دانلود تحقیق استفاده از لیزر در پزشکی

استفاده از لیزر در پزشکی
لیزر به عنوان یک منبع قوی انرژی، در پزشکی نیز به کار گرفته شده است.

بخصوص در آمریکا که زادگاه لیزر بوده و هنوز هم موطن آن است.

به عقیده‌ی برخی جراحان، لیزر برای بریدن اعضایی که رگ‌های خونی بسیار پیچیده دارد مانند مغز، فوق العاده مناسب است.

تابه‌ی لیزر در حین قطع کردن رگ‌های خونی، یا سوزاندن، دهانه‌ی آنها را می‌بندد.

از آنجا که جراحان معمولاً وقت زیادی را صرف بستن یا گره زدن مویرگ‌ها می‌کنند و همیشه سعی بر این است که زمان جراحی را حتی الامکان کوتاه‌تر کرد، این کاربرد لیزر بسیار مهم است.

یکی از جراحان لندن امکان پاک کردن جرم شریان‌های اکلیلی (شریان‌هایی که خون را به ماهیچه‌های قلب می‌رساند) را با استفاده از هدایت نور لیزر به وسیله الیاف شیشه‌ای بررسی کرد.

این روش ممکن است سودمند باشد، گرچه هنوز در عمل پیاده نشده است.

پزشکان همچنین کوشیده‌اند که از لیزر برای سوزاندن سلول‌های سرطانی استفاده کنند، خصوصاً در ملانوما (تومورهای بدخیمی که از رشد رنگدانه‌ها ایجاد می‌شود.

رنگدانه‌ها بیش از بافت‌های سالم دیگر، نور را جذب می‌کنند.

به ادعای برخی از پزشکان، نتایج امیدوار کننده‌ای از کاربرد لیزر در این زمینه حاصل شده است.

از کاربرد لیزر در پزشکی، بیش از چند سال نمی‌گذرد و در مورد سرطان، نکته بریدن تومور نیست.

بلکه این است که آیا می‌توان آن‌را چنان ریشه‌کن کرد که امکان ظهور مجددش نباشد و درعین حال چندان آسیبی هم به بافت‌های سالم وارد نشود.

چون از شروع درمان سرطان با لیزر، زمان نسبتاً کوتاهی می‌گذرد، هنوز زود است که در مورد کارآیی این روش، در مقایسه با سایر روش‌های متداول از قبیل عمل جراحی یا رادیوتراپی، قضاوت شود.

برخی از پزشکان هم‌اکنون مدعی‌اند که با تابش مستقیم نور لیزر به بافت بدخیم ممکن است بعضی از یاخته‌های سرطانی بی‌آنکه از بین بروند، به اطراف پراکنده شوند و به این ترتیب زمینه‌ی بازگشت شدیدتر بیماری، فراهم آید.

لیزر ممکن است جای خود را در جراحی و درمان سرطان باز کند، اما شاید کارآیی‌اش محدودتر از آن باشد که گهگاه ادعا می‌شود .

نخستین لیزر طبی به نام Robust که در قالب یک ماشین ثابت با حجمی سنگین و در اندازه‌ای بزرگ طراحی شده بود در درمانهای جراحی مورد استفاده قرار گرفت.

پس از آن جهان طب شاهد تکامل سریع و غیر منتظره در تولید انواع لیزر طبی و ارائه شدن نسلهای مختلف لیزر به جامعه پزشکی بوده به رغم اشکال متنوع و چند کاره بودن دستگاه لیزر در حوزه‌های مختلف پزشکی یک اصل اساسی از ابتدا تا کنون هرگز تغییر نکرده و آن بکار گیری بهینه از انرژی حاصل از لیزر در حوزه‌های مختلف علمی ، پزشکی ، جراحی و زیباسازی پوست می‌باشد.

استفاده از لیزر در درمان بیماریها
• کاربرد در درماتولوزی: درمان سوختگیها و زخمهای مقاوم به درمان آکنه ، اگزما ، پسوریاسیس ، ضایعات و اقدامات پیشگیرانه مثل جلوگیری از پیر شدن پوست توسط لیزر امکان پذیر شده است.

• بیماریهای عضلانی - اسکلتی و ارتوپدی: در درمان کشیدگیهای تاندونی آرتریت روماتوئید ، رفع اختلالات موجود در اتصالات عضلانی کمر دردها و کشیدگیها بکار می‌رود.

• بیماریهای دهان و دندان: درمان پوسیدگیهای دندانی پریودنتیتها بیماریهای مخاط دهان اختلالات جویدن و … توسط لیزر صورت می‌پذیرد.

• در حوزه عصبی:درمان سردردها و میگرن توسط لیزر امکان پذیر می‌باشد.

• بیماریهای عروقی:درمان واریسهای وریدی ضایعات عروقی حاصله از بدو تولد و … .

انواع لیزرهای پزشکی کم توان یا Low Out Put Lasers
انواع معمول لیزرهای درمانی و طول موج آنها
• He Ne Laser (633nm)
• InGa Al P Laser (633-635 nm)
• Ga Al As Laser (780-830 nm)
• Ga As Laser (904 nm)

لیزر هلیوم - نئون (He – Ne )
قدیمی ترین نوع لیزر برای استفاده در LLLT بوده که شامل یک تیوب لیزر بزرگ شیشه ای حاوی مخلوطی از گاز با فشار پایین است که به منبع ولتاژ بالا متصل می باشد و نور مرئی با طول موج 633 nm از خود ساطع میکند.

این نوع لیزر عموماً نور پیوسته دارد ولی می تواند با وسایلی به حالت پالسی نیز تابش نماید که در این صورت نصف قدرت آن از بین می رود.

( اگرduty cycle آن 50% باشد ).

خروجی طبیعی آن 1 – 10 mw بطور مستقیم و یااز طریق فیبر نوری به موضع درمان میرسد.

لیزرهای هلیوم – نئون بخاطر تیوب شیشه ای آن معمولاً شکننده و بزرگ می باشند.

تیوب های لیزری نیز وجود دارند که به خوبی با مواد خاصی محافظت شده اند ولی اندازه آن هنوز هم مشکل ساز است.

قدیمی ترین نوع لیزر برای استفاده در LLLT بوده که شامل یک تیوب لیزر بزرگ شیشه ای حاوی مخلوطی از گاز با فشار پایین است که به منبع ولتاژ بالا متصل می باشد و نور مرئی با طول موج 633 nm از خود ساطع میکند.

در وسایل درمانی نور لیزر هلیوم – نئون باید با فیبر نوری هدایت شود.

اتلاف نور در این وسایل هدایتی هم 20 تا 50 % بسته به نوع آن می باشد.

هدایت کننده های با کیفیت خوب وجود دارند ولی قیمتی نسبتاً گران دارند.

پس همانطور که می بینیم لیزرهای هلیوم-نئون دارای معایبی هستند.

عمق نفوذ مفید لیزر هلیم – نئون بین 8-6 میلی متر در توان 3.5 میلی وات و 10- 8 میلی متر در توان 7 میلی وات (در حالتی که پروب را به پوست بچسبانیم) می باشد.

لیزر ایندیوم – گالیم - آلومینیوم – فسفاید (In Ga Al P ) اینها لیزرهای نیمه هادی هستند که کریستال آنها دارای گالیوم، ایندیوم و فسفر می باشند و نزدیک به لیزرهای Ga Al As هستند و طول موج 630 – 685nm از خود ساطع می کنند.

نوع کوچک آن (معمولاً 1 میلی وات ) لیزر In Ga Al P ( یا به عبارت دیگر Ga Al In P ) که با طول موج 650 – 670 nm کار می کنند و اغلب در نشانگر های سخنرانان برای نشاندادن چیزی روی پرده استفاده میشود.

با توسعه این نوع لیزر کم کم لیزرهای هلیوم نئون با این نوع لیزرها جایگزین می شوند چون سبکتر ، ارزانتر و کوچکتر وراحت تر هستند ونگهداری آنها هم آسانتر است و دارای یک تیوب گازی حساس هم نیستند.

فقط باید بخاطر داشت که نور دیودهای لیزر دارای همدوسی کمتری نسبت به لیزرهای گازی است و از نظر فیزیکی ممکن است آثار بیولوژیکی آنها متفاوت با آنچه انتظار داریم باشد.

لیزرهای گالیوم آلومینیوم آرسناید (Ga Al As) این نوع لیزر تقریباً تمام خانواده لیزرهای نیمه هادی را در بر می گیرد.

طول موج میتواند در محدوده 870 – 880nm انتخاب شود ولی در محدوده درمانی معمولاً بین 820 و 830 نانو متر که غیر قابل دیدن است و درست در طیف مادون قرمز قرار دارد می باشد.

( اگر کسی پیدا شد که مستقیماً به درون این نوع دیود لیزر روشن نگاه کند تا کور نشده میتواند یک نقطه قرمز بسیار مطبوع را مشاهده نماید.) این نوع لیزرها عمل پیوسته دارند یا Continuous هستند ولی می توانند بصورت پالسی هم وجود داشته باشند اما این پالس super pulse نیست ولی سویچ شده می باشد یعنی نصف قدرت خروجی ( 50 % duty cycle ) می تواند خروجی متوسط داشته باشد ویا قدرت آنرا اگر بخواهیم شبیه Continuous تصور کنیم باید قدرت اسمی آن را تقسیم بر دو کنیم .

عمق نفوذ آنها 3 – 2 سانتی متر است.

از دهه 1990 این نوع لیزر بخاطر راه اندازی راحت و قابل حمل بودن آنها و کوچک بودن محبوبیت خاصی پیدا کرده است.

لیزرهای Ga Al As نیز در بازار پیدا می شوند که قدرت حدود 1000 میلی وات داشته باشند.اخطاری جدی را باید مد نظر داشت که با این چنین قدرتهایی خطر آسیب چشمی حتماً وجود دارد.

یک راه جلوگیری از این خطرات استفاده ازآن نوع لیزرهای Ga Al As است که فقط در تماس با پوست یا بافت روشن شوند.

خیلی از لیزرهای Ga Al As دارای طراحی خوب قابل حمل و قابل استریل هستند.

Out put menter یا قدرت سنج ضروری است چون نور این لیزر قابل دیدن نیست .

قیمت این نوع لیزر که در حدود30 میلی وات قدرت داشته باشد بین 1000 تا 5000 دلار است تفاوت قیمت بستگی به فاکتورهایی از قبیل قدرت خروجی ، خوش دست بودن ، استاندارد بهداشتی و دوز سنج الکترونیک آن دارد.

در سال های اخیر لیزرهای Ga Al As با قدرت های 500 تا 1000 میلی وات در بازار یافت میشود که قیمت آنها 4000 تا 8000 آمریکا می باشد.

این لیزرهاحفاظت خاصی را برای چشم لازم دارند وبخصوص در قسمتهای مودار و تیره حرارت قابل توجهی ایجاد مینمایند.

لیزر و پوست کاربرد لیزر در علم پزشکی و از جمله در بیماری های پوستی از حدود چهل سال پیش شروع شده و با پیشرفت دستگاه های دقیق، منظم، موثرتر و کم عارضه تر جایگاه ویژه و وسیعی در درمان بیماریها پیدا کرده است.

مکانیسم اثر لیزر جذب نور پر انرژی توسط بافت هدف می باشد.

با تابش نور پر انرژی لیزر بافت هدف شدیدآ گرم می شود و بعضی سلولها را تخریب می کند در حالی که بافت اطراف بدون صدمه سالم می مانند.

برای هر ضایعه و بیماری خاصی باید در انتخاب نوع لیزر دقت فراوانی داشت.

در لیزر بیماری های پوستی دو رنگدانه مورد هدف قرار می گیرند.

ملانین و هموگلوبین دو نقطه هدف این گونه لیزر ها است.

و با تاباندن یک نور از یک دستگاه خاص با طول موج مشخص، نور به نقطه هدف برخورد کرده و هدف را با سوزاندن تخریب می کند.

کاربرد لیزر در بیماریهای پوستی و زیبائی انواع مختلف لیزر در درمان بیماریهای پوستی و زیبائی کاربرد دارد که بطور اختصار شامل: ۱- درمان ضایعات و خالهای عروقی که رنگ اینها معمولاْ قرمز می باشد که شامل: رگ های واریسی، رگهای قرمز زیر پوستی که معمولاْ روی صورت و در اثر آفتاب سوختگی مکرر و یا به هر دلیلی که پوست نازک شده باشد بوجود می آیند، ماه گرفتگی، آنژیوم عنکبوتی، گرانولوم پیوژنیکوم و غیره … در این بیماریها نقطه هدف پرتو لیزر هموگلوبین می باشد که در گلبولهای قرمز وجود دارد.

۲- درمان انواع ضایعات رنگی و رنگدانه ای پوست که شامل: خال و خالکوبی.

در اینجا نقطه هدف پرتو لیزر ملانین و رنگ های خالکوبی می باشد.

۳- درمان و کاهش موهای زائد و نا خواسته.

در اینجا نیز نقطه هدف ملانین است که در ساقه و ریشه مو وجود دارد.

پس موهای رنگ روسن و سفید که فاقد ملانین هستند با لیزر از بین نمی رود و نیاز به درمان های دیگر مثل الکترولیز دارند.

۴- کاهش چین و چروک، فرورفتگی ها و جای زخم و جوش ۵- درمان بعضی بیماریهای پوستی مانند: زگیل، کلوئید یا گوشت اضافه، ترک های پوستی ناشی از حاملگی و چاقی و ترمیم زخم، داءصدف، پیسی و غیره … ۶- گاهی از لیزر برای برش بافت و یا برش در مواقع جراحی مشابه تیغ جراحی استفاده میکنند.

در روش لیزر خونریزی کمتر است.

باید توجه داشت که روش های دیگری نیز بجز لیزر برای درمان بیماری های پوستی و زیبائی وجود دارد که کم هزینه تر هستند.

بنابراین در صورت عدم موفقیت سایر روش ها؛ می توان نتایج لیزر را هم امتحان کرد.

کاربرد های لیزر در دندانپزشکی : بخش دیگری از پزشکی که در آن از لیزر استفاده می‌شود دندانپزشکی است.

دکتر تری مایر از بیرمنگام میشیگان یک لیزر تپی دستی Nd:YAG سه واتی با سر تار نوری برای استفاده در دندانپزشکی طراحی کرده است.

در دندانپزشکی با لیزر از نور مرئی به عنوان باریکه‌ی راهنما استفاده می‌کنند و با باریکه‌ی لیزری نامرئی کار را انجام می‌دهند.

لیزر Nd:YAG دکتر مایر در کانادا، انگلستان، ژاپن، مکزیک، بلژیک ،ایتالیا، ترکیه، سنگاپور، سوئیس و استرالیا نیز به کار گرفته شده است.

صدها دندانپزشک آمریکایی از آن استفاده می‌کنند.

باریکه‌ی لیزری 064/1 میکرونی آن می‌تواند به شبکیه چشم آسیب رساند.

از این نظر هم بیمار و هم دندانپزشک باید از عینک‌های حفاظتی خاصی بزنند تا موقع کار با لیزر مانع عبور باریکه‌ی Nd:YAG شود.

در روشی به نام تراشیدن زیر لثه با لیزر، بافت معیوب لثه برداشته می‌شود.

دندانپزشک برای فعال کردن لیزر، کنترل پایی را می‌فشارد که در هر ثانیه 10 تا 30 تپ به دست می‌آید.

هر تپ که فقط میلیونم ثانیه دوام دارد بافت معیوب لثه را بدون آسیب زدن به بافت سالم زیر آن بخار می‌کند.

بیمار صداهای مثل ترقه‌های کوچک را می‌شنود ولی هیچ دردی احساس نمی‌کند زیرا تپ‌های لیزر کوتاه‌تر از آن هستند که واکنش‌های عصبی ایجاد کنند.

تپ های لیزری نه فقط بافت آسیب دیده را بخار می‌کنند بلکه هر باکتری موجود مولد بیماری را نیز از بین می‌برند.

اگر همین جراحی یعنی تراشیدن لثه، با تیغ جراحی انجام گیرد، بیمار به داروی بیهوشی نیاز دارد و ممکن است هفته‌ها مشکل غذا خوردن داشته باشد.

درد بعد از جراحی لثه و زمان لازم برای بهبودی با جراحی لیزری به مقدار خیلی زیادی کم می‌شود.

مورد استفاده‌ی دیگر لیزر در دندانپزشکی درمان زخم‌های دهان است.

اغلب بیماران پس از لیزر درمانی از درد آبسه، زخم‌های آکله، ضایعات ویروسی، زخم‌های دندان معنوعی و غده‌های کوچک غیرسرطانی فوری بهبود می‌یابند.

در کاربرد دیگر، لیزر دندانپزشکی برای غیر حساس کردن عاج دندان‌های بی‌حفاظ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بیماران ممکن است از حساسیت زیاد عاج در ناحیه‌هایی که مینای دندان‌هایشان دیگر از عاج زیر آن محافظت نمی‌کند، مثل خطوط کناری لثه در رنج باشند.

لیزر درمانی لوله‌ی ظریف میکروسکوپی در عاج را که به شبکه‌ی اعصاب داخل دندان منتهی می‌شوند مسدود می‌کند.

حتی وقتی که جراحی معمولی دندان با چاقوی جراحی لازم باشد، سطوح بافت بریده شده را می‌توان با لیزر درمان کرد تا درد کاهش یابد و اغلب به تجویز داروهای مسکن پس از جراحی احتیاجی نیست.

فرنوم غشایی کوچکی است که در دهان لب بالایی را به لثه وصل می‌کند.

گاهی فرنوم به دندان‌ها فشار می‌دهد و آن‌ها را از ترتیب می‌اندازد.

با لیزر می‌توان بدون درد و خونریزی فرنوم را بخار کرد.

لیزرها در حال دگرگون کردن روش ساخت روکش دندان و پل‌ها هستند.

اداره‌ی کل غذا و داروی ‌امریکا برای این منظور با استفاده از لیزر هدایت شده‌ای موافقت کرده است.

باریکه‌ی لیزر به اطراف دندان هدایت می‌شود و داده‌های جمع‌آوری شده را به کامپیوتر می‌دهند.

آن‌گاه کامپیوتر روکش را طراحی و ساخت آن را کنترل می‌کند.

LDF و کاربرد آن در دندانپزشکی (دکتر حسین باقری – دندانپزشک ) ارزیابی وایتالیتی پالپ دندان بواسطه اینکه پالپ در یک بافت کلسیفیه احاطه شده، دارای مشکلاتی می باشد و روشهای ارزیابی وایتالیتی پالپ که بطور رایج بکار می روند، این عمل را بطور غیرمستقیم انجام می دهند.(1) تستهای موجود در دندانپزشکی بدین منظور، Subjective بوده و پاسخ الیاف عصبی حسی را نشان می دهند.

اساس تستهای رایج این است که اگر اعصاب پالپ به تغییرات حرارتی یا الکتریکی پاسخ گویند، ساختار عروقی پالپ سالم فرض می شوند که این مساله همیشه صادق نیست.

در مورد تستهای حرارتی،‌برطبق فرضیه هیدرودینامیک،‌ توبولهای عاجی باید باز باشند تا حرکت مایع توبولار امکان پذیر باشد.

بنابراین این نوع تست در افراد مسن(که معمولا مدخل توبولها کلسیفیه و مسدود است) کارآیی ندارد.(2) در مورد تستهای الکتریکی باید گفت که آستانه الکترومتریک دندانهایی که به بلوغ کامل نرسیده اند،‌ بالاتر است و این تست در دندانهای با آپکس نابالغ قابل اطمینان نیست.

نکته مهم این است که شبکه عصبی Rashkow تا موقعی که آخرین مراحل تکاملی ریشه دندان طی نشود، به تکامل نمیرسد.

نقطه تاریک و مشکل اصلی در ارتباط با تستهای وایتالیتی، ارزیابی وضعیت پالپ بدنبال تروماست.

تستهای الکتریکی و حرارتی بدنبال صدمات تروماتیک قابل اطمینان نمیباشند و ممکن است حتی با وجود ترمیم سیرکولاسیون پالپی،پاسخ به این تستها منفی باشد(2) با اینکه امکان صدمات دندانی در هرسنی وجود دارد، اما بیشتر آنها، دندانهای دائمی را در سنین بین 8 تا 12 سال متاثر می سازند(2) یک دنداان نابالغ با دیواره های عاجی نازک از نظر تشخیص، درمان و پرگنوز با مشکل مواجه است.

از آنجا که وجود یک پالپ سالم برای پیشرفت تکامل ساختار ریشه لازم است، باید تلاش کرد تا بدنبال صدمات تروما، تاحدممکن پالپ وایتال را حفظ مرد و این مستلزم دستیابی به تکنیکهای نوین در بعد تشخیصی است و اهمیت این موضوع با محدودیتهای تستهای موجود در تناقض است.

شاید امروزه با تکنیکهای رایج تنها راه تشخیص قطعی نکروز پالپ بدنبال تروما، نمای رادیوگرافی یک ضایعه رادیولوسنت پری آپیکال باشدکه حاکی از سیر روبه افزایش واکنشهای التهابی در ناحیه پری آپیکال می باشد.

درعین حال Anderson در سال 1986 بیان کرده است که در تروماهای متوسط یک رادیولوسنسی یل تغییررنگ گذرای تاج ممکن است پیش بیاید که متعاقب آن وایتالیتی پالپ حفظ شود(3) Laser Doppler Flowmetry یا L.D.F یک روش الکترواپتیکال غیرتهاجمی برای ارزیابی وایتالیتی پالپ با استفاده از تعیین وجود یا عدم وجود جریان خونی پالپی می باشد(1) LDF جریان خون پالپی را با استفاده از Blood PerfusionFlux و غلظت خون نشان داده و بنابراین درجه وایتالیتی پالپ را تعیین مینماید(4).

اساس کار این است که فوتونهای نورلیزر پس از تابش با گلبولهای قرمز درحال حرکت برخورد می کنند.

فوتونهایی که با RBC ها برخورد کرده اند، دچار تفرق شده و براساس اصول داپلر دچار شیفت فرکانس میشوند.

اما فوتونهایی که به اجزای ساکن برخورد میکنند، دچار شیفت فرکانس نمیشوند.

در نور منعکس شده نسبت نوری که دچار شیفت شده به نوری که دچار شیفت فرکانس نیست، یک معیار نیمه کمی برای اندازه گیری جریان خون در بافت است.

بخشی از نور به دستگاه Photodetector بازمی گردد و تبدیل به یک Signal می شود(Flux Signal) که آنرا با واحد قراردادی (PU=Perfusion Unit) می سنجند.

از آنجا که گلبولهای قرمز جزء غالب متحرک درخون هستند لذا کمیت بدست آمده را می توان بعنوان ایندکسی برای جریان خون پالپی به حساب آورد.

مشخصات لیزر مورد استفاده در LDF از زمان معرفی این تکنیک لیزرهایی با طول موجهای متفاوت به این منظور مورد استفاده قرار گرفته اند.

در تکنیک اصلی که برای اندازه گیری جریان خون در بافت پوست، کورتکس کلیه و مزانتر روده ارائه شد از لیزر He-Ne با طول موج 632.8 نانومتر استفاده میشود.

اما در دندانپزشکی بعلت وجود دومانع یعنی مینا و عاج بر سر راه نور برای رسیده به پالپ، لیزر های Infra red (طول موج بین 780 و 810 نانومتر) که توانایی بیشتری نسبت به لیزرهای دارای طول موج کوتاهتر مثل He-Ne برای نفوذ از مینا و عاج دارند مناسب تر می باشد.

“لیزر” ترس از مراجعه به دندانپزشک را کاهش داده است به کمک لیزر، درمان‌های دندانپزشکی ساده تر و برای بیماران قابل تحمل تر شده تا جایی که این شیوه توانسته است از ترس ناشی از آمپول بی‌حسی که بسیاری از افراد را از مراجعه به دندانپزشک منصرف می‌کند تا حد زیادی کم کند به گزارش روابط عمومی انجمن دندانپزشکان عمومی ایران ، دکتر “ناصر نبوی” دندانپزشک که درجریان برپایی دومین کنگره علمی سراسری انجمن دندانپزشکان عمومی افزود: در حال حاضر از روش لیزر برای درمان بافت های سخت مانند دندان و استخوان کلیه انساج سخت در دهان وبافت‌های نرم می توان بهره گرفت.

وی با اشاره به اینکه از لیزر در کلیه امور دندانپزشکی به غیر از برخی جراحی‌ها مانند کشیدن دندان‌ها یا پرکردنی‌های فلزی داخل دندان می توان گرفت خاطر نشان ساخت : بهره‌گیری از لیزر به ویژه برای روش‌های زیبایی در دندانپزشکی کاربرد فراوان داشته و در چنین مواقعی می‌توان به راحتی لیزر را جانشین تیغ جراحی فرزهای متداول کرد.

به گفته دکتر نبوی ،از آن جایی که لیزر دارای ارتعاش نبوده و ایجاد حرارات و درد نمی‌کند در کار ترمیم دندان ،از تیغ و فرز موفق تر بوده و بافت نرم را دچار خونریزی نمی‌کند.

وی گفت:روش استفاده از لیزر،احتیاج کمتری به آمپول بی‌حس‌کننده داشته و در آینده نه چندان دور استفاده از لیزر جزو لاینفک شیوه‌های درمانی به شمار خواهد رفت بنابر اظهارات این دندانپزشک که خود برای اولین بار از لیزر در امر دندانپزشکی در کشور بهره جسته است ،قدمت این روش به بیش از سه سال می‌رسد.

وی گفت:اکثر مراجعه‌کنندگان از کار با لیزر اظهار رضایت کرده،اما همچنان به دلیل آن که این روش نیازمند تجهیزات گرانتری نسبت به روش سنتی است ،هزینه‌های درمانی آن به مراتب بیش از روش‌های‌هایی است که در گذشته استفاده می‌شده است دکتر نبوی در پایان تصریح کرد:با ورود دستگاه‌های جدید لیزر ،با فن آوری پیشرفته و تکمیلی این تجهیزات ،امکان کاهش قیمت این تکنولوژی در آینده پیش بینی می‌شود.

درمان بیماری دیابت با لیزر کم توان دیابت شیرین یک بیماری تحلیل برنده است که چندین عارضه جدی را سبب میشود و تاکنون برای آن درمان شناخته شده ای معرفی نشده است .

فقط در امریکا در حدود شانزده میلیون نفر از دیابت شیرین رنج میبرند.

از این تعداد یک میلیون نفر دیابت نوع یک و هفت میلیون نفر دیابت نوع دو و هشت میلیون نفر نیز دارای دیابت نوع دو بدون اطلاع و تشخیص هستند .

این بیماری و عوارض آن همه ساله پانزده درصد از بودجه مراقبت های بهداشتی آمریکا را بخود اختصاص میدهد دانشمندان پیش بینی نموده اند که شش سال دیگر (سال2010) 220 میلیون نفر از دیابت رنج میبرند .

ترک نمودن کنترل دیابت باعث پدید آمدن عوارض خطرناکی مثل کوری ، بیماری کلیوی ، آسیب عصبی ، بیماری قلبی ، سکته مغزی و غیره میشود .

در این گیر و دار سازمان هوا فضایی آمریکا (ناسا) نیز به جمع مبارزین با این بیماری اضافه شده است.

هدف انها رشد دادن یک کریستال انسولین در ایستگاه شاتل فضایی است که این کیفیت در روی زمین قابل دستیابی نیست.

بهر حال تولید انسولین فضایی بنظر نمیرسد انسان را از دست بیماری دیابت برهاند چون علت بروز انواع دیابت چیز های دیگری نیز میباشد .در عوض ما مجبوریم روشی بیابیم که بر ارگانیزم انسانی اثر نماید بطوری که در عملکرد سلولی ، بافتی ، عضوی و سیستمی آنچنان تغییری ایجاد نماید که قند خون به محدوده طبیعی برگشته و عوارض دیابت نیز ناپدید گردد.

این آرزو فعلا با روشهای دارویی امروزی مثل تزریق داروی پایین آورنده قند خون و یا خوردن قرص ممکن نیست .

ولی با روش Bioresonance Information Quantum باعث یاد آوری اطلاعات لازم برای عملکرد طبیعی بدن که بخاطر پیشرفت بیماری از دست رفته است میشود، و نیز انرژی لازم برای ارگانیزم فاقد انرژی را جهت برگشت عملکرد فیزیولوژیک آن به مقادیر طبیعی و ریشه کنی بیماری تامین مینماید.

با توجه به تجربیات سودمندی که در زمینه علم جدید لیزردرمانی بدست آمده است روش ماهرانه ای برای درمان دیابت نوع یک و دو بکمک لیزردرمانی Bioresonance Information یا (BILT) ابداع شده است که در آن بیماران دیابتی بدون نیاز به انسولین و قرص قند و یا رژیم غذایی شدید به زندگی طبیعی بازمیگردند.

جراحی و درمانهای شیمیایی هیچکدام نتوانسته اند بیماری قند را درمان نمایند.

طب لیزری بکمک طب کوانتوم آمده و تاثیر پیشرونده و سودمندی در درمان بیماری ها گذاشته است.

لیزردرمانی کم توان (Low Level Laser Therapy) یا LLLT ابتدا بمنظور انرژی بخشیدن به ارگانیزم بیمار مورد استفاده قرار گرفت.

بعدهادر طی کار LLLT پدیده جذب رزونانس (resonance absorption phenomenon)کشف شد .در همان اوایل کاربرد لیزردرمانی کم توان پدیده جذب رزونانس بعنوان راه رسیدن ادراکی به ماهیت بیماری، به جهت اثر گذاری مستقیم بر آن ارگانیزم در سطح اتمی و مولکولی توسعه پیدا کرد .

لیزردرمانی کم توان میتواند بصورت لیزردرمانی Bioresonance Information انجام شود از آن جهت که اولا هیج عارضه خطرناکی ندارد ثانیا میتواند بصورت یک درمان بسیار مؤثر در برطرف نمودن هر قسمتی از بیماری و حتی قوی تر کردن ارگانهای سالم نیز بکار رود.با مشاهده نتایج LLLT انجام شده در گروه دیابتی های با سنین مختلف ،این عقیده را که هر بیماری ( با توجه به سطح عملکرد و وسعت ضایعه و نوع آسیب به آن ارگان) قابل برگشت است ثابت میشود.

تاثیر لیزر گالیم آرسناید در درمان کمردرد مزمن پروفسور سوریانو در روزاریو آرژانتین(Prof.

Soriano) یک تحقیق دوسوکور از افراد سالمند که از درد مزمن کمر ( Chronic LBP ) رنج می بردند انجام داد.

پس از معاینه بالینی ، بیماران به دو گروه تقسیم شدند.

یک گروه لیزر گالیم آرسناید 4ژول در هر نقطه دریافت نمود و گروه دیگر تشعشع کاذب دریافت کرد.

10 بار به صورت روزی یک بار انجام شد.

درد با مقیاس VAS در ابتدا و انتهای دوره درمان اندازه گیری شد.

درمان در 71 در صد گروه لیزر و 36 درصد گروه کاذب موثر بود .

درد در 45 درصد گروه لیزر و 15% گروه کاذب کاملا” از بین رفت.

در طی پیگیری 35% بیماران گروه لیزری که بهبود درد تا میزان 60 % داشتند در مقایسه با 70% گروه کنترل دچار عود شدند.عوارض جانبی وجود نداشت.

لیزردرمانی – روشی جدید در درمان آسیب به اعصاب محیطی Laser therapy- A new modality in the treatment of peripheral nerve injuries 25 years experience from basic science to clinical studies S.rochkind, MD Department of neurosurgery- telavive University تاثیر لیزرکم توان بر روی سلولهای عصبی در مطالعه ای که با استفاده از اشعه لیزر هلیوم- نئون 632.8 نانومتر برای تعیین اثر نور لیزر برروی سلولهای مغز جنین موش و سلولهای مغز موش بالغ انجام شد مشخص گردید که نور مستقیم لیزر هلیوم- نئون به میزان 3.6 ژول بر سانتی متر مربع سبب تسریع در پروسه های سلولی رشد و نمو گرد ید که در نمونه کنترل نور لیزر ندیده فقط مقدار کمی رشد دیده میشد.

این مشاهده پیشنهاد میکند که اشعه لیزر کم توان را میتوان در موضعی که بطور آزمایشی باعث آسیب عصب محیطی در آن شده ایم بکار برده و باعث تسریع پروسه های رشد در آن شویم و در نتیجه آن باعث تسریع در ترمیم جراحت عصب شویم.مکانیزم لیزر کم توان در بافت عصبی بطور کامل فهمیده نشده است ولی بعضی آزمایشات بطور ضمنی اثرات فتوشیمیایی نور لیزر را در سیستمهای بیولوژیک توضیح میدهد.

سیتوکرومها تاثیر پذیرفته وباعث تحریک فعالیت Redox در زنجیره تنفس سلولی میگردد ودر نتیجه سبب افزایش در تولیدادنوزین تری فسفات شده که بنوبه خود باعث فعالیت Na,k-ATPase و دیگر حامل های یونی میشود که در نها یت باعث افزا یش فعالیت سلولی میگردد.

مطالعه بر روی حیوا ن- تاثیر لیزر درمانی بر آسیب شدید اعصاب محیطی روش اشعه دادن برای درمان آسیبهای سیستم اعصاب محیطی و مرکزی در سال1978 توسط روکیند ابداع وسپس طی سالهای بعدی تغییراتی نمود.

مدل مورد استفاده در این کار عصب سیا تیک موش بود.

سپس تشعشع لیزر کم توان جهت جراحت شدید اعصاب محیطی چه بطور مستقیم و چه بصورت روی پوستی بکار رفت.

اثر این دو نوع لیزر درمانی در کوتاه مدت اندازه گیری شد یعنی هم پس از چند دقیقه و هم پس از طولانی مدت(روز ها و ماهها) .

در نمونه کوتاه مدت : از طریق زخم باز به عصب جراحت دیده تشعشع مستقیم صورت گرفت و پتانسیل عمل اندازه گیری شد.

طول موجها و قدرتهای مختلفی بکار برده شد و مشخص گردید که طول موجهای 540 ، 632.8 و780 نانومتر بیشترین اثر را دارند .

(P=0.01) در نمونه طولانی مدت : مشخص شد همانطور که انتظار می رفت فعالیت الکتروفیزیولوژیک در نمونه آسیب دیده ای که اشعه ندیده بود کاهش داشت .

اما استفاده از لیزر کم توان از کاهش فعالیت الکتروفیزیولوژیک جلو گیری کرد ویا پیشرفت آن را کند نمود.

(P=0.001) این خاصیت هم بلافاصله بعد ازآسیب و هم در طولانی مدت بروز کرد.

این تحقیق نشان داد که وقتی درمان با لیزر کم توان برای هر دو قسمت عصب محیطی آسیب دیده و بخش نخاعی آن انجام شود در مقایسه با کاربرد لیزردر محل ضایعه به تنهایی مدت زمان بهبودی و کیفیت ترمیم عصب سیاتیک اسیب دیده بهتر میشود .مطالعات بافت شناسی نیز یافته های الکتروفیزیولوژیک را تایید می کنند بدین صورت که لیزر کم توان باعث کاهش ویا جلوگیری از پیدایش بافت اسکار در محلهای آسیب دیده می شود.

تشعشع لیزر باعث افزایش جوانه زدن(Sprouting) اکسونها در عصب آسیب دیده سیاتیک شده و باعث تسریع در بهبودی اعصاب محیطی آسیب دیده می شود .

بعلاوه اثر سودمند تشعشع لیزر کم توان نه تنها در عصب درمان شده با لیزر دیده میشود بلکه در سگمنت مطابق آن در نخاع نیز بروز میکند .

درمان با لیزر کم توان بطور چشمگیری باعث کاهش تغییرات دژنراتیو در محل عصب درنخاع شده و افزایش تکثیر نوروگلیا هم از نوع استروسیتها و هم از نوع الیگودندروسیتها را بدنبال دارد.

این مطلب نشاندهنده این است که متابولیسم نرونها بالاتر رفته و توانایی تولید میلین بواسطه درمان لیزری بهتر میشود .

همچنین تشعشع لیزر کم توان باعث ایجاد اثرات سیستمیک در اعصاب محیطی بشدت آسیب دیده و مطابق آن در نخاع میشود .

مطالعه تصادفی دو سویه کور میزان ترمیم عصب سیاتیک موش بعد از بخیه کردن و لیزر درمانی بعد از عمل بتازگی اثر درمانی تشعشع لیزر کم توان برروی ترمیم اعصاب محیطی پس از قطع کامل و آناستوموز مستقیم ان در عصب سیاتیک موش بررسی شده است .

لیزر با طول موج 780 نانومتر ترانس کوتانئوس روزی 30 دقیقه برای 21 روز پی درپی برروی محل اسیب عصب سیاتیک و مطابق آن در نخاع بلافاصله بعد از بستن زخم تابانده شد .

پاسخ مثبت سوماتوسنسوری در 55% موشهای اشعه دیده ودر 11% موشها اشعه ندیده مشاهده شد .

رنگ آمیزی ایمنوهیستوکمیکال در گروه درمان شده با لیزررشد بیشتر آکسون و کیفیت بهتر پروسه ترمیم بدلیل افزایش تعداد اکسونهای با قطر متوسط و قطر زیاد را نشان داد .

مطالعه بالینی پیلوت در گروه بیماران بستری شده در بخش جراحی مغز و اعصاب مرکز پزشکی سوراسکی و در افرادی که از جراحت شدید اعصاب محیطی و براکیال پلکسوس برای مدت بیش از دو سال رنج می بردند .- هرکدام از 59 بیمار با لیزر CW 780 nm برای 5ساعت درروز بمدت 21 روز پیاپی با استفاده از سیستم لیزری بخصوصی که مخصوص روش خودمان طراحی شده بود، درمان شدند .

ملاک درمان با لیزر دراین افراد بقرار زیر بود: بیمارانی که از اختلالات جزیی حرکتی و حسی در رنج بودند و جراحی مثمر ثمر نبود .

56% بیماران درمان شده با لیزر نتایج خوب و عالی در اعمال موتور نشان دادند .

مطالعه اتفاقی دوسویه کور گروه کنترل و پلاسبو درخصوص تاثیر لیزر کم توان در درمان جراحت اعصاب محیطی : این مطالعه در افرادی که آسیب ناقص اعصاب محیطی در شبکه براکیال از 6 ماه تا چند سال قبل داشته اند انجام شد .

پروتکل این درمان با مجوز کمیته هلسینکی دانشگاه سوراسکی و وزارت بهداشت و باهمکاری بخش توانبخشی انجام شد .

این مطالعه بهبودی فانکشنال این بیماران را پس از درمان بالیزر کم توان و یا پلاسبو مورد بررسی قرارداد .

بهبودی این بیماران با مقایسه اشکال موجود قبل و بعد از جراحی طبقه بندی شد .

درجه بندی پس از لیزر درمانی یاپس از پلاسبو با مقایسه تغییر در قدرت پس از درمان و قبل از درمان انجام شد .

تقریبا در همه موارد سطح عمل موتور قبل از درمان حداقل تا خیلی ضعیف بود.

از نظر آماری در گروه درمان شده با لیزر درمقایسه با گروه پلاسبو بهبودی قابل ملاحظه ای در فعالیت موتوری دیده شد (P=0.0001) .

یافته های الکتروفیزیولوژیک از لحاظ اماری نشاندهنده بهبودی قابل ملاحظه در گروه درمان شده بالیزر بود .

تجربیات 25 ساله ما نشان داد که لیزردرمانی روشی ارزان و غیرتهاجمی بوده و به عنوان درمان اضافی و استاندارد برای بهبودی کارکرد در بیماران داراری آسیبهای اعصاب محیطی و شبکه براکیال محسوب میشود .

بر اساس تجربیات بالینی ما مزیت اصلی لیزردرمانی تقویت و شتاب گرفتن بهبودی در بافت عصبی آسیب دیده میباشد .

نتایج درمانی نشان میدهد که بهبودی پیشرونده در کارکرد عصب باعث بهبودی قابل توجه میگردد.