بسیاری از مردم به اشتباه فکر می کنند که تفنگ های بادی, یک نوع اسباب بازی بی خطر و یا کم خطربوده و بنابراین نیازی نمی بینند که قبل از خرید, استفاده از آن را به فرزند خود بیاموزند.
در واقع, تفنگ های بادی نه تنها بی خطر نیستند, بلکه اگر به درستی از آنها استفاده نگردد, می توانند خطرناک باشند.
تفنگ بادی اسباب بازی نیست! باید نحوه استفاده صحیح از آن را به فرزند خود بیاموزید. سرعت زیاد ساچمه در تفنگ های بادی امروزی که معمولا بیش از 100 متر بر ثانیه است, خطرناک بودن این وسیله را بیشتر کرده است. اگرچه متاسفانه در کشور ما به تفنگ بادی به عنوان یک اسباب بازی بچگانه نگاه می شود, ولی استفاده از آن برای افراد زیر 16 سال (که آموزش ندیده اند) بسیار خطرناک است.
پس قبل از خرید تفنگ بادی برای فرزندتان, به موارد زیر اکیدا توجه کنید:
تفنگ بادی اسباب بازی نیست.
استفاده از آن حتما باید زیر نظر بزرگسالان صورت گیرد.
بی دقتی در استفاده از آن, ممکن است به زخمی شدن و حتی مرگ منجر گردد.
ساچمه آن بعد از شلیک, تا فاصله 320 متری, خطرناک است.
برای افراد زیر 16 سال توصیه نمی شود.
ضمنا موارد زیر را در هنگام استفاده از تفنگ بادی رعایت کنید:
همیشه از مسلح نبودن و خالی بودن تفنگ در هنگام حمل, مطمئن باشید. به گفته کسی در این مورد اطمینان نکرده و خودتان آن را چک کنید.
تفنگ بادی مسلح را به داخل مکان های عمومی, خودرو یا منزل نبرید.
وقتی که قصد بالا رفتن از درخت یا جایی را دارید, و یا اگر می خواهید از جایی بپرید, هرگز تفنگ مسلح را همراهتان نبرید. مطمئن ترین تفنگ نیز ممکن است در این مواقع, شلیک کرده و به شما یا کسی که در نزدیکی شما قرار دارد صدمه بزند.
هرگز به سطوح تخت, سخت یا به سطح آب شلیک نکنید. کمانه کردن ساچمه در این موارد, خطرناک است.
اگر قصد نشانه گیری و تیراندازی به هدف یا سیبل دارید, آن را در زاویه ای قرار دهید که مستقیما رو به شما نباشد.
مطمئن شوید که در پشت هدف یا سیبل؛ چیزی قرار دارد که مانع از پیشروی بیشتر ساچمه خواهد شد. (مثل تل خاک یا شن, کیسه حاوی خاک اره و نظیر آن)
دقت کنید امکان اینکه فرد یا حیوانی به طور ناگهانی از جلوی هدف عبور کند, وجود نداشته باشد.
هنگام تمرین و آموزش بهتر است از عینک محافظ استفاده کنید.
ازنبودن مانع احتمالی در داخل لوله تفنگ اطمینان حاصل کنید.
تفنگتان را همیشه تمیز و در شرایط خوب نگاه دارید.
هرگز به سوی کسی نشانه نگیرید.
راهنمایی نوآموزان تیراندازی با تفنگ بادی
هنوز روزی که اولین مجله شکار و طبیعت را دیده و مطالعه نمودم, از یاد نمی برم. شاید این شماره را چندین بار خوانده و تقریبا کل آن را به خاطر سپردم. می توانم بگویم که زیربنای فکری من در خصوص شکار, طبیعت و مسایل مرتبط با آن, برگرفته از آموزشهای این مجله بوده و چه بسا کسان دیگری نیز تحت تاثیر همین آموزش ها قرار گرفته اند. بر این باورم که مطالب یک نشریه می تواند در طرز تفکر خوانندگان آن تاثیر بسیار زیادی داشته باشد. لذا باید مراقب بود که نا خواسته اشتباه و سهوی صورت نپذیرد. گرچه انسان جایزالخطا است ولی عمدی در آن نباید باشد. ان شاء ا...
انسان شکارچی باید عاشق شکار و تمامی مسایل در رابطه با آن بوده و بیش از هر کسی, به فکر حفظ شکار و عوامل درگیر آن باشد. چون اگر شکاری پیدا نشود, قاعدتا شکارچی ای وجود نخواهد داشت. این دو عامل, لازم و ملزوم یکدیگرند. بهره برداری درست, به جز از راههای منطقی و اصولی, امکانپذیر نیست. شکار, غریزه ذاتی و عامل حیات و بقا بوده و انسان اولیه, برای حفظ حیات و بقای ذات خود راهی بجز استفاده از منابع طبیعی نداشته است. او هرچه متمدن تر گشت و از علوم و فنون بیشتری بهره جست, فقط وسایل و تجهیزات شکار را تغییر داد. زمانی که به خاطر روابط جدید اجتماعی ناگزیر به شهرنشینی روی آورد, برای تغذیه خود به پرورش دام و طیور و ذبح آنها نمود. ولی با این تفاوت که کسانی این روش بهره برداری را شکار تلقی نکرده و نمی کنند.
با پیشرفت تمدن بشری و پیدایش شهرهای بسیار بزرگ, سیستمهای تامین دام و طیور صنعتی, جایگزین نوع خانگی آن گشته و ابعاد بسیار بزرگ و پیچیده ای پیدا کرد. اما به خاطر وجود غریزه شکار در انسانها, فکر تکثیر حیوانات وحشی و سپس شکار آنها قوت گرفت. به طوری که چندین سال است در کشورهای پیشرفته, موسسات بسیار بزرگی در این راستا فعالیت نموده و نتایج بسیاری را در ابعاد مختلف بدست آورده اند.
برای بهره برداری از این موهبت خدادادی, احتیاج به امکاناتی است که در این مقاله و مقاله های بعدی, به طور مفصل به ان می پردازیم. همانطور که عرض کردم, شکارچی باید به تمامی وسایل و تجهیزات شکارش و وسایل مرتبط با آن عشق بورزد. بارها شاهد اشخاص بسیاری بوده ام که علاقه عجیبی به وسایل شکارشان دارند و روابط عاطفی غریبی با آنها ایجاد کرده اند. حتما دیده اید که بعضی از شکارچیان, در سفرهای شکارشان, وسیله شکار را درون جلد حمل نموده و چه بسا این نحوه حمل, موقعیتهای مطلوبی را نیز از آنها سلب نموده است. ولی چون سلاحشان را بسیار دوست دارند, هرگز تصور آن که یک لحظه آن را بدون مراقبت رها نمایند, به خود را نمی دهند. اینگونه اشخاص در تعامل با طبیعت, احتیاط لازم را مد نظر قرار داده و از هرگونه صدمه به آن تا سرحد امکان پرهیز می نمایند. چون به خوبی می دانند که بدون طبیعت سالم, نمی توان زیست, هرگز خود را مجاز به تجاوز به محیط زیست و عوامل حیاتی آن نمی دانند. ولی برعکس شاهد کسانی بوده ام که از سلاح خود به عنوان چوبدست استفاده می کنند و تخریب طبیعت را لازمه بهره برداری از آن می دانند. این روش, عاقبتی به جز فاجعه به دنبال نخواهد داشت که متاسفانه امروز ناظر خیلی از موارد آن هستیم. لذا روی سخن ما با کسانی است که منطق بهره برداری صحیح از هر چیز را عامل بقای آن می دانند. زیرا که استمرار در استفاده از هر چیز به غیر از نگهداری مطلوب, راهکاری ندارد.
همانطوری که همگان مستحضرند, با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر کشور ما, دسترسی به وسایل و تجهیزات شکار, به آسانی و با قیمت ارزان ممکن نیست. علاوه بر آن, در خیلی از موارد, امکان جایگزینی نیز وجود ندارد. لذا مراقبت زیاد, یکی از عوامل تداوم استفاده می باشد.
با ذکر این مقدمه, نخستین بحث خود را آغاز می نمایم. برای بهره برداری و نگهداری درست منطقی از وسایل شکار, باید ابتدا مرحله شناخت اینگونه تجهیزات را گذراند.