زمان سنجی در کارها
زمانسنجی یکی از اولین و اصولی ترین کارها در طراحی و راه اندازی کارخانه و به طور کلی پایه اساسی دیگر کارهاست.
اگه مایل باشین این مبحث رو تا اونجایی که بتونیم جلو ببریم.
تعریف زمانسنجی:
کاربرد تکنیکهائی است به منظور تعیین زمان استاندارد انجام کار برای یک کارگر واجد شرایط (نرمال) که کار مشخصی را در سطح کارائی مشخصی به انجام میرساند.
مسئولیتهای فرد زمانسنج:
1- بررسی کامل روش فعلی جهت حصول اطمینان از صحیح بودن آن.
2- بررسی کامل ماشین آلات و توانایی اپراتور قبل از ارزیابی عملیات.
3- همکاری کامل با اپراتور و مسئولین مافوق او (به منظور گرفتن بیشترین کمک از آنان).
4- ثبت دقیق زمانهای عناصر کار.
5- ارزیابی کارایی اپراتور به طریق عادلانه.
6- در طول جریان زمانسنجی باید به طریقی رفتار نماید که اعتماد کامل اپراتور را بخود جلب کند. صبر و قضاوت
صحیح، دو امر مهم در این زمینه هستند.
7- قابلیت و توانایی ذهنی خوب جهت تصمیم گیریهای مناسب و سریع.
8- نحوه صحیح استفاده از ماشین آلات، ابزار دستی، جیگها و فیکسچرها و آلات اندازه گیری را بداند و از طرف دیگر
باید دارای اطلاعات کافی در مورد نحوه برشها، سرعتها، عمق برشها، کیفیت محصول و عمر نهایی ابزار باشد
اهداف زمانسنجی:
1 - تعیین هزینه نیروی انسانی درگیر در ساخت محصول
2 - تعیین تعداد کارگران تولیدی و غیر تولیدی مورد نیاز
3 - تعیین تعداد ماشینهای تولیدی مورد نیاز
4 - تعیین حجم و مقدار تحویلی مواد به ایستگاههای کاری
5 - تعیین و برنامه ریزی زمانی کل تولیدات کارخانه
6 - بررسی امکان ساخت یک محصول با توجه به امکانات موجود
7 - تعیین اهداف تولیدی
8 - تجزیه و تحلیل نتایج بدست آمده
9 - بررسی کارایی بخشها و یا نیروی انسانی کارخانه
10- دانستن هزینه واقعی تولید
11- پرداختهای مالی و حقوقی به افراد و تعیین سیستمهای تشویقی و پرداخت حقوق بر اساس بهره وری
12- مقایسه آلترناتیوهای مختلف انجام کار از نظر زمانی و انتخاب بهترین آنها
13- بالانس کردن خطوط مونتاژ، ساخت و فعالیتهای اعضای یک گروه
14- استفاده از زمان در نمودارهای آنالیز روشها، روابط انسان و ماشین و سایر نمودارهای مهندسی
15- طراحی خط تولید و ایستگاههای کاری قبل از نصب فیزیکی آنها
16- طراحی ابزار و وسایل و تجهیزات
17- استفاده از کارشناسان در برنامه ریزی تعمیرات و نگهداری، کنترل پروژه،برنامه ریزی و مدیریت ظرفیت و
دیگر سیستم های مهندسی صنایع.
18- کاربرد در بسیاری از فعالیتهای اداری پروژه های عمرانی و خدماتی، بیمارستانها و غیره
زمانبندی کارها در محیط کارگاه
هدف یافتن بهترین ترتیب انجام و تکمیل کارهاست. بهینگی توالی عملیات با در نظر گرفتن یک معیار کارایی مثلاً زمان تکمیل کل کارها، مجموع دیرکردها یا مجموع دیرکردها و زودکردها مشخص میشود.
با زمانهای پردازش و موعد تحویل دلخواه بررسی و یک مدل با هدف کمینه کردن مجموع دیرکردها و زودکردها ( ) با استفاده از تکنیک الگوریتمهای ژنتیک ارائه میشود. این مسئله از نوع مسایل ایستاست و بجز محدودیت ماشین آلات (به عنوان منابع) محدودیت دیگری برآن حاکم نیست.
هدف یافتن بهترین ترتیب انجام و تکمیل کارهاست. بهینگی توالی عملیات با در نظر گرفتن یک معیار کارایی مثلاً زمان تکمیل کل کارها، مجموع دیرکردها یا مجموع دیرکردها و زودکردها مشخص میشود. تنها تفاوت کارگاه گردش کاری ترتیبی با کارگاه گردش کاری در حالت عمومی این است که در حالت اول کارها در مراحل مختلف فرآیند (ماشینها)از یکدیگر سبقت نمیگیرند. به عبارت دیگر ترتیب کارها روی ماشین اول ، تعیین کنندهٔ ترتیب کارها روی تمام ماشینهاست. در حالت عمومی ، کارها ممکن است در مراحل مختلف فرآیند از یکدیگر سبقت بگیرند. در عمل ، اکثر مسائل کارگاه گردش کاری از نوع ترتیبی است و سبقت کارها از یکدیگر به ندرت اتفاق میافتد.
▪ فرضهای اصلی مسئله عبارت اند از
۱) هرکار باید به ترتیب به وسیلهٔ تمام ماشینها پردازش شود.
۲) در هر زمان هر ماشین تنها یک کار را پردازش میکند.
۳) در یک زمان هر کار تنها به وسیلهٔ یک ماشین پردازش میشود.
۴) کارها به طور پیوسته انجام میشوند و بریدگی مجاز نیست.
۵) زمانهای آماده سازی کارها مستقل از توالی آنهاست و به عنوان بخشی از زمان پردازش در نظر گرفته میشود
۶) توالی عملیات کارها روی تمام ماشینها یکسان است و باید توالی عمومی تعیین شود. در اکثر صنایع تولیدی بزرگ، مانند خودرو سازی و صنایع مونتاژ ، عملیات پردازش قطعات و تکمیل کارها به صورت خطی و مرحلهای صورت میگیرد. از این رو مسایل زمانبندی کارگاه گردشکاری، طیف گستردهای از مدلهای تولیدی و مونتاژ را در برمیگیرد. از طرف دیگر این مسئله با معیار حداقل کردن مجموع دیرکردها و زودکردها ( ) یک معیار تولیدکننده مشتری پسند و در جهت اهداف سیستمهای تولید درست به موقع است .