چکیده:
عفونت کلامیدیا تراکوماتیس سردسته عوامل باکتریال ایجاد کننده STD و شایعترین عامل ایجاد کننده STD بعد از ویروس هرپس سیمپلکس و زگیل تناسلی و همچنین دلیل عمده کوری قابل پیشگیری در جهان است.1 کلامیدیا تراکوماتیس هزینه‌های زیادی را برای سیستم بهداشت و درمان جهت تشخیص، درمان و بازتوانی بیماریهای ناشی از خود به بار می‌آورد. طبق نظر سازمان جهانی بهداشت 90 میلیون عفونت کلامیدیایی سالانه در سطح جهان اتفاق می‌افتد2. این عفونتها اغلب فاقد علامت هستند.
حدود 80-70 درصد زنان و 50 درصد مردان هیچ یک از نشانه‌های عفونت را ندارند. عمده عفونتهای زنان از روی سکلهای آن همچون بیماریهای التهابی لگنی (PID)، نازائی و حاملگی نابجا شناخته می‌شود.3
اولین قدم در کنترل این عفونت شناخت وضعیت کنونی این عفونت در جامعه است.
50 -10 میلی‌لیتر اولین ادرار صبحگاهی از هر یک از افراد مورد مطالعه گرفته شد و پرسشنامه های مربوطه تکمیل شد. PCR بر روی این نمونه‌ها وجود 3 نمونه مثبت در گروه زندانیان و یک مورد در مراجعه کنندگان به آزمایشگاه بوعلی تهران را نشان داد.
در نتیجه در مجموع حدود 0.7% نمونه های مراجعه کنندگان به آزمایشگاه بوعلی تهران مثبت بودند %CI= 0<><2.82%),(1 of="" 140)="">
. مطالعه ما چندین محدودیت نیز دارد تعداد کم نمونه‌ها یکی از این محدودیتهاست.
کلید واژگان فارسی: کلامیدیا تراکوماتیس- میزان شیوع - واکنش زنجیرهای پلیمراز- یورتریت- مردان
مقدمه
امروزه نحوه برخورد با STD تفاوت کرده است. بکارگیری اصطلاح STI به جای STD در بسیاری از مقالات نمادی از این تغییر نگرش می‌باشددر بسیاری از موارد این عفونتها خصوصاً در مراحل اولیه فاقد علامت می‌باشند و همین گروه نیز هستند که عامل اصلی شیوع این عفونتها در جامعه هستند در بعضی موارد وقتیکه این عفونتها رخ دهد عوارض جانبی آنها علیرغم درمان اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.بطورمثال به دنبال یک مورد PID در یک خانم احتمال وقوع Tubal infertility حدود 11% است.
عفونت کلامیدیا تراکوماتیس سردسته عوامل باکتریال ایجاد کننده STD و شایعترین عامل ایجاد کننده STD بعد از ویروس هرپس سیمپلکس و زگیل تناسلی و همچنین دلیل عمده کوری قابل پیشگیری در جهان است1.
کلامیدیا تراکوماتیس هزینه‌های زیادی را برای سیستم بهداشت و درمان جهت تشخیص، درمان و بازتوانی بیماریهای ناشی از خود به بار می‌آورد. طبق نظر سازمان جهانی بهداشت 90 میلیون عفونت کلامیدیایی سالانه در سطح جهان اتفاق می‌افتد2. حدود 80-70 درصد زنان و 50 درصد مردان هیچ یک از نشانه‌های عفونت را ندارند
عمده عفونتهای زنان از روی سکلهای آن همچون بیماریهای التهابی لگنی (PID)، نازائی و حاملگی نابجا شناخته می‌شود.3وجود یک برنامه مدون از نظر شناخت وضعیت این عامل بیماریزا در سطح گروههای مختلف اجتماعی، شناخت
عوامل خطر مستعد کننده به این عفونت و برنامه‌ریزی جهت انجام برنامه‌های غربالگری می‌تواند باعث کاهش بار این بیماری در جامعه ما نیز گردد.
اولین قدم در کنترل این عفونت شناخت وضعیت کنونی این عفونت در جامعه است. پژوهشکده فناوریهای نوین علوم پزشکی جهاد دانشگاهی ابن‌سینا در یک پروژه کشوری قصد دارد وضعیت اپیدمیولوژیک این عفونت در جامعه را مشخص نماید.ابتدا شیوع این عفونت در جمعیت زنان مراجعه کننده به کلینیک‌های بیماریهای زنان مورد بررسی قرار گرفت. در راستای این پروژه بر آن شدیم میزان شیوع عفونت را در گروه زندانیان مرد بررسی نمائیم.
نتایج این بررسیها می‌تواند منجر به پیشنهاد یک برنامه اجرائی جهت غربالگری از نظر عفونت کلامیدیایی گردد.
مطالعات میزان شیوع عفونت کلامیدیا تراکوماتیس
الف- جهان
عمده عفونتهای تناسلی کلامیدیا تراکوماتیس در کشورهای در حال توسعه جهان وجود دارد که دلیل آن نوع رفتارهایی است که آنها را در معرض ابتلاء به این عفونت قرار می‌دهد. دلایل دیگر آن میزان کم امکانات بهداشتی در دسترس و عدم توجه سیستم بهداشتی به این موضوع و تجمع عمده جمعیت جهان در این مناطق می‌باشد.
بیشتر میزان شیوع در آفریقا (Sub Saharan) و کمترین میزان در آسیای شرقی و منطقه پاسیفیک است (جدول 1)
اظهارنظر در مورد شیوع عفونت تناسلی کلامیدیا تراکوماتیس ساده نیست زیرا :
اولاً در بیشتر مناطق دنیا سیستم دقیق ثبت موارد بیماری وجود ندارد.
ثانیاً یافته‌ها با روشهای مختلفی بدست آمده است در نتیجه نتایج مطالعات مختلف جهت تفسیر, باید متاآنالیز گردد.
ثالثاً اکثر مطالعات بر روی صورت گرفته است و اطلاعات در مورد کل جمعیت کمتر در اختیار است.
نکته دیگری که شاید اهمیت آن بیش از سایر عوامل یاد شده باشد رویکرد سندرمی سیستم بهداشت و درمان در برخورد با عفونتهای تناسلی از جمله کلامیدیا تراکوماتیس در بسیاری از نقاط جهان که سرانه بهداشت پائینی دارند می‌باشد. در این مناطق درمان براساس علائم و نشانه‌ها همچون وجود ترشح و دیزوری صورت می‌گیرد و تشخیص دقیق عامل ایجاد کننده سندرمها کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.