دانلود تحقیق دیابت

) دیابت چیست ؟   1

دیابت یک بیماری مزمن است که در ان  پانکراس (لوزالمعده ),انسولین تولید نمی کند ویا بدن نمی تواندازانسولین تولید شده استفاده موثرکند. توقف تولیدانسولین یا استفاده نکردن ازانسولین هردوباعث افزایش گلوکز درخون می شود‏  .‏

طبق برآورد فدراسیون بین المللی دیابت ,درسال ‏2008 ‏,‏199 ‏میلیون دیابتی درسراسرجهان زندگی می کنندوتخمین زده می شودکه درسال ‏2025 ‏این تعدادبه ‏333‏میلیون نفربرسد‏.‏ باتوجه به این تخمینها می توان گفت که بالغ بر‏6/3 ‏درصدازجمعیت جهان بادیابت زندگی می کنند. درحال حاضردیابت چهارمین علت مرگ ومیردربیشترکشورهای توسعه یافته است. دیابت انواع مختلفی دارد.

‏  ) دیابت نوع 1   1-1

درافراد  دیابتی نوع اول بدن  مقدارخیلی کمی انسولین تولیدمی کنند و یا اصلا انسولینی هیچ انسولینی در بدن تولید نمی شود و لازم است که فرد دیابتی  برای ادامه زندگی انسولین تزریق کند.این نوع دیابت بیشتردرکودکان و نوجوانان دیده می شود . دیابت نوع  1 حدود 5 درصد افراد دیابتی دنیا را تشکیل می دهد.

) دیابت نوع 21-2

دیابت نوع دوم یا  دیابت غیر وابسته به انسولین  که با افزایش مقاومت بدن  نسبت به اثر انسولین در بافتها مشخص می شود. در این افراد بدن مقدار کمتری انسولین ترشح می کند و یا اینکه  بدن سبت به انسولین ترشح شده مقاومت نشان می دهد در نتیجه انسولین نمی تواند به طور مطلوبی قند خون را پایین بیاورد. در دیابت نوع ۲ اکثر مبتلایان چاق می باشند و سن بروز ان بالای چهل سال می باشد.دراین نوع دیابت قرصهای تحریک کنند ترشح انسولین ویا کاهش دهنده مقاومت به نسولین مورد استفاده قرار می گیرد. ورزش وتغذیه دیگر رکنهای درمان این نوع دیابت می شوند. تعدادی از مبتلایان به دیابت نوع 2 بعد از چند سال  مجبور به استفاده از انسولین می شوند.طبق آماربیشتر از‏90 ‏درصد افراد دیابتی به این نوع دیابت مبتلا می باشند.

دیابت نوع 3‏    )1-3

نوع سوم دیابت دربعضی موارد حاملگی اتفاق می افتد، اما معمولاپس از حاملگی برطرف می شود.‏

‏) عوامل ایجاد بیماری2

تا کنون علت دقیق بیماری قند شناخته نشده است، اما مهمترین عواملی که در ایجاد این بیماری دخالت دارند عبارتند از:

وراثت -1

-عوامل محیطی (تغذیه و تحرک بدنی)2

-عفونت های ویروسی3

چاقی (بیش از ۸۰ درصد از بیماران چاق هستند) -4

5-حاملگی (به بیان دیگر، خانم هایی که نوزادان با وزن زیاد به دنیا می آورند و یا سقط های مکرر داشته باشند.)

نشانه های بیماری قند یا دیابت ( 3

تظاهرات بالینی از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما در اکثر بیماران با علائم افزایش قند خون مثل  افزایش حجم ادرار، افزایش میزان مصرف مایعات - غذا، لاغری، نزدیک بینی، ضعف و خارش بدن خود را نشان می دهد . این علایم موقتی هستند و  با پایین امدن مجدد قند خون نا پدید می شوند. نکته قابل توجه در مورد علایم بیماری دیابت این است که در بیماران دیابتی نوع  دوم ممکن است این علایم حتی با گذشت چندین سال از شروع دیابت خود را نشان ندهند. اما معمولا در افراد دیابتی نوع یک بعد از چند هفته این علایم بروز می کند.

عوارض دراز مدت دیابت(4

دیابت تمامی اعضا بدن را تحت تاثیر قرار می دهد به طوری که در بیمارانی  که قند خون به مدت طولانی بالا است  با گذشت زمان قند در مویررگها رسوب می کند و به جداره انها اسیب  می رساند. با اسیب دیدن مویرگها قسمتهای مختلف بدن درگیر عوارض دیابت می شوند. به طور کلی عوارض دیابت شامل این موارد می باشد: اختلال در بینایی و نابینایی  ، اختلالات گردش خون، اسیب به کلیه ها، زخم پا، بیماریهای قلبی عروقی، سکته مغزی و اخلالات اعصاب محیطی.

راههای درمان (5

بیماران مبتلا به قند را می توان با ، ورزش منظم روزانه و تزریق به موقع انسولین و یا مصرف قرصهای  کاهش دهنده قند خون وکنترل رژیم غذایی درمان نمود. منظور از رژیم غذایی، تنظیم مواد مصرفی مورد نیاز بدن است.بیماران دیابتی نیازمند رژیم غذایی خاصی نیستند و می توانند از همان غذایی که سایرین استفاده می کنند مصرف نمایند اما آنان باید از مصرف شیرینی جات و تنقلات خودداری نمایند. همچنین این بیماران نیاز دارند تا غذای مصرفی را به جای سه وعده در ۵ یا ۶ وعده تقسیم نموده و میل کنند. این کار موجب می شود تا قند خون آنان به یکباره بالا نرود. از سوی دیگر ورزش و فعالیت جسمانی موجب جذب قند بیشتری به بافت های عضلانی شده و در نتیجه قند خون پایین بیاید. در واقع می توان گفت که در درمان بیماری قند، ورزش نقش انسولین یا سایر داروهای پایین آورنده قند خون را ایفا می کند. البته ورزش و تغذیه زمانی اثر خود را نشان می دهد که با مصرف دارو همراه شوند.

پژوهشها ی انجام شده در ضمینه رابطه ورزش و دیابت (6

امروزه بروز دیابت در کشورهای جهان به موازات کاهش میزان فعالیت مردم و افزایش چاقی به طور فزاینده ای بیشتر شده است. با توجه به نقش ورزش در افزایش سطح فعالیت و کاهش وزن می توان به اهمیت آن در پیشگیری و درمان دیابت پی برد. اکثر افرادی که دیابت خود را کنترل می کنند کسانی هستند که به طور منظم ورزش می نمایند. در واقع ورزش یکی از سه پایه اصلی درمان دیابت را علاوه بر رژیم غذایی و داروها تشکیل می دهد

اخیرا پژوهشگران دریافته اند که استراحت برای درمان بیماران دیابتی ، کارنادرستی است . مطالعات نشلن داده که استراحت در تخت برای مدت حداقل 7 روز باعث اختلال در قند خون میشود.

محققان کانادایی اعتقاد دارند که تمرینات ورزشی در تثبیت سطح قند خون به بیماران دیابتی نوع دوم کمک می کند. بیشتر بیماران دیابتی  به نوع دوم بیماری دیابت مبتلا هستند که ریشه این بیماری عوامل ارثی و کمبود ورزش و نوع تغذیه است. ورزش ، گلوکز و گلیکوژن را در داخل ماهیچه های بدن می سوزاند (این پدیده در صورتی رخ می دهد که دیابت کنترل شده باشد) و در حین و بعد از ورزش ، قند خون  وارد ماهیچه ها میگردد وسطح گلوکز را به حد طبیعی می رسد.

مشخص شده است که تمرینات ورزشی به صورتی که فرد را در نفس کشیدن دچار مشکل نکند موچب کاهش  عوارض  دراز مدت دیابت نوع دوم می شود  زیرا نه تنها باعث پائین آوردن قند خون و کاهش مقاومت به انسولین می شود، بلکه میزان فشار خون و کلسترول خون را نیز کاهش می دهد.از انجایی که پایین بودن میزان کسترول و فشار خون از میزان اسیب به سیستم قلبی و عروقی می کاهد، بروز  بیماریهای قلبی عروقی  در افرادی که ورزش می کنند به تعویق می افتد.

در حالی که مفید بودن انجام  تمرینات سبک برای افراد دیابتی مورد تایید است، نسبت به سلامتی بدن در انجام دادن تمرینات سنگین تردید وجود دارد. دکتر رونالد سیگال از دانشگاه کالگاری و همکارانش در دانشگاه اوتاوا شرایط  251 بیمار مبتلا به دیابت نوع دوم را در گروه سنی 39 تا 70 سال را بررسی کردند که هیچ یک از انها تمرینات منظم انجام نمی داده اند. این محققان این بیماران را به چهار گروه تقسیم کردند ، گروه اول تمرینات ورزشی هوازی به مدت چهل و پنج دقیقه و هفته ای سه بار انجام دادند ، گروه دوم با تمام توان خود به انجام تمرینات مقاومتی پرداختند ، گروه سوم دو نوع تمرین گروه اول و دوم را به مدت یک ساعت و نیم و سه بار در هفته انجام دادند و گروه چهارم هم هیچ گونه تمرین اضافی انجام ندادند. دکتر سیگال می گوید شرکت کنندگان در این تحقیقات از دستگاههای ورزشی یا دوچرخه و یا از ابزار الات کاهش وزن در باشگاه سلامت استفاده کردند.و برای جلوگیری از کمبود وزن به انها رژیم غذایی مناسب داده شد و میزان قند خون ، کلسترل ، وزن و امار حیاتی دیگر انها را ثبت گردید. در سه ماه انجام تحقیقات متوسط قند خون در کسانی که یک نوع ورزش را انجام دادند نیم درجه پائین امد و در کسانیکه دو نوع تمرین ورزشی را انجام دادند یک درجه کاهش یافت. اگرچه در  افرادی که تمرینات مقاومتی زیادی انجام می دادند کاهش یک درجه ای در قند خون مشاهده می شد اما این افراد نوسانات قند خون زیادتری را تجربه کرده بودند. نتیجه این تحقیقات نشان داد که ترکیب کردن تمرینات قدرتی مثل بلند کردن وزنه‌ با ورزش‌های اروبیک یا هوازی بیش از هر یک از آنها برای کنترل قند خو ن سودمند است.

در پژوهش دیگری چند  پژوهشگرنیوزلندی  برای تعیین نوع ورزشی که ممکن است که بیشترین تاثیر را در کنترل قند خون داشته باشد، نتایج 27 مطالعه را که بر روی بیش از 1000 نفر انجام شده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند تا تاثیر ورزش را بر ‌ هموگلوبین گلیکوژنه افراد دیابتی بررسی کند.(این معیار میانگین میزان قند خون افراد را در 3 ماه گذشته نشان می دهد). نتایج نشان داد که هر نوع ورزشی که 12 هفته یا بیشتر طول بکشد، باعث می‌شود میزان هموگلوبین گلیکوژنه این افراد به اندازه 0.8 درصد پایین بیاید. همچنین این نتایج نشان داد که ترکیب ورزش‌های قدرتی و هوازی تاثیر بیشتری از انجام هر یک از این ورزش‌ها موثر است.

اثرات مثبت ورزش در دیابت نوع 2 بسیار زیاد است. تحقیقات جدید بر این امر تأکید می کنند که ورزش منظم در دراز مدت نه تنها باعث بهبود کنترل دیابت نوع 2 خواهد شد بلکه حتی قادر است تا از بروز آن در افراد در معرض خطر نیز جلوگیری کند.نکته مهم دیگر در مورد نقش ورزش در کنترل دیابت نوع 2 اهمیت شروع زود هنگام آن است. در واقع هر چه قدر ورزش در مراحل اولیه دیابت و قبل ازاینکه نیاز به دارو در شخص مبتلا پیدا شود شروع گردد، اثرات آن در بهبود کنترل دیابت بیشتر خواهد بود.

اثرات ورزش در افراد دیابتی(7

کنترل بهتر قند خون (7-1

همانطور که می دانید یکی از علل عمده افزایش قند خون در دیابت نوع 2 مقاومت نسبت به عملکرد انسولین در بدن است. ورزش با کم کردن این مقاومت وافزایش اثر انسولین در بدن (یعنی افزایش ورود گلوکز به داخل سلولهای بدن مخصوصأ سلولهای عضلانی) باعث کاهش قند خون می شود و این اثر خود را با کم کردن قند خون ناشتا و مقدار هموگلوبین گلیکوژنه که بیانگر وضعیت دراز مدت قند خون در طول 3-2 ماه گذشته است نشان خواهد داد. از آنجایی که این حساسیت ایجاد شده به انسولین 48 ساعت بعد از ورزش دوباره از بین می رود، تکرار ورزش در دوره های منظم برای کاهش مقاومت به انسولین در دیابت نوع 2 لازم است. ورزش همچنین از اثر هورمون های ضدانسولینی می کاهد و باعث بهبود کنترل گلوکز می شود. البته برای رسیدن به این حالت  ، باید ورزش را  با یک  رژیم غذایی صحیح همراه کرد.

در ورزشهای  دراز مدت مشاهده شده است که حساسیت سلولهل به انسولین افزایش می یابد . این امر در بهبود وضعیت دیابت بخصوص در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بسیار با اهمیت است . ورزش اگر در شرایط مناسب صورت گیرد . ِیعنی قند خون بیمار تحت کنترول  باشد غلضت گلوکز پلاسما را ثابت نگه می دارد . علت این پدیده توازن بین برداشت گلوکز توسط عظلات و تولید متقابل گلوکز در کبد است.

کاهش کلسترول خون (7-2

مطالعات زیادی نشان داده اند که ورزش منظم در کاهش کلسترول بد و افزایش کلسترول خوب بدن   بسیار موثر است. اهمیت این موضوع به این خاطر است که در افراد دیابتی

عوارض دراز مدت  دیابت  با بالا بودن چربی خون به شدت افزایش می یابد. بنابراین  باید چربی خون افراد دیابتی در حد مطلوبی قرار داشته باشد و بهترین وسیله برای رسیدن به این هدف داشتن برنامه مرتب ورزشی می باشد.

درمان چاقی و افزایش وزن (7-3

چاقی یکی از مهمترین عوامل بروز دیابت نوع 2 می باشد .زمانی که فرد دیابتی اضا فه وزن داشته باشد بدن باید بیشتر انسولین ترشح کند و این امر در دراز مدت سبب از کار افتادن لوزلمعده می شود.یک برنامه صحیح کنترل قند  خون  در افراد دیابتی غیر وابسته به انسولین به کاهش وزن آنها کمک می کند . کاهش وزن ناشی از ورزش ، باعث کاهش بافت چربی می شود ودر کنترول دیابت موثر خواهد بود.

آمادگی عضلانی  (7-4

ورزش مناسب توده عضلانی را افزایش می دهد و باعث حفظ توده عظلانی در حد مطلوب می شود در حین ورزش  انقباضات عضلانی و عمل انسولین هر دو با هم مصرف گلوکز را افزایش می دهند.

نکته مهم این است که اگر کاهش وزن در افراد دیابتی فقط با رژیم غذایی انجام گیرد ، بیش از  25 % وزن از دست رفته  از توده عضلانی خواهد بود .در حالی که هدف از کاهش وزن ، کاهش بافت چربی است نه از بین رفتن پروتین های بدن . بنابراین کاهش وزن با ورزش   بهتر از کاهش بوسیله رژیم غذایی تنهاست.

پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع 2  (7-5

پژوهشها نشان می دهد که افزایش فعالیت بدنی ، در پیشگیری از پیدایش دیابت نوع دو  موثر است . این موضوع به ویژه در افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند ، اهمیت بسیاری دارد . این افراد شامل افراد چاق ، فرزندان افراد مبتلا به دیابت و افراد با فشار خون بالا می باشند. بسیاری از افراد که در مرحله پیش دیابت هستند می توانند به وسیله ورزش از ابتلا به دیابت چلوگیری کنند.

تحقیقات جدیدی که روی بیماران مستعد دیابت( یعنی افرادی که قند خونشان کمی بالاتر از

حد طبیعی است امّا هنوز در حدّی نبوده که بعنوان دیابت فعّال طبقه بندی شود ولی خطر بروز دیابت در آنها خیلی زیاد است) انجام شده است،این مطالعات نشان می دهد افرادیکه حداقل 150دقیقه در هفته(روزانه30دقیقه بمدت پنج روز) ورزش کرده اند وحداقل 7-5 درصد وزن خود را از دست داده اند،احتمال بروز دیابت نوع 2 را در خود بمیزان 58% کاهش داده اند

-جلوگیری از عوارض دیابت(7-6

همان طور که می دانید بیماری های قلبی – عروقی (سکته قلبی، سکته مغزی، نارسایی کلیوی، فشار خون بالا و…) در افراد مبتلا به دیابت شایع تر از دیگران است. ورزش احتمال تصلب شرایین و بروز بیماری های عروق را کاهش می دهد و می تواند بر طول عمر افراد دیابتی بیفزاید. البته برای اینکه این نتیجه به دست آید، برنامه ی ورزشی باید در تمام طول عمر بیمار، حالت منسجم  و منظم داشته باشد.

ورزش به دیابتی‌ها کمک می‌کند که از شر حمله‌های قلبی و نابینایی و آسیب‌های عصبی در امان باشند.افراد دیابتی  وقتی که غذا می‌خورند سطح قند خونشان افزایش می‌یابد. هر چه بیشتر سطح خون افزایش یابد قند بیشتری به یاخته‌ها می‌چسبد. وقتی که قند به یاخته بچسبد دیگر نمی‌تواند از آن جدا شود و تبدیل به ماده‌ای زیان‌آور بنام سوربیتول می‌شود که این ماده می‌تواند باعث نابینایی و ناشنوایی و آسیب‌های مغزی و قلبی و نشانگان پاهای سوزان و... گردد.

کاهش فشار خون (7-7

فشار خون بالا یکی ازدلایل از کار افتادن کلیه ها می باشد در افراد دیابتی فشار زیادی به کلیه ها وارد می شود بنابراین باید از فشار خون بالا را کنترول کرد. فشارخون در اثر ورزش کاهش می یابد و  حتی مشخص شده است که بیماری فشار خون در حد خفیف تا متوسط در اثر ورزش بهبود می یابد.