احادیث امام کاظم علیه السلام
1.
مصیبت براى شکیبا یکى است و براى بى‌تابى کننده دوتاست .
(تحف‌العقول ، ص 437)
2. کم‌گویى ، حکمت بزرگى است ، بر شما باد به خموشى که آسایش نیکو و سبکبارى و سبب تخفیف گناه است .
(تحف‌العقول ، ص 414)
3. از شوخى خوددارى کن زیرا شوخى جلوه معنوى ترا مى‌زداید .
(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 321)
4. مشورت با خردمند خیرخواه ، یمن و برکت و رشد و توفیق از جانب خداست ، چون خردمند خیرخواه به تو نظرى داد ، مبادا مخالفت کنى که مخالفتش هلاکت بار است .
(تحف‌العقول ، ص 420)
5. چیزى نیست که چشمانت آن را بنگرد ، مگر آن که در آن پند و اندرزى است .
(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 319)
6. همانا براى خداوند بر مردم دو حجت است ، حجت آشکار و حجت پنهان ، اما حجت آشکار عبارت است از : رسولان و پیامبران و امامان ، و حجت پنهانى عبارت است از عقول مردمان .
(تحف‌العقول ، ص 407)
7. صبر بر تنهایى ، نشانه قوت عقل است ، هر که از طرف خداوند تبارک و تعالى تعقل کند از اهل دنیا و راغبین در آن کناره گرفته و بدانچه نزد پروردگارش است رغبت نموده ، و خداوند در وحشت انیس اوست و در تنهایى یار او ، و در ندارى توانگرى او و در بى‌تیره و تبارى عزت او .
(تحف‌العقول ، ص 407)
8. براى هر چیزى دلیلى باید ، و دلیل خردمند تفکر است ، و دلیل تفکر خاموشى .
(تحف‌العقول ، ص 406)
9. به راستى که با ارزش‌ترین مردم کسى است که دنیا را براى خود مقامى نداند ، بدانید بهاى تن شما مردم ، جز بهشت نیست ، آن را جز بدان مفروشید .
(تحف‌العقول ، ص 410)
10. بهترین چیزى که به وسیله آن بنده به خداوند تقرب مى‌جوید ، بعد از شناختن او ، نماز و نیکى به پدر و مادر و ترک حسد و خودبینى و به خود بالیدن است .
(تحف‌العقول ، ص 412)
11. خداوند بهشت را بر هر هرزه‌گوى کم‌حیا که باکى ندارد چه مى‌گوید و یا به او چه گویند حرام گردانیده است .
(تحف‌العقول ، ص 416)
12. از کبر و خودخواهى بپرهیز ، که هر کسى در دلش به اندازه دانه‌اى کبر باشد ، داخل بهشت نمى‌شود .
(تحف‌العقول ، ص 417)
13. همنشینى با اهل دین ، شرف دنیا و آخرت است .
(تحف‌العقول ، ص 420)
14. بپرهیز از معاشرت با مردم و انس با آنان ، مگر این که خردمند و امانت دارى در میان آنها بیایى که ( در این صورت ) با او انس‌گیر و از دیگران بگریز ، به مانند گریز تو از درنده‌هاى شکارى .
(تحف‌العقول ، ص 420)
15. مؤمن همانند دو کفه ترازوست ، هرگاه به ایمانش افزوده گردد ، به بلایش افزوده گردد .
(تحف‌العقول ، ص 432)
16. نماز نافله راه نزدیک شده هر مؤمنى به خداوند است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
17. ندا کننده‌اى در روز قیامت ندا مى‌کند :
آگاه باشید ، هر که را بر خدا فردى است برخیزد ، و برنمى‌خیزد ، مگر کسى که گذشت کرده و اصلاح بین مردم نموده باشد ، پس پاداشش با خدا خواهد بود .
(تحف‌العقول ، ص 435)
18. کمک کردنت به ناتوان از بهترین صدقه است .
(تحف‌العقول ، ص 437)
19. سختى ناحق را آن کس شناسد که بدان محکوم گردد .
(تحف‌العقول ، ص 437)
20. هرگاه مردم گناهان تازه کنند که نمى‌کردند ، خداوند بلاهایى تازه به آنها دهد که به حساب نمى‌آوردند .
(تحف‌العقول ، ص 434)
21. در دین خدا دنبال فهم عمیق باشید ، زیرا که فهم عمیق دین ، کلید بصیرت و بینایى و کمال عبادت و سبب تحصیل درجات بلند و مراتب بزرگ در امور دین و دنیاست .
(تحف‌العقول ، ص 434)
22. مهرورزى و دوستى با مردم ، نصف عقل است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
23. هر که مى‌خواهد که قویترین مردم باشد بر خدا توکل نماید .
(بحاالانوار ، ج 71 ، ص 143)
24. کسى که دو روزش مساوى باشد ، مغبون است ، و کسى که دومین روزش ، بدتر از روز اولش باشد ملعون است ، و کسى که در خودش افزایش نبیند در نقصان است ، و کسى که در نقصان است مرگ براى او بهتر از زندگى است .
(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 327)
25. از ما نیست کسى که هر روز حساب خود را نکند ، پس اگر کار نیکى کرده است از خدا زیادى آن را بخواهد ، و اگر در آن کار بدى کرده ، از خدا آمرزش طلب نموده و به سوى او توبه نماید .
(اصول‌الکافى ، ج 4 ، ص 191)
26. خشم کلید هر بدى است .
(تحف‌العقول ، ص 416)
27. بر طاعت خدا صبر کن ، از معاصى خدا صبر کن ، دنیا همان ساعتى است ، آنچه رفته نه شادى دارد و نه غم ، آنچه نیامده ندانى که چیست ؟
بهمان ساعتى که در آنى صبر کن همچنان باشد که تو رشک برده شده‌اى .
(تحف‌العقول ، ص 417)
28. دنیا چون آب دریاست ، هر چه تشنه کامش بیشتر نوشد ، بیشتر تشنه شود تا او را بکشد .
(تحف‌العقول ، ص 417)
29. براى هر چیزى زکاتى است ، و زکات تن روزه‌هاى مستحبى است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
30. هر که پیش از ستایش بر خدا و صلوات بر پیغمبر صلی الله علیه واله وسلم دعا کند چون کسى است که بى زه کمان کشد .
(تحف‌العقول ، ص 425)
31. تدبیر نیمى از زندگى است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
32. کمى عیال یک نوع توانگرى است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
33. هر که پدر و مادر را اندوهگین کند آنان را ناسپاسى کرده .
(تحف‌العقول ، ص 425)
احادیث امام رضا (ع)
امام رضا (ع): به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.
(بحارالانوار،ج78،ص 347)
امام رضا (ع) : هیچ بنده اى حقیقت ایمانش را کامل نمى کند مگر این که در او سه خصلت باشد: دین شناسى، تدبر نیکو در زندگى، و شکیبایى در مصیبتها و بلاها.
(بحار الانوار، ج 78، ص 339، ح1 )
امام رضا (ع) : آن کسى که نفسش را محاسبه کند، سود برده است و آن کسى که از محاسبه نفس غافل بماند، زیان دیده است.
(بحار الأنوار، ج 78، ص 352، باب 26، ح 9)
امام رضا (ع) : هر کس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راضى خواهد بود.
(بحارالانوار،ج 78،ص 357)
امام رضا (ع) : هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى بر طرف نماید خداوند در روز قیامت اندوه را از قلبش بر طرف سازد.
(اصول کافى، ج 3، ص 268)
امام رضا (ع) : هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.
(بحار الانوار ج93، ص346)
امام رضا (ع) : روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است.
(مصباح المجتهد،ص 737)
امام رضا (ع) : دوست هرکسی عقل اوست و دشمن هر کس نادانی اوست.
(جهاد النفس، ح82)
امام رضا (ع) : مبادا اعمال نیک را به اتکاى دوستى آل محمد(ص) رها کنید، مبادا دوستى آل محمد(ص) را به اتکاى اعمال صالح از دست بدهید، زیرا هیچ کدام از این دو ، به تنهایى پذیرفته نمى شود.
( بحارالانوار،ج78،ص348)
امام رضا (ع) : حد توکل چیست؟
حضرت فرمودند: اینکه با وجود خدا از هیچ کس نترسی.
(جهاد النفس،ح 292)
امام رضا (ع) : از ما نیست آن که دنیاى خود را براى دینش و دین خود را براى دنیایش ترک گوید.
(بحارالانوار،ج۷۸،ص۳۴۶)
امام رضا (ع) : به بسیاری نماز و روزه و زیادی حجّ و احسان و زمزمه‌شان در شب منگرید بلکه به راستی سخن و امانت داریشان بنگرید.
(عیون اخبار الرضا2،ص51)
امام رضا (ع) : نیکوترین مردم از نظر ایمان، خوش خلق‌ترین و با لطفترین آنها نسبت به اهل خویش است.
(عیون اخبار الرضا2، 38)
امام رضا (ع) : ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است, و تقوا یک درجه بالاتر از ایمان است و به فرزند آدم چیزى بالاتر از یقین داده نشده است.
(تحف العقول، ص445)
امام رضا (ع) : گمان نیکو به خداوند داشته باش زیرا خداوند عز و جل می فرماید: من در نزد گمان بنده ام حاضرم پس بنده ام جز گمان خیر به من نداشته باش.
(جهاد با نفس، ح 147)
امام رضا (ع) : از پدر بزرگوارش روایت فرمود که: امیرالمومنین فرموده اند : بوسیله ی استغفار خود را خوشبو کنید ، مبادا بوی بد گناهان شما را رسوا کند.
امام رضا (ع) : از پدر بزرگوارش روایت فرمود که: امیرالمومنین فرموده اند : بوسیله ی استغفار خود را خوشبو کنید ، مبادا بوی بد گناهان شما را رسوا کند.
(جهاد با نفس، ح 790) امام رضا (ع) : تواضع آن است که آنچه را که دوست می داری مردم به تو عطا کنند، تو به مردم عطا کنی.
(جهاد با نفس، ح 289) گزیده ای از احادیث سید وسالا‌ر شهیدان امام حسین (ع) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : چگونه با چیزی که خود در وجودش نیازمند توست، برای وجود تو دلیل آورده شود؟
آیا چیزی هست که آشکارتر از تو باشد تا وسیله آشکار کردن تو باشد؟
کی پنهانی تانیازمند دلیلی باشی که بر تو دلالت کند؟
و کی دوری تا آثارت وسیله رسیدن به تو باشند؟
کور باد آن چشمی که تو را مراقب و نگهبان خود نبیند.
( دعای عرفه، بحار الانوار، ج۹۸ ، ص۲۲۶ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : چه دارد آن کس که تو را ندارد؟
و چه ندارد آن که تو را دارد؟
آن کس که به جای‌تو چیز دیگری را پسندد و به آن راضی شود، مسلما زیان کرده است. (دعای عرفه، بحار الانوار، ج۹۸ ، ص۲۲۸ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : کسانی که رضایت مخلوق را به بهای غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.
(مقتل خوارزمی، ج۱ ، ص۲۳۹ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : هیچ کس روز قیامت در امان نیست، مگر آن که در دنیا خداترس باشد.
(بحار الانوار، ج۴۴ ، ص۱۹۲ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : خداوند متعال فرموده است: “مردان و زنان مومن دوست یکدیگرند، امر به نیکی و نهی از بدی می‌کنند”.
خداوند نخست امر به معروف و نهی از منکر را به عنوان یک فریضه از سوی خودش ذکر کرده است، زیرا او آگاه است که اگر این وظ‌یفه اجرا شود، وظایف دیگر همه، چه سخت و چه آسان انجام می‌گیرد، زیرا امر به معروف و نهی از منکر دعوت به اسلام میکند و حقوق ستم‌دیدگان را بازمی‌ستاند و با ستمگران به مخالفت برمی‌خیزد...
(تحف العقول، ص۲۳۷ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : ای مردم! رسول خدا فرمود: هر کس سلطان زورگویی را ببیند که حرام خدا را حلال نموده، پیمان الهی را می‌شکند و با سنت و قوانین رسول خدا از در مخالفت درآمده و در میان بندگان خدا، راه گناه و معصیت و ستم و دشمنی را در پیش می‌گیرد، ولی با عمل یا سخن اظهار مخالفت نکند، بر خداوند است که او را در محل و جایگاه آن سلطان ظالم قرار دهد.
(مقتل خوارزمی، ج۱ ، ص۲۳۴ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : مردم برده و بنده دنیا هستند، و دین لعابی است که تا وسایل زندگی فراهم است، به دور زبان می‌گردانند، ولی وقتی دوران آزمایش فرا رسد، دینداران کمیاب می‌شوند.
(بحار الانوار، ج۷۸ ، ص۱۱۷ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، دیرتر به آروزیش می‌رسد و زودتر به آنچه می‌ترسد گرفتار می‌شود .
(بحار الانوار، ج۷۸ ، ص۱۲۰ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : آیا نمی‌بینید که به حق رفتار نمی‌شود و کسی از باطل نهی نمی‌کند، پس بخواهد مومن دیدار خدا را ، در حالی که بر حق باشد.
(بحار الانوار، ج۷۸ ، ص۱۱۶ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : به درستی که من مرگ را جز سعادت نمی‌بینم و زندگی با ستمکاران را جز محنت نمی‌دانم. (تحف العقول، ص۲۴۵ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : مصیبت و گرفتاری شما از همه مردم بیشتر است، زیرا مقام و مسند دانشمندان - اگر بفهمید ( یا بنابر فرض این که لیاقت آن را داشته باشید - ) از دست شما گرفته شده است و این مصیبتها بدان جهت است که رتق و فتق امور و اجرای احکام باید به دست دانشمندان خداشناسی باشد که بر حلال و حرام خدا امین‌اند.
اما این مقام و منزلت از شما گرفته شده، بدان جهت که شما از حق کناره‌گیری کردید و با وجود دلیلهای آشکار و واضح در سنت پیغمبر اختلاف کردید.
اگر شما در برابر آزار و اذیت صبر و مقاومت می‌کردید و رنج و سختی را در راه خدا به جان می‌خریدید، امور الهی در دست شما قرار می‌گرفت و منشا و مرجع آنها شما بودید.
ولی شما ستمکاران را بر مقام خود مسلط کردید و امور الهی را به دست آنها سپردید، در حالی که آنان به شبهات عمل می‌کنند و شهوترانی را پیشه خود قرار داده‌اند و آنچه موجب قدرت ستمکاران در این امور شده، فرار شما از مرگ و دلخوشی به این زندگی ناپایدار است... (تحف العقول، ص۲۳۸ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : خداوندا، تو آگاهی که آنچه انجام دادیم، نه برای رقابت در کسب جاه و مقام بود و نه برای چیزهای پوچ و بیهوده دنیا، بلکه برای این بود که نشانه‌های راه دینت را ارائه دهیم و (مفاسد را) در شهرهای تو اصلاح کنیم تا بندگان مظلوم تو در امنیت و آسایش باشند و به احکام تو عمل کنند.
(تحف العقول، ص۲۳۹ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : به درستی که من بیهوده، گردنکش، ستمگر و ظالم حرکت نکردم، بلکه برای اصلاح در امت جدم محمد (ص) حرکت کردم و می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و به روش جدم محمد (ص) و پدرم علی بن ابی‌طالب (ع) رفتار کنم. (بحار الانوار، ج۴۴ ، ص۳۲۹ ) ▪ حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : اگر دنیا باارزش شمرده شود، منزل آخرت و دار ثواب الهی باارزشتر و والاتر است. و اگر بدن و جسم انسانها برای مرگ آفریده شده، به خدا سوگند کشته شدن انسان با شمشیر (شهادت) بهتر است. و اگر رزق و روزی موجودات تقسیم شده و مقدر گردیده، زیباتر و نیکوتر آن است که انسان در طلب رزق و روزی کمتر حرص داشته باشد.
اگر جمع کردن اموال برای ترک کردن آن است، چرا انسان آزاده نسبت به این چیزی که ترک کردنی است بخل بورزد.
(بحارالانوار، ج۴۴ ، ص۳۷۴ ) گزیدهای از احادیث اخلاقی امام صادق علیه السلام غیبت کردن بر هر مسلمانی حرام است و غیبت گناهی است که مانند آتشی که هیزم را میسوزاند کارهای ثواب و خیر را از میان میبرد.(۱) مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۱۱۷ .
ریشههای غیبت ده چیز است: ۱) فرو نشاندن خشم و غضب ۲) کمک و یاری مردم (همرنگ جماعت شدن) ۳) قبول چیزی بدون تحقیق ۴) تهمت و افترا زدن ۵) بدگمانی و سوء ظن ۶) رشک و حسد بردن ۷) مسخره کردن و استهزاء ۸) شگفتی و تعجب ۹) آزردگی و رنجیدگی خاطر ۱۰) خودنمایی و آراسته نشان دادن خود.(۲) مرآهٔ العقول ج ۱۰ ص ۴۱۴/ بحار الانوار ج ۷۵ ص ۲۵۷ .
سئل النبی صلی الله علیه و آله ما کفارهٔ الاغتیاب؟
قال: تستغفر الله لمن اغتبته کلما ذکرته.
امام صادق علیه السلام نقل می‌کنند از رسول خدا درباره کفاره غیبت سئوال شد حضرت فرمود: کفاره غیبت این است که برای کسی که غیبت او را کردی، هر وقت به یادش افتادی طلب مغفرت کنی.(۳) مرآهٔ العقول، ج ۱۰ ص ۴۳۱ .
از خودت برای خودت بهره گیر.
از تندرستی قبل از بیماری و از قدرت و نیرو قبل از ناتوانی و از زندگی قبل از فرا رسیدن مرگ.(۴) اصول کافی، ج ۲، ص ۴۵۵.
الرغبهٔ فی الدنیا تورث الغم و الحزن و الزهد فی الدنیا راحهٔ القلب و البدن؛ توجه به دنیا غم و اندوه و بی توجهی به دنیا راحتی جسم و جان را به دنبال دارد.(۵) تحف العقول، ص ۳۵۸ .
هر کس که قبل از سلام شروع به صحبت کرد جواب او را ندهید.(۶) تحف العقول، ص ۳۶۰ .
ضحک المؤمن تبسم ؛ خنده مؤمن به صورت تبسم است.(۷) تحف العقول، ص ۳۶۶ .
هر کس خدا را بشناسد از خدا می‌ترسد و هر که از خدا بترسد نفس او از دنیا دوری میکند (دنیا را رها میکند).(۸) تحف العقول، ص ۳۶۲ .
الدنیا سجن المؤمن و الصبر حصنه و الجنهٔ ماواه.
و الدنیا جنهٔ الکافر و القبر سجنه و النار ماواه؛ دنیا برای مؤمن زندان است و صبر و بردباری حریم آن است و جایگاه مؤمن در بهشت است.
و اما دنیا بهشت کافر است و قبر زندان او و آتش جایگاه او.(۹) تحف العقول، ص ۲۶۳ .
من ساء خلقه عذب نفسه؛ هر کس بد اخلاقی کند خود را عذاب کرده است.(۱۰) تحف العقول ص ۲۶۳ از اشعار منسوب به آن حضرت: تعصی الاله و انت تظهر حبه هذا لعمری فی الفعال بدیع؛ در حالی که اظهار محبت نسبت به خدا داری، گناه میکنی؟
به جان خودم قسم که این، کار عجیبی است.
لو کان حبک صادقا لاطعته ان المحب لمن یحب مطیع؛ اگر محبت تو واقعی بود، باید خدا را اطاعت میکردی زیرا که عاشق، مطیع کسی است که به او علاقه دارد.(۱۱) بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۲۴.
گزیده ای از احادیث حضرت محمد (ص) پیامبر صلى الله علیه وآله : ما عَمِلَ ابْنُ آدَمَ شَیْئاً اَفْضَلَ مِنَ الصَّلاهِ وَ صَلاحِ ذاتِ الْبَیْنِ وَ خُلْقٍ حَسَنٍ ؛(1) انسان هیچ کارى بهتر از نماز، اصلاح میان مردم و خوش اخلاقى نکرده است.
نهج الفصاحه، ح 2651 .
پیامبر صلى الله علیه وآله : اَلدُّعاءُ مِفْتاحُ الرَّحْمَهِ، وَ الْوُضوءُ مِفْتاحُ الصَّلاهِ، وَ الصَّلاهُ مِفْتاحُ الْجَنَّهِ؛(2) دعا کلید رحمت، وضو کلید نماز و نماز کلید بهشت است.
نهج الفصاحه، ح 1588 .
پیامبر صلى الله علیه وآله : لا تَزالُ اُمَّتى بِخَیرٍ ما تَحابّوا و اَقامُوا الصَّلاهَ وَ آتَوُا الزَّکاهَ وَ اَقْرَوُا الضَّیْفَ، فَاِنْ لَمْ یَفْعَلُوا ابتُلُوا بِالسِّنینَ وَ الْجَدْبِ؛(3) امتم همواره در خیر و خوبىاند تا وقتى که یکدیگر را دوست بدارند، نماز برپا دارند، زکات بدهند و میهمان را گرامى بدارند، پس اگر چنین نکنند به قحطى و خشکسالى گرفتار مىشوند.
امالى طوسى، ص 647، ح 1340.
پیامبر صلى الله علیه وآله : اَحَبُّ الْاَعْمالِ اِلَى اللَّهِ الصَّلاهُ لِوَقْتِها، ثُمَّ بِرُّ الْوالِدَیْنِ، ثُمَّ الْجَهادُ فى سَبیلِ اللَّهِ؛(4) دوست داشتنىترین کارها نزد خداوند: نماز اول وقت، سپس نیکى به پدر و مادر و سپس جهاد در راه خداست.
نهج الفصاحه، ح 70.
پیامبر صلى الله علیه وآله : اِسْتَوُوا تَسْتَوِ قُلوبُکُمْ وَ تَماسّوا تَراحَموا؛(5) [در نماز جماعت] صفها را هماهنگ و منظم نمایید تا دلهایتان هماهنگ شود و به یکدیگر (شانه به شانه) متصل گردید تا با هم مهربان شوید.
کنزالعمال، ح 20575 .
پیامبر صلى الله علیه وآله : صَلاهُ الْجَماعَهِ اَفْضَلُ مِنْ صَلاهِ الْفَرْدِ بِخَمْسٍ وَ عِشْریْنَ دَرَجَهً؛(6) فضیلت نماز جماعت بیست و پنج برابر نماز فُرادا است.
خصال، ص 521 ، ح 9 .
پیامبر صلى الله علیه وآله : لا یَزالُ الْعَبْدُ فى صَلاهٍ مَا انْتَظَرَ الصَّلاهَ؛(37) انسان تا وقتى که منتظر نماز است، در حال نماز است.
نهج الفصاحه، ح2538.
پیامبر صلى الله علیه وآله : الرَّکْعَتانِ فى جَوْفِ اللَّیْلِ اَحَبُّ اِلَى اللَّهِ مِنَ الدُّنْیا وَ ما فیها؛(8) دو رکعت نماز در دل شب، نزد خدا از دنیا و آنچه در آن است، محبوبتر است.
بحارالأنوار، ج 87 ، ص 148، ح 23 .
پیامبر صلى الله علیه وآله : اَلصّلَواتُ الْخَمْسُ وَ الْجُمُعَهُ اِلَى الجُمُعَهِ کَفّاراتٌ لِما بَیْنَهُنَّ ما لَمْ تَغْشَ الکَبائِرُ؛(9) نمازهاى پنجگانه و نماز جمعه تا نماز جمعه بعد، کفاره گناهان میان آنهاست، تا وقتى که گناهان کبیرهاى در میان نیاید.
سنن التّرمذى، ج 1، ص 138، ح 214.
پیامبر صلى الله علیه وآله : اَیُّهَا النَّاسُ، اِنَّ الْمُصَلّى اِذا صَلّى فَاِنَّهُ یُناجى رَبَّهُ تَبارَکَ وَ تَعالى، فَلْیَعْلَمْ بِما یُناجیهِ؛(10) اى مردم!
نمازگزار هنگام نماز با پروردگار بلند مرتبهاش مناجات مى‌کند، پس باید بداند چه مى‌گوید.
مسند احمد، ج 2، ص 129 .
پیامبر صلى الله علیه وآله : رَکْعَتَیْنِ بِسِواکٍ اَحَبُّ اِلَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ سَبْعینَ رَکْعَهً بِغَیْرِ سِواکٍ؛(11) دو رکعت نماز با مسواک، نزد خداوند عزوجل محبوبتر از هفتاد رکعت نماز بدون مسواک است.
خصال، ص 481، ح 52 .
لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثه: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّه اَو حَسَب جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد (تحف العقول ، ص 251) أیما اثْنَین جَرى بینهما کلام فطلب أحدهما رضَـى الاخر کانَ سابقه الىَ الجنّه هر یک از دو نفـرى که میان آنها نزاعى واقع شـود و یکـى از آن دو رضایت دیگرى را بجـویـد ، سبقت گیـرنـده اهل بهشت خـواهـد بــود (محجه البیصاء ج 4،ص 228) لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ الْمَخلـُوق بسَخَطِ اْلخـالِق رستگـار نمی شود مـردمـى که خشنـودى مخلـوق را در مقـابل غضب خـالق خریدنـد (تاریخ طبرى،ص 1،ص 239) إنَّ شِیعَتَنا مَنْ سَلمَت قُلُوبُهُم مٍن کُلِّ غَشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ بدرستی که شیعیان ما قلبشان از هرناخالصی و حیله و تزویر پاک است (فرهنگ سخنان امام حسین ص/ 476) لا یأمَن یومَ الْقیامَهِ إلاّ مَنْ خافَ الله فِی الدُّنیا کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت (مناقب ابن شهر آشوب ج/4 ص/ 69) أَعْجَزالنّاسٍ مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعاء عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند (بحارالانوارج/ 93 ص/ 294) َلْبُکاءُ مِنْ خَشیهِ اللهِ نَجآهٌ مِنَ النّارِ گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است (حیات امام حسین ج 1 /ص 183) مَن حاوَلَ اَمراً بمَعصِیَهِ اللهِ کانَ اَفوَتَ لِما یَرجُو وَاَسرَعَ لِمَجئ ما یَحذَرُ آن که در کاری که نافرمانی خداست بکوشد امیدش را از دست می دهد و نگرانیها به او رو می آورد.
(بحار الانوار ، ج 3 ، ص 397) اِنّ اَعفَی النّاسِ مَن عَفا عِندَقُدرَتِهِِ بخشنده ترین مردم کسی است که در هنگام قدرت می بخشد.
(الدره الباهره ، ص24) لا یأمن یوم القیامه إلا من خاف الله فی الدنیا.
هیچ کس روز قیامت در امان نیست ، مگر آن که در دنیا خدا ترس باشد.
(بحار الانوار،ج 4،ص 19) لا أفلح قوم إشتروا مرضاه المخلوق بسخط الخالق.
کسانی که رضایت مخلوق را به بهای غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.
(مقتل خوارزمی،ج 1،ص239) من حاول اَمرا بمعصیه الله کان اَفوت لما یرجو و اَسرع لما یحذر.
کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، دیرتر به آروزیش می رسد و زودتر به آنچه می ترسد گرفتار می شود .
(بحارالانوار،ج78،ص120) من طلب رضی الناس بسخط الله وکله الله إلی الناس .
کسی که برای جلب رضایت و خوشنودی مردم ، موجب خشم و غضب خداوند شود، خداوند او را به مردم وا می گذارد.
(بحارالانوار،ج78،ص126) من اَحبک نهاک و من اَبغضک اَغراک.
کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کند (بحار الانوار،ج75،ص128) حضرت امام جواد(ع)می فرمایند: هرکس به سخن گوینده ای گوش فرادهد اورا پرستیده است،اگرگوینده سخنش خدایی باشد وی خداراپرستیده است،اگرگوینده سخنش شیطانی باشد وی شیطان راپرستیده است.
عزت مومن دربی نیازی ازمردم است.
خداوندعزوجل کسی راکه درجمع بدون ناسزاگویی شوخی کند،دوست دارد.
(۱و۲صحیفه رستگاری ص۲۵۱- ۳کافی ج۲ص۶۶۳) احادیث امام صادق (ع) امام صادق (ع) : هرکه فردی را در گناهی پیروی کند به تحقیق که او را پرستش کرده است.
( تحف العقول ) صفحه 355 امام صادق (ع) : شیطان گفته همه مردم در قبضه حکومت من هستند جز 5 کس : 1.کسی که با نیت صحیح در هر کاری بر خدا توکل کند.2.آنکه شبانه روز به هنگام ثواب و خطا بسیار یاد خدا باشد.3.کسی که هرچه برای خود می پسندد برای دیگران هم بپسندد.4.آنکه به هنگام مصیبت صبر کند.5.کسی که به قسمت الهی راضی باشد و غم روزی نخورد.
نصایح صفحه 225 امام صادق (ع) : از امام (ع) سوال شد آسودگی و راحتی دنیا در چیست فرمود : در ترک هواهای نفسانی .
گفته شد راحتی آخرت در چیست ؟
فرمود : روزی که داخل در بهشت گشتی.
تحف العقول صفحه 390 امام صادق (ع) : احسان به مردم به کمال نمیرسد جز با سه خصلت : 1- شتاب نمودن در آن 2- کم شمردن بسیار آن 3- منت نگذاشتن با آن به مردم.
تحف العقول صفحه 337 امام صادق (ع) : سه چیز اند که در هرکه باشند ایمانش کامل است : 1.
کسی که چون خشم نماید این امر او را از حق خارج نسازد 2.
و چون از چیزی خوشنود گردد این شادی او را به گناه نکشاند 3.
و کسی چون به قدرت رسید گذشت و بخشش نماید.
تحف العقول صفحه 339 امام صادق (ع) : کسی از شما به حقیقت ایمان نمی رسد تا اینکه بیگانه ترین مردم از خود را به خاطر ایمان داشتن به خدا و عمل به دستوراتش دوست بدارد و نزدیک ترین مردم را به خود از نظر نسبت خانوادگی به خاطر دشمنی او با دستورات خدا دشمن بدارد.
تحف العقول صفحه 388 امام صادق (ع) : مجلسها و گردهمائی ها امانت است کسی حق ندارد کلام محرمانه رفیق خود را بدون اجازه او بازگو کند مگر در موردی که شنونده مورد وثوق و اعتماد باشد یا ذکر خیری از آن رفیق باشد.
اصول کافی جلد 4 صفحه 481 امام صادق (ع) : قتیبه گوید مردی از امام (ع) مساله ای را پرسید حضرت فرمودند : طبق فرمایش جدم رسول خدا (ص) حکمش چنان است .
آن مرد گفت طبق نظر خود شما اگر چنین و چنان باشد حکمش چیست ؟
فرمودند : خاموش باش هر جوابی که من به تو می گویم از قول رسول خدا (ص) است ما از خود رایی نداریم.
اصول کافی جلد 1 صفحه 74 امام صادق (ع) : ابوبصیر گوید به امام (ع) عرض کردم مطالبی برای ما پیش می آید که حکمش را از قرآن نمی فهمیم حدیثی هم فعلا از شما درباره آن مطلب به ما نرسیده که در آن نظر کنیم آیا می توانیم به رای و نظر خود در آن مطلب اجتهاد نمائیم و عمل کنیم فرمود : نه زیرا اگر درست رفتی پاداشی نداری و اگر خطا کنی بر خدا دروغ بسته ای .
اصول کافی جلد 1 صفحه 76 امام صادق (ع) : مومن همانند کفه ترازوست که هرچه بر ایمانش افزوده شود بر بلاها و سختی هایش افزوده گردد.
اصول کافی جلد 3 صفحه 354 امام صادق (ع) : عبدالله بن ابی یغفور که همیشه بیمار بود گوید : از دردهائی که به من به علت بیماری ام می رسید به امام (ع) شکایت کردم حضرت به من فرمود : اگر مومن پاداشی را که برای مصیبت ها خداوند برایش در نظر گرفته بداند هر آینه آرزو میکند که او را با قیچی تکه تکه کنند.
اصول کافی جلد 3 صفحه 354 امام صادق (ع) : برای بنده مومن در آخرت مقامی نزد خدای عزوجل مهیا گشته است که به آن نمی رسد جز به وسیله یکی از این دو امر یا رفتن مالش یا رسیدن بلایی به تنش.
اصول کافی جلد 3 صفحه 356 امام صادق (ع) : هرکس به پدر و مادر خود به دیده غضب آلود بنگرد در صورتی که آن دو به او ستمی نیز کرده باشند خداوند نماز و عبادات و اعمال خیرش را نپذیرد.
اصول کافی جلد 4 صفحه 50 امام صادق (ع) : اگر خداوند چیزی را در آزرده ساختن پدر و مادر کمتر از اف میدانست آن را در قرآن نهی میکرد و این کلمه کمترین مراتب آزردن است و از جمله آزردن آن است که کسی به پدر و مادر خود خیره خیره نگاه کند.
اصول کافی جلد 4 صفحه 50 امام صادق (ع) : چون روز قیامت شود پرده ای از پرده های بهشت را کنار زنند پس هر جانداری آن را از مسافت پانصد سال استشمام کند جز یکدسته و آنها عاق والدین خودشان هستند.
اصول کافی جلد 4 صفحه 49 امام صادق (ع) : برای دولتمردان و حاکمان مملکتی کوتاهی در سه کار جایز نیست : 1.نگهداری و حفاظت از مرزهای کشور در مقابل تهدیدات دشمن 2.برگزیدن مومنان صالح برای تصدی پستهای حکومتی 3.در رسیدگی ظلمی که به مردم ستمدیده و فاقد قدرت از جانب ظالمان پر نفوذ قدرت وارد شده.
تحف العقول صفحه 333 امام صادق (ع) : سه چیز است که خدا به هیچ کس اجازه مخالفت در آن را نداده است.
1.نیکی در حق پدر و مادر چه نیکوکار باشد یا بدکار 2.وفای عهد برای نیکوکار و بدکار 3.امانت را پس دادن به نیکوکار یا بدکردار.
خصال الصدوق صفحه 145 امام صادق (ع) : ابوربیع شامی گوید از امام صادق (ع) پرسیدم کمترین چیزی که بنده را از ایمان بیرون میبرد چیست ؟
فرمود : آنکه به عقیده ای بر خلاف حق که گفتار خدا و سنت رسول خدا (ص) و کلام ائمه (ع) است قائل شوید و به آن عمل کند.
عین الحیوه صفحه 204 امام صادق (ع) :همانا خداوند از میان بندگانش بنده ای را که هر ساعت به رنگی در آید و تغییر فکر و عقیده بدهد دشمن میدارد پس هیچ گاه از حق و اهل آن جدا نشوید که هرکس به باطل و اهل آن میل کند دنیا از دستش برود و با خواری هرچه تمام تر وارد آخرت شود.
امالی مفید صفحه 151 امام صادق (ع) : هرگاه یکی از شما اراده کند و بخواهد که خدا چیزی به او عنایت نماید باید که از تمامی مردمان نا امید و مایوس شود و امیدی جز به خداوند عزوجل نداشته باشد پس چون خداوند چنین حالتی را از دل بنده اش بداند آن بنده چیزی از خدا نخواهد مگر اینکه خداوند به او ببخشد.
امالی مفید صفحه 309 امام صادق (ع) : عالمی که برای آموختن دانش مذهبی در صورتی که مردم به علم او محتاجند مزد بخواهد سزاوار است خداوند او را در آتش جهنم افکند.
نصایح صفحه 11 امام صادق (ع) : عالمی که به علم خود عمل نکند پند و اندرز او چنان از روی قلبها بلغزد و فرو افتد آن سان که دانه باران از روی تخته سنگ صاف می لغزد.
آداب تعلیم و تربیت صفحه 48 امام صادق (ع) : هرکه برای رضای خدای متعال علم الهی را بیاموزد و برای خدا عمل کند و برای خدا آن را به دیگران بیاموزد در ملکوت آسمانها این شخص بزرگ و جلیل القدر خوانده شود و در آنجا گویند فلانی آموخت برای خدا و عمل نمود برای خدا و آموزش داد برای خدا.
امالی شیخ طوسی صفحه 46 امام صادق (ع) : علم خویش را بنویس و میان برادرانت انتشار بده و هنگامی که مرگت فرا رسید نوشته هایت را به ارث برای فرزندانت باقی گذار زیرا که زمانی پر آشوب خواهد آمد که مردم به چیزی جز کتاب انس نتوانند یافت.