دانلود مقاله تمرینات کاهش وزن دانشکده کشتی گیران

هدف : هدف از این تحقیق و بررسی ، ارزیابی و آزمایشات عملکردهای تنظیم و کنترل وزن دانشکده کشتی گیران پس از انجام و تکمیل قوانین و قواعد جدید NCAA  در مورد کنترل وزن است .

روش های و مترها : در پائیز سال 1999 یک بازنگری و مطالعه بر روی 47 تیم دانشکده کشتی گیری بر مبنای تقسیم بندی ( مثلاً I  و II و III ) وبر مبنای کیفیت و میزان رقابتی توزیع و پراکنده شدند .

چهل و سه تیم برای کل 741 واکنش گزارش شده است .

مقایسه ها و تشابهات بر مبنای تقسیم بندی ، طبقه بندی وزن و درحد برنده شدن رقابتی کشتی گیران ایجاد می شود .

نتایج اکثر موارد کاهش وزن در طی یک فصل در حدود  5.3 kg - + 2.8 kg ( میانگین SD ) و یا 4.7 kg   _+ 6.9 kg   وزن کشتی گیر بوده است .

کاهش وزن در یک هفته در حدود 1.3 kg  +_  2.9 kg یا 2.4 %  +_  4.3  وزن کشتی گیر بوده است ، فصل گذشته میانگین وزن کشتی گیر مجدد به 2.2 kg  و یا 2.4  +_ 2.4 %  +_ 8.6%   وزن آنها رسید .

مربیان کشتی گیران برای اولین بار تحت روشهای کاهش وزن بودند ، گر چه 40.2%  نشان داده است که قوانین جدید NCAA حداکثر عملکرد را بر روی کاهش وزن اثر معکوس داشته است .

مترهای اولیه کاهش وزن رژیم غذایی تدریجی (79.4%) و افزایش تمرینات ورزشی ( 75.2%) بوده است .

گرچه 54/8% روزه گرفتند ، 27/6%  از سونا استفاده کردند و 26/7%  از لباسهای پلاستیکی در حداقل یک ماه استفاده کردند.

تخلیه و استفراغ به ندرت در کاهش وزن به کار می رود.

عملکردهای WM بیشتر در میان دانشجویان سال اول، طبقه های وزنی سبکتر و کشتی گیران درجه II به کار می رود.

در مقایسه با تحقیق در مورد دبیرستان کشتی گیری، این گروه از کشتی گیران بیشترین عملکرد و عکس العمل را در مورد WM نشان دادند.

گرچه در مقایسه با کالج کشتی گیری در دهه 1980 اثر کاهش وزن بسیار کم بوده است.

نتایج اجرای WM در دانشکده کشتی گیری در مقایسه با نمونه های گذشته افزایش داشته است.

چهل درصد از کشتی گیران تحت تأثیر قوانین جدید WCAA قرار گرفتند و باعث کاهش وزن آنها شده است.

آموزش هنوز مورد نیاز است و بعضی از کشتی گیران هنوز تحت مترهای خطرناک WM قرار دارند.

کلمات کلیدی : کاهش وزن

وزن رسیدن در کشتی

در سال 1967 عنوان صفحه اول روزنامه Desmaines , lowa اظهار داشت که «کشتی گیری سلامتی را به مخاطره می اندازد ضرر رساندن به سلامتی اشاره به کاهش وزن برای رقابت  «کاهش وزن» داشته است از سال 1970 چندین مورد تحقیق و مطالعه در مورد الگوهای WM تنظیم وزن در میان کشتی گیران دبیرستان و دانشکده صورت گرفته است.

بررسی و تحقیقات توسط انجمن پزشکی و دارویی آمریکا و دو دانشکده ورزشی آمریکا برخلاف عملکردهای ناسالم کاهش وزن انجام شده است.

چهار مورد از کشتی گیران دبیرستان در طی دوره سی ساله مورد بررسی قرار گرفتند که نمونه های مشابهی در کاهش وزن آنها مشاهده شده است.

برای مثال ، در سه مورد متوجه شدند که عموماً کشتی گیران 3.2gr تا 3.3kg در آغاز فصل دچار کاهش وزن می شدند تا به وزن اولیه خود برسند و مجدد پس از وزن به S تا 6kg می رسند.

در دو بررسی کاهش وزن هفتگی قبل از سابقه و مجدد پس از سابقه در حدود 1.6kg  تا 1.9kg بوده است.

تمام چهار تحقیق و بررسی نشان داده است که 13-38%   از کشتی گیران خوردن غذا و میوه سه بار در هر هفته و یا بیشتر را ممنوع کردند.

در مطالعات مشابه کشتی گیران از سونا و یا لباسهای پلاستیکی (20%  - 9 ) استفاده می کنند.

رفتارهای جوع در 9% و از کشتی گیران دبیرستان وجود دارد.

اطلاعات محدودی در دست که وجود رفتارهای WM در میان کشتی گیران دانشگاهی را نشان می دهد.

Steen و Brownell گزارش دادند که کاهش وزن بیشتر در میان کشتی گیران دانشگاهی است تا دبیرستانی.

برای مثال : اکثر کاهش وزن در طی فصل در حدود 7/2kg در میان کشتی گیران دانشگاهی در مقابل 7.4kg در میان کشتی گیران دبیرستانی است.

میانگین به کشت وزن پس از فصل 7/6kg برای کشتی گیران دانشکده در مقابل 5/2kg در میان کشتی گیران دبیرستانی است.

Steem و Brownell اعلام کردند که استفاده بعضی از متدهای کاهش وزن نظیر سونا و پوششهای پلاستیکی بیشتر در میان کشتی گیران دانشگاهی متداول و رایج است.

اما ممنوعیت غذا و میوه بیشتر در میان کشتی گیران دبیرستانی و دانشگاهی دیده می شود.

اما ممنوعیت غذا و میوه بیشتر در میان کشتی گیران دبیرستانی و دانشگاهی دیده می شود.

در پائیز سال 1997 سه کشتی گیر دانشجو بر اثر کاهش وزن برای مسابقاات جان خود را از دست داند.

به علت مرگ این سه نفر، NCAA تغییرات چشمگیری را در قوانین کشتی گیری دانشگاهی را اعمال کردند و قوانین جدیدی را برای جلوگیری از افزایش وزن تنظیم کردند.

به طور خلاصه، تغییرات : a ) برای هر 10 رده وزن b) وزن نزدیک به شروع مسابقه C ) چربی بدن در آغاز فصل، ارزیابی شده است، حداقل وزن مسابقه تعیین شده است و کشتی گیران تا اوایل دسامبر به وزن رقابی خود می رسند.

این قوانین جدید در آغاز فصل سال 1999 – 1998 اعمال شده است.

هدف از تحقیق و بررسیهای فعل ارزیابی عملکردهای WM در نمونه های رندم و تصادفی دانشجویان کشتی گیر پس از اجرای قوانین جدید NACC می باشد.

بررسیهای فعلی مرجعی را برای نمونه های WM در میان کشتی گیران دانشگاه از زمان تغییر قوانین فراهم کرده است.

این داده ها و اطلاعات با تعداد محدودی از مطالعات قبلی مورد مقایسه قرار گرفته است که تغییرات را در عملکردهای WM برای بررسیهای آینده پس از اعمال قوانین جدید ارزیابی می کند.

متدها : نمونه : در پائیز سال 1999، 243 دانشکده اسپانسور برنامه های کشتی گیری شدند.

94 مورد آنها در تقسیم بندی I (D1)، 43 مورد در گروه II (D2 ) و 106 مورد درگروه III (D3) بودند.

معیارها و ضوابط اولیه برای انتخاب شرکت کننده ها برای مطالعه استفاده شد که نمونه ای رندم و تصادفی از هر تیم بوده است.

همینطور محدوده ای از برنامه ها را در مورد موفقیت های برنده شدن نمونه سازی کردیم.

تقریباً 6% از مدارس انتخاب شده در مسابقات قهرمانی امتیاز کسب نکردند و تقریباً25% در میان 15 تیم تاب در حداغکثر امتیاز نبودند.

15% باقیمانده تیم ها برای شرکت در تحقیق انتخاب شدند که در میان 15 تیم دارای حداکثر امتیاز در مسابقات قهرمانی بودند.

میزان نمونه های هدف 52 مدرسه بوده است.

کل 55 برنامه بصورت رندم و تصادفی انتخاب می شدند و برای شرکت در تحقیق دعوت می شدند.

چهل و هفت مورد با مشارکت در تحقیق موافقت کردند و 43 مورددر مورد واکنشها مراجعه کردند.

چهار مدرسه که مورد بررسی قرار نگرفته شامل دو مورد از گروه D1 و یک مورد از هر گروه D2 و D3 بوده است.

تحقیقات و بررسی ها توسط مربیان تیم و بصورت داوطلبانه توزیع و تقسیم شدند که با نام مستعار توسط اعضاء تیم به انجام رسیده است.

مربی در انتشار اطلاعات تحقیق مشارکتی ندارد.

به علت اینکه کشتی گیران برای فکر کردن در مورد فصل های مسابقه ای قبلی آموزش دیده اند، تحقیقات در مورد دانشجویان سال اول تجربیات آنها را در مقطع دبیرستان انعکاس می دهد.

کشتی گیران سنگین وزن به علت اینکحه آنها به ندرت برای مسابقات وزن خود را کاهش می دهند، از تحقیق خارج می شوند.

میزان عکس العمل تیم از 5 کشتی گیر تا 39 نفر در حدود 19/4 واکنش در هر تیم بوده است.

میزان عکس العملها در میان مدارس گروه D3 حداکثر بوده است.

مطالعه و بازنگری از سوی کمیته NCAA اداره محافظت از مسابقات سالم و موارد پزشکی ورزشها تصویب شده است.

مربیان تیم نسخه ای از تحقیق را دریافت کردند و برای مشارکت در تحقیق از آنها دعوت شده است.

به علت مشارکت مدارس و کشتی گیران اینطور فرض می شود که آنها پروژه تحقیقات را تصویب کردند.

ابزار و وسایل تحقیقات و مطالعات ابزارهای تحقیقات در چهار مورد تعیین شده اند: شامل A ) اطلاعات آمارگیری B ) عملکردهای مسابقه ای و رقابتی و میزان و مقدار کاهش وزن C ) متدها و روش های کاهش وزن و منابع اطلاعاتی در مورد کاهش وزن.

D ) ارزشیابی نحوه غذا خوردن درارتباط با مقررات آماری و تشخیصی در مورد ناهنجاریهای ذهنی.

آیتمهای تحقیقات اخیر از مستندات تحقیقات قبلی گرفته شده است که توسط Iakin ، Steen ، applige ، Steen ، Brownall ، itaqlcnis ، Clemunt اعمال شده اند.

اقدامات و تلاشهایی برای تعیین اعتبار و صحت تحقیقات و بررسی ها انجام شده است.

ضریب درستی آزمایشات توسط Steen و Brownell در محدوده 1- 94% برای اطلاعات رقابتی و آماری ، 0/99 و 0/74 برای آیتمهای تغییر وزن 0/77-1 برای متدها و روشهای کاهش وزن و 0/85 – 0/65 برای ارزشیابی تغذیه گزارش شده است.

Haw kin ، Clement صحت و درستی 0/88 را برای آیتمها گزارش داده اند.

به علت اینکه این مطالعه و تحقیق قبلاً استفاده شده است، در اعتبار و صحت آن مطمئن هستیم، گرچه استفاده از راههای استانداردهای انجمن تحقیق و بررسی آموزشی آمریکا، مدارک و شواهد برای اعتبار تحقیق و بررسی توسط اعضاء کمیته NCAA ، کمیته آموزش و تحقیقات مرکز کشتی گیری آمریکا و چندین مربی و استادان دانشکده کشتی گیری مورد بررسی و بازنگری قرار گرفته است.

با اعمال چندین تغییر و تحول منتقدان مطالعه و تحقیق را به عنوان یک نفر معتبر و صحیح برای ارزیابی متدهای کاشه وزن در میان این گروه و جمعیت پذیرفتند.

بعضی از شرایط و ضوابط در این جدول بکار رفتند.

کاهش و یا رسیدن به وزن اشاره به فرآیند کاهش وزن برای کنترل و تعیین رده وزن زیر وزن طبیعی کشتی گیر دارد.

این شرایط در طی چند روز یا در طی چندین دوره طولانی مدت اتفاق می افتد.

بیشترین کاهش وزن در واکنش نسبت به یک آیتم برای بیشترین میزان کاهش وزن قبل از وزن کردن گزارش شده است.

این شرایط در طی چندین هفته و یا ماه اتفاق می افتد و اغلب در اوایل فصل به محض آغاز تمرینات و آموزش کشتی گیران رخ می دهد.

کاهش وزن هفتگی در واکنش نسبت به میزان کاهش وزن در 5 روز قبل از وزن کردن گزارش می شود.

این وزن عموماً در طی چندین روز پس از وزن کردن و قبل از تکرار پرسه و فرایند مجدد برمی گردد.

همینطور این مرحله اشاره به سیکل و چرخه وزن دارد و از طریق آب زدایی صورت می گیرد.

تکرار کاهش وزن تعد اد دفعات سیکل کاهش وزن هفتگی کشتی گیران را گزارش می دهد.

تجزیه و تحلیلهای آماری: میانگین تشابهات و سنجش ها و جداول اتفاقی برای مقایسه نمونه ها برای طبقه بندی متغیرها بکار می رود.

میانگینها از نظر آماری با کاربرد مدل خطی (GLM) و آزمون چی دو برای جداول احتمالی بکار گرفته می شوند.

GLM به جای ANOVA استفاده می شود به علت عدم شباهت دو اندازه میان نمونه های طبقه بندی شده ANOVA تقریباً اندازه مساوی میان گروههای تحت آزمایش نیاز دارد.

در مطالعه فعلی، این مورد هرگز وجود نداشته است.

و مقدار اختلاف در گروههای مقایسه ای بیشتر است.

تست Schello برای آزمایش اختلافات جفتی و دوتائی استفاده می شود.

وقتی GLM مهمترین تأثیرات یا واکنشها را تشریح می کند برای آزمایشات بعدی میزان قابل توجهی برای تعداد مقایسه ها تنظیم و تعدیل می شود.

داده ها و اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری SAs وزن6(13) مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.

نتایج : جدول 6، سن، طول و وزن موارد را نشان می دهد.

کشتی گیران رده P3 اختلاف قابل ملاحظه ای را در سن در مورد داده D2 نشان می دهند که نسبت به گروه D1 بسیار بلندتر هستند.

این نمونه شامل 224 دانشجوی سال اول، 226 دانشجوی سال دوم، 159 دانشجوی سال سوئم و 129 دانشجوی سال چهارم هستند که 272 کشتی گیر رده D1 ، 167 کشتی گیر رده D2 و 299 کشتی گیر رده D3 وجود دارد.

در میان نه گروه وزنی، 43 تا 91 کشتی گیر وجود دارد.

حداقل وزن در حدود 197 پوند و بیشترین وزن در حدود 165 پوند وزن دارند کشتی گیران در 27/8±3 مسابقه با هم رقابت کردند و 24/4%±65/8 برنده شدند.

کشتی گیران در D3 بیشتر از گروه D1 و D2 در مسابقات شرکت کردند.

اما نسبت به گروه D1 در طی فصل قبلی در حد کمتری برنده شدند.

بطور میانگین، کشتی گیران در 151/4±50/8 مسابقه در طی دوره خود شرکت کردند و11/7% ±77/4 برنده شدند.

هیچگونه تفاوت و اختلافی در تعداد مسابقات در طی دوره در سه گروه کشتی گیر وجود ندارد گرچه کشتی گیر رده D1 بیشترین درصد برنده شدن را داشته است.

برخلاف کشتی گیران رده D1 و D2 کشتی گیری را در سنین جوانی نسبت به کشتی گیران MWL وزن را به میانگین 2/8kg ± 5/3 می رساند.

گروههای D2 و D3 دارای MWL بیشتر در طی فصل نسبت به گروه D1 می باشد.

همانطور که شکل 2 مشخص کرده است گروه D2 در حد بیشتری از وزن خود را کاهش می دهند.

MWL برای 28/4% کشتی گیران 2/3kg یا کمتر و بیشتر از 6/8kg برای 17/6% بوده است.

گرچه در میان کشتی گیران گروه D2 تنها 14/5% از آنها کمتر از 2/3kg و 25/2% بیشتر از 6/8kg کاهش وزن داشتند.

برخلاف این مورد، MWL% برای نیمی از گروههای D1 و D2 کمتر از 5% وزن آنها بوده است.

تنها 35/7% از گروه D2 کمتر از 5% وزن خود را از دست دادند.

برعکس، 28% از گروه D2 بیش از 10% کاهش وزن داشتند در حالیکه تنها 16/2% گروه D1 و 17/3% از گروه D3 بیشتر از 10% کاهش وزن داشتند.

دانشجوی سال اول در سه گروه دارای بیشترین MWL می باشد.

دانشجوی سال اول مانند دانش اموز سال آخر دبیرستان 3/1kg ± 5/8 در مقایسه با 2/2kg ±5 برای دانشجوی سال آخر و یا 5/1% ± 8/3 در مقایسه با 4/4 ± 2/6 کاهش وزن دارد.

MWL و MWL% به علاوه دیگر تأثیرات کاهش وزن در میان دانشجوی سال دوم و سوم و چهارم تفاوتی ندارد.

کاهش وزن هفتگی (WWL) بطور میانگین 1/3kg ± 2/9 از D3 در حداکثر است.

همانطور که در شکل 3 نمایان است WWL در میان دانشجوی سال اول با دانشجوی سال آخر یکسان است اما بصورت درصد دانشجوی سال اول 2/4% ± 4/1 بیشتر است.

3/5KG psG ± 5/5 کمی بیشتر از MWL یا 5/4% ± 8/6 از وزن فعلی است.

تنها 20/2% از کشتی گیران حداقل 2/3kg به وزن قبلی خود برمی گردند در صورتیکه 26/5% به بیش از 10% وزن فعلی خود می رسند .

DS6 بیشتر در میان گروههای D2 است.

در میان گروههای D2 ، 38/1% به بیش از 6/8kg وزن خود می رسند در حالیکه 31/6% از D1 27/5% از D3 به وزن خود برمی گردند.

همزمان با کاهش وزن، دانشجوی سال اول میزان بیشتری از وزن خود را مجدد به دست می آید.

میانگین وزن مجدد 2/8kg ± 6/0 در میان دانشجوی سال اول در مقابل 1/3kg ± 5/3 در میان دانشجویان سال آخر و درصد PS6 6/1% ±9/5 برای دانشجوی سال اول و 5/1% ± 8/1% در میان دانشجوی سال آخر است.

کشتی گیران در تمام سه گروه تفاوت قابل ملاحظه ای در توالی و تکرار کاهش وزن FCW مشاهده نشده است همانطور که توسط استانداردهای تعیین شده محدوده وسیعی در FCW وجود دارد، 16/6% کاهش وزن نداشتند.

در صورتیکه 26/6% بیش از ده بار کاهش وزن داشتند.

دانشجوی سال اول در حدود بیش از 10/8± 11/9 بار وزن خود را کم می کند.

در میان دانشجویان سال اول 40% در طی فص2ل بیش از ده بار کاهش وزن داشتند رد حالیکه تنها 11/6% آنها دچار کاهش وزن نشدند.

به استثناء یک مورد، روشهای کاهش وزن در میان سه گروه تفاوت قابل ملاحظه ای وجود ندارد.

گروههای D2 بیشتر از روشهای ممنوع کردن غذا به عنوان متد کاهش وزن استفاده می کنند.

گرچه تفاوت قابل ملاحظه ای میان دانشجوی سال اول و آخر مشاهده می شود.

تقریباً 80% از کشتی گیران از روشهای رژیم غذایی و 75/2% افزایش تمرینات ورزشی در سه روز در هفته و یا بیشتر به عنوان اولین روش کاهش وزن استفاده می کنند.

غذا نخوردن (مثلاً کاهش چند وعده غذا در روز) اغلب توسط 45/5% افراد استفاده می شود و خوردن میوه اغلب توسط 20/5% استفاده می شود.

بیشترین عملکردها شامل غذا نخوردن و استفاده از سونا و لباسهای پلاستیکی است که اغلب توسط 5-8% از ورزشکاران و اغلب توسط 21 تا 47% از کشتی گیران اعمال می شود.

دانشجوی سال اول در مقایسه با دانشجوی سال آخر بیشتر از اتاق گرم کشتی گیری، سونا، لباسهای پلاستیکی به عنوان متدهای کاهش وزن استفاده می کنند.

استفاده از روشهای تخلیه و تصفیه به علاوه عملکردهای پاکسازی و غیر متداول است.

استفاده از قرصهای رژیمی در میان 3/9% در هر ماه یا بیشتر گزارش شده است.

برعکس، استفاده از قرصهای ضد یبوست در میان 3/2% هر ماه یا بیشتر گزارش شده است اما رواج این موارد در میان دانشجویان سال اول 5/4% ، بیشتر از دانشجوی سال آخر 2/2% بوده است.

استفاده از قرصهای افزایش ادرار توسط 2/4% از کشتی گیران در هر ماه یا بیشتر اعمال می شود.

استفراغ 1/9% و تنقیه ½% .

برای توضیح بیشتر در مورد انواع کشتی گیران و عملکردهای WM آنها و روش های کنترل وزن گر وه ها را با استفاده از دو متغیر دیگر تقسیم بندی کردیم.

در بررسی اولیه، کشتی گیران را بر اساس در حد برنده شدن را در طی فصل قبل تقسیم بندی کردیم.

کشتی گیران به 75% یا بیشتر دوره های مسابقه ای تقسیم شدند.

50-70% از مسابقات آنها برنده شدند و حداقل نیمی از مسابقات امتیاز کسب کردند.

تفاوت و اختلاف قابل ملاحظه ای میان سه گروه در روش WM وجود ندارد.

در روش دوم، کشتی گیران را به یکی از سه گروه با استفاده از طبقه بندی وزن مسابقه ای تعیین کردیم.

سبکترین راه های وزنی 125 ، 133 ، 141 پوند ) وزنهای سبک (LWC) را تشکیل دادند.

رده های وزنی 157-149 و 165 پوند وزنهای متوسط و MWC و وزنهای سنگین (174 تا 197) گروه های سنگین وزن (HWC) را تشکیل می دهند.

ویژگیها و مشخصه های توصیفی و تاریخچه عملی در جدول 3 مشخص شده است.

در مقایسه با کشتی گیران LWC ، کشتی گیران HWC در سنین بالاتر نسبت به دو گروه ورزشکار LWC و HWC کاهش وزن دارند.

همانطور که در شکل 5 مشخص شده است سه گروه در MWL و WWL و PSG مشابه است.

گرچه وقتی وزن کاهش می یابد و یا مجدد باز می گردد تفاوت قابل ملاحظه ای در میزان درصد وزن فعلی آنها وجود دارد.

LWC در MWL% ، WWL% و PSG% نسبت به MWC بیشتر است و MWC در سر معیار اندازه گیری نسبت به HWC حداکثر است .

وقتی روشهای کاهش وزن در سرگروه مورد مقایسه و ارزیابی قرار می گیرد ، تفاوت زیادی در ممنوعیت غذایی و استفاده از رژیم غذایی ، سونا و لباسهای پلاستیکی نمایان می شود .

در حدود تعدادی از کشتی گیران از هر گروه در روشهای کاهش وزن شرکت کرده اند .

گرچه ، تعداد بشتری از گروه های HWC هرگز از این قرصها استفاده نکردند .

استفاده بیش از حد روشهای کاهش وزن شامل ، استفراغ ، قرصهای ضریبوست ، رژیمی ، افزایش ادرارو تنقیه در میان سرگروه وزنی تفاوت چندانی وجود ندارد .

منابع اولیه اطلاعات در کاهش وزن کشتی گیران و مربیان دبیرستان و یا دانشکده بوده است .

بیش از 50% کشتی گیران ، کشتی گیران را به عنوان منابع مؤثر و کارآمد اطلاعاتی طبقه بندی کردند .

در صورتیکه مربیان درجه مساوی با بیش از 55% کشتی گیران دارند .

قوانین جدید NCAA دارای تأثیرات 2/40% کاهش وزن بر روی ورزشکاران داشته است ، متخصصان سلامتی و بهداشت شامل کارشناسان تغذیه ، مربیان و پزشکان از منابع اولیه اطلاعاتی در میان 70% کشتی گیران بودند .

پرسشها وسؤالات تحقیقاتی امکان دستیابی پنج معیار و ضابطه جوع را به ما می دهد .

تنها یک کشتی گیر دارای تمام پنج معیار بود .

برخلاف آن کمتر از 10 مورد بسیار دارای کاهش وزن و یا افزایش وزن بودند که دردرجه بندی معیارهای جوع دارای حداقل نمره و امتیاز است .

غذا خوردن خارج از کنترل یک شاخص مدتی در عدم تعادل تغذیه است .

بعضی از کشتی گیران بیش از حد غذا می خورند .

9/11% این کار را انجام می دهند .

پس از مسابقه 9/9% همان روش را انجام می دهند و 2/10% در طی تعطیل فصل مسابقات اینگونه هستند .

قبل از مسابقات تنها 2/3% واکنش نشان می دهند .

این عملکرد ها سازگار با عکس العمل دیگر آیتمها و موارد مرتبط با شیوه های تغذیه هستند .

بحث و گفتگو : نتایج این تحقیق و بررسی در مورد WM دانشجویان کشتی نسبت به دبیرستان کشتی بیشتر بوده است ولی این نتیجه در هر سال 1950 نسبت به دانشکده کشتی در حداقل بوده است .

کشتی گیران سال اول دارای حداقل وزن هستند و D2 گرایش به حداکثر دارد .

تعداد قابل ملاحظه ای در حدود 40% نشان دادند که قوانین جدید NCAA تأثیر زیادی در عملکرد WM آنها داشته است هر چه بیش از 25% کشتی گیران استفاده از سونا ، پوششهای پلاستیکی و غذا نخوردن را به عنوان تکنیک های کاهش وزن استفاده می کنند .

برای تعمیم دادن کشتی گیران دانشکده این موضوع دارای اهمیت است که مدارس بررسی شده معرف تعداد است به این علت ، گروههای کشتی گیراز سرگروه را شامل می شوند .

نتایج حاصله از رقابت های NCAA سال 2000 برای اعتبار بخشیدن به روشها مترها در انتخاب تیمها در یک رنج و محدوده رقابتی بکار می رود .

بازده تیم از این بررسی از میان 15 تیم انتخاب شوند .این مقدار مطابق با نمونه های طبقه بندی اصلی ما از دوره های رقابتی و قهرمانی سال 1999 هستند که سعی داشتیم افرادی را که در رقابت ها موفق بودند به کار بگیریم .

حداکثر میزان عکس العمل (790% ) نیز برای مطمئن شدن از نمونه های معرف کشتی گیران استفاده شده است.

جای تعجب نیست، کشتی گیران دانشکده نسبت به کشتی گیران دبیرستان در مطالعات قبلی در حداکثر عملکرد خود بودند.

MWL برای دانشجویان 2/8kg ± 2/9 در مقایسه با 3/2-3/3kg برای رقبای دبیرستانی گزارش شده است و wwl 3/6kg ± 2/9 در مقایسه با wwl 1/6-1/9kg در میان کشتی گیران آموزشگاهی بوده است.

گرچه PSG در میان دو گروه مشابه و یکسان بوده است.

متدهای کنترل وزن مسائل استفاده نکردن از غذا و میوه بیشتر در میان دانشجویان نسبت به دبیرستانیها رواج دارد.

اما استفاده از سونا و پوششهای پلاستیکی اغلب در هر دو مورد دیده می شود.

یافته ها و اطلاعات اخیر می تواند نتیجه ممنوعیت MCAA از روشهای کنترل وزن درست قبل از تحقیق و بررسی فعلی باشد.

کاربرد بیش از حد روشهای کنترل وزن نظیر، غذا نخوردن، استفراغ و استفاده از قرصهای مسهل و تصفیه کننده در میان دبیرستانهای کشتی کمتر متداول و رایج است.

رفتارهای جوع (زیاد غذا خوردن) در کمتر از 1% از کشتی گیران دانشکده ای در مقایسه با 9% در میان دبیرستان کشتی ایالت Wisconsin مشاهده شده است.

همانطور که در میان مردم شایع شده است استفاده از قرصهای مسهل و رفتارهای جوع (خوردن زیاد) آنقدر که مردم تصور می کنند، رایج نیست.

برخلاف عملکردهای WM در میان دانشکده کشتی که توسط استین و بردنل گزارش شده است.

نمونه و آزمون فعلی از کشتی گیران در حداقل بوده است.

توالی و تکرار مورد کاهش وزن در تحقیق فعلی کمی بیشتر از نصف بوده است بار 90±8/6 و برای استین و برونل 13/1± 15/5 بار .

MWL گزارش شده توسط استین و برونل 3/2kg ± 7/2 در مقایسه با 2/8kg ± 5/3 در میان نمونه فعلی بوده است و PSG در میان کشتی گیران Steen و Brownell 7/6 kg در مقابل 5/5 kg در میان نمونه فعلی است.

در میان نمونه های استین و برونل تنها 13% WWL آنها کمتر از 3/2kg در مقایسه با نمونه حاضر است در حدود 46/5% WWL کمتر از 2/3kg بوده است و 10/8% WWL آنها از 1/0kg و 35/7% WWL میان 1/0 و 2/3kg بوده است.

در میان نمونه های آزمایش استین و برونل ، 41% WWL گزارش شده بیشتر از 4/6kg در مقایسه با 5/1% در میان نمونه حاضر بوده است.

روشهای کاهش وزن در تحقیق فعلی کمی بیشتر از کشتی گیران تحت آزمایش توسط استین و برونل بوده است.

استفاده مکرر از روش های غذا نخوردن و میوه نخوردن تا 25% و 30% در مقایسه با نمونه های استین و برونل کاهش داشته است و استفاده مکرر روزه گرفتن از 11% به 7/5% کاهش پیدا کرده است.

استفاده از سونا 9% و استفاده از پوششهای پلاستیکی بسیار کمتر از نمونه های اولیه بوده است.

استفاده از قرصهای ضد یبوست کمتر استفاده می شود اما استفاده از روشهای استفراغ و قرصهای رژیمی به همان میزان قبلی است.

رفتارهایی نظیر غذا خوردن بیش از حد در این تحقیق و بررسی در مقایسه با نمونه استین و برونل روز قبل از مسابقه در حدود 3% در مقابل 10% کاهش پیدا کرده است.

پس از وزن کردن 12% در مقابل 29% و پس از مسابقه 10% در مقابل 41% ولی مقدار یکسان 10% برای هر دو نمونه در طی پایان فصل مسابقات دیده شده است.

در میان کشتی گیران همیشه و اغلب رژیم گرفتن کمتر دیده شده است (در نمونه فعلی 41/8% در مقابل 80% نمونه های استین و برونل).

چندین تعبیر و تفسیر برای نظارت های موجود بیان پژوهش و تحقیق فعلی و بررسی های استین و برونل وجود دارد: اول اینکه، واحدهای نمونه گیری شده تفاوت قابل ملاحظه ای در اندازه و تعداد دارند (استین و برونل a=61 و نمونه حاضر n=741 ) .

در بررسی ارائه شده، نمونه ها از طریق موارد جغرافیائی، تقسیم بندی دانشکده و موفقیت در برنامه ها، متنوع شده اند.

نمونه استین و برونل محدود به کشتی گیران انجمن باشگاههای ورزشی دانشگاهی D1 شده است.

دوم اینکه، مطالعه و تحقیق استین و برونل در بیش از ده سال قبل از پژوهش حاضر تکمیل شده است در طی زمانی که عملکردهای WM تاکنون تغییر و تحول یافته است.

سرانجام، همانطور که در نتایج حاضر اشاره شده است، این تفاوت ها و اختلافات می تواند تغییراتی اساسی را در عملکردهای WM ایجاد شده توسط تغییرات اخیر قوانین NCAA و احتمالاً مرگ سرکشتی گیر دانشکده را انعکاس دهد.

بیش از 40% از کشتی گیران در پژوهش های ارائه شده خاطر نشان کردند که قوانین جدید NCAA بر شیوه های کاهش وزن و وزن رقابتی آنها تأثیر داشته است.

هدف از تغییر قوانین NCAA افزایش و بهبود عملکردهای WM در میان کشتی گیران دانشکده ای بوده است.

تحقیق و بررسی بعدی از دبیرستان کشتی در Wisconsin تأثیرات قابل توجهی را در عملکردهای WM سه سال پس از قانون مشابه با موارد NCAA اجرا شده دیده شده است.

بنابراین منطقی به نظر می رسد که قانون NCAA می تواند دارای تأثیرات مطلوب باشد.

تفاوت های اصلی و قابل ملاحظه میان دانشجویان سال اول و آخر در هر دو مورد میزان کاهش وزن و استفاده از روشها و متدهای کاهش وزن مشاهده می شود.

به علت اینکه قوانین جدید WM در دانشکده کشتی در سال قبل اعمال شده است.

تفاوت ها میان این دو گروه دارای تغییرات مثبتی در WM به عنوان نتیجه قوانین جدید می باشد.

پس از شروع اجرای قوانین WM در Wisconsia ، کاهش وزن شامل MWL ، WWL و PSG پیشرفت قابل توجهی را نشان می دهد.

همینطور این تفاوت ها و اختلافات عملکرد درست دانشجویان سال اول را که مشتاق بودند که همانند دبیرستانهای کشتی تغییر و تحولی را در رقابت های دانشگاهی اعمال شود را منعکس می سازد و در نتیجه اکثر عملکردها و شیوه های کاهش وزن را بیشتر دنبال کردند.

کشتی گیران LWC تغییرات وزنی نسبی بیشتری MWL% ، WWL% و PSG% نسبت به کشتی گیران سنگینتر داشتند و کاهش پلکانی در تغییر نسبی وزن در میان سه گروه وزنی مشاهده می شود.

این یافته ها و نتایج با نتایج Tiptan و Tcheng در میان دبیرستان کشتی Lowa مطابقت و همخوانی دارد.

این محدوده و مقوله باید توسط NCAA مورد رسیدگی و ارزیابی قرار گیرد.

واضح و مشخص نیست که چرا کشتی گیران D2 در WM خود بیشتر هستند.

یک تغییر می تواند در نوع ورزشهایی باشد که برنامه ریزی آنها و انگیزه آنها در برنده شدن خلاصه می شود.

شاید رقابت و مسابقه کشتی گیران در D2 چشمپوشی می شود و تمایل به قربانی کردن دارند نظیر کاهش وزن سریع تا اینکه در رقابت ها برنده شوند.

همچنین امکان دارد تفاوت موجود در نتایج بدست آمده ابزار و وسایلی از نمونه برداری و آزمایش باشند و تفاوت های واقعی را نشان نمی دهند.

محدودیت های متعددی برای این تحقیق وجود دارد.

در درجه اول، میان این محدودیت ها، مواردی وجود دارد که توسط تحقیق قبلی اعمال می شود.

ورزشکاران در آغاز فصل مسابقات مورد بررسی و مطالعه قرار می گیرند، که در حدود 8 ماه پس آخرین مسابقه در سال 1999 است.

برخلاف گمنامی آنها، کشتی گیران در مجموع صادق نیستند و عکس العمل و واکنشهای آنها درست و صحیح نیست.

بعضی از تیمها در کمتر از 10 تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند.

گر چه به علت اینکه تیمها از تمام گروهها درخواست شده است و تیمها با درجه موفقیت مختلف وجود دارند، نویسندگان معتقد هستند این نمونه تصویر نمادی از عملکردهای WM در میان دانشکده کشتی را ارائه می دهد.

بطور خلاصه، نتایج این تحقیق و پژوهش به صورت ذیل ارائه می شود.

کشتی گیران کالج در تحقیق حاضر نسبت به دبیرستان در سطح بالاتر قرار داشتند ولی عملکرد WM آنها نسبت به کشتی گیران دانشکده که قبلاً مورد بررسی قرار گرفتند کمتر بوده اند.

شواهد و مدارک معدودی در مورد رفتارهای غذایی ناهنجار میان این نمونه وجود دارد.

دوم اینکه کشتی گیران سال اول در اعلام نتیجه پایان فصل سال آخر دبیرستان نسبت به دانشجویان سال آخر «رتبه بالاتری » قرار داشتند.

این نتیجه می تواند تعداد محدودی از ایالت ها را با برنامه های WM مشابه با NCAA را نشان می دهد یا همانطور که اشاره شد بهبود و پیشرفت از طریق اجرای قوانین جدید NCAA ایجاد شد.

سوم اینکه عملکردهای WM بیشتر در میان کشتی گیران وزن سبکتر دیده می شود که در کشتی گیران سنگین وزن وجود ندارد.

چهارم در صورتیکه کشتی گیران تأثیر قوانین جدید NCAA را بر روی رفتارها و عملکردهای WM خود تشخیص دهند استفاده و کاربرد عملکردهای ممنوع شده نظیر سونا و پوششهای پلاستیکی در میان جامعه کشتی گیران را کنار می گذارند.

فدراسیون بین المللی دبیرستانهای آمریکا که تمام ایالت ها قوانین WM را در سال 2004 بنیان نهادند و کشتی گیران قوانین NCAA را پذیرفتند.

گرچه این تأثیرات بر روی عملکردهای کاهش وزن در دانشگاه های کشتی تاکنون باقی مانده است.