مشخص نیست بشر از چه دورانی به ساختن بناهای بلند علاقه پیدا کرده است اما بر اساس آنچه از تورات بر می‌آید پسران نوح به قصد راهیابی به جبروت یهوه (خداوند) برجی 7 طبقه را در بابل بنا کردند که با نازل شدن عذاب خداوندی به صورت زلزله‌ای مهیب منهدم گردید. با پیشرفت دانش بشری در حوزه علوم مهندسی کم‌کم این آرزوی بشر محقق گردید. با وجود اینکه طی قرون بعد از رنسانس دانش مهندسی به پیشرفت‌های زیاد
نایل گردید اما تا قرن 19، بشر فقط توانسته بود تا 16 طبقه در آسمان بالا رود و با وجود مصالح ساختمانی آن دوران پیشروی بیشتر از این حد ناممکن به نظر می‌آمد. چون اکثر ساختمان‌ها با سیستم دیوارهای باربر بنا می‌گردیدند با زیاد شدن تعداد طبقات، ضخامت جرزها در طبقات پایینی به شدت زیاد می‌شد. با دست‌یابی بشر به فن‌آوری تولید فولاد نرمه ساختمانی و جایگزینی مقاطع فولادی نورد شده با قطعات چدنی اندک اندک ساختمان‌ها قد کشیدند. مهمترین جهش در این زمینه را آسمانخراش Woolworth Building ایجاد کرد. این ساختمان که اولین آسمانخراش به معنای واقعی است در روز 17 نوامبر 1913 بعد از 3 سال کار بی‌وقفه در محله منهتن نیویورک افتتاح گردید. این ساختمان 57 طبقه‌ی 241 متری دارای اسکلت فولادی سنگین و معماری سبک نئوگوتیک با هزینه‌ای بالغ بر 13 میلیون دلار بنا گردید. این بنا با وجود بیش از 90 سال عمر هنوز پابرجاست و از آن استفاده می‌گردد.
آسمانخراش Trump Building با 283 متر ارتفاع و 71 طبقه در نیویورک برای مدت کوتاهی در سال 1930 لقب بلندترین ساختمان جهان را از آن خود کرد.
در سال 1928 والتر کرایسلر از معمارش وان آلن خواست برای او بلندترین ساختمان جهان را طراحی نماید. عملیات ساختمانی روز 19 سپتامبر 1928 آغاز شد. معمار ساختمان همه را غافلگیر کرد چرا که پس از اتمام سازه ساختمان یک مخروط پیش ساخته 56 متری به داخل سایت حمل شد و ظرف 90 دقیقه به بالای اسکلت برج منتقل گش و به آن نصب گردید. با وجود اختلاف‌های مالی که بین کرایسلر و وان آلن پیش آمد، برج کرایسلر در 28 مه 1930 در محله منهتن نیویورک افتتاح گردید. برج کرایسلر با 77 طبقه و 319 متر ارتفاع، مرتفع‌ترین سازه ساخت دست بشر آن دوران یعنی برج ایفل را هم پشت سر گذاشت.
سرمستی والتر کرایسلر از داشتن بلندترین ساختمان جهان دیری نپایید. در اواخر سال 1929 کمپانی Empire State هتل 16 طبقه‌ی والدورف آستریا را در منهتن نیویورک خریداری کرد و آن را تخریب نمود. این شرکت قصد کرد آسمانخراشی را به نام Empire State بنا و رقیب را از میدان به در کند. عملیات خاکبرداری روز 22 ژانویه 1930 آغاز شد و حفاری در زمینی به وسعت 7240 متر مربع تا عمق 27 متری ظرف کمتر از 50 روز به اتمام رسید و متعاقبا کار ساخت پی و نصب اسکلت فولادی 60 هزار تنی آن آغاز گشت. ظرف 23 هفته (با سرعت 5/4 طبقه در هفته) این اسکلت بسیار سنگین با اتصالات کاملا پرچی برپا شد! و این در حالیست که تنها 7 سال از انتشار اولین مقررات طراحی سازه‌های فولادی توسط موسسه AISC که تنها 9 صفحه داشت می‌گذشت. در اثنا اوج گرفتن اسکلت، عملیات بنایی طبقات زیرین با سرعت اعجاب‌آوری در حال انجام بود. 10 میلیون آجر در عملیات بنایی به کار بسته شد. یک معدن بزرگ سنگ آهک در ایندیانا کار تهیه سنگ‌های نمای را بر عهده گرفت و در حدود 5700 متر مکعب سنگ آهک تزیینی نما را به کارگاه تحویل داد. ساخت نمای ساختمان که با سبک Art Deco طراحی شده بود 8 ماه به طول انجامید. 6500 پنجره، 73 آسانسور ساخت شرکت Otis و 8 پله برقی در ساختمان نصب شد. 115 کیلومتر لوله کشی آب، 762 کیلومتر سیم‌کشی برق نیز همزمان با سایر امور در حال انجام بود. 7 میلیون ساعت کارگر کار صورت گرفت تا عملیات اجرایی در ظرف 1 سال و 45 روز و زودتر از موعد مقرر به پایان برسد.
سر انجام این بنای 102 طبقه‌ا‌ی 381 متری با وزنی در حدود 365 هزار تن که ساخته شدن در اوج دوران رکود اقتصادی با صرف هزینه‌ای بالغ بر 41 میلیون دلار بیشتر به یک افسانه می‌ماند، در روز 13 نوامبر 1931 افتتاح شد و تا مدت‌ها چشم همگان را خیره کرد. عزم، اراده، دانش مهندسی و مدیریت قوی ناشدنی را شدنی کرد. ساختمان Empire State هم اکنون به عنوان یکی از بناهای ثبت شده تاریخی به شمار می‌رود و تا کنون بیش از 117 میلیون بازدید کننده از آن دیدن به عمل آورده است.
در روز یکشنبه 28 جولای 1945 برخورد بمب‌افکن B-25 نیروی هوایی امریکا به طبقه‌ی 79 ام این برج 14 نفر را از بین برد اما در پایداری ساختمان هیچ خللی ایجاد نگردید و صاحبان برج از نیروی هوایی تقاضای غرامت 1 میلیون دلاری نمودند. به دلیل اینکه شهر نیویورک با توجه به موقعیت ساحلی‌اش محلی بادخیز محسوب می‌گردد، ساختمان در برابر حرکت جانبی کنترل شده (برای حداکثر سرعت باد 176 کیلومتر در ساعت) و هم کنون نیز با گذشت 72 سال همچنان پایدار و استوار است. بر بالای ساختمان برج، آنتن‌های تلویزیونی و مخابراتی نصب گردیده که ارتفاع برج را به 442 متر می‌رساند. هزینه ساخت برج Empire State آنچنان بالا بود که تا 40 سال بعد که فضلور خان با ارائه تئوری معروف سازه‌های لوله، بهای تمام شده اسکلت بنا را پایین آورد، کسی جرات ساخت چنین ساختمان‌هایی را نداشت و در این مدت بلندترین ساختمان جهان به شمار می‌آمد. با ارائه تئوری فضلور خان در اواسط دهه‌ی 60، ساختمانهای غول‌آسایی چون برج‌های دوقلوهای مرکز تجارت جهانی (411 متر) و برج سیرز (442 متر) در اوایل دهه‌ی 70 سر از آسمان‌ها در آوردند. اکنون برج‌های دوقلوی پتروناس در پایتخت مالزی با 452 متر ارتفاع، رکورد بلندترین ساختمان اداری جهان را در دست دارند.