دانلود تحقیق ساختار زمین

پیش درآمد

  از حدود سال 1960 ظهور تئوری صفحات تکتونیک باعث شروع انقلابی در علوم زمین گردید.

تا به امروز این تئوری توسط دانشمندان بانِگری تکمیل گردیده است و اکنون بسیار بهتر می توان فهمید که سیاره ما چگونه تحت تأثیر، تکتونیک صفحات شکل گرفته است.

   اکنون ما می دانیم که چه به صورت مستقیم و غیر مستقیم صفحات تکتونیک بر روی  تقریباً تمامی ساختارهای زمین شناسی، در گذشته و در حال تأثیرگذار می باشند.

براستی این عقیده که کل سطح زمین با حرکتی پیوسته کاملاً متحول گردیده است دیدگاه ما را نسبت به جهان کاملاً تغییر داد.

  نتایج نیروهای صفحات تکتونیک برای مردم بسیار سودمند بوده و از طریق یک زلزله یا آتشفشان کوچک و بی خطر و یا زنجیره های انفجارات می توان سر منشا بسیار قوی انرژی را شناسائی کرد.

   ما هیچ گونه کنترلی بر روی تغییرات صفحات تکتونیک نداریم، ما دانش یادگیری از آنها را داریم، هر چه ما بیشتر درباره صفحات تکتونیک بدانیم ارزش زیبایی و عظمت زمینی را که روی آن زندگی می کنیم بهتر می دانیم؛ همانگونه که اتفاقات شدید نمایشگر قدرت مهیب زمین می باشد.

  این جزوه آشنائی مقدماتی با صفحات تکتونیک را به دست می دهد با تقدیر از اطلاعات مشروح و تصویر This Dynamic Planet و نقشه منتشر شده توسط اداره زمین شناسی و نقشه برداری آمریکا VJGS و انستیتو اسمیت سونیون.

 این جزوه برخی از افراد و اکتشافات را آشکارتر می سازد و پیشنهاداتی را که به تکامل علوم منجر می گردد، تکمیل می نماید.

  به طور کلی تئوری اساسی صفحات تکتونیک پذیرفته شده است، اما بسیاری از تصورات دانشمندان هنوز در حال رشد و تکامل می باشد.

انقلاب به وجود آمده توسط تئوری تکتونیک هنوز به پایان نرسیده است.

برخی سؤالات پاسخ داده نشده:

  صفحات تکتونیک به صورت توده های اتفاقی یا سرگردان بر روی زمین نیستند، آنها توسط نیروهایی که هنوز پیدا نشده‌اند رانده می‌شوند.

دانشمندان به صورت دقیق نمی‌توانند این نیروها را شرح دهند، بیشتر آنها اعتقاد دارند با نیروهای سطحی که صفحات لیتوسفریک را می‌رانند با نیورهای نشأت گرفته از اعماق زمین، همراه می باشند.

چه چیزی صفحات را می راند؟

  با توجه به زلزله و دیگر شواهد مورد بررسی و تجربه های آزمایشگاهی، دانشمندان عموماً با نظریه هری‌هس موافق می‌باشند.

   بر منبای این نظریه نیروهای جابجا کننده صفحات زمین بر اثر انتقال آهسته حرارت و نرم شدن لایه های سخت زیرین، به وجود می آیند.

  این ایده ابتدا در سال 1930 توسط (آرتورهلمز) زمین شناس انگلیسی مورد تأمل قرار گرفت.

اندیشه هری‌هس در باب گستش کف دریاها تحت تأثیر او قرار گرفت.

 هلمز می اندیشید که همچون ریسمان یک خط انتقال، پوشش زمین با حرکتی گردشی، قارَه‌ها را حمل می‌نماید.

   به هر حال هنگامی که (وگنر) به نظریه قارّه های توده ای دست یافت، هنوز اکثر دانشمندان اعتقاد داشتند زمین جسمی کاملاً جامد و کاملاً بدون حرکت می باشد.

اکنون ما اطلاعات بیشتری داریم.

زمانی (توز و ویلسون) در سال 1968 با زبانی رسا شرح داد: «زمین نه تنها پیکره‌ای بی جان و فاقد اثر نمی باشند، بلکه جسمی است جاندار» هر دو چهره زمین و تقابل آنها در حرکت می‌باشند.

   بالاتر از صفحات لیتوسفریک در برخی اعمال پوشش، ناتمام و گداخته می باشند و می توانند ادامه و نفوذ یابند.

این حرکت هرچند به آرامی اما در زمان های طولانی باعث به وجود آمدن نیروهای پایدار می‌گردد.

به عنوان مثال یک فلز سخت مانند فولاد در اثر حرارت و فشار نرم شده و به اشکال گوناگونی در می آید.

به همین شکل قطعات سخت و محکم سنگ در اعماق لایه ها میلیون ها سال است که تحت تاثیر حرارت و فشار درون زمین می باشند.

 سمت چپ تصویری مفهومی از حرکت گردشی قطعات لایه ها.

پائین تر از عمق 700 کیلومتر، تخته سنگ های پائین رفته، شروع به نرم شدن کرده و شکل خود را از دست می دهند.

پائین- نقشه اجمالی از حرکت چرخشی قطعات که معمولا در آب یا سوپ جوشان دیده می شوند با وجود تفاوت بسیار زیاد از نظر ابعاد و شعاع چرخش قطعات، به هر حال این تشابه وجود دارد.

  باور کلی این است که صخره های متحرک که پائین تر از صفحات سخت قرار دارند در مسیری دایره وار که مثل یک ظرف در حال جوشیدن از سوپ غلیظ است حرکت می‌کنند.

   سوپ داغ شده بالا می آید به سطح، پخش می وشد و شروع به سرد شدن می نماید و دوباره به پائین ظرف، جائی که مجدداً داغ شده و بالا می آید رود می رود.

  چرخه تکرار می شود دوباره و دوباره تا جایی که آشکار می گردد که دانشمندان، چه چیزی را کانون کنوکسیون یا چرخه کنوکسیون می نامند.

  هنگامی که چرخه کنکسیون را به راحتی می توان از طریق یک ظرف سوپ شرح داد، ایده‌ای مشابه که مرتبط با تکانه های داخلی زمین می باشد را بسیار به سختی می توان درک کرد.

   اگرچه ما می دانیم حرکت کنوکسیونی در زمین بسیار بسیار کندتر از ظرف سوپ جوشان می باشد ولی بسیاری از سئوالات بی پاسخ آشکار می گردند‍: چه تعداد کانون کنوکسیونی وجود دارد؟

آنها از کجا و چگونه سرچشمه می گیرند؟

ساختار آنها به چه شکل است؟

   کنوکسیون به وجود نمی آید مگر با وجود منبع حرارت.

حرارت درونی زمین از دو منبع اصلی سرچشمه می گیرد: فروپاشی رادیواکتیو و باقی مانده گرمای نخستین.

   فروپاشی رادیو اکتیو چرخه ناگزیری است که از «ساعت ایزتوپی» به کار رفته برای تعیین عمر سنگها نشأت می گیرد.

کاهش جرم هسته یک ایزوتوپ که باعث به وجود آمدن ایزوتوپ جدید می گردد.

فروپاشی رادیواکتیو یک اتفاق طبیعی در عناصر شیمیایی می باشد.

اغلب به طور قابل ملاحظه اورانیم، توریم، پتاسیم، در قالب حرارت انرژی آزاد می سازند که به آهستگی به سمت سطح زمین حرکت می‌کند باقی مانده حرارت انرژی گرانشی است که هنگام شکل گیری زمین به جا مانده است.

در 6/4 میلیون سال پیش از طریق «جذب شدن به یکدیگر» و فشرده شدن تمامی آثار هستی.

اینکه چرا و چگونه فرار حرکت مرکزی زمین بر منطقه ای معین متمرکز می شود که قانون کنوکسیون را به وجود می آورد بدل به رازی گشته است.

  تا سال 1990 توضیحات غالب درباره اینکه چه چیزی صفحات تکتونیک را حرکت می دهد بر کنوکسیون پوشش تأکید داشت و بیشتر دانشمندان علوم زمینی اعتقاد داشتند که گسترش کف دریاها مکانیزم اولیه بوده است.

مواد غلیظ و سرد در حرکت کنوکسیونی به پائین می روند و مواد گرمتر و سبکتر به دلیل جاذبه بالا می آیند، این حرکت بخشی، اساسی کنوکسیونی را تشکیل می دهد.

علاوه بر نیروهای کنوکسیونی برخی زمین شناسان استدلال می نمایند که دخول ماگما به گرده های در حال گسترش نیروهای جدیدی را (فشار گرده‌ای نامیده می شوند) برای راندن و تثبیت حرکت صفحات به وجود می آورد.

از این قرار حرکت قاره ها به عنوان مورد دوم مورد رسیدگی قرار می گیرد.

یک نتیجه منطقی و بسیار مهم از گسترش کفی دریاها در سال های اخیر در پدیده جزر و مد تغییراتی ایجاد شده.

اغلب دانشمندان اکنون عقیده دارند که نیروهای به وجود آورنده حرکت قاره ها بسیار مهم تر از گشترش کف دریاها می باشند.

پرفسور «سیااویدا» (دانشگاه توکیوی ژاپن) که یک دانشمند با تجربه و مشهور در زمینه تکتونیک صفحات می باشد در یک گردهمایی بزرگ علمی درباره پدیده دور شدن قارّه‌ها در ژوئن 1994 از این نکات حساس نتیجه می گیرد.

که «فرورانش نقش بسیار با اهمیت تری را نسبت به گسترش کف دریاها» در شکل دادن به چهره کره زمین «و مکانیزم حرکت صفحات تکتونیک» ایفا می‌کند.

نیروی جاذبه هماهنگی حرکت مذاب سرد و متراکم از قطعات سنگی را به درون منطقه فرورانش (نامیده می شود «فشار سنگی») کنترل می‌کند.

کشیدن مابقی صفحات در امتداد خود اکنون به عنوان نیروی ایجاد کننده تکتونیک صفحات به شمار می رود.

ما می دانیم نیروهای تأثیر گذار در اعماق زمین حرکت صفحات را ایجاد می نماید، اما احتمالاً ما هیچ گاه به طور کامل جزئیات آنرا نخواهیم شناخت.

در زمان حال هیچ یک از مکانیزم های پیشنهادی توانایی تشریح تمامی جزئیات حرکت صفحات را ندارد، زیرا که این نیروها در اعماق دور دست قرار دارند هیچ مکانیزمی نمی توانند بدور از شبهات آزمایش گردیده تأئید نمود.

عملاً صفحات تکتونیک در گذشته حرکت داشته (بدون در نظر گرفتن مباحثات بحث شده) و اکنون نیز حرکت داده می شوند، اما برای جزئیات چرایی و چگونگی حرکت صفحات تکتونیک دانشمند تا آینده دور در مبارزه خواهند بود.

زمین در منظومه ما بی نظیر است شاید به این دلیل که هنوز فعالیت های آتشفشانی و تکتونیکی در آن ادامه دارد، همین طور سیاره ما بسیار زنده است ولی ظاهراً سیارات دیگر مدت ها است که دچار وقفه شده‌اند.

فعالیت های آتشفشانی باعث ایجاد یک منبع حرارتی داخلی و گریز مایعات بر اثر حرارت موجب حرکت تکتونیکی صفحات می گردد.

هنگامی که آتشفشانها نقش مهمی را در تاریخ نزدیک مریخ بازی می کنند، ماه و احتمالاً عطارد و ابعاد کوچکتر آنها نسبت به زمین باعث رفع شدن بسیار سریع تر حرارت داخلی می گردد.

آنها کره هایی بدون فعالیت طی چند میلیارد سال اخیر می باشند ناهید شاید هنوز فعال باشد اما دلایل آن زیر سئوال می باشد.

در سال 1979 سفینه فضایی کاوشگر ناهید مقدار قابل ملاحظه ای گوگرد را در جو بالایی ناهید شناسائی کرد اما سطح گوگرد چند سال اخیر کاهش پیدا کرد.

از این مشاهده می توان تخمیی زد که مقدار بالای گوگرد در سال 1979 شاید به دلیل وقوع رخدادی و احتمالاً آتشفشان بوده است.

در سال 1990 تصاویر رادیویی مربوط به سفینه فضایی ماژلان تصاویر اثر گذاری، از شواهد آتشفشانی و دره های عمیق و طولانی مشابه از نظر ابعادی و ظاهری با تکتونیک اقیانوسی در کره زمینی را به ثبت رسانید.

چپ: تصویر کامپیوتری از گودال آلونیان.

B5 : فضاپیمای ویجر تاجهای آتشفشانی بسیاری را که صدها کیلومتر از سطح آیو به هوا برخواسته بودند، مشاهده نمود.

آیو یکی از ماه های زهره میباشد که از نظر ابعاد در حدود ماه ما می باشد.

دانشمندان می اندیشند که ممکن است دریاچه های بزرگ پر از گوگرد مایع در آیو وجود داشته باشد که احتمالاً توسط نیروی جاذبه بین زهره و آیو و جزر و مد حاصل از آن حرارت می گیرد.

نیروی چرخشی بوجود آمده از جزر و مد مشابه ممکن است جهت ایجاد کنوکسیون بر روی آیو کافی باشد ولی هنووز هیچ کس به درستی اثرات سطح شکل گرفته از چنین کنوکسیونی را تشخیص نداده است.

B6 : سطح گانی مد ماه دیگر زهره که ابعادی مشابه سیاره تیر دارد، به سطوح زیادی که همچون قطعات می باشند توسط فرورفتگی هایی تقسیم شده است.

این سطوح ارائه کننده «فسیل» و صفحات تکتونیک می باشد، فعال بوده شکل می گیرند و هنوز بی جواب مانده‌اند.

بررسی این موضوع که تکتونیک صفحات در گانی مد چگونه رخ می دهد با جستجو برای شواهد اقیانوس های عمیق در زیر لایه های یخی سطحی پیوند خورده است.

چنین حجمی از آب اگر وجود داشته باشد، می تواند سهمی در ایجاد کنوکیسون داخل داشته باشد.

B7 : تاج آتشفانی از دی اکسید گوگرد (SO2) گاز به بالا می رود، تا حدود 150 کیلومتر از سطح «آیو».

این تصویر کامپیوتری به صورت زنده توسط فضاپیمای ویجر 2 در تاریخ چهارم مارس 1979 (با تشکر از نارسا به جهت تصویر) گرفته شده است.

حرارت از دست رونده موضوع حساسی در فعالیت تکتونیکی یک سیاره می باشد.

ابعاد یک عامل تعیین کننده می باشد: (احجام بزرگتر حرارت را به کندی از دست می دهند و برای مدت های طولانی فعال می مانند.

عامل بعدی «نوع ساخت» که به توانایی کنوکسیون در یک کره فضایی تأثیر می گذارد).

برای مثال درون مملو از مایع ماننده «گانی مد» بسیار بیشتر آمادگی برای تکتونیک دارد تا کراتی که داخل سنگی دارند مانند: ماه، زهره، مریخ و تیر.

مقدار «رادیواکتیویتی» در ساخت فعلی سیارات باعث افزایش «کنوکسیون» داخلی می گردد به دلیل اینکه تلاشی هسته‌ای باعث ایجاد حرارت می گردد.

به طور آشکار، درون ماه، تیر و مریخ صلب تر از آنند که حرارت درونی آنها باعث چرخه انرژی و حرکت صفحات تکتونیک می گردد.

B8 : احتمالاً زمین هم حرارت داخلی زیادی را از دست خواهد داد تا کنوکسیون متوقف گردد.

آنگاه زمین لرزه و فعالیت های آتشفشانی متوقف خواهند گردید.

کوه های جدیدی به وجود نخواهند آمد و چرخه زمین شناسی، ساخته شدن کوه ها، فرسایش، رسوب گذاری و به وجود آمدن خاک، گیسخته شدن رو به کاهش می گذارد.

اینکه دقیقاً کره زمینی کی سرد شده و آرام گرفته است و به شکلی سطح خود را تغییر خواهد داد و آب و هوای کره ما قابل سکونت خواهد ماند هیچ کس نمی داند.

خوبشختانه این تغییرات تا میلیاردها سال دیگر پیش نخواهد آمد.

در اصطلاح زمین شناسی، صفحه (Plate) به معنی تخته سنگی بزرگ و جامد از سنگ می‌باشد.

کلمه تکتونیک (tec tonics) از ریشه یونانی به معنی ساختن نشأت می گیرد.

قرار دادن این دو کلمه در کنار یکدیگر اصطلاح (Plate techtonics) را به وجود می آورد که نشان می دهد چگونه سطح زمین از کنار هم قرار گرفتن صفحات شکل گرفته است.

نظریه تکتونیک صفحات (Theoory ot plate techtonics) شرح می دهد که خارجی ترین لایه زمینی تقیسیم شده به یک دو جین و یا تعداد بیشتری از صفحات کوچک و بزرگ که با حرارت نسبت به یکدیگر همدیگر را می رانند و هر کدام حرارت بیشتری دارد متحرک تر است.

پیش از ارائه نظریه تکتونیک صفحات به هر شکل، برخی از مردم باور داشتند قاره ها به شکل امروز قطعات جداگانه ای بوده اند از خشکی های زمین که پیش از آن نیز وجود داشته‌اند.

(ابرقارّه‌ها- Super continents) تصویر پائینی نقاط شکست ابر قاره Pangea (به معنی تمام خشکیها در زبان یونانی) را نشان می دهد که در تئوری قاره های شناور شکل یافت که خود زمینه‌ای برای نظریه تکتونیک صفحات بود.

با در نظر گرفتن نظریه قاره های شناور، ابر قاره Pangea شروع به کشش نمود (در حدود 200 تا )225 میلیون سال پیش احتمالاً به قطعاتی تقسیم شد که ما امروز به شکل قاره ها می شناسیم.

صفحات تکتونیک، نظریه نسبتاً جدیدی در دیدگاه های علمی است که حدود 30 سال پیش ارائه گردید و اما انقلابی در دانسته های ما نسبت به سیاره ای که بر روی آن ایجاد می کنیم بوجود آورد.

این نظریه باعث پیوستگی ما بین شاخه های علوم مرتبط با زمین از Plaentology (علم مرتبط با فسیلها) تا Seismology (علوم مرتبط با زلزله) گردید.

این نظر باعث پاسخ دادن به سئوالاتی گردید که ذهن دانشمندان قرن ها به آنها معطوف بود.

مثلاً چرا آتشفشان ها و زلزله ها تنها در نقاط خاصی از جهان به وقوع می‌پیوندند و چگونه و چرا رشته کوه هایی مانند آلپ و هیمالیا به وجود آمده‌اند؟

چرا زمین بدین شکل، بدون توقف در حرکت می باشد؟

چه چیزی باعث می گردد زمین شدیداً تکان بخورد، آتشفشان ها فوران کرده منفجر گردیده و کوه های بدین بلندی به وجود آیند؟

دانشمندان، فلاسفه و نظریه پردازها برای قرن ها است که با این سئوالات مواجه می باشند.

تا سال 1700 اکثر اروپائی‌ها فکر می کردند که یک عامل مقدس باعث فرم گرفته سطح زمین بوده است.

این شکل از اندیشه به عنوان «حادثه انگاری» شناخته شد و بود اما زمین شناسی و علم مربوط به زمین بدین صورت شکل می گیرد که تمامی تغییرات زمین بر پایه حوادث پیوسته به وجود آمده‌اند.

به هر شکل در اواسط قرن 19 «حادثه نگاری» به «یک شکل نمائی» منجر گردید که روشی بود حول محور «یکی بودن عامل اصلی» که در سال 1785 توسط زمین شناس اسکاتلندی، جیمز هوتون.

James Hutlon پیشنهاد گردید.

این قواعد به طور کلی بدین شکل شرح می دهد: وضعیت کنونی راه حل کشف گذشته می باشد.

تمامی این دیدگاه ها بر این فرض است که تمامی نیروها و چرخه های زمینی … شکل می گیرند به صورت حوادث ….

که امروزه روی زمین به وقوع می پیوندند بر و در گذشته به همین شکل رخ می داده‌اند.

این گمان که قاره ها در زمان های گذشته به صورت امروز در وضعیت خود مستقر نبوده‌اند، سال ها پیش از قرن بیستم حدس زده شده بود.

این حدس یعنی جابجائی قاره ها در سال 1596 توسط نقشه کش آلمانی آبراهام ا‏‎رتیلیوس (Abrahan Ortelius) در کتابش جغرافیای تیزااوروس (Thesaurus) شرح داده شده بود.

ارتیلیوس حدس زد که «آمریکا با چرخش از ‎آفریقا و اروپا دور شد و توسط زمین لرزه و طغیان های دیگر» و در جای دیگر اظهار داشت «اثرات گسیختگی آشکار می‌گردد از خود قاره ها، اگر یک نفر ساحل های نقشه سه قاره با دقت به یکدیگر بچسباند متوجه این موضوع می گردد».

ایده ارتلئوس مجدداً در قرن 19 مطرح گردید.

به هر شکل این ایده در سال 1912 به شکل یک نظریه کامل علمی که حرت قاره ها را مطرح می‌کند به نام «حرکت قاره‌ای» توسط اخترشناس 32 ساله آلمانی و اگز طرح گردید.

او تشریح کرد که حدود 200 میلیون سال پیش ابر قاره پانگه‌آ شروع به قطعه قطعه شدن نمود.

الکساندر دوترایت پرفسور زمین شناس دانشگاه ژهانسببورگ و یکی از حامیان عملی و اگز حدس زد که پانگه‌آ ابتدا به دو قاره عظیم تقسیم گردیده است.

لاو اوراسیا (laurasia) در نیمکره شمالی و گاندوانالند (Gand wana land) در نیمکره جنوبی.

«لاووراسیا» و «گاندوانالند» شروع به تقیسمات بعدی کرده تا به امروز قاره های کوچکتری تبدیل گشته اند.

در سال 1958 یک جغرافیدان به نام آنیتونیو اشنایدر بلیگرینی (Antonio snider Pelkgrini) این دو نقشه را ساخت تا برداشت خود را نشان دهد که:‍ چگونه قاره های آمریکا و آفریقا ابتدا به هم چسبیده بوده‌اند و بعدها جدا شده‌اند.

تئوری واگز پایه گذاری شده بود بر این که چگونه قاره های آمریکای جنوبی و ‏آفریقا جدا گردیده‌اند و این موضوع ابتدا توسط ابراهام ارتلئوس (Abrahan Ortelius) سه قرن بیشتر بیان گردیده بود.

واگز همچنین فریفته زمین ساختار خاص فسیلهای گیاهان و حیوانات در سواحل آمریکای جنوبی و آفریقا گردید که توسط اقیانوس آتلانتیک از یکدیگر جدا شده‌اند.

او استدلال کرد که شنا کردن و یا جابجائی وسعت عمده این ارگانیزمها در عرض اقیانوس غیر ممکن می باشد.

برای واگز یکسان بودن فسیلها در طول سواحل آ‎فریقا و آمریکای جنوبی بزرگترین شاهدی بود که یگانگی این قاره ها را در ابتدا نشان می‌داد.

در اندیشه واگز رانده شدن قاره ها پ از جدا شدن پانگه‌آ نه تنها یکسان بودن فسیلها را آشکار می سازد بلکه تغییرات آب و هوائی شدید دیگر قاره ها را نیز شرح می‌دهد.

برای مثال کشف فسیلهای سرزمین های گرمسیر (به صورت سنگهای رسوبی) در آنتراکتیکا (Antrectica) در بسترهای یخزده نشان دهنده این است که این بخش در گذشته به خط استوا نزدیک تر بوده است.

جائی که گرمتر و پر آب بوده است و سبزیجات می توانسته‌اند رشد نمایند.

معمای دیگر در این زمینه پیدا شدن فسیل مختص سرخسهای گلوس پتری (Glossopteris) در منطقه قطبی فعلی همچنین رسوبات منجمد در دره فعال ریور آفریقای جنوبی می باشد.

نظریه «رانش قاره‌ها» راه های جدید بررسی کره زمین را آشکار ساخت.

اما زمانی که واگز این نظریه را ارئه کرد دانشمندان با صلاحیت باور داشتند که قاره‌ها و اقیانوسها همیشه بر روی زمین وجود داشته‌اند.

خیلی عجیب نبود که با پیشنهاد واگز خوب برخورد نشد، با آنکه به نظر می آمد که با اطلاعات موجود دانشمندان هماهنگ بود.

ایراد اساسی نظریه واگز این بود که توضیحی قانع کننده برای سئوال اساسی منتقدین نداشت: چه نوع نیرویی به اندازه کافی قدرتمند است که چنین حجم سنگین از سنگ ها را برای چنین مسافت هایی جابجا کند؟

وگنر فکر می کرد که قاره‌ها به سادگی میان اقیانوس ها شنا می کنند اما هارولد جفریز (Harold gefreys) زمین شناس انگلیسی به درستی نشان داد که چنین سطح عظیم از سنگ بدون اینکه شکسته شد بر روی آب نمی تواند جابجا شود.

وگنر بدون هراس از پذیرفته نشدن، بیشتر عمرش را در راه پیدا کردن دلایل محکم و قوی برای دفاع از نظریه‌اش صرف کرد.

وگنر در سال 1930 در یک سفر اکتشافی در حین عبور از گرلند بر اثر سرما کشته شد اما، او بذر مباحثات بعدی را کاشته بود.

به هر حال بعد از مرگ وگنر اکتشافات بعدی اقیانوس ها و پیشرفت علوم باعث معطوف شدن نظرها به تئوری واگز و گسترش نظریه تکنوتیک صفحات گردید تکتونیک صفحات برای زمین شناسی بسیار مهم بود مانند اکتشاف اتم برای علوم فیزیک و شیمی و نظریه تکامل برای علوم انسانی.

با اینکه تکتونیک صفحات، منفقاً مورد پذیرش همگی دانشمندان می باشد اما هنوز تا به امروز جهات گوناگون آن در حال رشد و شکل گیری می باشد.

یکی از سئوالاتی که باعث تمسخر وگنر بود و هنوز هم، خارج از دسترس می باشد این است: طبیعت نیروهایی که صفحات را می رانند چگونه‌اند؟

دانشمندان همچنین بر سر اینکه چگونه می توان بر تکتونیک صفحات اثر گذارند (اگر بتوان) و اینکه آیا در سیارات منظومه ما نیز تکتونیک صفحات وجود دارد، مباحثه دارند.