دانلود مقاله شب ادراری(ناتوانی کنترل ادرار)

شب ادراری(ناتوانی کنترل ادرار)

عدم کنترل ادرار یکی از شایعترین علل مراجعه به روانپزشک یا متخصص کودکان می باشد.

کودکانی که به سن پنج سالگی می رسند باید توانائی نگهداری و کنترل ادرار خود را کسب کنند .حال اگر با رسیدن به سن پنج سالگی با سطح رشدی مناسب بدون هیچ دلیل جسمی و مشکلات پزشکی  و یا مصرف  برخی  داروها ( ادرار او رها )،کنترل ادرار صورت نگیرد و این مسئله دو بار در هفته به مدت سه ماه پیاپی باشد، فرد مبتلا به اختلال بی اختیاری ادرار خواهد بود.

شب ادراری ممکن است خواه عمدی و خواه غیر عمدی باشد.

در واقع ترس، اضطراب، از دست دادن مهر و محبت والدین، تولد کودک دیگر، جلب نظر والدین، ترس از تنبیه و در بچه های بزرگتر مشکل در مدرسه و دوستان و در کل هیجانات مختلف در کودک مهمترین علل بیماری هستند.

وجود نشانه های نظیر مکیدن انگشت، کج خلقی، لجبازی  و سایر مشکلات رفتاری همراه با این اختلال گزارش است، زیرا عدم کنترل ادرار نیز  به نوبه’ خود بر روان کودک اثر می گذارد و سر زنش یا تنبیه از طرف والدین باعث احساس ناراحتی و ضعف شده و بر شدت عدم کنترل ادرار می افزاید، والدین باید سعی کنند با آرامش و صبر با کودکان برخورد کنند، باید از توبیخ و تنبیه کودک خودداری کرد و با این عمل او را متوجه ساخت که عدم کنترل ادرار عمل زشت و شرارت نیست بلکه نوعی بیماری است. 

محققان عقیده دارند چنانچه والدین در فهم کودک و نیازهای او بکوشند و با وی رابطه عاطفی صحیح بر قرار    کنند بیماری به سهولت درمان میشود.

 به طور خلاصه درمان با تلفیق روشهای زیر انجام می گیرد:

الف: تشویق کودک به بیان مشکلات خود و اصلاح رابطه کودک و اعضای خانواده. 

ب: از بین بردن جو اضطراب زا  برای کودک .

پ: بیدار کردن کودک برای ادرار کردن در شب در فواصل معین و آشنایی کودک با آداب توالت رفتن.            

ت: دادن مایعات به مقدار کم، مخصوصا نوشیدنیهایی که در آنها کافیین وجود دارد مثل: چای، قهوه، نوشابه.     

ث: تهیه و نصب ورقه بالای تخت کودک به این منظور که شبهایی که کودک خشک بود، توسط خودش یک ستاره یا خورشید روی آن علامت زده شود و می توان به منظور تشویق یک جایزه در ازای مثلا ده ستاره به او داد.

ج: دارو درمانی هم در بهبود این اختلال موثر است، اما به هر حال موفقیت آن همراه با  موارد بالا می باشد.

اختلال شب ادراری در کودکان پسر شایع‌تر است

یک روانشناس بالینی گفت: "شب ادراری" نوعی اختلال رفتاری است که در کودکان پسر در مقایسه با دخترها شایع‌تر است.

یک روانشناس بالینی گفت: "شب ادراری" نوعی اختلال رفتاری است که در کودکان پسر در مقایسه با دخترها شایع‌تر است.شهلا رحیمی روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا مرکز استان تهران افزود: در این اختلال رفتاری، کودک باید بیش از چهار سال سن داشته باشد، زیرا شب ادراری در کودکان زیر چهار سال نیاز به درمان ندارد.وی خاطرنشان کرد: استرس در کودک، نحوه تربیت مادر و ارث از عوامل موثر در شب ادراری کودکان است.رحیمی، آرامش دادن به کودک، دعوا نکردن کودک درصورت شب ادراری، آموزش به کودک برای کنترل ادرار خود و تعیین جایزه برای کودک درصورت عدم شب ادراری را در پیشگیری از شب ادراری کودکان موثر دانست.وی گفت: افزایش سطح آگاهی والدین و معلمان و اصلاح الگوهای محیطی حاکم بر دنیای روانی کودک نیز از شیوه‌های مهم پیشگیری از بروز این اختلال رفتاری در کودک است.این روانشناس اظهار داشت: تجویز دارو برای درمان این اختلال رفتاری معمولا کوتاه مدت و با توجه به سن و وزن کودک است و باید تحت نظر روانپزشک انجام شود.وی افزود: البته با توجه به امکان عود بیماری پس از قطع دارو بهتر است که با استفاده از روش‌های غیر دارویی همچون آرامش دادن به کودک و تعیین جایزه، درمان صورت گیرد.

شب ادراری ( انواع، علل ، درمان)

«بی‌ اختیاری‌ ادرار» به‌ دفع‌مکرر ادرار در لباس‌ یا رختخواب‌ گفته‌می‌شود که‌ معمولا به‌ صورت‌«شب‌ ادراری‌» است‌، یعنی‌ کودک‌در روز دفع‌ ادرار را کنترل‌ می‌کند امادر شب‌ و هنگام‌ خواب‌ قادر به‌ این‌کنترل‌ نخواهد بود.

البته‌ سنی‌ که‌ شب‌ادراری‌ به‌ عنوان‌ یک‌ پدیده‌ غیرطبیعی‌تلقی‌ می‌شود به‌ چندین‌ عامل‌ بستگی‌دارد که‌ عبارتند از: سنی‌ که‌ کودک‌کنترل‌ ادرار را فراگرفته‌ است‌.

جنسیت‌وی‌، الگو و دفعات‌ بی‌ اختیاری‌ وانتظار والدین‌ از کودک‌.

تقریبا ۱۵ درصد بچه‌های‌طبیعی‌ تا ۵ سالگی‌ دچار شب‌ادراری‌ می‌شوند، اما وجود شب‌ادراری‌ پس‌ از این‌ سن‌ دیگرطبیعی‌ نبوده‌ و باید بررسی‌ شود.شب‌ ادراری‌ در پسرها شایعتر ازدخترهاست‌ و به‌ طور کلی‌ دختران‌نسبت‌ به‌ پسران‌ زودتر قادر به‌کنترل‌ ادرار خواهند بود.

انواع‌ بی‌ اختیاری‌ ادرار

    بی‌اختیاری‌ ادرار به‌ سه‌ شکل‌ دیده‌می‌شود:

    ۱ - کودک‌ فقط در شب‌ و هنگام‌خواب‌ دچار بی‌اختیاری‌ می‌گردد.

۸۰درصد موارد بی‌اختیاری‌ به‌ این‌ شکل‌وجود دارد.

    ۲ - کودک‌ فقط در روز دچاربی‌اختیاری‌ می‌گردد.

    ۳ - کودک‌ هم‌ شب‌ و هم‌ روز دچاربی‌اختیاری‌ می‌گردد.

    در صورتی‌ که‌ کودک‌ هیچ‌ وقت‌کنترل‌ ادرار را فرانگرفته‌ باشد «بی‌اختیاری‌ اولیه‌» و اگر حداقل‌ به ‌مدت‌ یک‌ سال‌ کودک‌ قادر به‌ کنترل‌ادرار بوده‌ و بعد مبتلا به‌ بی‌اختیاری‌ادرار گردد «بی‌اختیاری‌ ثانویه‌» نامیده‌می‌شود.

    توجه‌ کنید در صورتی‌ که‌ کودک‌هرگز کنترل‌ ادرار نداشته‌ یابی‌اختیاری‌ هم‌ در شب‌ و هم‌ در روزدارد به‌ خصوص‌ پسر بچه‌های‌ مبتلا به‌بی‌اختیاری‌ در روز، احتمال‌ وجوداختلال‌ عضوی‌ دستگاه‌ ادراری‌ زیادبوده‌ و باید برای‌ بررسی‌ بیشتر به‌پزشک‌ ارجاع‌ شوند.

    علل‌ بروز شب‌ ادراری‌

    ۱ - ناپایداری‌ مثانه‌: کاهش‌ظرفیت‌ مثانه‌ و در نتیجه‌ تخلیه‌ زود به‌زود ادرار در بسیاری‌ از کودکان‌ مبتلابه‌ «بی‌اختیاری‌ در شب‌ و روز» ثابت‌شده‌ است‌.

این‌ کودکان‌ معمولا علایم‌دیگری‌ چون‌ تکرر ادرار و فوریت‌ دردفع‌ ادرار نیز دارند و با مصرف‌داروهای‌ ضد اعصاب‌ احشایی‌ مثانه‌بهبود می‌یابند.

    ۲ - تأخیر در تکامل‌ مغزی‌: کنترل‌ ادرار یعنی‌ تکامل‌ مغز برای‌ این‌که‌ بتواند دریچه‌ پیشابراه‌ را که‌ درست‌زیر مجرای‌ خروجی‌ مثانه‌ قرار دارد به‌اراده‌ شخص‌ منقبض‌ یا شل‌ کند و به‌این‌ ترتیب‌ تخلیه‌ ادرار با اراده‌ وخواست‌ شخص‌ انجام‌ شود.

این‌ درواقع‌ بخشی‌ از تکامل‌ عمومی‌ کودک‌است‌ و باید به‌ تدریج‌ کسب‌ شود.عوامل‌ داخلی‌ یا خارجی‌ می‌توانندتکامل‌ این‌ بخش‌ را به‌ تأخیر بیندازنددر نتیجه‌ کودک‌ به‌ علت‌ تأخیر درتکامل‌ مغزی‌ قادر به‌ کنترل‌ صحیح‌ادرار خود نیست‌.

    سالهای‌ دوم‌ تا چهارم‌ زندگی‌ دوره‌نسبتا حساس‌ زندگی‌ در تکامل‌ کنترل‌ادرار می‌باشد.

فشارهای‌ اجتماعی‌ واسترس‌ به‌ عنوان‌ عامل‌ خارجی‌ کنترل‌ادراری‌ را به‌ تعویق‌ انداخته‌ بی‌اختیاری‌ادراری‌ ثانویه‌ را تشدید می‌کند.

دربچه‌های‌ کوچک‌ بروز شب‌ ادراری‌رابطه‌ای‌ خاص‌ با تولد خواهر و برادر،بستری‌ شدن‌ در بیمارستان‌ بین‌ ۲ تا۴ سالگی‌، شروع‌ مدرسه‌، از هم‌گسستگی‌ خانواده‌ به‌ علت‌ طلاق‌ یامرگ‌ و نقل‌ مکان‌ به‌ خانه‌ای‌ جدیددارد.

معمولا این‌ کودکان‌ با گذشت‌ زمان‌و تکامل‌ مغز بهبود می‌یابند.

معمولا این‌ کودکان‌ با گذشت‌ زمان‌و تکامل‌ مغز بهبود می‌یابند.

۳ - ارث‌: احتمال‌ بروز شب‌ادراری‌ در کودکانی‌ که‌ والدین‌ آنهاخود مبتلا به‌ شب‌ ادراری‌ بوده‌اند بیشتراست‌ و اکثریت‌ کودکان‌ مبتلا یکی‌ ازبستگان‌ آنان‌ نیز دچار این‌ اختلال‌ بوده‌یا می‌باشند.

۴ - خواب‌: بعضی‌ها عقیده‌ دارندشب‌ ادراری‌ به‌ این‌ دلیل‌ اتفاق‌ می‌افتدکه‌ کودک‌ خواب‌ عمیق‌تری‌ نسبت‌ به‌سایر کودکان‌ دارد در نتیجه‌ متوجه‌پربودن‌ مثانه‌ و خروج‌ ادرار نمی‌شود.اما مطالعات‌ نشان‌ می‌دهد که‌ خواب‌این‌ کودکان‌ مانند سایرین‌ بوده‌ وبی‌اختیاری‌ در هر مرحله‌ از خواب‌ (چه‌مرحله‌ خواب‌ عمیق‌ و چه‌ مرحله‌ خواب‌سبک‌) اتفاق‌ می‌افتد.

معمولا شب‌ادراری‌ در ساعات‌ اولیه‌ خواب‌ روی‌می‌دهد.

۵ - اختلالات‌ روانی‌: اختلال‌روانی‌ فقط در ۲۰ درصد این‌ کودکان‌وجود دارد.

در صورت‌ باقی‌ ماندن‌مشکل‌ شب‌ ادراری‌ در سنین‌ بالاتراحتمال‌ وجود این‌ اختلالات‌ بیشترخواهد بود.

۶ - علل‌ عضوی‌: در صورت‌وجود اختلال‌ عضوی‌ در دستگاه‌ادراری‌ عمدتا کودک‌ دچار«بی‌اختیاری‌ در روز» و «بی‌اختیاری‌اولیه‌» می‌باشد، به‌ عبارت‌ دیگر این‌کودکان‌ هیچ‌ وقت‌ کنترل‌ ادرار رافرانگرفته‌اند.

بنابراین‌ کودک‌ مبتلا به‌بی‌اختیاری‌ در روز باید به‌ پزشک‌ارجاع‌ شود تا در صورت‌ وجود علل‌عضوی‌، با رفع‌ آن‌، بی‌اختیاری‌ کودک‌نیز رفع‌ گردد.

درمان‌ بی‌اختیاری‌ ادرار معمولا با گذشت‌زمان‌ بهبود می‌یابد.

۹۹ درصد ازبچه‌های‌ مبتلا به‌ شب‌ ادراری‌ تا سن‌ ۱۵سالگی‌ بهبود خواهند یافت‌، هر چند درصورت‌ وجود اختلال‌ عضوی‌ دستگاه‌ادراری‌، بهبود بی‌اختیاری‌ مستلزم‌درمان‌ و رفع‌ اشکال‌ عضوی‌ است‌.چندین‌ روش‌ درمانی‌ برای‌ شب‌ادراری‌ وجود دارد که‌ با موفقیتهایی‌ نیزهمراه‌ بوده‌ است‌.

ابتدا لازم‌ است‌آموزش‌ مناسب‌ آداب‌ تخلیه‌ همراه‌ باتشویق‌ ازطرف‌ والدین‌ به‌ خصوص‌ درکودکانی‌ که‌ بی‌اختیاری‌ اولیه‌ دارندصورت‌ گیرد.

تهیه‌ یادداشت‌ ازوضعیت‌ کنترل‌ ادرار کودک‌ هم‌ برای‌تعیین‌ وضعیت‌ اولیه‌ اختلال‌ و هم‌پیگیری‌ پیشرفت‌ کودک‌ کمک‌ کننده‌است‌.

محدود ساختن‌ مصرف‌ مایعات‌از ساعات‌ عصر به‌ بعد و بیدارکردن‌شبانه‌ کودک‌ برای‌ رفع‌ ادرار می‌تواندمفید واقع‌ شود.

استفاده‌ از تشکچه‌های‌ مخصوص‌که‌ با رسیدن‌ اندک‌ رطوبت‌ به‌ آن‌ زنگ‌به‌ صدا درمی‌آید سبب‌ بیداری‌ کودک‌هنگام‌ شروع‌ دفع‌ ادرار و کنترل‌ آن‌می‌گردد.

این‌ روش‌ در بیش‌ از ۵۰درصد موارد موجب‌ کنترل‌ ادرار درکودکان‌ مبتلا به‌ «شب‌ ادراری‌» شده‌است‌.

از داروها بندرت‌ و فقط به‌ عنوان‌آخرین‌ وسیله‌ و در موارد شدیداستفاده‌ می‌شود.

اکثر این‌ کودکان‌ بامصرف‌ دارو بهتر می‌شوند و تقریبایک‌ سوم‌ آنان‌ بهبودی‌ کامل‌ خواهدیافت‌، اما احتمال‌ تحمل‌ دارویی‌ و عودشب‌ ادراری‌ در برخی‌ نیز وجود دارد.

راهنمای برخورد با شب ادراری کودک با وجود آنکه 5 سال دارد، هنوز تقریبا هر شب رختخوابش را خیس می‌ کند.

به ‌طور معمول گرچه در سن 3 تا 4 سالگی، کودکان می ‌آموزند که شب‌ها ادارار خود را کنترل کنند، اما شب ادراری تا سن 6 و حتی گاهی تا 7 سالگی امری طبیعی است.

در 5 سالگی 15 درصد کودکان و در 6 سالگی 10 درصد مبتلا به شب‌ادراری‌اند که 60 درصد آنها را نیز پسرها تشکیل می ‌دهند.

دلایل پزشکی نادر است بعضی کودکان از ابتدای تولد تا سن خاصی قادر به کنترل ادرار و مدفوع خود نیستند و به ویژه شب‌ها مدام رختخواب‌شان را کثیف می ‌کنند.

این کودکان مبتلا به “شب ادراری ابتدایی”‌هستند.

احتمال بروز ناراحتی‌های دستگاه مجاری ادرار در کودکان نادر است، به همین علت، انجام دادن آزمایش‌های اورولوژی کار بیهوده‌ای است.

از جمله دلایل پزشکی رایج شب ادراری، ناقصی و نابالغی مثانه و مشکلات مربوط به خواب است.

در نمونه اول، مثانه بدون هیچ دلیلی حتی زمان‌هایی که کاملاً پر نیست، منقبض می‌ شود و در طول روز، مدام کودک را به دستشویی می ‌کشاند و در طول شب نیز موجب شب ‌ادراری می ‌شود.

در مورد دوم، خواب به قدری عمیق است که شخص متوجه فرمان مغز برای دستشویی رفتن نمی‌ شود.

در این افراد، تقریباً خواب سبک وجود ندارد و خواب عمیق جای آن را گرفته است.

برای دارو دادن هنوز خیلی زود است شما مخالف دارو دادن به کودکتان هستید؟

حق دارید.

دادن دارو به کودک کمتر از 6 یا 7 سال کار بیهوده‌ و اشتباهی است.

شب ادراری یک نوع بیماری نیست در نتیجه نیازی به دارو ندارد، اما اگر کودکتان از مرز 7 سالگی گذشت و باز هم دچار شب ‌ادراری بود، توصیه می ‌کنیم روش‌های دارویی را با مشاوره با پزشک به کار گیرید.

برای کودکانی که دچار مثانه‌ ناقص هستند، داروهایی وجود دارد که در کامل شدن مثانه به آنها کمک می‌ کند، اما در مورد کودکانی که دچار مشکلات خوابند، درمان‌ها کاملاً رفتاری است.

به هر حال درمان زمانی جواب می ‌دهد که کودک، خود برای “مداوا شدن”، هیجان داشته باشد.

وقتی خود او تصمیم گرفت باید بازی را شروع کنید!

روان کودک را جدی بگیرید به طور معمول شب ‌ادراری در پی یک واقعه یا ناراحتی درونی حل نشده رخ می‌ دهد.

تولد یک خواهر یا برادر، طلاق، رفتن به مدرسه، اسباب کشی و… همگی از دلایل شب ادراری کودکانی هستند که تا مدت‌ها شب‌ها رختخوابشان تمیز بوده، ولی ناگهان همه چیز عوض می‌ شود.

متخصصان بیماری‌های کودکان، به این نوع شب ‌ادراری، “شب ادراری ثانوی”می ‌گویند.

توصیه های کاربردی برای والدین *برای یک مدت کوتاه شما می‌ توانید از روش‌های کلاسیک استفاده کنید.

برای مثال از ساعت 18 به بعد به او نوشیدنی ندهید.

فرمول همیشگی “دستشویی ، مسواک، بوس، لالا” را به او یادآوری کنید.

*به او یاد دهید که باید در طول شب دستشویی‌اش را نگه دارد، نه اینکه او را تهدید به تنبیه کردن کنید و نه تحقیرش کنید.

*شما باید حس مسئولیت را به او القا کنید.

باید کاری کنید که این موضوع نه تنها دغدغه ذهنی شما، بلکه دغدغه ذهنی او شود.

*یک چراغ خواب روشن کنید تا او شب‌ها بدون ترس بتواند به دستشویی برود و شما را بیدار نکند.

*روی یک تقویم، شب‌هایی را که دچار شب ادراری شده و شب‌هایی را که تمیز بوده با خود او علامت بزنید و او را تشویق کنید که این موضوع را خود حل کند.

استفاده ازتشک رنگداروتاثیرآن کاهش شب ادراری ارشناس دفتر مشاوره بهزیستی گفت: استفاده از تشک زنگ دار که به محض شب ادراری کودک به صدا در می‌آید، در رفع مشکل شب ادراری کودکان موثراست.

دکتر "ژاکلین گلدیان" روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا مرکز استان تهران افزود: تعیین جایزه برای کودک در صورت ادرار نکردن شبانه، آرامش دادن به کودک، دعوا نکردن کودک درصورت شب ادراری و آموزش به کودک برای کنترل ادرار از دیگر روش‌های موثر برای پیشگیری از شب ادراری کودکان است .

این روانپزشک گفت: شب ادراری یکی از اختلال‌های رفتاری کودک در سن بیش از چهار سال است و این مساله در کودکان زیر چهار سال عجیب نیست و نیاز به درمان ندارد.

وی افزود: اختلال‌های رفتاری، معمولا برای توصیف و تشریح مشکلات روانی کودکان و نوجوانان به کار گرفته می‌شود و عوامل متعددی از جمله محیط، در بروز این اختلال‌ها تاثیرگذارند.

گلدیان معتقد است: استرس در کودک، نحوه تربیت مادر و ارث، از عوامل موثر در شب ادراری کودکان است.

به گفته وی، اختلال شب ادراری در کودکان پسر در مقایسه با دختر بچه‌ها، بیشتر دیده می‌شود.

کارشناس دفتر مشاوره بهزیستی با اشاره به درمان این اختلال گفت: درمان دارویی این اختلال باید زیر نظر روانپزشک معالج انجام شود.

گلدیان افزود: برای درمان اختلال‌های رفتاری همچون شب ادراری، دارو باید توسط روانپزشک معالج کودک و برای مدت کوتاهی تجویز شود، زیرا امکان عود بیماری پس از قطع دارو وجود دارد.

وی خاطر نشان کرد: درمان غیر دارویی در خصوص کودکان مبتلا به اختلال شب ادراری بر درمان دارویی اولویت دارد.

بیولوژی تکاملی کنترل ادرار : در دوره شیرخواری ادرار کردن بعنوان یک رفلکس طناب نخاعی بطور خود بخود اتفاق می افتد.

هنگامیکه مقدار ادرار افزایش می یابد، مثانه شده و به مقدار لازم راه آوردن قوس رفلکسی را تحریک می نماید و دتروسور منقبض می شود.

حتی در این بچه های کوچک، عضلات مخطط پری اورترال ( Periurethral ) که در تشکیل اسفنگتر ارادی (external ) شرکت دارند بطور کامل در رفلکس ادرار کردن دخیل هستند بطوریکه هنگامیکه مثانه پر می شود اسفنگتر ادراری را برای جلوگیری از بی اختیاری ادراری بطور پیشرونده ای منقبض می نماید.

در موقع ادرار کردن اسفنگتر عضله مخطط بطور رفلکسی شل شده و اجازه تخلیه ادرار با فشار پائین را می دهد.

شیرخواران کوجک تقریبا 60% روز را در حال خواب هستند و تقریبا 40% ادرار کردن آنها در طول خواب صورت می گیرد.

(6) در سال اول زندگی، دفعات ادرار کردن در کودکان ثابت و حدودا 20 بار در روز است و در طی سه سال اول زندگی به 11 بار در روز کاهش یافته در حالیکه متوسط حجم ادراری تقریبا 4 برابر افزایش می یابد.

این کاهش پیشرونده در پاسخ دهی مثانه تصور می شود ناشی از مهار ناخودآگاه رفلکس ادرار کودکان باشد.

(6) بنظر می رسد که این تغییرات در حجم ادرار و تکرر در ادرار کردنها، ناشی از تغییرات در حجم مایع دریافتی و تغییرات اندازه مثانه شیرخوار می باشد.

حجم روزانه ادرار ارتباط خیلی نزدیکی با میزان مایعات دریافتی دارد.

متشابها، موقعی که حجم ادرار متوسط برحسب وزن بدن مقایسه می شود، مقدار ادرار خیلی کم با سن تغییر می کند.

با این وجود حجم ادرار تولید شده برحسب واحد وزن بدن در روز کاهش یافته و ظرفیت مثانه در طی این دوره افزایش می یابد.

بنابراین تصور می شود که کاهش در دفعات ادرارکردن که در طی سه سال اول زندگی حاصل می شود ناشی از افزایش نسبی رشد مثانه می باشد که در مقایه بیشتر از افزایش میزان حجم ادرار تولید شده می باشد.

(6) هنگامیکه کودک رشد می کند، موفقیت در آموزش توالت کردن و تکامل کنترل ادراری به سبک بالغین بستگی به حداقل نتیجه سه واقعه جداگانه دارد که در تکامل شکل مثانه و عملکرد اسفنگتر و مثانه نقش دارد.

اول، ظرفیت مثانه بایستی افزایش یابد تا به مثانه بعنوان یک مخزن کافی جهت ذخیره ادرار اطلاق شود.

ظرفیت مثانه نوزادان تقریبا 2-1 اونس می باشد.

هر ساله تا نزدیک 12 سالگی مثانه یک اونس به ظرفیتش اضافه می شود بنابراین ظرفیت مثانه در اطفال می تواند با استفاده از فرمول زیر بدست آید.

ظرفیت cc = 30 * ( 2+ سن) و یا 2 + سن ( سال ) = ظرفیت مثانه به اونس (7) دوم، کنترل ارادی اسفتگتر مخطط پری یورترال بایستی صورت گیرد تا شروع به تصمیم به ادرار کردن و ختم ادرار را به شخص اجازه دهد که این عمل تا سه سالگی حاصل می شود.

سوم، کنترل مستقیم ارادی روی رفلکس نخاعی ادرار کردن بایستی به منظور شروع و یا مهار ارادی انقباض رتروسور مثانه در کودک ایجاد شود که این آخرین مرحله در تکامل کنترل ادراری پیچیده تر از بقیه می باشد.

(6) ولی آنچه که انجام می شود، توانائی ادرار کردن یا مهار ادرار کردن بطور ارادی در هر مرحله ای از پر بودن مثانه،کودک را از دیگر پستانداران ( بجز سگ ) جدا می سازد.

اگرچه ازنظر فیزیولوژی کنترل ارادی روی عضله صاف مثانه گاهی اوقات گیج کننده می باشد مواردی از آن بخوبی ثابت شده است.

(8) سرانجام تا سن 4 سالگی اکثر کودکان یک الگوی ادرار کردن به سبک بالغین را کسب خواهند کرد و شب و روز دارای اختیار ادراری هستند.

این الگوی بالغین با نبودن انقباضات مهار نشده مثانه ( انقباضات مثانه در طی شیرخواری ) مشخص می شود.

مطالعات اورودینامیک ثابت کرده است که حتی در موقع پر بودن مثانه و میل قوی به ادرار کردن ما موقعی که بطور ارادی شروع به ادرار کردن نکنید انقباض رتروسور مثانه بوجود نخواهد آمد.

(9) در طی پر شدن مثانه عضلات مخطط اسفنگتر ادراری بطور رفلکسی فعال خواهد شد.

و این فعالیت در موقع پر شدن مثانه در ماکزیمم خود خاهد بود.

این رفلکس دفاعی از بی اختیاری ادراری جلوگیری می کند.

با این وجود موقعی که انقباض رتروسور مثانه بطور ارادی شروع می شود شل شدن رفلکسی خودبخودی اسفتگتر مخطط، تخلیه مثانه با فشار پائین را موجب خواهد شد.

تکامل نهایی کنترل مثانه بیشتر به اندازه مثانه بعنوان یک مخزن و تعدیل رفلکس نخاعی بستگی دارد همچنین نیاز به کاهش حجم ادرار ترشح شده توسط کلیه ها در طی شب می باشد که در نتیجه اکتساب یک ریتم شبانه روزی ( Cirea diam RhdthM ) در تزشح هورمونهای هیپوفیزی بدست خواهد آمد.

که ای« عمل معمولا در سن 3 تا 4 سالگی اتفاق می افتد ( 10 و 11 و12 ).

آقای Norquard و همکاران ثابت کردند که بیماران ائورتیک سطح ثابتی از ADH در طول شب و روز دارند در حالیکه در افراد کنترل نرمال یک افزایش در ترشح ADH در طول شب دارند.

این سطح پائین ADH در طی شب در بیماران ائورتیک منجر به اسمولالیته پائین ادراری و افزایش برون ده ادراری بالای شبانه بخودی خود در همه افراد منجر به شب ادراری نمی شود و در نتیجه، درمان با داروی آنتی دیورتیک DDAVP بطرو متوسط در درمان و بهبودی انورزی مؤثر است.

بهرحال این مسئله پیشنهاد می کند که تأخیر در تکامل همه اجزائیکه در کنترل تأثیر می گذارند نهایتا در تولید شب ادراری و خیس کردن بستر مهم هستند.

بدست آوردن تکامل کنترل ادراری در طی توالی تیپیک تکامل کنترل روده به صورت زیر حاصل می شود : 1- ابتدا تکامل کنترل عمل روده در شب ؛ 2- کنترل عمل روده در روز ؛ 3- کنترل عمل مثانه در روز ؛ 4- نهایتا بعد از چند ماه یا بیشتر کنترل مثانه در شب.