فوتبال به خصوصیات و مشخصاتش، مربیان بدنساز تیم ها را وادار به ساختن تمرین هایی می سازد که استقامت را بهبود بخشید .در روش های استفاده شده، روش تقسیمی یا تمرین وقفه دار بسیار موثر است، مثلا در یک فرآیند به وسیله انقطاع ( ناپیوستگی ) می توان نیرو را تقسیم کرد این تحقیق بهبود و پیشرفت در متابولیسم هوازی و غیر هوازی اتفاق خواهد افتاد و علاوه بر آن، امکانی را به وجود می آورد که زمان بیشتری را با شدت بیشتر و با سرعت متنوع کار کرد .
این نوع از کارها می توانند با توپ باشند بنابراین بازیکنان می توانند شرایط مسابقه را تنظیم کنند.
مقدمه :
به بازیکنی با استقامت عالی گفته می شود که بتواند از علم تکنیکی و تاکتیکی به خوبی ظرفیت جسمانی اش در تمام مدت مسابقه استفاده کند تا حرکات سودمند و بدون کاهش بازدهی مورد نیاز در مسابقه داشته باشد.
استقامت یکی از مهمترین اجزای آمادگی جسمانی است .
عامل اساسی و بنیادی استقامت دوام آوردن و مقاومت کردن حقیقی است.
هنگامی که ما درباره ی سایر خصوصیات جسمانی مانند سرعت، نیرو و قدرت صحبت می کنیم آنها را به بازده نهایی ربط می دهیم .
به عبارتی دیگر، این تحقیق درباره تولید ظرفیت جسمانی سرعت، قدرت و نیرو در یک یا چند مرحله مشابه در طی مدت زمان های طولانی است .
ویژگی های ورزشی :
الگوی تمرینی می تواند دارای وقفه و گردشی باشد حتی دارای وقفه های مکرر در نیروهای جسمانی مختصر با شدت و سختی زیاد و مکث های کوتاه در شدت و سختی های کم ( مانند آهسته دویدن یا راه رفتن) و تلاش برای شدت و سختی می نماییم .
بازیکنان انواع مختلف تمرین را انجام می دهند تا از حالت بی حرکت ایستاده به حالت مسابقه بروند.
این عوامل که نیروی زیادی را طلب می کنند تنها مربوط به متابولیسم هوازی نیست .
مطابق تحقیقات EKLOLOM در سال 1986 ، 80% از انرژی مصرف شده در حین مسابقه در سیستم ، اکسایش ( اکسید شدن ) شرکت می کند در حالی که 8 تا 18 درصد در سیستم گلوکلیت شرکت می کند .
اکثر فعالیتها متابولیسم هوازی را به خطر بیندازد اما رویداد های بحرانی در مسابقه به منابع انرژی غیر هوازی بستگی دارد.
آنها به انجام حرکات سریع و کوتاه ( از لحاظ زمانی ) مانند پریدن ، شتاب گیری ، سرعت گرفتن جهت را عوض کردن و ...
برای گرفتن توپ از حریف .
در یک تحقیق با 14 بازیکن سطح بالای فوتبال توسط تماشای ویدیوئی مسابقات به این نکته پی بردند که فاصله ی پیموده شده در یک مسابقه ی فوتبال حدود کیلومتر می باشد و هافبک ها 10% بیشتر از این فاصله را در مقایسه با مدافعان و مهاجمان می پیمایند، اگر چه آنها تفاوت قابل توجهی در شدت و سختی بازی شده موقعیتهای متفاوت تیم ندیدند.
تعریف روش و خصوصیات آن:
مدتهاست که ما برای ایده آل ترین آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال در تمام مراحل و همه کشورهای جهان، به بحث مجادله می پردازیم .
امروزه به دلیل تفاوت در عقاید محققان ، تکنیک ها، تاکتیک ها، جنبه های روانی و عوامل متفاوت تحت تاثیر نمی توان یک قانون دقیق در مقدار وقوع این عناصر بیان کرده این مقاله راهی را برای تفاوت در روش درک تمرین، ساختار آن ، محتویات آنها بیان می کند.
پی بردن به ظرفیتهای جسمانی تاثیر کمی و کیفی خصوصیات فیزیولوژی در بازده جسمانی در ورزش خیلی آسان نیست.
بلکه بلعکس این مطلب بسیار دشوار به نظر می رسند اما این محدودیت برای امکان توصیف یک مدل عمومی که فشاری که بازیکنان در طی اجرای تمروین باید حفظ کنند را به وجود نمی آورد.
لازم به ذکر است که کاری که ورزشکار باید طی فعالیت ورزشی اش انجام دهد تغییرات زیادی را در سیستم بیولوژیک فرد به وجود می آورد .
به عنوان مثال، در تیم های ورزشی که عموما تلاش ورزشکار در طی یک زمان معین افزایش می یابد، عامل استقامت نقش اساسی را بازی می کند ، بازیکن به این وابسته نیست و بارها در طی مسابقه با موفقیت عمل کند.
لازم به ذکر است که کاری که ورزشکار باید طی فعالیت ورزشی اش انجام دهد تغییرات زیادی را در سیستم بیولوژیک فرد به وجود می آورد .
به عنوان مثال، در تیم های ورزشی که عموما تلاش ورزشکار در طی یک زمان معین افزایش می یابد، عامل استقامت نقش اساسی را بازی می کند ، بازیکن به این وابسته نیست و بارها در طی مسابقه با موفقیت عمل کند.
پیش از این به قدر کافی، اهمیت تمرین هوازی و ماهیت تناوبی هرکتهایی که اجرا می شوند، اثبات شده است .
داشتن پایه ی تحقیقات در این زمینه مشکلات حال حاضر در ساختار تمرین را بهبود می بخشد بهبود استقامت بازیکن فوتبال کیفیت ورزشی آن را بهبود می بخشد.
هدف تمرین های داده شده برای افزایش خواص هوازی و غیر هوازی ورزشکاران می باشد.
این تمرین تعریف شده ی متناوب چند سال اخیر استقبال زیادی دارد.
واژه تمرین شکسته شده به همه ی روشهای تمرینی که از فرآیند تقسیم نیرو استفاده می کند به کار برده می شود.
منظور آن پیشرفت و بهبود ظرفیت غیر هوازی متوسط تاثیر سیستم فسفری و فرآیندهای متابولیک گلوکولیت در غیاب اکسیژن است.
با این حال تمرین با وقفه در مسابقات ورزشی ، بهبود سرعت و استقامت را با هم در می آمیزد.
این نوع کار سازمان بدنی را بهتر و سریعتر می سازد .
بنابراین می تواند کار بیشتری را انجام دهد.
سه روش متفاوت کار که تاثیرات معکوس در اندام دارند، روش منقطع با زمان کم (زمان تلاش 5 تا 60 ثانیه ) با زمان متوسط ( 1 تا8 دقیقه ) و با زمان طولانی (8 تا 15 دقیقه) در تمرین فوتبال روش تمرین با وقفه های زیاد بهتر نتیجه می دهد.
برای اجرای این کار به یک مقدار انرژی نیاز است: در این دستاورد همه ی سیستم های متابولیکی به کار گرفته می شوند.
مقدار سهمی که هر سیستم در تولید انرژی دارد به عوامل گوناگون مانند مدت زمان ، محتوی ، شدت و سختی و زمان بازیابی بین تمرین و تمرین دیگر بستگی دارد.
روش شناسی : سه پارامتر اصلی که ساختار یک پروتکل را تشکیل می دهند : زمان کار، شدت کارو زمان بازیابی این روش می تواند پروتکلی بسازد که به مکانیزم هوازی و غیر هوازی اثر بگذارد.
لازم به یادآوری است که کارهای ورزشی آستانه ی غیر هوازی را پیش می اندازد.
قبل از هر چیزی که انجام دهیم لازم است میزان و شدت کار مورد نیاز و مناسب با فیزیولوژی بازیکنان را بر اساس VAM بهبود بخشیم .
( با به سرعت دویدنی که در آن بیشترین مصرف اکسیژن صورت گیرد) در این تحقیق ، محقق از 10 بازیکن فوتبال که سه نوع فعالیت متناوبی را اجرا می کردند ، درخواست کرد تا 10-10و 20-20 و 30-30 ( فعالیت – زمان مکثها) با شدت های متفاوت که درصد های متفاوتی از VAM را به دست می دادند .
شدت های به دست آمده 100، 105، 110 و VAM 115% بودند.
مدت زمان فعالیت برای 100 و 105 و110 درصد، 12 دقیقه و 8 دقیقه برای 115 درصد VAM بود.
یک نمونه خونی نیز از غلظت ترشح ، در میان تمرینات و انتهای تمرینات نیز گرفته شد.
نتایج جدول 1 و2 ، استفاده از شدت های متفاوت دویدن که فشارهای فیزیوژیکی متفاوتی را باعث می شوند را نشان می دهد.
تفاوتی بین میئزان ترشح در انتهای تمرین و مقدار ثبت شده در میانه تمرین نبود.
نتیجه جدول 1 و2 ، نشان می دهد که راه رفتن با سرعت های متفاوت ، فشار های مختلف فیزیولوژی را می طلبید.
هیچ تفاوتی بین میزان مواد مترشحه در پایان تمرینات و میانه ی تمرینات نیست و به همین خاطر اگر این تفاوت بیشتر از یک میلی مول نشود، این حرکت هوازی در نظر می شود و گر نه حرکت تمرین از نوع اسید لاکتیکی می تواند، باشد.
در حرکتهای کوتاهتر با 10 تا 30 ثانیه و شدت بیشتر بالاترین میزان در حین بازیابی از سیستم قدرت استفاده می شود.
هنگامی که بازیابی کوتاه باشد ، تعدیل ساختن اساسا اکسایش است.
هنگامی که این زمان از 30 ثانیه تجاوز کند، این زمان باعث خواهد شد که سیستم فسفات دوباره ترکیب شود و به همین دلیل حرکت در کل غیر هوازی خواهد بود.
در حین انجام انجام روش انفرادی ، خصوصا در آن مدت 30 ثانیه ای بازده کاهش می یابد که این محصول افزایش نقش اکسندگی است .
بیشترین میزان و کارهای متناوب تاثیر تمرینی که شامل دویدن 15 ثانیه ای متناوب ( با وسیله TREADMI) بازیابی 15 ثانیه بود، آنالیز شد و نشان داد که هنگامی که سیستم هوازی در بیشترین میزان خود نیاز بود، میزان مصرف اکسیژن افزایش و مداخله ی اسیدلالتیک کاهش یافت.
تحقیق عموما برای فوتبال استفاده شد که البته فقط مخصوص این ورزش نیست.
زمان وقفه های کار باید حداقل 30 ثانیه باشد تا تاثیرات قابل توجهی به وجود آید.
به دلیل این که تمرینات پیوسته و یا بازی های کوچک با توپ است .زمان ها کوتاه می باشند.
برای افزایش قدرت هوازی بازیکنان نباید مدت تمرینات هر بازیکناز 15 ثانیه بیشتر شود در حالی که کیفیت کار نباید کاهش یابد زمان بازیابی باید نسبتا زیاد و به قدر کافی کوتاه و مختصر باشد .
کل زمان کار باید 7 یا 10دقیقه باشد.
دو نوع تمرین وجود دارد.
اول نوع تمرین تاثیر 6 هفته دوره ی اندازه گیری در بیشترین است .
علاوه بر این ظرفیت بی هوازی ای مناسب است که کار با شدت 70% بیشترین باشد.
تمرینات باید هر جلسه 60 دقیقه و 5 بار در هر هفته باشد بعد از این عملیات ، ظرفیت بی هوازی به طور قابل توجه کاهش نمی یابد در حالی که میزان بیشترین از 5+- 53 میلی لیتر کیلوگرم دقیقه به 5+ - 58 افزایش می بابد.
سپس تاثیر تمرینات در فشار بالا در طی 60 هفته ارزیابی شد و مشاهده شد که بعد از این عملیات میزان بیشترین به V میلی لیتر کیلوگرم دقیقه افزایش یافت در حالی که ظرفیت هوازی هزینه به 28% افزایش یافت.
در نتیجه این نوع تمرین متناوب قدرت هر دو سیستم را افزایش داد.
در یک تحقیق مشابه بر روی تاثیر تمرینات هوازی در حین یک مسابقه و یک تست مخصوص ورزش فوتبال انجام شد.
محققان این تحقیق بر روی 90 بازیکن جوان با متوسط سنی 18 سال که به گروه تقسیم شده بودند کار می کردند: یک گروه کنترلی و نظارت و گروه دیگر گروه تمرین.
کارهای هوازی شامل یک تمرین انفرادی با چهار بار تکرار در 4 دقیقه با شدت 90 تا95 درصد ماکزیمم توان و 3 دقیقه آهسته دویدن بین هر بار تکرار با دو بار تکرار در هفته به مدت هشت هفته بود.
علاوه بر این ها، بازیکنان به وسیله فیلم های ویدیوئی از مسابقات آگاهی پیدا می کردند.
گروهی که تمرین می کردند ، پیشرفت قابل ملاحظه ای در میزان بیشترین و پیشرفت 20 درصدی در صرفه جویی در حین مسابقه و پوشش فاصله ها در حین بازی به دست آوردند.
علاوه بر ایت ، مقدار دویدن آنها در حین مسابقه به میزان 100% افزایش یافت و همچنین تعداد تماسهای توپ با بازیکنان 24 درصد افزایش یافت در یک تحقیق دیگر وجود کار تمرینی که متابولیسیم هوازی را در حین تمرینات متناوب شرکت می داد.
را از لحاظ فعالیت و یا از لحاظ بازیابی بدنی، پیشنهاد داد.
در این تحقیق گفته شده بود که در حین انجام تمرینات میزان تولید انرژی به واسطه ی به کار گیری از این سیستم، هنگامی که فعالیت به پایان می رسد ، بسیار مهم است.
ما این هنوز مشخص نیست که کدام عناصر در محدود کردن فعالیت شرکت دارند .
در حقیقت کنترل سنتی متابولیسم هوازی نمی تواند بین نتابولیسم هوازی و ظرفیت بازیابی در حداکثر مقدار نیرو و در مدت کوتاه ارتباط مناسبی برقرار نماید.
که محقق دیگری ارتباط مناسبی بین سهم کشیدن و واکنش دوباره ی پی ، در حین دوره بازابی بدنی را ثابت کرد.
مزایای کار تناوبی : دویدن متناوب با شدت و سرعت بالا به طور ناگهانی ضرب قلب را افزایش می دهد همچنین کار تمرینی متناوب با شدت زیاد میزان را افزایش می دهد .
و این باعث افزایش توان هوازی در کارهای پیوسته می شود.
در مقایسه با کارهای پیوسته ، کارهالی متناوب زمان بیشتری را برای بالا نگه داشتن ایجاد می کنند .
بدین وسیله این کار اجازه ی نگه داشتن حداکثر کار کرد موتور هوازی ما را برای زمان بیشتری فراهم می آورد.
تمرینات دوره ای کوتاه با شدت زیاد، باعث افزایش بازده در فوتبال می شود.
عئلت تغییرات زیاد و راه اندازی قلب به دو دلیل مختلف می باشد.
از لحاظ اجرایی اتفاقا تاهیپوتروفی ، که به علت کارکرد قلب و تحت فشار بودن ان ، حفره های قلبی عروقی دچار این انبساط می شوند.
این نوع کار تمرینی برای بازیکنان فوتبال توصیه شده است مخصوصا در زمان هایی که پیشرفت سریع مورد نیاز باشد یا در خصوص استفاده از ظرفیت قلبی – ریوی بعد از یک مصدومیت یا بعد از یک مرحله ی آماده سازی مختصر .
باعث پیشرفت سریع دومتابولیسم غیر هوازی و افزایش سرعت تجدید مقداری آنزیم های گلوکلیت و فسفات و غنی شدن انرژی می شود.
عوامل خارجی تاثیر گذار بر روی استقامت : یک سری عوامل خارجی وجود دارند که می توانند پیشرفت و ارزیابی مناسب در مورد استقامت در فوتبال را به هم بریزند ، بنابراین ساختار تمرینات باید به درستی طرح ریزی شوند: تغذیه ورزشکار: تحقیقات انجام شده نشان می دهد که میزان مصرف انرژی در رژیم بازیکنان بین 3500 تا 4000 کیلوگالری نوسان می کند.
مطابق تحقیقات آقای ریکوساتر در سال 2002، متوسط انرژی مصرفی در بازیکنان 3525 کیلوگالری است ( تعداد افراد مورد آزمایش 104 ورزشکار مرد 16 تا 35 ساله بودند) که محدوده ی میزان مصرف انرژی از 2650 تا 4925 کیلو گالری بود.
این اختلاف زیاد موجود در میزان جذب انرژی ناشی از تفاوت جایگاهی بازیکنان در زمین و شدت و سختی مسابقه است.
مدافعان در حدود 643+- 2972 کیلوگالری ، هافبک ها در حدود 382+ - 3448 ، مهاجمان 680+- 3093 دروازه بانان 358+- 2762 کیلو گالری انرژی مصرف می کنند.
از این تحقیق می توانه نتیجه گرفت که تنها هافبکها هستند که نیاز به جبران کردن انرژی خود را دارند.
در ورزش های دیرپای و وقفه دار مانند فوتبال کسب قدرت و نیرو، تمرین و رقابت در سطوح ممتاز را می طلبد .
نیازی که از جذب مواد غنی و با کربوهیدرات متعادل برطرف می شود.
محققان ، مطالعاتی شامل عملکرد و رژیم غذایی متفاوت بر روی یک گروه از ورزشکاران ، را برای آگاهی از میزان تاثیرات انها انجام دادند.
در رژیم یک گروه درصد کمی از CHO ( 39 درصد) در رژیم گروه دیگر درصد بیشتری از CHO یعنی 65 درصد ، داده شد.
آنها به این نتیجه رسیدند که گروه دوم فواصل بیشتری را در میدان مسابقه در مقایسه با گروه اول که درصد کمی کربوهیدرات را دریافت کرده بودند ، طی کردند.
محققان آموزن هایی برای شدت تمرینات انفرادی را به وجود آوردند که از آنهات به این نتیجه رسیدند.
تاثیر زمان برنامه برای بهوبد استقامت در فوتبال : سوال بزرگ این است که: زمانی بحرانی برای پیشرفت در تمرینات چه چیز می تواند باشد؟
محققان بر روی 29 کودک بین 13- 10 سال، در طی 8 هفته کار کردند به این نتیجه رسیدند که مهارتهای معین جسمانی مانند چابکی ، استقامت و سایر مهارت ها بعد از 4 هفته اول تمرینات به وجود می آیند .
اما پیشرفت قابل توجه بعد از 6 هفته به وجود می آید.
در هفته هشتم انها تستس ها را دوباره انجام دادند و مشاهده کردند که تغییرات زیادی نسبت به هفته هشتم به وجود نیامده است.
بنابراین آنان به این نتیجه رسیدند که کمترین زمان برای شکل گیری تاثیر تمرینات شش هفته می باشد.
این موضوع به ما نشان می دهد که استقامت لازم در فوتبال در طول یک ماه با کار تمرینی به بیشترین حد خود خواهد رسید .
مطالعات اخیر مربوط به آماده سازی تیم های حاضر در جام جهانی 98 بوده نشان داد که مربیان بدنساز تیم ملی، با سخت گیری فشار تمرینی را اعمال کردند زیرا بازیکنان آن از باشگاههای مختلف آماده بودند.
بنا به عقیده این محقق، زمان احیا و بازسازی ثمرات هوازی باید حداقل پنج هفته و با تمرینات انفرادی و با شدت زیاد باشد .
زمان لازم برای پیشرفت و بهبود استقامت بازیکنان به تغییرات وضعیت مسابقات و تغییرات در نقش بازیکن در زمین مسابقه و تاکتیک و استراتژی های جدید بستگی دارد.
3-ارزیابی استقامت در فوتبال : تجهیزاتی طراحی و ساخته شده اند که می توانند ارزیابی مناسب و پیش بینی دقیقی از شرایط جسمانی بازیکنان در حین تمرین نه تنها برای استقامت بلکه برای سرعت نیرو ، انعطاف پذیری ، قدرت و ...
ارائه کنند.
بسیاری از آزمون های استقامت در لحظات آخر مسابقه فوتبال انجام می شود علی رغم ناقص بودن آنها، اختصاصی می باشند.
در میان تستها و آزمونهای جالب توجه که به صورت منقطع و گسسته و متناوب می باشند، آزمون YO-YO که توسط آقای بانگسبو در سال 1996 طراحی شده است ارزیابی موثری در مورد استقامت ارائه داده است .
محققان پاسخ ساختمانی و تست بازیابی متناوب YO-YO در یک گروه از بازیکنان ممتاز اروپایی مورد ارزیابی قرار دادند.
نتیجه ی این تست با وضعیت جسمانی بازیکنان در طول مسابقه مقایسه شد و این نتیجه حاصل شد که پیوستگی قوی بین آنها برقرار است .
به عقیده انها ، این آزمون ها به میزان زیادی قابلیت تکرار پذیری و حساسیت کافی دارند و همچنین این آزمونها اجازه ی ارزیابی در مورد جزئیات آماده سازی جسمانی بازیکنان را می دهند ، در حالی که میزان ارزشهای موازی به میزان حداکثر نزدیک می شود سیستم های بی هوازی به شدت کاهش یافتند.
نتایج : بسیاری از مطالعات مطابق با روشهای متناوبی برای بهبود استقامت در فوتبال به دلیل ویژگی های خاص فوتبال بسیار موثرند، بود.
به راحتی می توان برای یک مسابقه واقعی یک سناریو طراحی کرد و سیستم گلوکلین را تقویت کرد.
هنگام تمرین ، باید سرعت های مختلف اعلام شود و زمان زیادی را به تمرین اختصاص دار همچنین تمرینات باید با شدت زیاد اعمال شود.
تمامی تمرینات باید با توپ انجام شوندتا بازیکنان یک واقع بینی درستی از مسابقه را نیز بدست آورند.
گذشته از دانستن همه ی مزایای، آنچه اهمیت دارد این است که مربیان بدنساز مراقب همه ی عوامل خارجی مانند تغذیه ، مدت اجرای برنامه ، ابزار ارزیابی وضعیت جسمانی و ...
باشند تا بتوانند پیشرفتی در استقامت بازیکنان به وجود بیاوردند.