دانلود مقاله مورچه‌ ها (مورچه‌ های سیاه آتشین)

تاریخچه:

مورچه‌های سیاه آتشین وارده، به طور اتفاقی از آمریکای جنوبی به صورت تغییرپذیر وراد آلباما شده‌اند.

اوّلین گزارش در سال 1918 داده شد.

توزیع آن تاکنون منحصر به قسمتهایی از می‌سی‌سی‌پی و آلیاما شده است.

مورچه های قرمز آتشین وارده از حدود سال 1930 وارد شده‌اند و بیشتر از 260 میلیون جریب زمین در نه منطقه جنوب شرقی آمریکا آلوده شده‌اند که شامل بیشتر قسمتهای فلوریدا، جورحیا، جنوب کارولینا، تینیس، آلباما، می‌سی‌سی‌پی، آرکانزاس، و تگزاس و اوکلاهوما می‌باشد.

این‌گونه خیلی فراوان شده است.

و وقتی زیاد شده‌اند خیلی از مورچه‌های بومی را بیرون کرده‌اند.

توانایی انتشار در غرب و باقی ماندن در آریزونای جنوبی و در طول سواحل اقیانوس آرام تا واشنگتن وجود دارد.

مورچه‌ها سرتاسر جهان روی می‌دهند.

مورچه‌های دروگر در غرب رود می‌سی‌سی‌پی و جنوب وجود دارد.

که گونه‌های مشترک شامل مورچه‌ دروگر غربی
 Polyygomyrmex occidentalis، مورچه‌های قرمز دروگر p barduts ، مورچه‌های دروگر کالیفرنیا p.

californicus و مورچه دروگر فلوریدایی p.

badius می باشد.

مورچه برنده برگ تگزاس در نیمه شرقی تگزاس  غرب مرکزی لویسیانا رخ می‌دهد.

در شمال شرقی آمریکا مورچه‌های مزارع و مورچه پیاده رو و مورچه‌های قرمز، و Alleg heney mound و گونه‌های مشترکی در مناطق چمنزار هستند.

خیلی از گونه‌های مورچه‌ها در چمنزارها در منطقه آمریکا بومی شده‌اند.

بیولوژی:

کلنی‌ مورچه‌های آتشین قرمز وارده شامل نوزادان و چندین نوع از بالغین هستند

 نرهای بالدار که قابل شناسایی از ماده‌ها هستند  با سر کوچکتر

 ماده‌های قرمز متمایل به قهوه‌ای بالدار

 کارگرها

 مورچه‌ های کارگر ماده های عقیم بدون بال هستند.

آنها با دفاع کردن ملکه از مزاحمها و باغذا دادن ملکه، تنها غذایی که کارگران ابتدا خورده‌اند و با رهاندن ملکه از خطر، از ملکه محافظت می‌کنند.

آنها همیچنین به جستجوی غذا می‌پردازند و از نوزادان مراقبت می‌کنند.

نوزادان در تخم کرمی رنگ ساخته می‌شوند و سپس لارو و پوپ ایجاد می‌شود.

شکل بالدار مورچه یا دارای قدرت تولید مثل در تپه‌های خاکی زندگی می‌کنند تا زمانی که برای جفت‌گیری به پرواز درمی‌آیند.

جفت‌گیری اغلب در بعدازظهرها و بعد از یک دوره بارندگی رخ می‌دهد.

پروازهای جفت‌گیری بیشتر در بهار و پاییز رخ می‌دهد.

نرها بعد از جفت‌گیری می‌میرند.

در حالیکه ملکه بارور شده به زمین می‌آید تا یک مکان جهت آشیانه پیدا کند.

بالهای ملکه می‌افتد و او شروع به حفر یک حفره می کند که کلنی جدید را شروع کند.

بعضی اوقات چندین ملکه با هم در یک آشیانه می‌توانند پیدا شوند.

یک ملکه جدید باردار شده حدود دو جین تخم می‌گذارد هنگامی که آنها باز می‌شود 7 تا 10 روز بعد لارو ایجاد می‌شود که به وسیله ملکه غذا می‌خورند.

بعد از آن که ملکه توسط کاگرها تغذیه می‌شود می‌تواند تا حدود 800تخم در روز بگذارد.

لاروها در عرض 6 تا 10 روز تکامل می‌یابند و بعداً پوپ تبدیل می‌شود.

بالغ ها 15 9 روز ظاهر می‌شوند.

متوسط هر کلنی شامل 000/100 تا 000/500 کارگر و چندین صد شکل بالدار و ملکه‌ هستند ملکه می‌تواند 7 سال یا بیشتر زندگی کند در حالیکه کارگرها عموماً حدود 5 هفته زندگی می‌کنند.

هرچند که آنها می‌توانند بیشتر زنده بماند.

دو نوع مورچه‌های آتشین وراده وجود دارد.

شکل تک ملکه‌ای و شکل چندین ملکه‌ای.

کارگرها در کلنی‌های تک ملکه‌ای داخل زمین زندگی می‌کنند کارگران در کلنی‌های چندین ملکه‌ای آزادانه از یک تپه به تپه دیگر حرکت می کند که نتیجه‌اش یک افزایش برجسته‌ای در تعدد تپه‌ها در هر جریپ زمین بوده است.

مناطقی که به وسیله کلنی‌های تک ملکه‌ای آلوده شده‌اند حدود 40 تا 150 تپه در هر جریب زمین می‌باشد (تقریباً کمتر از 7 میلیون مورچه در جریب) و در کلنی‌های که چندین ملکه وجود دارد بیشتر از 200 تپه در هر جریپ زمین و 40 میلیون مورچه در هر جریب رخ می‌دهد.

مورچه‌ های آتشین وارده تقریباً در هر نوع خاکی تپه می‌سازند اما آنها ترجیح می‌دهند در مناطق آفتابی نظیر مراتع پارکها چمنزارها مرغزارها و مناطق کشاورزی لانه‌سازی کنند.

بلندی تپه ها به 18 اینچ می‌رسد که بستگی به نوع خاک دارد.

اغلب تپه‌ها در الوارهای فاسد شده و اطراف کنده‌های درخت و درختان کلنی‌سازی می‌کنند کلنی‌ها می‌توانند زیرساختمانها ایجاد شوند.

ساکن کلنی‌ها به طور مکرر از یک مکان به مکان دیگر کوچ می‌کنند.

ملکه فقط به نصف دو جین کارگر جهت شروع کلنی احتیاج دارد.

آنها می‌توانند تپه‌های جدید را توسعه دهند به چندین صد تپه که بیشتر هنگام شب رخ می‌دهد.

سیل باعث می‌شود که آنها کلنی‌هایشان را ترک کنند و شناور باشند تا زمانی که آنها به زمین دسترسی یابند که بتوانند تپه جدید را درست کنند.

آنها همچنین می‌توانند به مکانهایی داخل خانه مهاجرت کنند.

مورچه‌های آتشین می‌توانند مفید باشند آنها ابتدائاً روی حشرات و بندپایان آفت غذا می‌خورند ما می‌توانیم، به این وسیله نیازمان را به حشره‌کشها در زمینه کشاورزی کاهش دهیم.

در مناطق شهری مورچه‌های آتشین روی لارومسگها، ساسها و تخم سوسک حمام و کنه‌ها و دیگر آفتها تغذیه می‌کند.

محل زندگی:

تاریخچه زندگی و عادتها:

سیکل زندگی: در طول پرواز نکاحی مورچه‌ها، هنگامی که نرها و ماده‌های بالدار جفت می‌شوند و جفت‌گیری می‌کنند، بعداً اسپرم به ماده‌ها منتقل می‌شوند و نرها به سرعت می‌میرند.

ماده‌ها به زمین می‌آیند و یک جای مناسب برای لانه‌گزینی انتخاب می‌کنند بالهایشان از دست داده و شروع به تخم‌گذاری می‌کنند.

اولین نسل لاروها به وسیله ملکه غذادهی و مراقبت می‌شوند.

و کارگرهای عقیم مورچه‌ها پیشرفت می‌کنند.

بعداً تنها نقش آن تخم‌گذاری است.

مورچه‌های کارگر از ملکه و نوزادان (تخم‌ها، لارو، پوپ) مراقبت می‌کنند.

لانه را به وجود می‌آورند و از آن نگهداری می‌کنند.

از کلنی دفاع می‌کنند و برای غذا به جستجو می‌پردازند.

شکل کلنی مورچه‌های آتشین وارده: شکل بالدار که دارای قدرت تولید مثل هستند در تپه‌ها زندگی می‌کنند تا زمانی که آنها به پرواز جفت‌گیری مباردت ورزند اغلب در بعد از ظهر زود و بعد از بارندگی اتفاق می‌افتد.

نرها بعد از جفت‌گیری می‌میرند در حالیکه ملکه‌های باردار شده پایین می‌آیند که یک مکان مناسب جهت کلنی جدید پیدا کنند.

بعضی اوقات چندین ملکه یک حفره‌ای حفر می کنند که یک کلنی جدید را شروع کنند.

یک ملکه جدید باردار شده حدود دوجین تخم به صورت خوشه‌ای قرار می‌دهد.

در حالیکه تخم‌ها 7 تا 10 روز بعد باز می‌شوند لارو به وسیله ملکه غذادهی می‌شوند بعد از آن ملکه توسط مورچه‌های کارگر غذادهی می‌شوند.

او می‌تواند تا 800 تخم در متوسط هرروز بگذارد.

لاروها 6 تا 10 روز بعد رشد می‌کنند و بعداً پوپ ایجاد می‌شود.

و مورچه بالغ در 9 الی 15 روز ظاهر می‌شود.

هر کلنی متوسط شامل 000/100 تا 000/500 کارگر، چندین صد فرم بالدار ملکه می‌باشد. 

هر کلنی متوسط شامل 000/100 تا 000/500 کارگر، چندین صد فرم بالدار ملکه می‌باشد.

مورچه‌های ملکه می‌توانند 7 سال یا بیشتر زندگی می‌کند درحالکیه مورچه‌های کارگر حدود 5 هفته زندگی می‌کنند هرچند که آنها می‌توانند به مدت طولانی‌تری زنده بمانند.

دشمنان طبیعی مورچه‌های آتشین قرمز وارده: میکروارگانیسمها: بعضی از عوامل پاتوژن می‌توانند به مورچه‌ها حمله کنند و چندتایی از آنها جهت کنترل مورچه‌های آتشین به کار برده شود که شامل میکوراسپوریدین Thelohania Salenopsae باکتری سودوموناس، چندین قارچ پارازیته که شامل Beuvaviabassia که به طور رایج جهت کنترل ارزیابی می‌شوند.

کومهای (نمالودهای پارازیته ) Steinerema.spp حشرات را جستجو می‌کنند و وارد بدن حشرات می‌شوند و در بدن آنها پیشروی می‌کنند.

انواع و گونه‌ها در تأثیراتشان متفاوت هستند.

گونه‌هایی که تا این تاریخ آزمایش می‌شوند باعث شده‌اند که موقتاً از تپه‌های درمان شده دور شوند اما چند کلنی واقعاً حذف می‌شوند.

هرچند که دشمنان طبیعی اختصاصاً جهت تپه‌های مورچه‌های آتشین به کار می‌رود.

اما عموماً این برنامه درمان جهت منطقه وحشی مناسب نیست.

بندپایان شکارچی و پارازیت ها: بعضی از گونه‌های مورچه بومی با مورچه‌های قرمز آتشین وارده برای خاک و منابع غذایی رقابت می‌کنند.

آنها مخصوصاً شکارچی مؤثر جهت ملکه‌های مورچه‌های آتشین تازه باردار شده هستند.

شکارچی (Pyemotes TriTici) Strow.

itchmite مورچه‌های آتشین ضعیف شده جهت غذا استفاده می‌کنند که آنها اگر به صورت مستقیم به کاربرده شوند مؤثر نیستند ولی دارای قدرت خطر برای استفاده کننده هستند.

یک امیداواری بزرگی برای موفقیت کابرد عوامل کنترل بیولوژی نظیر مگسهای فورید پارازیته (Diptera) که به طور رایج در آمریکا برای آزاد کردن آنها ارزیابی شده‌اند.

اگر به صورت موفقیت‌آمیزی وارد شوند و ثابت شوند از آنها انتظار می‌رود در ایجاد یک منطقه بازدارنده بزرگتر از یک منطقه بزرگ اما آنها نمی‌توانند مورچه‌های آتشین را از ریشه برکنند.

شناسایی مورچه‌ها و طبقه‌بندی مورچه‌ها حشرات اجتماعی هستند که آشیانه‌ها و کلنی‌ها را می‌توان در خارج خانه یا داخل خانه پیدا کرد.

بعضی گونه‌ها مکانهایی را برای آشیانه ترجیح می‌دهند.

آشیانه شامل یک یا بیشتر ملکه می‌باشد که تخم می‌گذارد و تخمها به وسیله مورچه‌های کارگر حمل می‌شود.

مورچه‌های کارگر عقیم هستند و یا ماده‌هایی هستند که قدرت تولید مثل ندارند که از ملکه‌ها مواظبت می‌کند و برای نوزادان (تخم، لارو، پوپ) به جستجوی غذا می‌پردازند.

بسیاری گونه‌ها تولید مورچه بالدار می‌کنند که دارای قدرت تولید مثل در یک زمانی از طول سال هستند.

اینها نر و ماده‌های مورچه‌ها هستند که آشیانه را برای جفت‌گیری ترک می‌کنند که کلنی‌های جدید را درست کنند.

هنگامی که مورچه‌های بالدار در خانه زیاد هستند به این معنی است که کلنی‌هایشان در جایی در داخل خانه قرار گرفته است.

(تشخیص مورچه‌ها بالدار از موریانه‌ها در مشخصات پایین آمده است.) مورچه‌ها که متعلق به حشرات هستند از راسته همی‌پترا و خانواده فورمیسیده، بیشتر گونه‌ها در تگزاس رخ می‌دهد.

اکثر گونه‌ها به عنوان آفت محسوب نمی‌شوند.

هرچند که دیگر حشرات از مورچه‌ها تقلید می‌کنند و به طور سطحی شبیه آنها هستند، علامت اختصاصی فورمیسیده‌ها شامل یک بخش عمیق بین سینه و شکم می‌باشد.

که به نام Pedical ofmetasoma نامیده می‌شود.

این بخش یک یا دو قسمت دارد.

بعلاوه آنتنها عموماً زانویی شکل هستند.

مورچه‌ها در اکثراً نقاط، حشرات اجتماعی واقعی هستند و کلنی‌ها شامل یک ملکه مورچه‌های نر و ماده قابل بارور که بالدار هستند و ماده‌های عقیم کارگر که بدون بال هستند.

این گونه‌ها در خاکهای مختلف یک منطقه رخ می‌دهند.

فورمیسیدها دارای 7 تا زیرخانواده هستند و بعضی از آنها که عموماً از علفزارها گزارش شده‌اند از دو زیرخانواده هستند.

1) زیرخانواده میر میسینه‌ها: (آنتن 10 بندی با 2 قسمت چماقی در انتها) Tetra morium- Caespitum L.

The pyramid ants.

leafcutting ant.

2- زیرخانواده فورمیسینه: که شامل Cornfiedant lasius alienus Red and PormiCapallideful مورچه‌های آتشین در این گروه هستند.

مورچه‌های آتشین مهمترین مورچه‌ها هستند و عمده‌ترین مورچه‌های آفت در علفزارهای جنوب شرقی آمریکا هستند.

مورچه‌های بومی آتشین شامل solenopsis geninata و مورچه‌های آتشین جنوبی Solenopss xyloni و دو گونه مورچه‌های وارده به نامهای مورچه‌های سیاه آتشین وارده Solenopsis richtera و مورچه‌های قرمز آتشین وارده به نام Solenopsis –invicta Buren هستند.

توصیف از مراحل مورچه‌های آتشین قرمز وارده Soenopsis invicta بالغ: کلنی ‌های مورچه‌ شامل نر و ماده بالدار که داری قدرت تولید مثل هستند که کوچکتر از مورچه‌های کارگر عقیم ماده هستند.

اندازه بدن این مورچه‌ها در گونه های مختلف، متفاوت است.

ماده‌های دارای قدرت تولید مثل، مورچه‌های برنده برگ در تگزاس می‌تواند حدود mm20 باشد و مورچه‌های دروگر اندازه آن 9-5 میلی‌متر است و رنگشان قرمز متمایل به قهوه‌ای است.

یا اندازه مورچه‌های آتشین قرمز وارده از 4- 5/1 میلی‌متر است و رنگشان قرمز متمایل به قهوه‌ای است به طور متوسط، مورچه‌های کارگر از کلنی‌های چندین ژنی کوچکتر از مورچه‌های کارگر از کلنی‌های تک‌ژنی هستند.

تخم: تخم مورچه‌ها سفید تا زرد کم‌رنگ هستند و شکل آنها در گونه‌های مختلف متفاوت است.

تخم مورچه‌های دروگر کمتر از 25 میلی‌متر و بیضی شکل است.

لارو: لارو مورچه‌ها سفید متمایل به کرمی هستند، بدون پا و به شکل کرم هستند.

همراه با یک کپسول کوچک قابل دیدن که قطعات دهانی را در بردارد.

مورچه‌های دروگر شبیه به کدوی خمیده یا کدوی قلیانی هستند.

پوپ: پوپ مورچه‌ها شبیه بالغ در سایز و هم شکل هستند.

همراه با ضمائم که به صوت واضح، مانند رشته‌هایی روی بدن آنهاست.

ابتدا آنها سفید متمایل به کرمی هستند ولی وقتی که بالغ در آن پیشرفت کند تیره می‌شوند پوپ بعضی گونه‌ها مانند مورچه‌های آتشین برهنه هستند درحالیکه در گونه‌هایی دیگر نظیر مورچه‌های دروگر در کپیسولهایی شبیه پیله رخ می‌دهد.

Solenopsis inv:cta مورچه آتشین وارده: رنج جغرافیایی: در مناطق نئارکتیک در سال 1920 مورچه‌های قرمز آتشین به جنوب آمریکا داخل شدند.

مورچه‌های قرمز آتشین، بومی راندونیا و ماتوگراسو و برزیل تا ناحیه شمالی آرژانتین هستند.

مشخصات فیزیکی: البته مورچه‌های آتشین رنگشان قرمز متمایل به سیاه است آنها در جنس Solenopsis inv:ctaنسبتاً مورچه های بزرگ هستند و دارای آنتن 10 بندی هستند (10 یا 11 بند در ملکه) با انتهای چماقی.

تاریخچه طبیعی: عادت غذایی: مورچه‌های آتشین روی انواع گیاهان و حشرات کوچک تغذیه می‌کنند، خارهای ریز و موهای مورچه‌های آتشین شکل یک نوع سبد غذایی دارد که یک منطقه مرکزی برهنه جایی که مواد غذایی وجود دارد را احاطه می‌کند.

کارگرهای مورچه‌های آتشین قند را به دیگر کارگرها و آمینواسیدها به لارو و ملکه و روغن با قلا را به لارو و کارگرها می‌رسانند.

تولید مثل: مورچه‌های آتشین وارده یک مثال بزرگی از سازش یافته هستند (انواع زیادی از گونه‌های متفاوت با خصوصیات مخصوص به خود در یک جمعیت و در یک جا قرار دارند) که بستگی به سیستم فیزیکی‌اشان دارند.

اولین نسل در کلنی جدید اندازه‌اشان کوچک است.

اما تعداد زیادی از آنها تولید شده است.

این nanitic اثر بیشتری به عنوان یک گروه در دنباله دومین نسل دارد که شامل تعداد زیاد کارگر هرچند که اثر و کفایت آنها کمتر از نسلهای بعدی است) به محض اینکه کلنی رشد یافت دو نوع کارگر شروع به شکل گرفتن می‌کنند.

یک نمونه که کارگرهای کوچکتر دارند (تربیت نوزادان و جستجوی غذا را به عهده دارند) و یک نمونه کارگرهای بزرگ هستند که کارهای مشخص و با اهمیت‌تر دارند بنابراین ملکه یک رنج صحیحی از کارگرهای بزرگ و کوچک تولید می‌کند که بیشترین اثر برای کلنی داشته باشند.

عادت: کارگرهای پرستار بدنشان را پرورش می‌دهند و مقدار کمی از سم را به صورت هوایی برروی نوزادان توزیع می‌کنند این گمان شده است که نوزادان را از میکروارگانیمها محافظت می‌کنند.

کارگرها همچنین از همان سم را حدود 500 بار در مقدار برای نوزادان توزیع می‌کند که دیگر حشرات را از اطراف لانه دور کند.

مورچه‌های آتشین از طریق استفاده از فرمونها و تولید 11 علامت مختلف شیمیایی شناخته شده با هم ارتباط برقرار می‌کنند اینها شامل علامتهایی نظیر جلوگیری از ریزش بالهای ملکه باردار نشده (زیرا آنها نمی‌توانند در لانه بمانند) علامتهای خطرـ علامت جمع شدن و حفر کردن ـ تیمار کردن ـ غذا دادن و مستعد کردن و پرورش دادن گروه و همچنین آنها از طریق آنتن‌هایشان ارتباط برقرار می‌کنند.

اثرات اقتصادی روی انسان: مثبت: مورچه‌های آتشین شکارچی‌های طبیعی خوبی هستند و آنها می‌توانند برای کشاورزان جهت کنترل بیولوژیکی آفتها که می‌توانند برای محصول مضر باشند استفاده شوند.

S.

invicta به عنوان یک شکارچی آفت سوراخ کننده‌های نیشکرـ ساس بومی برنج گوش خیزکهای خط دار.

آفیدها – sybean looper – کرمهای برگ پنبه ـ hornfly و خیلی دیگر از آفتها استفاده شود.

منفی: توانایی تولید مثل بالا - حرکت فعالانه جهت جستجوی غذا ـ و سازش اکولوژیکی مهم مورچه‌های آتشین به نظر می‌رسد که به صورت یک تحمیل به وسیله خیلی از کشاورزان می‌باشد.

از سال 1940 جهت جلوگیری از آلودگی استفاده از حشره‌کشها معمول شد هرچند که بعضی از مردم احساس می‌کردند آنها بیشتر مفید هستند تا مضر.

همچنین آنها ایجاد تپه‌های بدمنظر می‌کنند.

و باعث خیلی از اقامتهای محلی می‌شوند.

بقاـ نگهداری: S.

invicta در حال افزایش هستند هرچند که آنها انواع زندگی مورچه ها در آمریکای جنوبی را تهدید می‌کنند S.

invicta تقریباً مورچه بومی آتشین را در آمریکای جنوبی حذف کرده است و جمعیت S.geminata و مورچه های دروگر را کاهش داده است.

در استرالیا و تگزاس جمعیتهایی که تک کلنی شده اند خانه و زمین خود را ترک می‌کنند که یک توده بسیار بزرگ از کارگرها و ملکه‌ها می‌شوند که بیشتر از مسافت کوتاهی را مهاجرت می‌کنند.

از طرف دیگر این تعداد زیاد، در مقابل تعدادی از S.

invicta ترسو شده و ویران می‌گردند.

مورچه‌های آتشین هر دو مورچه‌های آتشین (بومی، وارده) می‌توانند نیش بزنند اما مورچه‌های آتشین وارده خیلی مهاجم هستند نیش آنها می‌تواند باعث واکنشهایی از یک سوزش تهوع تا حتی واکنشهایی شدید در انسان می‌گردد.

آنها این گونه شناخته شده‌اند که به طور مکرر حمله می‌کنند به حیواناتی که ممکن است اتفاقی روی آشیانه آنها قرار بگیرند.

مورچه‌های آتشین قرمز وارده شخصاً مهاجم هستند.

آنها که به انسان و حیوانات و گیاهان حمله می‌کنند شناخته شده‌اند و بعلاوه باعث آسیب رساندن به خانه‌ها و ساختمان‌ها و سیمهای تلفن می‌شوند.

2 نوع از مورچه‌های آتشین وارده وجود دارد: شکل تک‌ملکه‌ای و شکل چندین ملکه‌ای.

کارگرها در کلنی‌های تک‌ملکه‌ای در خاک هستند و در خاک دنبال غذا در خاکهای خودشان می گردند.

کارگرها در کلنی های چندین ملکه‌ای داخل خاک نیستند و آنها آزادانه حرکت می‌کنند از یک تپه به تپه دیگری که افزایش برجسته‌ای در تعداد تپه‌ها در هر جریب زیس شده است.

مناطقی که توسط کلنی‌های تک‌ملکه‌ای آلوده شدند 40 تا 150 تپه در هر جریب زمین است (بندرت بیشتر از 7 میلیون مورچه هرجریب) در مناطقی که کلنی‌هایی با چندین ملکه است ممکن است از 200 تا بیشتر تپه باشد و 40 میلیون مورچه در هر جریب باشند.

مورچه‌های آتشین وارده تقریباً تپه‌سازی درهر نوع خاکی می‌کنند اما ترجیح می‌دهند در مناطق باز و آفتابی نظیر مراتع ـ پارکها، علفزارها و مرغزارها و مناطق کشاورزی لانه‌سازی می‌کنند.

تپه‌ها می‌توانند به 18 اینچ برسند، که ارتفاع وابسته به نوع خاک است.

بسیاری از اوقات تپه‌ها در الوارهای پوسیده، اطراف کنده درختان و درختان قرار دارند.

کلنی‌ها همچنین می‌تواند داخل یا زیر ساختمان ایجاد شود.

هنگامی که تپه‌هایشان مورد مزاحمت قرار بگیرند کارگرهایشان از زمین خارج خواهند شد و به آنهایی که اطراف لانه هستند به صورت خیلی تهاجمی نیش می‌زنند مرچه‌های آتشین وارده می‌تواند کلنی بزرگ با 300 تا 500000 کارگر داشته باشد اغلب فعالیت آنها از زمان بهار تا سراسر ماههای پاییز می‌باشد.

در طول ماههای بهار و تابستان تپه‌های فعال بیرون خواهند فرستاد گروه مورچه‌های بالدار، که کار انحصاریشان شروع کردن کلنی‌های جدید است.

بعضی اوقات مورچه‌های آتشین وارده لانه سازی در طول زمستان هم می کنند که زیر لوله‌های حمام (جایی که تخته سنگ است) یا نزدیک آبهای گرم، مورچه‌های آتشین جنوبی اغلب لانه‌سازی می‌کنند در خاک‌های شل اما هر زمان آنها در کارخانه چوب یا سنگتراشی می‌توانند پیدا شوند.

لانه‌های آنها ممکن است به شکل یک شکاف بزرگ از زمین که پیشرفت کرده از 2 تا 4 فوت.

لانه‌ آنها می‌تواند در زیر خانه، زیر تخته‌ها یا سنگها و یا در پیچ و خم داخل بتونها پیدا ‌شوند.

کلنی‌ها به طور مرتب از یک مکان به جای دیگر مهاجرت می‌کنند ملکه تنها به عده‌ای کم کارگر نیاز دارد که شروع به ساختن کلنی جدید بکند آنها می‌توانند یک تپه کوچک را، چندین صد فوت دورتر کلنی قبلی در شب توسعه بدهند سیل باعث می‌شود که ساکن کلنی‌ها تپه هایشان ترک کنند و شناور بشوند تا زمانی که بتوانند به ژمینهایی برسند که یک تپه جدید استقرار کند ساکن کلنی‌ها می‌توانند به مکانهای داخل خانه مهاجرت کنند.

ظهور: مورچه‌های آتشین رنگشان قرمز متمایل به سیاه است و حدود 8/1 اینچ طول دارند.

شناسایی مورچه‌های آتشین وارده مورچه‌های آتشین وارده مشخصات زیر دارند.

تپه‌هایی از خاکهای شل شبه gopher که پیدا می‌شود روی زمین تپه‌ها عموماً تعدادشان زیاد است و به آسانی دیده می‌شوند.

مورچه‌های کارگر: سیاه ، کوچک، تغییرات زیادی در اندازه، مهاجم و نیش‌سخت.

کارگرها همان اندازه بدن دارند از کوچکترین تا بزرگترین (کارگرها همان بدن دارند از کوچکترین تا بزرگترین) اندازه سر هیچ وقت از اندازه بدن تجاوز نمی‌کند حتی در بزرگترین کارگر.

تولید مثل: همه زمان از تخم تا بالغ 3 روز متوسط طول می‌کشد، کارگرها تا 180 روز زندگی می‌کنند.

تغذیه: مورچه‌های آتشین نه تنها بدنبال غذا نظیر حشرات کوچک حیوانات مرده و مواد شیرین نظیر ترشیجات گیاهان می‌گردند بکله آنها حشرات و حیوانات ریز را برای غذا می‌کشد مورچه‌های آتشین جنوبی غذاهای گوناگونی که شامل پروتئین و روغن و غذای شیرین باشد را مورد حمله قرار می‌دهند.

طعمه گزانولی: این طعمه باعث می‌شود که مورچه‌هایی که جستجو می‌کنند جهت غذای ملکه، به این وسیله باعث کشته شدن سرچشمه می‌شوند.

شما می‌توانید این طعمه را اطراف تپه بپاشید به جای اینکه مستقیماً بالای تپه‌ها بپاشید.

طعمه ترجیح داده می‌شود بالای Amdro باشد زیرا پرندگان آن را نخواهند خورد.

طعمه را در یک روز آفتابی هنگامی که مقدار فعالیت خوب در اطراف تپه است که به این وسیله مورچه‌ها شروع به جستجوی طعمه می‌کنند قرار می دهیم.

در روزهای بی‌نهایت داغ یا روزهای بارانی طعمه را بیرون قرار ندهید زیرا که آن اندازه فعالیت وجود ندارد که به ذخیره کردن طعمه شروع شود.

باران زیاد طله را از بین می‌برد.

طعمه گرانولی را در یک جای خنک و ظرف درب‌دار نگهداری کنید و دور از دسترس بچه‌ها و حیوانات قرار دهید.

شما می‌توانید تپه‌ها را با حشره‌کشهای مایع خیس کنید هرچند که شما اغلب احتیاج دارید به مقدار زیادی جهت استفاده( یک گالن برای هر تپه متوسط) هنگام استفاده یک حشره‌کش مایع هدف باید ملکه کشته شوند.

مؤثرترین راه باید استفاده شود به صورت درازا و یا به شکل عمودی.

تونلها رساندن مایع را به ملکه آسان می‌کنند شما باید از چندین گالن برای کلنی‌های بزرگ استفاده کرد یا نصف گالن تا 2 گالن برای کلنی های کوچک استفاده می‌شود.

خیس کردن تپه‌ها راهی است که مطمئن می کند که کاملاً کشنده است.

مشکلات پزشکی در ارتباط با مورچه‌های آتشین وارده: مسئله مهم در مورد مورچه‌های آتشین واردهSolenopsis invicta Buren، که مورچه‌های کارگر نیش می‌زنند و یک زهری را تزریق می‌کنند که ایجاد تاول یا آلرژی در مردم می‌کنند.

هرچند که انسان مورچه‌های آتشین را به عنوان شکارچی دیگر آفتها مفید در نظر می‌گیرد و یا اینکه عموماً به محیط زیست آسیب می‌رسانند.

و اینها (توجهات) برروی تأثیرات پزشکی روی انسان سایه افکنده است.

انسانها به علتهای متفاوتی با مورچه‌های آتشین مواجه می‌شوند.

اولاً آنها دفاع می‌کنند از تپه‌هایش از متجاوزان.

تپه‌های بزرگ یک فوت یا بیشتر طول دارند و این ارتفاع به وسیله مردم اجتناب می‌شوند هرچند که قدم زدن روی یک تپه اغلب ممکن است غیر اجتناب ناپذیر در بعضی مناطق باشد جایی که حدود 50 تا 200 تا در هر جریب تپه وجود دارد.

که وابسته به منطقه و رفتار مورچه در منطقه دارد (یک کلنی یک ملکه‌ای و یا چندین ملکه‌ای) به علاوه بعضی از تپه‌های مورچه‌ها به سختی دیده می‌شود و یا پنهانی هستند طوری که یک شخص ممکن است قدم بزند و یا برروی یک شی که ممکن است از چندین فوت تا چندین یارد از تپه فاصله داشته باشد.

همراه با سوراخهایی در طول تونل که مورچه‌ها از هر قسمت از تپه‌هایشان دفاع می‌کنند.

بنابراین آسان است برای افرادی که سهواً روی یکی از این تونلها می‌ایستند و یا به یک پرحین تکیه می‌زنند که صدها مورچه هجوم می‌برند و از روی آنها در عرض 10 تا 20 ثانیه بالا می‌روند قبل از اینکه آنها بالفعل عمل کنند زیرا که هر مورچه می‌تواند چندین بار نیش بزند و یک شخص ممکن است قبل از اینکه مورچه‌ها را حذف کند چندین دفعه نیش زده شود.

هنگام نیش زدن، یک کارگر با ماندیبول به شکارش متصل می‌شود که باعث احساس سوزش تیزی یک سوزن می‌شود و بعد زیر بدنشان دو برابر می‌شود و نیششان را داخل بافت وارد می‌کنند.

نیش برای چند دقیقه اذیت می‌کندو بعد منطقه قرمز شده به اندازه یک برآمدگی ورم کرده و یکروزه به شکل کورک درمی‌آید.

احساس سوزش شدید هنگامی رخ می‌دهد که زهر تزریق می‌شود که علت آن برای عموم به عنوان مورچه‌های آتشین ذکر شده است.

این کورک ممکن است عفونی شود و احتیاج به مراقبت پزشکی داشته باشد.

برای بیشتر مردم کورک ممکن است در یک هفته یا بیشتر خوب شود.

اما در بیشتر مردم کورک ممکن است بعداً به صورت جای زخم قهوه‌ای دربیاید.

سم در یک غده‌ای که به نیش متصل می شود تولید می‌شود و شامل 2 ماده مهم است.

آلکالوئید و پروتئین.

آلکالوئید روغنی برای سلولها سمی هستند و باعث یک کورک می‌شوند که با کشتن سلولها در همان نقطه تزریق ایجاد می‌شود.

این سلولهای مرده، سلولهای سفید دفاعی بدن را جلب می‌کنند که در محل سم جمع می‌شوند و به صورت چرک درمی‌آیند.

اگر پوست به وسیله خارندن پاره شود باکتری ممکن است وارد شود و باعث یک عفونت شود.

سم همچنین شامل مقداری پروتئین است (کمتر از10%) که آن کم و یا اصلاً روی مردم تأثیر ندارد.

کسانی هم به این پروتئینها حساس هستند و نیش ممکن است ایجاد شوک آنافیلاتوکسیک کند.

علائم شوک شامل گیجی، استفراغ، تعرق، ورم ناحیه تأثیر سردرد و کوتاه شدن تنفس است که اگر هریک از این علائم رخ بدهد شخص احتیاج به مراقبتهای پزشکی فوری دارد.

شوک آنافیلاتوکسی می‌تواند ایجاد مرگ کند.

افرادی که شوک آنافیلاتوکسی نشان می‌دهند قبل از اینکه وارد منطقه‌ای شوند که به عنوان منطقه آلوده به مورچه‌های آتشین شناخته شده است باید از یک آلرژیست نظرخواهی کند.

برای آنهایی که از همان درد و پیشرفت زخم رنج می‌برند یک مایع ساده که شامل نصف شستشودهنده و نصف آب می‌باشد بلافاصله در همان قسمت به کار برده می‌شود که می‌تواند درد خارش و شکل کورک را کاهش دهد.

و این ضرورت دارد که ما آن را بلافاصله به کار بریم.

کشتن مورچه‌های آتشین: مورچه‌های آتشین یک مزاحم و یک آفت دردناک برای هر شخصی که شانس خوبی نداشته باشد و در همان جایی زندگی کند که محل استقرار آنها (مورچه‌های آتشین) است، می باشد.

احتمالاً ما این آفتها را بزودی ریشه‌کنی خواهیم کرد اما می توانیم این مسئله را با پیوستن به آنها به وسیله یک مدیریت جمع کردن آفت از بین ببریم، این مستلزم آن است که ما جمعیت آنها را به یک مقدار نسبتاً قابل تحمل با استفاده از متدهای کنترل امن و مؤثر کاهش دهیم.

این مقاله 3 متد حذف را مورد بحث قرار خواهد داد (طعمه، پاشیدن سم روی تپه، انشار دادن تماس با سموم) در خیلی از موارد این متدها می‌تواند با هم در یک سال در برنامه گنجانده شود.

بهترین برنامه برای حذف مورچه‌ها و کنترل آنها در طول سال پاشیدن سموم روی همه تپه‌های موجود با Demon EC یا Talstar Concentrate.

دست کم یک گالن از محلول برای تپه‌های مورچه‌های آتشین لازم است برای تپه‌های کوچکتر نیم گالن لازم است یک قانون مناسب برای نفوذ استفاده می‌شود یعنی یک گالن محلول برای هر فوت از طول تپه استفاده می‌شود.

برای مثال یک تپه بزرگ که 3 فوت عمق دارد به 3 گالن محلول احتیاج دارد.

این اطمینان وجود دارد که شما مورچه‌ها را در عمیق‌ترین ساختمان کلنی هم می‌کشید.

حیوانات و بچه‌ها را باید دور از منطقه‌ای که سمپاشی کرده‌اید نگه دارید تا که خشک شود.

پخش کردن سموم در مناطق ورودی با گرانول Talstor با پخش کردن این سموم به صورت حرفه‌ای مطمئن باشید که همه مورچه‌های روی سطح با این محصولات تماس خواهند یافت.

بعد از به کار بردن گرانول در مناطق سمپاشی شده آب به کار ببرید که آب با عث می‌شود گرانول را روی سطح خاک نگه دارد.

به عوض اینکه به آنها اجازه دهد که روی لبه علفها قرار بگیرند.

حیوانات و بچه‌ها را دور از مناطق سمپاشی شده نگه دارید تا منطقه خشک شود.

حالت گرانول Talstor خطر کمتری برای مردم ـ حیوانات، زندگی وحشی و دیگر محیط‌ها دارد تا از گرانولهایی که در بازار هستند.

این برنامه ممکن است 1 تا 2 بار در سال انجام شود که با شدت آلودگی مورچه‌ها متفاوت است هنگام سمپاشی تپه‌ها با حشره‌کش تماسی یا طعمه اختصاصی، قبل از سمپاشی نباید مزاحم تپه‌ها شویم که اگر این کار انجام دهیم کلنی بلافاصله ملکه یا ملکه‌ها را به جای امن و یا عمیق‌ترین مکان در تپه‌ها حرکت می‌دهد و یا اینکه آنها را به یکی از کلنی‌های تپه‌های اطراف می‌برد.

این فشار کلنی مسائلی بیشتر را برای هر شخصی که می‌توان تصور کرد رخ می‌دهد.

پاشیدن سموم روی تپه عموماً 1 تا 2 محلول از سموم مخلوط شده برای پاشیدن روی تپه‌های مورچه‌های آتشین مؤثرانه عمل می‌کند.

سمپاشی در وسط صبح بهتر است.

هنگامی که خورشید شروع به گرم کردن کلنی می‌کند.

خیلی از حشره‌کشها وجود دارد که ممکن است برای پاشیدن روی تپه‌ها استفاده شود.

اما ما بهترین نتیجه را با عوامل مؤثر زیر دیده‌ایم.

Bifenthrin (Talstar liquid concentrate, Talstar granules) Cyper methrin (cynoff EC, cynoff wp, Demon EC, Demon wp, cypermethrin 4 ounce) Per methrin (permethrin pro, Draynet, Flee) این مواد همگی ساخته شده از گروه پرمترین هستند و شیمیایی هستند.

این مواد مصنوعی مقاومت بیشتری در برابر نور نسبت به ارگانو فسفره‌ها دارند.

Durrbar/ Dizanon, malathion, Acephate) که اثرات آنها در عرض 3 ساعت در معرض نور آفتاب کم و کمتر می‌شود.

تپه‌هایی که با حشره‌کشهای سنتیتک کاملاً سمپاشی شده می‌تواند مورچه‌هایی که برمی‌گردند و یا در آنجا دنبال غذا می‌گردند برای 30 روز یا بیشتر بکشد.

علاوه بر آن پیرو تیروئیدهای ساختگی برای انسان و حیوانات اهلی مطمئن‌تر هستند، بهترین مثال Talstar که مولکولهایش کاملاً به ذرات خاک متصل می‌شود به این معنی که مواد در جاهایی که شما به کار می‌برید باقی می‌مانند از بین نمی‌روند.

و آنها در شرایط نامطلوب هم از بین نمی روند.

انتشار دادن سموم پرمترین پرو و تالستار (مایع و گرانول) طولانی‌ترین زمان کنترل می‌دهند هنگامی که ما یک منطقه بزرگ را به وسیله تلمبه سمپاشی انتهای لوله‌ای همه جا را سمپاشی کنیم.

یک اونس از کنستانتره Per methrin pro در1000 فوت مربع استفاده می‌شود.

تالستر به صورت 4/1 تا 8/1 اونس در هزار استفاده می‌شود.

اگر حشره‌کش گرانولی را ترجیح بدهید از گرانول: Talstar و یا Delta Gard استفاده کنید.

هرچند که از آنها در جاهایی که مقدار خیلی کم مورچه است استفاده می‌شود.

Talstar کنترل طولانی‌تری به ما می‌دهد.

بسیاری از مشتریان می‌گویند که هیچ مورچه‌ای وارد منطقه پاک شده برای مدت 3 ماه نمی‌شود.

(وارد منطقه پاک شده به مدت 3 ماه نمی‌شود) طعمه برای مورچه‌های آتشین: استفاده از طعمه به صورت حرفه‌ای یک متد گسترده جهت کنترل است.

که به آهستگی تمام کلنی را می‌کشد.

بهترین زمان برای کار گذاشتن طعمه در بهار و اوایل تابستان است.

هنگامی که هوا گرم و خشک میش‌ود طعمه‌ها برای کنترل مورچه‌های آتشین کلاً بی‌اثر می‌شوند هرچند در کابردن طعمه جهت مورچه‌های آتشین دو مانع وجود دارد: هزینه و مدت زمان کنترل.

برای نمونه طعمه‌گذاری در یک منطقه دست‌نخورده مورچه های موجود در کلنی را خواهد کشت اما آن، کلنی جدید مورچه را که از مناطق نزدیک مورد تهاجم قرار می‌گیرند و کاملاً طعمه‌گذاری نشده است را کنترل نخواهد کرد.

موفقیت‌آمیزترین طعمه‌گذاری جهت کنترل مورچه‌های آتشین روی خاک استفاده از طعمه‌های گرانولی نظیر Ascend یاMaxforce granular (هلاک کردن مورچه‌های آتشین با طعمه هنگام طعمه‌گذاری در علفزار) در اوایل بهار ما با خیس کردن خاک ادامه می‌دهیم و اگر نیاز باشد 4 تا 6 هفته بعد هم انجام می‌دهیم.

کاربرد طعمه گرانولی پخش شونده بیشتر مؤثر است هرچند که آن ممکن است 4 تا 6 هفته کنترل دهد.

کاربرد آنها در اوایل بهار بهترین موقع است چون آنها ملکه‌هایی که به تازگی بزرگ شده‌اند قبل از اینکه برای پروازهای نکاحی کلنی را ترک کنند و کلنی‌های جدید را تأسیس کنند، کنترل می‌کند.