جنگ تحمیلی برای صنعت نفت نه با شلیک نخستین گلوله به پالایشگاه بزرگ نفت آبادان که با فتنه های تحریک آمیز آمریکا و متحدانش و کوردلی منافقان برای انجام عملیات خرابکارانه در خطوط لوله و تاسیسات نفتی کشور ماه ها پیش از 31 شهریور 1359، در مناطق نفت خیز جنوب آغاز شد.
پیش از گلوله باران پالایشگاه بزرگ نفت آبادان و جزیره خارگ در لحظات آغازی روز 29شهریور، شروع جنگ برای صنعت نفت کشور و البته برای مناطق نفت خیز جنوب به عنوان خط مقدم این جبهه مقدس، ماه ها قبل با انجام عملیات خرابکارانه در خطوط لوله نفت ایران که با تحریک رژیم بعث حاکم بر همسایه غربی و کشورهای معاند همراه بود، آغاز شد.
از سوی دیگر عملیات حفاری شرکت ملی نفت ایران در مناطق مرزی غرب کشور ابتدا با حملات ایذایی مختل و به دنبال آن با حمله مستقیم بعثی ها متوقف شد که در نتیجه آن نیروهای دشمن برخی تجهیزات و دکل های نفت ایران را به داخل خاک عراق منتقل کردند.
این حرکت دشمن نشان می داد که تنها راه ضربه زدن به میهن اسلامی را قطع شریان حیاتی اقتصاد؛ اخلال در روند تولید و صادرات نفت قرار داده است. در این زمان تدبیر و هوشیاری امام راحل و شهامت، شجاعت و آمادگی کامل مدیران و کارکنان صنعت نفت در پاسداری و دفاع از تاسیسات موجب شد تا هرچند مراکز و واحدهای مهم صنعت نفت کشور به طور پی در پی مورد آماج حملات دشمن قرار گیرد اما هیچ گاه روند تولید و صادرات نفت در طول هشت سال جنگ تحمیلی متوقف نشود.
رژیم بعث عراق با جنگنده بمب افکن های سوپراتاندارد فرانسوی، موشکهای اگزوسه و آرما، هواپیماهای میگ و سوخو روسی و گازهای خردل آلمانی و مین های ایتالیایی و بسیاری از سلاح های پیشرفته آن روزها پیوسته به تاسیسات و خطوط لوله نفتی حمله می کرد و کارکنان صنعت نفت را مورد اصابت موشک های خود قرار می داد.
در طول سالیان جنگ، مدیران و کارکنان صنعت نفت در مناطق نفت خیز جنوب با وجود بیش از دو هزار و 500 حمله هوایی و موشکی لحظه ای چشم بر هم ننهادند و کمر خم نکردند و با جان دل تاسیسات و واحدهای نفتی در این مناطق را ایستاده و فعال نگه داشتند تا برنامه حفظ توان و استمرار تولید به میزان متوسط 3میلیون بشکه در روز محقق بماند.
حملات دشمن به تمله خانه های مهم نفتی
تلمبه خانه اهواز (شهید مصاحب) پنج بار، تلمبه خانه شماره 1 امیدیه یک بار، تلمبه خانه شماره 2 امیدیه یک بار، تلمبه خانه گوره آ(گچساران) 10 بار، تلمبه خانه گوره بی (گچساران) 10 بار، تلمبه خانه گوره سی (گچساران) 10 بار مورد اصابت موشک های دشمن قرار گرفتند.
حملات دشمن بر کارخانه‌های بهره‌برداری مناطق نفت خیز
کارخانه بهره برداری شماره 1 اهواز 6 بار، کارخانه بهره برداری شماره 2 اهواز 9 بار، کارخانه بهره برداری شماره 4 اهواز 1 بار، کارخانه بهره برداری شماره 5 اهواز یک بار، کارخانه بهره برداری شماره 1 مارون دو بار، کارخانه بهره برداری شماره 2 مارون دو بار، کارخانه بهره برداری شماره 3 مارون یک بار، کارخانه بهره برداری لب سفید سه بار، کارخانه بهره برداری چشمه خوش به طور دائم و انهدام کامل، کارخانه بهره برداری دهلران به طور دائم و انهدام کامل، کارخانه بهره برداری آب تیمور به طور دائم و انهدام کامل، کارخانه بهره برداری شماره 2 آغاجاری چهار بار، کارخانه بهره برداری کرنج سه بار، کارخانه بهره برداری شماره 1 پازنان سه بار، کارخانه بهره برداری شماره 1 بی بی حکیمه چهار بار، کارخانه بهره برداری شماره 2 بی بی حکیمه دو بار، کارخانه بهره برداری شماره 2 گچساران 7 بار، کارخانه بهره برداری شماره 3 گچساران پنج بار، کارخانه بهره برداری شماره 2 پازنان سه بار، کارخانه بهره برداری منصوری یک بار مورد اصابت قرار گرفتند.
حملات هوایی دشمن به واحدهای نمکزدایی
کارخانه نمکزدایی شماره 1 اهواز یک بار، کارخانه نمکزدایی شماره 2 اهواز دو بار، کارخانه نمکزدایی شماره 3 اهواز 1 بار، کارخانه نمکزدایی شماره 5 اهواز یک بار، کارخانه نمکزدایی شماره 1 مارون دو بار، کارخانه نمکزدایی شماره 2 مارون سه بار، کارخانه نمکزدایی شماره 3 مارون یک بار، کارخانه نمکزدایی شماره 2 آغاجاری دو بار، کارخانه و مکزدایی شماره 2 پازنان سه بار مورد حمله دشمن قرار گرفتند.
حملات هوایی دشمن و بمباران واحدهای نفتی
کارخانه تقویت فشار گاز شماره 1 اهواز چهار بار، کارخانه تقویت فشار گاز شماره 2 اهواز چهار بار، کارخانه تقویت فشار گاز شماره 4 اهواز یک بار، کارخانه گاز و گاز مایع 600 یک بار، کارخانه تقویت فشار گاز شماره 2 مارون سه بار، کارخانه گاز و گاز مایع 500 - آغاجاری یک بار، کارخانه گاز و گاز مایع 200 – آغاجاری سه بار، کارخانه گاز و گاز مایع 1000 – آغاجاری دو بار، کارخانه گاز و گاز مایع 900 – گچساران سه بار، کارخانه تزریق گاز شماره 2 گچساران سه بار، کارخانه تزریق گاز شماره 3 گچساران سه بار مورد هدف نیروهای دشمن قرار گرفتند.
کارخانه‌ها و تاسیساتی که در زمان جنگ پس از بمباران بلافاصله بازسازی و در سرویس قرار گرفتند
کارخانه بهره برداری شماره 4 اهواز که در سال 1365، 15 درصد خسارت دیده بود، 100 درصد بازسازی و وارد مدار تولید قرار گرفت. کارخانه بهره برداری شماره 5 اهواز که در سال 1360، 2 درصد خسارت دیده بود فورا پس از جنگ 100 درصد بازسازی شد و وارد مدار عملیاتی قرار گرفت. کارخانه نمکزدایی شماره 2 اهواز که در سال 1360، 15 درصد خسارت دیده بود، پس از پایان جنگ کاملا بازسازی شد و در مدار قرار گرفت. کارخانه نمکزدایی شماره 3 اهواز نیز که در سال 1360، 5 درصد خسارت دیده بود مورد بازسازی کامل قرار گرفت و هم اکنون در مدار عملیاتی قرار دارد.
همچنین کارخانه نمکزدایی شماره 5 اهواز که در سال 1360، پنج درصد مورد اصابت قرار گرفته و خسارت دیده بود بلافاصله پس از پایان جنگ به میزان 100 درصد بازسازی شد. کارخانه بهره برداری منصوری نیز که در سال 1363، دو درصد خسارت دیده بود با 100 درصد پیشرفت فیزیکی مورد بازسازی قرار گرفت. کارخانه بهره برداری لب سفید که بین سال های 1360 تا 1366، پنج درصد خسارت دیده بود کاملا بازسازی و وارد مدار عملیاتی قرار گرفت. کارخانه بهره برداری شماره 1 مارون نیز که در سال 1365، 15 درصد خسارت دیده بود به میزان 100 درصد بازسازی شد. کارخانه نمکزدایی شماره 1 مارون که در سال 1365 بر اثر بمباران هوایی به میزان 35 درصد خسارت دیده بود فوری مورد بازسازی قرار گرفت و وارد مدار شد.
کارخانه های گاز مایع 400، 400 الف، 200 و 500 که در سال های 60 تا 67 مورد حمله هوایی نیروهای رژیم بعث قرار گرفته بود و 5 تا 35 درصد خسارت دیده بودند، مورد بازسازی کامل قرار گرفتند.