دانلود تحقیق مهدویت در قرآن

ما منتظران حضرت مهدی (ع) بارها نوید فتح وظفر را درقرآن کریم خوانده ایم وطبق گفته قرآن مهدی روزی ظهور می کند وچشمان ما منتظران به نورآن بزرگوار منور می گردد.

چنانکه خداوند فرموده است: «‌وزمین به نور پروردگار روشن می گردد.» (سوره زمرآیه 69 ) ویا درسوره شریفه فجربه صبح صادق وظهور مهدی موعود اشاره شده است: « قسم به صبحگاه وقسم به ده شب اول ذی الحجه وقسم به حق جفت وقسم به شب تارهنگامی که به روز روشن مبدل شود.» یا در سوره مبارکه قدر هدف از :«سلام هی حتی مطلع الفجر» تا بندگی صبح دولت آل محمد(ص) است.

بله از این آیات این چنین استفاده می شود که موضوع مهدویت و امام مهدی در قرآن به طور غیر مستقیم اشاره شده است و برخی از اهل تحقیق از صدوبیست تا صدوپنجاه آیه از قرآن چنین استنباط و اجتهادی را در مورد مهدی (عج) معتقدند.

یک اشارات از کل آیات قرآن برمی آید و آن اینکه : سرانجام حق و عدل و مؤمنین و متقین و صالحین و مستضعفین و آزاد  مردان پیروز می شوند و باطل و اهل باطل نابود می گردند.

البته در قرآن با صراحت از امام مهدی (عج) نامبرده نشده اما هر انسانی که با بینش اجتماعی و تاریخ و ظهور و پیدایش انقلابات و مردان بزرگ و دشمنی هایی که با مردان اهل حق می شود آشنا باشد تا حدودی رفع شبه شود.

حقایقی وجود دارد و مصلحت ایجاد نمی کند که آنرا به صراحت گفت و نگفتن به صراحت دلیل آن نمی شود که آن حق، وجود خارجی ندارد.

قرآن عظیم می فرماید: «مومی را با آیات خود فرستادیم که: قوم خود را از تاریکی به روشنایی بیرون آر، و روزهای خدا را به یادشان بیاور و در اینکارهای خداوند برای هرشکیبای شکر گزار، عبرتهایی است (سوره ابراهیم آیه 5) در تفسیر علی بن ابراهیم که تفسیری روایی است در روایتی در تفسیر این آیه گفته: ایام خدا سه روزاست: روز قائم (ع) روز مرگ و روز قیامت.

اگر این مفهوم و سنت را در نظر بگیریم که تأییدات الهی در پیروزی پیامبران و از تاریکی به روشنایی درآوردن مردمشان یک وجهش اشاره به تأییدات الهی و پیروزی «مهدی» در پایان تاریخ است ،  می توان گفت: همانطور که موسی پیامبر، ملت خود را از تاریکی به روشنایی پیامبرانه هدایت کرد امام مهدی (عج) نیز مردم زمان خویش را از تاریکی و مفاسد جهان گیر، به روشنایی «پیامبران» یاری خواهد داد.

چون رحمت و نور الهی در سرتاسر تاریخ ادامه و استمرار دارد.

قرآن عظیم:«ا ی ایمان آورندگان هر کس از شما از دین خود بگیرد چه باک، زودا که خدا مردمی را بیاورد که دوستشان بدارد و دوستش بدارند.

دربرابر مؤمنان فروتن اند و در برابر کافران سرکش، در راه خدا جهاد می کنند و از ملامت هیچ ملامت گیری نمی هراسند.

این فضل خداست که به هرکس که    می خواهد ارزانی داردوخداوندبخشاینده و داناست (سوره مائده آیه 54) .

در تفسیر علی بن ابراهیم و تفسیر«نورالثقلین» که آن هم تفسیر روایی آیات است آمده : این که درباره قائم و اصحاب او نازل شده است همانا که در راه خدا جهاد کنند و از هیچ چیز پروا ندارند.

ویا درجایی دیگر قرآن مبین: خدا به کسانی از شما که ایمان آورده اندو کارهای شایسته کرده اند، وعده داده که در روی زمین جانشین دیگرشان کنند همچنان که مردمی را که بیش از آنان بوده اند جانشین دیگران کرد.

 و دینشان را که خود بر ایشان پسندیده است استوار سازد و وحدتشان را به ایمنی بدل کند.

مرا  می پرستند و هیچ چیزی را با من شریک نمی کنند و آنها که از این پس ناسپاسی کنند، نا فرمانند   (سوره نور، آیه55).

علامه مجلسی در بحارالانوار که اختصاص به امام مهدی دارد، در روایتی از امام صادق (ع) می فرماید: «کسانی که خدا ایشان را خلیفه و جانشین می کند قائم (ع) و اصحاب اویند».

طبرسی در مجتهدالبیان در روایتی می گوید : امام زین العابدین این آیه را خواند و فرمود: اینان به خدا سوگند شیعه ی ما هستند خدا این کار را در حق آنان به دست مردمی از ما خواهد نمود .

طبرسی سپس  توضیح می دهد: چون گسترش دین، در سراسر زمین و جهان گیر شدن آئین ،از گذشته تا کنون پدیدار نگشته است پس به یقین این امر در آینده خواهد بود.چه این جهان گیری دین و آئین وعده خدایی است و وعده خدایی خلف بردار نیست.

خداوند در سوره آل عمران نیز به عده ا ی از افراد که این پدیداری حق نیستند هشدار داده و این چنین فرموده اند: «ای اهل کتاب چرا به آیات خدا کافرمی شوید یا آنکه خود(به درستی آن) گواهی می دهید؟» سپس خداوند به رسالت جهانی حضرت محمد(ص) اشاره کرده و در سوره سبا ء فرموده اند: «ا ی رسول !

ما تو را به عنوان نوید دهنده و هشدارگر به سوی مردم گسیل داشتیم و لیکن اکثر مردم نمی دانند».

در واقع این آیات و نمونه هایی از آن بیم ها و نویدهایی بود که قرآن مجید و پیامبران از آئین های درخشان به آن اشاره کرده و شکی نیست با آمدن مصلح جهانی در آخرالزمان حقانیت دین حق آشکار می شود.

دینی که خداوند می خواهد به جهان حاکم باشد ما شیعیان نیز با آن همه بشاراتی که در قرآن دیدیم و با آن همه اخبار و روایاتی که از ائمه هدی (ع) شنیده ایم باید احساس مسئولیت کرده و وسعت آن هدف والا را دریابیم و همگی در امر فرج یگانه مصلح هستی و رسیدن به آن روزهای باشکوه تلاش کنیم، به راستی آن زمان چه فرخنده ایامی است که :«سرانجام، جهان را صالحان زمین به میراث خواهند گرفت» و مستضعفان غنی شده و بینوایان شادی را تجربه خواهند کرد، حال سلام ما برآن پادشاهی که با آمدنش غنی و فقیر ، پیرو جوان همگی شاد خواهند شد، سلام برآن حضرت که امت ها را از سرگردانی و سردرگمی رها خواهند بخشید.

پروردگارا!

ا ی خالق لم یزلی، ما را به دوستی آن بزرگواران منتنع گردان و در زمره اصحاب ایشان مهشور ساز و دعای ما را از کرمت مستجاب کن و ظهور پر میمنت آن حضرت را هر چه زودتر مقدر فرما و به وعده ا ی که فرموده ای وفا کن و به اخباری که از اهل بیت رسیده قوت بخش تا هر چه زودتر پیام ایشان به ثمر رسد.چنانکه پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: «مهدی (عج) از خاندان ما  است و خداوند عزوجل کار قیام او را در یک شب اصلاح می کند». 

ا ی خالق لم یزلی، ما را به دوستی آن بزرگواران منتنع گردان و در زمره اصحاب ایشان مهشور ساز و دعای ما را از کرمت مستجاب کن و ظهور پر میمنت آن حضرت را هر چه زودتر مقدر فرما و به وعده ا ی که فرموده ای وفا کن و به اخباری که از اهل بیت رسیده قوت بخش تا هر چه زودتر پیام ایشان به ثمر رسد.چنانکه پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: «مهدی (عج) از خاندان ما است و خداوند عزوجل کار قیام او را در یک شب اصلاح می کند».

قرآن کلیم در سوره انبیامی فرماید: ما در زبور داوود پس از تورات نوشته ایم که این زمین را بندگان صالح من به میراث خواهند برد.

امام محمد باقر (ع) می فرماید: این بندگان شایسته که وارثان زمین شوند یاران «مهدی (عج) » هستند ، در آخر الزمان.

و یا در سوره قصص آیه5 می فرماید: ما اراده کردیم که بر مستضعفان روی زمین نعمت دهیم و آنان را پیشوایان سازیم و میراث بران زمین گردانیم.

امام علی (ع) می فرماید: کسانی که ضعیف شده اند در روی زمین آل محمد، خدای تعالی مهدی ایشان را مبعوث می کند پس ایشان را عزیز می گرداند و دشمنانشان را ذلیل.

و در سوره حج آیه 41 خداوند می فرماید : همان کسان که اگر در زمین مکنت و قدرتشان دهیم نماز می گزارند و زکات می دهند و امر به معروف ونهی از منکر می کنند و سر انجام همه کارها با خداست.

امام محمد باقر (ع) فرموده این آیه در شأن آل محمد است تا آخر ائمه و مهدی و اصحاب او .

خداوند آنان را به مشرق و مغرب زمین مالک گرداند و دین را ظاهر گرداند و بدعت باطل را محو می کند چنان که سفیهان را مضمعل کرده اند.

در آن وقت ظلم و ستم اصلاً دیده نمی شود و به معروف و امر و منکر نهی نمی کنند .

چنین حکومت و قدرت مورد نظر آیه و ایده آل خداوند تا کنون بر قرار نشده و فعلاً باید «مصداق آیه» همان دولت مهدی (عج) باشد دوستی فراگیر هم از نظر تمکن و قدرت و هم از نظر مکتب و ارزش.

و همچنین در آیاتی از قرآن آمده است: «می خواهند نور خدا را با دهان هایشان خاموش کنند ولی خدا کامل کننده نور خویش است، اگر چه کافران را نا خوشایند اوست خدایی که پیامبر خود را همراه با هدایت و دین راستین بفرستادتا او را به همه ادیان پیروز گرداند، هرچند مشرکان را نا خوش آید».

در تفاسیر و روایات یک وجه این آیات نیز اشاره به ماندگاری «امامت» امامان و پیروزی«مهدی» دارد.

حضرت رضا (ع) فرمود : نور خدا امام است دشمنان اراده کردند نور خدا را خاموش کنند حال که آن خدا نور خود را که امامت باشد تمام خواهد کرد.

و امام صادق (ع) فرمودند: خدای تعالی تأویل و به دیگران این آیه (هوالذی) را هنوز نازل نکرده.

پرسیدند: این آیه کی نازل می شود؟

فرمود : وقتی قائم (عج) ظهور می کند زمانی که خروج کرد همه ی کافر و مشرک خروج او را مکروه و ناخوش می دارند.

اگر کافر یا مشرک درون سنگ باشند سنگ می گوید: یا مؤمن !

در شکم من کافر یا مشرک است، او را به قتل برسان پس او را خدا از سنگ بیرون می کند.

آن مؤمن او را می کشد.

و در جایی دیگر فرمود: « آن خدایی که درمانده را چون بخواندش پاسخ می دهد و رنج از او دور می کند و شما را در زمین جانشین پشتیبان می سازد .آیا با وجود الله ، خدای دیگری است؟

چه اندک پند می گیرید.

امام باقر (ع) فرمود: این آیه درشأن قائم(عج) نازل شده زمانی که خروج کرد، عمامه بر سر گذارد و در پیش نماز مقام نماز می کند و به خدا تضرع می نماید پس پرچم و بیدق او هرگزبرنمی گردد و او مقلوب نمی شود و در سوره زخوف بیان شده است : «آیا جز آن ساعت را انتظارمی کشند که به ناگاه ایشان را فرا رسد در حالی که بی خبر و غافل باشند».

محمدبن عباس گوید: از زراره بن اعین بد ایمان نقل شده که امام باقر (ع) فرمودند منظور از ساعات انتضار همان ساعت حضرت قائم(ع) است که به ناگاه خبر ظهورش به کافران می رسد.

و در سوره الرحمان آمده که «مجرمین از چهره هایشان شناخته شوند پس از موه های پیشانی و پاهای آنان گرفته می شود» «محمدبن ابراهیم نعمانی گوید: علی بن احمد خبرمان داد و گفت روایت شده از امام صادق درباره این آیه ، که خداوند فرمود: خداوند آنها را می شناسد ولی این آیه درباره قائم (ع) نازل شده و اوست که آنها را به چهره هایشان می شناسد پس او و اصحابش آنها را از دم شمشیر می گذرانند.

و در سوره جن بیان شده که «تا آنگاه که عذاب موعود خود را به چشم ببینند خواهند دانست که کدامیک یارانشان ضعیفتر و افرادشان کمتر است».

محمدبن یعقوب از امام کاظم (ع) نقل کرده که منظور از این آیه حضرت قائم (ع) و یاران او می باشد.و باز در جایی از قرآن آمده که: «باقی مانده و ذخیره»الهی برای شما از هرچیز و هرکس دیگر بهتر است اگر مومن به غیب باشید.

مردی از امام صادق (ع) درباره قائم پرسید که آیا می توان او را به هنگام سلام دادن، با «امیر المؤمنین» خطاب کرد ؟امام صادق (ع) فرمود:این اسمی است که خداوند به « امیرالمؤمنین» داده است .

آن مرد پرسید: به هنگام سلام دادن به اوچه بگوییم ؟

امام صادق فرمود: همه باید بگویند«اسلام علیک یا بقیه الله» !

سپس امام این آیه را تلاوت کرد: « بقیه الله خیرلکم ان کنتم مؤمنین» امام باقر (ع) فرماید: هنگامی که قائم خروج کند دراولین سخنرانی خود در خانه کعبه ، پس از خواندن این آیه می گوید: «ان بقیه الله فی ارضه» .

برخی ازمفسران آیاتی از سوره نور را که خدواند می فرماید:«الله نور السموات والارض …» نور الهی را که چهارده نور مقدس ازپیامبر تا امام مهدی معنا کرده اند .

وپس از تفسیر کلمه به کلمه این آیه برای حضرت حجت گفته اند : خداهر کس را بخواهد بدان نور راهم می نماید: قائم ما «مهدی» است .

سلام بر مهدی آن کس که خدای عزو وجل آمدنش را به امتها نوید داده تا به وجودش خلق های پراکنده را یکی کرده وجهان را کران تا کران از داد ودادگری پرنماید وبدین سان وعده مؤمنان را جامه عمل پوشاند .

به امید آن روز که همه اقوام وافکار متحد شده وزیر سایه آن آقای بزرگوار قراربگیرند.

آقایی که سالهای متمادی در انتظار اذن ظهورند وعمر گران مایه خویش را درآرزوی رسیدن به فتح وظفر نهایی پشت سر می گذارند تا به امید حق آن روز ولحظه فرارسد که آن حضرت ظهور کرده تا حق را زنده کند وباطل را نابود گرداند ومشت محکمی بر سر ظالم زده ودست نوازش بر سر مظلوم بکشند.

همانگونه که درآیه ا ی از قرآن کریم می خوانیم :« خدا به کسانی که از شما بندگان ایمان به اسلام آوردند ونیکو کار کرده اند وعده فرموده که درزمین خلافت دهد وبه جای ملت های گذشته حکومت واقتدار بخشد.

همانگونه پیشینیان را خلافت داد ودین پسندیده آنان را که اسلام است برهمه ادیان سلطه وبرتری دهد ، وبه همه مؤمنان پس ازخوف واندیشه از دشمنان ایمنی کامل عطا کندکه مرا یگانگی بی هیچ شائبه شرک وریا پرستش کند و…» از این آیه کریمه مطالبی استفاده می شود که مورد سخن هاست .

وجود ناامنی واظطراب ونگران درمیان بشر به علت ظلم وستم به یکدیگر وشرک به خدا که خود نیز نوعی ظلم است .

وعده الهی به جای گزین شدن امنیت به جای نا امنی وعدالت به جای ستمگری .

وعده پیشرفت دین اسلام.

وعده حکومت اسلامی .

شرط عمل به این وعده ها وداشتن ایمان وعمل صالح درمردم .

مفاد این آیه همان آرزویی است که عموم بشر درنهاد قلب خود می پروراند وبرای چنین روزی تلاش می کنند اما اسلام وعده قطعی بدان داده است که چنین روزی حتمی است وتنها یک امید وآرزوی قلبی نیست بلکه به مرحله فعلیت خواهد رسید ولی راه آن تنها ایمان وعمل است .

با توجه به آیات ابتدای سوره شمس که خدواند می فرماید :«سوگند به خورشید وهنگام درخشندگی آن وسوگند به ماه که درپی آن تابان است وسوگند به روز که تاریکی را می زداید وجهان را روشن می سازد وبه شب هنگامی که عالم را درپرده سیاهی برکشد» .

می فهمیم که ازمحمد صادق (ع) روایتی ثبت شده که شخصی پرسید به فرمایش خدای عزو وجل (سوگند به خورشید ودرخشندگی آن) چه مفهومی دارد؟

فرمودند : خورشید رسول خداست که دینشان را برای مردم واضح ساخت عرض کردم( سوگند به ماه که درپی آن تابان است) یعنی چه؟

فرمود: اوامیرالمؤمنین است که درپی رسول خداست واما آیه سوم منظورچیست؟

عرض کرد: منظور امام قائم حضرت مهدی (ع) است که جهان را روشن می کند وتاریکی را ازبین می برد.

درآیه ای ازسوره بنی اسرائیل خداوند می فرماید: «وبگوکه حق آمد وباطل نابود شد که همانا باطل محو شدنی وسزاوار نابودی است ».

که با توجه به این آیه چنین استفاده می شود که حق مهدی موعود است که می آید وباطل ستمکاران عالمند که ازبین می روند.

ویا درسوره مریم اشاره شده که : «تا آنگاه که وعده عذاب را به چشم ببینند که یا عذاب دنیا است ویا فرارسیدن ساعت مقرر.

به زودی خواهند دانست که کدامیک از مؤمنان وکافران جایگاهش بدتر و سپاهش ضعیف تر است».

که شخصی از امام صادق (ع) نقل کرده که درباره قول خدای متعال که کدامیک از دو گروه مقام و جایگاه بهتری دارند هدف چیست؟

آن حضرت فرمود: رسول خدا (ص) قریش را به ولایت ما دعوت کرد و لی آنها رو گزیده و آن را منکر شدند.

پس کافران به مؤمنان گفتند : کدامیک ازدو گروه مقام بهتری دارند و این سخن را از روی سرزنش به مؤمنان گفتند، پس خداوند در رد آنها فرمود : پیش از ایشان نسل هایی را هلاک کرده ایم ازامت های گذشته .

آن شخص گفت: خداوند می فرماید هر کس به راه زلالت رفت خدای رحمان اورا مهلت و تمکن می دهد؟

امام صادق(ع) فرمود: آنان نه ولایت امیرالمؤمنین را باور داشتند و نه ولایت ما را پس آنان گمراهانی بودند که خداوند آنها را مهلت می دهد تا هنگامی که بمیرندو خداوند آنها را به وضع بد و سپاه ضعیفتری منتقل می کند که آن وعده عذاب همان خروج حضرت قائم (ع) و همان ساعت است.

و در آن روز خواهد دانست و آنچه از سوی خداوند به دست ولیش قائم (ع) فرود می آید .

و باز در آیه 78 سوره مبارکه شوری خداوند می فرماید: «خداوند نسبت به بندگان خود لطف بسیار دارد به هرکس بخواهد روزی می دهد و توانای مطلق و مقتدر غالب است و آنکه حاصل کشت آخرت را می خواهد ما به تخمی که کاشته می افزاییم و هر کس حاصل کشت دنیا را فقط بخواهد پس از آن سهمی به او می دهیم ولی دیگر در آخرت بهره ا ی برایش نخواهد بود».

راوی از حضرت امام صادق (ع) آورده که گوید: پرسیدم : خداوند به بندگانش بسیار لطف دارد هرکه را بخواهد روزی می کند ؟

فرمود: یعنی ولایت امیر المؤمنین را روزی می دهد.

گفتم: هرکس حاصل کشت آخرت را می خواهد؟

فرمود: معرفت امیرالمؤمنین و امامان در کشتش می افزاییم.

فرمود بر معرفتش می افزاییم، فرمود : تا در آخرت بهره ا ی برایش نخواهد بود یعنی در دولت حق با حضرت قائم (ع) نصیب و بهره ا ی برایش نخواهد بود.

و یا در سوره مؤمنون بیان شده است: که «پس چون در صور دمیده شود در آن روز هیچ نبی بین آنان نیست و پرسیده نشوند».

شخصی از امام صادق (ع) شنید که می فرمود: خدای تبارک و تعالی ارواح را 2000 سال پیش از بدن ها آفرید سپس بعد از آن بدن ها را خلق فرمود پس هرکدام از آنها در آسمان باهم آشنا شده اند از زمین با هم آشنا شوند و هرکدام در آسمان ناشناس بوده اند در زمین نیز ناشناس خواهندماند پس چون قائم (ع) به پاخیزد برادر دینی ارث خواهد برد و برادرانی که از یک پدر و مادر متولد شده اند ارث نمی برند و خدای عزوجل فرمود که «همانا اهل ایمان به پیروزی و رستگاری رسیده اند پس چون در صور دمیده شوند در آن روز هیچ نسبتی بین آنان نیست و پرسیده نشوند» .

و یا در جایی در سوره نور آمده است: «خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند وعده فرموده .که در ظهور قائم (ع) در روی زمین خلافت دهد چنانکه ائم صالح پیامبران گذشته را جانشین پیشینیان خود ساخت و دین پسندیده آنان را بر همه جا مسلط و نافذ گرداند و بر همه مؤمنان پس از ترس و هراس از دشمنان ایمن کامل عطا فرماید که مرا عبادت کرده هیچ به من شرک نورزند و هرکه بعد از آن وعده کافر شود پس آن گروه همان فاصقان تبهکارند».

ابو بصیر از امام صادق (ع) حدیث گفت که آن حضرت (در معنی) فرموده خداوند در آیه فوق فرمود: که این آیه درباره حضرت قائم (ع) و اصحاب او نازل گشت .

در سوره نساء بیان شده که: «و هیچ کس از اهل کتاب نیست جز آنکه پیش از مرگ به روی (حضرت عیسی) ایمان خواهد آورد و روز قیامت او برآنان گواه خواهد بود ».

بزرگواری از دین به شخص دیگر گفت: آیه ا ی در کتاب خدا هست که در آن درمانده ام، او گفت: کدام آیه است؟

گفت فرموده خداوند که : هیچ کس از اهل کتاب نیست جز آنکه پیش از مرگ به وی ایمان خواهد آورد .

به خدا سوگند من دستور می دهم یهودی و نصرانی را گردن می زنند، سپس بر او چشم می دوزند پس نمی بینم لب هایش را حرکت دهد تا اینکه بی حرکت گردد.

آن بزرگوار گفت خداوند حالت را اصلاح نماید چنانکه تأویل کرده ا ی نیست.

پرسید چگونه است؟

گفت : همانا عیسی (ع) پیش از قیامت به دنیا فرود می آید پس اهل هیچ آئین یهودی و غیر آن باقی نماند مگر آنکه پیش از مردنش به او ایمان آورد و پشت سر حضرت مهدی (عج) نماز می گذارد.

پاسخ داد: این را محمدبن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب(ع) برایم حدیث فرمود.او در پاسخ گفت : به خدا سوگند آن را از چشمه زلالی آورده أی.

و یا در سوره حجر آمده است که «ابلیس گفت : پروردگاراپس مرا تا روزی که خلایق بر انگیخته شوند مهلت ده ، خداوند فرمود : البته تو از مهلت داده شده کافی تا به روز و هنگام معین و معلوم».

شخصی از امام صادق (ع) پرسید درباره گفته ابلیس که : پروردگارا مرا تا روزی که خلایق بر انگیخته شوند مهلت ده ، خداوند فرمود : البته تو از مهلت داده شده کافی تا به روز و هنگام معین و معلوم» آن چه روزی خواهد بود؟

فرمود: وقت معلوم روز قیام قائم آل محمد است .

هرگاه خداوند آن را برانگیزد در مسجد کوفه که ابلیس می آید درحالی که بر زانوهایش راه می رود و می گوید ا ی وای از این روزگار که آنگاه از پیشانی اش گرفته شده گردنش زده می شود.

آن هنگام روز وقت معلوم است که مدت او به پایان می رسد .

مهدویت درادیان الهی عقیده به ظهور حضرت مهدی ( علیه السلام )ازنظر اقوام وادیان انتظار ظهور یک مصلح بزرگ آسمانى، و امید به آینده و استقرار صلح و عدل جاویدان، امرى فطرى و طبیعى است که با ذات و وجود آدمى سر و کار داشته و با آفرینش هر انسانى همراه است و زمان و مکان نمى شناسد و به هیچ قوم و ملّتى اختصاص ندارد.

از این رو، همه افراد طبق فطرت ذاتى خود مایلند روزى فرا رسد که جهان بشریّت در پرتو ظهور رهبرى الهى و آسمانى و با تأیید و عنایت پروردگار، از ظلم ظالمان و ستم ستمگران نجات یافته، شور و بلوا در جهان پایان پذیرد و انسانها از وضع فلاکت بار موجود نجات یابند و از نابسامانى و نا امنى و تیره روزى خلاص شوند و سرانجام به کمال مطلوب و زندگى شرافتمندانه اى نایل آیند.

به همین دلیل، در تمام ادیان و مذاهب مختلف جهان، از مصلحى _ که در آخر الزمان ظهور خواهد نمود و به جنایتها و خیانتهاى ضد انسانی خاتمه خواهد داد و شالوده حکومت واحد جهانى را بر اساس عدالت و آزادى واقعى بنیان خواهد نهاد _ سخن به میان آمده و تمام پیامبران و سفیران الهى در این زمینه به مردم با ایمان جهان، نویدهایى داده اند.

در این زمینه، یکى از نویسندگان معروف چنین مى نویسد: «موضوع ظهور و علایم ظهور، موضوعى است که در همه مذاهب بزرگ جهان واجد اهمیّت خاصّى است.

صَرفِ نظر از عقیده و ایمان که پایه این آرزو را تشکیل مى دهد، هر فرد علاقه مند به سرنوشت بشریّت، و طالب تکامل معنوى وقتى که از همه نا امید مى شود، و مى بیند که با وجود این همه ترقّیات فکرى و علمى شگفت انگیز، باز متأسّفانه، بشریّت غافل و بى خبر، روز به روز خود را به سوى فساد و تباهى مى کشاند و از خداوند بزرگ بیشتر دورى مى جوید، و از اوامر او بیشتر سرپیچى مى کند; بنا به فطرت ذاتى خود متوجّه درگاه خداوند بزرگ مى شود، و از او براى رفع ظلم و فساد یارى مى جوید.

از این رو در همه قرون و اعصار، آرزوى یک مصلح بزرگ جهانى در دلهاى خداپرستان وجود داشته است.

و این آرزو نه تنها در میان پیروان مذاهب بزرگ، مانند: زرتشتى و یهودى و مسیحى و مسلمان، سابقه دارد، بلکه آثار آن را در کتاب هاى قدیم چینیان و در عقاید هندیان، و در بین اهالى اسکاندیناوى و حتّى در میان مصریان قدیم و بومیان و حتّى مکزیک و نظایر آنها نیز مى توان یافت».

آرى!

عقیده به ظهور یک مصلح بزرگ آسمانى در پایان جهان، یکى از مسایل بسیار مهمّ و حسّاسى است که نه تنها در آیین مبین اسلام، بلکه در همه ادیان آسمانى، و نه تنها در میان پیروان ادیان و مذاهب بلکه در نزد بسیارى از مکاتب مختلف جهان سابقه دیرین دارد، و تمامى پیروان ادیان بزرگ عالم از مسیحیان، کلیمیان و زرتشتیان گرفته تا پیروان مکتب هاى الحادى، همه و همه بدان عقیده دارند.

مهدویت در باور مسیح در این آیین و کتابهای مقدس ، این آیین نیز بشارتهای روشنی دربار ه موعود آخرالزمان رسیده است.

از جمله کتب مسیحیت می‌توان به انجیل متی، ‌لوقاء ، مرقس، برنابا و مکاشفات یوحنا اشاره کرد.

مسیحیان معتقدند حضرت مسیح موعود یهود می باشد.

یهودیان ناکامی آن حضرت را در تشکیل حکومت جهانی، دستاویز رد آن مدعا نموده اند.

انجیل در انجیل برنابا نویدهای مهدی ـ علیه السلام ـ به صراحت آمده است، ولی نظر به اینکه مسیحیان آنرا معتبر نمی دانند، در اینجا فقط نویدهای موجود در اناجیل معتبر از نظر آنان را می آوریم.

1 ـ " همچنانکه برق از مشرق ساطع شده تا به مغرب ظاهر می شود،‌ ظهور پسر انسان نیز چنین خواهد شد … آنگاه علامت پسر انسان در آسمان پدید گردد، و در آن وقت جمیع طوایف زمین سینه‌زنی کنند و پسر انسان را ببینند که بر ابرهای آسمان، با قوت و جلال می آید … آسمان و زمین زایل خواهد شد،‌ اما سخن من هرگز زایل نخواهد شد، اما از آن روز و ساعت هیچکس اطلاع ندارد و حتی ملائکه آسمان، جز پدر من و بس … لهذا شما نیز حاضر باشید زیرا در ساعتی که گمان نبرید پسر انسان می آید.

" 2 ـ " … اما چون پسر انسان در جلال خود با جمیع ملائکه مقدس خود آید، آنگاه بر کرسی جلال خود خواهد نشست، ‌و جمیع امتها در حضور او جمع شوند و آنها را از همدیگر جدا می کنند به قسمتی که شبان، میشها را از بزها جدا می کند‌.

" 3 ـ " … آنگاه پسر انسان را ببینید که با قوت و جلال عظیم بر ابرها می آید، در آن وقت فرشتگان خود را از جهات اربعه از انتهای زمین تا به اقصای فلک فراهم خواهد آورد … ولی آن روز و ساعت غیر از پدر هیچکس اطلاع ندارد، نه فرشتگان در آسمان و نه پسر هم، پس بر حذر و بیدار شده دعا کنید، زیرا نمی دانید که آن وقت کی می شود … " 4 ـ " … کمرهای خود را بسته، چراغهای خود را افروخته بدارید و شما مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را می کشند، که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هر وقت آید و در را بکوبد بی‌درنگ برای او باز کنند.

خوشا بحال آن غلامان که آقای ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد … پس شما نیز مستعد باشید زیرا در ساعتی که گمان نمی برید پسر انسان می آید.

" لازم به تذکر است که: کلمه " پسر انسان " مطابق نوشته " مستر هاکس آمریکایی " در کتاب خود " قاموس کتاب مقدس " 80 بار در انجیل و ملحقات آن (عهد جدید) تکرار شده که فقط 30 مورد آن با حضرت عیسی قابل تطبیق می باشد (قاموس مقدس، ماده پسر خواهر ، صفحه 219) و 50 مورد دیگر از نجات دهنده ای سخن می گوید که در آخرالزمان ظهور خواهد کرد، عیسی نیز با او خواهد آمد و او را جلال خواهد داد و از ساعت و روز ظهور او جز خدا کسی اطلاع ندارد و او کسی جز حضرت مهدی ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ نمی باشد.

« مهدویت درزرتشت » در منابع زرتشتیان تصریحات زیادى به ظهور حضرت مهدى(علیه السلام) شده است که قسمتى از آنها را در اینجا مى آوریم: 1 ـ در کتاب «زند» که از کتب مقدّسه زرتشتیان است در باره انقراض اشرار و وراثت «صلحا» که پس از درهم شکستن شوکت جبّاران و بیدادگران، زمام اُمور جامعه بشرى را به دست خواهند گرفت، چنین مى گوید: «لشکر اهریمنان با ایزدان دایم در روى خاکدان محاربه و کشمکش دارند، و غالباً پیروزى با اهریمنان باشد، امّا نه به طورى که بتوانند ایزدان را محو و منقرض سازند; چه، در هنگام تنگى از جانب اورمزد که خداى آسمان است به ایزدان که فرزندان اویند یارى مى رسد و محاربه ایشان نه هزار سال طول مى کشد، آنگاه فیروزى بزرگ از طرف ایزدان مى شود و اهریمنان را منقرض مى سازند، و تمام اقتدار اهریمنان در زمین است و در آسمان راه ندارند، و بعد از پیروزى ایزدان و برانداختن تبار اهریمنان عالم کیهان به سعادت اصلى خود رسیده، بنى آدم بر تخت نیکبختى خواهند نشست».

2 ـ در بخش «گاتها» که یکى از بخشهاى چهارگانه «اوستا» است (بندهاى 8 و 9) نویدهائى در مورد ظهور حضرت مهدى(علیه السلام)و سیطره جهانى آن حضرت که قیام شکوهمند او طبق وعده هاى أنبیاء در آخر الزمان به وقوع خواهد پیوست، چنین آمده است: «و هنگامى که سزاى این گناهکاران فرا رسد پس آنگاه اى «مزدا» !

کشورت را «بهمن» در پایان برپا کند، از براى کسانى که دروغ را به دستهاى راستى سپرند، و خواستاریم از آنانى باشیم که زندگى تازه کنند».

3 ـ باز در همان بخش «گاتها» تحت عنوان «بامداد روز» نوید ظهور یگانه منجى بشریّت که در پایان جهان خواهد آمد، چنین آمده است: «کى اى «مزدا» !

بامداد روز فراز آید، جهان دین راستین فرا گیرد، با آموزشهاى فزایش بخش پرخرد رهانندگان، کیانند آنانى که «بهمن» به یاریشان خواهد آمد، از براى آگاه ساختن، من تو را بر گزیدم اى أهورا».

نویسنده کتاب «بشارات عهدین» پس از آن که این دو بشارت را از «گاتها» نقل کرده است چنین مى نویسد: «مترجمِ «گاتها»، در پاورقى، «بهمن» را ـ که در این دو بشارت پرچمدار نهضت آخرین معرفى شده ـ نماینده توانایى و منش نیک و راستى و پارسایى دادار اهور مزدا، تفسیر کرده، و روى این اصل، توضیح این دو فراز از «گاتهاى زرتشت» از این قرار است: در پایان جهان پیش از رستاخیز عمومى آغاز سزاى گناهکاران است که به دست تواناى نماینده قدرت و راستى و قدس و عدالت الهى ـ به سزاى این جهانى خود خواهند رسید ـ این دولت با سعادت تنها براى کسانى است که دروغ را به دستهاى راستى سپرده، و منش زشت را در بوته فراموشى نهاده اند.

« مهدویت در یهود » یهودیان معتقدند که در آخر الزمان منجی و رهاننده ای به نام "ماشیح" ظهور خواهد کرد که او را از نسل حضرت داوود ـ علی نبینا و آله و علیه السلام ـ می شمارند.

لازم به تذکر است که موعود مسلمانان، حضرت مهدی ـ علیه‌السلام ـ نیز از طرف مادرشان به حضرت داوود ـ علی نبینا و آله و علیه السلام ـ می رسند!

زبور در زبور حضرت داوود ـ علی نبینا و آله و علیه السلام ـ که تحت عنوان " مزامیر " در کتاب عهد عتیق آمده است، نویدهایی در مورد ظهور حضرت مهدی ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ داده شده است.

تا جایی که می توان گفت ، در هر بخش زبور اشاره ای به ظهور آن حضرت و نویدی از پیروزی صالحان بر شریران، و تشکیل حکومت واحد جهانی و تبدیل ادیان و مذاهب مختلف به یک دین محکم و آیین مستقیم موجود است.