کلیات گیاه شناسی
انبه درختی است زیبا که ارتفاع آن تا 10 متر می رسد . منشا انبه هند و مالزی و برمه می باشد ولی هم اکنون در تمام مناق استوایی و حاره کشت می شود . انبه از 4000 سال پیش وجود داشته است .
برگهای این درخت نیزه ای شکل ، گلهای آن زرد یا قرمز رنگ و بصورت خوشه ای وجود دارد . میوه آن که انبه یا منگو نامیده می شود بیضوی شکل و دارای طعمی مطبوع وشیرین بوده و دارای هسته ای نسبتا بزرگ است . انبه در اوائل ماه می می رسد و تا اوائل سپتامبر موجود است .
ترکیبات شیمیایی:
انبه دارای موادی مانند اسید بنزوئیک Benzoic Acid اسید سیتریک Citric Acid و پیوری یلو دری Puri yellow Dye که ماده زرد رنگی است می باشد . انبه در حدود15% تانن درد .
هسته انبه دارای چربی زیاد و نشاسته و اسید گالیک Gallic Acid است .
در صد گرم انبه مواد زیر موجود است :
انرژی 45 کالری
آب 80 گرم
نشاسته 12 گرم
پروتئین 0/5 گرم
چربی 0/15 گرم
کلسیم 6 گرم
فسفر 9 میلی گرم
آهن 0/15 میلی گرم
ویتامین آ 3500 واحد
ویتامین ب 1 0/4 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/35 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/6 میلی گرم
ویتامین ث 25 میلی گرم
خواص داروئی:
خواص میوه انبه
انبه رسیده از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک و نارس آن سرد و خشک است . انبه نارس تولید کننده بلغم و سودا در بدن می باشد .
1)انبه بسیار مقوی بوده و تقویت کننده بدن است .
2)انبه تقویت کننده قوای جنسی است .
3)رنگ صورت را درخشان می کند .
4)دهان را خوشبو می کند .
5)ادرار آور است .
6)یبوست را برطرف می کند .
7)انبه دارای مقدر زیادی اسید گالیک است . بنبراین سیستم هضم را ضد عفونی و تمیز می کند .
8)انبه تمیز کننده خون می باشد .
9)خوردن انبه بوی بد بدن را از بین می برد .
10)انبه حرارت بدن را کاهش می دهد و تب را پائین می آرود .
11)برای رفع اسهال مفید است .