احادیث امام کاظم علیه السلام
1. مصیبت براى شکیبا یکى است و براى بى‌تابى کننده دوتاست .
(تحف‌العقول ، ص 437)
2. کم‌گویى ، حکمت بزرگى است ، بر شما باد به خموشى که آسایش نیکو و سبکبارى و سبب تخفیف گناه است .
(تحف‌العقول ، ص 414)
3. از شوخى خوددارى کن زیرا شوخى جلوه معنوى ترا مى‌زداید .
(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 321)
4. مشورت با خردمند خیرخواه ، یمن و برکت و رشد و توفیق از جانب خداست ، چون خردمند خیرخواه به تو نظرى داد ، مبادا مخالفت کنى که مخالفتش هلاکت بار است .
(تحف‌العقول ، ص 420)
5. چیزى نیست که چشمانت آن را بنگرد ، مگر آن که در آن پند و اندرزى است .
(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 319)
6. همانا براى خداوند بر مردم دو حجت است ، حجت آشکار و حجت پنهان ، اما حجت آشکار عبارت است از : رسولان و پیامبران و امامان ، و حجت پنهانى عبارت است از عقول مردمان .
(تحف‌العقول ، ص 407)
7. صبر بر تنهایى ، نشانه قوت عقل است ، هر که از طرف خداوند تبارک و تعالى تعقل کند از اهل دنیا و راغبین در آن کناره گرفته و بدانچه نزد پروردگارش است رغبت نموده ، و خداوند در وحشت انیس اوست و در تنهایى یار او ، و در ندارى توانگرى او و در بى‌تیره و تبارى عزت او .
(تحف‌العقول ، ص 407)
8. براى هر چیزى دلیلى باید ، و دلیل خردمند تفکر است ، و دلیل تفکر خاموشى .
(تحف‌العقول ، ص 406)
9. به راستى که با ارزش‌ترین مردم کسى است که دنیا را براى خود مقامى نداند ، بدانید بهاى تن شما مردم ، جز بهشت نیست ، آن را جز بدان مفروشید .
(تحف‌العقول ، ص 410)
10. بهترین چیزى که به وسیله آن بنده به خداوند تقرب مى‌جوید ، بعد از شناختن او ، نماز و نیکى به پدر و مادر و ترک حسد و خودبینى و به خود بالیدن است .
(تحف‌العقول ، ص 412)
11. خداوند بهشت را بر هر هرزه‌گوى کم‌حیا که باکى ندارد چه مى‌گوید و یا به او چه گویند حرام گردانیده است .
(تحف‌العقول ، ص 416)
12. از کبر و خودخواهى بپرهیز ، که هر کسى در دلش به اندازه دانه‌اى کبر باشد ، داخل بهشت نمى‌شود .
(تحف‌العقول ، ص 417)
13. همنشینى با اهل دین ، شرف دنیا و آخرت است .
(تحف‌العقول ، ص 420)
14. بپرهیز از معاشرت با مردم و انس با آنان ، مگر این که خردمند و امانت دارى در میان آنها بیایى که ( در این صورت ) با او انس‌گیر و از دیگران بگریز ، به مانند گریز تو از درنده‌هاى شکارى .
(تحف‌العقول ، ص 420)
15. مؤمن همانند دو کفه ترازوست ، هرگاه به ایمانش افزوده گردد ، به بلایش افزوده گردد .
(تحف‌العقول ، ص 432)
16. نماز نافله راه نزدیک شده هر مؤمنى به خداوند است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
17. ندا کننده‌اى در روز قیامت ندا مى‌کند :
آگاه باشید ، هر که را بر خدا فردى است برخیزد ، و برنمى‌خیزد ، مگر کسى که گذشت کرده و اصلاح بین مردم نموده باشد ، پس پاداشش با خدا خواهد بود .
(تحف‌العقول ، ص 435)
18. کمک کردنت به ناتوان از بهترین صدقه است .
(تحف‌العقول ، ص 437)
19. سختى ناحق را آن کس شناسد که بدان محکوم گردد .
(تحف‌العقول ، ص 437)
20. هرگاه مردم گناهان تازه کنند که نمى‌کردند ، خداوند بلاهایى تازه به آنها دهد که به حساب نمى‌آوردند .
(تحف‌العقول ، ص 434)
21. در دین خدا دنبال فهم عمیق باشید ، زیرا که فهم عمیق دین ، کلید بصیرت و بینایى و کمال عبادت و سبب تحصیل درجات بلند و مراتب بزرگ در امور دین و دنیاست .
(تحف‌العقول ، ص 434)
22. مهرورزى و دوستى با مردم ، نصف عقل است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
23. هر که مى‌خواهد که قویترین مردم باشد بر خدا توکل نماید .
(بحاالانوار ، ج 71 ، ص 143)
24. کسى که دو روزش مساوى باشد ، مغبون است ، و کسى که دومین روزش ، بدتر از روز اولش باشد ملعون است ، و کسى که در خودش افزایش نبیند در نقصان است ، و کسى که در نقصان است مرگ براى او بهتر از زندگى است .
(بحاالانوار ، ج 78 ، ص 327)
25. از ما نیست کسى که هر روز حساب خود را نکند ، پس اگر کار نیکى کرده است از خدا زیادى آن را بخواهد ، و اگر در آن کار بدى کرده ، از خدا آمرزش طلب نموده و به سوى او توبه نماید .
(اصول‌الکافى ، ج 4 ، ص 191)
26. خشم کلید هر بدى است .
(تحف‌العقول ، ص 416)
27. بر طاعت خدا صبر کن ، از معاصى خدا صبر کن ، دنیا همان ساعتى است ، آنچه رفته نه شادى دارد و نه غم ، آنچه نیامده ندانى که چیست ؟ بهمان ساعتى که در آنى صبر کن همچنان باشد که تو رشک برده شده‌اى .
(تحف‌العقول ، ص 417)
28. دنیا چون آب دریاست ، هر چه تشنه کامش بیشتر نوشد ، بیشتر تشنه شود تا او را بکشد .
(تحف‌العقول ، ص 417)
29. براى هر چیزى زکاتى است ، و زکات تن روزه‌هاى مستحبى است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
30. هر که پیش از ستایش بر خدا و صلوات بر پیغمبر صلی الله علیه واله وسلم دعا کند چون کسى است که بى زه کمان کشد .
(تحف‌العقول ، ص 425)
31. تدبیر نیمى از زندگى است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
32. کمى عیال یک نوع توانگرى است .
(تحف‌العقول ، ص 425)
33. هر که پدر و مادر را اندوهگین کند آنان را ناسپاسى کرده .
(تحف‌العقول ، ص 425)
احادیث امام رضا (ع)
امام رضا (ع): به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.
(بحارالانوار،ج78،ص 347)
امام رضا (ع) : هیچ بنده اى حقیقت ایمانش را کامل نمى کند مگر این که در او سه خصلت باشد: دین شناسى، تدبر نیکو در زندگى، و شکیبایى در مصیبتها و بلاها.
(بحار الانوار، ج 78، ص 339، ح1 )
امام رضا (ع) : آن کسى که نفسش را محاسبه کند، سود برده است و آن کسى که از محاسبه نفس غافل بماند، زیان دیده است.
(بحار الأنوار، ج 78، ص 352، باب 26، ح 9)
امام رضا (ع) : هر کس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راضى خواهد بود.
(بحارالانوار،ج 78،ص 357)
امام رضا (ع) : هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى بر طرف نماید خداوند در روز قیامت اندوه را از قلبش بر طرف سازد.
(اصول کافى، ج 3، ص 268)
امام رضا (ع) : هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.
(بحار الانوار ج93، ص346)
امام رضا (ع) : روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است.
(مصباح المجتهد،ص 737)
امام رضا (ع) : دوست هرکسی عقل اوست و دشمن هر کس نادانی اوست.
(جهاد النفس، ح82)
امام رضا (ع) : مبادا اعمال نیک را به اتکاى دوستى آل محمد(ص) رها کنید، مبادا دوستى آل محمد(ص) را به اتکاى اعمال صالح از دست بدهید، زیرا هیچ کدام از این دو ، به تنهایى پذیرفته نمى شود.
( بحارالانوار،ج78،ص348)
امام رضا (ع) : حد توکل چیست؟ حضرت فرمودند: اینکه با وجود خدا از هیچ کس نترسی.
(جهاد النفس،ح 292)
امام رضا (ع) : از ما نیست آن که دنیاى خود را براى دینش و دین خود را براى دنیایش ترک گوید.
(بحارالانوار،ج۷۸،ص۳۴۶)
امام رضا (ع) : به بسیاری نماز و روزه و زیادی حجّ و احسان و زمزمه‌شان در شب منگرید بلکه به راستی سخن و امانت داریشان بنگرید.
(عیون اخبار الرضا2،ص51)
امام رضا (ع) : نیکوترین مردم از نظر ایمان، خوش خلق‌ترین و با لطفترین آنها نسبت به اهل خویش است.
(عیون اخبار الرضا2، 38)
امام رضا (ع) : ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است, و تقوا یک درجه بالاتر از ایمان است و به فرزند آدم چیزى بالاتر از یقین داده نشده است.
(تحف العقول، ص445)
امام رضا (ع) : گمان نیکو به خداوند داشته باش زیرا خداوند عز و جل می فرماید: من در نزد گمان بنده ام حاضرم پس بنده ام جز گمان خیر به من نداشته باش.
(جهاد با نفس، ح 147)
امام رضا (ع) : از پدر بزرگوارش روایت فرمود که: امیرالمومنین فرموده اند : بوسیله ی استغفار خود را خوشبو کنید ، مبادا بوی بد گناهان شما را رسوا کند.