کلیات گیاه شناسی
خاکشیر گیاهی است علفی یکساله یا دو ساله که ارتفاع ساقه آن تا یک متر نیز می رسد . پائین گیاه کرک دراست در حالیکه بالای آن بدون کرک می باشد .
تخم این گیاه که همان خاکشیر است ریز و کمی دراز و معمولا به دو رنگ وجود دارد یکی از آنها قرمز که دارای طعم کمی تلخ است و دیگری برنگ قرمز تیره می باشد .
ترکیبات شیمیایی:
خاکشیر دارای تعدادی اسید چرب مانند اسید لینوئیک ،اسید لینولنیک ، اسید اولئیک ،اسید پالمتیک و اسید استئاریک می باشد . ضمنا در خاکشیر اسانس روغن فراری وجود دارد که دارای مواد بنزیل و ایزوسیانات است
خواص داروئی:
خاکشیر از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است .
1)التیام دهنده زخم و جراحات است .
2)جوشانده خاکشیر برای رفع اسهال های ساده و رفع ترشحات زنانگی مفید است .
3)خاکشیر ادرار آور است .
4)خاکشیر تب بر است .
5)برای دفع کرم مفید است .
6)التهاب کلیه را برطرف می کند.
7)سرخک و مخملک را دوا می کند .
8)خاکشیر صدا را باز می کند .
9)برای از بین بردن کهیر و التهابات پوستی از خاکشیر استفاده کنید .
10)از گلها و برگهای گیاه می توان برای رفع بیماری ناشی از کمبود ویتامین C استفاده کرد .
11)سنگ کلیه را دفع می کند.
12)برای دفع سنگ کلیه می توان خارشتر ،خاکشیر و ترنجبین را با هم مخلوط کرده وصبح ناشتا خورد .
13)برای برطرف کردن جوشهای صورت که بعلت خوردن چربی و شیرینی زیاد ایجاد می شود باید جوشانده یک قاشق ترنجبین را با دو قاشق غذاخوری خاکشیر مخلوط کرده و هر روز صبح ناشتا بمدت دو هفته آنرا میل میل کنید تا جوشها از بین برود.
طرز استفاده:
به مبحث نسخه پیچی گیاهان دارویی برای بیماری مورد نظر مراجعه نمایید
مضرات :
بعضی از افراد هنگامیکه خاکشیر می خورند ممکن است سردرد بگیرند اینگونه شاخاص باید خاکشیر را با کتیرا بخورند .