بسیاری از پلاستیک ها رطوبت موجود در اتمسفر را جدب می کنند. مقدار رطوبت جذب شده توسط پلیمر به نوع آن بستگی دارد. رطوبت موجود در گرانول ها حتی اگر فط در سطح آن ها نیز باشد می تواند مشکلاتی را در قعطات قالب گیری شده از پلاستیکهای مهندسی به وجود آورد. از جمله اثرات نامطلوب می توان به مورد زیر اشاره کرد: مشکلات فرآیندی. کیفیت سطحی بد قطعات قالب گیری شده و ویژگی های ضعیف مکانیکی؛ به ندرت ممکن است حضور رطوبت را بتوان تنها از راه آزمایش های ظاهری کشف نمود در این مقاله سعی شده است که اطاعات مفیدی را به فرآیند گرانی که با محددهای وسبع از این پلیمرها سرو کار دارند ارایه شود تا برخورد مناسب تری را با پلیمر های حساس به رطوبت داشته باشند.
خشک کردن پلاستیک ها
برای فرآیند کردن مناسب اکثر پلیمر های مهندسی لازم است که رطوبت در گرانول آن ها از یک سطح پیشینه پایین تر باشد. نیاز به خشک کردن عمدتا به میزان حساسیت آن ماده به آب بستگی دارد. به طبع مقدار رطوبت موجود در گرانول ها به هنگام حمل، نوع بسته بندی و زمان نگهداری مواد در انبار نیز مسایلی بسیار مهم هستند.. به عنوان مثال پلی آمیدها معمولاً در کیسه هایی با لایه ی آلومینمی بسته بندی می شوند، بنابراین این مواد را می توان بلافاصله بعد از خارج نمودن از کیسه استفاده نمد. با وجود این اکثر فرآیندکارانی که با پلی آمدهای کار می کنند ترجیح می دهند که این رزین را همیشه پیش از مصرف خشک کنند. البته لازم به یادآوری است که اگر از زمان باز کردن کیسه بیش از یک ساعت نگذشته باشد، نیاز به خشک کردن نیست.
از طرف دیگر «PET» و «PBT» در برابر طوبت بسیار حساس تر نیز می باشند و همیشه باید آنها را برای اطمینان از عدم افت استحکام ضربه ای به خوبی خشک نمود. نکته مهم دیگر این است که این رزین ها پس از خشک شدن رطوبت را به سرعت از محیط جذب نمایند، بنابراین فرآیندگران می باید دقت زیادی را در زمانی که «PET» و XPBT» بدون حفاظ هستند مانند زمان حمل و نقل در ظروف روباز یا در تسمه نقاله ها و یا حتی در قیف های تزریق بدون در پوش به خرج دهند . زیرا در شرایط نامناسب «PET» می تواند در عرض 10 دقیقه رطوبت کافی را برای گذار از حد مجاز رطوبت (02/0 درصد) جذب نماید. خشک کردن مواد آسیابی و گرانول های کاملا اشباع شده (به عنوان مثال موادی که در ظروف روباز در محوطه رها شده اند) نیاز به دقت خاصی دارد. در این موارد زمان های معمول توصیه شده برای خشک کردن کافی نیستند . پلی آمید کاملاً اشباع شده ممکن است به بیش از 12 ساعت زمان برای خشک کردن نیاز داشته باشد. البته از زردشدگی مواد در نتیجه این عمل نمی توان جلوگیری نمود، برای نتیجه بهتر راهنمایی های زیر می تواند اثر بخش باشد:
بوش تزریق و مواد آسیابی را برای استفاده مجدد همیشه در ظروف در بسته نگهداری نمایید.
در کیسه ها و یا ظروفی که بخشی از مواد داخل آنها مصرف شده است خوب ببندید.
حتما روی قیف تزریق را با یک در پوشس ببندید.
چگونه مواد را خشک نماییم؟
اگر به کیفیت خوب محصولات خود اهمیت می دهید باید برای نحوه ی صحیح خشک کردن مواد مورد مصرف خود نیز اهمیت زیادی قایل شوید. خشک کن های معمولی هوای داغ از انواع مختلف برای خشک کردن پلی استرها مانند PET و PBT ) مناسب نیستند. برای این منظور خشک کن هایی که با هوای رطوبت گیری شده کار می کنند مناسب تر هستند. فقط این سیستم ها می توانند بدون توجه به شرایط محیطی، میزان مناسب رطوبت و زمان خشک کردن مورد نیاز برای پلی استرها را تامین کنند. جدا از حفظ دمای صحیح خشک کردن، اطمینان از این که نقطه شبنم هوای خشک کن زیر 20- درجه سانتی گراد نگاه داشته شود نیز بسیار مهم است.
هنگامی که از ظروف چندتایی که در آن ها مواد با ارتفاع و چگالی های متفاوت قرار دارند استفاده می شود توجه به این که مقدار هوای کافی از هر ظرف عبور کندامری مهم به شمار می آید.
اندازه گیری مقدار رطوبت
مقدار رطوبت موجود در گرانول ها را می توان به وسیله ی تجهیزات معمول اندازه گیری ( روش مانومتریک یا روش «Karl-Fischer» ) تعیین نمود . به منظور حذف خطاهای احتمالی نمونه باید از محل مناسبی در قیف انتخاب گردد و در یک ظرف با درزیندی مناسب نگهداری شود. کیسه های قابل دوخت گرمایی، پوشش داده شده با پلی اتیلن یا آلومینیم برای این منظور مناسب هستند. از ظروف شیشه ای آزمایشگاهی که می توانند کاملاً در برابر هوا درزبندی شوند نیز می توان برای این منظور استفاده نمود.