دانلود تحقیق جنگ جهانی دوم

خانه پاولو

نبرد استالینگراد در طول جنگ دوم جهانی یکی از مهمترین نبردها بود که با شکست آلمان ها پایان یافت و به قول بسیاری از مورخان سر آغاز فروپاشی آلمان نازی از این نبرد به بعد بود.

در طول این جنگ شهری خونبار دو طرف شدیدا به دنبال نقاط استراتژیک و مرتفع بودند که به آنان توانایی تسلط بر میدان نبرد را بدهد.

یکی از این نقاط خانه ای 4 طبقه مشرف به رود ولگا بود که میدان دیدی در حدود 1 کیلومتر به سمت شمال ، جنوب و غرب شهر داشت.

آلمان با یک حمله توانسته بودند تا این شهر را خانه را تصرف کنند.در سپتامبر 1942 میلادی یک دسته 30 نفره از سربازان روسی به فرماندهی گروهبان یاکو پاپلو به این خانه حمله کردند و پس از از دست دادن 26 نفر از سربازان توانستند این ساختمان را پس بگیرند.

روسها این خانه را با حجم زیادی از انواع سلاح های سبک و سنگین مجهز کردند و به شدت به دفاع مشغول شدند.

پشتیبانی از این مکان نیز توسط راه های زیرزمینی صورت می گرفت.

آلمانی ها با وجود تلاش های فراوان نتوانستند این ساختمان را تصرف کنند و البته متحمل تلفات سنگین نیز شدند.

ژنرال ژوکوف فرمانده نیروهای شوروی در نبرد استالینگراد گفته بود: آلمانی ها بیش از تلفاتی که برای تصرف شهر پاریس متحمل شدند در برابر خانه پاپلو متحمل شدند.

در نهایت و پس از پایان جنگ گروهبان پاپلو به عنوان "قهرمان اتحاد شوروی" شناخته شده و خانه مذکور نیز پس از مرمت با نشانه هایی از آن دوران تزئین شد.

ساختمان رایشتاگ

پیش زمینه:

رایشتاگ و یا رایشستاگ (مجلس شورای کشوری) که بعد از 1938 بطور رسمی Grobdeutsche Reichstag نامیده شد ، یک مجلس شورا (پارلمان) در دوران آلمان نازی و قبل ازآن بین سالهای 1894 تا 1942 (45) بوده است و پس از به قدرت رسیدن نازی ها در سال 1933 بعنوان مرجع تصویب طرح های دولت (آدولف هیتلر) استفاده میشد که در اکثریت موارد با رضایت عمومی آرا همراه بود.

در این مدت تنها 20 بار در طی سالهای 1933 تا 42 گردهم آمد و برگزار شد که ریاست تمامی این دوران رایشتاگ را هرمان گورینگ عضو بلند پایه نازسیم آلمان برعهده داشت.

ین سالهای 1920 تا 30 ، جمهوری خواهان وایمار تصویب کردند که رایشتاگ میتواند با دو ابزار قانونی که قانون اساسی آن را پیشبینی نکرده است مواجهه شود:

    ·         استفاده  نیروی خاص رئیس جمهور آلمان در صورت حکم اورژانسی و فوری اجازه داده میشود.

تحت مشروطیه ی 48.

    ·         استفاده از اهدا و انتقال قدرت ، مخصوصا در دوران 1919 و تا 1923 و در اخر 1933.

بعد از آتش سوزی رایشتاگ در بیست و هفتم فوریه 1933 ، آدولف هیتلر با محکوم کردن و استفاده از فرصت پیش روی خود قدرت را از رایشتاگ به دولت منتقل نمود و طبق طرحی که به مجلس ارائه شد ، پارلمان رایشتاگ به اتفاق آرا رای داد تا خود را از مسئولیت های قانون گذاری بطور چشمگیری محدود نماید.

این به دولت هیتلر اجازه میداد تا بدون مناظره  پارلمانی قوانین را اجرا نماید(تاپایان یک دوره ی چهارساله).

پس از اجرای قانون دولت رایش میتوانست قوانین را اجرا کند و قدرت کامل در اختیار هیتلر قرار میگرفت.

بعد از این اتفاق ، نمایندگان حزب کمونیست و یا سوسیال دموکرات از قدرت کنار رفتند و حتی بعضی از آنها دستگیر شدند.

پس از انتخابات پارلمانی 2 نوامبر 1933 ، نازی ها تمام رایشتاگ را گرفتند.

معماری و جزئیات رایشتاگ پس از هجوم و ویرانی و تخریب بخش عمده ای از این ساختمان ، بخشی از آن در دهه ی 1960 مرمت شد اما هیچ اقدامی برای ساخت و ترمیم تکمیلی آن انجام نشد.

تااینکه اتحاد دوباره آلمان در اکتبر 1990 این ساختمان به سرپرستی معمار ارشد مشهور نرمن فاستر تحت بازسازی قرار گرفت.

پس از اتمام آن در سال 1990 بازهم محل نشست پارلمان آلمان شد که به مجلس فدرال مدرن مشهور است.

اصطلاح رایشتاگ برشورا دلالت میکند و به این منظور ساختمانی مقدس می باشد ، شورایی برای مملکت آلمان که جمهوری وایمار و سپس آلمان نازی برای برگزاری مجلس شورای پارلمان خود استفاده کردند.

تاریخچه ی ساختمان ساختن این بنا بلافاصله پس از وحدت آلمان در سال 1871 شروع شد ، قبل از آن پارلمانها در ساختمانهای دیگر برلین برگزار میشدند ، اما چنین ساختمانهایی عمدتا بسیار کوچک بودند.

بنابراین در سال 1872 مسابقه ی معماری با 103 شرکت کننده برگزار گشت تا معمار این طرح مهم انتخاب شود.

این کار تا ده سال به دلیل مشکلات متفاوت از جمله بدهکاری برای خرید تجهیزات و مناظره ی ویلهم اول ، اتوفن بیسمارک .

دیگر اعضای مجلس برای چگونگی ادامه روند فعالیت آن آغاز نشد.

بعد از گفت و گوی های طولانی قصر راژینسکی برای ساختن بنای جدید خریداری و تخریب شد.

در بیست و نهم ژوئن 1884 سرانجام سنگ بنیاد توسط ویلهم اول در قسمت شرقی نصب شد ، قبل از اینکه ساختمان توسط فیلیپ هالمزن در 1894 تکمیل شود ، ویلهم اول درگذشت.و جانشین وی ویلهم دوم با نقطه نظر تنگ تری نسبت به مجلس پارلمان برروی کار آمد.

در سال 1916 کلمه ی نمادین “مردم آلمان” بالای سردر اصلی ساختمان قرار داده شد.

در اوخر قرن 19 ساختمان سه طبقه Royal Printing Houseمیدان را به شرق قاب میکرد.

در پایان جنگ جهانی دوم ساختمان به شدت خسارت و آسیب دیده بود.

این ساختمان ابتدا برای نیازهای دانشگاه فنی تطبیق داده شد و بعدا برای نیازهای گالری ملی برای هنرهای خارجی استفاده شد.