کنجکاوی، اولین دلیل پیدایش غواصی بود. دنیای ناشناخته، عجیب و گاهی اوقات ترسناک زیر آب، غواصان اولیه را برای سفر به این دنیا قلقلک داد.
غواص‌های اولیه، آدم‌هایی بودند که نفس‌شان را در سینه حبس می‌کردند و با یک شیرجه به عمق آب می‌رفتند. کشف اعماق و موجودات آن، باعث شد تا ذهن‌های مبتکر و خلاق به‌کار بیفتد و وسائل مختلف غواصی ساخته بشوند. تکنولوژی و زندگی روی زمین پیشرفت کرد و امکانات سفر به اعماق هم از آن عقب نماند و علم غواصی به شکل امروزی‌اش درآمد.
در ایران اولین غواص‌های حرفه‌ای، ماهیگیران و جویندگان صدف بودند اما بعد، وقتی سرو کله نفت پیدا شد و شرکت‌های حفاری چاه‌های نفتی را بنا کردند، غواصانی بودند که برای عوض کردن یا تعمیر وسائل داخل چاه، به عمق این دریا‌های نفتی می‌رفتند.
بعدتر جنگ شد و عملیات در دل رودخانه اروند و کارون و رزمنده‌های غواصی که در شب از طریق مسیرهای آبی به دل سپاه دشمن می‌زدند. جنگ که تمام شد، غواصان تحقیقاتی و غواصان امداد آمدند. تحقیقاتی‌ها از دل دریا، موجودات عجیب و غریب در می‌آوردند و امدادی‌ها هم به کمک جنازه‌های کف دریا می‌رفتند.
غریق‌های دریای شمال یا هفت دختری که در دریاچه پارک‌شهر غرق شدند با همین دست‌ها به دست خانواده‌هایشان سپرده شدند و می‌شوند. کیش، قشم، چابهار و شهرهای نوار ساحلی خلیج‌فارس که رونق گرفتند و پر از مسافرانی شدند که برای خرید به این مناطق آزاد می‌آمدند و از غواصی و تفریح زیر آب استفاده می‌کردند تا رونق بازارهایشان را بیشتر کنند.
کلوپ‌های غواصی در این شهرها تاسیس شد تا مسافران خسته و گرمازده را با صخره‌های مرجانی خلیج‌فارس و طبیعت رنگارنگ زیر آب آشنا کنند. مسافران از همه‌جا بی‌خبر، یک‌بار زیر آب می‌رفتند و برای یک عمر درگیر جذبه اعماق میشدند.
آنهایی که سر نترس دارند و به همین تفریح چند ساعته قناعت نمی‌کنند و برای جلوتر رفتن، به سراغ همین کلوپ‌ها می‌روند و مربی می‌گیرند و در هر مسافرتی به زیر آب، عقربه عمق‌سنجشان را بالاتر می‌برند و به این ترتیب هر روز غواصانی تربیت می‌شوند که در هرجایی و برای هرکاری می‌شود از آنها کمک گرفت.
قدمت غواصی در ایران
گویند که ژرف روی و غواصی که در جنوب ایران آن را صیف و صیافی می نامند قدمتی بس دیرینه دارد و به قرنها قبل از میلاد برمی گردد. در سرزمین مادری ما و در دوران خشایارشاه ، ایرانیان از غواصان برای بیرون کشیدن صندوقچه های طلا و جواهرات کشتیهای غرق شده استفاده مینموده اند.
اثار حاصل از حفاریهای باستانشناسی موید این مطلب است که قرنها قبل از میلاد ساحل نشینان دریای پارس از این حرفه برای تحصیل مروارید استفاده مینموده اند.
دکتر تاکر ابوات ( Tucker Abbott) در کتاب کینگدوم اف سی شل Kingdom of the Seashell -ISBN: 9780517166086 بدین طریق اشاره نموده است و به نوعی آنان را در زمره پیشگامان پایه گذاری صید و پرورش مروارید قلمداد نموده است.
در سندی دیگر ، آپولونیوس فیلسوف یونانی ساکن رودز اشاره دارد که غواصان دریای پارس در حالی که ظرف کوچکی حاوی گیاهی خوشبو و تهییج کننده در دست داشتند به سمت صدف رفته و باعث میشدند تا صدف لب از لب بگشاید ،سپس شاخه ای میان تهی را به میان آن فرو برده و مایه موجود را به بیرون میکشیدند و آن را به سطح آب آورده و در ظروفی آهنین قرار میدادند ، البته آنان هیچگاه موفق به پرورش مرواریدهایی اینچنینی نشدند اما شیوه ای را بدین طریق بنیان نهادند.
اما در اشارت به ابزار غواصی آن دوران پر واضح است که در آن دوران به اتکای هوای محبوس شده در ششهای خود به عمق فرو رفته و باز میامدند ، روشی که هم اکنون نیز در پاره ای از جزایر دریای پارس کماکان پا بر جاست جزایری چون لاوان و کیش و قشم.
اینک پس از سالیان دراز غواصی به صورتی همگانی درآمده و به شکل گسترده ای در بسیاری از کشورهای جهان فعالیتی مفید ، مفرح ، لذت بخش ونیز منبعی پر درآمد درصنعت اکوتوریست را به ارمغان آورده است. این فعالیت نوپا در کشورما نیز بدست توانای مربیان مجرب این فن بنیان گزاری شده و آموزش داده می شود که مایه تسلی روح و روان و پرکننده اوقات فراقت بسیاری از هموطنان گردیده است.
شما نیز می توانید با طی دوره های آموزشی آسان و کوتاه مدت موفق به دریافت گواهینامه بین المللی غواصی از انجمن مربیان حرفه ای غواصی گردید و زندگی جدیدی را در دنیای زیبای زیرآب آغازنمائید.