فَهرَج از شهرهای استان کرمان در جنوب شرقی ایران است.این شهر در شهرستان بم قرار گرفته است.جمعیت فهرج در سال 1385، برابر با 6,382 نفر بوده است.
در جا های مختلف ایران ، می شود بناهای بلندی را پیدا کرد که پر از تزئینات جذاب و دیدنی اند ، معماری درست و حسابی دارند و از طرفی تک و تنها افتاده اند. از همان ابتدای ساخت شان بنایی مستقل بوده اند و ربطی به بنایی دیگر نداشته اند . همین قدر می دانیم که از میل ها در دوران باستان برای پیام رسانی ، پست و راهنمایی راه ها استفاده می شده ؛ هر چند تزئین های عالی آن ها جای بحث درباره کاربردشان را باز می گذارد. مناره به معنای « محل نور »، اسم دیگری برای میل های راهنما و پیام رسانی است که با روشن کردن آتش بر بالای آن ، مسیر به مسافران نشان داده می شده و همچنین با استفاده از پرتو های نور ، پیام های رمزی مثل تلگراف به مناطق دورتر فرستاده می شده. در واقع یک مناره ، نمونه ای با کاربرد بَعدی مورس و تلگراف است که با پوشاندن جلوی پرتو ها و سپس کنار بردن آن مانع ، پیامی رمزی را ارسال می کرده اند . در ایران نزدیک به سی میل یا مناره منفرد وجود دارد . بیشتر میل‌های ایران متعلق به سده های چهارم تا ششم است و این نمونه ها نسبت به مناره های دیگر از ویژگی های معماری بیشتری برخوردارند . همگی میل ها یک پلکان برای بالا رفتن دارند و بعضی هاشان هم ( مثل منار گار ) دو پلکان مارپیچی و کاملا مجزا دارند . در ورودی پلکان معمولا فاصله زیادی با سطح زمین دارد و دلیلش هم این است که هر کسی از آدم گرفته تا جانور ، راحت نتواند وارد آن شود . لک‌لک های مهاجری که به خاطر بیماری از قافله عقب مانده اند ، در بعضی از مناره ها جاخوش می کنند . آن ها با ساختن لانه ای روی مناره ها تا سال دیگر منتظر می مانند . میل نادری فهرج به ارتفاع تقریبی چهل گز از آجر ساخته شده و تزئینات آجرکاری جالب توجهی دارد . این میل که برای راهنمایی کاروانیان بم و فهرج در مسیر راه زاهدان - کرمان قرار گرفته ، گویا به دستور نادرشاه در سال های 1160-511-ه . ق احداث شده است . اطراف آن ریگزار بسیار خشکی است و تا کیلومترها اثری از آب و آبادانی نیست . این میل در زمان سلجوقیان ساخته شده اما چون در زمان نادرشاه تعمیر و بازسازی شده است ، به میل نادری شهرت یافته است.