آسیب های مغزی و کاهش ضریب هوشی در سنین بالا، ناشی از عوارض دیابت در دوران بارداری است. دکتر محسن خوش نیست، فوق تخصص غدد و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این مطلب، اظهار کرد: مهمرتین عارضه دیابت در دوران بارداری، افزایش وزن جنین یا ماکروزومی است، که با وزن بیش از 4 هزار گرم در هنگام تولد همراه است و متعاقب آن احتمال ضربات و تروماهای زایمانی شامل در رفتگی شانه، آسیب اعصاب اندام های فوقانی و فلج شبکه های عصبی اندام فوقانی افزایش می یابد.
وی تاکید کرد:مرگ ناگهانی چنین در ماههای آخر بارداری، از دیگر عوارض قند خون کنترل نشده در دوران باردری است. میزان شیوع دیابت در دوران بارداری در جوامع مختلف تا 14 درصد گزارش شده، و به دلیل آن که با عوارض زیادی برای مادر و جنین همراه است، امروزه توصیه می شود همه زنان در دوران بارداری از نظر قند خون آزمایش شوند. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران یادآور شد:دیابت در دوران بارداری با علایم ظاهری همراه نیست؛ بنابراین برای تشخیص این بیماری، تست قند خون در هفته های 24 تا 28 بارداری ضروری است. در این تست پس از مصرف 50 گرم گلوکز، قند خون ارزیابی می شود؛ در صورتی که قند خون بالاتر از 130 گزارش شود، تستهای تکمیلی تر همچون تست تحمل گلوکز به عمل می آید و پس از اثبات دیابت، به درمان آن مبادرت می ورزند.
دکتر خوش نیت تصریح کرد: داروی مجاز در دوران بارداری «انسولین» است و زنان باردار، مجاز به استفاده از قرصهای خوراکی نیستند.در صورتی که زنان باردار پیش از لقاح، قند خون کنترل نشده داشته باشند، احتمال بروز ناهنجاری های جنین در سیستم قلبی و عروقی، عصبی و اسکلتی وجود دارد.
به گفته وی، مادران چاق و ارادی که سابقه فامیلی دیابت در بستگان درجه اول خود دارند و نیز کسانی که سابقه جنین درشت، دوبار سقط و مرده زایی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به دیابت دوران بارداری قرار دارند. به دلیل عوارضی مظیر چاقی، دیابت نوجوانان و عوارض مامایی در حین تولد و پس از آن ضروری است دیابت بارداری خیلی سریع تشخیص داده شود و به طور دقیق درمان گردد.
دتر خوش نیت در خاتمه خاطرنشان کرد: علت دیابت در دوران بارداری ، ناشی از یک نارسایی خفبف در لوزالمعده است. در این دوران، هورمون های زیادی ترشح می شوند که ضد انسولین هستند، در صورتی که لوزالمعده مادر نتواند به مقدار زیاد انسولین ترشح کند، قند خون افزایش می یابد.
دوشنبه 4 خرداد 1383-4ربیع الثانی 1425-شماره2388
دیابت و آلزایمر
محققان مرکز طب دانشگاه «راشل» در شیکاگو با مطالعه بیش از 800 نفر در یک دوره پنج ساله به این نتیجه رسیدند که ابتلا به دیابت خطر بروز آلزایمر را تا 65 درصد افزایش می دهد. متخصصان انگلیسی اعلام کردند که برای شناسایی نحوه ارتباط میان دیابت و افزایش خطر بروز آلزایمر مطالعات بیستری باید انجام گیرد.
در طول این پژوهش ها 151 بیمار مبتلا به آلزایمر شناسایی شدند که از این میان 31نفر به دیابت مبتلا بودند.
به گفته این محققان ابتلا به دیابت با افت فعالیت برخی از سیستم های درکی مغز رابطه مستقیم دارد. همچنین همزمان با سایر حالت ها فشار خون بالا و کلسترول خون بالا از فاکتورهای اصلی افزایش احتمال بروز آلزایمر محسوب می شوند.
گرد آورنده:الهام زمانیان
نشانه ها و تشخیص های دیابت نوع 1
نشانه ها، علائم دیابت نوع یک با افزایش مقدار گلوکز در خون ارتباط دارد، یک شرایطی، که منجر به هیپرگلیسمی می شود. بیشتر افرادی که دچار دیابت نوع یک هستند نشانه هایی دارند که آنفا را مجبور می کند توجهات پزشکی را جستجو کنند.
معمولترین نشانه های دیابت نوع یک مثال:
افزایش ادرار
افزایش تشنگی
از دست دادن وزن علی رغم افزایش اشتها
نشانه های دیگر شامل خستگی افزایش مستعد ابتلا به عفونتها
چگونه دیابت نوع یک را تشخیص دهیم؟
بیشترین افرادی که دچار دیابت نوع یک هستند تشخیص داده می شوند با پیشرفت نشانه ها در یک ماه. با عنوان نمونه زمانیکه نشانه ها مبهم می شوند، ان ممکن است طول بکشد در تشخیص دیابت نوع یک. آزمایش برای دیابت مثال نمونه خون و نشانه های جاری و اندازه گیری سطح گلوکز (قند) خون.
آزمایشهایی که برای تشحیص دیابت نوع یک در دسترس هستند شامل:
گلوکز خون رندوم.
در آزمایش گلوکز رندوم، یک نشانه ای در خون میتواند مشخص شود و آزمایش شود در آن زمان. بر طبق نظریه انجمن دیابت آمریکا، سطح رندوم گلوکز بیشتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر که اشکار شده در دیابت زمانیکه به نشانه های معمول در دیابت کمک می کند.
قند خون ناشتا
در آزمایش قند خون، ناشتا، یک نمونه ای از خون بدست امده به دنبال یک دوره نخوردن و ننوشیدن (به جز آب) برای حداقل هشت ساعت. خون معمولاً در صبح زودتر نشان داده می شود، قبل از صبحانه. بر طبق نظریه انجمن دیابت آمریکا، سطح کلوگز ناشتا خون 126 میلی گرم بر دسی لیتر یا بیشتر از دو موقعیت مشخص شده در دیابت.
سطح گلوکز ناشتا خون معمولترین آزمایشی است که استفاده میشود برای تشخیص دیابت تست تحمل گلوکز بعد از خوردن (OGTT) تست تحمل گلوکز خوراکی.
در طی آزمایش تحمل گلوکز خوراکی در ابتدا قند خون ناشتا مشخص می شود . به فرد پی از نوشیدن یک اشامیدنی شیرین و شیرینی جواب داده می شود. سطح گلوکز خون مشخص می شود هر سی دقیقه برای دو ساعت بعد. سطح گلوکز خون پایین تر از 140 میلی گرم در دسی لیتر در قند 2 ساعته نرمال و طبیعی ملاحظه می شود. سطح گلوکز بیشتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر در قند خون 2 ساعته هست دیابت اجباری.
سطح قند خون بین 200-140 در قند خون 2 ساعته مشخص می کند میزان تحمل گلوکز را. این افراد باید مانیتورینگ شوند و از نظر نشانه های دیابت در آینده بررسی شوند. مشکل دار بودن تست تحمل گلوکز همچنین دیسک فاکتوری (خطری) برای بیماریهای قلبی می باشد.
قند ادرار
اگر سطح گلوکز خون بیشتر از 180 میلی گرم در دسی لیتر بالا رود، گلوکز شروع به انتشار به داخل ادرار می کند. این آزمایش تشخیص برای دیابت نیست، اما اگر قند در ادرار وجود داشته باشد، یک آزمایش قند خون باید انجام شود.
کتون ادرار
کتون هم در ادرار وجود دارد زمانیکه بدون شروع به شکستن یک مقدار افراطی برای تولید انرژی می کند. کتونها مشخص می کنند که مقدار کافی انسولین برای جلوگیری از چاقی، ترک سلولهای چربی وجود ندارد. حضور کتون می تواند یک کشنده جدی زا مشخص کند و استعداد ابتلا به دیابت نوع یک را در افراد.
گلیکوزیتید هموگلوبین
این آمایش خون برای تشخیص دیابت استفاده نمی شود. اما نسبت به اطلاعاتی که می دهد که یک فرد با دیابت قادر است کنترل کند گلوکز خونش را(مؤنث-مذکر)، ان هست یک آزمایش خونی که در همان زمان گرفته می شود. ان به پزشک اطلاعات مهمی خواهد داد که نیاز دارد اندازه گیری شود که چقدر انسولین نیاز دارد تا بگرد و چه رژیمی نیاز دارد تا رعایت کند و دیابت را تحت کنترل نگه دارد اگر امکان داشته باشد.