اصول نگهداری از مرغ عشق
v معرفی
مرغ عشق (Budgerigar) یکی از اعضا کوچک خانواده طوطی‌ها محسوب می‌شود. مهد این پرنده زیبا استرالیا می‌باشد.در طول قرن 19 و 20 هزاران جفت از این پرنده به سایر قاره‌ها آورده شد و خیلی زود توانست جای خود را به عنوان یک‌حیوان خانگی محبوب باز کند. رنگهای زیبا، صدای دلنشین، توانایی تقلید صدا، طبیعت اجتماعی، نگهداری آسان وقیمت ارزان، مرغ عشق را به یکی از محبوب‌ترین پرندگان تبدیل کرده است.
خصوصیات
مرغ عشق در رنگهای متنوعی وجود دارد که از جمله آنها سبز، زرد، آبی و شیری می‌باشد. در طبیعت به کمک منقارقوی و شکل انگشتان پاهایش، دو انگشت رو به جلو و دو تا رو به عقب به راحتی از شاخه‌ها بالا می‌رود.
مرغ عشق حدودا در 3 ماهگی بالغ می‌شود. برجستگی روی قاعده منقار در غالب پرندگان نر بالغ آبی روشن یا بنفش‌و در ماده بالغ قهوه‌ای است. البته این رنگ در نابالغین کاملا مشخص نیست ضمن اینکه هنگام بیماری یا پیری رنگ‌بتدریج کم می‌شود.
مرغ عشق ماده در هر نوبت به طور متوسط 4-6 تخم می‌گذارد. جوجه‌ها 16-18 روز بعد از تخم بیرون آمده و24-28 روز در لانه می‌مانند. در طول این مدت جوجه‌ها به شدت وابسته به مادر هستند.
سایر مشخصات
طول عمر: 7-8 سال
وزن: 40-45 گرم
طول بدن پرنده نر: 18 سانتیمتر
خریداری
باید توجه داشت که مرغ عشق (مانند سایر حیوانات خانگی) حتما باید از جای مطمئن خریداری شود. سن مناسب‌برای خرید 6-7 هفتگی است. هنگام خرید به وضعیت پرها دقت کنید چرا که نشانه خوبی از وضعیت کلی پرنده است.در پرنده سالم پرها صاف، شفاف و درخشان می‌باشند در حالیکه پرنده بیمار کسل بوده و پرهای ژولیده‌ای دارد. چشم‌هاباید شفاف، درخشان و فاقد تورم باشند. پاها به راحتی میله قفس را بگیرند و پرنده در حالت ایستاده زاویه 30 نسبت به‌خط قائم داشته باشد. اطراف مخرج طبیعی و پرنده شاداب باشد.
رابطه با انسان و حیوانات خانگی
مرغ عشق خیلی زود اهلی شده و به خانه خو می‌گیرد. می‌توان به آن یاد داد که روی انگشت بنشیند (شکل 2). حضورسگ و گربه موجب ناراحتی پرنده می‌شود حتی اگر به آن دسترسی نداشته باشند.
پرنده جدید را باید بتدریج وارد کرد حتی اگر جفت پرنده شما باشد. بهتر است ابتدا در قفسهای مجزا ولی کنار هم‌باشند (بدون تماس) تا به هم عادت کنند.
نگهداری
قفس: باید فضای کافی برای تحرک پرنده داشته باشد. اندازه توصیه شده برای یک جفت مرغ عشق 75‚60‚100سانتیمتر می‌باشد. داشتن میله‌های افقی (نسبت به عمودی) ارجح است چرا که پرنده می‌تواند برای بالا رفتن از آن‌استفاده کند.
مکان قفس: قفس باید در اتاقی روشن، با هوای مناسب و در جریان (با دمای 1-26 سانتیگراد بدون تغییرات ناگهانی)،بدون دود سیگار و در گوشه‌ای از اتاق قرار داد تا پرنده احساس امنیت کند. پرنده نباید در معرض تابش مستقیم خورشیدباشد همچنین آشپزخانه محل مناسبی برای قفس نمی‌باشد چون دارای بخارات مضر است. ارتفاع قفس بهتر است‌طوری باشد که پرنده حدودا هم سطح چشمان شما باشد تا کنترل و اهلی کردن آن ساده‌تر شود.