بیماری سارس
این بیماری یک بیماری ویروسی است که توسط نوعی ویروس از خانواده کورناویروس که تا بحال در انسان و حیوان بیماریزایی نداشته است حادث میشود .
ویروس عامل این بیماری سریع دچار موتاسیون میشود و از دسترس سیستم ایمنی و داروها دور میماند و از طرفی بعلت همین سرعت در تغییر است که تابحال واکسنی علیه آن تهیه نشده است اما بهر طریق بشر راه مبارزه با آنرا کشف خواهد کرد .
این بیماری بشکل یک ذات الریه عفونی با علائم تب سرفه و اشکالات تنفسی بروز میکند و درصورت عدم تشخیص بموقع میتواند منجر به مرگ فرد مبتلا شود .
در حال حاضر ۲۷ کشور دنیا مواردی از ابتلا به این بیماری را گزارش کرده اند و تا امروز تعداد مبتلایان به سارس معادل ۴۲۸۸ نفر میباشد که ۲۵۱ تن از آنان جان خود را از دست داده اند و تعداد ۲۰۳۲ نفر نیز از آن جان سالم بدر برده اند .
کشورهائی که انتقال بیماری در آنها وجود دارد عبارتند از : کانادا - چین - هنگ کنگ - تایوان - سنگاپور - انگلیس - ایالات متحده آمریکا و ویتنام
تماس با ترشحات مخاط تنفسی فرد آلوده بیماری را به فرد سالم انتقال میدهد
سارس
بیماری بسیار شدید تنفسی (Severe Acute Respiratory Syndrome) که اصطلاحا سارس خوانده می شود تاکنون جان بیش از 500 نفر را در سراسر جهان
گرفته و بیش از 7300 نفر را مبتلا کرده است.این عفونت مرگبار سازمان بهداشت جهانی را واداشته است هشداری سراسری برای پزشکان و دولت ها صادر کند.
منشا عفونت :
نخستین گزارش های مربوط به آلودگی به ویروس سارس ، در پی مرگ یک بازرگان آمریکایی در اواسط ماه مارس در بیمارستانی در هنگ کنگ منتشر شد.
وی به چین و ویتنام سفر کرده بود. به دنبال آن سفر، شماری از کارمندان بیمارستانی آن کشورها و همچنین کارمندان هنگ کنگی بیمار شدند.با این حال، گمان می ورد سرمنشا این ویروس استان جنوبی گوانگدانگ چین در ماه اوت بوده که در ماه نوامبر توسط مسافران هوایی در جهان منتشر شده است.
نشانه های بیماری :
کارشناسان معتقدند که پس از ورود ویروس سارس به بدن، احتمالا تا ده روزطول می کشد تا علائم بیماری ظهور کند. نشانه های شناخته شده بیماری مانند نشانه هایآنفولانزا از جمله تب شدید، سردرد، گلودرد و سرفه است.بیمارانی که اخیرا از کشوری که سارس در آن شیوع یافته بازگشته اند یا گمان می کنند در تماس با یک فرد آلوده قرار گرفته اند، باید در صورت بروز این علائم به پزشک مراجعه کنند.در ابتدا اعلام شده بود که نرخ مرگ و میر 4 درصد است ،یعنی 4 نفر تلفات در هر 100 مورد بیماری، ولی نتیجه تحقیقات اخیر نشان می دهد که نرخ مرگ و میر ناشی از این بیماری هفت تا 13 درصد در میان جوانان و تقریبا 50 درصد در میان افراد 60 ساله و بالاتر است.با این حال، این نسبت می تواند با توجه به کیفیت مراقبت های بهداشتی متغیر باشد.