دانلود تحقیق کواترنر

مقدمه:

Aquitards کواترنر توسط لایه یخی اقلیمی که در حدود 13 میلیون کیلومتر در آمریکای شمالی به صورت رسوب تشکیل شده است .

که اینها رایج ترین رسوبات سطحی زیر خاک در محیطهای کشاورزی در ایالت متحده آمریکای شمالی و کانادا می باشد .که سرعت جریان   آبهای زیر زمینی این رسوبات در حدود 1 متر در هر 1000 سال می باشد .

کمترین میزان این سرعت میتوان به حدود کمتر از 1 متر در هر 10000 سال اشاره کرد .

واحدهای aquitard  معمولا به عنوان موانع غیر قابل نفوذ و نشت ناپذیر در برابر حرکت آلاینده های عمودی به سمت حوزه آبهای زیر زمینی تلقی میشود .

همچنین این واحدها اغلب موارد برای نشست زمین های خاکی انتقال پسماند های مضر .

تسهیلات موجود .

ساختارهای ذخیره سازی پسماند زمینی یا خاکی برای مصارف کود کشاورزی و دیگر مشارکت ها همچنین برای ضربه زدن و برخورد با آبهای زیر زمینی به عنوان ریسک بالا تلقی میشود .

تحقیقات انجام شده در مورد آب شناسی کشت و کار اصولا زمینهای زراعی جوانتر که در آخرین حد منجمد شدن رسوب شده است را مورد تحقیق و بررسی قرار داده است .

این کار اصولا به این خاطر بوده است  : این خاکهای جوانتر در خاکهای پیرتر سهیم میشوند و یا در روی آنها قرار میگیرند .

اگر چه حیطه وسیعی از آمریکای شمالی توسط خاکها ی زراعی منجمد قدیمی تر از ilinoin  پوشیده شده است .

در این مناطق توده های یخی در سطح زمین دیده میشوند و چشم انداز و منظره طبیعی فراهم کرده است که فعالیت های اجتماعی در آنجا انجام میگیرد .

علاوه بر این رسوبات تشکیل شده یخی pleistocen قدیمی ترین در آمریکای شمالی هستند و توده Pre ilinoin توسط توده های جوانتر پوشیده شده اند و اغلب مواقع همانند پوششی روی سطح سنگ بستر عمل میکند و یا در مجاورت حوزه های آب سنگ بستربه  دریا تبدیل میشود .

شکستگی و هوازدگی توده های قدیمی ممکن است که وسیع تر و بیشتر از رسوبات یخی جوانتر باشد .

تحقیقات آبهای زیر زمینی از توده یخی pre ilinoian برای ارزیابی توانایی توده های قدیمی  در حفاظت منابع آبی سنگ بستر امری ضروری و لازم می با شد .

Rodvang و simpkins رخدادهای آلاینده های کشاورزی عمومی را در aquitard کواتر نر مورد بازبینی قرار دادند و دریافتند که آکوئیتاردهای غیر هوایی حاوی بیشترین کربن آلی میباشد و میزان سطح سولفور آن از آکوئیتاردهای هوایی کمتر میباشد و همچنین باعث کاهش غلظت های نیترات از نیتروژن دهی میباشد .

از طرف دیگر مناطق آکوئیتاردهای هوایی در بر دارنده فسغر و نیترات بیشتری هستند که اغلب موارد این مقدار از زمینهای کشاورزی بیشتر است .

تحقیقات اخیرهمچنین به طور ضمنی حائز این مطلب میباشد  که رسوبات یخی کواترنر به عنوان منابعی از آلاینده های غیر آلی سفره های آب تلقی میشود .درحوزه های  آب رانشی یخی و آبرفتی در قسمتهای فوقانی غرب و میانه غلظت های بالای اسید ارسنیک آلی بطور گسترده پخش شده و با رسوبات توده یخی همراه شده است.

آمونیم بالا نیز در سفره های آب کواتر نر منطقه ایووا در غلظت هایی که به واسطه گند زدایی و ضد عفونی کردن آب فراهم شده یافت شده است .

غلظت هایی از فسفر توده ای حل نشده در آکوئیتارد و سفره آب ناپایدار منطقه ایووا موجود می باشد .

همچنین دریافت شده است که از نظر محیطی یک معیار سنجش بسیار مناسب تلقی میشود .

همچنین سنجش میزان کارایی آکوئیتارد ها نسبت به بازداشتن خرکت آلاینده ها از منبع بسیار مشکل میباشد و این امر زمانی صورت میگیرد که غلظت زمینه پارامترهای آلودگی غیر آلی در حوزه آبریز معلوم نشده باشد .

این گزارش حاکی از نتایج تحقیقات هیدرولوژیکی و چینه شناسی می باشد که در بخش لین جنوبی در منطقه ایووا از سال 2002 تا 2004 کامل شده است .

مکان تحقیق در ایستگاهی بین شهر iowa و cedar rapids واقع شده بود .

در اواخر قرن 1980 تحقیقات هیدرولوژیکی در آن محل و محلهای دیگر در ایوای مرکزی که به عنوان بخشی از پروژه هیدرولوژی آکوئیتارد به طور وسیع در سطح کشور توسط قوه مقننه دولتی ایوا سرمایه گذاری شده بود آغاز به کار کرد .

ایوای شرقی بدلیل اینکه  روی یک توده ضخیم مربوط به pre-ilinoian   بدون پوشش خاکی بار آورده واقع شده بود برای تحقیقات انتخاب گردید .

تخقیقات قبلی در محل توسط مقاله ژئولوژیکی آمریکا انجام شده بود .

در سال 1991.

جمع آوری داده ها د رمحل ایووای شرقی به خاطر محدودیت ها و موانع سرمایه گذاری و اینکه محل نظارت ضرورتا رها شده بود متوقف شد .

در سال 2002 پرسنل بخش ایوا از مقاله ژئولوژیکی منابع طبیعی این تحقیقات هیدرولوژیکی را دوباره از سر گرفتند .

اهداف از این تحقیق عبارتند از : 1- تعیین میزان سودمندی استفاده از محلهای از پیش تعیین شده و چاه هایی که بر روی آن نظارت وجود داشته و اینکه به عنوان بخشی از یک شبکه نظارتی آبهای زیر زمینی جدید در ایوا محسوب می شوند .

2 – ارزیابی شیمی پایه خاک و ستون آب در حوزه های آبی و توسعه روشهایی برای بدست آورئن نمونه های معرف از چاههایی که به تدریج در حال بهبودی و اصلاح هستند .

3 – تخمین و بر آورد سرعت جریان آب زیر زمینی در طول توده های pre-ilinoian که به عنوان یک واحد عمده در حفاظت از آبهای سفره های سنگ بستر در ایوای شرقی و جنوبی محسوب میشود .

4 – سنجش سطوح زمینه ای مواد مغذی   یونهای مینور و ماژور و فلزات برای ارزیابی بالقوه توده مربوط به pre ilinoian که به عنوان محدودیتی از شیمی خاک و منبعی از آلاینده سفره های آب زیر زمینی می شود .

مجموعه نا حیه ای ( مجموعه سنگهای منطقه )

لایه شناور یخی pre-ilinoian تقریبا بین 2.5 تا  500 هزار سال قبل رسوب کرده است که در بر دارنده قدیمی ترین تاریخ یخبندان اقلیمی در آمریکای شمالی محسوب میشود .اصطلاح pre-ilinoian برای توصیف واحدهایی که 3000 سال عمر دارند مورد استفاده قرار میگیرند .

تحقیق در ایوای غربی و نبراسکا و ایوای شرقی صورت میگیرد و تعداد هفت صفحه توده ای مربوط به pre-ilinoian مشخص و شناسایی شده است .

 بنابراین در اصطلاح واژگان اصطلاح دوردیفه کانسان-نبراسکان برای توصیف پیچیدگی واحدهای توده ای pre-ilinoian   به حد کافی نمی باشد .

در ایوای غربی-مرکزی ساختمان و وضع زمین در قبل از این سال در بر دارنده شکل wolf creek  (یعنی 500 تا 730 هزار سال عمر )و شکلalburnett  (یعنی بیش از 730 هزار سال عمر ) می باشد .تفاوت قائل شدن بین این دو شکل عمده اصولا برای معدن شناسی خاک صورت میگیرد .

هر دو مورد این توده ها گل و لای یا رس های شنی هستند که در بر دارنده 30 تا 50 درصد شن و30 تا 45 درصد لای و 20 تا 15 درصد خاک رس می باشد .

چگالی قسمتهای عمده آن 1.76 تا 2.11 و 1.97 تا2.11 به ترتیب برای شکل wolf creek و  alburnett می باشد .

در مجاورت و  نزدیکی محل تحقیق 60تا12 متر از صخره های کربنی سیلورین و دونین حوزه های آب سنگ بستر اولیه در استان لین را تشکیل داده است . 

در ایوای غربی-مرکزی ساختمان و وضع زمین در قبل از این سال در بر دارنده شکل wolf creek (یعنی 500 تا 730 هزار سال عمر )و شکلalburnett (یعنی بیش از 730 هزار سال عمر ) می باشد .تفاوت قائل شدن بین این دو شکل عمده اصولا برای معدن شناسی خاک صورت میگیرد .

چگالی قسمتهای عمده آن 1.76 تا 2.11 و 1.97 تا2.11 به ترتیب برای شکل wolf creek و alburnett می باشد .

در مجاورت و نزدیکی محل تحقیق 60تا12 متر از صخره های کربنی سیلورین و دونین حوزه های آب سنگ بستر اولیه در استان لین را تشکیل داده است .

تقریبا 90 درصد پمپاژ در منطقه sedar rapids و استان لین در از حوزه های آبی کواترنری و سیلورین-دونین می با شد .پمپاژ کلی در استان لین در حدود 41 میلیم گالن در هر روز بوده است .

روشها و موضوعات (تحقیق هیدرولوژیکی) تمامی 22 چاه مشاهده شده در پنج محل در سال 89 – 1988 در محل 1E نصب شده بودند.

در روش چاه زنی برای خوردن سوراخ های هسته برای چاه های مشاهده شده مورد استفاده قرار می گرفت که سوراخ هسته ها کمتر از 45 feet عمق داشت و عملیات حفر را با استفاده از مته ای با ساقه توخالی انجام می دادند در حالیکه خود چاه کنی دورانی آبی برای چاههای عمیق تر مورد استفاده قرار می گرفت.

یک چاه مشاهده شده با بستر سنگی با یک لوله فولادی 6 اینچی ایجاد شده بود.

تمامی چاههای مشاهده شده دیگ با یک صفحه PVC با ارتفاع cm 5 دیک لوله pvc یعنی کلرید پولی وینیل با قطر cm 5 حفر شده بود.

نبتونبت خشک، داخل حلقه های سوراخ هسته ها جاری شد تا اینکه در عمق حدوداً 5/0 هسته پایین از سطح زمین رفت.

چاهها در میان یک مجموعه لوله محافظ فولادی در یک ستون بتونی قرار گرفته بود.

استفاده از این چاهها در آگوست سال 1991 یعنی قبل از تحقیق امروزی، متوقف و ممنوع شده بود.

در سال 2002، تحقیقات هیدرولوژیکی در 14 چاه از مجموع 22 چاه واقع شده در دو حوزه بتونی چاهی واقع شده در بخش شمالی و جنوبی محل مورد نظر درباره از سر گرفته شد.

(شکل 3) محل بتونی چاه از یک حفره یا آشیانه بتونی 8 چاهی و یک 6 تایی تشکیل شده بود.

یادداشت های مربوط به حفر کردن و داده های مربوط به اندازه از طریق تحقیق قبلی طبق یک درک ناکافی از سوابق یخی و چینه شاسی تهیه شده بود.

هسته خاکی برای تحلیل از کار قبلی موجود نبود بنابراین یک هسته خاکی (نزدیک به E1-2 ) از آشیانه ستونی چاه جنوبی از سطح زمین تا سنگ بسته ها جمع آوری شده بود.

(عمق 31 متری) .

هسته 6/7 متری پیوسته آن با استفاده از یک استفاده از فشار آب و یک بشکه قاشقکی که 5/1 متر شکاف دارد.

عمق 1/16 متری جمع آوری شده بود.

روش حفاری به خاطر چکش لغزیده بعد از عمق 1/16 تعویض شد زیرا امتناع مته در توده انبوه بارسیل لغزش چکش صورت می گرفت.

پس از آن، یک نمونه قاشقکی شکافته شده با طول متر 6/0 بصورت هر 5/1 متری بخت به مرکز هسته در یک سطح سنگ بسته دودینان که در عمق 9/28 متری مواجه شده بود، جمع آوری شد.

سنگ شناسی محل از ترکیب یک حفاری هسته ای اخیر همراه با کار قبلی موقع یافته بود.

رسانایی هیدرولیکی در منطقه اشباع شده از طریق یا نظارت اصلاح سطح آب در چاهی بعد از پمپاژ کردن و یا بوسیله نتیجه گیری و اجرای آزمایشات ضربه ای در چاههای کم عمق مورد بخش قرار گرفت.

داده های اصلاح شده از مقیاس های سطح آبی روزانه که توسط و دمان گزارش شده بود، حاصل شده است که چنین برآورد می شود که چاههای توده ای غیراکسید شده قبل از اصلاح پاک سازی و تصفیه شده اند اطلاعات اصلاح شده به عنوان یک تست ضربه سربالارونده با خاکی کردن کل ستون آبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

این قسمت در دیگر چاهها با استفاده از حذف یک گل کش 9/1 لیتری آب از چاه و همچنین نظارت اصلاح آب نسبت به شرایط ایستا انجام شده بود.

نتایج بدست آمده از تست های اصلاح و ضربه ای با استفاده از روش Hvorslev مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، این روش یک روشی که برای تخمین K در چاههای توده ای عمدتاً مورد استفاده قرار می گیرد.

رأس های هیدرولیک در چاهها چهاربار قبل از تصفیه سازی حساب که در سال 2002 با استفاده از شاهین الکترونیکی سطح آب صورت گرفته بود نزدیک به 25/0 ثبت شده بود مورد سنجش و آزمایش قرار گرفته بود.

چنین زمن می شود که سطح آب ایستا در چاههای بعد از بیشتر از حدود یک دهه از عدم فعالیت آنها رأس هیدرولیکی ایستای صحیحی را در مورد نشان میدهد.

بدون یک دوره طولانی قابل توحه برای اصلاح رأس هیدرولیکی در چاههای سفره ای آبی، شرایط صحیح رأس هیدرولیکی به ندرت مورد سنجش قرار گرفت.

تحقیقات زمینی در زمینه آکوئیتاردا با K پایین انجام شده و چنین آزمایش کرده اند که عدم تعادل در طول نصب جریان اصلاح آب و کاهش بین امر یا پاکسازی و تصفیه را نشان میدهد.

برای چاههای توده ای اکسید شده کم عمق، سطور حکی سطوح آبی برای برگشت شرایط ایستا در طی یک روز یک هفته اصلاح شده بود.

شیب های هیدرولیکی بین چاههای بتونی همانند یک نوع متفاوت در رأس هیدرولیکی بین چاههای تقسیم شده توسط فواصل ارتفاعات ماسه ای محاسبه شده بود.

نمونه گیری آب و تجزیه و تحلیل آن در اکتبر سال 2002، به دنبال بیش از 11 سال از عدم فعالیت، یک میله چندگانه هیدرولب مینی لوندول TM به آرامی در طول ستون آبی قرار داشده در 14 چاه سفره آبی به سمت پایین فرو رفت.

شرایط این میله از جمله درجه حرارت آن، PH ، رسانندگی الکتریکی، (SL) ، اکسیژن حل نشده (DO) و کاهش بالقوه اکسیداسیون (ORP) بطور همزمان اندازه و سنجیده می شد و به طور مداوم به فواصل 10 ثانیه ای روی یک کامپیوتر لپ تاپ ثبت می شد.

خواندن های مینی لوند در سطح آبی در لوله چاه و تقریباً با فواصل 3 متری در طول یک ستون آبی برافراشته صورت می گرفت که خواندن نهایی در نقطه وسط صفحه چاه انجام می گرفت خواندنهای منی سوند این امکان را فراهم می کرد که قبل از اینکه به آرامی به افزایش عمق بعدی پایین رویم هر عمق را ثبت کنیم(شکل 4) .

میزان وقت مقیاس ها، عبارت زیر بود : C از 4 برای درجه حرارت ، 2/4 واحد PH برای PH ، %1/4 برای SC ، 2/0 F mg/1 برای DO 420 mv برای ORP درجه بندی مینی سوند توسط هیدرولب در کارخانه قبل از اینکه اجاره کالا با درجه بندی PH در این زمینه با استفاده از حلال ای بوفر استاندارد، انجام گرفته بود.

به دنبال نمودار سوراخ پایینی، نمودارهای آب از بالا به پایین ستون آبی برافراشته با استفاده از یک پمپ بالابر ماندواتررا (Waterra) جمع آوری شده بود.

در مورد نمونه ستون آبی بالایی، لوله کشی دریچه پایی، به داخل چاه پایین رفته و سپس حذف می شد که در این مورد دریچه و لوله کشی به عنوان یک گل کش عمل می کردند.

برای نمونه های ستون آب پایین دریچه فوت در لوله کشی تا ته چاه پایین می رفت و برای برداشتن یک نمونه آب از ته چاه تا سطح زمین به حد کافی پمپاژ می کرد.

مسلماً، روش جمع آوری نمونه نسبتاً روشی خام بود و داده های کیفی آب احتمالاً باید بصورت نیمه کمی مورد بررسی قرار بگیرند.

هرچند که نتایج باید بصورت یک خط مدرک و جریان برای تصفیه تغییرات شیمی خاک در ستون آب برافراشته فراهم شوند.

به دنبال نمونه گیری ستون آبی، ستون های آبی برافراشته با استفاده از یک پمپ قابل فرو رفتن، تصفیه و پاکسازی می شد.

در دوم دسامبر 2003 بعد از تقریباً 14 ماه از بهبود سطح آب و عدم فعالیت چاه به ثبت عوامل شیمیایی آب درون سوراخ با استفاده از مینی سوند دوباره اجار شد.

روشهای نموداری مشابه آنچه بود که در ابلا توصیف شد البته با تکرار فواصل عمقی مشابه در هر زمان توجه شود.

ستون آبی برافراشته دوباره پاک و تصفیه شد و یک هفته بعد روش ثبت ویژگیهای آب درون سوراخ با استفاده از مینی سوند برای بار سوم در تمام چاهها انجام شد.

در شتم دسامبر، نمونه های آبی از آشیانه های ستونی چاه در شمال و جنوب برای تحلیل شیمیایی و ایزوتوپ جمع آوری شده بودند.

نمونه های آبی توسط پایین رفتن آرام میله در طول ستون آبی برافراشته تا ته چاه جمع آوری شده بود.

نمونه های آبی در یک میدان با عبور دادن آب از یک صافی 45/0 میکرونی تصفیه شد.

نمونه های جزیی از نمونه های آب تصفیه شده برای تجزیه و تحلیل از نظر کاتیون ها و فلزات تا 2 تجزیه و تحلیل ایزوتوپی با استفاده از روش های توصیف شده توسط اسپستین و مائدا در سال 1953 و در و سایرین 1951، درپی و سایرین 1993، انجام گرفت.

نتایج تریستم حاوی تشخیص مد شناخته شده واصای تریستم 8/0 بود.

داده های دقیق ایزوتوپ به عنوان یک اختلاف بین D 16 / D 18 و H / H2 نسبت های فراوانی نمونه ها و آب و میانگین اقیانوسی استاندارد وینا (VXMOW) در ثبت پرمیل (%D 2 و % 180) بیان شده است.

تأثیرات کاهش سرعت بهبودی روی شیمی خاک ستون آبی نمونه آبی چاههای آکئوتارد یک درگیری را که ناشی از زمان های کم اصلاح برای آب در حال تبادل در چاهها بود را نشان می داد.

برعکس بیشتر تشکیلات غیرقابل نفوذ جایی که شدت و سرعت لوله گذاری چاه چندگانه می توانست قبل از نمونه برداری حذف شود تا جمع آوری علائم نمونه های آب زمینی حاصل از آب تشکیل شده را تضمین کند، حذف یک ستون لوله گذاری تک در یک چاه آکوشتارد اغلب مواقع خشک شدن کامل و چاه را تضمین می کند.

نمونه برداری آب تنها می تواند بعد از سرعت کافی آب و در حال تبادل چاه برای جمع آوری می باشد، کامل شود که هفته ها ، ماهها و یا شاید سالها این تبادل بسته به نیاز سرعت و شدت نمونه گیری به طول می انجامد.

یک ارزیابی صحیح از شیمی خاک سفره های آب یک مسأله غامض و حیرت آوری است که با دانسته های غیر صحیح مثل PH، DO و ORP ممکن است که در طول زمان برای هر ستون آبی تغییر پیدا کند.

در تحقیق اخیر، و اسستار و هندری در سال 1999 چنین پیشنهاد کردند که باید 2 تا 10 هسته از آب برافراشته شده قبل از مقیاس دمای درجه حرارت در حتل طبیعی، PH ، PRB و DO بدست بیاید باید در فشار سنج باشد.

علاوه بر این آنها خاطر نشان کردند که پارامترهای سنجیده شده کیفیت آب همانطور که به آرامی در حال عبور از فرایند لوله پاکسازی بوده است احتمالاً مسطح است و نتایجی با اشتباه ایجاد کند.

نتایج ارائه شده در این بخش از کار قبلی انجام شده توسط و استتاروهندری گرفته شده است که با در نظر گرفتن این مسأله بوده است که چگونه پارامترهای شیمی خاک در ستون های آب برافراشته از چاههای آکئونارد تغییر کردند و این تغییر در زمانی بوده که چاهها در پایان لوله پاکسازی بوده اند.

نمودار سوراخ پایینی و نی برداری از چاههای آکئوتارد بعد از بیش از دوره 11 ساله صورت گرفت چون چاهها در پایان مرحله پاکسازی بودند نمونه با لوله کشی اخیر ترکیب شده بود و نمودار سوراخ های بعد از فواصل 1 سال و 1 خفته ای برای ارزیابی تغییرات شیمی خاک و سرعت تغییری که در چاههای آکئوتارد در حال بهبود آرام رخ داده بود، صورت گرفت.

نتایج حاصل از 5 چاه از کل 14 چاه در اینجا دوباره گزارش شده است.

پنج چاه شامل 2 چاه از آشیانه بتونی چاه جنوب (19 – E 2 – E ) و سه چاه از شمال (22 E و 6 – 1 E و 15 – E ) بوده است.

چاههای 2 – 2E و 5 – 1E و 6 – 1E در توده های غیر اکسید شده قبل از سال در عمق های به ترتیب 3/28 ، 7/23 و 8/18 متری نصب شده است.

چاه های کم عمق تر 19-1 E و 22 – 1E در یک توده اکسید شده قبل از زمان lilon در اعماق 5/8 و 2/11 متری نصب شده است.

داده های این پنج چاه برای ارائه و نمایش انتخاب شده بودند چرا که چاهها شرایط کیفی آبی نمونه را نمایش داده و مشاهده شده کار در چاههای آکئوتارد دیگر می باشد.

یک خلاصه از نتایج مقیاس ها سوراخ نهایی برای همه چاههای در حال نظارت در بخش ضمیمه A می باشد.

شدت و سرعت بهبودی سطح آب اگر فرض شود که سطح آب ایستا در چاهها بعد از دوره 11 ساله از عدم فعالیت رأس هیدرولیکی ایستای صحیح در سفره های آب را نمایش می دهد که شدت بهبودی آب به دنبال پاکسازی می تواند تخمین زده شود (جدول 1) .

در این مورد از چاههای توده ای غیر اکسید شده، سطوح آب در لوله های چاه از 5/65 تا 1/96 درصد از سطح آب ایستا بعد از 14 ماه دوره اصلاح، بهبود یافته است.

در مقابل، سطوح آب در چاههای توده ای اکسید شده به طور کامل به سطوح قبلی ایستا در طول این فاصله زمانی اصلاح شده است.

به وسائل یک هفته بعد از پاکسازی سطوح آب در چاههای توده ای غیر اکسید شده به آرامی اصلاح شده و تنها از 9/5 تا5/16 درصد از حالت ایستا بهبود یافت.

با در نظر گرفتن شدت کم بهبود سطح آب در چاههای غیر اکسید شده به اندازه 2/1 تا 7/1 سال نیاز است تا سطوح آب در چاهها به طور کامل بعد از اتمام پاکسازی بهبود بیابد.

برای چاههای کم عمق تر و چاههای اکسید شده سطوح آب به طور کامل با شرایط ایستا برگشته و بهبود یافته که این عمل با یک روز در یک هفته صورت گرفته است.

(جدول 1).

متغیرهای عمودی در بحث شیمی آب متغیر اساسی در شیمی آب برافراشته در کل چاههای آکئوتارد با فواصل زمانی مختلف توسعه پیدا کرد چون که آنها در پایان مرحله پاکسازی بوده اند.

(شکل 4 تا9) با نگاه دقیق تر به نمودارهای شیمی، هر پارامتر را به طور جداگانه بررسی می کند.

دما متغیر عمودی در درجه حرارت آب در تمام چاهها در طول دوره 11 ماهه عدم فعالیت توسعه پیدا کرد در چاههای عمیق تر، درجه حرارت آب به تدریج از 12 تا 14 درجه سانتی گراد و بالاتر از 10 متر از ستون برافراشته آب به یک مقدار گاز 3/10 درجه سانتی گراد در بخش پایین ستون آب کاهش پیدا کرد.

در چاههای کم عمق، درجه حرارت نیز در ستون آب همراه با عمق کاهش پیدا کرد به پایین ترین سطح در ته چاه رسید.

در طول دو فاصله زمانی پاکسازی بعدی (14 ماهه و 1 هفته ای).

تغییرات درجه حرارت عمودی در ستون های چاه مشخص شود.

درجه حرارت که 2 – 1 E از 7/11 تا 5/10 درجه سانتی گراد بعد از یک دوره دوم فعالیت 14 ماهه کاهش پیدا کرد اما به طور نسبی در ته چاه در درجه حرارت 5/10 در طول دوره آرام اصلاح آب بعد از یک هفته از پاکسازی ثابت باقی ماند (شکل a 5) بطور مشابه، درجه حرارت آب در ستون آب برافراشته بطور کلی بین فواصل زمانی 14 ماهه و یک هفته از پاکسازی علی رغم کامل شدن بهبود سطح آب در چاههای غیر اکسید شده همچنان ثابت باقی ماند.

در دو چاه اکسید شده، درجه حرارت آب در ته چاه در حین وقایع پاکسازی ثابت باقی مانده اما در بالای آب در طول فواصل زمانی پاکسازی 14 ماهه و 1 هفته دمای آب سردتر بوده است.

احتمالاً این امر به خاطر سطح محدود پایین تر و درجه حرارت پایین تر سطح در ماه دسامبر در طول دو حادثه پاکسازی چاه در مقایسه با پاکسازی اوایل اکتبر در سال 2002 بوده است.

PH نمودارهای عمودی در PH تغییرات عمده ای را در ستون ای آبی برافراشته در فواصل زمانی مختلف پاکسازی را نشان نمی دهد اما بطور کلی PH بالاتر را بعد از اینکه آب در ستون های چاه برای 11 سال نشسته است را نشان میدهد(شکل b 5 و b 9) .

PH در ستون های آبی از 1/8 تا 2/9 در کل چاه ها بعد از یک دوره عدم فعالیت طولانی در حال نوسان بوده است.

بعد از اینکه چاهها پاکسازی شده اند و امکان اصلاح برای 14 ماه برای آنان فراهم شد PH در همه چاهها از 98/6 تا 37/7 تغییر پیدا می کرد این طیف بعد از یک هفته از اصلاح همچنان باقی ماند.

PH بالا در ستون های آبی بعد از یک دوره وسیع از زمان احتمالاً گاززدایی 2 CO از آب Pore را که در حال تبادل چاه می باشد را منعکس می کند (و استتاروهندری 1999) آکیووتاردهای غنی از خاک رس واقع در آمریکای شمالی بطور عمده در سطوح بالای اتمسفر 2 CO را مبادله می کنند.

گاز ربایی CO از آب زمینی احتمالاً 2 CO غیر حل شده را در آب آزاد می کند که بطور طبیعی عنوان بی کربنات 3 HCO به 2 CO گازی می باشد که در آنجا یون های هیدروژن مصرف می شوند و PH ستون آب بالا می رود.

HCO3+H2=H2o + Co2 گاز در طول ستون دمای آب برافراشته از چاههای آکوئتارد به عنوان سطوح آبی که به آرامی بعد از دوره پاکسازی بهبود می یابد و اصلاح می شود.

با ارزیابی پاربسته های شیمی تحت شرایط طبیعی و با استفاده از کابرد و سیل سنجش سوراخ نهایی در سه مقیاس زمانی مختلف، صورتی ردی زمان تغییرات شیمی توسط این تحقیق فراهم شده است.

تغییراتی در PH و SC ظاهر شده است که اغلب مواقع بین 14 ماه تا 11 سال بعد از پاکسازی رخ داده است.

پارامترهایی که تقریباً کم تر دقیق هستند مثل Do و ORP به گونه ای ظاهر شده اند که حاکی از تغییر یافتن آنها به خاطر وارد شدن آرام آب داخل چاه می باشد.

DO نشان دهنده طبقه بندی لایه ها در ستون آب برافراشته بعد از تنها یک هفته بوده که آن هم به خاطر پاکسازی و غلظت های DO ته چاه بعد از یک هفته بوده که بالاتر از سطوح DO 14 ماهه و 11 ساله بوده است.

تصویر شیمی ای که از نظارت علم شیمی ستون آبی و چاه های به آرامی در حال اصلاح شدن بدست آمده است تا اندازه ای پیچیده می باشد.

در چارچوب های زمانی کوتاه مدت از روزها به هفته ها بعد از اینکه چاه آکنوتارد خشک و پاکسازی شده وارد شدن آب زیرزمینی کاهش می یابد و چاه مملو از هوا با آمونیوم اکسید شده و اکسیژن ، آهن، منگنز و سولفور موجود در آب چاه را کش می دهد.

در طول فواصل زمانی طولانی تر (2/1 تا 11 ساله) گازربایی 2CO از آب روزنه ای باعث افزایش PH ستون آب برافراشته می شود روی قابلیت حل مواد معدنی و غلظت مواد جامد غیر قابل حل تأثیر می گذارد.

کاهش نیتروژن ، آهن و منگنز و 4SO نیز ممکن است که در دوره طولانی تر زمان در ستون آب برافراشته رخ دهد.

پیشنهادات ارائه شده برای چاههای نمونه ای که در حال امواج است بطور کلی با آنهایی که از سوی واستازوهندری در سال 1951 ارائه شد؛ لسازگاز مطابق می باشد.

برای نظارت پارامترهای شیمی غیر رقیق در شرایط طبیعی و تشخیص و شناسایی منطقه تشکیل لایه های CRP و DO که ممکن است در چاه گسترش پیدا کند، استفاده از وسایل سنجش در گودال بایستی چاه ترجیح داده می شود.

گذشته از تشخیص اینکه آب در حال افزایش چقدر باید قبل از نمونه گیری در چاه باشد، نتایج حاصل از این تحقیق به تشخیص مرزهای ORB و DO به عنوان تعیین کننده برای شناسایی عمق صحیح نمونه گیری اشاره دارد.

نمونه های آبی باید از زیر مرز انتخاب شوند تا از نظر پارسته ای غیررقیق بهتر سنجیده شوند.

در چاههایی که به آرامی در حال اصلاح هستند، این امر برای سطوح آب غیرطبیعی نیست سالها نیاز دارد که به شرایط ایستایی برگردد.

نمونه های کیفی آب از چاهها که نیاز به یک دوره طولانی برای اصلاح دارد یک درگیری را از خود نشان می دهند چرا که برای بدست آوردن سطح ایستایی سطوح آب به زمان طولانی نیاز است که ممکن است در طول این زمان تغییرات شیمی عمده ای رخ دهد.

بین جمع آوری نمونه های کیفی آب که نمایانگرهای درستی از آبهای زیرزمینی کوستارک هستند و یک رأس هیدرولیکی در یک چاه آکوئتاردی محسوب می شود یک تعادل باید ایجاد شود که این تعادل بدرستی شرایط محل را منعکس می کند.

بسته به اینکه هدف مهم برای این پروژه چه چیزی محسوب شود، مقیاس خاص سطح آب با روشهای نمونه گیری می تواند ایجاد شود .

هیدرولیکی زمین قبل از سال IllNOIAN زمین شناسی یک توصیف چینه شناسی از هسته خاک آزاد شده در واحد زمین قبل از آن سال که از الووایی غربی نمونه گرفته شده بود، مشتق می شود.

بالاتر از 5/1 هسته اکسید شده بود و از کربنات با یک برش خاکی ضعیف که در سطح توسعه یافته بود، سقیفه شده بود.

منطقه ماه با 2/12 متر از رس شنی لایی (قل و لای) ناپاک و اکسید شده زرد مایل به قهوه ای با رگه های خاکستری بی رنگ معمولی پوشیده شده این خاک و زمین OU شکافته شد و با تجمع منگنه و آهن و روی سطوحی به هم پیوسته شده بودند، ملحق شد.

رس شنی خاکستری مهنی سه تا قل و لایی ناپاک و اکسید نشده از قسمت اصلی خاک اکسید شده تا سطح سنگ بسته در 31 متری رخ داده بود.

خاک OU نیز خیلی حجیم و سفت شده بود با یک نشانه و ردی از شن و ماسه خوب حاوی عمدتاً کوارتز و مواد صخره ای آتشفشانی بود.

سومین ناحیه خاک ماسه ای در هسته 2 – 1 E (7 تا 9 متر، 1/13 تا 14 متر، 6/14 تا 8/15 متر) شناسایی شد اما مشخص شد که آیا این واصای شنی در این محل ادامه دارند یا خیر.

یک واحد شنی در یادداشت ها و نوشته های حفاری قبلی از آشیانه بتونی چاهی در شمال مورد توجه قرار گرفت.

(شکل 3).

داده ای اندازه ذای جزیی جمع آوری شده از محل قبلی حفاری نشان دهنده هماهنگی نسبی بافت بین واحد خاک می باشد.

از 32 نمونه خاکی که از عمق 2/2 تا 6/28 متری جمع آوری شده بود مقادیر زیر حاصل شد بطور میانگین 2/19 درصد خاک رس، 2/18 درصد لای خوب، 9/18 درصد گل و لای زمخت، 74/43 درصد شن.

بر اساس هماهنگی خاک (رنگ، بافت، سازگاری و ...) و عدم مشخص شدن مناطق هوازی ما معتقدیم که تنها یک واحد خاکی در محل 1 E ارائه شده است.

البته شناسایی این امر بدون معدن شناسی خاک رس قطعی نیست و آن خاک احتمالاً یک عضو تفکیک ناپذیر از شکل Gleele Wolf بوده است.

رایج ترین شکستی ها در بخش بالایی OU از خاک (til) احتمالاً مشابه آنهایی است که توسط هلمکه و سیمکسن در سال 2004 برای WifGrddk Porminkom توصیف کرده بود.

که در یک معدن شن و ماسه و در 30 کیلومتر جنوب منطقه تحقیق واقع شده بود.

میانگین فضای شکستگی کمتر از 5 سانتی متر در عمق ای کم بوده و میانگین فضای شکستی 4/10 سانتی متر با یک تراکم شکستگی 221 ترک در هر متر مربع در اعماق زیاد نمونه بوده است در حالیکه شکستگی در OU و در مرکز محل تحقیق وجود دارد دیده نشد.

شکستگی ناممکن است که خیلی وسیع باشند که آنها توسط هسته محوری شناسایی می شوند.

رأس هیدرولیکی و شیب های عمودی میانگین عمق سفره آب در سال 2002 تقریباً 2/2 متر و 8/1 متر به ترتیب در آشیانه بتونی چاههای جنوبی و شمالی بوده است.

بطور نمونه شرایط سفره آب قبلاً بین سال 1988 تا 1951 مورد نظارت قرار گرفته بود.

آبهای زیرزمینی تحت شرایط نامحدود در خاک و تحت شرایط محدود در حوزه آبهای بستر سنگی دو و نیان و در یک شن داخل خاک در شمال رخ می دهد.

(شکل 10)