دانلود تحقیق روستا رندان

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
واندرین کار دل خویش بدریا فکنم
از دل تنگ گنه کار برآرم آهی
کاش اندر گنه آدم و حوا فکنم
مایه خوشدلی آنجاست که دلدار آنجاست
میکنم جهد که خود را مگر آنجا فکنم

اگر نرفته و ندیده بودم ، بی تردید وجود چنین آبشاری را در اطراف تهران تکذیب میکردم .

آخه مگه میشه آبشار به این زیبایی ، آب به این زلالی ، هوا به این باحالی اون هم در فاصله 20 کیلومتری تهران وجود داشته باشه .

این آبشار زیبا در شمال روستای رندان ( رندان به معنی کسی که روایت میداند ) در منطقه سولقان واقع شده است .

روستای رندان روستایی است در دامنه کوه ، با جمعیت کم که بیشتر به دامداری و باغداری اشتغال دارند,

محصولات عمده آن بیشتر سیب ، گیلاس ، آلبالو ، هلو و گردو میباشد .

مسیر دسترسی به این روستا بسیار دشوار بوده و در اکثر اوقات در زمستان راههای ارتباطی به آن قطع میگردد .

این روستا بین امامزاده عقیل و روستای تالون واقع شده است و جهت رسیدن به آن به سمت امامزاده داود بعد از سولقان وارد دومین جاده سمت چپ میشویم که تابلویی هم در ابتدای جاده جلب توجه میکند که بر روی آن نوشته شده " تا رندان 4 کیلومتر"

جاده روستای رندان به تالون
جاده رندان جاده ای است باریک ، پرپیچ و خم با دره هایی عمیق و ‍ ژرف و فوق العاده خطرناک .

ساعت 7 صبح ماشین را در رندان پارک میکنیم و با دیگر همنوردانم آقایان صارمی و شاهی شروع به حرکت می نماییم .

تصویر بالا از سایت وبلاگ چال تهیه گردیده
در ابتدا قصد رفتن به گردنه لت و قله 3200 متری سرلت را داشتیم ولی مسیر پاکوب ما را به دره ای دیگر کشاند .

به قول معروف چی فکر میکردیم چی شد........

در طول مسیر نسیمی جان بخش گویی از سمت چمنزار پر گل می وزید و بصورت رایحه فرحبخش به مشام ما می رسید .مسیر را از طریق کوچه باغهای زیبا در کنار رودخانه رندان ادامه می دهیم که آب فوق العاده تمیز و زلالی دارد.

بد نیست بدانید رودخانه رندان یکی از منابع آبی حوزه کن – سولقان است .

دیگر منابع آبی این منطقه شامل رودخانه های امامزاده داود – تالون – کشار – سنگان و الیاس است ..

کوههای اطراف کاملا" صخره ای و در بعضی از نقاط دهانه های غارهایی کوچک در دل این صخره ها خودنمایی میکند .

به ناگاه خود را داخل دره ای زیبا و شگفت انگیز می بینیم .

با عبور از روی پلهای قدیمی ولی جذاب که عبور از روی آنها بیشتر شبیه بند بازی می ماند راه را ادامه می دهیم .

کم کم ارتفاع می گیریم و از طریق مسیر پاکوب بر روی ارتفاعات می رویم .

بخاطر باریک شدن راه و گذر از دره های بلند و طولانی و عمیق ، کوهپیمایی کمی دشوار می شود وهوشیاری و دقت بیشتری را می طلبد .

پس از 75 دقیقه کوهپیمایی از طریق مسیری مشخص به سراشیبی تندی می رسیم که ما را دوباره به کف دره ای دیگر راهنمایی میکند .

مسیر را ادامه میدهیم بدون اینکه خودمان بدانیم که این مسیر به کجا ختم میشود .

15 دقیقه دیگر کوهپیمایی میکنیم ، ناگهان آبشاری زیبا در جلوی چشمان ما ظاهر میشود .انگار وارد بهشت شده ایم .

اونقدر ذوق کردیم که نگو.

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم واندرین کار دل خویش بدریا فکنم از دل تنگ گنه کار برآرم آهی کاش اندر گنه آدم و حوا فکنم مایه خوشدلی آنجاست که دلدار آنجاست میکنم جهد که خود را مگر آنجا فکنم اگر نرفته و ندیده بودم ، بی تردید وجود چنین آبشاری را در اطراف تهران تکذیب میکردم .

این آبشار زیبا در شمال روستای رندان ( رندان به معنی کسی که روایت میداند ) در منطقه سولقان واقع شده است .

روستای رندان روستایی است در دامنه کوه ، با جمعیت کم که بیشتر به دامداری و باغداری اشتغال دارند, محصولات عمده آن بیشتر سیب ، گیلاس ، آلبالو ، هلو و گردو میباشد .

این روستا بین امامزاده عقیل و روستای تالون واقع شده است و جهت رسیدن به آن به سمت امامزاده داود بعد از سولقان وارد دومین جاده سمت چپ میشویم که تابلویی هم در ابتدای جاده جلب توجه میکند که بر روی آن نوشته شده " تا رندان 4 کیلومتر" جاده روستای رندان به تالون جاده رندان جاده ای است باریک ، پرپیچ و خم با دره هایی عمیق و ‍ ژرف و فوق العاده خطرناک .

تصویر بالا از سایت وبلاگ چال تهیه گردیده در ابتدا قصد رفتن به گردنه لت و قله 3200 متری سرلت را داشتیم ولی مسیر پاکوب ما را به دره ای دیگر کشاند .

در طول مسیر نسیمی جان بخش گویی از سمت چمنزار پر گل می وزید و بصورت رایحه فرحبخش به مشام ما می رسید .مسیر را از طریق کوچه باغهای زیبا در کنار رودخانه رندان ادامه می دهیم که آب فوق العاده تمیز و زلالی دارد.

بد نیست بدانید رودخانه رندان یکی از منابع آبی حوزه کن – سولقان است .

کوههای اطراف کاملا" صخره ای و در بعضی از نقاط دهانه های غارهایی کوچک در دل این صخره ها خودنمایی میکند .

با عبور از روی پلهای قدیمی ولی جذاب که عبور از روی آنها بیشتر شبیه بند بازی می ماند راه را ادامه می دهیم .

بخاطر باریک شدن راه و گذر از دره های بلند و طولانی و عمیق ، کوهپیمایی کمی دشوار می شود وهوشیاری و دقت بیشتری را می طلبد .

مسیر را ادامه میدهیم بدون اینکه خودمان بدانیم که این مسیر به کجا ختم میشود .

.

به این فکر میکنم که چه تعداد از تهرانی ها از وجود چنین جایی باخبرند .

آیا آنها هم اگر گذرشان به اینجا بیفتد مثل ما در حیرت این زیبایی انگشت به دهان می مانند ؟

صبحانه را با صدای شــُرشــُر آبشار رندان صرف کردیم و بعد از نیم ساعت تماشا و استراحت در کنار آبشار مسیر برگشت را انتخاب کردیم .

بعد از رسیدن به رندان تصمیم گرفتیم در ادامه جاده اصلی با ماشین جهت شناسایی سری هم به روستای تالون بزنیم که این کار را هم انجام دادیم و سپس راهی تهران پر دود و .

آبشار و تنگه آیینه ورزانای مهربان مهد امید .

آخر تویی ماوای من هم مسکنم ، هم لانه ام ، کاشانه ی زیبای من آیینه ورزان روستایی است در هفتاد کیلومتری تهران در جاده فیروزکوه بعد از گیلاوند ، روبروی روستای آبسرد .

در این روستای سرسبز و آباد درختان زیادی همچون گیلاس ، زردآلو ، سیب ، گردو ، آلبالو و .

وجود دارد و آب و هوای عالی آن زبانزد عام .

این روستا به ۲ بخش تقسیم شده ده پایین که در دشت قرار دارد و ده بالا که بر روی کوه قرار گرفته .

یکی از مسیرهای قله زرین کوه یا زرینه کوه به ارتفاع ۳۴۵۲ متر غیر از روستاهای جابان و خسروان از این روستا میگذرد .

با صعود بر روی این قله دورنمایی زیبا از دریاچه های تار و هویر را خواهیم داشت که در نقشه بالا این دو دریاچه دیده میشوند.

روستای آیینه ورزان یا عین ورزان روستایی است نشسته بر دامن البرز شرقی با طبیعتی بسیار سبز و محصور کننده .

یکی از زیباترین روستاهای استان تهران که با وجود درختان گوناگون و جویبارهای فراوانش گو این که طبیعت از سر مهر انسان را به دامن خویش فرا می خواند .

در تاریخ ۱۵/۰۳/۱۳۸۷ اینجانب به اتفاق یک جمع دوستانه به آبشار و تنگه عین ورزان رفتم .

برای رفتن به این آبشار و تنگه فقط کافی است که نهر پر آب روستا را به سمت شمال تعقیب کنیم.

بعد از خانه های مسکونی روستا با یک شیب تند حدود ۴۵ درجه روبرو خواهیم شد .

بعد از نیم ساعت کوهپیمایی و پشت سر گذاشتن این شیب تند به یک جاده خاکی در سمت چپ برمی خوریم که تقریبا" ۳ کیلومتری درازا دارد .

در نهایت دوباره در مسیر رودخانه قرار خواهیم گرفت و با یک صعود نیم ساعته به آبشار زیبای اول می رسیم که ارتفاع آن به ۲۰ متری می رسد.

پس از استراحت و تماشای ریزش آب از این آبشار زیبا و گرفتن انرژی مضاعف ، مسیر را از بالای آبشار ادامه می دهیم و کمتر از ۱۰ دقیقه به یک تنگه باریک که عرض آن تقریبا" ۲ متر است می رسیم.

با گذر از پیچ و خم تنگه ، یاد و و خاطره تنگه واشی در ذهنم زنده شد با این تفاوت که در این تنگه فقط ما چند نفر بودیم ولی در تنگه واشی هر هفته هزاران نفر بازدید کننده داره که متاسفانه همین امر باعث شده که تنگه واشی جذابیت خودش را از دست بده و مهمترین عامل هم انبوه زباله بخاطر عدم رعایت مردم عزیز میهنمان است .

از تنگه به بعد برای ادامه مسیر چاره ای نیست باید دل را به آب زد .

راه رفته را باید رفت .

مناظر آنقدر زیبا و خنکی آب آنقدر دلچسب که تمام مشکلات شهر و شهرنشینی را فراموش می کنیم .

دیواره های بلند و سر به فلک کشیده از دو طرف ما را راهنمایی می کنند تا به آبشار دوم برسیم .

آبشاری زیباتر ولی کوتاه تر از آبشار اول .

دیواره ها بسیار بلند هستند و بالا رفتن از این دیواره ها فقط با داشتن تجهیزات فنی و سنگنوردی مقدور میباشد .

و مسیر آبشار هم بطوری است که ادامه راه مقدور نیست مگر اینکه از زیر آب سرد آبشار صعود کنیم که با بدنهای گرم و عرق کرده ، کار عاقلانه ای بنظر نمیاد.

با حسرت مسیر را چک می کنیم ولی ادامه کار خطرناک است .

دو نفر از همراهان کم تجربه من اصرار به ادامه کار داشتند ولی با مخالفت من روبرو شدند و برگشتند .

نتیجه گیری : کوهها زیبا هستند ولی ارزش مردن ندارند.

قلعه الموتزپوچ جهان هیچ اگر دوست دارم ترا ، ای کهن بوم و بر دوست دارم برای رفتن به این قلعه بایستی ابتدا مسیر ۱۴۰ کیلومتری قزوین را طی نمود.

نرسیده به شهر قزوین سمت راست یک تابلوی بزرگ شما را به قلعه الموت راهنمایی میکند که از آنجا ۱۰۸ کیلومتر تا قلعه فاصله دارید و بخاطر دره ها و پرتگاه ها و باریک بودن جاده این مسیر بین ۲ تا ۳ ساعت طول میکشد.

همانطور که در نقشه دیده میشود پس از معلم کلایه روستای گازرخان ( قلعه حسن صباح ) با خودکار مشخص شده.

البته اگر این مسیر را صبح زود در بهار یا تابستان بروید خیلی فرحبخش است و لذتی وافر از دیدن مناظر زیبا خواهید برد ضلع جنوبی قلعه قلعه الموت را مردم محل قلعه حسن می نامند .

حسن صباح در سال۴۸۳ هجری قمری این قلعه را تصرف کرد که در شمال شرقی روستای گازرخان بر فراز کوهی از سنگ به ارتفاع ۲۱۰۰ متر از سطح دریا قرار دارد .

قلعه بالا این قلعه به دو بخش تقسیم می شود .

قلعه بالا و قلعه پایین .

قلعه بالا یا قلعه بزرگ که از سنگ و ملات گچ ساخته شده ، کمتر از سایر قسمتها آسیب دیده و در حال حاضر سازمان میراث فرهنگی در حال مرمت آن میباشد و متاسفانه طی سالیان گذشته این قلعه هم از دست انسانهای طمعکار در جستجوی گنج در امان نبوده و شدیدا" صدمه دیده که خوشبختانه در حال حاضر تحت حفاظت نگهبانان میراث فرهنگی میباشد.

دیوارهای ساخته شده از سنگ و ملات گچ این قلعه در سال ۶۵۴ هجری قمری به دستور هلاکوخان به آتش کشیده شد و ویران گردید و در دوره های مختلف تاریخ ، بعنوان زندان و تبعیدگاه مورد استفاده واقع می شده است.

پلکانی که به سردخانه ، محل نگهداری آذوقه منتهی میشد گذری کوتاه در رابطه با حسن صباح : حسن صباح از ایرانیانی بود که در دوره سلجوقی قیام کرد و از مخالفان سرسخت تسلط اعراب و ترکان سلجوقی بر ایران بود .

مذهب وی و پیروانش اسماعیلیه بود که شاخه ای از تشیع است با این تفاوت که آنان به هفت امام اعتقاد دارند و امامت را بعد از امام جعفر صادق(ع) حق فرزند وی اسماعیل دانسته اند.

قلعه پایین حسن صباح سالها با اشغالگران مبارزه نمود و نقش بزرگی هم در گسترش زبان فارسی و عقب زدن زبان عربی در ایران داشت .

شیوه حسن صباح در از بین بردن مخالفان ، کشتن مستقیم افراد به همراه جانفشانی قاتل یعنی همان چیزی که امروز ترور مینامیم بود.

آیا میدانید واژه الموت ( اله - اموت ) ا ، ل ، ه ، ا ، م ، و ، ت به حساب ابجد ( ۱ - ۳۰ - ۵ - ۱ - ۴۰ - ۶ - ۴۰۰ ) سال ورود حسن صباح به دژ یعنی ۴۸۳ برابر است که پیروان حسن این تصادف محض را از کرامات او می دانند.

تونلی که در دل کوه بر فراز قلعه کنده شده و با گذر از این تونل ، قلعه بالا که روی شیب ساخته شده است و همچنین روستای گازرخان ودره الموت کاملا" نمایان میشود.ابعاد این تونل ۶ متر طول ، ۲ متر عرض و ۲ متر ارتفاع میباشد.

روستای گازرخان به گفته اهالی روستا ، گازرخان نام یکی از سرداران سپاه هلاکوخان بوده که پس از قلع و قمع اسماعیلیان و نابودی قلعه الموت ، والی منطقه الموت شده اصطبل در قلعه بالا در حال مرمت روستای لالونلالون یک روستای زیبا در نزدیکی تهران و مسیر دسترسی به لالون از طریق جاده فشم میباشد .

وقتی به دو راهی فشم رسیدید سمت راست به سمت زاگون و گرمابدر ادامه مسیر میدهید .

در زاگون سمت چپ جاده باریکی میباشد که شما را تا لالون هدایت میکند .

مکانهای دیدنی لالون : کوچه باغهای زیبای روستای لالون - تنگه لالون - چشمه های فراوان بلاخص چشمه آب معدنی تلخ آب - آبشار زیبای خُل نو ( برای رسیدن به این آبشار حدود ۴ ساعت راهپیمایی نیاز میباشد )