زرد، نارنجی، قرمز و هلویی، به این رنگها می گویند رنگهای گرم، رنگهای گرم محیط را دلنشین و جذاب می کنند و حسی از صمیمت و دوستی را به اطراف و اطرافیان انتقال می دهند.
با استفاده از این رنگها می توانید فضا را غیر رسمی، دنج و خوشایند کنید، بهتر است از این رنگها در اتاق نشیمن، اتاق غذا خوری و محلی که برای دور هم جمع شدن در نظر گرفته اید، استفاده کنید.
رنگهای گرم در اتاق های شمالی هم خوب جواب می دهند.
مطالعات نشان داده است آنهایی که در مناطق سردسیر و کوهستانی زندگی می کنند، میانه شان با رنگهای گرم بهتر است.
واقعیت این است که القای حس گرما از این رنگها، بسیار زیاد و کاملا ملموس است.
آدم های با نشاط و خوش روحیه هم از طرفداران رنگهای گرم هستند.
این قبیل آدم ها حتی اگر در محیطی قرار بگیرند که رنگهایش سرد و یخ باشد، باز هم با اضافه کردن دکوری با رنگهای گرم و تند، محیط را با روحیه خودشان تطبیق می دهند.
رنگهای سرد و دیوارهایی که دور می شوند
رنگهای سرد به رنگهای مونث معروفند.
این رنگها، احساس ؟؟؟؟
و بزرگی را القا می کنند، سبز، آبی، بنفش روشن، کبود و خاکستری روشن در زمره رنگهای سرد قرار می گیرند و قادرند حس تازگی و هیجان را به محیط انتقال دهند.
این رنگها همچنین قادرند محیط های کوچک و بسته را بزرگتر از حد و اندازه واقعی نشان بدهند و به همین دلیل، به این رنگها می گویند رنگهای پس رونده، وقتی رنگهای پس رونده بر روی دیوارها می نشینند، این حس به بیننده منتقل می شود که انگار دیوارها دارند از هم دور می شوند.
با رنگهای سردی که ته رنگ خاکستری دارند، می توانید آرامش را به محیط تزریق کنید.
اتاق های کوچک و شلوغ را هم بهتر است با این رنگها رنگ آمیزی کنید تا هم بزرگ تر به نظر برسند، هم حس آرامش به محیط القا شود.
از این رنگها همچنین می توانید در آشپزخانه هایی که در شرق خانه واقع شده اند و نیز در ایوان ها استفاده کنید.
رنگهای سرد در قسمت آفتاب گیر خانه هم خوب جواب می دهند.
همچنین در حمام، ترکیبی از رنگهای سرد، مناسب به نظر می رسد.
آرامش بخشیدن،القای حس رسمی، پس رونده بودن و بزرگ جلوه دادن محیط، از مهم ترین ویژگی های این رنگهاست.
در مکان های رسمی نیز می توانید از این رنگها استفاده کنید تا حس رسمی بودن را در محیط تثبیت کنید.
اثر فضایی رنگ
اثر فضایی رنگ وابسته به عوامل گوناگونی است.
نیرو و قدرت رنگ در خود رنگ نهفته است این ویژگی در تاریکی و روشنی، سردی و گرمی، درجه اشباع و میزان وسعت سطوح رنگها وجود دارد.
اثر بعد و فضای رنگها را می توان با روی هم قرار دادن یا ترکیب آنها ایجاد کرد.
چنانچه شش رنگ زرد، نارنجی، قرمز، بنفش، آبی و سبز را کنار هم و بدون فاصله در زمینه سیاه قرار دهیم.
رنگ زرد رو به جلو می آید و سایر رنگها در فاصله دورتری قرار می گیرند.
جلوترین رنگ در این مجموعه، زرد است.
در حالیکه بنفش در دورترین فاصله قرار می گیرد سایر رنگها نیز در فاصله بین این دو رنگ خود نمایی می کنند.
زمینه اگر سفید باشد، بر سنگینی و عمق رنگها می افزاید.
در زمینه سفید، رنگ بنفش رو به جلو می آید تا با رنگ زرد، خود را همپایه سازد.
این آزمایش نشان می دهد که زمینه پشت رنگها، اثر شدیدی روی عمق و فضای آنها دارد.
اثر فضایی رنگ وابسته به عوامل گوناگونی است.
این آزمایش نشان می دهد که زمینه پشت رنگها، اثر شدیدی روی عمق و فضای آنها دارد.
اما در مورد رنگها: هنگامیکه نارنجی بین درجات عمق زرد- قرمز قرار می گیرد، نسبت عمق رنگها یعنی زرد- نارنجی و نارنجی- قرمز، مانند نسبت صغیر به کبیر است.
به همین ترتیب رنگ زرد- قرمز- نارنجی و رنگ قرمز- زرد- آبی همان نسبت را دارند و رنگهای زرد- قرمز و رنگهای قرمز- آبی نیز از فضا دارای همان نسبت طلایی هستند درست مانند رنگهای زرد- سبز- آبی که رابطه کبیر به صغیر و نسبت طلایی دارند.
در زمینه سیاه، عمق رنگها چنین است.
زرد به سرعت جلو می آید و قرمز کمتر به جلو تحرک دارد و آبی رو به عقب و به طرف عمق فرو می رود.
در زمینه سفید تاثیر رنگها معکوس است.
آبی به جلو تاخت می کند و قرمز از آن جلو می زند.
زرد با آنکه از سفید جدا می شود ولی به آبی و قرمز نمی رسد.
رابطه درجات عمق و فضای رنگهای زرد- قرمز- نارنجی و رنگهای قرمز- نارنجی- آبی در اینجا مانند نسبت کبیر به صغیر است.
البته این حالت فضایی رنگها با نظم و ترتیب آنها ارتباطی ندارد.
مثلا چنانچه تصاویر را از 90 تا 180 درجه بچرخانیم، نظم و ترتیبشان به هم می خورد ولی حالت فضایی آنها تغییر نمی کند این حالت درست مانند عادت به خواندن و نوشتن از چپ به راست(یا از راست به چپ) است که خواندن را شدت می دهد ولی درجات عمق را تغییر نمی دهد.
تمام تون های روشن در زمینه سیاه، با توجه به درجه روشنی خود به جلو رانده می شوند در زمینه سفید اثر معکوس است.
تونهای روشن در زمینه سفید ثابت می مانند و تون های تیره بنا به درجه تاریکی خود به جلو حرکت می کنند اگر از میان رنگهای سرد و گرم، دو رنگ را با درخششی یکنواخت در نظر بگیریم، همیشه رنگهای گرم به جلو و رنگهای سرد به عقب حرکت می کنند و هرگاه تضاد تاریک و روشن به آنها اضافه شود شدت عمق بیشتر می شود یا از بین می رود.
اگر آبی- سبز و قرمز- نارنجی با شدتی یکنواخت در زمینه ای سیاه قرار گیرند، آبی- سبز به عقب می رود و قرمز- نارنجی به جلو می آید.
چنانچه قرمز- نارنجی روشن شود باز هم جلو می آید.
اگر کمی رنگ سبز- آبی را روشن کنیم، اثر عمق آن به اندازه قرمز- نارنجی می شود و با روشن کردن بیشتر آن خواهیم دید که سبز- آبی از قرمز- نارنجی هم جلوتر می آید.
اثر فضایی رنگها در تضاد با کیفیت موثر است.
مثلا، یک رنگ خالص در مقایسه با رنگهای دیگری با همان درجه روشنی، بیشتر به جلو می آید.
به محض آنکه تضاد تاریک و روشن یا تضاد سرد و گرم به میان آید، همه چیز تغییر می کند.
تاثیر سطوح رنگها نیز در اثر فضایی رنگها و عمق آنها دخالت دارد چنانچه بر سطح وسیع قرمز رنگی، یک سطح کوچک زرد بیفزاییم قرمز همانند زمینه عمل می کند و زرد را به جلو می راند، بر عکس، اگر در زمینه زرد، لکه های کوچک قرمز قرار دهیم، رابطه فضایی معکوس می شود و رنگ زرد مهمتر از قرمز جلوه می کند اگر بخواهیم در مورد تمام امکانات هماهنگی رنگها مانند اثر فضایی رنگها بحث کنیم بعید است بتوانیم در تمام ترکیبات رنگی وضعیت ثابتی را ایجاد کنیم.
باید دانست که حساسیت فردی و تشخیص نقاش تصمیم گیرنده نهایی است.
مسئله اثر فضایی همیشه سبب شده تا رنگها و فرم تابلوها بر اساس دو یا سر پلان یا بیشتر تنظیم شوند.
کلود لورن آثار خود را گاهی تا پنج پلان تنظیم کرده است.
تنظیم تابلو بر اساس دو پلان، اثر را به صورت سطح در می آورد.
رنگها و دردها اولین گردهمایی مبتلایان به ویروس ایدزدر حالی برگزار شد که برای اولین ابر از زمان شکستن تابویی به نام ایدز افراد HIV مثبت دور هم جمع شده و از مشکلات و نیازهای خود گفتند.
این اولین باری بود که از طیفهای مختلف افراد HIV مثبت از معتادان تزریقی، افراد هموفیلی و دیگر طیفها در کنار هم خواستههایشان را بیان کردند.
دکتر حمیدرضا ستایش مدیر برنامه مبارزه با ایدز سازمان ملل در این برنامه با اشاره به اینکه کشور ما در وضعیت پیشگیری است و فرد HIV مثبت میتواند مفید باشد گفت: ما در حالت اپیدمی متمرکز هستیم به این معنی که ویروس وجود دارد اما هنوز پخش نشده است.
طرح مسأله مبتلا بودن به ایدز با خود انگ دارد و خیلی باید با آن محتاطانه عمل کرد.
هنوز جامعه ما مسأله ایدز را نپذیرفته است و این در حالی بغرنجتر میشود که افراد HIV مثبت نتوانند خود را مفید نشان دهند و همه آنها را ترسناک بدانند.
وی به نقش بسیار مهم و اساسی افراد HIV مثبت در همیاری به خود و دیگر مبتلایان اشاره کرد و یکی از مشکلات افراد مبتلا را نداشتن مهارت دانست و گفت: کمبود مهارتهای لازم در افراد مبتلا به ایدز یکی از مشکلات اساسی آنها است.
ما افرادی داشتیم که برای جامعه به نظر مفید نمیرسیدند اما همانها از دو سال پیش بسیار تغییر کردهاند.
تعداد زیادی از اینها مهارت ندارند اما میتوانند مهارت را یاد بگیرند.
وی تأکید کرد که افراد HIV مثبت نباید فکر کنند دنیا به آخر رسیده است.
حمایت تغذیهای افراد HIV مثبت در طول عفونت با توجه به مراحل بیماری تعیین میشود.
در این رابطه مهمترین نکات و چند راهکار اصلی را دکتر لادن عقیلی کارشناس تغذیه اینگونه بیان کرد: بیماریهای عفونی به خصوص افراد HIV مثبت با مصرف به اندازه کالری و پروتئین میتوانند جلوی پیشرفت کموزنی را بگیرند و ثابت شده است این رژیم در عرض یک هفته بسیار مؤثر است.
افرادی که کاهش وزن ندارند.
با مصرف ویتأمینها و آنتی اکسیدانها و ویتأمین A، C، و E میتوانند از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند.
وی تأکید کرد: استرس یکی از عواملی است که ایمنی بدن را کاهش میدهد و باعث میشود عفونتهای فرصتطلب به ما حمله کنند.
استرس در اثر خستگی مزمن، اضطراب و افسردگی ایجاد میشود.
خستگی مزمن را میتوان از طریق ورزش مداوم، پرهیز از مصرف قند و شکر، پرهیز از مصرف زیاده از حد مواد کافئیندار و روزی ده دقیقه خندیدن از بین برد.
رنگین کمان دردها در همایش رنگین کمان HIV مثبتها در چند گروه کاری و هر گروه با نام یک رنگ نیلی، آبی، بنفش، سبز دسته بندی شدند و درباره مشکلات و نیازهای خود صحبت کردند.
آنها از طرد از اجتماع، نپذیرفتن آنها در مراکز درمانی، نداشتن آگاهی نیروهای مراکز درمانی از روش بیماری آنها، اشتغال، ازدواج و مشکل دارو گفتند.
یکی از جوانان HIV مثبت گروه نیلی درباره تجربهاش گفت: در بیمارستانی دیدم که وقتی فهمیدند فردی HIV مثبت بود رفتار بدی با او داشتند.
در را بستند، با ماسک وارد اتاق شدند و غذایش را پرت میکردند و تازه اینها افراد تحصیلکردهای بودند.
جوان گروه نیلی علت ابتلای خودش را بازی با سرنگهای آلوده در پارکی که او در کودکی در آنجا بازی میکرد عنوان کرد و گفت: چرا باید محیطی که بچههای ما در آن بازی میکنند آلوده باشد.
نماینده گروه آبی در مورد طلاق به مواردی اشاره کرد که فرد زندانی آلوده به HIV مثبت وقتی همسرش از بیماری او مطلع شد از او طلاق گرفت و این بر روح و روان او اثر گذاشت.
یکی از افراد گروه بنفش پیشنهاد داد که خانوادهها هم در این گردهماییها حضور داشته باشند تا بدانند با ما چگونه رفتار کنند و ما با آنها چطور رفتار کنیم.
نماینده گروه سبز زن بسیار متشخصی بود و درباره خواستههای قانونی همدردان خود گفت: مجلس باید قانون حمایت از HIV مثبتها را وضع کند و سطح آگاهی کارفرمایان درباره افراد مبتلا به ایدز افزایش پیدا کند.
وی درباره تجربه خودش میگوید من تا به حال 20 جا درخواست کاری داده ام و هر بار تصمیم گرفتم در آخر فرم که درباره ابتلا به بیماری خاصی پرسیده بود ننویسم که HIV مثبت هستم.
اما هر بار نوشتم و هنوز پس از گذشت ماهها هیچ جوابی از درخواستهای کاری من نیامده است.
وی ادامه داد: «الان من 2 و 3 ماه است که دندان درد دارم و تحمل کردم تا بتوانم یک وقت معاینه از دانشکده دندانپزشکی که مجهزتر است بگیرم.
بالاخره بعد از این مدت در مطب من را روی صندلی دیگری که روی آن نایلون پهن شده بود نشاندند و وسایل را با فویل پوشانده بودند این در حالی است که خودشان میدانند که شیوه انتقال به این صورت نیست.» افراد گروه سبز با ساخت درمانگاهها و مراکز درمانی خاص HIV مثبتها موافق نبودند و میگفتند: «باید در تمام مراکز درمانی پیشگیری انجام شود و ما هم بتوانیم همه جا مراجعه کنیم.» نماینده این گروه سبز درباره روحیهاش گفت: از اینکه بگویم HIV مثبت هم واهمهای ندارم اما نباید ما را بترسانند «برنامهای که تلویزیون درباره ایدز ساخته است حتی من که HIV مثبت هستم را میترساند.
با شروع برنامه قلبم ایستاد.
ترساندن که راهکار نیست.» در همین رابطه حرفی که بارها توسط افراد مختلف تکرار شد و همه به آن معترض بودند، برنامه تلویزیونی در رابطه با ایدز بود که با نشان دادن اژدها و اسکلت ایدز را نشان داده بود.
از خواستههای این گروه کمک به درمان افراد مبتلا، رایگان کردن هزینههای درمانی و بیشتر کردن مراکز درمانی خدماتدهنده به مبتلایان بود.
آنها یک صدا میگفتند: «ما دیگر خطر نداریم، خطر برای کسانی است که HIV منفی هستند.» بیمه افراد HIV مثبت، قانون برای کارفرمایان تأمین مستمری افرادی که به مرحله حاد بیماری وارد میشوند قوانین حمایتی فردی و خانوادگی به حساب آوردن ایدز به عنوان بیماری خاص از مطالبات افراد حاضر بود.
دارو در ایران تنوع دارویی برای افراد مختلف مبتلا به ایدز یعنی آنها که از طریق خون آلوده و اعتیاد HIV مثبت شدهاند و یا کودکان وجود ندارد.
نبودن متادن در سطح کشور و به خصوص در زندانها یکی دیگر از مشکلات دارویی افراد HIV مثبت است.
مرادی نماینده گروه نارنجی که مبتلا به هموفیلی بود و از طریق تزریق خون آلوده مبتلا شده است، گفت: غیر از یک دارو بقیه داروها ژنریک هستند و کیفیت ندارند.
عوارض بعدی آنها بسیار هزینهبرتر از پول داروهاست.
اکثر دوستان با تعویض دارو دچار مقاومت دارویی هستند و داروی جایگزین هم جود ندارد.
فقط یک آزمایشگاه آن هم با قیمت 250 هزار تومان آزمایشهای مخصوص HIV را انجام میدهد.
برای افراد مبتلا درمان جانبی وجود ندارد.
ما هنوز مشکل انگ و تبعیض داریم و نمیدانیم مشکلات درمان ما چیست.
تعدادی زیادی از افراد حاضر میگفتند که تنها مرکز درمانی خاص این بیماران بیمارستان امام خمینی افراد HIV مثبت را نمیپذیرد.
نماینده گروه نارنجی درباره برخورد اجتماع گفت: من توانسته ام مشکلاتم را با خانواده و دوستانم حل کنم اما دکترم بدتر از همه برخورد میکند علتش چیست؟
یکی از موضوعات مطرح شده در این گردهمایی نبود گروههای خودیار افراد HIV مثبت است.
در این رابطه یکی از نمایندگان گروهها گفت: HIV مثبتها از ترس طردشدن از اجتماع به گروههای خودیار وارد نمیشوند.
از طرف دیگر آنقدر افراد HIV مثبت گرفتار مسائل اجتماعی و خانوادگی هستند که کسی به مسائل روحی و روانی آنها فکر نمیکند.
برخوردهای متفاوت با افراد HIV مثبت در مراکز درمانی در حالی اتفاق میافتد که هنوز هیچ آماری از ابتلای افراد به HIV در مراکز درمانی که با این افراد سروکار دارند گزارش نشده است.
در همین رابطه از بدو اپیدمی HIV در دنیا تا الان 212 نفر از کادر پزشکی و آن هم بنا به گفته خودشان مبتلا شدهاند.
در همین رابطه مرادی گفت: دلیلی ندارد وقتی به دندانپزشکی میرویم بگوییم HIV مثبت هستیم.
آن مرکز باید قوانین بهداشتی را رعایت کند.
اگر نمیکند مسأله خودش و مسؤول مربوطه است.
شرکت کنندگان در همایش رنگینکمان همگی از برخورد نامناسب افراد جامعه و به خصوص افراد تحصیلکرده گله داشتند که بیشتر آنها این مشکل را به دلیل اطلاعرسانی نادرست و ناکافی رسانههای عمومی میدانستند.
احساسات رنگی انتخاب رنگ در کودکان: کودکان از قدرت بیان زیادی برخوردار نیستند.آنها به طورطبیعی عاشق رنگند وبه طورخود انگیخته به آن واکنش نشان میدهند.
کودکان و نوجوانان به رنگ بیشتر از شکل واکنش نشان میدهند و با لذت تمام به آن دل میبندند.
کودکان کم سن وسال رنگهای درخشان مانند قرمز،نارنجی ،صورتی و زرد را ترجیح میدهند.
با این رنگها احساسات درونی آنها رهایی مییابد.
کودکانی که رنگهای سرد مانند آبی یا سبز را انتخاب میکنند متفکرتر و سنجیدهتر هستند.
به کاربردن رنگهای سیاه، قهوهای و خاکستری نشان دهنده ناراحتیهای درونی آنهاست.
استفاده آزادانه از رنگ قرمز بیانگر عشقی ساده و بی قید و بند به زندگی است، و استفاده جسورانه از این رنگ خصومت یا نیاز به محبت را نشان میدهد نارنجی رنگ اجتماعی و بیانگر سازگاری مطلوب با زندگی و جامعه است.
استفاده فراوان از رنگ زرد بیانگر ترس یا نیازی ناخودآگاه به سرپرستی بزرگسالان است.
رنگ سبز همانطور که انتظار میرود، نشانه تعادل است.
کودکانی که زیاد از این رنگ استفاده میکنند معمولاً به طور محسوسی فاقد«احساسات قوی و آشکار» هستند.
رنگ آبی بیانگر سازگاری، تمایل به اطاعت و کنترل یا سرکوب احساسات است.
استفاده کودکان از رنگ ارغوانی یا بنفش -که البته به ندرت به آن بر میخوریم ـ به معنای تلاش ساده لوحانهای برای ابراز آگاهی است.
کودکان به ندرت به رنگهای قهوهای، سیاه یا خاکستری علاقه دارند.
استفاده درهم و برهم از رنگ قهوهای مشخصه اعتراض به تقاضای والدین برای تمیزی و رعایت شدید بهداشت فردی است.
کودکان از رنگ سیاه، فقط برای نقاشی یا طرحهای کلی استفاده میکنند.
اگر از این رنگ آمیزی استفاده شود احتمالاً نشان دهنده اعتراض، ترس یا اضطراب است.
واکنش عمومی نسبت به رنگ: با توجه به واکنش عمومی نسبت به رنگها باید گفت که دوست داشتن یک یا تمام رنگها برای انسانها کاملاًُ طبیعی و به هنجاراست.
در عوض رد کردن، انکار مطلق یا تردید در محتوای هیجانی رنگ خصیصه انسانهای آزرده، سرخورده، یا افسرده است.
از سوی دیگر شور و نشاط بیش از اندازه نسبت به رنگ، نشانه اختلال روانی و مزاجی دمدمی و علایق متفاوت و شخصیت متزلزل فرد است.
باید به خاطر داشت که پسند رنگی در طول زمان قابل تغییر است و اگر فرد نظرش نسبت به رنگ تغییر کند نشانه تغییر و تحول در شخصیت اوست.
این حالت در درونگراها بیشتر از برونگراها اتفاق میافتد.
بین برونگراها که رنگهای گرم را میپسندند و درونگراها که به رنگهای سرد علاقه دارند اختلاف عمدهای وجود دارد.
در اینجا به برخی از خصوصیات انتخاب رنگها اشاره میکنیم که با بررسی نظرات کارشناسان این فن جمع آوری شده است.
قرمز: محبوبترین رنگها ، قرمز و آبی هستند و افراد با تمایلات برونگرایانه یا درونگرایانه آنها را به طور طبیعی یا آگاهانه انتخاب مینمایند.
رنگ قرمز را تیپهای مختلفی انتخاب میکنند، اول کسانی که تمایلات برونگرایانه داشته، به طور صادقانه به طرف این رنگ کشیده میشوند.
لذا این دسته تابع امیال آنی، احتمالاً نیرومند و شهوانی هستند و بیدرنگ عقاید خود را(چه درست و چه غلط) ابراز میکنند.
ویژگی برجسته طرفداران واقعی قرمز این است که دستخوش فراز و نشیبهای هیجانی هستند و دیگران یا دنیا را مسئول ناراحتیهای خود میدانند.
زندگی برای آنها هیجان انگیز و سرشار از شادی است و اگر اینطور نباشد پس ناگزیر اشکالی در دنیا هست.
صورتی : تیپهای صورتی کارهای خود را اکثراً به صورت تفننی و غیر حرفهای انجام میدهند.
آنها در مناطق مرفه زندگی میکنند و تحصیل کرده هستند.
این افراد در واقع تیپهای قرمزی هستند که به دلیل محافظه کاریشان جرأت انتخاب خود رنگ قرمز را ندارند.
صورتی هم چنین میتواند یادآور جوانی، نزاکت و محبت باشد.
کسی که شخصیتی عالی و با ثبات دارد از دیدن رنگ بیضرری مانند صورتی ناراحت نمیشود.
نارنجی: نارنجی رنگی اجتماعی، شاد، درخشان و بیشتر گرم است.
یعنی افرادی با نشاط و تحسین برانگیز که توانایی سازگاری با همه اقشار(پولدار، فقیر، باهوش، احمق، بلند پایه و دون پایه) را دارند آن را انتخاب میکنند .
افرادی که این رنگ را میپسندند، صمیمی، گشاده رو، سریع الانتقال، فصیح و در مواردی سخنرانهای خوبی هستند.
این افراد خونگرم و مهربانند و تنهایی را دوست ندارند.
زرد: رنگ زرد بیشتربا روح و روان سر و کار دارد و هم افراد عاقل و باهوش آن را انتخاب میکنند و هم افراد عقب مانده ذهنی.
از طرف دیگر اغلب افرادی که هوش بالاتر از حد متوسط دارند، این رنگ را انتخاب میکنند.
البته این رنگ با فلسفههای شرقی نیز مرتبط است.
تیپ زرد به نوآوری، خلاقیت و حکمت علاقهمند است.
این تیپ معمولاً درون نگر، باریک بین و در برابر دنیا و افراد با استعداد آن، معتقد به اصول است.
رنگ زرد درکشورهای غربی نماد بزرگی، تعصب و رنج و مشقت است.
سبز: سبز محبوبترین رنگ است.
این رنگ نشانه طبیعت، تعادل و بهنجاری است.
افرادی که این رنگ را دوست دارند تقریباً بدون استثناء سازگار با اجتماع، فرهنگ و سنتگرا هستند.
این افراد معمولاً در فعالیتهایی مانند ورزشهای دسته جمعی و تئاتر شرکت میکنند.
این افراد بر خلاف تیپهای نارنجی که در شهر بسر میبرند، در حومه شهر زندگی میکنند.
آنها همیشه در پی تجربه چیزهای خوب زندگی هستند و تقریباً همیشه اضافه وزن دارند.
این افراد شهروندان خوب و استوار دنیا هستند.
بیتکلف زندگی میکنند؛ نه مثل تیپ قرمز تابع امیال آنی هستند ونه مثل تیپ آبی، کناره گیر.
آبی: آبی رنگ محافظهکاری، موفقیت، فداکاری، تفکر و درون نگری است.
بنابراین آبی مشخصه افرادی است که با تلاش و کوشش به موفقیت میرسند، راه پول در آوردن را میدانند، با دیگران روابط مناسبی دارند و به ندرت کاری را بر اساس تمایلات آنی خود انجام میدهند.
اما با دقت و مهارت آن را کنترل میکنند.
این افراد میتوانند مدیران و ورزشکاران توانایی باشند.
علاقه مندان رنگ آبی افراد معقولی هستند و زندگی خود را نمونه میدانند، هر چند ممکن است این فرض درست نباشد.
تیپهای آبی افراد محتاط، با ثبات و غالباً قابل تحسینی هستند و همه آنها به این خصایص خود کاملاً آگاهند.
ارغوانی و بنفش: ارغوانی و بنفش رنگهای ظریفی هستند و افراد متوسط معمولاً این دو رنگ را زیبا تلقی میکنند، از یک سو رنگ ارغوانی را هنرمندان وافرادی با گرایشهای فرهنگی میپسندند، ومعمولاً با احساسند وسلیقهای بالاتر از حد متوسط دارند.
علاقهمندان ارغوانی ممکن است مبتکر باشند اما در عین حال ایثار هم میکنند و به تمام هنرها، فلسفه و دیگر فعالیتهای ظریف و روشنفکری علاقهمندند.
این افراد آتشی مزاجند اما اگر کسی را برای مصاحبت بپذیرند با آنان مشکلی نخواهند داشت.
آنها با دقت ازجنبههای نامطبوع و زننده زندگی اجتناب میکنند و ایده آلهای بزرگی برای خود و دیگران دارند.
قهوهای: قهوهای رنگ خاک است و افرادی که صفتی ساده و روستایی دارند آن را میپسندند.
این افراد قوی، قابل اعتماد، زیرک و خسیس هستند.
به هنگام جوانی، به هنگام پیری، جوان به نظر میرسند.
این افراد محافظهکارانی افراطی هستند که حس وظیفه شناسی و مسئولیت در آنها ممکن است به تمایلات«پارانویایی» بیانجامد.
افرادی که به قهوهای علاقهمندند از آنجا که همیشه معقول هستند از هر چیزی بوالهوسانه در دیگران نفرت دارند، هر چند ممکن است بوالهوسی برایشان گاهی جذاب باشد.
این افراد همیشه در جایگاه تماشاچیان مینشینند و به ندرت نقش فعالی در زمین بازی بر عهده میگیرند.
خاکستری و سیاه: پسندیدن رنگ خاکستری تقریباً همیشه نشان دهنده انتخابی آگاهانه و متفکرانه است.
فردی که این رنگ را انتخاب میکند به دنبال امنیت، آرامش و دوری از هر گونه فراز و نشیب آشکار در زندگی است.
احتمالاً چنین شخصیتی، شخصیت خود را بازسازی کرده است.
خاکستری رنگی سنگین و بیانگر تمایل تعادل، عقل گرایی، دلپذیر بودن و مفید بودن به شیوهای محدوداست.
معمولاً افرادی که ناراحتی روانی دارند شیفته رنگ سیاه هستند، هر چند استثناهایی هم وجود دارد.
افراد معدودی نیز ممکن است به خاطر اینکه این رنگ نشانه دانش و آگاهی است به آن علاقه نشان دهند.
برخی نیز میخواهند سرشت واقعی خود را پنهان کنند.
این افراد میخواهند اسرار آمیز بنظر برسند، اما همین تمایل در آنها کاملاً آشکار است.
رنگ درمانی: گروهی معتقدند که میتوان بیماریها را با رنگ درمان کرد.
آنها ادعا میکنند میشود با تجویز نوشیدنی و پوشیدن لباسها و حتی دیدن رنگهای مختلف بیمار را درمان کرد .