مواد مغذی موجود در انواع توت
برخی از مهم‌ترین مواد مغذی موجود در انواع توت، عملکرد آنها و مقدار مجاز مصرف روزانه‌ی آن عبارت‌اند از:
پروتئین: هر فنجان توت حاوی 2- 1گرم پروتئین میباشد، در مقایسه با 90 گرم گوشت که حاوی 23 گرم پروتئین است. البته باید توجه داشت که پروتئین توت، پروتئین گیاهی میباشد. پروتئین برای رشد و بقای ماهیچه‌ها و دیگر بافت‌ها مفید است.
کلسیم: میزان توصیه شده‌ی آن800 میلی‌گرم در روز است. هر فنجان توت حاوی 46- 22 میلی‌گرم کلسیم میباشد. در مقایسه با یک قطعه گوشت که حاوی 10 میلی‌گرم کلسیم است، میزان کلسیم توت قابل توجه میباشد.
کلسیم در شکل‌گیری استخوان، دندان، انعقادخون، انتقال اعصاب، انقباض و انبساط عضلات و فعال سازی آنزیمی مفید است.
آهن: میزان توصیه‌ی شده‌ی آهن 15- 10 میلی‌گرم در روز است. هر فنجان توت حاوی 5/1- 1/1 میلی‌گرم آهن میباشد. آهن، مهم‌ترین عنصر در شکل‌گیری هموگلوبین میباشد. هموگلوبین بخشی از خون است که اکسیژن را حمل می‌کند. آهن هم‌چنین در دوران رشد و بارداری، دارای اهمیت ویژه‌ای است.اسید الاژیک موجود در انواع توت، از رشد سلولهای سرطانی جلوگیری می‌کند.
ویتامین A : میزان توصیه‌ی شده U, RDA I 1000- 800 است. یک فنجان توت، حاوی IU 90 ویتامینA میباشد. ویتامینA در رشد و ترمیم بافت‌ها و در بینایی نقش دارد.
ویتامین های گروهB : 8 نوع ویتامین در توت وجود دارد که مهم‌ترین آنها B1، B2، B3 هستند.
ویتامین B1: میزان توصیه شده برای ویتامین B1 5/1- 1/1 میلی‌گرم در روز است. هر فنجان توت حاوی 04/0میلی‌گرم ویتامین B1 است.
ویتامین B2: میزان توصیه شده برای ویتامین B2، 5/1 میلی‌گرم در روز است.هر فنجان توت 11/0- 06/0 میلی‌گرم ویتامین B2 را تأمین می‌کند.
ویتامین B3: میزان توصیه شده برای ویتامین B3، 19- 15 میلی‌گرم در روز است که هر فنجان توت دارای 1/1- 6/0میلی‌گرم ویتامینB3 است.
ویتامین های گروه B در عمل کوآنزیم‌ها، آنزیم‌ها، سوخت و ساز انرژی و ساخت بافت‌ها حائز اهمیت هستند. آنها به تولید انرژی از گلوکز کمک می‌کنند.هم‌چنین جذب پروتئین را کنترل می‌کنند.
ویتامین :C میزان توصیه شده توسط RDA، 40میلی‌گرم در روز است که هر فنجان توت دارای 88- 20 میلی‌گرم ویتامین C است. ویتامین C برای ساخت و بقای استخوان‌ها، غضروف و عروق خونی ضروری است.
اسید الاژیک:
از خواص اسید چرب غیر اشباع الاژیک که در توت‌فرنگی ، تمشک قرمز و شاه‌توت یافت می‌شود، می‌توان موارد زیر را نام برد:
1- از تقسیم شدن سلولهای سرطانی جلوگیری می‌کند.
2- ظرف 72 ساعت باعث مرگ سلولی در سرطان‌های سینه، پانکراس، مری، پوست، روده بزرگ و پروستات می‌شود.
3- دارای خاصیت ضد باکتری است و هلیکوباکترپیلوری که منجر به زخم معده می‌شود را از بین می‌برد.
4- عمل کبد را تقویت می‌کند.
5- با مواد سرطان‌زا ترکیب شده و آنها را غیرفعال می‌کند.
6- میزان گلوکز را کاهش می‌‌دهد و در نتیجه به کنترل بیماری دیابت کمک می‌کند