مقدمه
بیماری شریان های کرونری در طی چندن سال ایجاد میشود و میتواند منجر به بروز آنژین قلبی، سکته قلبی و مرگ ناگهانی شود. بیماری کرونری قلب، شایعترین علت مرگ و میر در انگلستان میباشد اکثر افراد، در اطراف خود کسانی را میشناسند که دچار سکته قلبی شدهاند و بعضی ا زآنها هیچگونه علامتی از قبل نداشتهاند. بیماری کرونری قلب در طی 50 سال گذشته شیوع بیشتری پیدا کرده که ما بعضی ا زعلل این افزایش را میدانیم. هدف از تألیف این کتاب دادن اطلاعاتی در مورد این بیماری به شما میباشد تا اگر به این بیماری دچار هستید، چه کارهایی را میتوانید انجام دهید و یا برای پیشگیری از آن، چه اقداماتی باید صورت پذیرد.
برای توصیف و شرح بیماری کرونری قلب و اثرات آن بر روی قلب، از اصطلاحات مختلفی استفاده میشود. این اصطلاحات عبارتند از : بیماری ایسکمیک قلب، ترومبوز کرونری، آنفارکتوس میوکارد MI ) ) و سکته قلبی.
بیماری کرونری قلب میتواند باعث انواع مختلفی از مشکلات شود که مام این مشکلات به علت عدم اکسیژن رسانی کافی به عضله قلب ایجاد میشوند. شایعترین این مشکلات عباتند از :
آنژین : درد سینه در هنگام انجام فعالیت ایجاد میگردد. هر گونه فعالیتی میتواند باعث روز این درد سینه (آنژین) شود. وقتی فرد استراحت میکند، این درد سینه بهبود مییابد.
سکته قلبی : درد شدید سینه که براثر مرگ یک قسمت عضله قلب در هنگامی که خونرسانی به آن قسمت به طور کامل متوقف شده است، در سکته قلبی رخ میدهد.
نارسایی قلبی : تنگی نفس و ورم کردن مچ پاها به علت عدم تلمبه کردن مناسب قلب و نارسایی قلب ایجاد میشود.
نامنظم شدن ریتم قلب (آریتمی) : بینظمی در ضربانهای قلب میتواند سبب تنگی نفس و طپش قلب شود.
بیماری کرونری، تنها بیماریای نیست که باعث گرفتار شدن قلب میشود، اما مهمترین بیماریای است که قلب را دچار مشکل میسازد. سایر مشکلات قلب عبارتند از:
بیماریهای مادرزادی قلب : غیر طبیعی بودن شکل قلب که از لحضه تولد در کودک وجود دارد.
کاردیومیوپاتیها : بیماریهایی هستند که عضلات قلب را دچا رمشکل میسازند.
بیماریهای دریچهای قلب : اختلال در هر یک از چهار دریچهای که در قلب وجود دارد میتواند منجر به مشکلاتی گردد که به آنها بیماریهای دریچهای قلب گفته میشود.
تعداد افرادی به بیماری کرونری قلب دچار هستند در کشورهای مختلف،فرق میکند. این بیماری در کشورهای پیشرفته اروپایی، آمریکایی و استرالیا از شیوع زیادی برخوردار است اما در کشورهای عقب مانده جهان سوم، تعداد افراد مبتلا به بیماری کرونری قلب بسیار کمترمیباشد. به نظرمیرسد که این وضعیت به علت نحوه زندگی این افراد ایجاد میشود به طوری که افرادی که از کشورهای عقب مانده جهان سوم به کشورهای پیشرفته مهاجرت میکنند نسبت به سایر افراد کشور مادرشان، بیشتر دچار بیماری کرونری قلب میشوند. برای مثال، هندیهای که به انگلستان مهاجرت کردهاند بیشتر به بیماری کرونری قلب مبتلا میشود.
درخود قاره اروپا هم از شیوع بیماری کرونری قلب، تفاوتهایی بین کشورهای مختلف آن وجود دارد. در جنوب اروپا، معمولاً این بیماری کمتر از کشورهای شمال اروپا ( اسکاندیناوی ) و انگلستان است که یک علت آن، نحوه رژیم غذایی مدیترانهای میباشد. بسیاری از افراد عقیده دارند که رژیم غذایی مدیترانهای که حاوی مقادیر زیادی سبزیجات تازه، سالاد، میوه، ماهی و مقدار نسبتاً کمی گوشت قرمز و لبنیات میباشد، میتواند در مقابل بروز بیماریهای قلبی، اثر حفظتی داشته باشد. گر چه توصیفاتی از بیماری کرونری قلب در گذشتههای دور توسط پزشکان بیان میشد، اما تا بعد از جنگ جهانی دوم به عنوان یک بیماری شایع مطرح نبود. از بعد از جنگ جهانی دوم ، میزان بیماری کرونری قلب بخصوص در مردان جوان افزایش یافت. در ایالات متحده آمریکا ، حداکثر این افزایش درسال 1970 رخ داد و سپی میزان آن تا امروز درحال پایین آمدن است.
همچنین در استرالیا، نیوزیلند و بریتانیا، این میزان در حال کاسته شده است. متأسفانه درکشورهای بلوک شرق سابق و روسیه، میزان شیوع بیماری کرونری قلب به طور سریعی امروزه در حال افزایش میباشد.
گفتن این مطلب، غلو نمیباشد که امروزه اکثر تختهای بیمارستانی در بریتانیا توسط بیمارانی که به نحوی به تصلب شرایین (سفت شدن رگها) دچار هستند،پرشده است وشایعترین نوع این بیماری نیز بیماری کرونری قلب میباشد.بیماری کرونری قلب از مجموعتمام انواع سرطانها شیوع بیشتری دارد. این بیماری در افراد مسن بیشتر شایع است و در مردها نیز چها برابر بیشتر از زنها شیوع دارند. در مردان جوان ، بعد از تصادفات، بالاترین علت مرگ، بیماری کرونری قلب میباشد.
چرا بیماری کرونری قلب این قدر درکشورهای پیشرفته شایع میباشد؟ هیچ کسی به طور مطمئن علت این موضوع را نمیداند، اما رژیم غذایی، استعمال دخانیات، عدم تحرک کافی و محرومیتهای به نظر میرسد که از عوامل مهم شیوع زیاد این بیماری در جوامع غربی باشد.
درمان های جدید :
در طی 10 سال گذشته، پیشرفتهای زیادی در درمان بیماری کرونری قلب پدید آمده است.
داروهای جدیدی مثل داروهای از بین برنده لخته خون که بعد از سکته قلبی استفاده میشود
ساخته شده است. همچنین داروهای خوبی برای آنژین و پایین آوردن کلسبرول خون بوجود آمده است و نیز مطالب بیشتری در مورد داروهای قدیمی مثل بتابلوکرها و آسپیرین کشف شده است. این داروها نه تنها میتوانند برای تسکین علایمی مثل درد استفاده شوند بلکه باعث بهبود تغییرات بیماری نیز میشوند.
با این حال بزرگترین پیشرفت، در جراحی قلب و آنژیو پلاستی ایجاد شده است. جراحی بایپَس ( CABG یا پیوندی بای پس شریان کرونری ) میتواند باعث تغییر در زندگی بیمارن دچار آنژین قلبی شده و در تبعصی موارد همچنین موجب کاهش خطر ایجاد سکتههای قلبی بعدی میگردد. آنژیوپلاستی روشی است که با استفاده از یک بالون (بادکنک) کوچک، رگهای باریک شده و یا مسدود شده، گشاد میگردند. این روش میتواند بسیار مؤثر باشد، بخصوص امروزه که از استنتهای سیمی باریک برای باز باقی ماندن شریانها استفاده میگردد.
تمام این مطالب،خبرهای خوبی هستند برای کسانی که دچار مشکلات قلبی شدهاند،اما هدف ما باید پیدا کردن علل شیوع زیاد بیماری کرونری قلب و سعی در جلوگیری از ابتلاء به آن باشد.
قلب یک تلمبه عضلانی است که در سینه قرار دارد و بطور مداوم در حال کار کردن و تلمبه زدن است. قلب بطور شبانهروزی خون را به سرتاسر بدن تلمبه میکند در حدود 100.000 بار در روز قلب ضربان میکند. برای اینکه قلب بتواند این کار سنگین را انجام دهد، نیاز دارد که توسط شریانهای کرونری، به عضله خودش هم خونرسانی مناسبی صورت پذیرد.
قلب چگونه کار میکند؟
عملکرد اصلی قلب،تلمبه کردن خون قرمز و روشن که حاوی مقادیر زیادی اکسیژن و مواد غذایی است از طریق شریانها یبزرگ به سرتاسر بدن میباشد. وقتی اکسیژن این خون توسط بافتها برداشته شد، وریدها خون فاقد اکسیژن کافی را که به رنگ تیرهتری در آمده است ار دوباره به قلب بر میگردانند. قلب دارای دو قسمت میباشد که هر قسمت آن به صورت یک تلمبه جداگانه عملب میکند.
ساختمان داخلی قلب
این شکل نشان دهنده دوجفت حفره قلب میباشد (یعنی دهلیز و بطن راست و چپ ). هر جفت حفره به صورت یک تلمبه مجزا عمل میکند. یک دریچه در قسمت خروجی هر حفره وجود دارد که از برگشت خون درمسیر غلط جلوگیری میکند.
را که اصطلاحاً “ دهلیز“ مینامند، به صورت جمع کننده خون ورودی به قلب عمل میکنند و حفرههای پایینی که به آنها “بطن“ گفته میشود، با انقباض خود باعث میشوند که خون از قلب به بیرون تلمبه شود قسمت راست قلب، خونهایی را که از وریدهای تمام بدن میآید را گرفته وبه سمت ریهها تلمبه میکند تا اکسیژن ریهها بتوانند وارد این خون شوند. قسمت چپ قلب، خونی را که از ریهها خارج میشود راگرفته و سپس آن را به تمام قسمتهای بدن میفرستد تا نیازهای اکسیژن آنها را بر طرف نماید.
برای اینکه به همه اعضاء و عضلات بدن برسد، باید با فشار زیادی تلمبه گردد. شما وقتی یک شریانتان بریده میشود، میبینید که خون با چه فشاری به بیرون فوراه میزند. برای اینکه این تلمبه زدن با قدرت کافی انجام شود، عضلات قلب باید خیلی قوی باشند و هیچگاه مثل سایر عضلات ( مثلاً عضلات پاها ) دچار خستگی نگردند. بنابراین، عضلات قلب نیاز دارند که خودشان به خوبی خونرسانی خود عضلات قلب، توسط شریانهای کرونری و شاخههای آنها صورت میپذیرد