مجهز سازی فضاهای سبز و باز شهری:
در این پایگاه اطلاعات لازم برای زیبا سازی، طراحی، بالا بردن تسهیلات و قیافه ظاهری پارک ها و فضا های سبز گنجانده شده است که قسمتی از آن را مورد بررسی قرار می دهیم.
در ابتدا نیمکت ها:
در مجهز سازی فضاهای سبز و باز شهری ابتدایی ترین روش برای احساس آرامش و راحتی در پارک ها صندلیها و نیمکت های پارک می باشد. طرز قرار گرفتن این صندلیها باید بصورتی باشد که دسترسی به آنها آسان و راحت بوده یعنی در سراسر پارک و به تعداد زیاد موجود باشد. صندلی ها باید در روبروی مناظر زیبا اما در جایی که در مسیر رفت و آمد افراد قرار نگیرد، واقع شود.
صندلیهای مراکز عمومی شهر نیز می تواند برای آسایش و راحتی شهروندان در کنار مراکز خاص مانند ایستگاهها، کیوسک ها، باجه های تلفن، ظروف زباله و شیرهای آب قرار بگیرند.
بیشترین جایی که محل قرار گرفتن صندلیها در سطح شهر می تواند باشد مراکزی است که رفت و آمد مردم در آنجا زیاد است، بخصوص در مکان هایی که برای استراحت و تفریح مردم باشد.
فضاهای باز زیبا و مناسب عمومی به شهروندان این امکان را می دهد تا در کنار یکدیگر از طبیعت اطراف لذت ببرند و با داشتن مکان مناسبی برای نشستن احساس رضایت آنها چندین برابر شود. افراد مختلف نوع های متفاوتی از صندلیهای پارک یا فضاهای سبز را می پسندند، که این سلایق متفاوت نحوه طراحی صندلیهای پارک را تعیین می کند و به آن تغییراتی می دهد.
برای مثال جوانان اغلب بر روی بالای صندلی یعنی تکیه گاه آن می نشینند تا بر روی خود صندلی و این مورد باید در طراحی صندلی های پارک یا فضاهای آزاد شهری مورد توجه قرار گیرد و صندلیهایی را که به این مراکز اختصاص می دهند از استحکام بیشتری در ناحیه پایه ها برخوردار باشد.
یا بطور مثال برای افراد مسن نیمکت هایی که دارای پشت یا تکیه گاه است راحتتر از نوع بدون پشت آن می باشد.
در صورتی که برای افراد معمولی صندلیهای بدون پشت به آنها این امکان را می دهد تا در دو طرف نیمکت بنشینند.
پس این را باید در نظر گرفت که در پارک یا فضاهای سبز شهری که امکان استفاده اقشار مختلف است باید تمام امکانات رفاهی در نظر گرفته شود و صندلیها و نیمکت ها طوری برای این مکان ها ساخته شوند تا مورد استفاده بیشتری برای همگان داشته باشند.
در همین راستا و برای پیشگیری از خراب کردن مبلمان عمومی شهر باید به این نکته توجه داشت که خرابی بیشتر شامل چه چیزهایی می شود، چه زمانی این خرابکاریها صورت می گیرد و توسط چه کسانی، سپس برنامه های پیشگیری را بکار بست.
ایستگاههای اتوبوس:
داشتن یک ایستگاه اتوبوس مناسب برای تمام سیستم های حمل و نقل درون شهری امری واجب و ضروری می باشد. اما مناسب بودن این ایستگاهها بسته به نظرات شهروندانی که از آن استفاده می کنند دارد. از دید مدیران شهری که مسئولیت رسیدگی به این موارد را بر عهده دارند یک ایستگاه مناسب، ایستگاهی است که به مراقبت و نگهداری کمتری احتیاج داشته باشد. از دید شهروندان یک ایستگاه خوب باید دارای محیط دید بالا و امکان سوار شدن راحت به اتوبوس را داشته باشد. هر دو این نظرات خوب و به جا می باشد، زیرا ساختن ایستگاههایی که مورد استفاده کمتری دارند، تنها هدر دادن سرمایه و ایجاد مشکل برای مسئولان است. طراحی و ساخت مناسب آن می تواند مدت زمان انتظار برای اتوبوس را لذت بخش کند.
برای تصمیم گیری در مورد اینکه چه نوع ایستگاهی در نقاط مخصوص باید ساخته شود و کسب اطلاعات پیرامون طراحی و نحوه ساخت، مطالب زیر را بررسی می کنیم:
_ آیا به ایستگاه اتوبوس نیازی است؟
_ ایستگاه باید در کجا واقع شود؟
_ چگونه طراحی کردن ایستگاهها؟
_ چگونگی مدیریت و نگهداری از ایستگاهها؟
آیا به ایستگاه اتوبوس نیازی است:
مکانهای بسیاری هستند که به علت نداشتن سایه بان، مکان های تجاری پر رفت و آمد، مکانی که آمد و شد افراد سالمند در آنجا بیشتر است و مکان هایی که آب و هوا اعتدال مناسبی نداشته باشد، برای رفاه شهروندان احتیاج به نصب ایستگاههای اتوبوس درون شهری است.
ایستگاه باید در کجا واقع شود:
بهترین مکان برای قرار دادن ایستگاههای اتوبوس در نزدیکی مغازه ها و در نزدیکی تقاطع ها است، که در این صورت باید 10 فوت از مسیر عبور و مرور عقب تر باشد تا ایجاد ترافیک و برخورد با افراد پیاده را نکند.
و چنانچه ایستگاه از تقاط دور باشد، سایه بان ایستگاه باید 40 فوت از پیاده رو عقب تر باشد تا برای ایستادن اتوبوس مشکلی را ایجاد نکند.