

ولی اگر چنین باشد، اغلب ناشی از وجود کلامیدیا و یا گانوریا (Gonorrhoea) است.

عوارض این بیماری خود را بشکل تورم دردناک بیضه ها و کیسه بیضه ها (scrotum) نشان می دهند.

بهترین روش جلوگیری از این بیماری استفاده از کاپوت در حین مقاربت جنسی است زیرا این بهترین روش جلوگیری از سرایت کلامیدیا و گانوریا است.

اپیدیمتیس خودش به کسی سرایت نمی کند ولی عفونت های دیگری که مسبب آن بودند قابل سرایت هستند.

(در باره کلامیدیا و گانوریا به بخش های بعدی رجوع کنید).

درمان این بیماری از طریق استفاده از آنتی بیوتیک برای درمان عفونت هایی که باعث آن بودند صورت می گیرد.

تب خال ناحیه تناسلی (Genital herpes) توسط ویروسی بنام هرپیس سیمپلکس (herpes simplex) رخ می دهد.

این ویروس می تواند بر دهان، ناحیه تناسلی، پوست اطراف مقعد و انگشتان اثر بگذارد.

بعد از اولین شیوع تب خال، این ویروس می تواند در بین بافت های عصبی مخفی بماند، یعنی جایی که کاملا غیر قابل تشخیص است و باعث عوارضی نمی شود.

عوارض اولین عفونت معمولا بین یک تا ۲۶ روز بعد از در معرض این بیماری قرار گرفتن رخ می دهند و برای دو تا سه هفته دوام می آورند.

چه مرد و چه زن ممکن است یک یا چند نوع از عوارض این بیماری را داشته باشند که شامل حس خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی یا اطراف مقعد، تاول های آبدار کوچکی که ممکن است بترکند و زخم های دردآور کوچک به جا بگذارند، برخورداری از درد هنگام ادرار اگر که ادرار از روی زخم های باز بگذرد، کسالت شبیه ابتلاء به آنفلونزا، کمردرد، سردرد، غدد متورم و تب می باشند.

زگیل ناحیه تناسلی (Genital warts) تومورهای گوشتی کوچکی هستند که ممکن است در هر کجا از ناحیه تناسلی مرد یا زن پدیدار شوند.

این بیماری در اثر ویروسی بنام «ویروس پاپیلوما انسان» (Human Papilloma Virus – HPV) باعث می شود.

زگیل ممکن است روی آلات تناسلی، و یا اندام مختلف بدن، مانند دستان رشد کند.

بعد ازاینکه ویروس زگیل ناحیه تناسلی به شما منتقل شد معمولا بین یک تا سه ماه طول می کشد که این زگیل ها بر روی اندام تناسلی شما ظاهر شوند.

شما و یا همزی تان ممکن است متوجه ظاهر شدن تکه های سفید/صورتی کوچکی یا تکه های بزرگتری شبیه کلم روی ناحیه تناسلی شوید.

این نوع زگیل در حوالی ناحیه خارجی واژن، پنیس، پوست بیضه و مقعد ظاهر می شوند.

ممکن است به تنهایی یا بصورت گروهی رشد کنند.

باعث خارش می شوند ولی بدون درد هستند.

اغلب بجز خارش عارضه دیگری ندارند و ممکن است به سختی قابل دیدن باشند.

اگر زنی در مدخل رحم اش زگیل داشته باشد، در آنصورت ممکن است باعث خونریزی جزیی شود و بصورت نادر ممکن است نوعی مایع رنگی از ناحیه واژن ترشح شود.

درباره زگیل ناحیه تناسلی اطلاعات بیشتری بدست آورید.

گانوریا (Gonorrhoea) نوعی عفونت میکروبی است.

معمولا از طریق تماس جنسی منتقل می شود و ممکن است باعث عفونت مدخل رحم، مجرای خروجی مثانه، مقعد و گلو شود.

عوارض این بیماری ممکن است بین ۱ تا ۱۴ روز بعد از ابتلاء به آن ظاهر شوند.

ممکن است به این بیماری مبتلاء شد و در عین حال هیچ عارضه ای هم نداشت.

در مردان احتمال تشخیص عوارض این بیماری بیش از زنان است.

درباره گانوریا اطلاعات بیشتری بدست آورید.

عفونت های دستگاه گوارشی (Gut Infections) ممکن است در هنگام رابطه جنسی منتقل شوند.

دو تا از رایج ترین این عفونت ها «اَمُویی بیاسیس» (Amoebiasis) و «جیاردیاسیس» (Giardiasis) هستند.

اینها عفونت های میکروبی هستند و وقتی که به ناحیه شکم می رسند باعث اسهال و درد شدید معده می شوند.

عفونت های دستگاه گوارشی بین دو نفر منتقل می شود بویژه وقتی که یک نفر به این عفونت ها مبتلاء باشد و در رابطه جنسی تماس با مدفوع و یا مقعد صورت گیرد.

استفاده از وسایلی مانند کاپوت و یا استفاده از دستکش های پلاستیکی می تواند جلوی سرایت این بیماری را بگیرد.

وسایلی که برای تحریک جنسی هستند باید بعد از استفاده شسته شوند و همینطور دستان تان اگر در تماس با مدفوع قرار گرفتند باید شسته شوند.

درمان هایی که برای مداوای اسهال وجود دارند برای درمان بسیاری از این عفونت ها کافی هستند ولی ممکن است استفاده از آنتی بیوتیک هم لازم شود.

هپاتیس (Hepatitis) باعث تورم کبد می شود.

انواع مختلف هپاتیس وجود دارند.

رایج ترین آنها هپاتیس A، B و C هستند.

هر کدام از این ویروس به نحو متفاوتی عمل می کنند.

هپاتیس ممکن است در اثر اسفاده از الکل و یا مواد مخدره رخ دهد ولی اغلب ناشی از نوعی عفونت ویروسی است.

درباره هپاتیس اطلاعات بیشتری بدست آورید.

مولاسکوم (Molluscum) یک بیماری پوستی است که توسط ویروس «مولاسکوم کانتاجیوسویم» رخ می دهد.

این بیماری بصورت برجستگی های کوچکی بر روی پوست ظاهر می شوند و ممکن است برای یکی دو هفته تا چند سال باقی بمانند.

مولاسکوم باعث برجستگی های مروارید شکلی به اندازه یک خال بر روی ران، کفل، اندام تناسلی و برخی اوقات صورت می شود.

این بیماری از طریق تماس فیزیکی در عین مقاربت جنسی و یا تماس پوستی منتقل می شود.

جلوی انتقال این بیماری را می توان با استفاده از کاپوت، اجتناب از تماس پوستی با کسی که به این بیماری مبتلاء است و یا نداشتن رابطه جنسی با چنین فردی تا زمانی که درمان شود، گرفت.

در بیشتر موارد مولاسکوم بدون درمان رفع می شود.

ولی آنها را می توان خشک کرد و یا با استفاده از مواد شیمیایی پوشاند.

یوره ثرایتیس غیر مشخص (Non-Specific Urethritis - NSU) تورم مجرای خروجی مثانه مرد است.

این تورم ناشی از چند نوع عفونت مختلف است که رایج ترین آنها کلامیدیا است.

یوره ثرایتیس غیر مشخص ممکن است برای ماهها و حتی در مواردی برای سالها در یک رابطه تجربه شود.

عوارض یوره ثرایتیس غیر مشخص ممکن است شامل این موارد شود: درد و یا حس سوزش هنگام دفع ادرار، ترشح یک مایه سفید/شیری از نوک آلت تناسلی مرد که در اول صبح ممکن است بیشتر مورد تشخیص باشد، و این حس که باید بکرات دفع ادرار کنید.

اغلب ممکن است هیچ عارضه ای وجود نداشته باشد ولی این به معنا نیست که ممکن نیست این عفونت را به همزی تان منتقل نکنید.

درباره عوارض یوره ثرایتیس غیر مشخص اطلاعات بیشتری بدست آورید.

جَرب (Scabies) توسط کرم های انگلی که به زیر پوست می روند و باعث خارش می شوند رخ می دهد.

این کرم ها بسیار کوچک هستند و قابل رویت نیستند و بسیاری افراد نمی دانند که آنها را با خود حمل می کنند.

اینها باعث خارش می شوند و این وضعیت ۲ تا ۶ هفته بعد از سرایت به مرض شروع می شود.

علایم این بیماری وجود خط های قرمز در زیر پوست دست، کفل و اندام تناسلی است.

رایج ترین نحوه سرایت این بیماری از طریق تماس فیزیکی در حین مقاربت جنسی است هر چند ممکن است با استفاده مشترک از حوله و یا لباسهای فرد دیگری که به بیماری مبتلا است سرایت صورت گیرد.

این نحوه سرایت البته غیر معمول است.

هیچ روش موثری برای اینکه از سرایت بیماری به خود جلوگیری کنید وجود ندارد هر چند که می توانید با شستن لباس ها و ملافه های خود در آب داغ از سرایت این بیماری به دیگران جلوگیری کنید.

مایعات ضدعفونی وجود دارد که می توانید از داروخانه بخریید و به بدن خود بمالید تا این انگل از بین برود.

سفلیس (Syphilis) یک عفونت رایج در بریتانیا نیست ولی در برخی کشورهای دیگر بیشتر رایج است.

این بیماری نوعی عفونت باکتریایی است.

اغلب از طریق معاشرت جنسی منتقل می شود ولی ممکن است از طریق مادری که به آن مبتلا است به نوزاد متولد نشده اش هم سرایت یابد.علایم و عوارض سفلیس برای مرد و زن یکی است.

این عوارض ممکن است به سختی قابل تشخیص باشند و از زمان مقاربت جنسی با کسی که به این بیماری مبتلا است ممکن است تا سه ماه طول بکشد قبل از اینکه عوارض بیماری ظاهر شوند.

سفلیس چندین مرحله دارد.

مراحل اول و دوم آن بسیار مسری هستند.

درباره سفلیس اطلاعات بیشتری بدست آورید.

برفک (Thrush) که به آن کندیاسیس (candiasis) هم می گویند قارچی (yeast) است که برروی پوست زندگی می کند و رشد آن توسط باکترهای بی ضرر دیگری که وجود دارند محدود می شود.

اگر این قارچ خود را تکثیر کند می تواند باعث خارش، تورم، زخم شدگی و ترشحات در مرد و زن شود.

زنان ممکن است هنگام دفع ادرار نوعی ترشح غلیظ سفید را تجربه کنند.

بسیاری از مردان ممکن است چنین ترشحی را از آلت تناسلی مرد تجربه کنند و برایش سخت باشد تا پوست ختنه گاه خود را عقب بزند.

برفک هنگام مقاربت جنسی با کسی که به آن مبتلا است سرایت می کند.

ولی همینطور در صورتی که لباسهای بسیار تنگ نایلونی یا الیافهای مصنوعی بپوشید و یا آنتی بیوتیک مصرف کنید نیز ممکن است بروز کند.

برخی اوقات علت وقوع آن روشن نیست.

برای جلوگیری از سرایت این بیماری استفاده از کاپوت هنگام مقاربت جنسی موثر است و تا آنجا که به مردان مربوط می شود شستن منظم زیر پوست ختنه گاه شان نیر مفید است.

معالجه برفک شامل استفاده از درمانهای ضد قارچ می شود.

برفک ممکن است بویژه در زنان دوباره عود کند.

تراکومانوس واژینوسیس (Trichomonas Vaginosis) که به اختصار به آن تریش (Trich) هم می گویند در اثر یک پارازیت که در واژن زنان و در مجرای خروجی مثانه مردان وجود دارد رخ می دهد.

اغلب عارضه ای وجود ندارد.

اگر عوارض این بیماری ظاهر شوند در آنصورت در مردان به شکل درد در حین ادرار و یا انزال در طی مقاربت جنسی و در زنان بصورت زخم زدگی در طی مقاربت جنسی و دفع ادرار و تورم ناحیه بیرونی واژن بروز می کنند.

سرایت این بیماری معمولا از طریق رابطه جنسی از طریق دهان، مقعد و واژن با کسی که به آن مبتلا است رخ می دهد.

معالجه این بیماری شامل استفاده از آنتی بیوتیک می شود و در صورت درمان مجددا عود نمی کند.

عوارض، درمان و اطلاعات مربوط به گونورهویا، کلامیدیا و سفلیس Gonorrhoea, Chlamydia and Syphilis Symptoms, treatment and facts بخش عمده اطلاعاتی که در اینجا آمده است عمومی است و به هیچ کشور ویژه ای مربوط نیست.

ولی برخی بخش های آن، مانند بخش هایی با عنوان "به کجا برای دریافت کمک رجوع کنید"، "درمان" و "معاینه" ممکن است ویژه بریتانیا باشند.

گانوریا : گانوریا یک نوع عفونت باکتریایی است.

این بیماری از طریق تماسی جنسی سرایت می کند و ممکن است مدخل رحم،مجرای خروجی مثانه، مقعد و گلو را عفونی کند.

علایم و عوارض عوارض این بیماری ممکن است در هر زمان بین ۱ تا ۱۴ روز بعد از تسری خود را نشان دهند.

ممکن است که به این بیماری مبتلا باشید ولی عارضه ای از آن را مشاهده نکنید.

در مردان بروز عوارض این بیماری بیشتر است تا در زنان.

زنان عوارض بیماری می تواند شامل اینها باشد: تغییر در ترشحات واژن.

میزان این ترشحات ممکن است افزایش یابد، رنگ آن به زرد یا سبز تغییر کند و از بوی قوی ای برخوردار شود درد یا حس سوزش هنگام دفع ادرار سوزش و/یا ترشحات از مقعد مردان عوارض ممکن است شامل اینها باشد: ترشحات زرد یا سفید از پنیس سوزش و/یا ترشحات از مقعد تورم بیضه ها و غده پرستات گانوریا چگونه سرایت می کند توسط رابطه جنسی که در آن دخول صورت می گیرد (مانند وقتی که آلت تناسلی مرد وارد واژن، دهان و یا مقعد می شود) و در موارد کمتری توسط: لیس زدن (وقتی که فردی از زبان و یا دهان خود برای تحریک مقعد فرد دیگری استفاده می کند) گذاشتن انگشتان در واژن، مقعد و دهانی که مبتلا به این بیماری است و بعد وارد کردن همان انگشتان در اندام خود بدون آنکه آنها را شسته باشید.

به کجا برای دریافت کمک رجوع کنید کلینیک محلی بیمه خدمات درمانی که به امور جنسی رسیدگی می کند.

در بریتانیا شما می توانید اطلاعات مربوط به نزدیک ترین کلینیک محلی بیمه خدمات درمانی که به امور جنسی رسیدگی می کند را در دفترچه تلفن زیر عنوان امور پزشکی مربوط به دستگاه ادراری تناسلی (GUM)، بیماری هایی که از طریق مقاربت جنسی منتقل می شوند (STD) و یا بیماری های مقاربتی (VD) پیدا کنید.

یا اینکه می توانید به بیمارستان محلی تان تلفن کرده و درباره کلینیک ویژه و یا GUM بپرسید.

صفحه انترنتی کمک و مشاوره ما به صفحاتی متصل است که به شما کمک می کنند تا نزدیکترین کلینیک به خود را بیابید.

شما در چنین کلینیک می توانید از مشاوره خصوصی و رایگان و درمان مناسب برخوردار شوید.

شما می توانید به هر کلینیکی در هر جای کشور رجوع کنید و مجبور نیستید به کلینیک محلی تان بروید.

همینطور لازم نیست که از طرف دکتر خانوادگی تان به چنین کلینیکی معرفی شوید.

(کلینیک های امور جنسی که به بیمه خدمات درمانی تعلق ندارند ممکن است همیشه همه خدماتی که در کلینیک های امور جنسی بیمه خدمات درمانی عرضه می شود را عرضه نکنند).

دکتر خانوادگی خودتان اگر شما در بریتانیا هستید در آنصورت به سایت انترنتی www.playingsafely.co.uk رجوع کنید تا جزییات بیشتر درباره کلینک هایی که به بیماری های مقاربتی رسیدگی می کنند را بیابید.

اگر در آمریکا هستید در آنصورت به سایت انترنتی http://herpes-coldsores.com/support/std_clinic_us.htm رجوع کنید، در این سایت شما همینطور می توانید جزییات مربوط به کلینک های مشابه در استرالیا، نیوزیلند، پورتوریکا و هندوستان را بدست آورید.

آزمایشاتی که برای تشخیص گانوریا وجود دارد ناحیه تناسلی شما توسط یک دکتر یا پرستار معاینه می شود.

با استفاده از یک تکه پنبه یا ابر از بخش هایی از بدن شما – مانند مدخل رحم، مجرای خروجی مثانه، مقعد و گلو – که ممکن است به این بیماری مبتلا باشند نمونه برداری می شود.

قسمت داخلی لگن خاصره زنان معاینه می شود.

از ادرار شما نمونه برداری می شود.

هیچکدام از این آزمایشات دردناک نیستند ولی برخی اوقات ممکن است ناخوشایند باشند.

اگر شما از مقعد رابطه جنسی داشتید مهم است این را به دکترتان بگویید تا از آن ناحیه هم نمونه برداری شود.

همینطور اگر از دهان هم رابطه جنسی داشتید این را هم باید به دکترتان بگویید.

شما می توانید به مجردی که فکر می کنید در معرض گانوریا قرار گرفتید این آزمایشات را انجام دهید.

تشخیص و درمان نمونه هایی که در حین معاینه برداشته شده اند در زیر میکروسکوپ برای عفونت گانوریا دیده می شوند.

در برخی کلینک ها نتیجه فورا آماده می شود.

یک نمونه دوم برای انجام آزمایشات به لابراتوار فرستاده می شود و نتیجه این آزمایشات معمولا طی یک هفته آماده است.

درمان ساده و حیاتی است.

به شما انتی بیوتیک در شکل قرص، مایعات و یا تزریق داده می شود.

اگر شما نسبت به هر گونه آنتی بیوتیکی حساسیت دارید و یا حامله هستید مهم است که آن را به دکترتان بگویید.

ضروری است که همه مراحل درمان تان را تکمیل کنید.

اگر به شما گفته شود که مبتلا به گانوریا هستید در آنصورت از شما خواسته می شود که یک مشاور امور پزشکی را ملاقات کنید و او به شما درباره این عفونت و همینطور سئوالات دیگری که داشته باشید توضیح می دهد.

مشاور امور پزشکی از شما درباره فرد یا افرادی که با آنها رابطه جنسی دارید خواهد پرسید تا در صورت لزوم آنها نیز معاینه و درمان شوند.

شما تا وقتی که دوباره به کلینیک برنگشتید و دکترتان بهبودی کامل شما را تایید نکرده است نباید رابطه جنسی برقرار کنید که در آن دخول صورت می گیرد.

دکتر یا مشاور امور پزشکی به شما توضیح می دهند که چه نوع فعالیت های جنسی در طی دوره بیماری تان امن هستند.

پیگیری وقتی که همه مراحل درمان تان را تکمیل کردید باید به کلینیک و یا دکتر خانوادگی تان برای معاینه برگردید.

برخی از انواع گانوریا در مقابل آنتی بیوتیک مقاوم هستند، بویژه اگر به این بیماری در خارج از بریتانیا مبتلا شده باشید.

برای اطمینان خاطر از اینکه این عفونت کاملا برطرف شده است آزمایشات بیشتری صورت می گیرد.

اگر نتیجه آنها منفی باشد در آنصورت آنتی بیوتیک های متفاوتی برایتان تجویز خواهد شد.

عوارض جانبی زنان اگر گانوریا معالجه نشود این در زنان می تواند به تورم لگن خاصره منجر شود.

این تورم لوله های فالوپ است که باعث تب، درد ناحیه تحتانی شکم و کمر درد می شود.

رابطه جنسی ممکن است ناراحت کننده شود.

تورم لگن خاصره در زنان ممکن است باعث عقیم شدن و یا حاملگی اکتوپیک بشود.

در این باره یک جزوه مجزا موجود است.

اگر حامله هستید و موقع وضع حمل گانوریا دارید، این عفونت به نوزادتان منتقل می شود.

همینطور ممکن است که نوزادتان با عفونت چشم موسوم به «گونوکوکال» متولد شود.

این عفونت باید با آنتی بیوتیک مداوا شود چون در غیر اینصورت ممکن است به کوری منجر شود.

ولی بهتر است که خودتان قبل از وضع حمل درمان شوید.

مردان گانوریا باعث تورم بیضه ها و غده پرستات می شود که دردآور است.

بدون درمان این وضعیت منجر به تنگ شدن مجرای خروجی مثانه و رشد دُمل چرکی می شود.

وقتی که گانوریا یکبار درمان شود دیگر دوباره عود نمی کند مگر اینکه مجددا به آن مبتلا شوید.

به یاد داشته باشید که پس از درمان با استفاده از کاپوت می توانید خطر گرفتن و یا انتقال امراض مقاربتی از طرق رابطه جنسی را کم کنید.

کلامیدیا کلامیدیا رایج ترین و قابل علاج ترین بیماری مقاربتی باکتریایی است.

این بیماری اگر که درمان نشود می تواند باعث مشکلات جدی در مراحل بعدی زندگی شود (در این باره به بخش عوارض جانبی رجوع کنید).

کلامیدیا باعث عفونت مدخل رحم در زنان می شود.

مجرای خروج مثانه، مقعد و چشمان در هم زن و هم مرد می توانند به این بیماری مبتلا شوند.

برخی اوقات کلامیدیا در سایر نقاط بدن مانند گلو، شش ها و جگر هم دوام می آورد.

علایم و عوارض زنان عوارض این عفونت ممکن است در هر زمانی خود را نشان بدهند.

اغلب این عوارض خود را طی ۱ تا ۳ هفته بعد از ابتلا به بیماری نشان می دهند.

ولی ممکن است عوارض برای مدت های طولانی ظاهر نشوند.

اکثر زنانی که به این بیماری مبتلا می شوند هیچ عوارضی ندارند.

عوارض ممکن این بیماری اینها هستند: قدری افزایش در ترشحات واژن – بعلت تورم مدخل رحم