بنابه نظر مراجع دینى , دختر بعد از تمام شدن نه سال قمرى و پسر پس از اتمام پانزده سال قمرى بالغ مى شود, چنانچه پسر قبل از رسیدن به پانزده سالگى محتلم شود یا اینکه موى زبر در محل مخصوص پیدا شود, مکلف است .
کسى که به حد بلوغ رسیده , نماز و روزه بر او واجب مى شود و باید براى انجام احکام مورد احتیاج خود از مجتهد جامع الشرایطتقلیدکند.
علایم رشد و بلوغ , اختصاص به انسان ندارد, بلکه آفریدگار جهان در همه موجودات عالم , اعم از انسان , حیوان و نبات به نحوى خاص , این پدیده شگفت انگیز را قرار داده است که پس از چندى در آنها استعداد بارورى و تولید مثل , بطور طبیعى نمایان می گردد.
علامت بلوغ درنوجوان پسر, به صورت احتلام ظاهر مى شود.انسان , اشرف مخلوقات است و این حالت احتلام در او آیت و نشانه اى است از قدرت پروردگار بزرگ که جوان باید با آن آشناگردد, احکام آن رابداند ورعایت نماید.توضیح مطلب به این ترتیب است که جوان , هنگامى که به سن بلوغ مى رسد, در خواب حالتى خاص به وى دست مى دهد و همزمان با آن , منى ازاو خارج مى گردد و معمولا بلافاصله بیدار مى شود.او نباید از این واقعه نگران باشد, چرا که خداوند متعال با ایجاد دستگاه جنسى در جسم او و بروز این حالت در دوران جوانى و بلوغ مى خواهد,نوید آمادگى پدر شدن به منظور بقاى نسل را به او بدهد.در این زمان است که پا به عرصه تکلیف مى گذارد و احکام الهى بر وى جارى مى گردد, لذا باید بلافاصله غسل نماید.انجام غسل بااحکامى که وارد شده , موجب پاکى جسم و صفاى روح اومى شود.
مستحب است در هنگام غسل ,بگوید: اللهم طهرنى و طهر قلبى که این جمله به او آرامش خاصى مى بخشد.در این هنگام , نماز و تمامى احکامى که براى بزرگسالان واجب گردیده , بر او نیز واجب مى شود.
جوان اینک وارد مرحله جدیدى از زندگانى اش شده و در پیشگاه حضرت حق , مقام و منزلت ویژه اى دارد.
او اکنون این شایستگى را یافته که مورد خطاب آفریدگار جهان واقع شده و باید به این دعوت پاسخ گوید.او در این مرحله از زندگانى خود, باید بداند که تمام اعمال , حرکات , رفتار و گفتارش و حتى تصوراتش تحت محاسبه الهى قرارمى گیرد و اگر خودرا در معرض هدایت مبدا آفرینش و در مسیر قانون الهى قرار دهد و هماهنگ با برنامه هاى نظام خلقت عمل کند, هر روز که از عمر گرانقدر اومى گذرد, یک قدم به سوى کمال و سعادت جاوید, نزدیک مى شود.او باید قدر گوهر جوانى خود را بداند و این مرحله حساس و پرفراز و نشیب زندگى را خوب درک کند.همواره خود را در محضر خداوند, حاضر و ناظر ببیند و در نمازش از او یارى جوید و دعاکندتا بتواند در برابر همه مسائل و سختیهایى که درآینده پیش مى آید, پایدارى نشان دهد و بر همه آنها غلبه یابد.
جوان براى درک بهتر خود و نیز آشنایى با محیط پیرامون خویش , نیاز به راهنمایى و آگاهى دارد.او همواره در حال رشد و نمو است و رشد جسمى اش بطور طبیعى , همراه باحالتها و هیجانهاى روحى و عاطفى است .
جسم جوان به شکل غیر ارادى به رشد خود ادامه مى دهد و رشد روحى و روانى وى در ارتباط مستقیم و متقابل با جسم اوست .هنگامى جریان رشد, حالت طبیعى به خود مى گیرد, که او از نظر فکرى و اعتقادى در جهت صحیح و در مسیر طبیعى برنامه هاى تکاملى نظام آفرینش قرار گیرد.
بنابراین , جوان براى رشد روانى و سازندگى خود, نیازمند هدایت و راهنمایى مربیان صالح و خیراندیش است از طرفى او نیازمند به فکر کردن درباره خود و رفتار و اعمال و عکس العملهاى خویش در محیط زندگى است .او باید چگونه زیستن را بیاموزد, بخصوص زمانى که به هویت خود پى مى برد و کم کم خودش را پیدا مى کند که من کیستم و در کجا هستم و چگونه باید باشم .
او باید پاسخ این سوالها را بیابد تا بتواند در مسیر زندگى خود سنجیده گام بردارد و به آینده اى مطمئن و سعادتمند دست یابد.یکى از روان پزشکان مى گوید: من در تحقیقات فراوانى که درباره علت ناراحتیهاى اشخاص انجام داده ام , به این نتیجه رسیده ام که این افراد,دردوران کودکى و جوانى , چگونه زیستن را بخوبى فرا نگرفته اند و به اندازه کافى راهنمایى نشده اند.بسیارى از آنان در حال حاضر, خود, پدر یا مادر هستند و داراى فرزندانى نیز مى باشند.آنها بدون این که خودشان بخواهند و یا بدانند, ناراحتیهاى روحى و روانى خود را به فرزندان منتقل مى کنند.جوان به علت این که سنش کم است و کمتر از بزرگسالان گرفتار ناملایمات زندگى شده , داراى ذهنى خام و عارى از تجربه است .
او کمتر از بزرگترها سرد و گرم روزگار را چشیده و با مشکلها و دشواریهاى کمترى در زندگى رو به رو گردیده است .ذهن پاک و ساده اش چندان فرصت انحراف و آلودگى پیدا نکرده و ازطرفى چون به دوران کودکى نزدیک است , بهتر از افراد مسن , مى تواندخاطره ها و حوادث دوران کودکى خود را به یاد بیاورد و علت بعضى از احساسها و رفتار خود را بفهمد تا در نتیجه , هرگاه رفتار ناپسندى از خودمشاهده کرد, به آسانى آن را علت یابى کرده و اصلاح نماید.جوان , هنوز قسمت بیشتر عمر خود را در پیش رو دارد.او با شناخت بهتر خود, مى تواند از بروز واکنشهاى نابهنجار در برابر پیشامدهاى زندگى در آینده , جلوگیرى نماید.
علامت بلوغ درنوجوان پسر, به صورت احتلام ظاهر مى شود.انـسـان , اشـرف مخلوقات است و این حالت احتلام در او آیت و نشانه اى است از قدرت پروردگار بزرگ که جوان باید با آن آشناگردد, احکام آن رابداند ورعایت نماید.تـوضـیـح مـطلب به این ترتیب است که جوان , هنگامى که به سن بلوغ مى رسد, در خواب حالتى خـاص بـه وى دسـت مى دهد و همزمان با آن , منى ازاو خارج مى گردد و معمولا بلافاصله بیدار مى شود.او نـباید از این واقعه نگران باشد, چرا که خداوند متعال با ایجاد دستگاه جنسى در جسم او و بروز این حالت در دوران جوانى و بلوغ مى خواهد,نوید آمادگى پدر شدن ـ به منظور بقاى نسل را به او بدهد.در ایـن زمان است که پا به عرصه تکلیف مى گذارد و احکام الهى بر وى جارى مى گردد, لذا باید بلافاصله غسل نماید.انجام غسل بااحکامى که وارد شده , موجب پاکى جسم و صفاى روح اومى شود.
مـستحب است در هنگام غسل ,بگوید: اللهم طهرنى و طهر قلبى که این جمله به او آرامش خاصى مى بخشد.در این هنگام , نماز و تمامى احکامى که براى بزرگسالان واجب گردیده , بر او نیز واجب مى شود.
جـوان ایـنـک وارد مـرحله جدیدى از زندگانى اش شده و در پیشگاه حضرت حق , مقام و منزلت ویژه اى دارد.
او اکـنـون ایـن شایستگى را یافته که مورد خطاب آفریدگار جهان واقع شده و باید به این دعوت پاسخ گوید.او در ایـن مـرحـله از زندگانى خود, باید بداند که تمام اعمال , حرکات , رفتار و گفتارش و حتى تـصـوراتـش تحت محاسبه الهى قرارمى گیرد و اگر خودرا در معرض هدایت مبدا آفرینش و در مـسـیـر قـانـون الهى قرار دهد و هماهنگ با برنامه هاى نظام خلقت عمل کند, هر روز که از عمر گرانقدر اومى گذرد, یک قدم به سوى کمال و سعادت جاوید, نزدیک مى شود.او باید قدر گوهر جوانى خود را بداند و این مرحله حساس و پرفراز و نشیب زندگى را خوب درک کند.هـمـواره خـود را در مـحـضـر خـداونـد, حـاضـر و نـاظـر بـبیند و در نمازش از او یارى جوید و دعـاکـندتا بتواند در برابر همه مسائل و سختیهایى که درآینده پیش مى آید, پایدارى نشان دهد و بر همه آنها غلبه یابد.
جوان براى درک بهتر خود و نیز آشنایى با محیط پیرامون خویش , نیاز به راهنمایى و آگاهى دارد.او هـمـواره در حال رشد و نمو است و رشد جسمى اش بطور طبیعى , همراه باحالتها و هیجانهاى روحى و عاطفى است .
جـسـم جـوان به شکل غیر ارادى به رشد خود ادامه مى دهد و رشد روحى و روانى وى در ارتباط مستقیم و متقابل با جسم اوست .هـنـگـامى جریان رشد, حالت طبیعى به خود مى گیرد, که او از نظر فکرى و اعتقادى در جهت صحیح و در مسیر طبیعى برنامه هاى تکاملى نظام آفرینش قرار گیرد.
بـنـابـرایـن , جوان براى رشد روانى و سازندگى خود, نیازمند هدایت و راهنمایى مربیان صالح و خیراندیش است از طرفى او نیازمند به فکر کردن درباره خود و رفتار و اعمال و عکس العملهاى خویش در محیط زندگى است .او باید چگونه زیستن را بیاموزد, بخصوص زمانى که به هویت خود پى مى برد و کم کم خودش را پیدا مى کند که من کیستم و در کجا هستم و چگونه باید باشم .
او بـاید پاسخ این سوالها را بیابد تا بتواند در مسیر زندگى خود سنجیده گام بردارد و به آینده اى مطمئن و سعادتمند دست یابد.یکى از روان پزشکان مى گوید: من در تحقیقات فراوانى که درباره علت ناراحتیهاى اشخاص انـجـام داده ام , بـه ایـن نتیجه رسیده ام که این افراد,دردوران کودکى و جوانى , چگونه زیستن را بخوبى فرا نگرفته اند و به اندازه کافى راهنمایى نشده اند.بسیارى از آنان در حال حاضر, خود, پدر یا مادر هستند و داراى فرزندانى نیز مى باشند.آنـهـا بـدون ایـن که خودشان بخواهند و یا بدانند, ناراحتیهاى روحى و روانى خود را به فرزندان منتقل مى کنند.جـوان بـه عـلـت این که سنش کم است و کمتر از بزرگسالان گرفتار ناملایمات زندگى شده , داراى ذهنى خام و عارى از تجربه است .
او کـمـتـر از بـزرگـتـرهـا سرد و گرم روزگار را چشیده و با مشکلها و دشواریهاى کمترى در زندگى رو به رو گردیده است .ذهـن پـاک و سـاده اش چـنـدان فرصت انحراف و آلودگى پیدا نکرده و ازطرفى چون به دوران کـودکى نزدیک است , بهتر از افراد مسن , مى تواندخاطره ها و حوادث دوران کودکى خود را به یاد بـیـاورد و عـلـت بـعضى از احساسها و رفتار خود را بفهمد تا در نتیجه , هرگاه رفتار ناپسندى از خودمشاهده کرد, به آسانى آن را علت یابى کرده و اصلاح نماید.جوان , هنوز قسمت بیشتر عمر خود را در پیش رو دارد.او با شناخت بهتر خود, مى تواند از بروز واکنشهاى نابهنجار در برابر پیشامدهاى زندگى در آینده , جلوگیرى نماید.
جوان و دوران بلوغ نخستین گام : یـکـى از آگاهیهاى بسیار مهم در زندگى جوان , قبل از شناختن محیط و پدیده هاى پیرامونش , آشنایى با خود است .توجه به خویشتن و آگاهى درباره خود یکى از شگفتیهاى نظام آفرینش است , زیرا انسان علاوه بر علم و آگاهى به اشیا و دیگران , نسبت به خود,آگاهى و توجه حضورى دارد و در عین حال مـى تـوانـد تـوجـه خود را به شخصیت خویش متمرکز سازد و رفتار و کردار خود را مورد ارزیابى وتـحـلـیل قرار دهد, حتى بهتر از یک پدیده خارجى , خود و رفتار خود را مورد مطالعه و تجربه و جستجوى علمى قراردهد.انسان اطلاعات علمیى که از خارج دریافت مى کند, ممکن است همراه با خطا و اشتباه باشد, ولى درباره خود خطا نمى کند.
در ایـن بـاره قـرآن مى فرماید, انسان به نفس خود آگاهى دارد, اگر چه (براى خطاهایش ) عذر تراشى کند انـسـان وقـتى باطن خویش را شناخت و اصلاح کرد, رفتارى که از او صادر مى گردد نیز اصلاح مى شود.جـوان داراى این قدرت خواهد بود که در برابر موفقیتها و یا شکستهاى زندگى , خود را نبازد و با تـقـویت ایمان و توکل به خدا با عزمى راسخ , درحوادث به جلو گام بردارد, زیرا غرور برخاسته از موفقیت یا نومیدى حاصل از شکست , هر دو براى وى خطرناک است .
بـنـابـراین شما جوانان عزیز اگر مى خواهید در زندگى خوشبخت و سعادتمند باشید, باید از هم اکنون شروع به بررسى در وجود خودتان کنید وببینید چه معایب و نقصهایى دارید, سپس کوشش کنید که آنها را یکى پس از دیگرى برطرف نمایید.باید بدانیدکه گذشتن از مرحله کودکى و وارد شدن به دوران بلوغ و جوانى , چندان آسان نیست , بلکه این راه پر فراز و نشیب باید همراه با آگاهى ومراقبتهاى لازم طى شود.مطالعه فرازهاى زندگى رهبران بزرگى که منشا خدماتى به انسانها بوده و آنان را به سوى دانش و عـدالت وخداپرستى هدایت کرده اند,ما را به این نکته آگاه مى سازد که : این گونه افراد از جمله کـسـانى بوده اند که دوران حساس بلوغ خود را به سلامتى و پاکى پشت سر گذاشته و ایام جوانى راآگاهانه سپرى کرده و از قدرت جوانیشان بیشترین استفاده را نموده اند.
آنـان شـیـوه اى را بـرگـزیـده انـد کـه استعدادهایشان را در جهت کمال , شکوفا کرده و همواره وجودشان براى خود و دیگران منشا خیر و برکت بوده است .انـدیـشـیدن و درس آموزى از زندگى دانشمندان علوم و رهبران دینى بویژه پیامبران بزرگ به جـوان کـمـک مى کند که در موقعیتها و مراحل مختلف زندگى براساس بهترین و ارزشمندترین دستاوردها عمل نماید تا استعدادهاى خود را شکوفا سازد.امـا کـسانى که موجب فساد و گمراهى خود و دیگران گردیده اند, بیشتر افرادى بوده اند که در دوران مـهـم و بـحـرانى بلوغ , انحراف و آلودگى فراوان پیدا کرده و آسیبهاى جبران ناپذیرى به شخصیتشان وارد شده است .بـنـابـرایـن بـى اطـلاعـى جـوان از مسائل حساس دوران بلوغ , موجب اختلال روانى و تزلزل در شخصیتش گردیده و در نهایت , آینده اى مبهم و تاریک در انتظارش خواهد بود.
مهمترین دوران زندگى : اگـر شـمـا بـه عـنوان یک جوان در مورد دوران بلوغ ـ که یکى از مهمترین و حساسترین دوران زنـدگـى شماست ـ آگاهى پیدا کنید و بدانید که چه تغییرهایى در وجود شما و همسالانتان رخ مى دهد, آن وقت سپرى کردن این دوران بحرانى براى شما بسیار آسان خواهد بود.
مهمترین ویژگیهاى این دوران , بروز تمایلات جنسى است ندانستن و آگاه نبودن از این مسائل , ضامن گناه نکردن و پاک ماندن نیست .اگرجوان به طرز واقع بینانه اى و از طریق یک منبع صلاحیتدار با مسائل کلى بلوغ و حتى مسائل تـولـیـد نسل ـکه مبدا آفرینش , آن را در موجودات عالم , اعم از انسانها و حیوانات ونباتات , جهت حـفـظ و بقاى نسلشان قرار داده است ـ بطور منطقى و طبیعى آشنا شود, امکان بروز انحراف در اوکاهش مى یابد.از طرفى , جوان باید در این دوران حساس و بحرانى , قدر جوانى اش را بداند و افکار خود را مشغول کـنجکاویهاى ناآگاهانه و انحراف آمیز درباره مسائل جنسى ننماید, زیرا جستجوى بیش از حد در این باره , زمینه وسوسه هاى شیطانى را در وجود وى فراهم آورده و ادامه تحصیل و زندگى متعال و طـبـیـعـى او را بـا دشوارى و سرگردانى رو به رو مى سازد و در نتیجه , استعدادهاى سرشار و نیروى شاداب جوانى را هدرمى دهد.
پدیده هاى جسمى بلوغ : ظـهـور بـلـوغ با دگرگونیهاى فیزیولوژیکى و بیوشیمیایى در بدن شروع مى شود و وضع کاملا جدیدى در وجود دختران و پسران پدیدمى آورد.غده هاى مترشحه داخلى و خارجى فعال مى گردد صفات اولیه جنسى که مربوط به اندامهاى جنسى مى باشد, وظیفه تولید نسل را به عهده دارند.
تـغییرهاى حاصله بر اثر فعال شدن غده هیپوفیزآدرنال (فوق کلیوى ) و گنادها (غدد جنسى ) به وجود مى آید .ایـن دگـرگونیها سرآغاز زندگى بزرگسالى به شمار مى رود که در نظر اول شاید چندان قابل تـوجه نباشد, اما اختلاف آشکار آن با دوره کودکى ازلحاظ وضع ظاهرى و رفتار وحالتهاى روانى , کاملا محسوس است .حـالـت طـبـیعى رسیدن به بلوغ جنسى براى بیشتر پسران از پانزده سالگى و براى دختران از نه سالگى آغاز مى گردد.در طى ایـن مرحله در اکثر نوجوانان , طرح نسبتا ثابت چهره و اندامهاى بدن , نمایان مى گردد و پس از آن , تغییرهاى جسمى تا پایان عمر به آرامى ادامه دارد.بطور کلى در دوره نوجوانى آنچه که بیش از همه به چشم مى خورد, بلند شدن قامت , ازدیاد وزن , رشـد سـریـع اسـتخوانها و ماهیچه ها مى باشد وهمزمان با آن , اعضاى داخلى بدن , رشدى مشابه دارند.از ویـژگـیهاى دیگر جسمى جوان در این دوره , روییدن مو درصورت و در بعضى از اعضاى بدن است .آهنگ صدا در پسران بم و دورگه مى شود و براى اولین بار در خواب , محتلم مى گردند البته ممکن است بروز این خصوصیات در افراد بطور متفاوت و در زمانهاى نسبتا مختلف صورت پذیرد.پدیده هاى روحى و روانى بلوغ .بلوغ در واقع , تغییر و تحول شدیدى است که سرتاسر وجود نوجوان را فرا مى گیرد.بـلـوغ , یک نوع تولد مجدد است , یعنى , بافرا رسیدن بلوغ , شخص دیگرى با روحیه و اختصاصهاى جسمى متفاوت از کودک , به وجودمى آید در این مرحله نوجوان خواهشها و تمایلهاى متفاوت و متضادى دارد.
با این که جوان مى خواهد با دوستان خود باشد, علاقمند به تنهایى است .
در ایـن دوران , کـودک پـرجـنـب و جوش دیروز, به جوان حساس و تاثیر پذیر امروز مبدل شده و تغییرهاى سریع جسمى , تاثیرهاى فراوانى درحالات روحى او مى گذارد.
با ظاهر شدن نیروى جنسى در جوان , احساس خاصى به جنس مخالف در او پدید مى آید.
او داراى روحیه اى کنجکاو و در عین حال , دچار نوعى سردرگمى است , حساس و زود رنج بوده و در مـقـابـل رفـتـار دیـگران به سرعت واکنش نشان مى دهد, گاهى به فکر فرو مى رود و زمانى بـه سـخـنـان اطـرافـیان مى اندیشد, ولى به شدت از همسالان خود, الگومى پذیرد و از رفتار آنان پیروى مى کند.از نظر رشد شخصیت , ثبات نسبى دوره قبل , دستخوش تحولى ناگهانى گردیده و رفتار خود را با انگیزه هاى درونى , تشخص طلبى و استقلال جویى , بروز مى دهد.سازگارى اجتماعى او دچار آشفتگى گردیده است .
نیروى متراکمى که در جوان , نهفته , مى خواهد به صورتى , خود را آشکار کند.
بنابراین در رفتارش اظهار هویت , مالکیت , ابراز وجود, اظهار تعلق به گروه , نمایان است .
غالبا مى خواهد در جمع , مطرح شود و نقش و مسوولیتى به عهده بگیرد هـمـواره رفـتـار و شخصیت وى ناپایدار و در بعضى اوقات نسبت به دیگران بى اعتماد و در انجام کارها بى حوصله است .بـا کـمبودهاى خود به مقابله برمى خیزد, کم کم دوره وابستگى به سر آمده و مى خواهد زندگى مستقل خود را پایه ریزى کند.اطرافیان جوان باید موقعیت وى را خوب درک کنند و با محبت با اوبرخورد نمایند.در ایـن بـاره پـیـامـبر اکرمر به والدین و مربیان چنین مى فرمایند: به شما سفارش مى کنم که با جوانان مهربان باشید, زیرا آنان (در این هنگام ) نازکدل هستند اهمیت دوران بلوغ : از نظر اسلام , این قسمت از زندگى انسان , بسیار اهمیت دارد در این دوران است که بناى اساسى شخصیت فردى و اجتماعى جوان پایه ریزى مى شود.روش تـربـیـتـى اسـلام بر این امر تاکید دارد که جوان این دوران را با معرفت و پاکى سپرى کند, چـراکـه : در جـوانـى پـاک بـودن شـیـوه پـیـغـمـبـرى اسـت ورنـه هرگبرى به پیرى مى شود پـرهـیـزگار در این دوران حساس , جوان واقعا نمى داند چه کند و چه چیزى در وجود او دارد اتفاق مى افتد.تغییرهاى عمومى بدن و تاثیرهاى روانى آن , چنان سریع و همه جانبه است که او را دچار تشویش و نـگـرانى مى کند و برخوردها و ارتباطهاى او را بااطرافیان و خانواده اش دچار مشکل مى سازد, در این زمان است که او شدیدا نیاز به محبت دارد و در پى یافتن یک نقطه اتکاى روانى و روحى است و دوست دارد دیگران به شخصیتش احترام بگذارند و او را مورد توجه قرار داده و به حساب آورند, بـه هـمـیـن مـنـاسبت است که پیامبر اسلامرضمن بیان مراحل تربیت , هفت سال سوم زندگى مـقـدمـاتـى انـسـان ـکـه هـمـان دوران بـلـوغ و جـوانـى اسـت والـدیـن و مربیان را سـفـارش مـى فـرمایند که در این سنین به جوان به عنوان یک شخصیت بزرگسال بنگرند و به او اعتماد نموده و در کارها با وى مشورت کنند.
در زندگى خانوادگى نظر او را دخالت داده و به او مسوولیت بدهند تا شخصیتش شکوفا گردد.
جوان در این مرحله , خود را همردیف با سایر اعضاى خانواده مى پندارد و انتظار داردکه از احترام مـتـقـابـل برخوردار باشد, لذا پیامبر اکرمر فرمود:من به تمام شما مسلمانان توصیه مى کنم که با جوانان به نیکى رفتار کنید و به شخصیت آنان احترام بگذارید در اسلام به جوان , شخصیت داده شده و تاریخ اسلام , گویاى این مطلب است .پـیامبر بزرگوار اسلام در آخرین لحظه عمر خویش فرماندهى سپاه عظیمى را که مى خواست به کشور روم اعزام کند, به عهده جوانى به نام اسامه بن زید قرار مى دهد.در گـذشـتـه بـعـضى از علماى بزرگ ما, فرا رسیدن دوران بلوغ و تکلیف را براى نوجوانان خود جشن مى گرفتند و بزرگان را دعوت نموده و درمراسم با شکوهى از او به عنوان یک فرد بالغ نام بـرده و حضار مجلس نیز به او تبریک مى گفتند و بدین طریق به او مى فهمانیدند که این مرحله اززنـدگـى شـما سر آغاز حیات با ارزش و جدیدى است , که همانند سایر بزرگسالان رشد یافته , مورد خطاب خداوند قرار مى گیرى و مسوولیت پیدامى کنى و باید خود تصمیم بگیرى , تو داراى شـخـصـیـت مستقل شده اى و در رفت و آمدها, در نشست و برخاستها و در ارتباط با دیگران باید حـریـم وحـدود الـهـى را رعایت کنى ب و بدین سان با او به عنوان یک شخصیت رشد یافته , رفتار مى کردند.هـمـین امر به پرورش و رشد روحى و روانى او کمک مى کرد وکم کم او را براى پذیرفتن وظایف پرمسوولیت زندگى آینده خود آماده مى ساخت .حال بد نیست در این جا اشاره اى به سفارشهاى سید بن طاووس ـیکى از برجسته ترین علماى قرن شـشـم کـه تـوفـیق تشرف به خدمت حضرت ولى عصر (عجل اللّه تعالى فرجه الشریف ) را داشت ـ بنمایم .او در کتابى به نام کشف المحجه در قسمتى از گفتارش در خصوص دوران بلوغ و تکلیف , خطاب به فرزندش چنین مى گوید: اگر من با مراحم وعنایاتى که خداوند, مرحمت فرموده , زنده بمانم , روز تشرف تو را به سن تکلیف (بلوغ ) عید قرار مى دهم و یکصد و پنجاه دینار صدقه خواهم داد.اگر بـلوغ تـو فـرا رسد با این کار قیام به خدمت حضرتش خواهم کرد, زیرا مال از اوست و من وتو بنده او هستیم .
والسلام