به مجموعهٔ در حال احداث قطارهای شهری در شهر مشهد گفته می‌شود. شرکت قطار شهری مشهد مسئولیت ساخت و بهره برداری متروی مشهد را بر عهده دارد. فاز اول خط شماره ۱ این مترو در تاریخ ۲ اسفند سال ۱۳۸۹ به بهره برداری رسید.[۱]
مقدمه
در شهر مشهد در شمال شرقی استان خراسان رضوی روزانه ۵ میلیون نفر جابه‌جا می‌شوند که این میزان طی ۱۰ سال آینده به ۸٫۵ میلیون نفر در روز خواهد رسید.
بر اساس مطالعات جامع حمل و نقل شهر مشهد و مطالعات توسعه شبکه حمل و نقل ریلی که توسط پژوهشکده حمل و نقل در دانشگاه صنعتی شریف انجام شده، شهر مشهد نیازمند ۴ خط مترو است. توسعه خطوط مترو به شهرهای جدیدی چون شهر گلبهار در شمال و بینالود در جنوب نیز پیش‌بینی و مراحل تصویب آن نیز سپری گردیده است.[۲]
خطوط متروی مشهد
نقشه خطوط مصوب متروی مشهد
خط ۱
خط شماره ۱ متروی مشهد به طول ۲۵ کیلومتر فرودگاه شهید هاشمی‌نژاد را به منطقه وکیل‌آباد متصل می‌کند. عملیات اجرایی ۱۹ کیلومتر از این مسیر (نخریسی به وکیل آباد) از آذر ماه سال ۱۳۷۹ آغاز گردیده است، ۱۰٫۵ کیلومتر به صورت زیرزمینی در تونل کم عمق و ۸٫۵ کیلومتر در مسیر همسطح طی خواهد شد. این خط در میدان تقی‌آباد (ایستگاه شریعتی) خط ۲ را قطع می‌کند.
خط ۲
مسیر خط ۲ قطار شهری مشهد به طول ۱۴ کیلومتر از انتهای طبرسی شمالی پایین روستای کشف شروع می‌شود و به بسیاری از مراکز پرجمعیت آن منطقه سرویس‌دهی مستقیم دارد.
بعضی از مراکز جمعیتی مجاور که عمدتا طبقات محروم در آنجا ساکن هستند با طی کمترین فاصله به یکی از ایستگاه‌های خط ۲ دسترسی خواهند داشت. در ادامه پس از قطع کمربندی صد متری (بزرگراه بسیج ) این خط از منطقه طلاب و با فاصله اندکی از چهار راه مقدم طبرسی عبور خواهد کرد و سپس به میدان راه‌آهن و به میدان شهدا ادامه مسیر خواهد داد.
این خط سپس با عبور از میدان سعدی و میدان تقی‌آباد ضمن عبور از ایستگاه تقاطعی با خط ۱ دسترسی ویژه‌ای به زیست‌خاور خواهد داشت و در نهایت ایستگاه آخر خط مذکور با عبور از پارک کوهسنگی در میدان فضل بن شاذان (جام عسل) خاتمه می‌یابد.