دانلود مقاله توسعه ورزش زنان

نوع صفحه : شرح وظایف مرکز توسعه ورزش بانوان

·        تبیین وتدوین برنامه های کلان توسعه ورزش بانوان.

·        تبیین چگونگی حضور زنان درعرصه های ورزش پرورشی ، همگانی، قهرمانی وحرفه ای.

·        برنامه ریزی در زمینه چگونگی اعمال نظارت و جنبه های حمایتی و پشتیبانی درعرصه های ورزش پرورشی ، همگانی ، قهرمانی وحرفه ای باتوجه به اولویتها.

·        برنامه ریزی درجهت حسن اجرای وظایف نظارتی وحمایتی در اولویت بندی فعالیتهای ورزشی بخش زنان کشور.

·        برنامه ریزی ونظارت بر چگونگی حفظ ، ارتقاء وحضورفعال زنان درعرصه های بین المللی ورزش.

·        تدوین برنامه به منظور فراهم نمودن زمینه های لازم جهت تحقق حقوق مدنی دربخش ورزش زنان

·        تدوین برنامه های نظارتی وحمایتی برای حفظ وارتفاء جایگاه ورزشی زنان.

·        تدوین آئین نامه های اجرایی ودستورالعمل های مورد نیاز جهت اعمال نظارت و حمایت برتوسعه ورزش زنان دردستگاههای دولتی وغیردولتی ودرابعاد داخلی وبرون مرزی.

·        کمک به بهینه سازی سیستمهای جمع آوری اطلاعات موردنیاز ورزش زنان.

·        نظارت برعملکرد وهدایت واحدهای استانی سازمان درانجام فعالیتها وتوسعه ورزش بانوان درسطح استان.

·        برنامه ریزی به منظوربهره برداری بهینه زنان از تاسیسات ، امکانات وتجهیزات ورزشی کشور.

·        تدوین برنامه درخصوص چگونگی ونحوه جذب تسهیلات ، بودجه ودیگر منابع مالی برای رشد وتوسعه ورزش زنان ونظارت برحسن اجرای برنامه ها.

 

·        فراهم نمودن زمینه های لازم به منظورجلب مشارکت حامیان مالی ، خیرین و سرمایه گذاران داخلی وخارجی درایجاد تاسیسات وامکانات ورزشی دربخش زنان.

·        نظارت برنحوه تخصیص اعتبارات درمؤلفه های چهارگانه ورزش درعرصه ورزش بانوان

·        هماهنگی ، نظارت وحمایت از حوزه ورزش بانوان درفدراسیونهای ورزشی.

·        برنامه ریزی درجهت برگزاری مسابقات سراسری ورزش زنان به مناسبتهای مختلف

·        فراهم نمودن زمینه های لازم جهت حمایت از رشد وتوسعه ورزش روستاها وعشایرباتأکید برحفظ وفرا ملی کردن ورزشهای بومی و محلی.

·        برنامه ریزی وایجاد ارتباط وتعامل لازم درجهت استفاده از تجربیات ، دستاوردها ، ظرفیتهای جهانی وبومی کردن آنها به منظورارتقاء ظرفیتهای داخلی ورزش زنان.

 

·        تدوین نیازهای آموزشی وهماهنگی بامراکز آموزشی به منظور توسعه منابع انسانی مورد نیاز ورزش زنان باتوجه به سیاستهای کلان سازمان.

 

·        تدوین برنامه به منظور نحوه اجرا، نظارت وپشتیبانی در به انجام رساندن اولویتهای پژوهشی.

 

·        همکاری با مراکز تحقیقاتی وحمایت از محققین داخلی و خارجی که درحوزه ورزش زنان فعالیت می نمایند.

 

·        حمایت از مراکز فرهنگی ورزشی با توجه به مقتضیات ونیازهای ورزش زنان.

 

·        تدوین برنامه های فرهنگی – تبلیغی به منظور رشد وتوسعه ورزش زنان.

 

·        تدوین برنامه به منظور حمایت و تقویت فعالیتهای فرهنگی وهنری در بخش ورزش زنان از جمله تجهیز کتابخانه ها، موزه ها، مراکز، پایگاههای ورزشی وغیره.

مدیرکل دفتر توسعه ورزش بانوان: تا ‪۵۰درصد از اعتبار فدراسیون‌ها به توسعه ورزش بانوان اختصاص یافت

تهران ، خبرگزاری جمهوری اسلامی ‪۱۳/۰۸/۸۷

 

ورزش.

بانوان .

قهرمانی

مدیر کل دفتر توسعه ورزش بانوان سازمان تربیت بدنی و عضو هیات اجرایی کمیته ملی المپیک اعلام کرد: ‪۳۰تا ‪۵۰درصد کل اعتبارات هر فدراسیون به توسعه ورزش بانوان اختصاص یافته است. 

رباب شهریان درباره میزان اعتبار تخصیص یافته به ورزش بانوان در فدراسیون‌ها گفت: خوشبختانه در اکثر فدراسیون‌ها بین 30 تا 50 درصد کل اعتبارات هر فدراسیون به توسعه ورزش بانوان اختصاص یافته است .این سرمایه گذاری در کنار برنامه ریزی مناسب آینده درخشانی را برای ورزش بانوان ایران در بازی‌های آسیایی گوانگ جو و در المپیک لندن- کسب سهمیه های بیشتر- به دنبال خواهد داشت.

مدیر کل دفتر توسعه ورزش بانوان درباره فعالیت زنان کشورمان در حوزه ورزش همگانی یادآور شد: خوشبختانه در این بخش نیز شاهد افزایش مشارکت بانوان هستیم.

به طور مثال در همایش های ورزش همگانی که در سراسر کشور برگزار می شود بین 60 تا 70 درصد شرکت کنندگان را بانوان تشکیل می دهند.

بی تردید با روی آوردن بانوان به ورزش فرهنگ ورزش در خانواده ها نهادینه شده و در آینده ثمرات این مشارکت خوب و ارزنده را شاهد خواهیم بود.

لازمه توسعه ورزش بانوان تعریف امکانات ورزشی جدید است خبرگزاری فارس: نایب رئیس شورای شهر تبریز گفت: لازمه توسعه ورزش بانوان استان تعریف امکانات ورزشی جدید و متناسب با فرهنگ ایرانی است.

به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی تربیت بدنی آذربایجان شرقی، جواد ششگلانی افزود: برای توسعه ورزش بانوان باید علاوه بر امکانات ورزشی، زمینه‌های فرهنگی آن نیز تعریف شود.

وی اظهار داشت: مشکلات فرهنگی و نبود امکانات از عوامل اصلی راکد ماندن ورزش بانوان در استان بوده و توسعه ورزشی بانوان خصوصاً در فوتبال و فوتسال فعلاً مسکوت است.

ششگلانی گفت: در رشته فوتبال به دلیل نبود امکانات و فضای سرپوشیده و در فوتسال به دلیل عدم حمایت مالی، فعالیت چشمگیری صورت نمی‌گیرد.

وی گفت: باشگاه‌ها نیز از سرمایه‌گذاری در بخش بانوان واهمه دارند و تمایلی به فعالیت فوتبال و فوتسال بانوان در باشگاه‌ها وجود ندارد.

ششگلانی افزود: توجه اداره کل تربیت بدنی به ورزش بانوان و مسایل و مشکلات آنان، راه‌های توسعه ورزش این قشر از جامعه را بازتر خواهد کرد.

نایب رئیس شورای اسلامی شهر تبریز همچنین با اشاره به مشکلات مالی هیئت‌های ورزشی استان افزود: براساس طرحی که به زودی در شورای شهر به تصویب خواهد رسید، حمایت از هیئت‌های ورزشی قانونمند می‌شود.

ششگلانی گفت: با تصویب طرح حمایت از هیئت‌های ورزشی تمام رشته‌های ورزشی از کمک‌های مالی شورای شهر برخوردار خواهند شد.

طراحی لباس ورزشی بانوان مسلمان در المپیک کارشناس مسوول دفتر توسعه ورزش بانوان سازمان تربیت بدنی، از طراحی لباس بانوان ورزشکار کشور برای شرکت در بازیهای المپیک پکن و بازیهای اسیایی داخل سالن ماکائو خبر داد.

به گزارش ایرنا، " حلیمه پامیران " روز سه‌شنبه در حاشیه نشست با مسوولان و نایب رییسان هیاتهای ورزشی چهارمحال وبختیاری به ایرنا گفت : این نوع لباسهای ورزشی متناسب با شئونات اسلامی بانوان برای شرکت در مسابقات بین‌المللی با همکاری کمیته ملی المپیک طراحی و تولید خواهد شد.

به گفته وی، در بازیهای آسیایی داخل سالن ماکائو وی گفت: تیم فوتبال بانوان ایران نیز در هفته‌جاری با لباسهای طراحی شده در مسابقات بین‌المللی هند حضور یافته است.

کارشناس مسوول دفتر توسعه ورزش بانوان سازمان‌تربیت بدنی ایران،از پیگیری راه‌اندازی مجدد معاونت ورزش بانوان خبر داد وگفت : اساسنامه سازمان تربیت بدنی به امضای هیات دولت رسیده و این اساسنامه در حال بازنگری است و در صورت تصویب این بازنگری، ورزش بانوان به همان معاونت ورزشی بازخواهد گشت.

به گفته وی، در این معاونت اختیار تام برای ورزش بانوان به معاونت ورزش بانوان داده خواهد شد.

پامیران اظهار داشت:در حاضر ورزشکاران زن ایران در تیراندازی، قایقرانی، تکواندو و برخی رشته‌های دیگر در سطح بین‌الملل صاحب مدال شده‌اند.

به گفته وی، هم‌اکنون ورزش بانوان در حجاب یک اصل پذیرفته شده در ورزش بانوان ایران است جام جم آنلاین: تاکید ویژه رئیس‌جمهوری برای تامین سالن‌ها و تجهیزات مورد نیاز بانوان و سرمایه‌گذاری صورت گرفته از سوی سازمان، بیانگر کارهای زیربنایی در جهت دگرگونی وضع موجود و رشد و توسعه ورزش در بین بخش اعظمی از جامعه است که ورزش را در میان خانواده‌ها نهادینه می‌کنند.

اما آنچه مسلم است، ورزش بانوان در ابتدای راه خویش قرار دارد و باید دوچندان به این مقوله توجه کرد تا بانوان ورزشکار نیز بنا بر استعدادهای خویش، همپا با مردان سهم و جایگاهی قابل توجه از حضور ورزش ایران را در بازی‌های آسیایی و جهانی به خود اختصاص دهند.

راهبرد حضور 150 نفره ورزش بانوان ایران در بازی‌های آسیایی 2010 گوانگجو چین در شرایطی از سوی سازمان و در جهت نیل به عنوان چهارمی این بازی‌ها عنوان شده که رباب شهریان، نفر اول ورزش بانوان کشور تاکید دارد تیم‌ها و نفراتی به گوانگجو اعزام خواهند شد که زمینه مدال‌آوری داشته باشند.

هر چند او وقتی با این سوال مواجه می‌شود که تلقی شما از مدال‌آوری بانوان از این بازی‌ها چیست؟

پاسخ می‌دهد که بهتر از قطر 2006 مدال خواهیم گرفت.

اما وقتی به یاد می‌آ‌وریم که در قطر سهم بانوان ایران تنها 2 مدال برنز انفرادی در تکواندو و یک برنز مشترک در شطرنج بوده است.

با خود می‌اندیشیم که ورزش بانوان ایران چگونه می‌خواهد برای خود معادله حضور در بازی‌های آسیایی چین را تعریف کند.

چنین به نظر می‌رسد که با سیاست سازمان تربیت بدنی رویکرد تازه‌ای در ورزش بانوان مورد توجه قرار گرفته است، رویکردی که به مدال‌آوری بانوان ما در عرصه رقابت‌های برون‌مرزی بایستی ختم شود.

تلقی شما به عنوان مسوول ورزش بانوان در این زمینه چیست؟

بله، کاملا موافقم.

در این خصوص فدراسیون‌ها نیز تکاپوی تازه‌ای را مورد توجه قرار داده‌اند.

بویژه با حضور نواب رئیس بانوان در رشته‌های مختلف که باعث شده حرکتی هدفمند و حساب شده در زمینه رشد و توسعه ورزش بانوان مورد توجه قرار گیرد.

تخصیص 30 تا 50 درصد بودجه فدراسیون‌ها به بانوان زمینه تحقق اهداف بزرگ‌تر را در ورزش بانوان فراهم کرده است.

یکی از بزرگ‌ترین اهداف سازمان همان‌طور که شما اشاره کردید، مدال‌آوری ورزش بانوان است و این مقوله می‌طلبد که ما از هم‌اکنون برنامه‌های خود را عملی کنیم.

البته سازمان با برگزاری المپیاد ایرانیان برای کشف استعدادهای جوان، بخصوص در رده بانوان کوشیده است که ثمرات آن را طی 2 دوره برگزار شده شاهد بوده‌ایم.

پتانسیل ورزش بانوان به‌گونه‌ای است که حتی در بعضی استان‌ها بانوان در زمینه مدال‌آوری، جلوتر از مردان در المپیاد ایرانیان عمل کردند تا به ثبت آقایان مدال‌های بیشتری را به خود اختصاص دهند.

مطمئنا وجود همین استعداد‌ها باعث شده است امروز مهندس علی‌آبادی با اطمینان کامل از مدال‌آوری بانوان به حضور کاروان 150 نفره بانوان ایران در بازی‌های آسیایی 2010 بیندیشد؛ حضوری با کمیت زیاد با فهرستی با کیفیت مدال‌آوری که امید است زمینه‌ای باشد برای صعود کاروان ورزش ایران به رتبه چهارم این بازی‌ها.

حــالا شـمــا چـه راهـبـردی را مـورد تـوجـه قرارداده‌اید تا پاسخگوی انتظارها در گوانگجو چین باشید؟

منظورم این است که آیا امکانات ویژه‌ای را تدارک دیده‌اید؟

کـادر جـدیـد کـمـیـتـه مـلـی الـمـپـیک کشورمان که بنده هم عضو آن هستم، از فدراسیون‌های ورزشی خواسته است برنامه‌های خویش را در زمینه رشد و ارتقای ورزش بانوان که در نهایت به مدال‌آوری منجر شود، ارائه کنند.

بدیهی اســت مـا طـبـق ایـن بـرنـامـه‌هـا و نـیـاز سنجی‌های صورت گرفته از امکانات و اردوهــــایــــی کــــه مــــورد نــیـــاز اســـت، مساعدت‌های لازم را به عمل خواهیم آورد.

پـیـش‌بـیـنـی‌ شما درخصوص عملکرد تیم‌های بانوان در بازی‌های آسیایی چیست؟

طـبــق اولــویــت‌بـنــدی ســازمــان تـربـیـت بـدنـی درخصوص تیم‌های اعزامی، قرار بر این است که فقط تیم‌هایی که شانس مدال‌آوری بهتری دارند، راهی بازی‌های آسیایی شوند، چرا که ما معتقدیم؛ میادین بزرگ و رسمی مانند بازی‌های آسیایی جای کسب تجربه نیست.

تیم‌ها باید مجوز ورودی این بازی‌ها را از سازمان تربیت‌بدنی دریافت کنند.

با احتساب این شرایط، من قول می‌دهم بانوان ما بهتر از مسابقات دوحه مدال‌آوری می‌کنند.

به نظر می‌رسد مهم‌ترین نقش را در کسب نتایج مربیان داشته باشند.

در حال حاضر مربیان ملی ما در چه سطحی هستند؟‌ آیا نیاز به حضور مربی خارجی هست؟

یکی از بحث‌هایی که همیشه در ورزش حرفه‌ای بوده، بحث مربیگری است.

طبق برنامه‌ریزی سازمان و با توجه به نیاز فدراسیون‌‌ها ما با خدمت گرفتن مربیان خارجی و برگزاری کلاس‌های ارتقاء‌ برای مربیان ملی کشورمان سعی می‌کنیم این نیاز هم مرتفع شود.

کبدی به عنوان تنها ورزش تیمی بانوان که برای اولین بار در تاریخ ورزش کشورمان می‌تواند به بازی‌های آسیایی اعزام شود، یکی از شانس‌های مدال‌آور برای کاروان ورزشی کشورمان است.

چقدر به این امر معتقدید؟

با توجه به 2 عنوان متوالی نایب قهرمانی در رده آسیایی حتم دارم در بازی‌های گوانگجو کبدی دست خالی نخواهد ماند.

عملکرد کوتاه مدت این ورزش نوپا نشان داده است که بانوان کبدی کار ما از لحاظ فنی پیشرفت قابل توجهی داشته‌‌اند.

امیدوارم با حمایت‌های رئیس فدراسیون کبدی اولین مدال ورزش تیمی بانوان در بازی‌های آسیایی از آن کبدی کاران کشورمان باشد.

به نظر شما که بانوی اول ورزش کشور هستید، حـجــاب بـانـوان ورزشـکـار ایـرانـی چـقـدر در نتیجه‌گیری آنها دخیل است؟

البته با توجه به این که هنوز مساله حجاب بانوان کاراته‌کای ایرانی حل نشده است.

حجاب یک اصل پذیرفته شده در ورزش بانوان ایران است.

ورزشکاران محجبه ایرانی توانستند با الگوسازی تاثیر بسزایی روی ورزشکاران مسلمان دیگر کشورها داشته باشند.

و اما مساله حجاب کاراته‌کاها موضوعی جهانی است و به لحاظ فنی فدراسیون جهانی کاراته با حضور بانوان محجبه در مسابقات رسمی مخالفت می‌کند که با رایزنی‌های رئیس فدراسیون کاراته ان‌شاءالله این مساله تا بازی‌های آسیایی گوانگجو حل خواهد شد، چراکه کاراته به عنوان یکی از شانس‌های مدال‌آوری می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در جدول توزیع مدال‌ها داشته باشد.

با احتساب این تفکر که حل مساله حجاب از سوی محافل بزرگ ورزشی جهان کمک بزرگی به رشد ورزش بانوان ما می‌کند، فکر می‌کنید بانوان ورزشکار ما چقدر از ورزش روز آسیا و دنیا فاصله دارند؟

اختلاف رده ورزشی بانوان ما با آسیا و جهان در رشته‌های مختلف ورزشی متفاوت است.

در برخی رشته‌ها مانند تکواندو ما در آسیا از شرایط خوبی برخورداریم.

ولی این مساله را هم قبول دارم که بسیاری از رشته‌ها نیاز به رشد اساسی دارند تا بتوانند به پای آسیا و جهان برسند.

بنده این نوید را می‌دهم که بانوان ما گام اول را برای پر کردن فاصله‌ها برداشته‌اند.

رشد و اعتلای هر ورزش منوط به وجود بودجه و امکانات کافی است.

در همین خصوص شما اعـلام کـردیـد 30 تا 50 درصد کل بودجه هر فدراسیون به توسعه ورزش بانوان اختصاص یافته اسـت.

آیـا نظارتی بر اختصاص این بودجه و هزینه‌کرد آن وجود دارد؟

شما حتما اطلاع دارید که در گذشته ورزش بانوان کشورمان با بودجه 9 درصدی انجمن‌ها اداره می‌شد و همین امر باعث شده بود ورزش بانوان همیشه با بحران مالی مواجه باشد، ولی پس از طرح ادغام خون تازه‌ای در رگ‌های ورزش بانوان جریان گرفت و در حال حاضر طبق بخشنامه‌ای که سازمان صادر کرده، فدراسیون‌ها موظفند حداقل 30 درصد بودجه خود را به بانوان آن رشته تخصیص دهند.

البته بــا نـظــارتــی کــه خــودم انـجــام دادم، در بــرخــی فدراسیون‌ها مانند تیر و کمان، دوومیدانی، شنا و قایقرانی این هزینه‌کردها به بالای 50 درصد هم رسیده است.

به عنوان سوال پایانی، طبق برنامه‌های عمرانی سازمان تربیت بدنی، مقرر است تا پایان سال 1388، 1500 سالن ورزشی ویژه بانوان ساخته شود.

این طرح در چه مرحله‌ای قرار دارد و چند سالن به بهره‌برداری رسیده است؟

متاسفانه آمار دقیقی در این خصوص ندارم.

بهتر است شما در این زمینه از مهندس هادیانی، مدیرعامل شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی سازمان تربیت بدنی سوال کنید.

حرف آخر.

قـول مـی‌دهـم روزی فرا برسد که ورزش از اولویت‌های اصلی همه هموطنان، بویژه بانوان شود.

ختصاصی رییس کمیسیون ورزش بانوان: توسعه ورزش بانوان نیازمند بودجه بیشتر است خبرگزاری موج - گروه اقتصاد ورزش ورزش کشور با کمک های مالی مسئولین ورزش کشور و نگاه ویژه آنها می تواند پله های ترقی را طی کند.

رباب شهریان در گفت وگو با خبرنگار موج گفت: در همه کمیسیون های کمیته ملی المپیک حداقل باید چند بانو حضور داشته باشند.

وی افزود: در حال آماده سازی لیستی از بانوان فعال در عرصه ورزش برای ارایه به کمیته ملی المپیک هستیم تا از بین آنان ، تعدادی برای حضور در کمیسیون های مختلف کمیته ملی المپیک انتخاب شوند.

رییس کمیسیون ورزش بانوان کمیته ملی المپیک خاطرنشان ساخت:این بانوان به طور حتم می توانند در توسعه ورزش کشور و تصمیم گیری های کمیسیون های کمیته ملی المپیک تاثیر گذار باشند .

شهریان در ادامه به آخرین اقدامات کمیسیون ورزش بانوان کمیته ملی المپیک اشاره کرد و گفت : تلاش می شود تا در جلسه هفته آتی این کمیسیون تقویم فعالیت های ورزشی بانوان در بخش آمادگی برای شرکت در مسابقات گوانجو چین محقق شود .

وی ابراز امیدواری کرد با تحقق این تقویم هر چه سریعتر اردوهای آمادگی بانوان براساس برنامه تنظیم شده به اجرا درآید .

نگاهى دوباره به ورزش بانوان مجید کاشف اشاره: فعالیتهاى بدنى و ورزش در شرایط کنونى در جوامع مختلف دنیا به صورت ضرورتى انکار ناپذیر پذیرفته شده است.

محدودیت شرایط مکانى، تراکم بیش از حد جمعیت و متناسب نبودن فضاهاى حرکتى با رشد جمعیت، از عوامل محدود کننده فعالیتهاى مناسب بدنى است.

از طرفى بروز مسائل جدید در روند زندگى و اختصاص زمان قابل توجهى از ساعات روزانه براى انجام امور مربوطه، مجال پرداختن به امر ورزش را کاهش مى‏دهد.

طبیعى است ارزشهاى انقلاب اسلامى براى زنان و اجراى آن از لحاظ اعتلاى معنوى مقام زن، مانع از پرداختن آنان به فعالیتهاى ورزشى به شکل غیر اصولى و مغایر با ارزشهاى اسلامى در اماکن عمومى خواهد بود.

اهمیت تربیت بدنى و ورزش براى رشد جسمى و روانى، الزامى و غیر قابل اجتناب است و با توجه به لزوم گسترش ورزش بین زنان جامعه باید مسؤولان کشورى بویژه مسؤولان تربیت بدنى، گسترش ورزش زنان در دوره‏هاى مختلف زندگى را مد نظر قرار داده و براى آن شالوده و طرح نوینى تدارک ببینید که با ارزشهاى انقلاب اسلامى سازگار بوده و همخوانى داشته باشد.

ورزش بانوان در گذشته براى ورزش بانوان در دوران باستان، تاریخ مشخصى نمى‏توان یافت و ظاهرا چیزى به نام ورزش بانوان موجود نبوده است.

در یونان باستان که ورزش به عنوان آیین و رسم مذهبى و اجتماعى در بین مردم رواج داشت و براى نخستین بار هر چهار سال یک بار مسابقات ورزشى به نام المپیک برگزار مى‏شد، زنان در این عرصه حتى براى دیدن مسابقات، ممنوعیت داشتند.

نظام برده‏دارى و سیستم طبقاتى در دوره پیشین تنها به زنان اشراف این امتیاز را مى‏داد که در مراسم ورزشى براى تماشا یا انجام مسابقات شرکت کنند و زنان طبقات پایین از این حق محروم بودند.

با رشد نظام برده‏دارى و تغییرات سیاسى، اجتماعى، اقتصادى و فرهنگى، موقعیت زنان در تمام صحنه‏ها و از جمله ورزش تغییر کرد.

نخستین زنى که سنتهاى دوران برده‏دارى را در یونان باستان در هم شکست، زنى به نام «هیپوهریا» بود که مسابقاتى با عنوان «هریا» بدون حضور مردان انجام داد که در آن مسابقات جوایزى از تاج گل و شاخه‏هاى زیتون که مظهرى از خدایان یونان بود، به برندگان داده مى‏شد.

با آغاز قرن بیستم و با تشکیل نخستین مسابقات المپیک نوین، زنان هم در این مسابقات شرکت یافتند.

در اولین المپیکى که در عصر جدید برگزار شد، تعداد قلیلى زن شرکت کردند اما سال به سال تعداد زنانى که در این مسابقات شرکت مى‏کردند، افزایش یافت.

به عنوان مثال در سال 1279 (1900 میلادى) در المپیک پاریس، تعداد زنان شرکت کننده 6 نفر بودند ولى در المپیک سئول 1367 این تعداد به 2470 نفر زن از 119 کشور رسید و این رقم در المپیک بارسلون 1371 نیز افزایش یافت.

ورزش بانوان دردنیاى امروز امروز زنان جامعه ما در سطوح مختلف و مشاغل گوناگون انجام وظیفه مى‏کنند و این مسؤولیت را به عنوان یک وظیفه دینى، اجتماعى و انسانى خود به شمار مى‏آورند.

به علاوه بانوان وظیفه باردارى و تولد نوزاد سالم را نیز دارند که مسؤولیت اجتماعى و انسانى آنها را حساس‏تر مى‏سازد.

بنابراین هیچ توجیهى وجود ندارد که صرفا به دلیل جنسیت، زنان از ورزشهاى مختلف منع شوند.

برخى عوامل مثبت فرهنگى و نیز تفاوتهاى فیزیکى و فیزیولوژیکى زنان با مردان باعث شده تا زنان از این نظر محدودتر از مردان فعالیت داشته باشند.

در عین حال عوامل متعددى باعث شده است که این محدودیت ابعاد تازه‏اى بیابد که از آن جمله‏اند؛ 1ـ نشناختن‏اهمیت‏ورزش‏درساختار جامعه به عنوان یک ابزار فرهنگى و بهداشتى بویژه در بین زنان.

2ـ هماهنگ نبودن رشد جمعیت و توسعه فضاهاى ورزشى و حرکتى بویژه براى زنان.

3ـ محدودیتهاى اجتماعى و خانوادگى که از آداب و رسوم غلط و نارساییهاى فرهنگى سرچشمه گرفته است.

4ـ تفکر غالبِ در اولویت بودن ورزش مردان نسبت به زنان، همانند بسیارى از زمینه‏هاى دیگر در جامعه.

5ـ درگیرى اکثریت زنان با مسائل روزمره زندگى، به عنوان یک عامل وقت‏گیر و بازدارنده بویژه براى زنان شاغل.

6ـ بى‏توجهى رسانه‏هاى جمعى به اشاعه فرهنگ ورزش بین زنان.

7ـ کمبود نیروى انسانى مجرب و آگاه براى هدایت و سوق دادن زنان به سمت فعالیتهاى ورزشى.

این عوامل کم و بیش در همه کشورهاى جهان با فرهنگهاى مختلف رواج دارد.

در این رابطه «کریستین ولز» از دانشگاه آریزونا مى‏گوید: «...

در فاصله سنین 11 تا 13 سالگى، رشد و بلوغ دختران بسیار سریع‏تر از پسران است و رشد طولى آنها قبل از پسران متوقف مى‏شود.

این بدان معنى است که مجموع دوره رشد پسران، دو سال بیشتر طول مى‏کشد که در نتیجه آن، پسران قد بلندترى پیدا مى‏کنند و دختران از رشد و توسعه عضلانى کمترى برخوردار مى‏شوند.

بنابراین اضافه وزن دختران مربوط به ذخایر چربى بدن است، نه وزن بدون چربى.

این اختلافات باعث مى‏شود تا پسران نسبت به دختران داراى حجم خون، تعداد گلبولهاى قرمز و هموگلوبین بیشترى باشند و داراى قفسه سینه حجیمتر و حفره شکم کوچکتر هستند.

در واقع ظرفیت ششها و اندازه قلب پسران با دختران اختلاف دارد.

علاوه بر اختلافات فیزیکى و فیزیولوژیکى بین دختران و پسران که مى‏تواند تفاوتهاى قابل توجهى در کارکرد عملى اندامهاى بدن آنها ایجاد کند، استدلال قوى دیگرى نیز مى‏تواند براى بروز این اختلافات مطرح شود که اساس آن را فرهنگ اجتماعى تشکیل مى‏دهد.

به دلیل اختلافات فرهنگى بین دو جنس، انتظار مى‏رود که دختران و پسران در میزان پرداختن به ورزش و فعالیت بدنى با هم تفاوت داشته باشند.

از آنجا که جامعه پذیرش فعالیت بدنى دختران را به اندازه پسران ندارد، پتانسیل ظرفیت آمادگى بدنى دختران به اندازه پسران رشد نمى‏یابد.» بنابراین وجود تفاوتهاى متعدد بین زنان و مردان در فرهنگهاى مختلف غیر قابل انکار است و جالب‏تر از همه اینکه در فرهنگهاى غربى که زنان ظاهرا از محدودیتهاى اجتماعى کمترى برخوردارند، اما در واقع عوامل فرهنگى اجتماعى حاکم بر آنها تفاوتهاى مشابهى را بین مردان و زنان ایجاد کرده است.

ورزش بانوان در ایران پس از پیروزى انقلاب اسلامى، هماهنگ با دگرگون شدن همه شؤون زندگى و حاکم شدن ارزشهاى اصیل و اسلامى بر جامعه، زنان نیز از هویت اصلى و با ارزش «زن مسلمان» برخوردار شدند و در اوائل انقلاب شوراى ورزشى بانوان، امور ورزشى مربوط به زنان را زیر نظر گرفت.

براى تحقق اهداف تربیت بدنى در راستاى دستورات شرع مقدس اسلام، در مورد فعالیتهاى فرهنگى و اجتماعى بانوان و به منظور برنامه‏ریزى و نظارت و ایجاد هماهنگى در فعالیتهاى ورزشى بانوان کشور و گسترش آن، تشکیلاتى به نام مدیریت امور ورزش بانوان در اسفندماه 1360 تأسیس شد.

این تشکیلات بعدها تا سطح معاونت سازمان تربیت بدنى ارتقاء پیدا کرد و انجمنهاى مختلف ورزشى مخصوص بانوان، در سطح معاونت ایجاد شد.

جمهورى اسلامى ایران در سال 1370 پایه‏گذار حرکتى نوین در ورزش بانوان مسلمان شد.

چرا که اعتقاد بر این است که، با حفظ شؤون اسلامى مى‏توان در مسابقات ورزشى شرکت کرد و مانع تهاجم فرهنگى غرب به محیط ورزش بانوان مسلمان شد.

بنابراین با برگزارى چندین کنگره، با حضور نمایندگان کشورهاى اسلامى طرح تشکیلات شوراى همبستگى ورزش بانوان کشورهاى اسلامى و اساسنامه آن و همچنین طرح برگزارى نخستین دوره بازیهاى بانوان کشورهاى اسلامى به تصویب رسید.

در بهمن‏ماه 1371 اولین دوره مسابقات ورزشى بانوان کشورهاى اسلامى در ایران در هشت رشته بدمینتون، والیبال، بسکتبال، هندبال، تنیس روى میز، تیراندازى، شنا و دوومیدانى با موفقیت چشمگیرى برگزار شد.

موفقیت ورزش بانوان در برگزارى مسابقات داخلى و بین‏المللى اگر چه در رشد و پیشرفت ورزش بانوان مسلمان در ایران و جهان مؤثر بوده است، اما نتوانسته در افزایش توانمندیهاى دختران ایرانى در مقایسه با پسران کارآیى داشته باشد.

تحقیقات مختلفى در این خصوص انجام گرفته است که همگى گویاى این واقعیت هستند که به دلیل محدودیتهاى اجتماعى و عوامل دیگر، هنوز دختران ایرانى در سطوح پایین آمادگى بدنى قرار دارند.

در تحقیقى که در سال 1370 از سوى اداره کل تربیت بدنى وزارت آموزش و پرورش انجام شد، مشخص گردید آمادگى قلبى، تنفسى که از مهمترین قابلیتها در حفظ و ایجاد سلامتى به شمار مى‏رود در دختران با افزایش سن کاهش مى‏یابد؛ به طورى که توانایى یک دختر هفده ساله از یک دختر نه ساله ضعیف‏تر است.

در صورتى که این قابلیت در پسران با افزایش سن بهبود مى‏یابد و سیر صعودى دارد.

نتایج این تحقیق نشان داد که عامل رشد اثرات مثبت بر عملکرد پسران دارد و فعالیتهاى بدنى پسران هماهنگ با رشد و آمادگى قلبى، تنفسى آنان است.

اما در دختران بر خلاف انتظار آمادگى قلبى، تنفسى با رسیدن به سن بلوغ آنها و بعد از آن کاهش مى‏یابد و فعالیتهاى بدنى آنان هماهنگ با رشد و در جهت بهبود آمادگى قلبى، تنفسى دختران نیست.

از نظر سطح توانایى در این قابلیت، دختران اختلاف چشمگیرى با یکدیگر دارند و فاصله بین دختران با توانایى بالا و دختران ضعیف بسیار زیاد است و این تفاوت فاحش نشان مى‏دهد که تنها عده معدودى از دختران به طور مرتب و منظم ورزش مى‏کنند.

در حالى که عده کثیرى از دختران از انجام هر گونه فعالیت ورزشى به دور هستند.

بدون شک برگزارى مسابقات مخصوص بانوان باعث مى‏شود تا تنها عده معدودى از دختران بتوانند در فعالیتهاى ورزشى شرکت کنند و جمع کثیرى از آنان به دلیل محدودیتهایى که وجود دارد، از پرداختن به ورزش محروم بمانند.

علل متعددى در این باره وجود دارد که مى‏توان به تغییرات هورمونى و فیزیولوژیکى و افزایش میزان چربى دختران، پس از بلوغ اشاره کرد.

اما موقعیتهاى خاص روانى، اجتماعى که در جامعه ما در مورد دختران وجود دارد، نیز از عوامل مهم است.

این یافته‏ها همگى مؤید آن است که عامل موقعیتهاى اجتماعى دختران ایرانى، بر قابلیتهاى آنها تأثیر مى‏گذارد، به طورى که دختران زیر نه سال و نابالغ به راحتى مى‏توانند در کوچه و خیابان به بازى و فعالیت بپردازند در صورتى که طبیعتا دختران بالغ این موقعیت را ندارند و چنین توقعى نیز نمى‏رود و از آنجایى که فضاها و سالنهاى ورزشى مخصوص دختران و زنان بسیار محدود و کم است، لذا امکان شرکت قشر وسیعى از دختران و زنان در فعالیتهاى ورزشى وجود ندارد.

در نتیجه محدودیت حرکتى و فقر حرکتى در آنان ایجاد شده و باعث نزول عملکرد آنان در اثر کاهش قواى جسمى مى‏شود.

پس از اجراى این تحقیق و انتشار یافته‏هاى آن در رسانه‏ها و مطبوعات، فعالیتهاى دامنه‏دارى در ورزش بانوان به اجرا در آمد و توجه مسؤولان نظام بیش از گذشته به این امر معطوف شد و بودجه‏هاى تخصیص یافته به یکباره افزایش یافت و ساخت اماکن ورزشى مخصوص بانوان شتاب فزاینده‏اى گرفت و سالنهاى ورزشى موجود، زمان بیشترى را به بانوان اختصاص دادند.

بدون شک این فعالیتها اثرات قابل توجهى بر تواناییهاى دختران به جا مى‏گذارد و تخصیص بودجه‏هاى کلان مى‏تواند جایگاه ورزش بانوان را ارتقا دهد.

در تحقیق دیگرى که در سال 1372 از سوى تربیت بدنى آموزش و پرورش انجام شد، نتایج قابل توجهى در مورد دختران به دست آمد.

در این تحقیق سطح قابلیتهاى دختران و پسران ایرانى در طول هفت سال از سال 63 لغایت 70 با یکدیگر و همچنین با دختران و پسران کشورهاى خارجى مقایسه شد.

نتایج این تحقیق نشان داد که در طول هفت سال دختران ایرانى از نظر قابلیتهاى جسمانى رشد قابل توجهى داشته‏اند و به غیر از چند قابلیت اکثر آنها در شرایط بهترى قرار گرفته‏اند.

این نتیجه در مورد پسران بارزتر و برجسته‏تر بود و پسران بدون استثناء در کلیه قابلیتها رشد قابل توجهى داشته‏اند.

اما در مقایسه با دختران و پسران کشورهاى پیشرفته، نتایج نشان داده است که دختران و پسران ایرانى قابلیتهاى جسمانى و حرکتى پایین‏ترى دارند.

البته با توجه به عوامل مؤثر متعدد در ایجاد قابلیتهاى جسمانى نباید انتظار داشت که قابلیتهاى دختران و پسران کشورهاى مختلف در سطوح یکسان قرار گیرند.

این یافته‏ها نشان مى‏دهد که برنامه‏ها و فعالیتهاى خانه و مدرسه و به طور کلى اجتماع، در مورد آمادگیهاى جسمانى و حرکتى دختران مؤثر بوده و در جهت بهبود آنان گام برداشته است و در طول سالها (از 63 تا 70) با توجهات مسؤولان و دست‏اندرکاران و ایجاد تشکیلات ورزش بانوان، اثرات قابل توجهى به سطح عملکرد دختران به جا گذاشته است، اما هنوز از سطح قابل قبول در مقایسه با کشورهاى پیشرفته برخوردار نیستند.

از جنبه‏هاى فرهنگى نیز مى‏توان به ورزش بانوان توجه خاص داشت و دیدگاههاى جدیدى را در این عرصه جست و جو کرد.

در تحقیقى که در سال 1374 از طرف اداره کل تربیت بدنى استان تهران در خصوص بررسى وضعیت ورزش در استان تهران به اجرا در آمد، نتایج تازه‏اى از وضعیت ورزش بانوان ارائه داده شد.

نتایج این تحقیق نشان داد که دختران در سنین قبل از ازدواج کمتر به باشگاهها براى ورزش کردن روى مى‏آورند ولى پس از ازدواج این امکان را پیدا مى‏کنند که بیشتر در باشگاههاى ورزشى به فعالیت بدنى بپردازند.

در خصوص پسران این نتایج کاملاً برعکس است.

پسران مجرد فرصت بیشترى براى ورزش کردن در باشگاهها دارند، اما با تشکیل خانواده کمتر به این مهم مى‏پردازند.

عوامل فرهنگى و محدودیتهاى اجتماعى تأثیرات شگرفى در ورزش به جا گذاشته است.

نتایج تحقیق نشان مى‏دهد که در مجموع مردان بیشتر از زنان به ورزش روى مى‏آورند.

با توجه به برابرى تقریبى تعداد زنان و مردان در جامعه کنونى مردان 8/6 برابر بیشتر از زنان ورزش مى‏کنند.

در صورتى که نتایج این تحقیق در با توجه به عوامل مؤثر متعدد در ایجاد قابلیتهاى جسمانى نباید انتظار داشت که قابلیتهاى دختران و پسران کشورهاى مختلف در سطوح یکسان قرار گیرند.

سطح جامعه تعمیم‏پذیر باشد، تنها 8/12 درصد زنان، قشر ورزشکاران جامعه را تشکیل مى‏دهند و این در حالى است که مردان 2/87 درصد مجموع کل ورزشکاران را به خود اختصاص داده‏اند.

این تفکر که دختران نباید ورزش کنند، هنوز در بسیارى از خانواده‏ها وجود دارد.

نتایج تحقیقاتى که در گذشته انجام شده است، این نظریه را تأیید مى‏کند.

ولى براى پسران این محدودیت وجود ندارد.

تبلیغاتى که در خصوص اثرات مفید ورزش کردن از طریق رسانه‏هاى جمعى شده است هنوز نتوانسته اطمینان لازم را به بسیارى از خانواده‏ها بدهد.

محیط باشگاهها و اماکن ورزشى باید چنان سالم شوند، تا از نقطه نظر فرهنگى مکانى براى ارتقاء دختران باشد تا در صورتى که ممانعت خانواده‏ها به دلیل عدم اطمینان به این اماکن است، باور آنان تغییر یابد.

در صورتى که این مهم به انجام برسد و روى آن تبلیغ شود، مى‏توان امیدوار بود که دختران براى پرداختن به فعالیت در این مکانها محدودیتى نداشته باشند، در حال حاضر مدارس تنها مکان براى دختران دانش‏آموز جهت پرداختن به ورزش است، که باید ورزش مدارس تقویت شود.

از طرف دیگر تشکیلات ورزش بانوان و دست‏اندرکاران ورزش مدارس باید بیش از گذشته به نحوه فعالیت باشگاهها و کانونهاى بانوان نظارت کنند تا از این طریق بتوان زمینه را براى رشد و توسعه ورزش در بین دختران آماده ساخت.به امید آن روز.

مشکلات فراوان در راه ورزش بانوان ایرانی زنان بیش از نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند، افرادی که مسولیت خطیر تربیت نسل آینده ایران را به عهده دارند.

روند توسعه زندگی شهری و تغییر الگوهای حرکتی روزانه و در نتیجه کاهش فعالیت های حرکتی به ویژه در بانوان، اندام ها و عضلات آنان را تحت تاثیر و خطر جدی کم تحرکی و ضعف های جسمانی قرار داده است.

برای پیشگیری از چنین عارضه ای یا مقابله با آن، ایجاد جاذبه ها و امکانات لازم برای همگانی کردن ورزش در بین بانوان، از ابزارهای کارآمد در این زمینه است.

با این اوصاف آیا کسی به فکر توسعه ورزش در میان زنان ایران هست؟

آیا می دانید چند درصد از زنان ایران ورزش می کنند؟

چه کسی مسئول ورزش نکردن زنان است؟

مهم ترین اولویت های ورزشی زنان چیست؟

"ناهید اتقیا" با تحقیق خود با عنوان " نیازسنجی از اقشار مختلف زنان ایرانی در زمینه ورزش همگانی " به این سوال پاسخ داده است.

به گزارش ایسنا، نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد مشکلات اساسی در عدم گسترش ورزش های همگانی در سطح بانوان کشور، ناشی از کمبود فضاهای ورزشی ویژه بانوان، عدم فرهنگ سازی مناسب در این زمینه از سوی مسئولان و رسانه های گروهی، کمبود نیروهای کارآزموده و با تجربه در زمینه آموزش رشته های مختلف ورزش های همگانی به بانوان، دسترسی نداشتن به فضاهای ورزشی عمومی و گران بودن آنهاست.

با توجه به نظرسنجی های انجام شده، بانوان مورد بررسی برای رفع چنین موانعی، توجه به ایجاد مکان ها و فضاهای ورزشی خاص بانوان، رایگان کردن ورزش های همگانی برای همه بانوان کشور، تربیت مربیان زن در گرایش های متنوع ورزش های همگانی، فعال سازی نقش رسانه های گروهی در ارتقای سطح فرهنگ گرایش به ورزش در میان بانوان و برگزاری مسابقات تفریحی ورزشی در میان اقشار مختلف بانوان کشور را پیشنهاد کردند.

با توجه به نتایج مهم حاصل از تحقیق حاضر و نظرسنجی های به عمل آمده، مشکلات و کاستی هایی در وضعیت موجود ورزش های همگانی از دیدگاه بانوان شاغل و غیر شاغل مشاهده می شود.

با توجه به وضعیت مطلوب پیشنهادی از سوی بانوان مورد بررسی، باید اقداماتی اصلاحی از سوی مسئولان ورزش های همگانی کشور در سطح بانوان صورت گیرد.

سیاست گذاری مشترک و اجرای تصمیمات گرفته شده در سطح وسیع تر برای توسعه ورزش همگانی ضروری است.

در زیر نقش هر یک از سازمان ها و مراکزی که در ساختار تشکیلاتی یاد شده، مشارکت دارند و می توانند در این راستا ایفا کنند، پیشنهاد شده است: