خلاصه:
مایک زنجیره تامین چند مرحله ای تولید و توزیع مرتبط با تقاضای تصادفی را پیشنهاد نموده ایم و برای محاسبه اینکه در کجا تجزیه موجودی ها (که موجودی استراتژیک نامیده می شود) صورت گیرد ، یک مسئله بهینه سازی را فرمولبندی نموده ایم . در کل زنجیره تامین با یک محدودیت سرویس جهت ارضای تقاضای مشتری و حداقل نمودن هزینه های نگهداری موجودی مواجه هستیم . توزیع تقاضا را نرمال فرض نموده و مدت تحویل هر مرحل را مشخص و قطعی فرض می کنیم.
از هزینه های اضافی در هر مرحله مطالع هستیم و هیچ محدودیت ظرفیتی در زنجیره تامین وجود ندارد و هر مرحله یک زمان خدمت و سرویس را مشخص می نماید . در نهایت هر مرحله با یک سیاست پایه ای ذخیره ، کنترل می گردد و آن این است که در هر مرحله از هر دوره سفارشهای آن دوره با تقاضایش برابر است.
1. مقدمه :
یک اصل ضروری برای مدیریت زنجیره تامین آنست که یک دیدگاهی مبتنی بر اصول از زنجیرتامین برای موجودی های با اهمیت بواسطه ارتباط وهماهنگی بهتردرسرتاسرزنجیره تامین بوجود آورد. یک مجموعه از این موجودی ها بواسطه استراتژی هماهنگ ذخیره های انباشته جهت مقابله با تغییرات حاصل می گردد. وقتی که هر مرحله از یک فرآیند تولید یا توزیع بطور مستقل ذخیره اطمینان خودش را محاسبه می کند ، یک زنجیره تامین مبتنی بر اصول می تواند بعضی از زیر بهینه های محلی که حاصل می گردد را دفع کند. ما تحقیقات مداوم جهت بهبود ابزارها و اصول عمومی جهت محاسبه ذخیره های اطمینان درزنجیره تامین را توضیح می دهیم. بطور ویژه محاسبه موجودهای ذخیره اطمینان تحت شرایط تقاضای غیر قطعی در زنجیره تامین را شرح می دهیم. در بخش 2 مدلی را برای ساده ترین زنجیره تامین، خط مرحله ای فرمولبندی می کنیم و یک روند حل برای یافتن ذخیره اطمینان بهینه را نشان می دهیم . دربخش 3 مدل Simpson را برای زنجیره های تامین چند مرحله ای عمومی ( شبکه های توزیع و مونتاژ) توسعه داده و در بخش 4 با یک گزارش وضعیتی برروی این پروژه تحقیقاتی آشنا می شویم. ما مدل را بطور عادی و در دو ناحیه صنعتی تست نموده و بطو خلاصه پیشرفت مطالعات در این بخش را بررسی می کنیم . کار مربوطه به محاسبه نیازهای موجودی برای یک زنجیره تامین توسط Graves, Billington, lee انجام گرفته است. این مقاله به دلیل نوع کاربرد مدل ، تفاوت عمده ای از کارهای دیگر دارد و بر تعیین موجودی های استراتژیک سطح بالاتر جریان در زنجیره تامین از سطح پائین تر متمرکز شده است. در مقابل Billington, lee موجودی مورد نیاز در هر مرحله را برای حداقل نمودن هزینه کل موجودی ها محاسبه نموده اند و Graves ذخیره اطمینان یک زنجیره تامین که با برنامه ریزی نیازهای پویا مرتبط است را محاسبه نموده است.
2. خط مرحله ای :
در ابتدا مدل Simpson را برای سیستم تولیدی مرحله ای مرور داده و سپس یک روند حل را ارائه می دهیم. در بخش 1.2 فرضیات مدل، فرمولبندی و نکات مورد نیاز در کل مقاله را شرح می دهیم و در بخش 2.2 چگونگی حل مسئله بوسیله برنامه ریزی پویا تشریح می گردد.
1.2 فرضیات مدل :
ما یک سیستم مرحله ای را با N مرحله درنظرمی گیریم که مرحلهi یک مرحله نیاز یا تامین کننده ای برای مرحله 1+i می باشد N-1) و ( i=1,2,3... از این رو مرحله 1 مرحله مواد خام است و هیچ تامین کننده ای وجود ندارد و مرحله N ، گره موجودی کالای تمام شده می باشد و مرحله ای است که تقاضای مشتری برآورده شده است.
مرحله یک عملیات ، فرآیندی مهم در زنجیره تامین محسوب می گردد. بطور معمول یک مرحله تولید ، یک زیرمونتاژ یا یک محموله ازکالای تکمیلی ازیک انبار منطقه ای به مراکز توزیع مشتری ها را نشان می دهد. تنها نیاز برای انتخاب مرحله این است که فرآیند جریان ویژگی های واقعی زنجیره تامین را منعکس نماید . مدل بطور ماهرانه می تواند تدوین گردد اما نباید هیچ شکافی در چگونگی تولید محصول بین مراحل مختلف وجود داشته باشد. فرض می کنیم که تقاضای هر پریود یک متعیر تصادفی نرمال و مستقل با میانگین μ و انحراف استاندارد σ است این مورد تنها منبع عدم اطمینان در مدل تلقی می گردد. برای مرحله i زمان تحویل ( تاخیر) تولید Ti را دانسته و آن را قطعی فرض می کنیم و هزینه نگهداری کالا (hi) را معلوم فرض می کنیم و هیچ محدویت سرمایه ای در زنجیره تامین در نظر گرفته نمی شود . هر مرحله یک زمان سرویس (si) را بیان می دارد و فرض می کنیم که در مرحله N ، کالای تکمیلی یا خدمت بصورت فوری به مصرف کننده نهائی تحویل می شود و داریم SN.= 0.
اما برای مراحل دیگر زمانهای سرویس متغیرهای تصمیم گیری جهت بهینه سازی مدل می باشد. بطور مثال Si = 3 می گوید که وقتی یک سفارش در مرحله i و زمان t قرارداد مرحله i سفارش را در زمان t+3 ارضا خواهد نمود. در نهایت هر مرحله با یک سیاست کنترل پایه ای ذخیره عمل می کند که در هر پریود و هر مرحله مشاهدات تقاضای جاری مشتری در مرحله Nو و سفارشات یک مقدار با جایگزینی دوباره تقاضای دوره فعلی برابر است. به منظور محاسبه سطح ذخیره پایه برای یک مرحله ما فرض می کنیم که آن مرحله با یک سطح سرویس در ارتباط است و درصد زمان مشخصی که زمان سرویس را تعیین می کند از موجودی مشتق می شود. ما تلاش نمی نمائیم تا هر وقت که تقاضا از حداکثر سطح فراتر می رود و زمان سرویس تضمینی نقص می گردد مسئله را مدل بندی نمائیم . در نتیجه ذخیره های پایه را کافی فرض می کنیم، همانطوری که تقاضا در محدوده صنعتی توسط یک سطح سرویس مطلوب تعیین می شود. برای مثال اگر سطح سرویس 95% است فرض می کنیم که ذخیره های پایه برای پوشش دادن به حداکثر تقاضایی برابر با 95 صدم توزیع تقاضا در هر پریود (t) کافی است. در نتیجه برای مجموع ذخیره های پایه فرض می کنیم حداکثر تقاضا در پریود t برابر است با :