سرمایه گذاری مشترک با علامت اختصاری VJ نشان داده می شود عبارت است از:
موجودیت جدیدی که بین دو یا چند شریک شکل می گیرد تا در کنار هم فعالیت اقتصادی را تقبل نماید و شرکا توافق می کنند که این موجودیت جدید با رعایت سهام مشخص توسط طرفین ایجاد شود و سپس در درآمد، هزینه ها و اداره شرکت سهیم باشند. که این سرمایه گذاری مشترک می توان صرفاً برای یک پروژه خاص و یا یک رابطه تجاری طولانی مدت مانند سرمایه گذاری مشترک «سونی اریکسون» باشد.
علاوه بر شرکتها، سازمان ها نیز، سرمایه گذاری مشترک را صورت می دهند. برای نمونه سازمان بهزیستی کودکان در نواحی شمال مرکزی آمریکا، یک سرمایه گذاری مشترک شروع نموده است. عبارت سرمایه گذاری مشترک به نوع موجودیت شکل گرفته اشاره ندارد بلکه به هدف موجودیت توجه دارد. از این رو، یک سرمایه گذاری مشترک، بر حسب تعدادی از عوامل مانند مالیات، بدهی و زیان، ممکن است یک شرکت سهامی، شرکت با مسئولیت محدود، شراکت یا هر شکل و یا ساختار قانونی دیگری شکل بگیرد.
سرمایه گذاری مشترک در چه موقع مورد استفاده قرار می گیرد؟
سرمایه گذاری های مشترک در صنعت نفت و گاز متداول می باشند، و اغلب بین یک شرکت داخلی و خارجی می باشند (مانند عسلویه) (حدود ¾ آنها بین المللی هستند). سرمایه گذاری مشترک در بخش صنعت نفت و گاز به عنوان یک آلترناتیو تجاری بسیار کارآمد مورد استفاده قرار می گیرد. ضمن اینکه شرکت خارجی به بازارهای جغرافیایی جدیدی وارد می شود، شرکتها می توانند مهارت هایشان را تکمیل کنند.
تحقیقات به عمل آ,ده نشان می دهد که 30 تا 61% موفقیت در سرمایه گذاری مشترک حاصل شده و اینکه 60% از آنها موفق به انجام سرمایه گذاری نشده اند، یا اینکه در طی 5 سال از بین رفته اند (آسبورن، 2003) به علاوه مشخص شده که سرمایه گذاری مشترک در کشورهای کمتر توسعه یافته، بی ثباتی و ناپایداری بیشتری را نشان می دهند، و سرمایه گذاریهای مشترکی که شرکای آنها دولتی بوده اند، بیشتر با شکست مواجه شده اند. به نظر می رسد که شرکتهای خصوصی به مهارتها، فن آوریها و شبکه های بازاریابی و غیره مجهزتر هستند و علاوه بر آن مشخص شد که سرمایه گذاریهای مشترکی که با تغییرات سریع در فن آوری تولید، تقاضای بسیار متغیر و بی ثبات مواجه بوده اند به صورت فجیعی با شکست مواجه شده اند. برخی کشورها از قبیل جمهوری خلق چین با هدف ورود به بازارهای خارجی، اقدام به سرمایه گذاری مشترک با شرکتهای خارجی می کنند.
دلایل تشکیل سرمایه گذاری مشترک :
دلایل داخلی :
1 تکیه بر توانایی های شرکت
2 سرشکن کردن هزینه ها و ریسک ها
3 دسترسی آسان تر به منابع مالی
4 کاهش قیمت با بیشتر کردن تولید
5 دستیابی به فن آوری و مشتریان جدید
6 موفقیت در خلاقیت مدیریتی
7 اهداف رقابتی
8 تأثیرگذاری بر توسعه و پیشرفت ساختار صنعتی شرکت
9 پیشتازی در رقابت یا در مسائل رقابتی پیشتر در دیگران شدن
10 تشکیل واحدهای رقابتی نیرومندتر
11 سرعت در بازار
12 اهداف استراتژیکی
13 هم افزایی یا سینرژی
14 انتقال تکنولوژی و فن‌آوری یا مهارتها
15 تنوع بخشی
نمونه ها:
1 شرکت فورد و مزدا 2 تگزاکو و رویال داچ شِل 3 جنرال موتور و تویوتا و غیره که متن انگلیسی آن به پیوست می باشد.
تاریخچه کشور آرژانتین
اقتصاد :
یک سری فعالیتهای اقتصاد که قبلاً تحت پوشش و حمایت دولت آژانتین بود از جمله سرمایه گذاری خارجی از سال 1990 به بخش خصوصی واگذار شد که به عنوان یک فرآیند پایدار خصوصی سازی دنبال می شود و هم اکنون اقتصاد آرژانتین بر مبنای اصول بازار آزاد اداره می شود.
و به منظور کاهش هزینه های تولید و ایجاد رقابت در همه بخش های اقتصادی در آرژانتین دولت سیاست اصلاحات اداری را در این خصوص دنبال می کند.
فرصت ها برای سرمایه گذاران بین المللی یا خارجی :
نگرش دولت آرژانتین نسبت به سرمایه گذاری خارجی در این کشور :
براساس قانون سرمایه گذاری های خارجی، سرمایه گذاران خارجی از حقوق مساوی با سرمایه گذاران آرژانتینی برخوردار هستند و در شرایط یکسان فعالیت می کنند. اساساً در آرژانتین نگرش بسیار مثبتی نسبت به سرمایه خارجی وجود دارد. در حال حاضر قید و بندهای سرمایه گذاری خارجی از میان برداشته شده است.
از دیرباز، و گذشته آرژانتین برای خارجی ها مکان مناسب و مطمئنی بوده است. و دولت آرژانتین در جهت جذب سرمایه های خارجی بسیار فعال عمل می کند و سرمایه گذاریهای خارجی نیز نقش قابل توجهی در فرآیند خصوصی سازی در آرژانتین ایفا کرده اند. به دلیل اینکه منابع سرمایه داخلی در این کشور برای توسعه اقتصادی کافی نیست، لذا دولت آرژانتین جذب سرمایه خارجی را تشویق و حمایت می کند. در آرژانتین برای ورود کالا مجوز لازم نیست، واردات و تعرفه های آن بسیار کم، قوانین آن بسیار راحت است و صادرات هیچ گونه مالیاتی ندارد. هرگونه محدودیت برای سرمایه گذاریهای خارجی از میان برداشته شده و سرمایه گذاری خارجی نیازی به مجوز از سوی مقامات آرژانتین ندارد، جزء در مواردی مانند ارتباطات مخابراتی، نفت، گاز و صنایع دفاعی، ضمن اینکه سود حاصل از سرمایه گذاری به راحتی و آزادانه قابل جابجائی به خارج از کشور آرژانتین می باشد.
سیستم مالیاتی آرژانتین :
قوه مقننه که شامل مجلس نمایندگان و سنا می باشد. قانون مالیات را وضع می کند (که به صورت فدرالی است) معمولاً این قوانین از سوی رئیس جمهور پیشنهاد می شود و معاملات آن توسط وزیر اقتصاد این کشور انجام می شود.
مسئولان مالیاتی کشور آرژانتین به طور مستمر قوانینی را به اجرا درمی آورند که بیشتر جنبه و راهکار کاربرد عملی دارد و اطلاعات مربوط به آن به عموم ارائه می دهند.