دانلود تحقیق خواص سبزیجات

جوbarley جو برای هزاران سال غذای اصلی بسیاری از مردم جهان بوده است.

گلادیاتورهای رومی جو را به دلیل انرژی زایی زیادش مصرف میکردند.

جوماده غذایی شفابخش نام دارد و در مبارزه با سرطان ، تنظیم کلسترول و درمان یبوست موثر است.

ترکیبات ضد سرطان جو دارای ترکیبات شیمیایی با نام Protease inhibitors (مهار کننده آنزیم تجزیه کننده پروتئین) پروتوآزاینهبیور است.

این ترکیب عوامل تولید سرطان در روده را متوقف کرده و از ایجاد تومورها جلوگیری می کند.

کنترل کننده کلسترول جو دارای ترکیباتی است که در وهله اول از تولید کلسترول LDL(چربی مضر) در کبد جلوگیری می کند.

این اقدام ،یعنی عدم تولید کلسترول LDL باعث می شود که احتمال ابتلا به بیماری های قلبی کاهش پیدا کند.

درمان یبوست تحقیقات دانشمندان ایالت مونتانای آمریکا نشان میدهد که جو در تنظیم و کاهش دردهای شکمی و درمان یبوست موثر است.

چه مقدار جو مصرف کنیم؟

بر اساس تحقیقات اگر فردی روزی 3 بار جو مصرف کند،بعد از 6 هفته 15 درصد از کلسترول خونش کاهش پیدا می کند.

جو را در طبخ غذا و یا به عنوان نان جو استفاده کنید.

گوجه فرنگیTOMATO گوجه فرنگی گیاهی است با نام علمی LYCOPERSICOM ESCULENTUM از خانواده سیب زمینی (SOLANACEAE) که به نام عمومی TOMATO در جهان مشهور است.

نام مترادف SOLANUM LYCOPERSICUM و در زبان های فرانسوی و آلمانی TOMATE، انگلیسی TOMATO و عربی طماطم گفته می شود.

میوه این گیاه که قسمت اصلی آن است به صورت خام یا پخته در سالاد، انواع سس ها، سوپ و انواع موادغذایی به طور وسیع در جهان مورد استفاده قرار می گیرد.

اکثراً گوجه فرنگی را در زمانی که به رنگ قرمز است استفاده می کنند و کمتر از میوه سبز آن استفاده می شود.

مهمترین ترکیبات گوجه فرنگی شامل حدود 90 درصد و یا کمی بیشتر آب می باشد و بقیه درصد آن، را پرتئین، چربی، قندهای مختلف از جمله گلوکز و فروکتوز، ویتامین های A، C و K،تیامین ، ریبوفلاوین، پانتوتنیک اسید، اسید فولیک، ویتامین E، اسید آمینه های ضروری، املاح معدنی از جمله کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، منزیوم، مس، منگنز، کبالت، روی و راسنیک می باشد و به تازگی وجود ید نیز در گوجه فرنگی گزارش شده است.

کلسیم Mg1000 موجب تولید دندان و استخوان های قوی می شود.

نقش مهمی در انتقال پالس های عصبی دارد .

در لخته شدن خون، در انقباض صحیح ماهیچه ها و در نتیجه کمک به ضربان قلب منظم و دقیق نیز نقش دارد.

10 تا 50% در (گیاه تاج خروس) Amaranth، پنیر چدار Cheddar، ماست، کلم چینی ،لوبیای سفید ، دانه های کنجد، پنیر سوئیسی، روغن سویا، وغیره.

5% تا 10% در بادام، ماهی قزل آلا آهن ضروری برای ساخت و شکل گیری هموگلوبین و انتقال اکسیژن از ریه به تک تک سلولهای بدن، مورد استفاده میوگلوبین (درست مانند هموگلوبین که ترکیبی برای حمل و آزاد شدن اکسیژن است).

که کار حمل اکسیژن را در ماهیچه ها و عضلات و ذخیره آن در عضلات بر عهده دارد، مورد استفاده انواع مختلف آنزیم ها برای تولید انرژی 50% تا 100% درانواع صدف، روغن سویا 10%تا 50% در لوبیای قرمز، عدس، جگر، صدف دو کفه ای، صدف خوراکی، قارچ صدفی، دانه های کاج، دانه های کدو تنبل، دانه های کنجد، استیک،گندم، میگو 5% تا 10% در (کنگر فرنگی یا آرتیشو)artichokes، لوبیا سبز و پسته.

تاثیر مرکبات بر داروهای پایین آورنده چربی خون مصرف مرکبات هنگام استفاده از داروهای ‍پایین آورنده چربی خون باعث متوقف شدن اثر دارو می گردد.

اگر شما برای پایین آوردن چربی خون از داروهای Lovastatin و Simvastatin استفاده می کنید، توجه داشته باشید که در طول درمان از خوردن مرکبات خودداری کنید.

استفاده متناوب از مرکبات یا آب آن می تواند تاثیرات متوقف شدن سنتز کلسترول را افزایش دهد.

بخصوص اثرات نادر و غیر منتظره مانند ضعف عضلات و دردهای عضلانی.

البته نوشیدن یک لیوان آب مرکبات در بعضی اوقات ضرر چندانی ندارد.

شیر به عنوان دارو در اغلب نوشته های باستانی و در طب قدیم از شیر به عنوان دارو در درمان بعضی بیماری ها یاد شده است.

امروزه نیز این عقیده وجود دارد که شیر بهترین غذا برای بیماران می باشد.

به علت سهل الهضم بودن این ماده آن را همواره در رژیم تغذیه ای بیماران قرار داده و مصرف شیر در برنامه غذایی روزانه اکثر افراد جامعه توصیه می شود.

شیر به عنوان منبع کلسیم کلسیم یکی از مهم ترین ترکیبات معدنی مغذی می باشد و باید از طریق غذا وارد بدن انسان شود.

کلسیم نقشی اساسی در استحکام استخوان ها و سلامت دندان ها دارد.

از دیگر فواید کلسیم می توان به نقش آن در انقباض ماهیچه ها، لخته شدن خون، انتقال پیام های عصبی نام برد.

هر لیوان شیر (250 میلی لیتر) حدود 315 میلی گرم کلسیم دارد که 30 درصد کلسیم روزانه مورد نیاز انسان را تأمین می کند.

بنابراین مصرف روزانه سه لیوان شیر می تواند نیاز بدن به کلسیم را کاملاً مرتفع سازد.

جذب کلسیم در بدن به عواملی خاص بستگی دارد برای مثال تعادل کلسیم با فسفر اهمیت زیادی در جذب کلسیم دارد، به این دلیل مصرف قرص های کلسیم به دلیل داشتن کلسیم غیر بیولوژیک از جذب مناسبی برخوردار نمی باشند.

در حالیکه کلسیم در شیر به صورت بیولوژیک (حیاتی) موجود بوده و همراه با دیگر عوامل مؤثر در جذب،ویتامین D بهتر جذب می شود.

کودکان و زنان شیرده به کلسیم بیشتری نیاز دارند.

اغلب سالخوردگان از پوکی استخوان رنج می برند.

در سنین بالا به علت تغییرات فیزیولوژیک هورمون های بدن، جذب کلسیم دچار اختلال می شود.

تحقیقات نشان داده شده است این گونه افراد، کلسیم شیر را بهتر جذب می کنند.

cayenne فلفل اگر مدتی روی بوته بماند، رنگش قرمز خواهد شد، حتی نارنجی - ارغوانی یا قهوه ای خواهد شد.

فلفل قرمز یکی از پر مصرف ترین و نوع زرد کم مصرف ترین فلفلهاست.

هرچه فلفل، رسیده تر شود.

طعم آن شیرین تر می شود.

ویتامین های مهمی چون C و A دارد.

حاوی مقدار فراوانی بتاکاروتن است.

روند پیری را کند می کند، مانع از بروز سرطان می شود به فعالیت ریه ها کمک می کند و برای درمان بیماری دیابت، مفید است.

Romaine این ماده غذایی بویژه حاوی ویتامین C است که ضد اسکوربوت است.

کاهو ارزش غذایی چندان ندارد، اما از لحاظ درمانی فوق العاده است مملو از نمکهای معدنی است که خاصیت قلیایی دارند.

بنابراین، سبب تصفیه خون می شود به حفظ هوشیاری مغز و سلامت بدن کمک می کند.

برگهای بیرونی کاهو ارزش خوراکی بسیار دارند.

این برگها بیشتر در معرض نور آفتاب قرار می گیرند و نسبت به برگهای داخلی که فشرده ترند ویتامین بیشتری دارند.

هرچه کاهو سبزتر باشد ویتامین بیشتری دارد.

کاهو محتوی چند ماده مهم و شفابخش است.

برای بدن مفید است.

به مغز، دستگاه عصبی و ریه ها کمک می کند.

آب کاهو، خنک و شادابی بخش است.

میزان فراوانی منیزیم در آب آن وجود دارد که سبب تقویت بافت عضلانی، اعصاب و مغز می شود.

آب کاهو جنبه درمانی دارد.

بهتر است، برگهای سبز تیره آن مصرف شوند.

برگهای داخلی یا مغز کاهو که روشن تر و سفیدترند را مصرف نکنید.

برگهای سبز محتوی کلروفیل و مواد مغذی هستند در حالی که مغز کاهو این مواد را ندارد.

کاهو مملو از سلولز است که حجم مواد داخل روده و حرکات روده را افزایش می دهد، بنابراین، در درمان یبوست بسیار مفید است.

کاهو در درمان بی خوابی مؤثر است.

چرا که ماده خواب آوری به نام لکتوکاریوم دارد که سه درصد یا کمتر کربوهیدرات دارد.

پس ماده غذایی مناسب برای درمان دیابت است.

افراد دیابتی می توانند به راحتی از آن استفاده کنند.

کاهو میزان قابل توجهی آهن دارد و بنابراین هموگلوبین ساز است.

برای درمان کم خونی مفید است، میزان آهن قابل جذب از این طریق بسیار بیشتر از جذب آهن غیر آلی است برای درمان کم خونی مفید است، میزان آهن قابل جذب از این طریق بسیار بیشتر از جذب آهن غیر آلی است Spinach خواص خوردن اسفناج خام و پخته بسیار است.

اسفناج حاوی بتاکاروتن بسیار و لوتئین است دو عنصر مهمی که ضد سرطان و سم زدا هستند.

برگهای سبز اسفناج سرشار از اسید فولیک، ، منیزیم و منگنز هستند.

اسفناج خام ماده اصلی اکثر سالادها هست اما متخصصان می گویند که بهتر است آن را پخته مصرف کرد.

پختن اسفناج سبب می شود مواد مغذی و کاروتن های سم زدای آن آسانتر جذب بدن شوند Grape انگورهای تجارتی از درختان مو چوبی حاصل می شوند که البته این موها از تخم مو به وجود نمی آیند.

بلکه با قلمه زدن یا پیوند زدن به ریشه های دیگر به وجود می آیند.

درخت مو در حالی که رشد می کند، باید به یک پایک یا داربست تکیه کند.

تا خوشه های سنگین میوه در امان بمانند.

انگور منبع سرشاری از ویتامین های A، C و بیوفلاونوید و عناصری چون ژرمانیم و سلنیوم است.

فواید انگور بیشتر در جهت کمک به دستگاه گردش خون است.

گلبولهای قرمز را تغذیه و صاف می کند.

کشمش و مَویز منابع مهم کالری، قند و مواد مغذی هستند.

ذرت Ruby Queen تصور کنید که چگونه یک ذرت قرمز می تواند شما را در هنگام صرف غذا به اشتها بیاورد!

ذرت شیرین جدیدی به بازار آمده است که در عرض 75 روز و البته با دانه های قرمز به عمل می آید!

هر خوشه 8 اینچ است و 18 ردیف دانه ترد دارد.بهترین روشهای طبخ این نوع ذرت، بخار پز کردن و پخت در مایکروفر است.

سرعت رشد و روغنی بودن این ذرت در خور توجه است.

البته این گیاه در زیر نور مستقیم خورشید و در خاک حاصلخیز و خوب آبیاری شده رشد می کند.

هویجcarrot هویچ یکی از سبزیهای ضد سرطان است به ویژه سرطان هایی که افراد سیگاری به آن مبتلا می شوند.

هویچ سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده، عمر را طولانی کرده، کلسترول خون را کاهش می دهد و یبوست را درمان می کند.

خاصیت ضد سرطانی بتاکاروتن مهم ترین موادی که در جهت پیشگیری از ابتلا به سرطان مفیدند، ویتامین ها،مواد معدنی به ویژه کاروتن (نوعی ویتامین A)، ویتامین E، ویتامین C و سلنیم معدنی هستند.

تحقیقات گسترده ای روی 30 هزار چینی انجام شد و در نتیجه افرادی که به مدت 5 سال هر روز از این مواد استفاده می کردند، 13 درصد کمتر به سرطان مبتلا می شدند.

تحقیقات انستیتوی سرطان نشان می دهد که میزان زیاد بتاکاروتن از ابتلا به سرطان جلوگیری می کند.

بتاکاروتن دو نقش دارد.

اول اینکه به عنوان آنتی اکسیدان روی رادیکال های آزادی که باعث دگرگونی سلول ها و ایجاد سرطان می شوند،عمل می کند.

دوم اینکه، بتاکاروتن سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند تا به صورت طبیعی موادی تولید کند که با سلول های سرطانی به وجود آمده و بیماری های دیگر مبارزه کنند.

بتاکاروتن حتی احتمال بروز سرطان ریه در افرادی که برای 30 سال سیگار می کشند را کم می کند.

مصرف یک هویچ در روز احتمال سرطان ریه در سیگاری ها را کم می کند.

البته این نکته بدین معنا نیست که می توانید با خیالی آسوده هویچ بخورید و سیگار هم بکشید.

(سیگاراحتمال ابتلا به سرطان ریه را 10 برابر می کند) هویچ با سرطان های دیگر از جمله سرطان معده و پروستات نیز مبارزه می کند.

بالا بردن مصونیت بدن و پیری زودرس سیستم ایمنی بدن بعداز 40 سالگی رو به ضعف می رود.

ولی بعضی غذاها می توانند این حادثه را تغییردهند.

در یک تحقیق 50 نفر از افراد 65 سال به بالا را تحت رژیم غذایی با مکمل های غذایی بتاکاروتن و ویتامین E قراردادند.

افرادی که تحت رژیم بودند 50 درصد کمتر از افراد معمولی دچار سرماخوردگی ،آنفولانزا و عفونت می شوند و در صورت بیماری زودتر معالجه می شوند.

بتاکاروتن نه تنها قدرت آنتی اکسیدانی در مقابل سرطان دارد.

بلکه رادیکال های آزادی که سعی در نابود کردن دیواره رگ دارند را از بین می برد.

بر طبق تحقیقات یک مکمل غذایی 16 میلی گرمی بتاکاروتن (که در 2 هویچ موجود است) میزان ایمنی بدن را افزایش میدهد.

کاهش کلسترول و ضد یبوست هویچ مقدار زیادی بستین دارد که کلسترول خون را به طور متوسط 11 درصد کاهش می دهد.

فیبرهای موجود از ایجاد یبوست جلوگیری می کند.

روزانه 2 عدد هویچ کلسترول خون را پایین می آورد.

مقدار مصرف: روزانه 2 یا 3 هویچ خام یا کمی پخته در غذا مصرف کرده و یادر کنار و همراه غذا میل کنید.

مصرف زیاد هویچ شاید رنگ شما را کمی زرد کند ولی نگران نباشید چون خطری متوجه شما نیست.

با کم کردن مصرف هویچ رنگ چهره شما به حالت عادی بازمی گردد.

شاهپسند در این پژوهش ساختار تشریحی اندامهای رویشی، زایشی دو گیاه شاه‌پسند وحشی و شاه‌پسند درختی با استفاده از روشهای متداول سلول - بافت‌شناسی و به کارگیری میکروسکوپهای نوری بررسی و مقایسه شد.

خواص ضدمیکروبی عصاره‌های آبی، آبی سترون، اتانلی مطلق و اتانلی 85 درصد گیاهان مورد آزمایش بر چهار گونه باکتری و سه گونه از قارچهای بیماریزا با استفاده از روشهای متداول میکروبیولوژی و با به کارگیری محیطهای کشت مولر - هینتون آگار و سابورودکستروز آگار، استفاده از روش ایجاد چاهک (well)، روش تمام ظرف (Pour plate) و سنجش قطر هاله عدم رشد و نیز تعیین میزان حداقل غلظت مؤثر (MIC) انجام شد.

نتایج پژوهشها نشان داد که: ساختار تشریحی اندامهای رویشی و زایشی هر دو گیاه مشابه است و بیشترین تفاوتها مربوط به ساقه، دمبرگ و وضع بافتهای آوندی می‌شود.

الگوی قرارگیری آوندهای چوبی و همچنین تعداد آوندها در هر میلی‌مترمربع در دو گیاه مورد پژوهش متفاوت بود.

در رگبرگهای شاه‌پسند درختی در طرفین دستجات آوندی، سلولهای پارانشیمی تهی شده از کلروفیل وجود داشت ، چنین وضعیتی در رگبرگهای شاه‌پسند وحشی دیده نشد.

دستجات آبکش محصور شده‌ای به همراه سلولهای فیبر- اسکلرانشیمی در داخل رشته آوندی میانی دمبرگ و تقریبا با موقعیت مغزی در شاه پسند درختی وجود داشت ، چنین دستجاتی در دمبرگ شاه‌پسند وحشی وجود نداشت .

از بین عصاره‌های اتانلی 85 درصد گیاهان شاه‌پسند درختی و شاه‌پسند وحشی تنها عصاره ساقه شاه‌پسند وحشی اثر قارچ ایستایی (Fungistatic) بر روی قارچ Alternaria alternata نشان داد.

عصاره‌های آبی سترون نشده که از بخشهای متفاوت گیاه شاه‌پسند درختی تهیه شده بود بر روی قارچهاری مورد پژوهش (Aspergillus glaucus, Fusarium solani, Alternaria atlernata) اثر قارچ ایستایی داشتند.

از بین عصاره‌های آبی سترون نشده گیاه شاه‌پسند وحشی تنها عصاره ساقه‌ای، اثر قارچ ایستایی داشت .

عصاره‌های آبی سترون شده هیچ گونه اثر ضدقارچی و ضدباکتریایی نشان ندادند.

عصاره‌های اتانلی مطلق تهیه شده از بخشهای مختلف گیاه شاه‌پسند درختی اثر ضدباکتریایی بر روی چهارگونه باکتری نشان داد و میزان MIC برای عصاره‌های اتانلی مطلق شاه پسند درختی به روش رقیق کردن در لوله و پتری، به ترتیب کمتر از 50 میلی‌گرم در میلی‌لیتر و بین > 50 میلی‌گرم در میلی‌لیتر و پایان نامه ضرابی اهرابی هلو هلو از خانواده گل سرخ و مشابه زردآلو، گیلاس، آلو و بادام است.

3 نوع هلو شناخته شده است: هلو سنگی، هسته جدا و هلو نیمه سنگی.

شلیل در واقع نوعی هلوی کوچک و بدون کرک است.

شلیلها و هلوها به طور طبیعی از طریق غنچه شکوفه یا دانه هایشان متمایز می شوند.

به طور کلی، اکثر هلوها طبق چگونگی چسبیده یا جدا بودن هسته شان دسته بندی می شوند.

1- هلو سنگی: این نام به دلیل آن انتخاب شده که گوشت هلو محکم به هسته چسبیده است.

بافت گوشتی آن زرد و بخش نزدیک به هسته قرمز روشن است.

گوشت آن نرم، شیرین و پر آب است برای انواع دسر و مربا، مارمالاد و کمپوت مناسب است.

توصیه می شود که تازه آن مصرف شود.

2- هلوی هسته جدا: هسته از گوشت به راحتی جدا می شود.

از نوع سنگی، بزرگتر و سفت تر است.

بافت آن کم آب تر اما شیرین است.

برای کمپوت بسیار مناسب است اما بهتر است که تازه آن مصرف شود.

3- هلو نیمه سنگی: این نوع جدید که ترکیبی از هر دو نوع هلوی سنگی و هسته جداست.

به شکل تازه و کمپوت مصرف می شود.

خواص هلو: هلو دارای مقادیر زیادی پتاسیم و ویتامین های C و A است.

ملین و مدٌر است.

به فعال شدن شیره معدی کمک می کند.

رنگ چهره را بهبود می بخشد.

پخت طولانی هلو، مواد مغذی اصلی آن را از بین می برد.

برگه هلو مواد مغذی بیشتری دارد، بعضی از برگه ها را با دی اکسید سولفور خشک می کنند تا رنگشان تغییر نکند و مدت زیادی نگهداری شوند.

بنابراین، زیاد مناسب نیستند.

موزbanana کاهش کلسترول میزان زیاد فیبر در موز باعث کاهش کلسترول خون می شود.

این میوه مناطق گرمسیری، دارای مقادیر زیادی پستین می باشد (حتی بیشتر از سیب)، بر اساس تحقیقات روی حیوانات، موز LDL را کاهش داده و حدود 30 درصد HDL راافزایش می دهد.

موز سدیم ندارد و همین دلیل برای قلب مفید است.

مسکن معده اگر بعد از خوردن موز احساس می کنید، وضعیت معده شما بهتر شده است، شما فرد حساسی هستید، زیرا این یک واقعیت علمی است .

موز تقویت کننده لایه داخلی معده بوده و دیواره معده را در مقابل زخم معده و اسید معده محافظت می کند و برای درمان گاز معده و ورم معده می توان از این میوه استفاده کرد.

تنظیم فشار خون موز سرشار از پتاسیم است و به همین دلیل فشار خون را متعادل نگه می دارد.

محققان ژاپنی فشار خون مردم دو دهکده را اندازه گرفتند و اعلام کردند که فشار خون افراد دهکده ای که در آن مصرف پتاسیم بیشتر است، مناسب تر می باشد.

اهمیت گوشت در تغذیه انسانmeat گوشت یکی از مهم ترین منابع پروتئین حیوانی محسوب می شود.

غنی بودن گوشت از پروتئین های ارزشمندی که حاوی اسیدهای آمینه ضروری برای بدن (چون در بدن انسان ساخته نمی شوند) نظیر هیستدین، ایزولوسین، لوسین، میتونین، تریپتوفان و همچنین چربی ها که به عنوان یک منبع انرژی زا برای بدن محسوب شده و حاوی اسیدهای چرب نظیر اسید لینولئیک، اسید لینولئیک و اسید آراشیدونیک می باشند و مواد معدنی نظیر فسفات ها و سولفات ها و ویتامین ها به خصوص ویتامین های گروه Bو هیدرات کربن (گلیکوژن)، نشان دهنده ارزش و اهمیت این فرآورده مهم در تغذیه انسان است.

البته با توجه به نظرات پزشکان، گوشت قرمز به علت دارا بودن اسیدهای چرب اشباع و بالا بردن کلسترول خون در صورت مصرف زیاد می تواند عوارضی را برای انسان ایجاد کند بنابراین تعادل در مصرف آن توصیه می شود کلمcabbage گذشتگان از نسل جدید چند قدم جلوتر بودند، زیرا برای درمان قانقاریا از کلم استفاده می کردند، علم جدید خواص کلم را در درمان بعضی بیماری ها از جمله پیشگیری سرطان، عفونت و زخم معده به اثبات رسانده است.

ضد سرطان قوی کلم یکی از ضد سرطان های قوی است که با انواع سرطانها به ویژه سرطان روده بزرگ مبارزه می کند.

تحقیقات نشان می دهد که مصرف کلم به صورت خام، پخته و یا آبپز در سرکه، برای یکبار در هفته حدود 66 درصد احتمال بروز سرطان روده بزرگ را کاهش می دهد (دکتر جیم دوک عضو انجمن گیاه شناسان روزی یک کاسه کلم می خوردند تا از سرطان روده بزرگ که در خانواده اش ارثی است جلوگیری کند).

این سبزی دارای یک ماده شیمیایی به نام indole ایندول می باشد که رادیکالهای آزاد را کنترل می کند.

این رادیکالهای آزاد طی فرایندی اکسیداسیون کرده و می توانند ساختار سلولها را تغییرداده و یا حتی آنها را از بین ببرند.

همچنین کلم دارای کلروفیل، ویتامین E، C و دیگر مواد برای مقابله با سرطان است.

کشت گوجه فرنگی در نمکزار چهل درصد از زمینهای کشاورزی که آبیاری می شوند، دارای مقدار زیادی نمک هستند، به طوری که گیاهان بندرت در آنها رشد طبیعی دارند.

دانشمندان از مدتها پیش درصدد بودند گیاهانی را پرورش دهند که نمک موجود در این زمین ها، مانع رشد آنها نشود.

تلاش دو گروه مستقل از کشورهای آمریکا و کانادا با استفاده از روشهای مهندسی ژنتیک، بسیار نتیجه بخش بوده است.

آنها ضمن ایجاد تغییرات ژنتیکی در گوجه فرنگی و یک نوع شلغم موفق شده اند با کاشت آنها در زمینهای شور، طعم و مقدار نمک طبیعی آنها را نیز حفظ کنند.

دانشمندان با استفاده از روشهای ژنتیکی موفق شدند در غشای واکوئل ها، پروتئینهائی که انتقال مواد را در غشای سلول بر عهده دارند، به تعداد زیاد ایجاد کنند و از طریق آنها نمک جذب شده را در واکوئل ها جمع کنند.

با استفاده از این روش، در زمینهایی که غلظت نمک آنها بیش از یک سوم نمک آب دریاست، گیاهان می توانند به طور طبیعی رشد کنند.

بر گرفته از سایت geo.de بقچه های عطرآگین طاهره رنجبر پیاز باغی یا پیاز معمولی (Allium cepa) و خویشاوندان آن مانند تره فرنگی، سیر و پیازچه، بومی نیمکره شمالی اند.

بیش از ۴۰۰گونه پیاز وجود دارد که به عنوان گیاهان زینتی و خوراکی مورد استفاده قرار می گیرند.

مصریان باستان به طور گسترده ای از انواع پیاز استفاده می کردند و قوم بنی اسرائیل نیز در دوران سرگردانی و خانه به دوشی همیشه آرزوی دستیابی به پیازها را در سر می پروراندند.

پیازها در ایران ۷۵گونه گیاه پیازدار خودرو دارند که در سراسر ایران پراکنده اند.

بعضی از آنها علف هرز مزارع و اغلب آنها نیز در مناطق کوهستانی می رویند.

از ۷۵گونه مذکور ۳۱گونه انحصاری ایران اند که از زمره آنها می توان به پیاز پاکوتاه، پیاز کویری، پیاز کرمانی، پیاز خوراکی، پیاز سنگلاخی و.

.

اشاره کرد.

پیاز برای نخستین بار توسط اسپانیایی ها به جزایر هند غربی راه یافت و سپس از آنجا در سرتاسر قاره آمریکا پراکنده شد.

پیاز نام عمومی گیاهان علفی جنس Allium بوده و دربرگیرنده انواع پیازچه، سیر، موسیر و.

است.

پیازها تقریبا در هر نوع خاکی رشد می کنند ولی عمدتا خاک های به خوبی زهکشی شده وغنی از مواد آلی را ترجیح می دهند.

افزودن کودهای طبیعی کمپوست و سایر مواد آلی حاصل از بقایای محصول سال قبل باعث حاصلخیزی بیشتر خاک می شود.

استفاده از کودهای فسفر و پتاسیم در مورد این گیاهان توصیه می شود اما در صورت حاصلخیز بودن خاک استفاده از کود نیتروژنی آن هم ۲ تا ۳ هفته پس از کاشت توصیه شده است.

انواع پیازها در نواحی با درجه حرارت ۶ تا ۲۶ درجه سانتیگراد و میزان ریزش سالیانه ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر و خاک هایی با PH ۳/۸ تا ۵/۴ می روید.

پیازها را می توان در فصل بهار و از زمانی که درجه حرارت به اندازه ای باشد که باعث یخزدگی نشود، از طریق بذر، قلمه و نشا تکثیر کرد.

انتخاب نحوه تکثیر به رقم گیاه، موارد مصرف و در دسترس بودن آن بستگی دارد.

البته رعایت این نکته ضروری است که پیازهای پرورش داده شده در شرایط آب و هوایی خاص شمال را نمی توان در اقلیم های جنوبی به عمل آورد.

از قلمه ها معمولا برای تولید پیاز سبز استفاده می شود.

قلمه ها پیازهای خشک کوچکی هستند به قطر ۸ سانتی متر.قلمه های بزرگتر معمولا پیازهای کوچکتری تولید می کنند.

از این رو برای تولید پیازهای سبز مناسب ترند در حالی که قلمه های کوچکتر، پیازهای بزرگتری را به وجود می آورند.

قلمه هایی که برای کاشت انتخاب می شوند باید سفت و محکم بوده و جوانه نزده باشند.

انواع قلمه ها در رنگ های سفید، قرمز، قهوه ای و زرد در دسترس است و از قلمه های سفید عمدتاً برای تولید پیازهای سبز استفاده می شود.

پیازهایی که از طریق بذر تکثیر می شوند برای تولید محصول به دوره طولانی تری نیاز دارند.

از این رو استفاده از بذر در باغبانی خانگی توصیه نمی شود.

برای داشتن یک محصول خوب لازم است که در فصل رشد، علف های هرز را از دوروبر گیاه حذف کرد و لایه ای از مالچ (کاه، برگ و غیره) به قطر ۱۰ - ۵ سانتی متر به منظور ممانعت از رشد علف ها و نگهداری رطوبت خاک در اطراف گیاه ریخت.

معمولا ۴ تا ۶ هفته پس از کاشت می توان اولین محصول را برداشت کرد.

سوخ های پیاز طی ۳ تا ۵ ماه به بلوغ می رسند و وقتی بخش های خارجی گیاه خشک شد می توان آن را برداشت کرد.

پس از برداشت، پیازها را به منظور خشک شدن به مدت ۴ - ۲ هفته در سایه قرار می دهند.

پس از خشک شدن گردن پیازها آنها را از ۵/۲ سانتی متر بالای پیاز جدا می کنند.

پیازها را معمولا در کیسه های توری یا جعبه های کرکره ای می ریزند و در مکانی انبار می کنند که تهویه هوا در آن به خوبی صورت گیرد.

معمولا کیسه های حاوی پیاز را از قلاب هایی آویزان می کنند و جعبه ها را روی تیرک های افقی قرار می دهند.

پرورش دهندگان خانگی پیازها را در جاهای خشک مانند اتاق زیرشیروانی یا اتاق هایی که خیلی گرم نباشد و تهویه در آن به خوبی صورت گیرد، انبار می کنند.

شرایط ایده آل برای نگهداری و انبار کردن پیازها دمای ۳۲ درجه فارنهایت و رطوبت ۶۰ تا ۶۵ درصد است.

البته فراهم ساختن چنین شرایطی برای باغداران خانگی میسر نیست و از این رو آنها تنها می توانند پیازها را به مدت ۲ تا ۴ ماه نگهداری کنند.

چنانچه پیازها در معرض هوای گرم قرار بگیرند، جوانه می زنند از این رو نگهداری پیازها در جای خنک تا آنجا که باعث یخ زدگی پیاز نشود، ضروری است.

پرورش دهندگان بزرگ برای ممانعت از جوانه زدن سوخ ها از یک ماده شیمیایی موسوم به مالیک هیدرازید (MH-۳۰) استفاده می کنند.

این ماده را باید ۲ تا ۳ هفته پیش از برداشت محصول استفاده کرد.

بدین ترتیب که آن را روی اندام های هوایی گیاه اسپری می کنند و ماده مزبور از طریق ساقه هایی که هنوز سبزند به بخش های زیرزمینی منتقل می شوند.

از سوخ هایی که در معرض MH-۳۰ قرار گرفته اند نمی توان به عنوان نشا استفاده کرد زیرا این سوخ ها قادر به ایجاد جوانه نیستند.

در ضمن استفاده از این ماده برای تولیدکنندگان خانگی مقرون به صرفه نیست.

بهترین کار برای پرورش دهندگان خانگی همان نگهداری پیازها در جای خنک و سرد است.

انواع پیاز موسیر: فرق موسیر با پیاز معمولی در این است که سوخ های آن مانند سیر چند قسمتی است.

موسیرها به ندرت از طریق بذر تکثیر می شوند و آنها را عمدتاً از طریق کاشت قطعات سوخ زیاد می کنند.

موسیرها نسبت به بیشتر شرایط اقلیمی مقاومند و آنها را معمولاً در پایان فصل رشد برداشت می کنند.

پیازهای موسیر در مقایسه با سایر پیازها عطر و بوی بیشتری دارند.

گیاه موسیر دارای گل های سرخ ـ صورتی یا سفید است.

ساقه استوانه ای، سوخ های متعدد، سفت و درشت دارد.

در حالی که پیاز خوراکی سوخ های منفرد داشته و پیازهای آن به رنگ قرمز یا سفید و به شکل کره دو سر فرو رفته است.

تره فرنگی: انواع تره فرنگی را به خاطر برگ هایش پرورش می دهند.

تره ها دارای عطر و طعم ملایمی هستند و موقعی که پیازهایشان هنوز به خوبی شکل نگرفته، برداشت می شوند.

تره فرنگی را معمولاً از طریق بذر یا نشا تکثیر می کنند.

برای دستیابی به محصول بهتر خاک را با ضخامت چندین سانتیمتر اطراف گیاه کپه می کنند بدین ترتیب برگ های بزرگ تر و تردتری به دست می آید.

گیاه تره دارای برگ های باریک و پیازهای باریک و کوچک است و در ضمن پوشش گل هایش نیز سبز رنگ است.

سیر: پیاز آن به شکل حبه هایی است که با هم در یک غلاف قرار گرفته اند و برای تکثیر حبه ها در شیارهایی به عمق ۵ - ۵/۲ سانتیمتر و با فاصله ۱۵-۱۲ سانتی متر می کارند.

هر سوخ به طور تقریبی دارای ۱۰ حبه است و سوخ های بزرگ، سیر بهتری تولید می کنند.

سیر فیلی دارای حبه های بزرگ تری بوده اما عطر و بوی ملایم تری دارد.

پس از خشک شدن اندام های هوایی می توان سیرها را از بته در آورد.

سیر دارای ساقه گرد، گل های صورتی، پرچم های کوتاه تر از گلبرگ ها و چندین سوخک است.

پیازچه: پیازچه گیاهی است چند ساله و مقاوم که عمدتاً به خاطر برگ هایش پرورش داده می شود.

برگ های تازه و ترد پیازچه عطر و طعم دلپذیر و خوشایندی دارند.

گل های آبی - ارغوانی رنگ آن که در اوایل فصل رشد پدیدار می شوند منظره ای دیدنی به باغ می بخشند.

پیازچه ها بومی اوراسیا بوده و دارای برگ های استوانه ای شکل توخالی به رنگ سبز روشن اند.

موارد مصرف روغن سیر حاوی آلین، آلنیاز، موسیلاج، آلبومین و سایر ترکیبات است.

عطر و طعم خاص سیر در نتیجه پاره شدن غشاهای سلولی و فعال شدن آنزیم لنیاز که به نوبه خود باعث تولید دی سولفید می شود، به وجود می آید.

انواع سیر را به شکل خام و تازه، پودر شده، خشک شده، خرد شده و یا به عنوان یکی از اجزای بسته های نمک استفاده می کنند.

از روغن سیر نیز به طور گسترده ای در صنایع غذایی به عنوان چاشنی در تهیه انواع سس ها، خورش ها، سوپ، نان، سرکه، ترشی، سوسیس و کالباس استفاده می شود.

از موسیر هم در تهیه سالاد، سس، سوپ و سرکه استفاده می شود.

پیازچه در تهیه سوپ ها، خورش ها و سالاد هم به کارگرفته می شود.

علاوه بر مصارف خوراکی از پیازچه به عنوان گیاهی زینتی در حاشیه باغ ها استفاده می شود.

از قدیم الایام پیازچه به عنوان اشتهاآور مورد توجه بود.

در ضمن به هضم غذا هم کمک می کند.

در گذشته از سیر به عنوان ضدعفونی کننده، داروی کرم کش، ضداسپاسم، بادشکن، داروی زرداب کش، معرق (خوی آور)، هضم کننده، پیشاب آور، خلط آور و دفع کننده حشرات استفاده می کردند.

علاوه بر اینها از آن به عنوان درمان آسم (تنگی نفس)، سرماخوردگی، فشارخون بالا، سرفه، جذام استفاده می شد.

امروزه از سیر برای کاهش قند خون و تنظیم تراز کلسترول و از بین بردن کرم های روده ای استفاده می شود.

سیر ممکن است برای بچه های کوچک مضر باشد و در عده ای نیز باعث ایجاد آماس های پوستی شود