تولید و ذوب آلومینوم در مقادیر زیاد و برای اجتناب از اکسیداسیون مذاب و جلوگیری از ورود گازهای ناشی از احتراق سوختگیهای فسیلی و افزایش کیفیت مذاب آلومینوم کوره های الکتریکی در انواع کوره های مقاومتی بوته ای ، روبرو کوره های القائی مورد استفاده قرار می گیرند .
مکانیسم اصلی کوره های مقاومتی استفاده از گرمای حاصل از مقاومت میله ( الکترودهائی ) در مقابل عبور جریان می باشد . معمولا مقاومت ها از نیکروم ( نیکل ، کرم ، آهن ) و کرومل ( اهن ، کروم ، آلومینوم ) ساخته می شوند . در نوع کوره های مقاومتی بوته ای که با ظرفیت حداکثر 500 کیلوگرم به کار می روند ، بوته از چدن خاکستری ساخته می شود و قدرت الکتریکی این کوره معمولا 40 تا 80 کیلو وات می باشد.
کوره های روبرو الکتریکی و بوته ای مقاومتی تفاوت چندانی با آنچه در قسمت های قبل گفته شد ندارند و فقط تفاوت عمده در منبع حرارتی است که الکتریکی و مقاومتی بوه و از این رو کنترل حرارت و کیفیت محصول بهتر و مطلوب تر می باشد. در بعضی از کوره های مقاومتی بوته از فلز ساخته می شود و مکانسیم را طوری تهیه می کنند که بوته مرکز و هسته اصلی مقاومت و ایجاد حرارت باشد.
1-3-2 کوره های القائی
کوره های القائی از نظر افزایش ظرفیت و تقلیل مصرف انرژی نسبت به کوره های مقاومتی دارای مزایائی می باشند. این کوره ها در ظرفیت های مختلف قادر به ذوب 15کیلوگرم تا چندین تن آلومینوم هستند.
در این کوره ها هیچ گونه فعل و انفعال شیمیائی که باعث افزایش ناخالصی و تغییرات ترکیبی مذاب گردد، انجام نمی شود و علاوه بر آن به دلیل عدم استفاده الکترود امکان ورود ناخالصی های مواد از طرق مکانیکی نیز امکان پذیرنیست و از نظرمسائل الکتریکی محدودیتی برای افزایش درجه حرارت ندارند.
تا سال 1950 فقط کوره های القائی با فرکانس زیاد مورد استفاده قرار می گرفت که از نظر نیاز به تاسیسات و ژنراتور ها و همچنین ظرفیت بسیارکم ، از نظر سرمایه گذاری و هزینه تمام شده مقرون به صرفه نبود. در سال 1950 استفاده از کوره های القائی با فرکانس کم ( 50 تا 60 سیکل ) بدون هسته و کانال جریان ( ساده ) آغاز گردید که بنحو قابل ملاحظه ای هزینه سرمایه گذاری و قیمت تمام شده تقلیل پیدا کرد و افزایش ظرفیت و کارآئی آنها به سرعت بالا رفت بطوریکه امروز کوره هائی باظرفیت 70 تن چدن و 500/17 کیلو وات قدرت در مورد کوره های القائی با هسته و کانال جریان و 260 تن و 4000 کیلو وات قدرت در مورد کوره های القائی ساده مورد استفاده قرار می گیرد .
کوره های القائی به سه دسته :
کوره های فرکانس کم بدون هسته و کانال جریان
کوره های فرکانس کم با هسته و کانال جریان و
کوره های فرکانس زیاد، تقسیم می شوند که استفاده از دو نوع اول رو به افزایش می باشد.
کوره های القائی نوع اول بسیار ساده و مشتمل بر بوته و سیم پیچ های جریان است که به وسیله آب همواره خنک می شوند در حالی که در کوره های نوع دوم مذاب بین دو قطب اصلی ( هسته ) جریان پیدا می کند . تفاوت عمده این دو نوع کوره در استفاده از جریان برق و تبدیل به انرژی حرارتی می باشد. کوره های نوع اول بیشتر در مورد ذوب شمش و قطعات بکار می روند و کوره های نوع دوم برای فوق ذوب ، تصفیه ، کنترل و نگاهداری مذاب مورد استفاده واقع می شوند و راندمان حرارتی و الکتریکی آنها زیادتر است و همان گونه که از شکل 4-2 استنباط می گردد منطقه ذوب آنها بسیار کوتاه می باشدو از این رو درجه حرارت و سرعت حرکت مذاب به حدی باید باشد تا درجه حرارت لازم در تمام قسمت های بوته تامین گردد. اشکال عمده دیگر در کوره های القائی با هسته و کانال جریان درآنست که این کوره ها همواره برای شروع نیاز به مذاب دارند که در کنار کانال های جریان قادر به تشکیل هسته های القائی باشند .
در کوره های القائی ساده شکل 5-2 که با تغییرات بسیار جزئی در اغلب کارخانجات مورد استفاده قرار می –گیرند، سیم پیچ های مسی ( کویل ) که در داخل آنها آب جریان دارد مهمترین عامل انتقال جریان الکتریسیته به حرارت می باشد و به دلائل الکترو مغناطیسی اندازه های کوچک این نوع کوره ها از راندمان مطلوب برخوردار نیستند . این کوره ها معمولا با فرکانس 1000 سیکل کار می کند و انتقال مذاب به قسمت های مختلف با شدت و تحت تاثیر جریان انجام می گیرد.
کوره های القائی با فرکانس زیاد معمولا شامل یک موتور ژنراتور به قدرت 5 تا 1000 کیلو وات است که فرکانس معمولی را به 10000 می رساند. اصول کلی ساخت این کوره ها باکوره های القائی ساده کم فرکانس تفاوت زیادی ندارند جز آنکه برای تامین انرژی و فرکانس به ژنراتورها و ترانسفورماتورهای قوی نیاز دارد و ظرفیت آنها نیز کم و محدود می باشد و حداکثر از 35 کیلوگرم آلومینوم تجاوز نمی کند.
کوره های با فرکانس زیاد معمولا از سیستم یک فاز تغذیه می شوند و یک مخزن و ژنراتور برای عرضه راندمان انرژی در سیستم های 3 فاز در آنها بکار گرفته می شود ، فاکتور انرژی این کوره ها معمولا 2/0 و به وسیله سلف و یا مخزن بزرگ به 1/0 تصحیح می شود که معمولا قیمت این مخزن قیمت کل دستگاه می باشد. ولتاژ لازم برای کورهای کوچکتر (2000 کیلوواتی ) تا 800 ولت و برای کوره های بزرگ تا 2600 ولت می رسد . از این رو وجود ترانسفور مرهای تبدیل ولتاژ و جریان ضروری است . بوته ها و مواد نسوز در داخل کوره های القائی بایستی 2 پارامتر متضاد را مشمول شوند اول آنکه برای انتقال جریان و القاء آن نازک و از قابلیت انتقال برخوردار باشند و دوم آنکه به اندازه کافی ضخامت داشته باشند تا از استحکام برخوردار گردند ، که معمولا این ضخامت را 8% قطربوته منظور می کنند.
بوته در سیستم کوره های القائی با کوبیدن مواد نسوز در داخل کوره انجام می گیرد و ماکزیمم چگالی مواد نسوز مورد نیاز است ، مواد نسوز معمولا از منیزیت ،mgo آلومین و مخلوط آنها و گاه سیلیس sio2 و مواد چسبی جامد ( پودر ) ترموست تشکیل می شود ( اسید بوریک ). مخلوط ماسه و چسب که بدون رطوبت در اطراف یک ورقه فولادی ( شکل داخلی بوته ) کوبیده می شوند در جریان شارژگرم شده و از استحکام زیاد برخوردار می گردند . قبل ازریختن و کوبیدن مواد نسوز ، از مواد عایق برای جلوگیری از اتصال سیم پیچ ها استفاده می کنند و بعد از کوبیدن سطح آزاد رویش را معمولا با چسب های زودگیر
( سیلیکات سدیم ) پوشش می دهند .
در کوره های القائی با هسته و کانال جریان معمولا بدنه کوره بوسیله 10 تا 15 سانتیمتر نسوز آلومینیا پوشش داده می شود . کانال ها و میله های اصلی جریان و حوزه ذوب از مخلوط پرکلین ، آلوندم ، خاک نسوز و پودر باریت به صورت محلول مایع ( تقریبا خمیری ) پوشش می شوند و پس از خشک شدن مورد استفاده قرار می گیرند ( معمولا 24 ساعت ).
کوره های القائی با فرکانس زیادنیز درد و نوع بوته متحرک باظرفیت 5/2 کیلوتا 30 کیلو گرم آلومینوم و نوع بوته ثابت با ظرفیت تا 500 کیلوگرم بکار می روند . بوته این کوره ها مانند کوره های بوته ای از خاک نسوز و گرافیک ساخته می شوند و قبل از ذوب درون کوره جای می گیرند.