تاریخچه هندبال:
هوم تاریخ نوین مشهور یونان در کتاب معروف خود او دیه از ورزش هندبال با نام «اورانیا» یاد کرده است. این بازی که در سال 600 قبل از میلاد روی یکی از دیوارهای آتن قدیم حجاری شده بود، در سال 1926 کشف شد.
در قرنهای شانزدهم و هفدهم میلادی خانمهای درباری و شوالبه‌ها به این بازی که تغییر مختصری یافته بود می‌پرداختند و شاعران وقت، آن را اولین بازی تابستانی نام نهاده بودند کزادکخ- که یک معلم ورزش آلمانی بود در سال 1890 هندبال را به صورت جدیدتری با نام «رافابل اشپیل» معرفی کرد که از آن پس آن را به صورت هندبال یازده نفره بازی می‌کردند که شباهت زیادی به یکی از بازیهای محلی چکواسلواکی به نام «هازنا» داشت.
پس از اولین جنگ جهانی، آقای «هرمان» رئیس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار خدمت کرد البته دکتر «کارل شلنز» استاد دانشرای عالی تربیت بدنی و ورزش بر این که او را پدر هندبال نامیده‌اند، بیشتر در سال 1920 مقررات این ورزش را تدوین کرده و آن را در کلاسهای خود به مرحله اجرا در آورده بود: لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمان فراهم آوردند.
در کشورهای شمالی به دلیل سردی هوا برای اجرای این ورزش در سالن، شکل تازه‌ای بدان داده شد که این امر باعث پیدایش هندبال هفت نفره امروزی شد. تا سال 1928 از نظر تشکیلات بین‌المللی نیز هندبال جز و فدراسیون بین‌المللی دو و میدان محسوب می‌شد،اما به دلیل اهمیت هندبال این فدراسیون در هشتمین کناره خود که در سال 1926 برگزار شد کمیسیون برای مستقل هندبال با یازده کشور هند و در آمسزدام تشکیل شد که آقای «اوری بر اندج» عضو هیأت مدیره آن، برای گسترش این ورزش کمکهای بسیاری کرد. در سال 1931 کمیته بین‌المللی المپیکی اجازه داد که هندبال جز و بازیهای المپیک در آتن.
تعریف و معرفی هندبال:
در این ورزش کافی است نوعی بازی بسکتبال را در نظر آوریم که توپ با سرعتی بیش از حد معمول در حدود دروازه‌ها در جریان باشد و بازیکنها با حرارت و جدیت بیشتی سعی می‌کنند به جای شوت به حلقه، از پشت یک محوطه 6 متری که محوطه دروازه‌بان است توپ را در دروازه‌ای که تقریباً نصف دروازه فوتبال است وارد نمایند و یک امتیاز کسب کنند. در ایران بصورت رسمی در مدارس برگزار شد 48-1347 – 1354 فدراسیون هندبال ایران تشکیل شد و اولین ریاست دکتر امیرتاش و الان آقای رحیمی میباشد.
مزیتهای هندبال:
ویژگیهای ورزشهای اساسی مثل دو و میدانی و نکته‌های فنی بیشتر ورزشهای دسته جمعی را داراست و مزیت دیگر برای کسب آمادگیهای جسمانی نظیر سرعت، چابکی، استقامت، مهارت، دقت، قدرت و هماهنگر بین اعصاب و عضله‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.