موضوع : مدیریت تکنولوژی
مهندسی ارزش یک ابزار بهرهوری قدرتمند
هم اکنون، ما در زمانی بسیار رقابتی و متغیر زندگی میکنیم.
با محصولات جدید، تکنولوژیهای جدید، مواد جدید لیزر، اینترنت سر و کار داریم و سفر به قضا را نیز پیش رو داریم.
اشیاء را در مقیاس میکرومتر ( متر ) و نانر ( متر) اندازهگیری میکنیم و محصولاتی در حد میکرو میسازیم (که برای مشاهده نحوه کارشان به میکروسکپ احتیاج داریم).
و نیز فروشگاههای جدید، فروشگاههای جهانی و بدون مرز تأسیس شده است.
اما این بازارهای جهانی بطور افزایندهای در حال شلوغ شدن است.
رقابت برای بدست آوردن سهم بازار شدید شده است و شرکتها روز به روز بیشتر به سمت نوآوری برای توسعه و بازاریابی برای محصولاتشان پیش میروند و بر همین اساس پایهریزی و برنامهریزی میشوند به تکنولوژیهای جدید فاکتور مهمی در موفقیت شرکتهای خصوصی، در اثر بخشی فعالیتهای دولتی و سرزنده نگهداشتن اقتصاد ملی میباشد.
مواجه شدن با این حقیقت این نکته را به ذهن میرساند که ایالات متحده باید منابع بیشماری را برای کشف و ایجاد تکنولوژیهای جدید و پیشرفته صرف کند.
گزارش 1987 انحمن تحقیقات ملی ایالات متحده، که به نام مدیریت تکنولوژی نامیده شده است، توضیح میدهد که: تکنولوژی میتواند در بازار جهانی، شرکتی را با مزایای ویژه رقابتی بوجود بیاورد.
اما ابتدا باید به خاطر داشته باشیم که فقط ایجاد تکنولوژی جدید به تنهایی نمیتواند موفقیت ما را تضمین نماید، زیرا زمانی که تکنولوژی موفق میشود، بیشتر به مسائل اقتصادی ربط دارد تا به مسائل تکنیکی
دیوید آدامسون (David adamsom) در کتابش به نام، تکنولوژی بالا، Wire بالا، بیان میدارد که «سالهای قبل پیتر دراکر (Peter Drucker) متخصص مدیریت گفت که یک تکنولوژی مجبور است یک Cost advantage ده به یک برای آن داشته باشد.
تا شانسی برای انتخاب ساختار موجود یک صنعت وجود داشته باشد.
او قصد دارد که بگوید: یک مثال خوب برای ان Dupont’s kevlar است، مادهای که برای استحکام بیشتر نایلون به کار میرود.
انتظار میرود این ماده جای خودش را در هر لاستیکی در هر ماشینی در جهان پیدا میکند، اما تعداد کمی از بازارها در اختیار گرفته است.
بازارهایی Dvpont hoped kevkar از قبیل لباسهای اسکی یا Bollerproof.
مثالی دیگر، استفاده از رباتها برای انجام کارها در کارخانهها، ادارات و خانهها است.
در اوایل دهه 1980، بسیاری از شرکتها فکر میکردند بازار رباتها، وسیع خواهد شد، در اینجا تکنولوژی وجود داشت، اما هزینه نهایی بسیار بالا بود، اقتصاددانان بسیاری از این شرکتها را از صحنه تجارت بیرون بروند و الان تعداد کنی از شرکتها وجود دارند که ربات تولید میکنند.
بنابراین تکنولوژیهای جدید و مسائل اقتصادی باید پا به پای هم پیش بروند.
حرفه مهندسی صنایع با توجه به حوزه فعالیت وسیعی که دارد، از خط مشیهای دیگر مهندسیها جداست.
یک مهندس صنایع تصویر نهایی از بهرهوری را ارائه میدهد.
در حقیقت هر کاری که مهندس صنایع انجام میدهد، در تحلیل نهایی در بهبود بهرهوری به آن دست پیدا میکنیم.
در بالاترین مفهوم، بهرهوری نسبت نتایج بدست آمده به روی منابع موجود میباشد، به عبارت دیگر خروجی بر روی ورودی.
خروجی میتواند از محصولات یا اشیائی که به راحتی تعریف یا اندازهگیری میشوند، یا در قالب خدمات باشد خدماتی از قبیل تحقیقات یا فعالیتهای پلیس، که ارائه یک تعریف یا اندازهگیری در هر دو اینها مشکل است.
نه تنها ورودی میتواند کار و مدیریت باشد بلکه تجهیزات، تدارکات، آموزش، پیشرفت تکنولوژی و تخصیصد منابع طبیعی باشد.
بطور کلی میتوان گفت، میتوان بهرهوری را با افزایش تولید یا خدمات در حالی که هزینهها ثابت نگهداشته میشوند، افزایش داد.
یا اینکه هزینه را کاهش دهیم در عین حال که تولید ثابت است.
بنابراین هر تکنیکی که به کاهش هزینه در عین حال که کیفیت و کمیت ثابت است کمک میکند، یک روش برای بهبود بهرهوری است.
گزارش سال 1984 اداره حسابرسی ایالالت متحده، مهندسی ارزش را اینگونه توصیف میکند: «روش علمی برای تحلیل محصول یا خدمات بطوری که زمانی که مهندسی ارزش در بخش برنامههای حمل و نقل استفاده شد، نسبت به سایر روشهای کاهش هزیئنهای که استفاده شده بود، زمانی که این مطالعه در آنجا انجام شد، نمایندگی محیط زیست اعالم نمود که با انجام این مطالعه محیط زیست انجام داد، در سال 1985، همین مرکز (GAO) مطالعه دیگری را در زمینه مهنسی ارززش در دفتر نمایندگی محیط زیست انجام داد،، زمانی که این مطالعه در آنجا انجام شد، نمایندگی محیط زیست اعلام نمود که با انجام این مطالعه، حدود 400 میلیون دلار در یک دوره 7 ساله صرفه جویی شده است.
اخیراً، ژنرال ارشد Roy.E جانشین مسئول بخش تحقیقات و توسعه در ارتش آمریکا گزارش داده است که، با انجام یک مطالعه موفق مهندسی ارزش در ارتش آمریکا، در سال 1996 حدود 450 میلیون دلار صرفه جویی شده است.
در فوریه سال 1996، آقای کلینتون قانون 106-104 را تصویب نمود که بخشهای دولت را ملزم به استفاده از روشهای مهندس ارزش که در کاهش هزینه مؤثرند میکند و مهندسی ارزش را بدین گونه تشریح میکند: تحلیل عملکرد یک برنامه، پروژه، سیستم، محصول، تجهیزات، ساختمانها، یا خدمات انجام شده بوسیله این مراکز یا پیمانکارها، بطوریکه به بهبود عملکرد، قابلیت اطمینان، کیفیت، ایمنی و هزینههای دوره عمر کمک کند.
انجمن مالیات دهندگان ملی (Thenational taxpayers در حمایت از این قانون بیان داشت که این مصوبه میتواند 2/1 میلیارد دلار در سال 1996 صرفهجویی داشته باشد).
تعریف (شرح):
جمعیت مهندسین ارزش آمریکا مهندسی ارزش را اینچنین تعریف میکند: رویکردی سیستماتیک با روشهای شناخته شده که عملکرد محصول یا خدمات را مشخص میکند، یک ارزش پولی برای آن کار در نظر میگیرد و مقدار، عملکرد لازم را در کمترین هزینه فراهم میکند.
تاریخچه:
مهندس ارزش توسط آقای لورنس مایلز یکی از کارمندان شرکت جنرال الکتریک پایهگذاری شد.
بعد از جنگ جهانی دوم، بسیاری از موادی که مورد استفاده صنایع بود، کمیاب شد.
این شرکتها و در میان آنها شرکت جنرال الکتریک بدنبال کالاهای جایگزین برای آن مواد بودند.
در بسیاری از موارد این کالاهای جانشین عملکرد خوبی داشتند.
اگر بهتر نبودند حداقل همان کار کالای اصلی را انجام میدادند.
مسئولان شرکت جنرال الکتریک به این نتیجه رسیدند که در چندین مورد، با جانشین کردن کالای مشابه به بهبود در بهرهوری رسیدهاند.
از آقای مایلز خواسته شد تا روشهایی را به کار ببندد تا بتواند اینگونه تغییرات را بوجود بیاورد.
در سال 1946 او روشی سیستماتیک، منظم و گام به گام برای پیدا کردن مواد، محصولات، اجزاء و خدمات جایگزین ابداع نمود.
این فرآیند به نام آنالیز ارزش شد و رشد شرکت جنرال الکتریک با این روش موفقیت مهمی را بدست آورد.
این موفقیت، این بود که توانست بازگشت سرمایه خوبی در یک سرمایهگذاری نسبتاً متعادل داشته باشد و این موفقیت در گسترش سریع VE در صنایع خصوصی مؤثر بود.
دولت مزایای آنالیز ارزش را سریعاً لمس نمود.
در سال 1954 اداره کشتی سازی نیروی دریائی ایالات متحده، اولین مرکز فدرالی بود که از این روش استفاده نمود.
در 1961، VE بصورت رسمی در بخش دفاعی کشور استفاده شد.
سایر ادارات نیز از قبیل بخش داخلی (Departnent of the interior)، خدمات پستی، ادارات کهنه کار (فرمانداریها) و ناسا به سرعت این روند را دنبال کردند.
اگر چه VE ابتدا در محصولات تولیدی استفاده شد، نیروی مشاهده شد که این روش در فرآیندهای طراحی و ارائه خدمات نیز قابل استفاده است.
بخش دفاعی کشور، اولین کسی بود که برنامه رسمی برای انجام VE در پروژههای ساختمان سازی و طراحی در دستور کار خود قرار داد.
در سال 1956 سه بنگاه کاری، مهندسین ارزش را به صورت تمام وقت استخدام و به کارگیری نموده بود.
مقدمه:
در روزهای ابتدائی این روش بنام تحلیل ارزش نامیده شد.
بعدها نامهای دیگری از قبیل: مدیریت ارزش، بهبود ارزش کنترل ارزش و خرید ارزش برای آن بکار گرفته شد.
نیروی دریائی آمریکا نام آنرا به «مهندسی ارزش، تغییر داد، تا به جنبه مهندسی این رویکرد صحه بگذارد و این نام یعنی مهندسی ارزش بیشتر از سایر نامها استفاده میشود.
علی رغم تغییر نام، هدف مهندسی ارزش همان هدف اسمهای باقی ماند، یعنی: «بدست آوردن راهی برای کنترل هزینه نهایی در طول دوره عمر محصول یا خدمات، بدون تأثیر منفی بر روی کیفیت یا قابلیت اطمینان محصول یا خدمت مورد نظر.
مهندسی ارزش این نیست که:
به هر حال یک طراح خوب چه کاری انجام میدهد.
صرفاً یک بازنگری برای حذف یک روکش طلایی (یک متغیر جزئی در محصول و هزینه)
کاهش هزینهها به روش قدیمی
روشی برای کاهش هزینه از طریق کاهش عملکرد محصول
روشی برای تأیید دوباره نظرات طراح
تلاشی برای عوض کردن کارکردهای اصلی برای کاهش هزینهها.
این حقیقت که، هزینههای غیرضروری، عمدتاً در فرآیندها و محصولات وجود دارند، کاملاً واضح و مسلم است.
آقای لورنس مایلز به این نتیجه رسید که هزینههای غیرضروری میتواند ناشی شود از عادات و رفتارهای سنتی، فقدان زمان کافی برای طراحی، کمبود اطلاعات، کمبد یا فقدان ایده، داشتن تعصب بر روی یک ایده، پیش داوری شرایط موقتی، نبود تجربه، بوجود آمدن شکست و ضرر در استفاده از متخصصان در گذشته مسأله اصلی یافتن برنامهای مناسب برای کاهش هزینه است که به کشف هزینههای غیر ضروری کمک میکند.
اغلب برنامههایی که برای کاهش هزینه طراحی میشوند ( از قبیل: بازنگری دقیق، بررسی سریع، طراحی بر اساس هزینه بازنگری طراحی و…) عمدتاً مشخصههای معمولی دارند.
معمولاً ممکن است یک یا چند مشخصه زیر را داشته باشند:
قالبی سیستماتیک و سبکی ثابت دارند.
نگهداری و حمایت از یک حوزه مشخص
حفظ یا بهبود کیفیت
کاهش هزینه قابل پیشبینی
آموزش سازمانی
ملاحظات دوره عمر
رویکرد تیمی با چند گزارش علمی
مهندشی ارزش علاوه بر خصوصیات بالا یک خصوصیت دیگر هم دارد.
که آنرا از همه برنامههای کاهش هزینه دیگر متمایز میکند.
آن خصوصیت «تحلیل کارکرد» میباشد.
VE، کارکرد را به نحوی که با آن همه چیز را درباره محصول میتوان فهمید، تحلیل میکند.
به عبارت دیگر با فکر کردن درباره محصول یا خدمت مورد نظر برحسب عملکرد آن گزینههای جدیدی (به منظور طراحی، مهندسی یا تولید) ممکن است بدست آید که باعث بهبود کارآیی و کاهش هزینه یا افزایش عملکرد میشود.
بنابراین با تحقیق درباره روشها، فرآیندها و موادی که مورد نظر هستند میتوان به کاهش هزینه رسید.
بدین ترتیب درک درست از عملکرد (کارکرد) و ارزش آن، فرق اساسی بین VE و سایر روشهاست.
رویکرد مهندسی ارزش:
زمانی که از VE استفاده میکنیم، 2 عنصر اصلی وجود دارد که برای تحقیق ضروری است:
استفاده از یک تیم کاری
روش تحقیق
تیم کاری:
مطالعات مهندسی ارزش بر خدماتی که از طرف گروهی از افراد ارائه میشود تکیه دارد.
این گروه تیم کاری نامیده میشود و تشکیل میشود از افرادی که در تیم راهکارها و خط مشیهای خودشان را ارائه میکنند و این راهکارها برای رسیدن به تعریف کاملی از مسأله و عملکرد آن و رسیدن به راه حلی مؤثر در کاهش هزینهها و همچنین رسیدن به بهترین ارزش لازم است.
کارشناسان بیان میدارند که عملکرد جمعی یک تیم بیشتر از عملکرد فردی افراد با همان تعداد همان کیفیت است 5 نفر است که لازم است که بهترین عدونی که برای تعداد افراد تیم میتوان در نظر گرفت وجود تیمی با میزان مناسبی از تعهدات، شایستگی و انگیزه مهمترین ویژگی برای موفقیت آنالیز ارزش میباشد.
تیم باید از چند رشته مختلف و بطور مرکب تشکیل شود.
این مهم است که افرادی را در تیم داشته باشیم که دارای تجربه کاری یا پیش زمینهای درباره تکنولوژی مورد بحث در مطالعه ما باشند، ولی نباید افرادی را که در زمینه مورد مطالعه تجربهای نداشتهاند را محروم کنیم.
ترکیبی از استعدادهای مختلف برای رسیدن به نقاط مختلفی از مسأله مناسب است.
مطالعات مهندسی ارزش بر خدماتی که از طرف گروهی از افراد ارائه میشود تکیه دارد.
تیم باید از چند رشته مختلف و بطور مرکب تشکیل شود.
ترکیبی از استعدادهای مختلف برای رسیدن به نقاط مختلفی از مسأله مناسب است.
اعضای تیم باید هم استفاده کننده و هم تولید کننده را خوب بشناسند و درک درستی از آن داشته باشند.
با وجود این مسأله در رسیدن به انواع مختلفی از راهکارهایی که ممکن است در تیم لازم شود از قبیل: طراحی، تولید، فعالیت ها، بازاریابی، خدمات به مشتری، اپراتورهای تجهیزات،طراحان محصول و غیره به مشکل بر نمی خوریم.
روش: در روش VE واژه کارکرد، اشاره به این دارد که محصول چکاری انجام می دهد؟
تمام کسانی که یک کالا یا خدمت را خریداری می کنند به این دلیل است که آن کالا، کارآیی معینی را که شخص در نظر دارد فراهم می کند حال اگر این کالا یا خدمت، کارآیی مورد نظر مشتری را برآورده نکند، برای کاربر فایده ای ندارد حتی اگر کاربر هزینه کمی برای آن پرداخته باشد.
رضایت او را جلب نمی کند.
بطور مشابه پرداخت هزینه بیشتر برای افزایش کارآیی بیشتر از آنچه که مشتری لازم دارد، ارزش کالارا در نظر مشتری بالا نمی برد.
بنابراین همانطور که کارآیی ناکافی غیر قابل قبول است، کارآیی بیش از حد بالا نیز مردود است.
بنابراین کارآیی باید به دقت تعریف و مشخص شود.
این تنها راهی است ک هزینه های مرتبط با آن بطور صحیح تعیین می شود.
بنابراین اولین کار در یک مطالعه VE می بایست جمع آوری نیازهای حقیقی استفاده کننده باشد یعنی خصوصیات یا کیفیت های عملکرد که باید مورد توجه قرار بگیرد تا کالای مورد نظر مفید باشد.
( این نیازها تعیین می کند که کدام یک از راه حل های ارائه شده می تواند اهداف کلی را برآورد کد، بنابراین نیاز مشتری موضوع اصلی است و طراحی باید بر اساس آن انجام شود.) با تعیین کارکرد، می آموزیم که کدامیک از خصوصیات طراحی واقعاً لازم است.
بنابراین نقش تعریف کارکرد، جستجو در مسائل پیچیده و آسان دیدن آنهاست.
بنابراین شناساسس مناسب از کارکرد برای اجرای موفقیت آمیز مطالعه VE بسیار مهم است.
ابتدا یک کارکرد باید شناسایی شود، برای اینکه بتوان بدرستی دریافت که چه روشی می تواند این کار کرد را برآورده کند.
بعنوان مثال، چف و بست یک پلاک اسم در یک تجهیز را در نظر بگیرید و وصل کردن این پلاک اسم آموزش ویژه ای را لازم داشته باشد.
بنابراین تعریف کارکرد به عنوان «نام تجهیز» بجای «نصب پلاک اسم» کار را راحت تر می کند چون با عوض کردن این نام می تواند نام تجهیز را به طریق دیگر از قبیل حک کردن هنگام تولید یا نقش زدن نیز بر روی آن نوشت.
بنابراین تعبیر «پلاک اسم» خودش غیر ضروری است.
از سوی دیگر، اگر واقعاً پلاک اسم لازم باشد می توان با پرچ کردن، جوشکاری یا چسباندن به جای پیچ کردن آنرا بر روی تجهیز نصب نمود.
دوم اینکه، در حین شناسایی یک کارکرد، باید مشخص شود که کالا چگونه استفاده می شود مثلاً اگر درب می باشد، آیا این درب دسترسی به جایی یا چیزی را فراهم می کند، یا برای نور بیشتر، یا برای باز و بسته شدن می باشد.
سوم اینکه : کارکرد باید در وسیعترین روابط ممکن خودن شناسایی بشود چون این بزرگترین عامل برای بهبود ارزش است.
حال که کارکرد شناسایی شد، ارزش آن باید تعیین شود.
ارزش: واژه ارزش به طرق مختلف و با معانی مختلفی استفاده می شود و مکرراً با قیمت پولی یا هزینه یک کالا اشتباه می شود.
اما اگر یک کالا رضایت کامل استفاده کننده را برآورده کند، آن کالا ارزشی ندارد و این ارتباطی به قیمت آن ندارد.
ارزش یک کالا بنابراینکه آیا از دیدگاه فروشنده یا خریدار یا مصرف کننده به آن می نگریم، ممکن است متفاوت باشد.
حتی ممکن است بین استفاده کنندگان یک کالا، مفاهیم مختلفی ار ارزش وجود نداشته باشد.
بعنوان مثال ارزش آچار در نظر یک مکانیک بایک زن خانه دار بسیار متفاوت است.
بطور کلی 7 نوع ارزش در نظر گرفته می شود.
ارزش اقتصادی، ارزش معنوی (اخلاقی)، ارزش زیبایی، ارزش اجتماعی، ارزش سیاسی، ارزش مذهبی و ارزش قضایی، VE با ارزش اقتصادی سروکار دارد، چناکه بدین گونه می توان آنرا تعریف نمود: کمترین هزینه ای با ارزش اقتصادی کارکرد مورد نظر را در زمان و مکان مورد درخواست با کیفیت لازم فراهم می کند.
در ساده ترین حالت، ارزش برابر است با قیمت بر روی هزینه: قیمت: فرهنگ لغت قیمت را چنین تعریف می کند: «ارزش یک شی که بوسیله کیفیت آن یا ارزش و اعتباری که در آن وجود دارد تعیین می گردد ....» بر خلاف هزینه، بسیار مشکل است که قیمت را به صورت واحد (مثلاً دلار) تعیین کرد.
تحلیل ارزش این کار کرد می سنجد.
این کار را می توان از طریق یک تحقیق آماری و با پرسیدن سوالهایی از این قبیل انجام داد: چه هزینه ای برای این کارکرد می پردازید.
درباره هزینه کارآیی این کار کرد چه فکری می کنید؟
اگر از کالای دیگری استفاده کنید برای این کارکرد چه هزینه ای می پردازید؟
هزینه: لازم است که هزینه با دقت فراوان و با جزئیات تعیین شود.
آن برابر است با جمع کار، مواد نگهداری و تعمیرات و هزینه های غیر مستقیم.
اینها هزینه هایی است که برای تولید محصول و در طول دوره عمر آن بوجود می آید.
به معنای دیگر، منظور از هزینه، هزینه دوره عمر محصول یا خدمت مورد نظر میباشد.
با در نظر گرفتن هزینه و کارکرد بعنوان دو بردار می توان تصویری جالبی توجه و مشخص از ارزش را نشان داد: نتیجه دلخواه یک مطالعه VE زمانی محقق می شود که کارکرد بهبود باید در حالیکه هزینه کاهش می یابد.
چه موقع از VE استفاده کنیم: حوزه فعالیت های VE بستگی به اندازه و پیچیدگی پروژه دارد.
اما می توان گفت زمانی که مطالعه VE در مراحل ابتدادی دوره عمر پروژه انجام می شود.
بیشترین نتایج ممکن بدست می آید.
یعنی هر چه هزینه های اجرائی پروژه کمتر باشد و تأخیر کمتری در پروژه بوجود آمده باشد.
یعنی قبل از اینکه تصمیمات اصلی در طراحی وارد شده باشند و زمانی که پیشنهادات VE بیشترین اثر را برروی هزینه دارند.
بطور کلی پروژه ها در 5 مرحله اجرا می شوند.
1) مفهوم سازی ( یا مرحله تشخیص عملکرد) 2) مرحله ابتدائی طراحی ( طراحی اولیه) 3) مرحله طراحی تفصیلی 4) مرحله اجرا چه اشخاصی می توانند مربوط به کاهش هزینه را اخذ نمایند.
دوم اینکه در چه زمانی از دوره عمر پروژه این اشخاص چنین تصمیماتی را می گیرند.
توجه کنید که اشخاصی که کمترین مقدار تأثیر گذاری بر روی هزینه های پروژه را دارند، کسانی هستند که آنرا اجرا می کنند و کسانی که مسئول نگهداری و تعمیراتند و تقریباً همه تصمیمات ساخت و طراحی گرفته شده است.
پیمانکاران تأثیر بیشتری دارند اما در همین تصمیم گیری هم دارای محدودیت هستند یعنی فقط می توانند بر روی مواد و نصب آنها تصمیم گیری کنند.
بخش بعدی که می تواند تصمیم گیری کند بیشترین سهم را در تصمیم گیری برای کاهش هزینه دارد.
هزینه و زمان مورد نیاز برای انجام VE: GAO گزارش داد که هزینه یک مطالعه VE بین 1/0 تا 3/0 درصد از هزینه نهایی پروژه و نتایج مطالعه کاهش 3 تا 7 درصدی از هزنیه کل پروژه می باشد.
( این بازه پایه ای منطقی برای تخمین میزان حجم کلی صرفه جویی است که می تواند انجام شود.) هزینه و زمان لازم برای انجام مطالعه و همچنین میزان صرفه جویی در پروژه بستگی به اندازه پروژه و پیچیدگی آن دارد( و نیز هزینه نهایی مطالعه و تغییرات مورد نظر) زمان لازم برای انجام مطالعه VE از یک تا دو هفته متغیر است ( قبل از شروع مطالعه برای بازنگری طرح ها، خصوصیات و هزینه های تخمین زده شده هم انجام می شود و با وجود این مسأله ممکن است زمان بیشتری هم لازم باشد.
بعد از پایان رسمی مطالعه VE ممکن است برای انجام جلسات با کارفرما و بحث درباره پیشنهادات و اجرای آنها باز هم زمان بیشتری صرف شود.) هزینه لازم برای انجام مطالعه VE در باره 50 تا 75 هزار دلار می باشد.
حقوق تیم کاری ( 5 یا 6 نفره) بخش اصلی هزینه مطالعه را به خود اختصاص می دهد.
5- مرحله انجام پروژه: همانطور که من گفتم، پروژه ها معمولاً در 5 مرحله انجام می شوند که در بخش قبل ذکر شد.
بنابراینکه در کدام مرحله می خواهیم از مهندسی ارزش استفاده کنیم، در مطالعه VE در هر مرحله عناصر مختلفی مورد ارزیابی قرار می گیرند: 1- مرحله مفهوم سازی( مرحله تعیین عملکرد و کارآیی) هدف از این مرحله، تبدیل نیازهای اصلی به معیارهای کارآیی است.
در اغلب موارد تصویر نهایی از پروژه هنوز بوجود نیامده است بدین معنی که تصمیم ها تا حدی در وضعیت نا مشخص گرفته می شود.
در این مرحله تلاش VE بر جمع آوری اطلاعاتی درباره رسیدن به کار کردای مورد نظر با کمترین هزینه متمرکز می شود.
بهبودهایی که در این مرحله بوجود می آید فواید ماندنی و پایداری در پروژه بوجود می آورد.
2- مراحل طراحی اولیه: در طول فاز ابتدائی طراحی، مفاهیم تصویب شده تشریح می شود مشخصات اولیه طراحی شروع می شود، اطلاعات تفصیلی کافی توصعه می یابد تا همه هزینه ها و کمیت هایی که در برنامه آمده اند با دلیل و مدرک اثبات شوند.
مطالعه VE که فعالیت های طراحی، خصوصیات فنی و نیازها را تحلیل می کند گزینه هایی را که ارزش بهتری را ارائه می کنند را معلوم می کند.
3- مرحله طراحی تفصیلی: در این قسمت است که جزئیات طراحی مشخص و برنامه ریزی انجام می شود.
تلاش های VE در این فاز به حذف جزئیات محدود کننده و غیر ضروری محدود می شود.
معمولاً طراحی دوباره (بعنوان نتیجه ای از مطالعه ارزش) به خاطر اقتصادی آن انجام نمی شود.
دیگر اینکه پناسیل صرفه جوئی در طول عمر پروژه آنقدر باشد که این مخارج را توجیه کند.
4- مرحله اجراء: در طول این مرحله VE فقط در حد بازنگری نیازهای قراردادهای ویژه و پیشنهاد درخواست های تغییر انجام می شود.
از آنجائیکه در خواست تغییر معمولاً قراردادها را بالا می برد، این درخواست ها باید تحلیل شود تا کارکرد غیر ضروری به کالا اضافه نشود.
5- مرحله بهره برداری و نگهداری و تعمیر هزینه بهره برداری و نیز نگهداری و تعمیرات بر هزینه نهایی کالا تأثیر می گذارد.
بنابراین کاهش این هزینه ها در کاهش هزینه دوره عمر محصول موثر است.
در طول این مرحله مطالعات VE تغییراتی را پیشنهاد می کند که شاید پیش از این به خاطر محدودیت زمان یا سایر موانع این پیشنهادات ارائه نشده بودند.
در اینجا VE با روش های مختلف از قبیل طولانی تر کردن دوره عمر محصول از طریق کاربرد، فرآیندها و طراحی و مواد جدیدی که کاهش هزینه تعمیران را در پی دارند، و نیز صرفه جویی در مصرف انرژی و سایر هزینه های عملیاتی.
تلاش می کند تا هزینه را کاهش دهد.
نحوه کاربرد مهندسی ارزش: تاکنون در این باره صحبت شد که چرا و چه زمانی می بایست از VE استفاده کنیم.
حال درباره چگونگی کاربرد VE بحث می کنیم.
هر کاری که در یک روند سیستماتیک و برنامه ریزی شده انجام می شود، احتمال بیشتری می رود که مفیدتر باشد تا اینکه کاری بر اساس یک فرآیند بی نظم یا بدون طراحی قبلی انجام نشود.
تلاش های VE یک روش عملی را دنبال می کند تا یک رویکرد هدف دارو و برنامه ریزی شده را در اختیار، بگذارد.
(ممکن است روشهای مختلف تفاوتهایی با هم داشته باشند اما طرح کلی روش ها یکی است) روشهای استفاده شده بستگی دارد به نوع کاری که اعضاء تیم انجام می دهند کارها و روندی را که تیم کاری انجام می دهند را برنامه کاری «job plan» می گویند.
برنامه کاری اینگونه نیست که برنامه کاری، فعالیتی بیش تر از آنچه که قرار است برای انجام کامل و خوب مطالعه VE انجام شود باشد.
این برنامه کاری موارد زیر را برای تیم فراهم می کند.
روش برای انجام مطالعات از ابتدا تا انتها روشی برای ثبت و نگهداری اسناد و مدارک کتبی کارهای انجام شده اطمینان از اینکه به همه مسائلی که ممکن است در مطالعه اصلی از قلم افتاده باشند توجه شده است.
تفکیک و بخش بخش کردن منطقی مطالعه به بخش هایی که می توان برای آنها برنامه ریزی، بودجه بندی و ارائه خدمات انجام داد.
اغلب اوقات اسم ها و تعداد مراحلی که در یک برنامه کاری انجام می شود با هم متفاوتند.
تعداد مراحل (بین 5 تا 7) اهمیت زیادی ندارد.
( در حقیقت مرز مشخص بین فازها وجود ندارد و معمولاً دارای مقداری overlap می باشند) در اینجا یک روند 5 مرحله ای از انجام VE را توضیح می دهیم: فاز 1: جمع آوری اطلاعات فاز 2: خلاقیت ا و تفکر فاز 3: تحلیل و ارزیابی فاز 4: توسعه فاز 5: ارائه دو فاز دیگر آن (فاز اجراء) و ( فاز پیگیری) می باشد.
فاز1:جمع آوری اطلاعات: در فاز جمع آوری اطلاعات، تیم کاری انتظار دارد که تصویر و درک واضحی از محصول یا خدمت مورد نظر بدست بیاورد و نیز بتواند کارکرد و ارزش واقعی را شناسایی کند.
تمام اطلاعاتی که از محصول بدست می آید باید از بهترین منابع جمع آوری شده باشد و دارای مدارک مستدل باشد.( جائی که این مدارک مستدل قابل دسترسی نیستند باید از نظرات اشخاص با تجربه و آگاه استفاده نمود.
بعلاوه تین VE باید همه اطلاعات لازم درباره تکنولوژی مورد استفاده و نیز آخرین تکنولوژی های مربوط به محصول مورد نظر را جمع آوری کنند) تحلیل کارکرد محصول نیز بخشی از جمع آوری اطلاعات است و این کار با پاسخ به چند سوال زیر راحت تر می شود.
1) این محصول یا خدمت، چیست؟
2) چه کاری انجام می دهد؟
3) چه کاری باید انجام بدهد؟
4)چه هزینه ای دارد؟
5) قیمت ارزش آن چقدر است؟
به دلیل اینکه تعیین کارکرد اصلی برای مراحل بعدی بسیار حیاتی است، بسیار مهم است که همه اعضائ تیم در تعیی کارکرد اصلی نقش داشته باشند.
پس از تعیین کارکرد اصلی، حل نوبت به تعیین ارزش این کارکرد می رسد.
فاز 2: خلاقیت: در این مرحله تیم باید گزینه هایی را پیشنهاد کند که کارکرد مورد نظر را برآورده می کنند.
به عبارت دیگر در پایان این فاز تیم باید بتواند به این سوال پاسخ بدهد که « چه راه دیگری برای انجام این کار وجود دارد؟» هر چه تعداد این ایده ها بیشتر باشد.
احتمال بدست آمدن راه حلی بهتر بیشتر است.
تجربه نشان داده است که معمولاً رویکرادهای جدید و تازه بهترین راه حل ها را به ما نشان می دهند.
در کتبی که در زمینه VE منتشر شده است سوالاتی وجود دارد که می توان به وسیله آنها به ایده های بیشتری دست یافت.
سوالاتی از قبیل اینکه: - آیا می توان این کارکرد را حذف نمود؟
- آیا بخشی از آنرا می توان حذف نمود؟
- آیا 2 بخش را می توان با هم ترکیب نمود؟
- آیا در اینجا چیزی تکرار نشده است؟
- آیا تعدادی از خطوط یا رنگ ها (مثلاً در نقشه) را می توان کاهش داد؟
- آیا می توان از قطعات استاندارد استفاده نمود؟
- آیا این کارکرد بیشتر از آنچه که درخواست شده نیست؟
- آیا می توان مواد گرانقیمتی را که استفاده می شود را کاهش داد؟
فاز 3: تحلیل: در این بخش، تیم می بایست بهترین گزینه از میان گزینه های مطرح شده در فاز قبلی را انتخاب کند.
برای کمک به انتخاب بهترین ایده متخصصان طرح سوالاتی را پیشنهاد می کنند.
پاسخ به این سئوالات ارزیابی و قضاوت درباره ایده ها را آسان تر می کند: - آیا این ایده عملی است؟
- آیا این ایده قابل اصلاح و تعدیل و نیز ترکیب شدن با سایر ایده ها می باشد؟
- میزان صرفه جویی این ایده چقدر است؟
- احتمال اجرای آن چقدر است؟
- چه چیزی می تواند بر آن تأثیر بگذارد؟
-چه اشخاصی می توانند آنرا تغییر داده و روی آن تأثیر بگذارند؟
- تغییرات در آن مشکل است یا آسان؟
- آیا تمام نیازهای استفاده کنندگان را برآورده می کند؟
درتحلیل نهایی تیم باید مشخشص کند که کدام گزینه (ایده) هزینه کمتری دارد و کارکرد اصلی را برآورده می کند.
فاز4: توسعه در این فاز، تیم ایده یا ایده های انتخاب شده را بطور کامل بسط و توسعه می دهد و هدف از آن تهیه پیشنهادی برای انجام تغییرات می باشد.
برای هر ایده تیم باید بتواند که: دلایل متقاعد کننده ای را تهیه کند طرح و نوشته اجرائی را تهیه کند آزمایش لازم را به عمل آورد حال تیم تعیین می کند که کدام گزینه بهترین انتخاب است.
فاز 5: ارائه: در این فاز تیم، یک گزارش کتبی را از بهترین ایده بهترین می کند و طرحی را که اجرای کار ایده مورد نظر را تضمین می کند ارائه می کند.
سپس تیم تلاش می کند تا موافقت اشخاص را که باید انجام پیشنهاد موافقت کنند را کسب نماید.
بطور کلی، این گزارش باید طوری پیشنهاد را مطرح کند که دلایل کافی برای متقاعد کردن مدیر را داشته باشد یعنی باید مدیریت متقاعد شود که این طرح اثرات منفی نداشته باشد.
در ضمن اطلاعات فنی این گزارش نیز باید دقیق و کامل باشد.
علاوه بر آن می بایست میزان صرفه جویی بر اساس تحلیل درستی از هزینه ها باشد و تغییرات مطرح شده نیز امکانپذیر باشند.
علاوه بر آن باید این طرح بطور شفاهی نیز ارائه شود.
این ارائه شفاهی طرح می تواند کمک خوبی به تیم این اطمینان را می دهد که مدیران تصمیم گیرنده طرح را به خوبی درک کرده اند.
تصویر شماره 4، فازهای مطرح شده را به طور خلاصه آورده است.
- مواردی که به مطالعه VE کمک می کنند: همانطور که قبلاً اشاره کردم، یک مطالعه ارزش هم می تواند توسط کارفرما و هم پیمانکار انجام شود.
اما سالهای پیش وزارت دفاع آمریکا روش های بستن قرار دادهایشان، به گونه نیست که پیمانکاران را برای ارائه طرح هایی به منظور کاهش هزینه تشویق نماید و در حقیقت موضوع برعکس این بود.
از آنجائیکه دستمزد پیمانکاران معمولاً در صدی از هزینه نهایی پروژه بود بنابراین کاهش در هزینه ها معمولاً باعث کاهش دستمزد پیمانکاران می شود.
بنابراین مخالفت پیمانکاران با کاهش هزینه ها قابل درک بود.
برای جبران این مسذله یک پاداش در شروط بستن قراردادها بوجود آمد.
بنابراین یک شرط تشویق کننده برای پیمانکاران قرارداده شد تا (بر اساس یک فرمول توافقی ) بخشی از صرفه جویی انجام شده توسط طرح های VE را به پیمانکار بدهند.
برای قابل قبول شمرده شدن این طرح می بایست طرح شامل تغییراتی در ویژگی های قرارداد (پروژه) مسائل خرید مواد و وضعیت کاری باشد.
و این مسئله ممکن باعث خذف یا افزایش یک سری موارد شود مهندسی ارزش در کجا به کار می رود؟
حال می خواهیم به این سئوال پاسخ بدهیم که VE در کجا به کار می رود.
پاسخ که در همه جا.
در همایش بین المللی سالانه SAVE، که معمولاً صدها مقاله فنی ارائه می شود، می توان وسعت و عمق استفاده VE را دریافت.
در زیر بخش از زمینه هایی که VE در آنها کاربرد دارد آورده شده است.
عملیات ساخت و ساز ساختمان بهبود تجهیزات یا طراحی پشتیبانی های جستیکی و تجهیزات نگهداری و تعمیر تجهیزات فرآیندهای تولید حمل و نقل ماشینی و دستی مواد مسائل بسته بندی و نگهداری گزراشات و ارائه روش ها تدارکات نشریات و کتاب ها تضمین کیفیت و قابلیت اطمینان مواد اضافه، رد شده در تولید (rejected) یا قابل بازیافت عملیات های زیر سازی و متناسب کردن (منطبق کردن: adaptation) برنامه های کامپیوتری (نرم افزاری)، و فلو چارت ها